Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 31 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.348.2023.4.AK

Skutki podatkowe wycofania samochodu ze spółki komandytowej i przekazania go do majątku prywatnego wspólników tej spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 21 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania samochodu ze spółki komandytowej i przekazania go do majątku prywatnego wspólników tej spółki.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 22 maja 2023 r. (wpływ 22 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej, której drugim wspólnikiem (komandytariuszem) jest jego żona. Wspólnicy – małżeństwo posiadają wspólność majątkową. Spółka oraz jej wspólnicy są rezydentami polskimi. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Komplementariusz (mąż) posiada 90% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 10%.

Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych w działalności Spółki. Samochód został nabyty na majątek Spółki poprzez zakup od podmiotu trzeciego. W najbliższym czasie wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę (nienazwaną), na mocy której wycofają z majątku Spółki ww. samochód osobowy i przekażą go na cele osobiste wspólników. Samochód nie będzie używany w działalności Spółki po wycofaniu. Nie będzie też wynajmowany czy wydzierżawiany ani Spółce, ani podmiotom trzecim – nie będzie przynosił zysków z tytułu najmu, dzierżawy mienia prywatnego. Prawdopodobnie będzie on używany przez syna wspólników. Spółka dokona nieodpłatnego przesunięcia z jej majątku do majątku wspólników. Ponadto Spółka w formie uchwały wyrazi zgodę na wycofanie z majątku Spółki tego samochodu i przekazanie go wspólnikom do ich majątku. Wycofanie nie będzie stanowiło wypłaty dywidendy, darowizny, zmniejszenia wkładu, ale będzie nieodpłatnym przesunięciem składnika majątku Spółki pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Ponieważ wspólnicy są małżeństwem posiadającym wspólność majątkową, pojazd po zawarciu umowy przejdzie do wspólności majątkowej i będzie używany do celów osobistych wspólników (nie związanych z działalnością Spółki). Tym samym mimo iż komplementariusz (mąż) posiada 90% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 10%, to i tak samochód wejdzie do ich wspólności majątkowej bez podziału na udziały 90/10%.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1)Wspólnicy zamierzają wycofać samochód w tym roku, pewnie w sierpniu 2023 r.;

2)Samochód nie był amortyzowany, gdyż jego wartość nie przekroczyła 10.000 zł. Wydatek był kosztem w chwili poniesienia.

3)Samochód nie będzie już służył celom biznesowym, a będzie wykorzystywany prywatnie przez członków rodziny wspólników, a zatem prawdopodobnie nie będzie używany nawet na cele mieszane, a jedynie osobiste. Zatem celem jest wycofanie składnika majątkowego, który nie będzie już dłużej służył celom prowadzenia działalności gospodarczej. Utrzymywanie go na stanie nie ma sensu, jeśli będzie on służył jedynie celom osobistym wspólników i członków ich rodziny. Zatrzymanie samochodu w majątku Spółki prowadziłoby do zbędnych komplikacji związanych z rozpoznawaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego użytkowania samochodu przez wspólników i członków ich rodziny.

4)Dyrektor KIS wielokrotnie udzielał odpowiedzi podatnikom, który w podobnym stanie faktycznym zamierzali dokonywać podobnych czynności. Przykładowo w stanie faktycznym pisma (winno być: interpretacji indywidualnej) z 14 czerwca 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4015.228.2021.6.ASZ wskazano: „Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan komplementariuszem spółki komandytowej a Pana żona jest komandytariuszem ww. spółki. Wspólnicy spółki komandytowej, w tym Pan, planują wycofanie nieruchomości ze spółki komandytowej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że własność nieruchomości nr A i B nabędą małżonkowie do swoich majątków odrębnych. Wycofanie składników z majątku spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w spółce komandytowej nie ulegną obniżeniu. Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników w formie aktu notarialnego. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie wspólnikom proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej. Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną zawierającą oświadczenia: spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. Przeniesienie na wspólników wskazanych przedmiotów nastąpi na potrzeby własne wspólników; spółka komandytowa nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności; przeniesienie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy - Kodeks spółek handlowych.”

Podobnie zamierzają zrobić wspólnicy Spółki, tj. zawrzeć umowę (nienazwaną kodeksowo) ze spółką komandytową o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. W umowie wskazane będzie, iż przeniesienie samochodu osobowego na wspólników nastąpi na ich potrzeby osobiste. Spółka uwolni się od konieczności ewidencjonowania i rozpoznawania przychodów związanych z nieodpłatnym użytkowaniem pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny.

Jednoczenie Spółka nie ma potrzeby utrzymywania samochodu w swojej masie majątkowej z uwagi, iż pojazd nie będzie użytkowany w działalności gospodarczej.

Podstawą wycofania pojazdu z majątku spółki będzie uchwała wspólników spółki komandytowej.

Podobnie w piśmie (winno być: interpretacji indywidualnej) z 29 grudnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4015.137.2022.2.DR: „W chwili obecnej Spółka planuje dokonać nieodpłatnego przekazania opisywanej nieruchomości do majątku prywatnego wspólników, czyli m.in. Wnioskodawcy. Czynność ta nie będzie skutkowała obniżeniem wkładu wspólników w spółce komandytowej i nie będzie w żaden sposób powiązana z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki. Przeniesienie prawa własności nieruchomości nastąpi na rzecz wszystkich wspólników spółki komandytowej, proporcjonalnie do posiadanych przez wspólników udziałów w zyskach tej spółki komandytowej. W umowie nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości strony powołają się na treść podjętej przez Wspólników uchwały.”

Również i w tej sprawie KIS wydał interpretację indywidualną w oparciu o zbliżony opis stanu faktycznego w zakresie podstawy prawnej przekazania majątku ze spółki do majątku osobistego wspólników.

W polskim systemie prawnym obowiązuje swoboda umów, przez co nie ma przeszkód, aby spółka komandytowa zawarła z dwoma wspólnikami (jej właścicielami) umowy, na mocy której dokona ona nieodpłatnego świadczenia na rzecz wspólników w postaci przekazania nieodpłatnie samochodu osobowego.

Jak wskazał J. Wirski Opodatkowanie spółek osobowych i ich wspólników – podatkowe koło fortuny, PP 2/2021, w swoim artykule: „(…) jakkolwiek spółka osobowa – jako posiadająca zdolność prawną – dysponuje majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, to funkcjonalnie (na potrzeby opodatkowania) stanowi „jedynie” źródło przychodów z działalności gospodarczej osiąganych przez wspólników.

Fakt, że posiada ona podmiotowość prawną, więc może posiadać własny majątek (zob. art. 8 § 1 ustawy z 15.09.2000 r. – Kodeks spółek handlowych 6 – dalej k.s.h.), nie powinien mieć znaczenia na gruncie podatków dochodowych przy rozpatrywaniu rozliczeń pomiędzy spółką a jej wspólnikami.”

Zatem zostanie zawarta umowa nienazwana w kodeksie cywilnym na mocy której nieodpłatnie przekazany zostanie pojazd z masy majątkowej Spółki do masy majątkowej wspólników tej spółki. Taka umowa uwolni spółkę od konieczności ewidencjonowania sposobu wykorzystywania pojazdu do celów prywatnych wspólników i członków ich rodziny.

Odnosząc się do kodeksu spółek handlowych, to podstawą prawną dokonania tej czynności prawnej będzie art. 8 § 1, w zw. z art. 103 § 1 k.s.h.

5)Z umowy będzie wynikało, że spółka komandytowa zobowiązuje się przenieść nieodpłatnie samochód osobowy w związku z utratą przydatności pojazdu do wykonywania przez nią działalności gospodarczej, a wspólnicy zobowiążą się ten samochód odebrać i tym samym uwolnić Spółkę od konieczności ewidencjonowania przychodów związanych z wykorzystywaniem pojazdu do celów prywatnych. W pojęciu celów prywatnych mieści się też używanie pojazdu przez syna wspólników, który w najbliższym czasie będzie uczestnikiem kursu na prawo jazdy, a po zdaniu egzaminu będzie mógł wykorzystywać ww. samochód do własnych celów. Pozostawienie samochodu na majątku Spółki, w związku z zawartymi polisami ubezpieczeniowymi by to utrudniało, a także stanowiłoby nieodpłatne świadczenia dla syna. Skutkiem prawnym zawartej umowy będzie przeniesienie samochodu osobowego z masy majątku Spółki do masy majątkowej Wspólników.

6)Umowa spółki nie zawiera szczegółowych postanowień dotyczących takich świadczeń. Na mocy art. 8 k.s.h. spółka uprawniona jest w ocenie Wnioskodawcy do zawierania takich umów.

7)Po pierwsze umowa nie będzie nazwana jako darowizna i w ocenie Wnioskodawcy znacząco różni się od darowizny.

Po drugie wycofanie samochodu w opisanych okolicznościach leży również w interesie Spółki, która zyska na wycofaniu samochodu oszczędność środków i czasu na ewidencjonowanie nieodpłatnego użytkowania pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny.

Po trzecie w ocenie Wnioskodawcy z podatkowego punktu widzenia dojdzie do przesunięcia własności pojazdu pomiędzy wspólnikami prowadzącymi przez sp. k. działalność gospodarczą, a wspólnikami jako osobami prywatnymi. Nie będzie zatem tu faktycznego przysporzenia, skoro te same osoby są wspólnikami i te same osoby nabędą pojazd po jego wycofaniu.

Podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie (winno być: interpretacji indywidualnej) z 29 grudnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4015.137.2022.2.DR: „Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia udziałów w prawie własności nieruchomości na rzecz wspólników (w tym Wnioskodawcy) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o przekazaniu opisywanej nieruchomości do majątku prywatnego wspólników i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności - to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn.”

8)Umowa nienazwana o nieodpłatnym przeniesieniu pojazdu, będzie uzasadniona względami ekonomicznymi, tj. spółka uwolni się od obowiązków administracyjnych, ubezpieczeniowych względem środka transportu, który nie będzie przez nią już wykorzystywany;

9)Wycofanie nie będzie miało wpływu na rozliczenia między spółką a Wspólnikami, ani na uprawnienia Wspólników. Nie będzie to wycofanie wkładu, ani nie będzie uregulowaniem zobowiązania lub wypłatą zysku.

Pytanie

Czy Wnioskodawca będący komplementariuszem Spółki komandytowej, który w ramach przesunięcia samochodu z majątku spółki komandytowej do majątku osobistego objętego wspólnością majątkową małżeńską uzyska przychód podlegający opodatkowaniu PIT?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wspólnicy, w tym komplementariusz, spółki komandytowej nie uzyskają przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym w związku z przesunięciem samochodu z majątku Spółki do majątku wspólników.

Trzeba podkreślić, że wycofanie z majątku spółki i przekazanie do majątku wspólników samochodu, nie stanowi dochodu z udziału w zyskach osób prawnych – art. 24 ust. 5, art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Nie będzie to też nieodpłatne świadczenie o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy o PIT. Składnik majątkowy używany dotychczas przez wspólników w ramach Spółki, będzie przesunięty do majątku wspólników, aby również inne osoby z rodziny mogły wykorzystać ten pojazd. Można powiedzieć, że dla wspólników jest to zdarzenie neutralne, bez korzyści, bo tracą majątek w spółce, a zyskują w majątku prywatnym. Dlatego nie sposób się dopatrzeć dochodu po stronie wspólnika – komplementariusza, [Interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z 6.02.2020 r., 0113-KDIPT2–1.4011.634.2019.3.KS, oraz z 18.12.2019 r. 0113-KDIPT2–1.4011.540.2019.1.KS, zob. J. Wirski, Opodatkowanie spółek osobowych i ich wspólników – podatkowe koło fortuny, PP 2021/2/34-41].

W ocenie Wnioskodawcy powyższej tezie o braku powstania obowiązku podatkowego wobec niego, nie stoi na przeszkodzie to, iż samochód wejdzie do wspólności majątkowej małżeńskiej. Fakt iż komplementariusz posiada 90% ogółu praw i obowiązków w Spółce, a komandytariusz 10%, nie oznacza tego, iż wejście samochodu po przekazaniu do majątku wspólników (wspólności majątkowej), spowoduje iż komandytariusz zyska proporcjonalnie więcej niż jego prawo do ogółu praw i obowiązków, a przez to wystąpi obowiązek podatkowy. We współwłasności majątkowej nie ma udziałów, przez co nie można przyjąć iż ktokolwiek ze wspólników w sytuacji faktycznej zyskuje więcej i tym samym zyskuje nadwyżkę ponad jego „udział” w spółce. Dlatego w ocenie Wnioskodawcy, bez względu jaki jest podział „udziałów” w spółce, jeśli samochód wejdzie do wspólności majątkowej, żadne z małżonków nie uzyska przysporzenia ponad swój udział.

Dlatego czynność wycofania samochodu z majątku Spółki i nieodpłatnego przekazania go wspólnikom, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 cyt. ustawy:

Spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych:

Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Spółki osobowe, w świetle regulacji Kodeksu spółek handlowych nie są wprawdzie osobami prawnymi, ale dysponują licznymi atrybutami osób prawnych, takimi jak wyodrębnienie majątkowe, zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych.

Konsekwencją wyodrębnienia majątkowego spółek osobowych jest to, że spółka jest właścicielem majątku wniesionego w formie wkładów przez wspólników oraz uzyskanego w trakcie swego istnienia, a nie wspólnicy na zasadach współwłasności łącznej, jak np. w przypadku spółki cywilnej. Należy zwrócić uwagę, że handlowe spółki osobowe, jako odrębne podmioty mają swój majątek z wszelkimi wynikającymi stąd konsekwencjami.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 ustawy Kodeks spółek handlowych:

Spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów, z których przychód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż w pkt 28.

W myśl natomiast art. 5a pkt 28 lit. c ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o udziale w zyskach osób prawnych – oznacza to również udział w zyskach spółek, o których mowa w pkt 28 lit. c-e.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Stosownie do art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.):

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest osoba fizyczna. W odniesieniu do małżonków oznacza to, że każdy z nich – niezależnie od tego czy panuje między nimi ustrój wspólnoty majątkowej, czy też zawarli oni umowę regulującą w sposób odmienny panujący pomiędzy nimi małżeński ustrój majątkowy – jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Poza wyjątkami wyraźnie wskazanymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (które nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie), to zatem każdy z małżonków jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, do którego odrębnie określa się przychód, koszty uzyskania przychodów, dochód oraz podatek dochodowy.

W związku z wejściem w życie 1 stycznia 2021 r. przepisów ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „Ustawa Zmieniająca”), spółki komandytowe uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w terminie – 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r. (art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został zmieniony przez art. 2 pkt 1 lit. a ustawy zmieniającej).

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.):

Przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo - akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółki komandytowe stały się odrębnymi, samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Innymi słowy, spółka komandytowa przestała być spółką transparentną podatkowo. W konsekwencji działalność prowadzona przez spółkę komandytową nie może być traktowana jak działalność prowadzona przez wspólnika.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:

a)dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,

b)oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,

c)podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,

d)wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 52a.

Stosownie do art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także:

przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości;

Jednocześnie na mocy art. 24 ust. 5 pkt 1a tej ustawy:

Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także:

1a) dochód ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c–e , które następuje w inny sposób niż określony w pkt 1.

W myśl art. 24 ust. 5e ww. ustawy:

Dochodem, o którym mowa w ust. 5 pkt 1a albo 1b, jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku ze zmniejszeniem udziału kapitałowego w spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c albo d, albo z wystąpieniem z takiej spółki, nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo art. 23 ust. 1 pkt 38.

Pod pojęciem „przychodu z udziału w zyskach osoby prawnej” należy rozumieć wszelkie przychody, których uzyskiwanie ma źródło w posiadaniu udziałów (akcji) w spółkach – jest realizacją uprawnień majątkowych wynikających z posiadania udziałów (akcji), uprawnień majątkowych wynikających z bycia wspólnikiem spółki. Faktyczne uzyskanie tego przychodu może polegać na uzyskaniu określonych rodzajów wypłat ze spółki, ale również może być wynikiem dokonania określonych operacji dotyczących kapitałów spółki. Wyliczenie dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych zawarte w art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma bowiem charakter przykładowy.

W przedstawionej we wniosku sytuacji, na skutek wycofania samochodu osobowego  jako składnika majątku spółki komandytowej i przekazania go na cele własne wspólników dojdzie do zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, które następuje w inny sposób niż określony w pkt 1, tzn. przedstawione zdarzenie wypełnia dyspozycję art. 24 ust. 5 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, opisana we wniosku czynność będzie skutkowała, co do zasady powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego czynność wycofania samochodu ze spółki komandytowej i przekazania jej na cele osobiste wspólników, w tym Pana, będzie skutkować powstaniem po Pana stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychodu z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja jest oceną Pana stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałym zakresie wniosku, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko zawarte w interpretacji dotyczy tylko i wyłącznie skutków podatkowych powstałych po Pana stronie zgodnie z zadanym pytaniem.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00