Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.239.2023.2.HJ

Opodatkowanie przychodów z najmu nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania dochodów z tzw. najmu prywatnego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 maja 2023 r. (wpływ 10 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Głównym przedmiotem Pani działalności jest działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”) jest Pani polskim rezydentem podatkowym podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich osiągania. Dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowane są ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Obecnie planuje Pani nabycie wraz z osobą trzecią (partnerem, dalej: „współwłaściciel”) nieruchomości wraz z usadowionym na nim budynkiem (dalej: „nieruchomość”). Planuje Pani nabyć ½ udziału w nieruchomości. W budynku, po przeprowadzeniu prac adaptacyjnych, będzie znajdował się lokal o charakterze usługowym. Dodatkowo na dachu budynku położonego na nieruchomości znajduje się przestrzeń o charakterze rekreacyjnym, która może być wykorzystywana na przykład poprzez umiejscowienie na jej powierzchni ogródka restauracyjnego. Na nieruchomości znajdują się również miejsca parkingowe.

Po nabyciu nieruchomości, zawrze Pani z współwłaścicielem umowę regulującą sposób korzystania z nieruchomości (quoad usum), na podstawie której nieruchomość zostanie podzielona pomiędzy Panią, a współwłaścicielem w taki sposób, aby każda ze stron umowy mogła korzystać z wyznaczonej części nieruchomości z wyłączeniem drugiego ze współwłaścicieli. Jednocześnie, nie dojdzie do zniesienia współwłasności nieruchomości. Zarówno Pani, jak i współwłaściciel zostaną właścicielami nieruchomości w częściach ułamkowych.

Następnie, rozważa Pani wynajęcie części nieruchomości, która zgodnie z umową quoad usum zostanie oddana do Pani wyłącznego wykorzystania (dalej: „wynajem”). Najemcą mogą być zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą, jak i osoby fizyczne oraz osoby prawne nieprowadzące działalności gospodarczej. Po nabyciu nieruchomości nie zostanie ona włączona do ewidencji środków trwałych.

W piśmie z 10 maja 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wyjaśniła Pani, że Pani celem (zamiarem) jest wykonywanie opisanych we wniosku czynności w ramach tzw. najmu prywatnego (źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych), w związku z czym, jak wskazano we wniosku, nie planuje Pani włączenia nabytej nieruchomości do ewidencji środków trwałych.

Udział w nieruchomości został już przez Panią nabyty, ale nie zostały jeszcze przez Panią zawarte żadne umowy najmu. Udziały w nieruchomości nabyła Pani od osoby niepowiązanej (ani majątkowo ani osobowo). Powierzchnia całej przedmiotowej nieruchomości wynosi 433m², powierzchnia użytkowa budynku posadowionego na nieruchomości wynosi 80m² i jest to powierzchnia garażowa. Zgodnie z ustaleniami będzie przysługiwał Pani do korzystania budynek o powierzchni użytkowej 80m², natomiast pozostała część nieruchomości (powierzchni gruntu) zostanie oddana do użytkowania współwłaścicielowi. Budynek ma charakter niemieszkalny.

Pytanie

Czy dochody (przychody) z wynajmu nieruchomości będą opodatkowane na zasadach określonych w art. 6 ust. 1a Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, a więc zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych z tytułu tzw. najmu prywatnego?

Pani stanowisko w sprawie

Osiągane przychody z tytułu wynajmu nieruchomości kwalifikują się do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”), wobec czego będą opodatkowane podatkiem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, a więc zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych z tytułu tzw. najmu prywatnego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy o PIT, odrębnymi źródłami przychodów są między innymi określone w pkt 3 i pkt 6 tego przepisu:

-pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT),

-najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zatem, przychodem w myśl ww. regulacji są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać na podstawie wyżej powołanego art. 11 tej ustawy.

Natomiast pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. pkt 1, 2 i 4-9.

Artykuł 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT wskazuje, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z przytoczonych wyżej przepisów ustawy o PIT, wynika, że wynajem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). W sytuacji, gdy przedmiot wynajmu związany jest z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, to powinien zostać on rozliczony tak jak przychody z tej działalności.

Z kolei, zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie między stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu. Czynsz ten stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednak, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 11 ustawy o PIT, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła – najem (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT), z wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą – do przychodów z działalności gospodarczej.

Mając na uwadze zaprezentowane przepisy prawa podatkowego oraz zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, że skoro zamierza Pani wynajmować nieruchomość jako osoba fizyczna, i nie powiąże nieruchomości z działalnością gospodarczą (nie wprowadzi jej do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej), to wówczas przedmiotem najmu nie będzie składnik majątku związany z działalnością gospodarczą. Przychody z tytułu zawarcia umowy najmu zaliczone będą do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

W tym miejscu wskazać należy na uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21 gdzie wskazano: „To zatem podatnik decyduje o tym czy powiązać określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...). „

Skoro zatem nie powiązała Pani nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą, to brak jest podstaw, aby osiągane z tego tytuły przychody kwalifikować jako przychody z tytułu działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o PIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z treści art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym wynika, że ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

W świetle art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2- 2b ustawy o PIT.

Zatem, zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. brzmieniem art. 9a ust. 6 ustawy o PIT, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Należy dodać, że na podstawie przepisów przejściowych w 2022 r. było można stosować dotychczasowe zasady opodatkowania najmu prywatnego. Dopiero od 2023 r. weszła w życie zasada, że przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy mogą być opodatkowane wyłącznie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli będą uzyskiwane poza działalnością gospodarczą.

Reasumując, biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy, skoro nie wprowadzi Pani przedmiotu najmu do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej, najem nieruchomości powinien stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT (tzw. najem prywatny). Tym samym przychody, jakie uzyska Pani ze wskazanego źródła podlegać będą opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zatem osiągane przychody z tytułu wynajmu nieruchomości kwalifikują się do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, wobec czego będą opodatkowane podatkiem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zgodnie z którym:

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu. Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W tym miejscu wskazać należy na uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, gdzie wskazano:

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zatem zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. brzmieniem art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że nabyła Pani ½ udziału w nieruchomości od osoby niepowiązanej (ani majątkowo ani osobowo). Nie zostały jeszcze przez Panią zawarte żadne umowy najmu.

Umowa zawarta z współwłaścicielem reguluje sposób korzystania z nieruchomości (quoad usum), na podstawie której nieruchomość zostanie podzielona pomiędzy Panią a współwłaścicielem w taki sposób, aby każda ze stron umowy mogła korzystać z wyznaczonej części nieruchomości z wyłączeniem drugiego ze współwłaścicieli. Nie dojdzie do zniesienia współwłasności nieruchomości, zarówno Pani, jak i współwłaściciel zostaną właścicielami nieruchomości w częściach ułamkowych. Powierzchnia całej przedmiotowej nieruchomości wynosi 433m², powierzchnia użytkowa budynku posadowionego na nieruchomości wynosi 80m² i jest to powierzchnia garażowa. Zgodnie z ustaleniami będzie przysługiwał Pani do korzystania budynek niemieszkalny o powierzchni użytkowej 80m², natomiast pozostała część nieruchomości (powierzchni gruntu) zostanie oddana do użytkowania współwłaścicielowi.

Rozważa Pani wynajęcie części nieruchomości, która zgodnie z umową quoad usum zostanie oddana do Pani wyłącznego wykorzystania. Najemcą mogą być zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarcze, jak i osoby fizycznej oraz osoby prawne nieprowadzące działalności gospodarczej. Wyjaśniła Pani, że Pani celem (zamiarem) jest wykonywanie opisanych we wniosku czynności w ramach tzw. najmu prywatnego (źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), w związku z czym, jak wskazano we wniosku, nie planuje Pani włączenia nabytego udziału w nieruchomości do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Na podstawie zaprezentowanych przepisów prawa podatkowego oraz opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzam, że skoro zamierza Pani wynajmować udział w nieruchomości, która nie będzie stanowić składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą, to uzyskiwane przychody z tytułu zawarcia umowy najmu mogą zostać zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody osiągnięte przez Panią z tytułu wynajmu udziału w nieruchomości na zasadach najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie sprawy będącej przedmiotem zapytania w Pani indywidualnej sprawie, inne kwestie nie podlegały ocenie. Ponadto, nie dotyczy ona drugiego współwłaściciela nieruchomości.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).