Interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.268.2023.1.KW

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez dostawcę.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez dostawcę.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 16 lutego 2023 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przeważająca część jest sklasyfikowana pod kodem PKD 46.42.Z. SPRZEDAŻ HURTOWA ODZIEŻY I OBUWIA. Jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Działalność Wnioskodawcy jest związana z odsprzedażą obuwia głównie poza terytorium Polski. W ramach wykonywania działalności Wnioskodawca nawiązał współpracę handlową z trzema kluczowymi dla siebie dostawcami butów posiadającymi siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski, natomiast są oni zarejestrowani jako czynny podatnik podatku VAT w polskim rejestrze podatników i w transakcjach z Wnioskodawcą posługują się polskim numerem NIP. Dokonując zakupów u wyżej wymienionych dostawców, Wnioskodawca wyraża wyraźną chęć nabycia towarów jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. W trakcie procesu zamówienia towarów Wnioskodawca identyfikuję się jako przedsiębiorca podając dane swojej firmy - między innymi swój numer NIP. Pomimo wykazania chęci zakupu jako przedsiębiorca, dostawcy często traktują sprzedaż swojego towaru jako dostawę na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej i nie wykazują tej sprzedaży w swoich plikach JPK składanych do właściwego dla siebie Urzędu Skarbowego. Nabyty towar dostarczany jest na terytorium kraju i według ustaleń Wnioskodawcy dokonanych na podstawie listów przewozowych oraz możliwości śledzenia przesyłki, w przypadku dostawcy X (NIP: …), jest wysyłany z magazynu dostawcy zlokalizowanego na terytorium kraju lub z Niemiec. Wnioskodawca akceptuje i reguluje powyższy podatek VAT. Należy wskazać, iż towar nabywany od dostawców służy Wnioskodawcy do dokonywania czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

W regulaminie firmy X widnieje informacja, iż oferty na stronach internetowych są skierowane wyłącznie do konsumentów, którzy dokonują zakupu do celów niezwiązanych z działalnością komercyjną ani zawodową, a pomimo to dostawca dokonuje transakcji na rzecz Wnioskodawcy, który wyraża wyraźną chęć zakupu jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą poprzez podanie swojego numeru NIP oraz danych firmowych już na etapie zamawiania towaru. X dodatkowo do faktur dokumentujących dostawę towarów dla Wnioskodawcy zamieszcza informacje, iż „ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup został dokonany wyłącznie do użytku osobistego”. Pomimo tej informacji faktura zawiera wszelkie wymogi formalne zawarte w art. 106e ustawy o VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca rodzi wątpliwość do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach od dostawców.

Pytanie

Przy uwzględnieniu powyższego stanu faktycznego, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez X?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów od X.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia przysługuje w takim zakresie, w jakim nabywane towary służą czynnościom opodatkowanym, a w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W myśl jednej z głównych zasad konstrukcyjnych podatku VAT, zasady neutralności, możliwe jest obniżenie podatku należnego od sprzedaży towarów o podatek naliczony przy zakupach oraz możliwość uzyskania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Prawo do odliczenia podatku stanowi integralną część mechanizmu VAT i co do zasady nie może być ograniczane. Na podstawie przytoczonych przepisów podstawowym warunkiem do odliczenia podatku VAT jest związek danego zakupu z dokonywaną przez podatnika sprzedażą opodatkowaną.

Jak wykazano w stanie faktycznym, towar nabywany u dostawców jest związany z dokonywaniem sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawca w procesie dokonywania zamówienia wykazuje dane firmy, między innymi NIP, w związku z czym wyraża chęć dokonania transakcji jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą. Wnioskodawca reguluje podatek uwzględniony w fakturach dokumentujących powyższe transakcje. Wykazanie przez dostawców transakcji z Wnioskodawcą jako z osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie wykazanie tej transakcji odrębnie w pliku JPK_VAT nie może pozbawić Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach od dostawców. Nie ma żadnych wątpliwości, że Wnioskodawca chce i jawnie zgłasza chęć wystąpienia w transakcjach handlowych z dostawcami jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą.

W art. 106e ust. 1 ustawy o VAT zawarte zostały elementy składowe, które obligatoryjnie powinna zawierać faktura. W świetle powyższego Wnioskodawca zatem wskazuje, że faktury są dokumentem sformalizowanym z określonymi elementami obowiązkowymi. Zasadniczo zatem prawidłowa faktura daje prawo do odliczenia podatku VAT. Faktury, o których mowa w stanie faktycznym otrzymane od dostawców spełniają wymogi formalne zapisane w powyższym artykule i dokumentują one faktycznie zaistniały zakup. Dodatkowo zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 października 2015 r., sygnatura C-277/14 podatnik, który chce odliczyć VAT nie musi badać, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć, prawidłowo wywiązuje się z obowiązku złożenia poprawnie formalnych deklaracji (w tym plików JPK) i zapłaty podatku VAT. Trybunał zastrzegł przy tym, że urzędy nie mogą wymagać od odbiorcy faktur, by dokonywał ustaleń, których nie wymaga od niego prawo. Dokonując transakcji Wnioskodawca ma prawo uważać, że dostawca prawidłowo rozlicza swoją deklarację JPK, wskazując jako nabywcę swoich towarów właśnie Wnioskodawcę.

Ponadto interpretacja podatkowa o sygnaturze 0113-KDIPT1-2.4012.280.2022.1.JS z dnia 02.06.2022 r., w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe potwierdza powyższą tezę, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach od dostawców, którzy traktują tożsame nabycie towarów jako sprzedaż na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej. W powyższej interpretacji Wnioskodawca ”...występuje w transakcjach handlowych z dostawcami towaru jako nabywca w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą - we wszelkich transakcjach handlowych identyfikuje się jako przedsiębiorca, podając m.in. swój numer NIP. Dostawcy sprzedając towary dla Wnioskodawcy często traktują taką sprzedaż nie identyfikując jej jako sprzedaż na rzecz podatnika, lecz dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej (konsumenta). Podczas zawierania transakcji z dostawcami, Wnioskodawca bardzo wyraźnie zaznacza chęć uczestnictwa w danej transakcji jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą - zamieszczając swój numer NIP podczas procesu składania zamówienia u dostawców.”

To samo stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 15.06.2022 r. o sygnaturze 0111-KDIB3-1.4012.159.2022.2.IK, uznając w tożsamym stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. W powyższej interpretacji „… Dostawca A jest jednakże zarejestrowany do polskiego rejestru podatników VAT i ma wydany polski numer NIP. Podczas dokonywania zakupów u dostawcy A będącego podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą, Wnioskodawca występuje jako nabywca towarów również w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą - we wszelkich transakcjach handlowych identyfikuje się jako przedsiębiorca, podając m.in. swój numer NIP. Dostawca A sprzedając towary dla wnioskodawcy traktuje jednakże sprzedaż swojego towaru jako sprzedaż dla podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej ...”

Ponadto Wnioskodawca w powyższej interpretacji miał wątpliwość czy możliwe jest odliczenie podatku VAT, ponieważ dostawca uwzględnił warunki sprzedaży na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą w swoim regulaminie handlowym, mianowicie: „Dostawca w swoim regulaminie handlowym wskazuje, że zawiera wyłącznie transakcje sprzedaży na rzecz konsumentów nieprowadzących działalności gospodarczej, lecz mimo tego faktu dokonuje sprzedaży na rzecz wnioskodawcy wiedząc, że ten chce wystąpić w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Dostawca A identyfikując swoje sprzedaże jako sprzedaż konsumencką (nawet, gdy sprzedaje dla przedsiębiorców) nie wykazuje ich w swoich plikach JPK składanych w swoim właściwym urzędzie skarbowym. Jako, że dostawca nie wykazuje faktur sprzedażowych dla wnioskodawcy w swoim pliku JPK identyfikując ją błędnie jako sprzedaż konsumencką, wnioskodawca widzi ryzyko technicznych i formalnych problemów z odliczeniem podatku VAT naliczonego i zawartego w tych transakcjach.” We wskazanej interpretacji Wnioskodawca uznał, iż ma prawo do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących zakup towarów od dostawcy A, a Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał jego stanowisko za prawidłowe.

W interpretacji o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.613.2022.1.IK z dnia 25 października 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, który powziął w wątpliwość możliwość odliczenia podatku naliczonego, ponieważ niektórzy sprzedawcy, od których nabywa towar posiadają regulaminy, polityki sprzedaży, warunki dostaw, na podstawie których oferty na ich platformach, są skierowane wyłącznie do konsumentów finalnych, którzy dokonują zakupu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Zdaniem organu: „...faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy konkretnymi podmiotami, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi. Niezgodność któregokolwiek z tych aspektów eliminuje możliwość odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturze, która nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia gospodarczego (...), należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy przysługuje Państwu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia towarów od dostawcy pod warunkiem otrzymania prawidłowo wystawionej faktury z danymi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT. Przy czym pamiętać należy, że podstawowym warunkiem odliczenia jest związek dokonanego nabycia towaru z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.”

Faktura otrzymana od dostawcy przedstawia rzeczywistą dostawę towarów, które Wnioskodawca sprzedaje w formie prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej oraz sprzedaż ta dotyczy czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy, skoro w istocie nabyty towar, wbrew posiadanym przez sprzedawcę regulaminom, Wnioskodawca od razu wprowadza do przedsiębiorstwa na cele podlegające podatkowi od towarów i usług, to przysługuje mu prawo do odliczenia podatku z tej faktury stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uważa, że ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących zakup towarów w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 31 ustawy:

Zakres informacji, jakie powinna zawierać faktura wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy:

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy oraz ich adresy. Faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Unormowanie to jest implementacją wcześniej obowiązującego art. 17 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej. To samo wynika z art. 168 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.). Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że odliczenie przysługuje jedynie w odniesieniu do podatku powstałego w wyniku czynności wykonanej przez innego podatnika, a dla realizacji tego prawa – stosownie do art. 178 lit. a tej Dyrektywy – konieczne jest posiadanie faktury wystawionej zgodnie z art. 220, art. 236, art. 238, art. 239 i art. 240 Dyrektywy. Sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego. Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzeniem tego może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financiën, C-342/87, w którym stwierdzono, że zgodnie z artykułem 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który jest należny tylko z tego powodu, że został wykazany na fakturze. Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu.

Zatem sam fakt otrzymania faktury z wykazanym podatkiem VAT nie jest wystarczającą przesłanką do realizacji prawa do dokonania obniżenia podatku należnego.

Aby powstało prawo do odliczenia, u wystawcy faktury podatek VAT musi być wymagalny, co oznacza, że powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz powstała także podstawa opodatkowania z tytułu zrealizowania jednej z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność związaną z odsprzedażą obuwia głównie poza terytorium Polski. Jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach wykonywania działalności nawiązali Państwo współpracę handlową z trzema kluczowymi dla siebie dostawcami butów posiadającymi siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski, natomiast są oni zarejestrowani jako czynny podatnik podatku VAT w polskim rejestrze podatników i w transakcjach z Państwem posługują się polskim numerem NIP. Dokonując zakupów u wyżej wymienionych dostawców, wyrażają Państwo wyraźną chęć nabycia towarów jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. W trakcie procesu zamówienia towarów identyfikują się Państwo jako przedsiębiorca podając dane swojej firmy - między innymi swój numer NIP. Nabyty towar dostarczany jest na terytorium kraju i według Państwa ustaleń dokonanych na podstawie listów przewozowych oraz możliwości śledzenia przesyłki, w przypadku dostawcy X, jest wysyłany z magazynu dostawcy zlokalizowanego na terytorium kraju lub z Niemiec. Towar nabywany od dostawców służy Państwu do dokonywania czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Kontrahent dodatkowo do faktur dokumentujących dostawę towarów dla Państwa zamieszcza informacje, iż „ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup został dokonany wyłącznie do użytku osobistego”. Faktura wystawiona przez dostawcę zawiera wszelkie wymogi formalne zawarte w art. 106e ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy należy podkreślić, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przy czym należy podkreślić, że faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

W analizowanej sprawie, wskazali Państwo, że towar nabywany od dostawcy służy wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanej podatkiem VAT, a faktura wystawiona przez dostawcę zawiera wszelkie wymogi formalne zawarte w art. 106e ustawy. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywają Państwo – jako czynny, zarejestrowany podatnik VAT – towary, które wykorzystują do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego zawartego na otrzymanych fakturach, gdyż spełniony jest warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek zakupionego towaru z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Państwa w ramach działalności gospodarczej.

W konsekwencji przy braku zaistnienia negatywnych przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, z faktur wystawionych przez X.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym, Państwo (czynny podatnik VAT), zawierając transakcję z dostawcą będącym czynnym podatnikiem VAT, mającym siedzibę poza Polską, ale posiadającym polski NIP, mają prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez tego dostawcę.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź kontroli celno-skarbowej, prowadzonej przez uprawnione do tego organy, będących poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie Państwa skutków prawnopodatkowych, a zatem nie wywiera skutku prawnego dla dostawcy. Ponadto należy wskazać, że nie oceniam prawidłowości dokonywanych przez dostawcę rozliczeń oraz prowadzonych przez niego ewidencji.

W odniesieniu natomiast do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Odnośnie powołanego przez Państwa we wniosku wyroku, wskazać należy, że wyroki sądów administracyjnych, są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenie nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).