Wyrok SN z dnia 28 lutego 2023 r., sygn. II CSKP 1362/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jacek Grela (przewodniczący) ‎

SSN Ewa Stefańska ‎

SSN Krzysztof Wesołowski (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa L. Z. ‎przeciwko J. J. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 28 lutego 2023 r. w Izbie Cywilnej w Warszawie, ‎skargi kasacyjnej powódki ‎od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu ‎z 11 lutego 2020 r., sygn. akt I ACa 1577/19,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 2700,- ‎(dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 17 lipca 2019 r. Sąd Okręgowy w Opolu po rozpoznaniu sprawy po raz trzeci (wskutek uchylenia dwóch poprzednich wyroków przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu), oddalił powództwo L. Z. przeciwko J. J. i rzekł o kosztach uznając, że powódka nie spełniła świadczenia z umowy pożyczki, tj. nie wydała kwoty pożyczki pozwanemu.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z 11 lutego 2020 r. oddalił apelację powódki i orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego. Sąd Apelacyjny uznał za oczywiście niezasadną apelację powódki, opartą na zarzucie naruszenia art. 328 § 2 w zw. z art. 233 § 1 w zw. z art. 232 w zw. z art. 230 w zw. z art. 227 k.p.c., art. 217 § 3 w zw. z art. 328 § 2 w zw. z art. 233 § 1 w zw. z art. 232 w zw. z art. 230 w zw. z art. 227 k.p.c., art. 233 § 1 w zw. z art. 232 w zw. z art. 230 w zw. z art. 227 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c., art. 245 k.p.c., art. 227 k.p.c. i art. 229 k.p.c. Sąd Apelacyjny podzielił zarówno ustalenia faktyczne Sądu Okręgowego jak i dokonaną przez ten Sąd ocenę prawną.

Ustalenia faktyczne, istotne z punktu widzenia rozpatrzenia skargi kasacyjnej są następujące:

Strony sporu pozostawały w kontaktach prywatnych i gospodarczych. Od 26 maja 2000 r. powódka, jej córka K. Z. oraz ówczesna żona pozwanego A. J. były wspólnikami spółki cywilnej „M.”, której przedmiotem działalności było prowadzenie dyskoteki. Wspólnicy spółki postanowili wybudować drugi budynek dyskoteki na nieruchomości stanowiącej własność powódki. Pozwany, po uzyskaniu pozwolenia na budowę wydanego jemu oraz A. J., L. i K. Z. przystąpił do realizacji inwestycji. Powódka wycofała się z niej i strony ustaliły, że dalszą inwestycję będzie prowadził pozwany, który kupi nieruchomość od powódki. Powódka miała pożyczyć pozwanemu pieniądze w kwocie 75.000 zł na wykonanie więźby dachowej, po wykonaniu której pozwany miał uzyskać kredyt na dalsze prace przy budynku dyskoteki.