Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-2.4011.136.2023.2.SD

Ulga prorodzinna.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2023 roku wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 20 kwietnia 2023 r. (data wpływu 21 kwietnia 2023 r.), z 15 maja 2023 r. (data wpływu 15 maja 2023 r.) oraz z 17 maja 2023 r. (data wpływu 17 maja 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą rozwiedzioną. Z byłą żoną ma Pan jedno dziecko, które w dniu 16 kwietnia 2022 roku ukończyło 18 lat. Pana syn jest osobą uczącą się w szkole średniej. Do tego czasu wspólnie z żoną sprawowali Państwo nad małoletnim synem władzę rodzicielską, z tym że miejsce zamieszkania dziecka było z jego matką. Przez cały rok regularnie widywał się Pan z synem. Spotkania odbywają się średnio co około 2 tygodnie, czasami co 3 tygodnie. Spędzacie  wtedy wspólnie czas od piątku do poniedziałku. W ciągu roku syn przebywał u Pana minimum 60 dni. Regularnie co miesiąc płaci Pan na konto byłej żony zasądzone przez sąd alimenty w kwocie 700 zł. Pana syn nie uzyskuje dochodów. W zeszłym roku ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zmieniła się i do przepisów art. 27f została dołączona informacja w punkcie 4, iż w przypadku braku porozumienia między rodzicami/ /opiekunami prawnymi nie będącymi już w związku małżeńskim, pełny odpis ulgi prorodzinnej na małoletnie dziecko przypada podatnikowi u którego dziecko mieszka. Według Pana byłej żony tylko ona ma prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Pana pytanie dotyczy odliczenia ulgi prorodzinnej na dziecko pełnoletnie, gdzie nie zachodzi przesłanka sprawowania opieki rodzicielskiej.

W piśmie z 20 kwietnia 2023 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazał Pan, że:

1.Zapytanie dotyczy roku 2022;

2.Pana syn urodził się (...) 2011 roku;

3.Pana syn mieszka na stałe z matką pod adresem (…). Przesłanka opieki rodzicielskiej nie zachodzi od momentu ukończenia przez syna 18 roku życia, tj. od dnia (...) 2022 roku. U Pana syn mieszka w co drugi, trzeci weekend od piątku do poniedziałku w ciągu roku około 60 dni;

4.Jest Pan ojcem w sumie 4 synów. Najstarszy urodził się (...) 1994 roku, drugi (...)1994 roku, trzeci (...) 2011 roku, czwarty (...) 2016 roku;

5.Obowiązek alimentacyjny wykonuje Pan cały czas, także przez cały 2022 rok, jak również od momentu otrzymania rozwodu. Kwota wypłacanych comiesięcznych alimentów wynosi 700 PLN;

6.Proporcje nie zostały ustalone, gdyż była żona nie chce takowych ustaleń dokonać, wg. niej ma ona prawo do odliczenia 100% ulgi na syna;

7.Rozwód został orzeczony (...)2007 roku;

8.Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej;

9.Pana dochód pomniejszony o składki na ubezpieczenie społeczne to (...) PLN z umowy zlecenie, (...) PLN z tytułu wynajmu mieszkania oraz (...) PLN z tytułu otrzymanego dofinansowania z gminy za wynajem mieszkania obywatelom Ukrainy;

10.W 2022 roku uzyskiwał Pan dochody z tytułu umowy zlecenie i wynajmu prywatnego;

11.Pana syn jest kawalerem i nigdy nie był żonaty;

12.W 2022 roku Pana syn uczył się w państwowym liceum zawodowym i uczy się tam do dnia dzisiejszego;

13.Dochody Pana syna w 2022 roku nie przekroczyły dwunastokrotności kwoty renty socjalnej;

14.W 2022 roku w stosunku do Pana syna nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W piśmie z 15 maja 2023 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazał Pan, że:

1.Wyrok rozwodowy uprawomocnił się 11 grudnia 2007 roku.

2.W 2022 roku uzyskiwał Pan dochody z tytułu umowy zlecenie i wynajmu prywatnego, nie otrzymywał Pan dochodów, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych:

-w art. 30b (z kapitałów pieniężnych np. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych),

-w art. 30c (z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane 19% stawką podatku, tj. podatek liniowy.

3.W 2022 roku syn, o ile Panu wiadomo:

-nie uzyskał dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (skala podatkowa) lub art. 30b (dochody ze zbycia papierów wartościowych, udziałów/akcji lub pochodnych instrumentów finansowych),

-uzyskał przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 (ulga dla młodych) lub art. 21 ust. 1 pkt 152 (ulga na powrót). Łączna wysokość dochodu Pana syna nie przekroczyła dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz 240 ze zm.), z wyjątkiem renty rodzinnej.

W pismach z 17 maja 2023 r. stanowiących uzupełnienie wniosku wskazał Pan, że w poprzednim piśmie wkradł się błąd, a prawidłowa data urodzenia Pana syna (…), którego dotyczy zapytanie to – 16 kwietnia 2004 roku.

Pytanie

Czy ma Pan prawo do odliczenia 50% ulgi prorodzinnej na syna, od miesiąca następującego po dniu uzyskania przez niego pełnoletniości tj. maja 2022 roku, jeśli stałe miejsce zamieszkania syna jest z matką, a z Panem przebywa podczas weekendów, utrzymuje go Pan poprzez płacenie co miesiąc alimentów, a nie ma zgody między Panem a Pana byłą żoną w kwestii podziału ulgi?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, ulga prorodzinna należy się obojgu rodzicom po połowie ( 50%) od miesiąca następującego po dniu uzyskania przez dziecko pełnoletniości, jeśli obydwoje rodziców utrzymują pełnoletnie dziecko niezależnie od miejsca jego zamieszkania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

Na podstawie art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.)

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do przepisu art. 27f ust. 6 cyt. ustawy:

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 6 ust 4e przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli:

Stosownie do art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e i 8 ww. ustawy odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

Stosownie do art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

W myśl zacytowanych przepisów, warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na pełnoletnie dzieci jest utrzymywanie ich w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego lub w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 - Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.) jako:

Art. 133 § 1 powołanego Kodeksu stanowi natomiast, że:

Podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych uprawnionymi do skorzystania z ulgi prorodzinnej określonej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku dzieci pełnoletnich, do ukończenia 25 roku życia, które uczą się w szkole, o jakiej mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, i w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b lub przychodów zwolnionych z opodatkowania, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej, są podatnicy utrzymujący te dzieci, w związku z wykonywaniem przez nich, nawet przymusowo – zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym – obowiązku alimentacyjnego.

Przy czym, jeżeli oboje rodzice utrzymują pełnoletnie dziecko, tzn. wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, wówczas decyzję o sposobie podziału przysługującej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom, zaznaczając, że kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie ich obojga i mogą oni odliczyć ją w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, bądź nie są w stanie dojść do porozumienia w tej kwestii, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych. Istotne jest również, aby nie dochodziło do przekroczenia, określonego ustawą, rocznego limitu odliczonej kwoty ulgi, przysługującej względem tego dziecka.

Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo żądać dostarczenia tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Z ww. ustawy wynika, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków, itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury, itp.

Ze stanu faktycznego wynika, że od momentu otrzymania rozwodu jak również przez cały 2022 rok wykonywał Pan obowiązek alimentacyjny wobec pełnoletniego syna.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że skoro jednym z wymogów warunkujących dokonywanie odliczeń wynikających z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ramach omawianej ulgi jest utrzymywanie pełnoletnich dzieci w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego, to w sytuacji gdy wykonywał Pan obowiązek alimentacyjny wobec pełnoletniego syna, przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej od miesiąca następującego po miesiącu uzyskania przez syna pełnoletności.

Co do zasady odliczenia należy dokonać w proporcji ustalonej z drugim rodzicem, z tym, że łączna kwota odliczenia, dokonana przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczenia przysługującego względem jednego dziecka. Natomiast w sytuacji braku porozumienia między rodzicami dziecka odliczenie przysługuje w wysokości 50% kwoty ulgi.

Zatem, w związku z brakiem porozumienia między Panem, a byłą żoną, co do wysokości ulgi prorodzinnej na pełnoletniego syna – przysługuje Panu odliczenie 50% kwoty ulgi.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pana sytuacji prawnopodatkowej. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pana byłej żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie może indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).