Interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.140.2023.2.JN

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wydatków na ogłoszenie sprzedaży auta oraz prowizję za sprzedaż auta za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 13 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 maja 2023 r. (wpływ 4 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

I. Dane Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dnia 1 października 2010 r. Działalność Wnioskodawcy począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r. nie była zawieszana. Ostanie wznowienie działalności gospodarczej miało miejsce 2 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym.

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w Ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402, z późn. zm.).

II. Przedmiot działalności Wnioskodawcy

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego (dalej: „Działalność dominująca”). Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie”), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawne autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm., dalej: „Ustawa o PAIPP”) są utworami. W ramach tej działalności, Wnioskodawca podejmuje współpracę z klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe.

Przedmiotem złożonego wniosku są usługi świadczone przez Wnioskodawcę począwszy od 14 lutego 2022 r. Od tej daty w ramach Działalności dominującej Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz jednego Kontrahenta – (…) z siedzibą w (…), zwanego dalej: Kontrahentem.

Przedmiot zawartej z Kontrahentem umowy stanowi wykonywanie obowiązków na stanowisku inżyniera oprogramowania (…). Pierwsza umowa pomiędzy Kontrahentem, a Wnioskodawcą została zawarta w dniu 11 lutego na czas określony, tj. od dnia 14 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca w dalszym ciągu współpracuje z Kontrahentem na podstawie drugiej umowy zawartej na czas określony, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. Zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest taki sam w przypadku pierwszej i drugiej umowy. Kontrakty dotyczące współpracy pomiędzy Kontrahentem, a Wnioskodawcą, na potrzeby złożonego wniosku zostały określone łącznie jako: Umowa.

Wnioskodawca rozważa kontynuowanie współpracy z Kontrahentem także w latach kolejnych. W takim przypadku charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w złożonym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania.

Co istotne, tworzenie Oprogramowania nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży kontrahentom Wnioskodawca może ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentami, konsultować się z zespołem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadził także działalność, której przedmiot stanowiła sprzedaż odkurzaczy (…) oraz akcesoriów do odkurzania. Działalność ta została zakończona sprzedażą stanu magazynowego w całości, co potwierdza faktura z dnia 1 kwietnia 2022 r. Na potrzeby złożonego wniosku działalność ta określana jest mianem Działalności pozostałej, natomiast dochodów z jej prowadzenia Wnioskodawca nie zamierza opodatkowywać preferencyjną stawką, właściwą dla ulgi IP BOX.

Tworzenie dokumentacji oprogramowania, możemy zasadniczo podzielić na dwie części: opis oprogramowania pod kątem technicznym oraz pod kątem funkcjonalnym. Techniczna część dokumentacji służy osobom rozwijającym oprogramowanie, może zawierać wykaz bibliotek użytych w ramach tworzenia oprogramowania, wraz z opisem miejsc użycia. Kolejnym ważnym aspektem dokumentacji technicznej, jest opisanie wybranych części kodu, które wg autora mogą być problematyczne w zrozumieniu. Drugim typem dokumentacji, jest część funkcjonalna, czyli taka, która może zawierać szczegółowy opis użycia programu komputerowego, bądź możliwości konfiguracyjne oprogramowania oraz sam sposób konfiguracji, mogący różnić się w zależności od oprogramowania, kraju, w którym jest używane czy nawet systemu operacyjnego, na którym oprogramowanie jest uruchamiane.

Szczegółowy zakres usług oraz miejsce i data ich świadczenia są w poszczególnych przypadkach uzgadniane między stronami, przy czym miejscem świadczenia usług może być miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, siedziba lub biuro Kontrahenta lub inne uzgodnione miejsce (np. siedziba klienta Kontrahenta). Natomiast czas niezbędny do realizacji usług określany jest przez Wnioskodawcę, z uwzględnieniem ustalonych przez strony terminów realizacji.

W ramach współpracy z kontrahentami, Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz klientów Kontrahenta (finalnych odbiorców Oprogramowania) – Kontrahent pełni rolę pośrednika.

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, wówczas ma On z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Co do zasady Kontrahent Wnioskodawcy może zlecić wykonanie całego projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawcy), lub jeśli specyfika projektu tego wymaga może zlecić wykonanie poszczególnych części kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawcy). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji, gdy termin realizacji projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów; lub gdy zakres jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania.

Jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT, Wnioskodawca ponosi wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to obejmuje również skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy niezależnie od tematyki projektów, ilości kontrahentów, czy postanowień zawartych z nimi umów, zawsze działalność Wnioskodawcy obarczona będzie ryzykiem gospodarczym. Podobnie inne opisane w tej części elementy wskazujące na charakter prowadzonej działalności pozostaną niezmienne – Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta oraz może świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz kontrahentów, jak i na rzecz ich klientów będących finalnymi odbiorcami Oprogramowania.

III. Charakterystyka prac programistycznych

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swojego kontrahenta.

Począwszy od lutego 2022 r. Wnioskodawca współpracuje z jednym Kontrahentem i zamierza tę współpracę kontynuować. Aktualnie obowiązująca umowa przewiduje współpracę stron do dnia 31 grudnia 2023 r., jednak Wnioskodawca nie wyklucza zawarcia po upływie tego czasu kolejnej umowy z Kontrahentem. Wnioskodawca nie wyklucza również podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony, przy czym z oczywistych względów poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania będą różnić się od tych wskazanych we wniosku. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż tematyka tworzonego oprogramowania jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Wnioskodawcę jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.

Począwszy od lutego 2022 r., Wnioskodawca pracuje na jednym projektem, którego cel stanowi rozwój i utrzymanie aplikacji (…) wykorzystywanej przez (…). Aplikacja ta umożliwia kompleksowe zarządzanie, w tym: (…).

W 2022 r. priorytetowym celem projektu było przygotowanie wersji aplikacji dostępnej z przeglądarki internetowej. Prace projektowe w znacznej mierze skupione były także na przygotowaniu wersji dostosowanej dla rynku (…) (każdy rynek ma swoją specyfikę, wymagania fiskalno-prawne itd.) oraz na bieżącym dostosowywaniu aplikacji do zmieniających się wymagań prawno-fiskalnych na różnych rynkach. Celem projektu było także wprowadzanie innych, bieżących usprawnień w zakresie funkcjonowania aplikacji.

W ramach projektu wykorzystywano:

(…).

Implementacja jest prowadzona przez Wnioskodawcę zgodnie z założeniami metodyki organizacji pracy (…). Prace prowadzone są w cyklicznych iteracjach, które każdorazowo kończą się prezentacją dostarczonych funkcjonalności klientowi. Wnioskodawca ma bezpośredni wpływ na ustalanie harmonogramu prac, które wykonuje. Sam decyduje, które części spośród obecnie implementowanego modułu, muszą powstać jako pierwsze zgodnie ze sztuką programistyczną.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Powyższe ma zastosowanie zarówno do kompletnych aplikacji, skryptów, poszczególnych funkcjonalności czy modyfikacji/ulepszeń oprogramowania. Każde z wymienionych wyrażone jest bowiem w postaci kodu źródłowego realizującego określone zadania/funkcje w strukturze programu, bądź obejmującego funkcje użytkowe programu.

W przypadku, gdy Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Właścicielami ulepszanego (modyfikowanego) oprogramowania są kontrahenci (lub ich klienci), a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentom Wnioskodawca przekazuje na ich rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania. Wnioskodawcy będą, do momentu przeniesienia na rzecz kontrahentów, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Dodane modyfikacje/ulepszenia są częściami oprogramowania, które to są również przedmiotem praw autorskich, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Ponadto, Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę będące rezultatem jego twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”) wobec czego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej Działalności dominującej tworzy Oprogramowanie z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta. Co istotne, naprawa błędów/usterek to marginalna część działalności Wnioskodawcy. W przeważającej części zadania Wnioskodawcy polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności.

Działania podejmowane są przez Wnioskodawcę w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla projektu Wnioskodawca przyjmuje harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach Działalności dominującej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania.

Wskazać również należy, iż zasadniczo Oprogramowanie Wnioskodawcy przeznaczone jest do użytku na komputerze.

IV. Przychody ze zbycia Oprogramowania

W zamian za usługi wykonane w ramach Działalności dominującej Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Umowa zawarta z Kontrahentem uzależnia wysokość wynagrodzenia od liczby godzin, w trakcie których Wnioskodawca świadczył usługi. Ponadto, w przedmiotowej umowie zawarte zostało zastrzeżenie, zgodnie z którym wynagrodzenie wypłacane będzie na podstawie faktury wystawionej:

a) na podstawie raportu czasowego oraz, jeżeli Strony tak postanowią, zestawienia kosztów, które Dostawca zobowiązany jest na bieżąco sporządzać i przesłać, nie później niż do końca danego miesiąca, za pośrednictwem (…) lub w inny przyjęty przez Strony sposób;

b) tylko za czas poświęcony na świadczenie Usług i zatwierdzony przez (…) i Klienta.

Strony ustaliły, że Wnioskodawca będzie wystawiał fakturę ostatniego dnia danego miesiąca, z 15 dniowym terminem zapłaty.

Strony postanowiły, że gdy w związku ze świadczeniem Usług powstanie utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej „Utwór”):

a) Wnioskodawcy będą przysługiwały nieograniczone majątkowe prawa autorskie do Utworu;

b) w zakresie osobistych praw autorskich Wnioskodawca zobowiązuje się, że doprowadzi do tego, aby Kontrahent, odbiorca docelowy oprogramowania i kolejni nabywcy Utworu mogli swobodnie korzystać z Utworu;

c) Utwór nie będzie naruszał praw osób trzecich;

d) Wnioskodawca ma pełne prawa do wszelkich elementów niezbędnych do stworzenia Utworów, w tym nośników na jakich Utwór został przekazany Kontrahentowi.

Zgodnie z treścią zawartej z Kontrahentem umowy, w przypadku, gdyby do stworzenia Utworu Wnioskodawca zamierzałby wykorzystać jakikolwiek inny utwór w rozumieniu prawa autorskiego (w tym (…)) lub inny przedmiot własności intelektualnej, zobowiązany jest uzyskać uprzednią zgodę Kontrahenta lub końcowego odbiorcy oprogramowania na takie działanie. Dotychczas w ramach usług świadczonych na rzecz Kontrahenta nie doszło jednak do takiej sytuacji.

Zgodnie z treścią umowy zawartej z Kontrahentem, Dostawca przenosi, w ramach otrzymanego Wynagrodzenia, z chwilą stworzenia Utworu majątkowe prawa autorskie do Utworu (w tym poszczególnych jego elementów) i kodów źródłowych Utworu (w tym poszczególnych jego elementów) na następujących polach eksploatacji, odnoszących się do całego Utworu oraz do poszczególnych jego części:

a) utrwalania i zwielokrotniania wszelkimi dostępnymi technikami niezależnie od formatu, systemu lub standardu, w szczególności techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, w nieograniczonej ilości egzemplarzy i odsłon w odniesieniu do Utworu;

b) wprowadzania do pamięci komputera oraz trwałego lub czasowego utrwalania lub zwielokrotniania takich zapisów, wprowadzania do obrotu, łącznie z określeniem nazw handlowych i uzyskiwania dla nich ochrony prawnej, najem, dzierżawa, użyczenie oryginału albo kopii, w nieograniczonej ilości w odniesieniu do Utworu;

c) wszelkich działań prowadzących do doprowadzenia do współdziałania z innymi programami komputerowymi;

d) rozpowszechniania w sieci Internet oraz w sieciach zamkniętych;

e) rozpowszechniania w sposób inny niż określony powyżej, w szczególności publicznego wyświetlania, odtwarzania, nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

f) prawa do zwielokrotniania kodu lub tłumaczenia jego formy (dekompilacja), włączając w to prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotniania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, na dowolnych nośnikach, a także opracowania bez ograniczania warunków dopuszczalności tych czynności, w szczególności, ale nie wyłącznie, w celu wykorzystania dla celów współdziałania z programami komputerowymi lub rozwijania;

g) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub wprowadzania jakichkolwiek innych zmian Utworu;

h) nadawania za pomocą fonii lub wizji, w sposób bezprzewodowy lub w sposób przewodowy, w dowolnym systemie i standardzie, w tym także poprzez sieci kablowe i platformy cyfrowe;

i) wykonywania oraz zezwalania na wykonywanie praw zależnych do Utworu, w tym na dokonywanie wszelkiego rodzaju zmian oraz prawa do zezwalania na rozporządzanie i korzystanie z dokonanych zmian, w kraju i za granicą przez czas nieograniczony, bez względu na ilość odtworzeń i skalę wykorzystywania oraz bez względu na ich rozpowszechnianie bądź nieprzystąpienie do ich rozpowszechniania w odniesieniu do Utworu na wszystkich polach eksploatacji określonych w OWW.

Strony w drodze umowy ustaliły, iż Kontrahent może przenieść nabyte prawda autorskie na inne podmioty bez żadnych ograniczeń.

Strony ustaliły także, iż w przypadku powstania nowych pól eksploatacji, nieznanych w chwili zawierania Umowy, Wnioskodawca uzyska i przeniesie na rzecz Kontrahenta, w terminie 14 dni od zgłoszenie przez Kontrahenta żądania, autorskich praw majątkowych do Utworu na tych polach eksploatacji. W celu uniknięcia wątpliwości Strony przyjęły, że przeniesienie takie nie spowoduje powstania zobowiązania Kontrahenta do wypłaty Dostawcy jakiegokolwiek dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w Umowie.

Wynagrodzenie wypłacone Wnioskodawcy na rzecz Kontrahenta obejmuje wszelkie roszczenia Wnioskodawcy z tytułu świadczenia Usług w ramach Umowy zawartej z Wnioskodawcą, w szczególności obejmuje ewentualne wynagrodzenie osób, które Wnioskodawca zaangażuje do realizacji Umowy, jak również wszelkiego rodzaju podatki, składki i inne podobne świadczenia publicznoprawne, których uiszczanie leży w gestii Wnioskodawcy oraz wynagrodzenie za przeniesienie na Kontrahenta praw własności intelektualnej, takich jak majątkowe prawa autorskie do utworów powstałych w ramach realizacji Umowy oraz wynagrodzenie z tytułu zakazu konkurencji.

W przypadku Wnioskodawcy opłata z tytułu przeniesienia praw autorskich stanowi całość umówionego wynagrodzenia za usługi tworzenia Oprogramowania. Wobec tego, otrzymywane przez Wnioskodawcę od Kontrahenta należności za usługi świadczone w ramach Działalności dominującej są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

V. Koszty uzyskania przychodu/Koszty ujmowane we wskaźniku Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, polegającej na tworzeniu Oprogramowania Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a) księgowość – konsultacje z zakresu księgowości były dla Wnioskodawcy niezbędne, aby ewidencjonować prowadzoną działalność gospodarczą w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz rozwiązywać bieżące problemy związane z prowadzeniem księgowości. Wnioskodawca korzystał z usługi na zasadzie abonamentu, tzn. raz w roku uiszczał opłatę, która pozwalała mu na bieżące korzystanie z porad księgowych;

b) użytkowanie samochodu – koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to w szczególności amortyzacja, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc wpłynęło to na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych, tym samym przełożyło się to na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych;

c) usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) – usługi te są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania;

d) sprzęt elektroniczny – jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera (laptopa), zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z Działalności dominującej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania. Wobec powyższego, wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym Oprogramowaniem.

VI. Ustalenie dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP

W 2022 r. Wnioskodawca wyodrębnił jedno kwalifikowane IP. W ramach każdego projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie czy od głównego systemu.

Ustalenie przychodu: W związku z faktem, iż Wnioskodawca zrealizował na rzecz Kontrahenta projekt, a w ramach tego projektu powstało jedno kwalifikowane IP, przychód z Działalności dominującej kwalifikowany jest jak jako przychód z jednego kwalifikowanego IP.

Ustalenie kosztów:

a) W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności (Działalności dominującej i Działalności pozostałej) według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

b) Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca ustala dochód z projektu poprzez odjęcie od tak ustalonych przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu ustalonych zgodnie z powyższa metodyką.

VII. Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP

Wnioskodawca ustala kwalifikowany dochód poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu z Działalności dominującej przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca wyodrębnia tzw. koszty kwalifikowane (opisane we wniosku w części V) i uwzględnia je we wzorze, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT pod literą „a”. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, nie zleca wykonania prac w zakresie prowadzonej działalności na rzecz podwykonawców, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zatem wartość wskaźnika Nexus wynosi „1”.

VIII. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX

Od 14 lutego 2022 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Przedmiotowa ewidencja prowadzona jest także na bieżąco w roku 2023. W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, Wnioskodawca sporządza techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wnioskodawca wyodrębnił kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z projektu. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań.

IX. Zastosowanie 5% stawki podatku

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

X. Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkowa wobec dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w roku 2022 oraz w styczniu i lutymi 2023 r.), jak i zdarzeniem przyszłym (w dalszej części 2023 r. i w latach kolejnych).

W piśmie z 2 maja 2023 r. (wpływ 4 maja 2023 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1)wyjaśnić, czego dotyczy Pana wniosek w zakresie pierwszego pytania w związku z przedstawionym przez Pana stanowiskiem do tego pytania, tj. wskazać:

a) czy w ramach pytania pierwszego oczekuje Pan oceny, czy „podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania” jest pracami rozwojowymi, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej nie daje możliwości takiego rozstrzygnięcia);

b) czy w ramach pytania pierwszego oczekuje Pan oceny, czy „podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania” mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof) jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof?

Odpowiedź: Wyjaśniając treść pytania pierwszego, Wnioskodawca nie oczekuje oceny, czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność dominująca jest pracami rozwojowymi. W tym miejscu Wnioskodawca oświadcza, iż w ramach tej działalności samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca oczekuje natomiast oceny powołanej przez tutejszy organ w punkcie 1 b), czyli wskazania, czy „podejmowana przez Wnioskodawcę działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania” mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof) jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof?

2) jeśli w ramach pierwszego pytania oczekuje Pan oceny, czy „podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania” mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 updof jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof – proszę doprecyzować opis sytuacji faktycznej, tj. wskazać:

a) czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził/prowadzi/będzie prowadził Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać:

·Jakie to badania? Co było/jest/będzie ich przedmiotem i celem? W jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

·Jakie metody badawcze Pan stosował/stosuje/będzie stosować?

·Czy badania przyniosły określone efekty (jakie)?

Odpowiedź: Doprecyzowując opis sytuacji faktycznej, Wnioskodawca wskazuje, że w ramach podejmowanej działalności nie prowadził i nie prowadzi badań naukowych.

b) czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził/prowadzi/będzie prowadził Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca prowadził, prowadzi i w dalszym ciągu będzie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Jeśli tak, proszę wskazać:

· W jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Odpowiedź: Wnioskodawca prowadzi nieprzerwanie prace rozwojowe począwszy od 14 lutego 2022 r. (nadal).

· Czego dotyczyły/dotyczą/będą dotyczyć te prace rozwojowe? Co było/jest/będzie ich celem lub celami? Jakie czynności obejmowały/obejmują/będą obejmowały te prace?

Odpowiedź: Prace rozwojowe dotyczą projektu realizowanego na rzecz Kontrahenta, którego cel stanowi rozwój i utrzymanie aplikacji (…) wykorzystywanej przez (…). Aplikacja ta umożliwia kompleksowe zarządzanie, w tym:

(…).

W 2022 r. priorytetowym celem podejmowanych prac rozwojowych było przygotowanie wersji aplikacji dostępnej z przeglądarki internetowej. Prace projektowe w znacznej mierze skupione były także na przygotowaniu wersji dostosowanej dla rynku (…) (każdy rynek ma swoją specyfikę, wymagania fiskalno-prawne itd.) oraz na bieżącym dostosowywaniu aplikacji do zmieniających się wymagań prawno-fiskalnych na różnych rynkach. Celem projektu było także wprowadzanie innych, bieżących usprawnień w zakresie funkcjonowania aplikacji.

W ramach projektu wykorzystywano:

(…).

Nie sposób wymienić wszystkich czynności, które podjął Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac rozwojowych. Do czynności tych z pewnością zaliczyć należy tworzenie kodu, ustalanie szczegółowego zakresu z Kontrahentem lub klientem Kontrahenta, tworzenie koncepcji i projektów, tworzenie dokumentacji towarzyszącej tworzeniu kodu, testowanie utrzymywanie, wdrażanie i udostępnianie stworzonego Oprogramowania. Prace rozwojowe obejmują czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania oraz stworzenia związanej z tym oprogramowaniem dokumentacji.

Wskazać przy tym należy, iż szczegółowe cele i przedmiot prac rozwojowych w przyszłości uzależnione będą od konkretnego projektu, nad którym będzie pracował Wnioskodawca.

· Czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem? Jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami? Czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką)? W jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności?

Odpowiedź: Tak, prace rozwojowe zakończyły się pozytywnym wynikiem.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z Projektów odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest/nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca wytwarza Oprogramowanie 1, które powstało w ramach projektu 1, szczegółowo opisanego zarówno we wniosku, jak i w treści uzupełnienia.

Tak, wyniki prowadzonych prac rozwojowych mają ustaloną formę, tzn. mają postać kodu źródłowego oraz dokumentacji powstałej w związku z tworzeniem programowania.

Wnioskodawca po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahenta. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego. Z tego względu wskazać należy, iż oprogramowanie komputerowe jest wykorzystywane na potrzeby działalności odbiorcy docelowego, a nie na potrzeby działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Celem działalności Wnioskodawcy jest bowiem tworzenie oprogramowania uwzględniającego potrzeby odbiorcy docelowego, dla którego jest ono tworzone.

· Czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę)? Czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Tak, w wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z Projektów odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest/nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca wytwarza Oprogramowanie 1, które powstało w ramach projektu 1.

Z uwagi na fakt, że tworzone oprogramowanie zawsze uwzględnia potrzeby konkretnego odbiorcy docelowego, Wnioskodawca nie będzie w ramach prowadzonej działalności po raz kolejny oferował oprogramowania, które zostało już przez niego wytworzone na rzecz konkretnego odbiorcy.

· Czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter? Jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?

Odpowiedź: W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

c) czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził/prowadzi/będzie prowadził Pan prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać jakie to działania i kiedy je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Odpowiedź: W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie podejmował innych prac niż prace rozwojowe.

3) doprecyzować treść pierwszego pytania, tj. wyjaśnić, co należy rozumieć pod pojęciem „podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania”. W szczególności proszę wyjaśnić, czy chodzi o:

a)całość prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej;

Odpowiedź: Nie chodzi o całość prowadzonej działalności gospodarczej. Zdarza się, że oprócz tworzenia oprogramowania (czyli Działalności dominującej), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadził także działalność, której przedmiot stanowiła sprzedaż odkurzaczy. Działalność ta została zakończona sprzedażą stanu magazynowego w całości. Czynności, które nie są związane z tworzeniem oprogramowania Wnioskodawca określa mianem „Działalności pozostałej”. Dochody osiągane z Działalności pozostałej nie będą obejmowane przez Wnioskodawcę preferencyjną stawką podatku w wysokości 5%.

b)wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (jeśli tak, proszę wskazać jakie to konkretnie zadania);

Odpowiedź: Tak, chodzi o wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a dokładnie te, które są związane z prowadzaniem działalności dominującej, czyli tworzeniem oprogramowania.

Nie sposób wymienić wszystkich zadań, które podjął Wnioskodawca w ramach Działalności dominującej. Do czynności tych z pewnością zaliczyć należy tworzenie kodu, ustalanie szczegółowego zakresu z Kontrahentem lub klientem Kontrahenta, tworzenie koncepcji i projektów, tworzenie dokumentacji towarzyszącej tworzeniu kodu, testowanie, utrzymywanie, wdrażanie i udostępnianie stworzonego Oprogramowania. Działalność dominująca Wnioskodawcy obejmuje czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania oraz stworzenia związanej z tym oprogramowaniem dokumentacji.

c)całość działań realizowanych przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentem (jeśli tak, proszę wskazać, o jakich konkretnych umowach mowa);

Odpowiedź: Tak, chodzi o całość zadań realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz aktualnie jedynego kontrahenta, tj. (…) z siedzibą w (…). W okresie od dnia 14 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca współpracował z Kontrahentem na podstawie umowy o współpracę na czas określony. Następnie w dniu 28 listopada 2022 r. współpraca została przedłużona na analogicznych warunkach, na podstawie umowy o współpracę, także zawartej na czas określony, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.

d)wyodrębnione zadania realizowane przez Pana w ramachposzczególnych umów z Kontrahentem (jeśli tak, jakie to konkretnie zadania, w ramach jakich konkretnych umów).

Odpowiedź: Chodzi o wszystkie, a nie wyodrębnione działania realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Działalności dominującej. Całość zadań realizowana jest w ramach współpracy z kontrahentem. W przyszłości nie można wykluczyć, że Wnioskodawca będzie prowadził także działalność pozostałą. Jeśli tak się stanie, preferencyjną stawką podatkową zostaną jednak objęte wyłącznie te dochody, które pochodzą z Działalności Dominującej.

4) doprecyzować pytanie pierwsze i drugie, tj. wskazać:

a)co – w kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej – należy rozumieć pod pojęciem „program komputerowy (Oprogramowanie)”;

Odpowiedź: Pod pojęciem programu komputerowego Wnioskodawca rozumie oprogramowanie oferujące bezpośredni kontakt człowieka z komputerem, czyli realizujące interakcję użytkownika z komputerem. Oprogramowanie to przeznaczone jest do wykonywania czynności oraz rozwiązywania problemów zadanych przez tego użytkownika i wymaga uprzedniego uruchomienia systemu operacyjnego, na którym to oprogramowanie zostanie uruchomione.

b)jakie konkretne „programy komputerowe (Oprogramowanie)” Pan wytworzył/wytwarza albo będzie wytwarzać?

W opisie używa Pan różnych pojęć, które określają efekty Pana pracy. Sposób, w jaki ich Pan używa nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić te same efekty Pana prac. W opisie pojawiają się m.in. takie określenia: „program komputerowy”, „Oprogramowanie”, „aplikacje”, „moduły”, „skrypty”. W konsekwencji nie wiadomo, czego dotyczą Pana pytania.

Odpowiedź: Wnioskodawca wytworzył Oprogramowanie 1, które powstało w ramach Projektu 1, realizowanego na rzecz Kontrahenta. Cel oprogramowania stanowi rozwój i utrzymanie aplikacji (…) wykorzystywanej przez (…). Aplikacja ta umożliwia kompleksowe zarządzanie, w tym:

(…).

W 2022 r. priorytetowym celem podejmowanych prac rozwojowych było przygotowanie wersji aplikacji dostępnej z przeglądarki internetowej. Prace projektowe w znacznej mierze skupione były także na przygotowaniu wersji dostosowanej dla rynku (…) (każdy rynek ma swoją specyfikę, wymagania fiskalno-prawne itd.) oraz na bieżącym dostosowywaniu aplikacji do zmieniających się wymagań prawno-fiskalnych na różnych rynkach. Celem projektu było także wprowadzanie innych, bieżących usprawnień w zakresie funkcjonowania aplikacji.

„Program komputerowy” i „oprogramowanie” to pojęcia, których Wnioskodawca używa zamiennie, a których znaczenie zostało wyjaśnione powyżej.

W ramach projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągniecia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu.

5)doprecyzować opis sytuacji faktycznej, tj. wskazać:

a) czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze są i będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

· zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

· nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

· nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?

Odpowiedź: Tak, efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. spełniają wymienione powyżej przesłanki.

b) czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „Oprogramowaniem” zawsze są i będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy, które są przez niego określane jako „Oprogramowanie” („Program komputerowy”), zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tak, Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawca po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahenta. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego.

c) czy w każdym przypadku tworzenie/ulepszanie/modyfikowanie przez Pana „Oprogramowania” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „Oprogramowania”, który jest efektem Pana pracy?

Odpowiedź: W każdym przypadku tworzenie/rozwijanie/ulepszanie przez Wnioskodawcę Oprogramowania wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytwarzania każdego poszczególnego efektu pracy Wnioskodawcy.

d) czy „Oprogramowanie” zawsze jest i będzie efektem Pana prac rozwojowych lub Pana badań naukowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź: Programy komputerowe zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

e) czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent)?

Odpowiedź: Tak.

f) czy usługi świadczone przez Pana, zgodnie z zawartymi umowami z Kontrahentami, są i będą wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności?

Odpowiedź: Nie.

g) w jaki sposób umowy z Kontrahentami regulują kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:

·wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do „Oprogramowania” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

·także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich).

Odpowiedź: Na mocy zawartej urnowy, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług. Usługi te polegały jednak wyłącznie na tworzeniu programów komputerowych. Wobec tego całość wynagrodzenia była wynagrodzeniem za tworzenie programów komputerowych i przekazanie (sprzedaż) majątkowych praw autorskich do tych programów komputerowych.

h) jak na gruncie poszczególnych umów z Kontrahentami wygląda relacja pomiędzy przeniesieniem przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnego efektu Pana pracy a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia?

Odpowiedź: Wnioskodawca przenosi, w ramach otrzymanego wynagrodzenia, z chwilą stworzenia Utworu majątkowe prawa autorskie do Utworu (w tym poszczególnych jego elementów) i kodów źródłowych Utworu (w tym poszczególnych jego elementów) na polach eksploatacji (wskazanych w treści wniosku), odnoszących się do całego Utworu oraz do poszczególnych jego części.

Zgodnie z treścią zawartej Umowy, wynagrodzenie wypłacane jest na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę w oparciu o ilość przepracowanych godzin. Rozliczenie następuje po upływie okresu rozliczeniowego i obejmuje całość świadczonych usług za dany okres. Faktura jest wystawiana przez Wnioskodawcę ostatniego dnia danego miesiąca, z 15 dniowym terminem zapłaty.

Wnioskodawca nie umieszcza na fakturze informacji/odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych. Faktury są wystawiane na łączne wynagrodzenie, które przysługiwało Wnioskodawcy od klienta w danym miesiącu na podstawie ewidencji godzinowej. Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie tworzeniem programów komputerowych. Wobec tego całość wynagrodzenia była wynagrodzeniem za tworzenie programów komputerowych i przekazanie (sprzedaż) majątkowych praw autorskich do tych programów komputerowych.

i) czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahentów wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego.

Odpowiedź: Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahentów nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na Kontrahenta, ponieważ całość wynagrodzenia osiąganego z tytułu tworzenia oprogramowania, czyli Działalności dominującej świadczonej na rzecz kontrahenta jest wynagrodzeniem z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych projektów rozumianych jako poszczególne kwalifikowanie IP.

j) w jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Przenoszenie praw majątkowych odbywa się na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej ze wskazanymi polami eksploatacji, na których następuje takie przeniesienie. Przeniesienie praw majątkowych następuje bez dodatkowych dokumentów w momencie ustalenia utworu, poprzez fizyczne wydanie kodu źródłowego w postaci programu komputerowego. Wyodrębnienie programu komputerowego/oprogramowania komputerowego następuje w momencie jego ukończenia. Wnioskodawca przekazuje program Zleceniodawcy, a Zleceniodawca go przyjmuje. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw jest fizyczne wydanie kodu poprzez umieszczenie go w repozytorium w chmurze.

k) czy podejmowana bezpośrednio przez Pana działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, w zakresie tworzenia/ulepszania/modyfikowania opisanych programów komputerowychjest/była i będzie działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Odpowiedź: Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem w ramach pytania oznaczonego w wezwaniu numerem 5k) Organ wzywa Wnioskodawcę do udzielenia odpowiedzi, czy działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach wytwarzania ulepszania/rozwijania/ modyfikowania oprogramowania komputerowego, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, tymczasem kwestia ta jest przedmiotem pytania Wnioskodawcy (pyt. nr 1 zawarte w przedmiotowym wniosku: Czy podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

Zatem kwestia, czy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową, jest przedmiotem wniosku, a nie elementem stanu faktycznego. Gdyby Wnioskodawca był w stanie samodzielnie zakwalifikować swoją działalność jako badawczo-rozwojową, to przedmiotowy wniosek w dużej części byłby bezzasadny. Wnioskodawca pragnie wskazać, że działalność w zakresie tworzenia i modyfikacji oprogramowania ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Wnioskodawcę projekt ma za zadanie wykorzystać istniejącą lub nabywaną wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych, szytych na miarę programów komputerowych. Działalność Wnioskodawcy ma w tym zakresie swoje oparcie metodyczne. Uzyskana w ten sposób nowa wiedza służy do tworzenia nowych zastosowań (funkcjonalności). Tworzone oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony.

l) czy efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pan odpowiednio „Oprogramowaniem” w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku ulepszania/modyfikowania utworów – są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „Oprogramowań”?

Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy, które są przez niego określane jako Oprogramowanie, w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i ulepszania/modyfikowania utworów, są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tak, Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawca po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahentów.

m) czy w przypadku, gdy Pan ulepsza lub modyfikuje „Oprogramowanie” Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Odpowiedź: Wnioskodawca przygotowuje nowe Oprogramowanie lub wprowadza ulepszenia i modyfikacje w już istniejącym oprogramowaniu, w celu dopasowania go do aktualnych potrzeb oraz według określonych przez klienta wytycznych dotyczących pożądanego efektu w szczególności w zakresie funkcjonalności, jakie powinien mieć program.

W ramach podejmowanych przez Wnioskodawcę prac, program ulepszany/modyfikowany uzyskuje nowe funkcjonalności i możliwości, co oznacza, że działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu/modyfikowaniu oprogramowania w sposób wskazany powyżej zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania.

n) czy w sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: W przypadku, gdy Wnioskodawca współpracuje z innymi programistami, każda poszczególna część oprogramowania wytworzona przez Wnioskodawcę (po połączeniu stanowi całość oprogramowania) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

o) czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana będzie powstawać część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz Kontrahenta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie?

Odpowiedź: Każda poszczególna część oprogramowania wytworzona przez Wnioskodawcę (po połączeniu stanowi całość oprogramowania) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do tych utworów na mocy zawartych z Kontrahentami umów o współpracę, otrzymując w zamian stosowne wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Nigdy nie została zawarta odrębna umowa pomiędzy Wnioskodawcą, a innymi współtwórcami całości oprogramowania, mająca za przedmiot przeniesienie razem (łącznie) na rzecz danego klienta (jako współwłaściciele) prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tytułem uzupełnienia Wnioskodawca wskazuje, iż Kontrahent, z którym współpracuje, realizuje Projekty polegające w szczególności na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego. Kontrahent Wnioskodawcy realizując Projekt może zlecić wykonanie całego Projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawcy), lub jeśli specyfika Projektu tego wymaga może zlecić wykonanie poszczególnych części Projektu kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawcy). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji gdy termin realizacji Projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres Projektu jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania, a wszyscy łącznie tworzą pewnego rodzaju (wspomniany we wniosku) „zespół programistów”. Nie oznacza to jednak, że zespół ten wspólnie tworzy te same części oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowegosamodzielnie tworzy uzgodnioną część kodu.Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia oprogramowania, w wyniku której powstają nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca podejmując się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania z obszaru, w którym jest specjalistą (oprogramowanie to następnie może zostać przez Kontrahenta połączone z innymi fragmentami kodu stworzonymi przez innych usługodawców) każdorazowo prowadzi projekt wewnątrz własnego przedsiębiorstwa. Przystępując do realizacji zlecenia Wnioskodawca każdorazowo ustala jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez Kontrahenta lub jego klienta, przyjmuje harmonogram według którego świadczył będzie usługę oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne. Działalność Wnioskodawcy jest zatem bezpośrednio związana z wytworzeniem oprogramowania, które następnie zbywa na rzecz Kontrahentów.

Fakt, iż z perspektywy Kontrahenta lub Jego klienta produktem końcowym będzie oprogramowanie składające się z większej liczy programów komputerowych wytwarzanych przez niezależnych od siebie programistów nie ma wpływu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

p) o jak jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazuje Pan, że ponosi koszty użytkowania samochodu? W treści wniosku pisze Pan: „w szczególności amortyzacja, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne” co wskazuje na ich przykładowe wyliczenie. Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy ww. wydatki zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Odpowiedź: Poniżej Wnioskodawca przedstawia wszystkie wydatki z tej kategorii:

-28.01.2022 r. zakup paliwa,

-31.01.2022 r. amortyzacja miesiąca styczeń,

-02.02.2022 r. koło zapasowe,

-08.02.2022 r. filtry do auta,

-08.02.2022 r. zakup paliwa,

-17.02.2022 r. zakup paliwa,

-25.02.2022 r. zakup paliwa,

-28.02.2022 r. amortyzacja miesiąca luty,

-04.03.2022 r. polisa ubezpieczeniowa,

-09.03.2022 r. zakup paliwa,

-21.03.2022 r. przegląd rejestracyjny pojazdu,

-26.03.2022 r. zakup paliwa,

-30.03.2022 r. zakup paliwa,

-31.03.2022 r. amortyzacja miesiąca marzec,

-09.04.2022 r. zakup paliwa,

-23.04.2022 r. zakup paliwa,

-27.04.2022 r. klocki hamulcowe,

-28.04.2022 r. wymiana oleju w skrzyni biegów,

-30.04.2022 r. amortyzacja miesiąca kwiecień,

-03.05.2022 r. zakup paliwa,

-15.05.2022 r. zakup paliwa,

-25.05.2022 r. czujnik klocków hamulcowych,

-26.05.2022 r. klocki hamulcowe,

-31.05.2022 r. amortyzacja miesiąca maj,

-06.06.2022 r. zakup paliwa,

-25.06.2022 r. zakup paliwa,

-27.06.2022 r. wymiana tarcz i klocków hamulcowych,

-30.06.2022 r. amortyzacja miesiąca czerwiec,

-30.06.2022 r. zakup paliwa,

-05.07.2022 r. zakup paliwa,

-15.07.2022 r. zakup paliwa,

-23.07.2022 r. zakup paliwa,

-28.07.2022 r. zakup paliwa,

-31.07.2022 r. amortyzacja miesiąca lipiec,

-04.08.2022 r. zakup paliwa,

-04.08.2022 r. zakup paliwa,

-07.08.2022 r. zakup paliwa,

-17.08.2022 r. zakup paliwa,

-31.08.2022 r. amortyzacja miesiąca sierpień,

-31.08.2022 r. zakup paliwa,

-15.09.2022 r. zakup paliwa,

-24.09.2022 r. zakup paliwa,

-30.09.2022 r. amortyzacja miesiąca wrzesień,

-30.09.2022 r. zakup paliwa,

-29.10.2022 r. zakup paliwa,

-31.10.2022 r. amortyzacja miesiąca październik,

-31.10.2022 r. zakup paliwa,

-07.11.2022 r. zakup paliwa,

-21.11.2022 r. zakup paliwa,

-30.11.2022 r. amortyzacja miesiąca listopad,

-07.12.2022 r. paliwo,

-25.12.2022 r. zakup paliwa,

-31.12.2022 r. amortyzacja miesiąca grudzień,

-09.01.2023 r. zakup paliwa,

-20.01.2023 r. zakup paliwa,

-31.01.2023 r. amortyzacja miesiąca styczeń,

-09.02.2023 r. zakup paliwa,

-13.02.2023 r. zakup paliwa,

-14.02.2023 r. filtry,

-15.02.2023 r. olej silnikowy,

-22.02.2023 r. ogłoszenie sprzedaży auta,

-24.02.2023 r. płyn do chłodnic,

-27.02.2023 r. zakup paliwa,

-28.02.2023 r. amortyzacja miesiąca luty,

-03.03.2023 r. paliwo,

-15.03.2023 r. prowizja za sprzedaż auta,

-20.03.2023 r. zakup środka trwałego (…),

-20.03.2023 r. zakup paliwa,

-25.03.2023 r. zakup paliwa,

-26.03.2023 r. zakup paliwa,

-27.03.2023 r. mata bagażnika,

-31.03.2023 r. amortyzacja miesiąca marzec,

-05.04.2023 r. polisa OC/AC,

-06.04.2023 r. zakup paliwa,

-07.04.2023 r. zakup paliwa,

-18.04.2023 r. usługa wulkanizacyjna,

-23.04.2023 r. zakup paliwa,

-24.04.2023 r. przegląd rejestracyjny pojazdu,

-25.04.2023 r. olej silnikowy,

-30.04.2023 r. amortyzacja miesiąca kwiecień.

Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych – opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu, które są prowadzone przez Wnioskodawcę w okresach miesięcznych, aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji, których wynikiem było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

q) kosztów zakupu jakiego konkretnego sprzętu elektronicznego dotyczy Pana wniosek? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy ww. wydatki zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Odpowiedź: Poniżej Wnioskodawca przedstawia wszystkie wydatki z tej kategorii:

-14.02.2022 r. kabel serwisowy,

-14.03.2022 r. laptop,

-17.03.2022 r. pamięć i dysk do komputera,

-11.05.2022 r. powerbank,

-11.05.2022 r. słuchawki,

-29.06.2022 r. mysz,

-27.10.2022 r. pendrivy,

-08.02.2023 r. laptop,

-23.03.2023 r. klawiatura,

-21.04.2023 r. zasilacze i słuchawki.

Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych – opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu, które są prowadzone przez Wnioskodawcę w okresach miesięcznych, aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji, których wynikiem było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

r) jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe (nie wyjaśnił Pan we wniosku kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami, które Pan prowadził albo prowadzi jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe)?

Odpowiedź: Funkcjonalny związek poniesionych kosztów z poszczególnymi działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe jest następujący:

· księgowość – koszt mający na celu zapewnienie prawidłowości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz Ewidencji IP BOX;

· użytkowanie samochodu – potrzebne do dojazdów do siedziby Zleceniodawcy celem omówienia wyników świadczenia;

· sprzęt elektroniczny – wykorzystywany był i jest do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania, a więc programów komputerowych opisanych we wniosku, powstałych w wyniku działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

· usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) – do komunikowania się Wnioskodawcy z Klientem i ustalania kierunku prac rozwojowych.

s) czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie były/są lub będą ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana konkretnych prac rozwojowych albo badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź: Żaden z opisanych wydatków, których dotyczy trzecie pytanie nie był, ani nie jest ponoszony wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych. Koszty te zostały poniesione w okresie, którego dotyczy wniosek.

t) w jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady).

Odpowiedź: Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki z trzeciego pytania do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wnioskodawca nie zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem Oprogramowania. Wnioskodawca nie stosuje innych zasad przyporządkowania wydatków do wskaźnika nexus.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2. Czy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3. Czy wydatki na:

a)księgowość;

b)użytkowanie samochodu;

c)usługi telekomunikacyjne (telefon i Internet);

d)sprzęt komputerowy;

– uznać można za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa pod literą „a” art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

4. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznymi/zdarzeniu przyszłym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W rozumieniu przepisów ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

·patent,

·prawo ochronne na wzór użytkowy,

·prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

·prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

·dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

·prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

·wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

·autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza„działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Co do zasady, „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy odnosi się do tworzenia nowych zastosowań” do prac rozwojowych.

Pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.), zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru badań naukowych, ponieważ oparte są na wypracowanej wiedzy (istniejącym języku programowania). Mają one jednak charakter działalności wykorzystującej dostępną wiedzę do tworzenia nowego produktu, niedostępnego dotychczas na rynku. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie bazuje na wiedzy dostępnej, lecz efektem prac jest nowy produkt, który nie był wcześniej dostępny w takiej konfiguracji.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej: (1) twórczość; (2) systematyczność; (3) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). Przesłanka działalności twórczej w doktrynie i orzecznictwie jest określana najczęściej mianem oryginalności lub nowości utworu.

W wyroku z dnia 7 listopada 2007 r. (sygn. I ACa 800/07) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyraził na jej temat następujący pogląd: stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw działalności twórczej, oznacza, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Zdaniem sądu, przesłanka ta zostanie zrealizowana wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu. W doktrynie podkreśla się, że wymóg kreatywnego charakteru działalności oznacza, że za chroniony utwór nie może zostać uznany wynik działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej, która odbiera twórcy swobodę podejmowania wyborów. Uważa się, że sformułowanie działalność twórcza, którym posługuje się art. 1 ustawy o PAIP wskazuje na to, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a więc cechuje się nowością. Uznaje się, że cechę oryginalności (nowości) utworu należy rozumieć w ten sposób, że dany wytwór intelektu powinien stanowić efekt pracy człowieka, przy której wykonywaniu osoba ta miała choć w pewnym stopniu zapewnioną swobodę tworzenia, a praca tej osoby nie polegała wyłącznie na kopiowaniu istniejącego już utworu. Cecha nowości w znaczeniu subiektywnym oznacza, że utwór powinien stanowić coś wcześniej nieznanego jego twórcy.

Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami, na potrzeby działalności B+R wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku Działalność dominująca ma charakter twórczy. Oprogramowanie powstaje w wyniku działalności intelektualnej Wnioskodawcy i ma indywidualny, unikatowy charakter, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Wnioskodawca tworzy nowe aplikacje i kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ma charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy będzie zatem spełniony.

Istotnym kryterium działalności B+R jest prowadzenie działalności w sposób systematyczny. Zgodnie z Objaśnieniami „spełnienie kryterium »systematyczności« danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność o charakterze systematycznym. Wnioskodawca prowadzi projekty w sposób metodyczny i uporządkowany – przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac. Realizacja projektów na rzecz kontrahentów stanowi trzon działalności Wnioskodawcy. Działalność ta nie ma charakteru sporadycznego czy jednorazowego.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W ocenie Wnioskodawcy, również ostatnia przesłanka uznania działalności za działalność badawczo rozwojową została spełniona. Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym, zgodnie z Objaśnieniami„Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”. Wnioskodawca zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy nowe lub ulepszone rozwiązania.

W interpretacji z 4 lipca 2019 r., sygn.: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO Dyrektor KIS uznał, że prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania spełniają przesłankę wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: „(...) definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy w celu tworzenia nowego Oprogramowania, objętego ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca chciałby również wskazać, iż zadaje pytanie oznaczone we wniosku nr 1 z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie chce samodzielnie dokonać kwalifikacji swojej pracy jako działalności badawczo-rozwojowej. Podkreślenia wymaga fakt, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywał już oceny działalności podatników pod kątem spełnienia przesłanek warunkujących uznanie działalności za badawczo-rozwojową. Należy również zwrócić uwagę, że interpretacje te – poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 5 listopada 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-2.4011.348.2019.2.JK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (...) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części za działalność badawczo-rozwojową oraz opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe”.

Podobnie w interpretacji indywidualnej z 15 października 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.299.2019.1.TW:„Reasumując – prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na nabywcę praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%” oraz interpretacji z 4 marca 2019 r., w której Organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Poniżej przykładowe sygnatury innych wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych:

*0114-KDIP3-1.4011.303.2020.2.MZ,

*0114-KDIP2-1.4011.38.2020.3.KS,

*0114-KDIP3-2.4011.679.2019.3.JK2,

*0114-KDIP3-1.4011.380.2020.2.MZ,

*0114-KDIP3-1.4011.571.2019.2.MK1,

*0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC,

*0113-KD1PT2-2.4011.381.2020.3.MK,

*0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG,

*0113-KD1PT2-3.4011.430.2020.2.SJ,

*0113-KDIPT2-1.4011.464.2020.2.MM,

*0113-KDIPT2-1.4011.31.2020.2.AP,

*0113-KDIPT2-1.4011.34.2020.2.MAP,

*0113-KDIPT2-1.4011.42.2020.2.KO,

*0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM,

*0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD,

*0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP,

*0113-KDIPT2-1.4011.66.2020.2.MA,

*0113-KD1PT2-1.4011.74.2020.2.MM,

*0113-KDIPT2-1.4011.633.2019.3.MAP,

*0113-KDIPT2-1.4011.711.2019.2.MM,

*0113-KDIPT2-1.4011.738.2019.2.MD,

*0113-KDIPT2-1.4011.748.2019.2.MAP,

*0113-KD1PT2-3.4011.24.2020.2.AC,

*0113-KDIPT2-3.4011.26.2020.3 JŚ,

*0113-KDIPT2-3.4011.54.2020.2.PR,

*0113-KDIPT2-3.4011.69.2020.2.ST,

*0113-KDIPT2-3.4011.73.2020.2.MS,

*0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC,

*0113-KDIPT2-3.4011.238.2020.2.GG,

*0113-KD1PT2-3.4011.656.2019.2.PR,

*0113-KDIPT2-3.4011.702.2019.2.PR,

*0113-KDIPT2-3.4011.736.2019.2.SJ,

*0113-KDIPT2-3.4011.759.2019.2.JŚ,

*0111-KDIB1-1.4011.33.2020.2.NL,

*0111-KDIB1-1.4011.87.2020.2.DK,

*0111-KDIB1-2.4011.55.2020.2.DP,

*0111-KDIB1-3.4011.7.2020.2.JKT,

*0111-KDIB1 -3.4011.10.2020.2.APO,

*0111-KDIB1-33.4011.52.2020.2.PC,

*0111-KDIB2-1.4011.18.2020.2.MK,

*0112-KDIL2-1.4011.2.2020.3.MKA,

*0112-KDIL2-1.4011.379.2020.2.KF,

*0112-KDIL2-2.4011.20.2020.2.IM,

*0112-KDIL2-2.4011.27.2020.2.MC,

*0112-KDIL2-2.4011.44.2020.2.AA,

*0112-KDIL2-2.4011.52.2019.2.MW,

*0112-KDIL2-2.4011.52.2020.2.IM,

*0112-KDIL2-2.4011.53.2019.3.WS,

*0112-KDIL2-2.4011.56.2019.2.AA,

*0112-KDIL2-2.4011.60.2020.2.MC,

*0112-KDIL2-2.4011.65.2019.2.MW,

*0112-KDIL2-2.4011.69.2020.2.MM,

*0112-KDIL2-2.4011.70.2019.2.AA,

*0112-KDIL2-2.4011.73.2020.2.MM,

*0112-KDIL2-2.4011.79.2020.2.IM,

*0112-KDIL2-2.4011.98.2019.2.MC,

*0112-KDIL2-2.4011.107.2019.2.IM,

*0112-KDIL2-2.4011.115.2020.2.MW,

*0112-KDIL2-2.4011.119.2019.2.AA,

*0112-KDIL2-2.4011.126.2019.2.MC,

*0112-KDIL2-2.4011.139.2019.2.MM,

*0112-KDIL2-2.4011.143.2019.2.MM,

*0112-KDIL2-2.4011.144.2019.2.WS,

*0112-KDIL2-2.4011.161.2019.2.MC,

*0112-KDIL2-2.4011.194.2020.2.MW,

*0112-KDIL2-2.4011.269.2020.2.KP,

*0112-KDIL2-2.4011.337.2020.2.KP,

*0112-KDIP3-3.4011.412.2019.2.MM.

Jak już zostało wskazane Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku. Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska, Wnioskodawca zadał we wniosku pytanie oznaczone nr 1.

Intencją Wnioskodawcy jest otrzymanie potwierdzenia poprawności własnego stanowiska, zatem chciałby aby organ ocenił, czy działania podejmowane przez niego spełniają przesłanki uznania ich za prace rozwojowe.

W ocenie Wnioskodawcy, organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku NSA z 15 grudnia 2015 r. o sygn. I FSK 1359/14: od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego. Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z 7 kwietnia 2016 r. o sygn. I GSK 789/14, wyrok WSA z 21 listopada 2007 r. o sygn. III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z 4 listopada 2010 r. o sygn. II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi.

Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko wskazując, że w jego ocenie, podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad. 2. (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1) zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT;

3) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ramach pierwszego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1)podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2)podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Odnosząc się do warunku 2) i 3) wskazać należy, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 Ustawy o PAIPP.

Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:

77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.

78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.

79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.

Należy uznać, że Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę spełnia definicje programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 74 Ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 – 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09 , Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Ponadto, art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:

·musi być rezultatem działalności człowieka,

·wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,

·musi się w nim przejawiać działalność twórcza,

·konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.

Do programów komputerowych stosuje się również, wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

W ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez niego Oprogramowanie nosi wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rezultatem działalności człowieka i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie Ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Ad. 3. (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca ponosi między innymi wydatki na:

a)księgowość;

b)użytkowanie samochodu;

c)usługi telekomunikacyjne (telefon i Internet);

d)sprzęt komputerowy.

Wydatki te, jeśli dotyczą zarówno Działalności dominującej, jak i Działalności pozostałej prowadzonej przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca przyporządkowuje koszty do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z danej działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ani przepisy Ustawy o PIT, ani wydane do nich Objaśnienia Ministerstwa Finansów nie precyzują, w jakiej części przypisać te wydatki do przychodów z kwalifikowanego źródła, co jest warunkiem prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że klucz alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnych przychodów z prowadzonej działalności, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Co istotne, w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej będącej działalnością badawczo-rozwojową, są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT.

Koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na ewidencjonowanie prowadzonej działalności gospodarczej w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz rozwiązywanie bieżących problemów związanych z prowadzeniem księgowości. Koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu (takie jak np. amortyzacja, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne), są również bezpośrednio powiązane z tworzeniem Oprogramowania, bowiem samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Usługi telekomunikacyjne są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania. Sprzęt elektroniczny również jest bezpośrednio powiązany z działalnością Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera (laptopa), zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy.

Ad. 4. (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

1)prowadzi działalność gospodarczą w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

2)w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie;

3)oprogramowanie sprzedaje na rzecz kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje on przychody;

4)ustala dochód oraz kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP w ramach odrębnie prowadzonej ewidencji.

W związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego zarówno w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2022 r. oraz w latach kolejnych. W kolejnych latach Wnioskodawca będzie prowadził (kontynuował) tożsamą działalność i osiągał z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, jak miało to miejsce w okresie od lutego 2022 r. do 31 grudnia 2022 r oraz w styczniu i lutym 2023 r. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w roku 2022 oraz w styczniu i lutym 2023 r.), jak i zdarzeniem przyszłym (w dalszej części 2023 r. i w latach kolejnych).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wydatków na ogłoszenie sprzedaży auta oraz prowizję za sprzedaż auta za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- prawidłowe w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślamy, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika m.in., że prowadzi Pan działalność w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego. Jak Pan wskazał w uzupełnieniu wniosku – w ramach tej działalności samodzielnie prowadził, prowadzi i będzie prowadził Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wskazał Pan, że w ramach tej działalności podejmuje Pan współprace z klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. Implementacja jest prowadzona przez Pana zgodnie z założeniami metodyki organizacji pracy (…). Prace prowadzone są w cyklicznych iteracjach, które każdorazowo kończą się prezentacją dostarczonych funkcjonalności klientowi. Ma Pan bezpośredni wpływ na ustalanie harmonogramu prac, które wykonuje. Sam Pan decyduje, które części spośród obecnie implementowanego modułu, muszą powstać jako pierwsze zgodnie ze sztuką programistyczną. W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Pana działalność w zakresie tworzenia i modyfikacji oprogramowania ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Pana projekt ma za zadanie wykorzystać istniejącą lub nabywaną wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych, szytych na miarę programów komputerowych. Pana działalność ma w tym zakresie swoje oparcie metodyczne. Uzyskana w ten sposób nowa wiedza służy do tworzenia nowych zastosowań (funkcjonalności). Tworzone oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. W ramach Działalności dominującej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy, obejmują prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Pana Działalność dominująca polegająca na tworzeniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

· podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

· prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że:

- prowadzi Pan działalność – będącą przedmiotem wniosku – w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego od 14 lutego 2022 r.; cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT;

- w ramach działalności samodzielnie prowadził, prowadzi i będzie prowadził Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

- działalność w zakresie tworzenia i modyfikacji oprogramowania ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Pana projekt ma za zadanie wykorzystać istniejącą lub nabywaną wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych programów komputerowych;

- tworzone oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony;

- w wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawyo prawie autorskim i prawach pokrewnych;

- efekty Pana pracy, które są przez Pana określane jako Oprogramowanie, w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i ulepszania/modyfikowania utworów, są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

- po wytworzeniu oprogramowania przenosi Pan prawa do tego oprogramowania na kontrahentów;

- opłata z tytułu przeniesienia praw autorskich stanowi całość umówionego wynagrodzenia za usługi tworzenia Oprogramowania;

- otrzymywane przez Pana od Kontrahenta należności za usługi świadczone w ramach Działalności dominującej są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;

- od 14 lutego 2022 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Autorskie prawo do programów komputerowych wytwarzanych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych przez Pana usług stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując powyższe – prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Pana w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę w wysokości 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągniętego w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za 2022 r. (od 14 lutego 2022 r.). Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe począwszy od roku 2023.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i nr 4 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia zaliczenia kosztów:

-księgowości;

-użytkowania samochodu;

-usług telekomunikacyjnych;

-sprzętu komputerowego (elektronicznego)

do litery „a” wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym korzysta Pan z preferencyjnej stawki podatkowej.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus (…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5).

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

·wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W opisie sprawy wymienił Pan wydatki, które ponosi Pan w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, wykazując jednocześnie bezpośredni związek ich poniesienia z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. wydatki na:

· księgowość – koszt mający na celu zapewnienie prawidłowości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz Ewidencji IP BOX;

· użytkowanie samochodu (zakup paliwa, amortyzacja, koło zapasowe, filtry do auta, polisa ubezpieczeniowa, przeglądy rejestracyjne pojazdu, klocki hamulcowe, wymiana oleju w skrzyni biegów, czujnik klocków hamulcowych, wymiana tarcz i klocków hamulcowych, filtry, olej silnikowy, płyn do chłodnic, zakup środka trwałego (…), mata bagażnika, polisa OC/AC, usługa wulkanizacyjna)– potrzebne do dojazdów do siedziby Zleceniodawcy celem omówienia wyników świadczenia;

· sprzęt komputerowy – elektroniczny (kabel serwisowy, laptopy, pamięć i dysk do komputera, powerbank, słuchawki, mysz, pendrivy, klawiatura, zasilacze) – wykorzystywany był i jest do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania, a więc programów komputerowych opisanych we wniosku, powstałych w wyniku działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

· usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) – do komunikowania się z Klientem i ustalania kierunku prac rozwojowych.

Zatem, wyżej wymienione przez Pana wydatki – mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej dla potrzeb wyliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy i mogą zostać ujęte pod literą „a” wzoru.

Jednocześnie w odniesieniu do kosztów eksploatacji samochodu należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Pana, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

a) księgowość;

b) użytkowanie samochodu (zakup paliwa, amortyzacja, koło zapasowe, filtry do auta, polisa ubezpieczeniowa, przeglądy rejestracyjne pojazdu, klocki hamulcowe, wymiana oleju w skrzyni biegów, czujnik klocków hamulcowych, wymiana tarcz i klocków hamulcowych, filtry, olej silnikowy, płyn do chłodnic, zakup środka trwałego (…), mata bagażnika, polisa OC/AC, usługa wulkanizacyjna);

c) sprzęt elektroniczny (kabel serwisowy, laptopy, pamięć i dysk do komputera, powerbank, słuchawki, mysz, pendrivy, klawiatura, zasilacze);

d) usługi telekomunikacyjne (telefon);

stanowiące koszty faktycznie poniesione przez Pana na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast koszty ogłoszenia sprzedaży auta oraz prowizji za sprzedaż auta nie są kosztem prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Trudno bowiem zgodzić się, że ww. wymienione wydatki – związane ze sprzedażą samochodu – są wprost związane z wytworzeniem konkretnego oprogramowania, skoro samochód w wyniku sprzedaży nie był już wykorzystywany w działalności i nie służył do dojazdów do siedziby Zleceniodawcy. Zatem z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wydatki ponoszone na ten cel nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową a w konsekwencji z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Kierując się powyższym, wydatki poniesione na ogłoszenie sprzedaży auta oraz prowizję za sprzedaż auta nie mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 w części dotyczącej uznania wydatków na ogłoszenie sprzedaży auta oraz prowizję za sprzedaż auta za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części jest prawidłowe.

Wskazać należy, że interpretacja indywidualna odnosi się do konkretnych kosztów, które wskazał Pan we wniosku oraz uzupełnieniach.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczamy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Końcowo – odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe, mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).