Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.278.2023.1.ACZ

Możliwość skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 29 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony potwierdzeniem wniesienia opłaty od wniosku (wpływ 12 kwietnia 2023 r.), który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zgodnie z postanowieniem Sądu (…) w (…),(…), sygn. akt (…) z 24 czerwca 2021 r. w sprawie o rozwód z powództwa ojca dziecka i bez orzekania o winie, Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu przy matce. Nie została orzeczona opieka naprzemienna. Drugi rodzic został zobowiązany do płacenia alimentów. Sąd nie ustalił kontaktów małoletniego z ojcem.

Wnioskodawczyni jest jedyną osobą, która stale i w sposób ciągły troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka (od 2019 r. wyprowadzka ojca dziecka). Małoletni stale zamieszkuje z Wnioskodawczynią.

Wnioskodawczyni utrzymuje syna wyłącznie z własnych dochodów, z wyjątkiem alimentów, jakie otrzymuje od ojca dziecka. Wnioskodawczyni jest zatrudniona w dwóch państwowych szkołach podstawowych oraz w szkole (…) w ramach umowy o pracę, na stanowisku nauczyciel (rozliczenie PIT-37).

Dziecko – syn (…) lat – uczy się w szkole podstawowej i w szkole (…) (…).

Ojciec dziecka nie uczestniczy w procesie wychowawczym. Nie zagląda do szkolnego  e-dziennika (…), nie bierze zwolnień z ZUS, gdy dziecko jest chore, nie kontaktuje się z lekarzem w sprawie stanu zdrowia dziecka, nie zawozi dziecka na zajęcia pozaszkolne (piłka nożna, szkoła muzyczna, zbiórki harcerstwa) ani do szkoły. Nie odrabia lekcji z dzieckiem, nie bywa na szkolnych wywiadówkach, nie zabiera małoletniego na wyjazdy. Kontakty z synem są telefoniczne, spotkania odbywają się rzadko. W roku kalendarzowym 2022 ojciec spędził z synem nie więcej niż 21 dni.

Nadal, nieprzerwanie syn jest objęty opieką psychologiczną w Poradni Zdrowia (…) dla Dzieci (…), ul. (…). Tematem jednego ze spotkań były właśnie kontakty ojca z synem i brak jego wsparcia i obecności w codziennym życiu syna. Ojciec nie pojawił się na kolejnym spotkaniu. Ostatnio zaprzestał wpłacania także kieszonkowego na konto syna. Ostatnia wpłata jest z 13 lutego 2023 r., choć ustalono kwotę 20 zł co tydzień, płatne na konto syna.

Wnioskodawczyni po rozwodzie ma stan cywilny – rozwódka i nie pozostaje w związku pozamałżeńskim. Poza dzieckiem, w gospodarstwie domowym nie ma innych osób, z których pomocy mogłaby skorzystać Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni nieprzerwanie wykonuje władzę rodzicielską, bez udziału drugiego rodzica. Uczestniczy w wychowaniu dziecka, troszczy się o jego rozwój fizyczny, muzyczny i duchowy. Samodzielnie zabezpiecza jego potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne. Kontaktuje się stale z nauczycielami, instruktorami, lekarzem. Organizuje sama wszelkie wyjazdy. Ponosi koszty zakupu ubrań, środków czystości, artykułów biurowych, lekarstw i wizyt lekarskich oraz niezbędnego sprzętu do nauki i realizacji zainteresowań. Wnioskodawczyni samodzielnie przeprowadziła w 2021 r. remont pokoju dla syna, wyposażając go do celów edukacji i odpoczynku. Wnioskodawczyni mieszka wraz z synem w mieszkaniu z siostrą na (…) (…).

Pytanie

Czy w świetle przedstawionych powyżej okoliczności, Wnioskodawczyni jest/może być uprawniona do obliczenia podatku dochodowego za 2022 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jako osoba rozwiedziona i samotnie wychowująca tak naprawdę w pojedynkę małoletniego syna?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni, spełniono przesłanki, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni samotnie troszczy się o zaspokajanie wszystkich bieżących potrzeb dziecka w myśl pojęcia „wychowanie” przedstawionego przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10. Wnioskodawczyni pragnie przywołać też odpowiedź Ministra Finansów z 4 kwietnia 2018 r., nr DD3.054.18.2018.

To Wnioskodawczyni dba o rozwój emocjonalny, duchowy i intelektualny syna. Ojciec dziecka poza płaceniem alimentów nie zabezpiecza potrzeb zdrowotnych, bytowych i edukacyjnych. Praktycznie od dnia wyprowadzki, nie uczestniczy w wychowaniu dziecka. Jego kontakty z dzieckiem są sporadyczne, co zauważył psycholog w (…) w (…). Ojciec dziecka nie wypełnia nałożonych na niego obowiązków rodzica i to w sensie prawnym i moralnym. Wnioskodawczyni w pojedynkę wychowuje syna. Stara się ze wszystkich sił, środków i możliwości zapewnić harmonijny rozwój małoletniego. Wnioskodawczyni jest faktycznie jedynym rodzicem wychowującym dziecko.

W opinii Wnioskodawczyni, uzasadniony jest zamiar opodatkowania się na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), dodanym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.:

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko;

·wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka;

·nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego;

·niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;

·nieuzyskiwania przez pełnoletnie dziecko przychodów/dochodów w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej, której wysokość w grudniu 2022 r. wynosiła 16 061,28 zł (z wyjątkiem przewidzianym ustawą).

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z opisu sprawy wynika, że zgodnie z postanowieniem Sądu w sprawie o rozwód, Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu przy matce, tj. Wnioskodawczyni. Nie została orzeczona opieka naprzemienna. Drugi rodzic został zobowiązany do płacenia alimentów. Sąd nie ustalił kontaktów małoletniego z ojcem.

Wnioskodawczyni jest jedyną osobą, która stale i w sposób ciągły troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka (od 2019 r. wyprowadzka ojca dziecka). Małoletni stale zamieszkuje z Wnioskodawczynią. Wnioskodawczyni utrzymuje syna wyłącznie z własnych dochodów, z wyjątkiem alimentów, jakie otrzymuje od ojca dziecka. Wnioskodawczyni jest zatrudniona w dwóch szkołach podstawowych oraz w szkole (…) w ramach umowy o pracę, na stanowisku nauczyciel (rozliczenie PIT-37). Dziecko – syn (…) lat – uczy się w szkole podstawowej i w szkole (…) (…).

Ojciec dziecka nie uczestniczy w procesie wychowawczym. Nie zagląda do szkolnego  e-dziennika, nie bierze zwolnień z ZUS, gdy dziecko jest chore, nie kontaktuje się z lekarzem w sprawie stanu zdrowia dziecka, nie zawozi dziecka na zajęcia pozaszkolne (piłka nożna, szkoła muzyczna, zbiórki harcerstwa) ani do szkoły. Nie odrabia lekcji z dzieckiem, nie bywa na szkolnych wywiadówkach, nie zabiera małoletniego na wyjazdy. Kontakty z synem są telefoniczne, spotkania odbywają się rzadko. W roku kalendarzowym 2022 ojciec spędził z synem nie więcej niż 21 dni. Syn Wnioskodawczyni jest objęty opieką psychologiczną. Tematem jednego ze spotkań były kontakty ojca z synem i brak jego wsparcia i obecności w codziennym życiu syna. Ojciec nie pojawił się na kolejnym spotkaniu. Ostatnio zaprzestał wpłacania także kieszonkowego na konto syna. Ostatnia wpłata jest z 13 lutego 2023 r.

Wnioskodawczyni po rozwodzie ma stan cywilny – rozwódka i nie pozostaje w związku pozamałżeńskim. Poza dzieckiem, w gospodarstwie domowym nie ma innych osób, z których pomocy mogłaby skorzystać Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nieprzerwanie wykonuje władzę rodzicielską, bez udziału drugiego rodzica. Uczestniczy w wychowaniu dziecka, troszczy się o jego rozwój fizyczny, muzyczny i duchowy. Samodzielnie zabezpiecza jego potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne. Kontaktuje się stale z nauczycielami, instruktorami, lekarzem. Organizuje sama wszelkie wyjazdy. Ponosi koszty zakupu ubrań, środków czystości, artykułów biurowych, lekarstw i wizyt lekarskich oraz niezbędnego sprzętu do nauki i realizacji zainteresowań. Wnioskodawczyni samodzielnie przeprowadziła w 2021 r. remont pokoju dla syna, wyposażając go do celów edukacji i odpoczynku. Wnioskodawczyni mieszka w mieszkaniu wraz z synem i siostrą.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w 2022 r. Wnioskodawczyni nieprzerwanie wykonywała władzę rodzicielską, bez udziału drugiego rodzica (ojca dziecka) - tj. uczestniczyła w wychowaniu dziecka, troszczyła się o jego rozwój fizyczny i duchowy, samodzielnie zabezpieczała jego potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne (np. kontaktowała się z nauczycielami, lekarzem, sama organizowała wszelkie wyjazdy, ponosiła koszty zakupu ubrań, środków czystości, artykułów biurowych, lekarstw i wizyt lekarskich oraz niezbędnego sprzętu do nauki i realizacji zainteresowań), natomiast ojciec dziecka poza płaconymi alimentami na dziecko, nie uczestniczył w procesie wychowawczym syna (np. nie zaglądał do szkolnego e-dziennika, nie kontaktował się z lekarzem w sprawie stanu zdrowia dziecka, nie zawoził dziecka na zajęcia pozaszkolne ani do szkoły, nie odrabiał lekcji z dzieckiem, nie bywał na szkolnych wywiadówkach, nie zabierał syna na wyjazdy), a jego spotkania z synem w 2022 r. nie przekroczyły 21 dni oraz jeżeli Wnioskodawczyni i Jej syn w 2022 r. nie uzyskali przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego i nie podlegali opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, to uznać należy, że Wnioskodawczyni spełnia warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przysługuje Wnioskodawczyni prawo do skorzystania za 2022 r. z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ zarówno w sformułowanym pytaniu, jak i we własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawczyni odnosi się do możliwości preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazany przez Wnioskodawczynię art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do tego dnia, został uchylony ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r.

Wobec powyższego, ponieważ przedmiotem analizowanej sprawy jest 2022 r., zastosowanie ma wyłącznie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).