Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.213.2023.2.NM

Uznanie wynagrodzenia wypłacanego osobie zatrudnionej na stanowisku Projektanta z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów jako przychodu z tytułu działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 21 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania wynagrodzenia wypłacanego osobie zatrudnionej na stanowisku Projektanta z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów jako przychodu z tytułu działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 maja 2023 r. (wpływ 12 maja 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: …

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania: …

Opis zdarzenia przyszłego (po uzupełnieniu)

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej także: „X”, „Spółka”, „Wnioskodawca” lub „Pracodawca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której jedynym udziałowcem jest Miasto … (dalej także: „Miasto”).

Spółka została powołana Aktem Założycielskim …, a postanowieniem z …. wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla … w …, … Wydział, pod numerem …. Spółka działa w … przy ul. … (nie posiada oddziałów).

Spółka została utworzona w 20… r. na podstawie uchwały Rady Miejskiej w … Nr … z …. Jako cel utworzenia Wnioskodawcy wskazano prowadzenie inwestycji infrastrukturalnych oraz zarządzanie posiadanym majątkiem. W uzasadnieniu do powyższej uchwały wskazano, iż: „Spółka dysponująca majątkiem infrastrukturalnym Miasta dziś i docelowo pozostaje jednoosobową Spółką Miasta”.

W ramach przyjętego modelu zarządzania … w …postanowiono o rozdzieleniu funkcji właściciela … (dalej także: „a”) od funkcji b.

Przedmiot działalności Spółki określa szczegółowo Akt Założycielski X.

Podstawowym zadaniem Spółki jest ….

Powyżej wskazany zakres działalności oznacza, że Spółka funkcjonuje … . W ramach prowadzonej działalności Spółka uzyskuje … .

Wnioskodawca prowadzi również działalność w zakresie …. W dniu … Rada Miejska w … podjęła uchwałę nr … w sprawie powierzenia Wnioskodawcy wykonywania zadań własnych gminy z zakresu …. W związku z powyższą uchwałą Rady Miejskiej, Spółka ustaliła zasady i sposób wykonywania zadań z zakresu … co nastąpiło … poprzez podjęcie przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki uchwały.

Kolejny rodzaj działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę polega na … .

Uchwałą Nr … Rady Miejskiej w …z … X zostało powierzone wykonywanie usług w ramach zadań własnych gminy polegających na zapewnieniu … .

Zakres powierzonych zadań obejmuje … .

Podział na komórki organizacyjne i zakres ich kompetencji określa Regulamin Organizacyjny Spółki.

W ramach Działu … Spółka zatrudnia pracownika na stanowisku Eksperta ds. Projektowania (Zainteresowany niebędący stroną postępowania; dalej także: „Projektant” lub „Pracownik”).

Przy czym Spółka nie wyklucza możliwości zatrudnienia kolejnych pracowników, którzy będą realizować tożsame zadania w oparciu o tożsame regulacje wewnętrzne.

Aktualnie w ramach obowiązków służbowych Pracownik zajmuje się działalnością twórczą, w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509; dalej także: „PrAut”) w szczególności obejmującą:

 (...).

Przy czym aktualnie Wnioskodawca jako płatnik do wynagrodzenia projektanta stosuje koszty uzyskania przychodu na zasadach ogólnych określonych w art. 22 ust. 2 ustawy o PIT.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że wynagrodzenie Projektanta w wyszczególnionym powyżej zakresie, stanowi …. Zatem niewątpliwie wydatki te poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez Spółkę. Jak wskazano już w treści wniosku Spółka zarządza i administruje, jak również prowadzi procesy inwestycyjne na … ….

Wpływ z … stanowi przychód dla Spółki, a zatem tworzenie dokumentacji na potrzeby … … bezpośrednio wpływa na dochód Wnioskodawcy z przedmiotowej działalności.

Jak również mogą wystąpić sytuację, w których w przypadku ….

Wnioskodawca planuje zawarcie aneksu do umowy o pracę wiążącą Spółkę i Projektanta o następującym brzmieniu: „…. .....”.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Pracownik zatrudniony na stanowisku Eksperta ds. Projektowania (Projektant) ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Utwory w zakresie wskazanym we wniosku z 22 marca 2023 r. wykonane przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Eksperta ds. Projektowania (Projektant) stanowią utwór w rozumieniu ustawy o PrAut.

Przedmiotowe utwory odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem. Utwory zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej wytworzonej osobiście przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Eksperta ds. Projektowania (Projektanta).

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że wykonane przez pracownika projekty architektoniczne, niezależnie od skali, nie mają powtarzalnego charakteru i stanowią rezultat wielomiesięcznych badań, prób, analiz oraz wytworzenia rysunków, modeli, opisów stanowiących całkowicie niezależny i indywidualny projekt architektoniczny, w tym projekt koncepcyjny, projekt budowlany, projekt wykonawczy, czy projekt wnętrz. Utwory wykonane przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Eksperta ds. Projektowania (Projektant) posiadają cechy wyróżniające, a co istotne zostaną uzyskane przy wykorzystaniu swobody twórczej, a ich rezultat zostanie osiągnięty dzięki indywidualnemu wkładowi pracy twórczej projektanta.

Wykonywane przez Pracownika (Projektanta) utwory są twórczą odpowiedzią na długoterminowe plany Spółki w zakresie realizacji zadań związanych z inwestycjami na …. Wnioskodawca podkreśla, że to m.in. od jakości opracowanej dokumentacji projektowej, w tym założeń funkcjonalnych, koordynacji technicznej oraz przewidzianej estetyki poszczególnych wykończeń, zależy późniejszy efekt końcowy. Wytworzone przez pracownika (Projektanta) utwory mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu czynności popartych wiedzą i umiejętnościami Projektanta. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że do obowiązków Pracownika, zatrudnionego na stanowisku Projektanta należy wykonywanie następujących czynności: (...).

Wszystkie ww. utwory mają oryginalny charakter, tj. zawierają obiektywnie nową wartość oraz noszą cechę indywidualności. Stanowią rezultat nieszablonowej, samodzielnej, uwieńczonej niepowtarzalnym rezultatem, który musi każdorazowo być dostosowany do potrzeb konkretnego projektu.

Przedmiotowe utwory stanowią rezultat działalności kreacyjnej wykonywanej przez Pracownika (Projektanta), prowadząc do powstania subiektywnie nowego wytworu intelektu charakteryzującego się oryginalnością i indywidualnością. Powyższe będzie osiągnięte przy wykorzystaniu swobody twórczej i wkładowi pracy twórczej Projektanta.

Pytanie

Czy wynagrodzenie wypłacane osobie zatrudnionej na stanowisku Projektanta, w części dotyczącej przenoszenia przez niego na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do konkretnych Utworów, stanowi przychody z działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, a w konsekwencji czy Wnioskodawca jako płatnik, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, ma prawo do zastosowania do ww. przychodów projektanta tworzącego utwory wskazane w zdarzeniu przyszłym koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie w zakresie Państwa wątpliwości dotyczących uznania wynagrodzenia wypłacanego osobie zatrudnionej na stanowisku Projektanta, w części dotyczącej przenoszenia przez niego na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do konkretnych utworów jako przychodu z tytułu działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w zakresie możliwości zastosowania przez płatnika 50% kosztów uzyskania przychodów zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, wypłacane pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku Projektanta wynagrodzenie w części dotyczącej przenoszenia przez niego na Pracodawcę autorskich praw majątkowych do konkretnych Utworów stanowi przychody z działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika, w rozumieniu ustawy o PIT, uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy.

Artykuł 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT wskazuje, że koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu (50% kosztów uzyskania przychodu), z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast łączne koszty, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o PIT, nie mogą przekroczyć w danym roku podatkowym kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, wskazanej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT.

Przepis ust. 9 pkt 3 ww. art. ustawy o PIT stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1)działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;

2)działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;

3)produkcji audialnej i audiowizualnej;

4)działalności publicystycznej;

5)działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;

6)działalności konserwatorskiej;

7)prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 oraz z 2022 r. poz. 655), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;

8)działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Analizując powyższe przepisy w kontekście niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego należy stwierdzić, że jednym z koniecznych warunków, by mieć możliwość stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w kontekście danego pracownika, jest tworzenie przez niego utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które to powstają w wyniku podejmowanej przez niego (w ramach stosunku pracy) działalności twórczej m.in. w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki.

W ocenie Wnioskodawcy, planowane regulacje dot. kwestie związane z prawidłowym stosowaniem 50% kosztów uzyskania przychodów w sposób zgodny z treścią interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 15 września 2020 r. (znak DD3.8201.1.2018).

Bowiem jak wskazał Minister Finansów w powyżej przytoczonej interpretacji ogólnej:

-„przedmiotem prawa autorskiego jest tylko taka działalność twórcza, która prowadzi do powstania utworu korzystającego z ochrony praw autorskich; sama działalność twórcza nie może być przedmiotem prawa autorskiego, a do przychodów uzyskanych z tego tytułu nie ma zastosowania art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT,

-podstawowymi warunkami do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w ramach stosunku pracy jest to, aby przedmiotem umowy o pracę było powstanie utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim, tj. zamawianego i oczekiwanego przez pracodawcę, oryginalnego wytworu o indywidualnym charakterze,

-w przypadku utworu pracowniczego niezbędne jest przyjęcie tego utworu przez pracodawcę, gdyż oznacza to ustawowe (lub umowne) rozporządzenie prawem autorskim na rzecz pracodawcy”.

Zaznaczyć również należy, że fakt korzystania przez podatnika z prawa autorskiego powinien być udokumentowany, gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, jest aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła.

W razie wykonywania na podstawie stosunku pracy czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, udokumentowania wymaga wartość wynagrodzenia z tytułu korzystania z prawa autorskiego. Tylko bowiem wyraźne rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim – oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Wykonywanie pracy twórczej nie oznacza automatycznie powstania utworu i przejścia praw z tego tytułu na pracodawcę. Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli zostało wypłacone wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 listopada 2018 r., (znak: 0113-KDIPT3.4011.440.2018.2.JR): „Z treści umowy o pracę (lub innego dokumentu) powinno więc wynikać, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą, a wyodrębniona część wynagrodzenia stanowi honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu. Konieczne jest dokładne wyróżnienie (w jasny, czytelny sposób) tej części wynagrodzenia, która związana jest z korzystaniem lub rozporządzaniem przez pracownika z przysługujących mu praw autorskich”.

Zatem, jeżeli pracodawca wyodrębni część wynagrodzenia należną z tytułu rozporządzania lub korzystania przez pracowników z praw majątkowych do utworów przez nich stworzonych od pozostałego wynagrodzenia za wykonywane obowiązki, niemające charakteru twórczego, możliwe będzie zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu od części twórczej.

Podsumowując, w celu zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu do części wynagrodzenia związanego z rozporządzeniem prawami autorskimi muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

-praca wykonywana przez pracownika jest przedmiotem prawa autorskiego, a więc spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

-pracownik jest twórcą w rozumieniu tej ustawy i uzyskiwanie przychodu przez pracownika wynika z korzystania przez twórcę z tychże praw lub rozporządzania tymi prawami,

-umowa o pracę przewiduje zróżnicowanie wynagrodzenia należnego pracownikowi na część związaną z korzystaniem z praw autorskich i część związaną z wykonywaniem typowych obowiązków pracowniczych oraz pracodawca prowadzi stosowną dokumentację w tym zakresie, np. prowadzi szczegółową ewidencję przekazanych utworów, a także

-przychody muszą być uzyskiwane z tych rodzajów działalności, o których mowa w art. 22 ust. 9b ustawy o PIT.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, projekty stworzone przez Pracownika zajmującego stanowisko Projektanta są utworami niepowtarzalnymi, mającymi indywidualny charakter i spełniającymi przesłanki utworu, wskazane w ustawie o prawach autorskich, tj. są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Z treści planowanego aneksu do umowy pracę łączącej Wnioskodawcę i Pracownika wynikać będzie, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą. W zakresie wynagrodzenia, wskazane będzie, że z tytułu świadczenia pracy Pracownik będzie otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze w określonej wysokości brutto, składające się z wygrodzenia z tytułu praw autorskich, należne za przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez Pracownika w ramach stosunku pracy wskazanych w treści planowanego aneksu, oraz z pozostałej części wynagrodzenia z tytułu innych obowiązków pracowniczych, nie stanowiących działalności twórczej, w tym za pozostawanie w gotowości do pracy. Ustalenie wysokości wynagrodzenia stanowiącego wynagrodzenie z tytułu praw autorskich, o którym mowa powyżej nastąpi na podstawie faktycznego, twórczego zaangażowania Pracownika w danym miesiącu na podstawie ewidencji czasu pracy, według określonego przez Wnioskodawcę wzoru.

Zatem, powstanie utworu będzie dokumentowane za pomocą ewidencji czasu pracy, z której wynikać będzie, ile pracownik poświęcił czasu na stworzenie konkretnego utworu. Ponadto pracownik, który stworzył utwór w ramach realizacji obowiązków pracowniczych ma obowiązek prowadzenia ewidencji utworów i czasy pracy twórczej według wzoru stanowiącego załącznik do przedmiotowego Aneksu. Wnioskodawca po raz kolejny podkreśla, że ocena faktycznego, twórczego zaangażowania Pracownika zostanie przeprowadzona na podstawie prowadzonej ewidencji utworów oraz ewidencji czasu pracy twórczej.

Warto wskazać, że stosownie do powoływanej już interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 15 września 2020 r., ustalenie wysokości honorarium leży w zakresie swobody kontraktowej stron umowy (stosunku pracy, umowy cywilnoprawnej), żadne powszechnie obowiązujące przepisy nie regulują zasad ustalania wysokości honorarium. Nie ma też żadnych innych uniwersalnych reguł, ugruntowanych praktyką i orzecznictwem sądowym (z wyjątkiem negatywnych przesłanek określonych w tezach orzeczniczych wykluczających możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów), pozwalających na wskazanie zasad dokumentowania prac stanowiących przedmiot prawa autorskiego, przy czym fakt uzyskania przychodu z praw autorskich i jego wysokość wymaga odpowiedniego udokumentowania. Co istotne okoliczność ta może zostać wykazana za pomocą każdego prawnie dopuszczalnego dowodu.

Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy, sposób określenia wysokości honorarium, tj. określenie jego wysokości na podstawie faktycznego, twórczego zaangażowania Pracownika w danym miesiącu na podstawie ewidencji czasu pracy, według określonego wzoru będzie pozwalać na zastosowanie wobec tak określonego wynagrodzenia 50% kosztów uzyskania przychodu.

Powyższe znajduje potwierdzenie w przywoływanej już interpretacji ogólnej Ministra Finansów. Bowiem jak wskazano w jej treści: „Jeżeli zatem twórca poświęca ściśle określony czas na stworzenie (tworzenie) konkretnego dzieła, rejestruje czas pracy twórczej w odrębnym dokumencie (np. w ewidencji prowadzonej papierowo lub w formie elektronicznej (specjalnie do tego stworzonego oprogramowania), bazie danych prowadzonej w formie elektronicznej lub ewentualnie w oświadczeniu składanym pracodawcy za określony okres, np. miesiąc, kwartał, półrocze lub rok). Czas pracy twórczej jest akceptowany przez pracodawcę (np. akceptuje wpisy w ewidencji, wpisy w bazie danych lub ww. oświadczenie). Przy czym wszystkie utwory (nie tylko przykładowe) stworzone (lub w trakcie tworzenia) przez twórcę są również rejestrowane lub utrwalane (np. w tej samej ewidencji, bazie danych lub wymienione w oświadczeniu). Brak jest ma przeszkód, aby wartość honorarium autorskiego była określana na podstawie czasu pracy twórczej w powiązaniu z konkretnym stworzonym (tworzonym) utworem”.

W ocenie Wnioskodawcy, planowane rozwiązania czynią również zadość tezom podnoszonym w orzecznictwie, i tak przykładowo w tym miejscu należy odwołać się do treści orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który w wyroku z 2 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 670/16, doprecyzował, że: „w przypadku wykonywania prac twórczych i tworzenia utworów w ramach stosunku pracy, konieczne jest wyodrębnienie części wynagrodzenia należnej między innymi za rozporządzenie autorskimi prawami majątkowymi do tego utworu, bo to z tytułu przyjęcia tego utworu i związanych z nim praw majątkowych pracodawca wypłaca należne wynagrodzenie. Określenie tej wielkości powinno być zawarte bądź w umowie o pracę bądź w innych postanowieniach obowiązujących pracodawcę i jego pracowników, jak np. w regulaminie wynagradzania”.

Z kolei zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego (przykładowo wyrok z 11 marca 2015 r., sygn. akt FSK 459/13): „Nie jest przy tym wystarczające wyróżnienie w umowie o pracę części czasu pracy przeznaczonej na pracę twórczą, gdyż z takiego wyróżnienia nie wynika, czy jakikolwiek utwór rzeczywiście powstał i czy w związku z jego eksploatacją wypłacono honorarium (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 marca 2010 r., II FSK 1791/08; z dnia 16 września 2010 r, II FSK 839/09 i z dnia 29 kwietnia 2011 r, II FSK 2217/09). (...) wymóg ten odniesiono bowiem do wyodrębnienia w wynagrodzeniu części stanowiącej honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych, niezależnie od sposobu obliczania tej części wynagrodzenia. Wymogowi temu nie odpowiada wyliczenie czasu, poświęconego przez pracownika na pracę twórczą. Praca twórcza cechuje się bowiem tym, że jej rezultat jest niepewny, toteż poświęcenie na nią określonego czasu wcale nie świadczy o uzyskaniu zamierzonych efektów w postaci stworzenia utworu”.

Powyższe, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego:„wyklucza (...) możliwość ustalenia kosztów uzyskania przychodów twórców będących pracownikami na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f., bowiem dane określające „% czasu pracy na projektach” wykazują tylko czas pracy o charakterze twórczym, ale nie określają wysokości honorarium za przeniesienie praw do utworu; samo oświadczenie pracodawcy nie jest tu wystarczające”.

W świetle powyższego, przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W razie zatem wykonywania na podstawie stosunku pracy czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, udokumentowania wymaga wartość wynagrodzenia z tytułu korzystania z prawa autorskiego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe dwie przesłanki w świetle treści zdarzenia przyszłego zostaną wypełnione co w konsekwencji będzie uprawniać Wnioskodawcę jako płatnika do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu do przychodów z pracy twórczej określonej w treści planowanego aneksu.

W tym miejscu należy wskazać, że zdaniem Wnioskodawcy, obowiązki pracownicze osób zatrudnionych w Spółce na stanowisku projektanta polegające na:

(...)

mają charakter działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT. Jednocześnie rezultat pracy jest/będzie uzewnętrzniony. Powstaną bowiem utwory (lub ich części), dokumentacja techniczna, projektowa, fotografia, projekty funkcjonalno-użytkowe, które stworzone w kreatywny sposób, niestanowiące prostego odtworzenia stanowić będą nowy wytwór intelektu. Efekty pracy twórczej Pracownika lub też zatrudnionych w przyszłości pracowników stanowią utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a pracownicy są twórcami tych utworów.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując kwalifikacja dokumentacji technicznej jako utworu w rozumieniu prawa autorskiego należy początkowo wskazać, że indywidualny charakter dzieła wyraża się w tym, że odbiega ono od innych przejawów podobnego działania w sposób świadczący o jego swoistości i niepowtarzalności. Ta cecha, niepowtarzalność – bywa rozumiana w sposób rygorystyczny jako rezultat statystycznie jednorazowy. Możliwość uzyskania analogicznego rezultatu przez różnych autorów nie stanowi samodzielnej przesłanki wykluczającej przypisanie danemu przejawowi działalności twórczej charakteru indywidualnego w rozumieniu art. 1 ust. 1 PrAut nawet wtedy gdy możliwe jest, że różne osoby zdołają osiągnąć taki sam rezultat, cecha indywidualnego charakteru dzieła nie powinna być zanegowana, jeżeli poszczególne elementy twórczego wyboru i przedstawienia nie są tożsame, zwłaszcza gdy przy kształtowaniu treści i formy dzieła twórca korzystał z obszaru swobody, a niezależnie od pewnych wymogów z góry postawionych, rezultat pracy nie był przez te wymagania całkowicie zdeterminowany i występują w nim elementy, których kształt zależał od osobistego ujęcia. Przedstawione aspekty zagadnienia odgrywają szczególną rolę przy analizie prawnoautorskiego charakteru tzw. utworów „niefikcjonalnych” (np. utworów technicznych). Decydujący jest sposób doboru poszczególnych elementów i ich interpretacji. Pojęcie „dzieło techniczne” ma szerszy zakres niż „dokumentacja techniczna”, przez którą najczęściej rozumie się „zespół dokumentów zawierających dane techniczne umożliwiające wyprodukowanie i eksploatację urządzeń technicznych”. Dokumentacja techniczna często znajduje się na granicy ochrony, ale z góry jej wykluczyć nie można. Ochronie tej nie podlega oczywiście samo rozwiązanie techniczne zawarte w tej dokumentacji (por. wyrok WSA w Warszawie z 29 stycznia 2020 r.)

W kwestii tej wypowiedział się również Sąd Najwyższy w wyroku z 25 stycznia 2006 r. (sygn. akt I CK 281/05, OSNC 2006, Nr 11, poz. 186). W uzasadnieniu napisano: „praca intelektualna o charakterze twórczym, jest przeciwieństwem pracy o charakterze technicznym, która polega na wykonywaniu czynności wymagających jedynie określonej wiedzy i sprawności oraz użycia określonych narzędzi, surowców i technologii. Cechą pracy o charakterze technicznym jest przewidywalność i powtarzalność osiągniętego rezultatu. Proces tworzenia, w przeciwieństwie do pracy technicznej, polega na tym, że rezultat podejmowanego działania stanowi projekcję wyobraźni osoby, od której pochodzi. (...) W tym ujęciu twórczość, jako angażująca wyobraźnię twórcy, ma charakter subiektywny. (...) Wymaganie nowości nie jest natomiast niezbędną cechą twórczości jako przejawu intelektualnej działalności człowieka”.

Zgodnie z tezami zawartymi w piśmiennictwie projekt budowlany to dzieło użytkowe, służące powstaniu efektu końcowego, jakim jest obiekt budowlany. Po drugie, idąc tym samym torem należy zauważyć, że w tym kontekście projekt budowlany jest niesamodzielny, ale i konieczny, z jednej bowiem strony sam nie za wiele znaczy, z drugiej zaś – bez niego legalny obiekt budowlany – co do zasady – nie powstanie. Po trzecie wreszcie, projekt budowlany, służąc powstaniu obiektu budowlanego, podpada pod regulacje administracyjnoprawne i zasady wiedzy technicznej, które wyznaczają warunki, jakie musi spełniać, przy zachowaniu swobody twórczej autora. Utwór architektoniczny, który sam jest dobrem niematerialnym, może być ucieleśniony, nie tylko w rysunkach, planach i opisach składających się na projekt budowlany. Utwór architektoniczny może też, jak się wydaje, znaleźć swoje ucieleśnienie w ogólnych koncepcjach architektonicznych czy makietach (por. Barta/Markiewicz, System Prawa Prywatnego, tom 13, Prawo autorskie pod red. J. Barty, Warszawa 2007, s. 26).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy ponownie wskazać, że sformułowanie „działalność twórcza w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki”, zawarta w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT dotyczy korzystania i rozporządzania prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z działaniami podejmowanymi w celu stworzenia utworów architektonicznych, architektoniczno-urbanistycznych i urbanistycznych. W tym znaczeniu przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 omawianej ustawy wypełniają nie tylko ukończone projekty i dokumentacje, lecz także opisane w treści zdarzenia przyszłego wszystkie pozostałe czynności, dokonane w procesie tworzenia projektów i dokumentacji, które stanowią podstawę wytworzenia projektu czy też dokumentacji, a są niezbędne do ich wykonania i powstają w związku z tworzeniem takiego utworu.

Użyty w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT w zw. z art. 22 ust. 9 pkt 3 tej ustawy zwrot dotyczący przychodów z działalności twórczej w zakresie programów komputerowych należy zatem rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów w rozumieniu prawa autorskiego, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych przez pracowników – twórców w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, które należy rozumieć zarówno jako działania twórcze wyrażone w formie projektów, dokumentacji, ale również wszystkie pozostałe czynności, dokonane w procesie tworzenia projektów i dokumentacji, które stanowią podstawę wytworzenia projektu czy też dokumentacji, a są niezbędne do ich wykonania i powstają w związku z tworzeniem takiego utworu.

Przenosząc powyższe na grunt opisanego zdarzenia przyszłego należy podkreślić, że opisane w zdarzeniu przyszłym działania Pracowników zatrudnionych na stanowisku projektanta mają charakter twórczy, ponieważ bez twórczego, każdorazowo indywidualnego podejścia do wykonywania omawianych obowiązków pracownicy nie są w stanie sfinalizować podejmowanych działań w postaci wytworzenia danego utworu, co szczegółowo zostało opisane w treści zdarzenia przyszłego.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, wypłacane pracownikom wynagrodzenie w części dotyczącej przenoszenia przez nich na Spółkę autorskich praw majątkowych do określonych w treści zdarzenia przyszłego Utworów stanowi przychody z działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawcę jako płatnika, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, do zastosowania do ww. przychodów Projektanta (Zainteresowanego niebędący stroną postępowania) kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z tego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w tej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Według art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 4 cytowanej ustawy:

W myśl art. 32 ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodów zostały natomiast uregulowane w przepisach rozdziału 4 omawianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 22 ust. 1 tej ustawy:

Natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy wynika, że:

Przy czym, w myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Według art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W świetle natomiast art. 1 ust. 2 tej ustawy:

W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Przedmiotem prawa autorskiego są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Katalog zawarty w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wymienia także jako podlegające ochronie prawnoautorskiej utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje „działalności w zakresie architektury” czy „działalności w zakresie urbanistyki”, ani też nie odsyła w celu wyjaśnienia zakresu tych pojęć do innych przepisów prawa. Poszukując znaczenia tych pojęć, należy odnieść się do języka powszechnego.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN – działalność oznacza:

1)„zespół działań podejmowanych w jakimś celu”,

2)„funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś”,

natomiast twórczy oznacza:

1)„mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia”,

2)„dotyczący twórców”.

Słownik języka polskiego PWN definiuje architekturę jako „sztukę projektowania, wznoszenia i artystycznego kształtowania budowli”.

Architekturę często definiuje się jednak szerzej, jako dyscyplinę organizującą i kształtującą przestrzeń dla zaspokojenia potrzeb człowieka. W tym rozumieniu architektura jest dziedziną kształtowania wszelkich przestrzeni i obejmuje również takie dziedziny, jak urbanistyka. Natomiast jak wskazuje słownik urbanistyka to „dział architektury zajmujący się zasadami planowania przestrzennego miast i osiedli”.

Encyklopedie i słowniki nie definiują terminu „utwór architektoniczny” ani „utwór urbanistyczny”. Przyjąć jednak należy, że utworem architektonicznym jest utwór należący do dziedziny architektury, natomiast utworem urbanistycznym utwór należący do dziedziny urbanistyki.

Za „działalność twórczą w zakresie architektury i urbanistyki” należy zatem uznać takie czynności, które:

-mają charakter twórczy,

-są podejmowane w celu projektowania i wznoszenia budowli,

-w ich efekcie powstają utwory, których prawa są przenoszone.

Tym samym wskazaną w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „działalność twórczą w zakresie architektury i urbanistyki” należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych w celu projektowania i wznoszenia budowli.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że zatrudniają Państwo na podstawie umowy o pracę pracownika na stanowisku Eksperta ds. Projektowania. Nie wykluczacie Państwo również, że w przyszłości zatrudnicie jeszcze innych pracowników, którzy będą realizować tożsame zadania co ww. pracownik. Projektant, w ramach wykonywania swoich obowiązków tworzy utwory odznaczające się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem. Utwory zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej wytworzonej osobiście przez niego. Utwory wykonane przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Eksperta ds. Projektowania (Projektant) posiadają cechy wyróżniające, a co istotne zostaną uzyskane przy wykorzystaniu swobody twórczej, a ich rezultat zostanie osiągnięty dzięki indywidualnemu wkładowi pracy twórczej projektanta. Wynikiem pracy osoby zatrudnionej na stanowisku Eksperta ds. Projektowania będą dzieła mające indywidualny i niepowtarzalny charakter spełniające przesłanki utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. będą przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis okoliczności sprawy należy uznać, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wynagrodzenie wypłacane osobie zatrudnionej na stanowisku Projektanta, w części dotyczącej przeniesienia przez niego na Państwa autorskich praw majątkowych do konkretnych utworów, będzie stanowić przychody z działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadtointerpretacja indywidualna nie ocenia prawidłowości Państwa stanowiska w kwestii dokumentowania przychodów pracownika z tytułu przenoszenia na Spółkę praw autorskich do wytworzonych utworów.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

X Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do ….

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2561 ze zm.).