Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.98.2023.2.AW
Dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku ze sprzedażą będącej w jego posiadaniu nieruchomości, która nie służyła do wykonywania działalności gospodarczej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego i jest wolny od podatku podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy Wnioskodawca wpisany do Rejestru Kościołów i innych związków wyznaniowych uprawniony jest do skorzystania ze zwolnienia podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji gdy przeznaczy środki ze sprzedaży nieruchomości będącej jego własnością na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne oraz inwestycje sakralne, których przedmiotem są punkt katechetyczny i zakład charytatywno-opiekuńczy.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 maja 2023 r. (wpływ 19 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania z chwilą wpisu do rejestru kościół lub inny związek wyznaniowy uzyskuje, jako całość, osobowość prawną oraz korzysta ze wszystkich uprawnień i podlega obowiązkom określonym w ustawach. Okoliczność wpisu do rejestru prowadzonego przez ministra właściwego do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych nadaje więc kościołowi bądź też związkowi wyznaniowemu osobowość prawną wraz ze wszystkimi uprawnieniami wynikającymi z posiadania tej zdolności.
Wnioskodawca (…) jest wpisany pod pozycją (…) w dziale (…) Rejestru Kościołów i innych związków wyznaniowych i zgodnie z art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 265) posiada osobowość prawną.
Do reprezentowania na zewnątrz Wnioskodawcy uprawnieni są jednoosobowo Przewodniczący lub działający na podstawie pełnomocnictwa Przewodniczącego każdy z Zastępców Przewodniczącego.
W zakresie nabywania i zbywania nieruchomości lub podejmowania decyzji majątkowych o wartości przekraczającej 10% kapitału Wnioskodawcy uprawnione są osoby:
1)Przewodniczący łącznie z księgowym;
2)każdy z zastępców Przewodniczącego łącznie z księgowym, na podstawie uchwały Zjazdu
Celem działania Wnioskodawcy jest szerzenie nauki Pisma Świętego, (...).
Formami realizacji celu wymienionego w § 5 Statutu jest między innymi:
1)prowadzenie działalności ewangelizacyjnej poprzez:
a) (…),
b)(…);
2)działalność (…);
3)tworzenie (…);
4)prowadzenie działalności (…);
5)prowadzenie własnej działalności (…);
6)rozprowadzanie (…);
7)(…);
8)realizowanie inwestycji (…);
9)udzielanie pomocy (…);
10)prowadzenie działalności (…);
11)(…);
12)współpraca, (…);
13)(…).
Dla potrzeb realizacji celu działania Wnioskodawca może:
1)prowadzić działalność gospodarczą;
2)prowadzić działalność pożytku publicznego zgodnie z ustawą z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 571).
Wnioskodawca posiada działkę o powierzchni (…) m2 z budynkiem mieszkalnym, o wartości ok. (…) zł.
Wnioskodawca jako związek wyznaniowy planuje dokonać inwestycji. Źródłem finansowania mają być środki finansowe pochodzące ze sprzedaży będącej w posiadaniu Wnioskodawcy nieruchomości. Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym wszystkie kościoły i związki wyznaniowe i ich osoby prawne niezależnie od sposobu regulacji ich sytuacji prawnej mają prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomości, nabywania i zbywania innych praw oraz zarządzania swoim majątkiem.
Wskazana we wniosku nieruchomość została nabyta na podstawie darowizny. Nieruchomość ma założoną księgę wieczystą, prowadzoną przez Sąd Rejonowy. Nieruchomość nie została nabyta z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, handlowej, a zatem jej sprzedaż zarówno w całości, jak i częściach, jednemu lub wielu nabywcom, nie może być uznana za działalność gospodarczą ze skutkiem w postaci uznania jej jako przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług VAT. Kwalifikacja prawnopodatkowa wiąże się przede wszystkim z faktem niewykorzystywania przez Wnioskodawcę nieruchomości wskazanej we wniosku w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Oznacza to, że wymieniona we wniosku nieruchomość nie służyła Wnioskodawcy do wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż sprzedaż części majątku Wnioskodawcy w tej konkretnej sytuacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.
Z uwagi, że ww. nieruchomość nie wypełnia potrzeb Wnioskodawcy ze względu na stan techniczny budynku i koszty generalnego remontu, który musiałby zostać poniesiony, została podjęta decyzja o jej sprzedaży. Nieruchomość generuje bardzo wysokie koszty utrzymania i w obecnym stanie nie jest ona konieczna dla celów związanych z kultem religijnym. Planowana jest inwestycja polegająca na budowie nowego obiektu ewentualnie zakupie innego i adaptacji na potrzeby domu modlitwy, na zakup którego środki przeznaczone byłyby ze sprzedaży posiadanej nieruchomości.
Z punktu widzenia statusu Wnioskodawca:
-jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT,
-nie wykorzystywał nieruchomości w działalności gospodarczej do czynności objętych podatkiem VAT,
-nieruchomość nie była wykorzystywana do wykonywania działalności zwolnionej od podatku VAT,
-na dzień sprzedaży działka jest zabudowana, na działce znajduje się budynek wolnostojący, częściowo podpiwniczony, przy czym budynek jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 202 r. poz. 682 ze zm.), trwale związany z gruntem,
-od dnia otrzymania nieruchomości w drodze darowizny do dnia złożenia wniosku nie było uzyskiwanych przychodów związanych z przedmiotową nieruchomością wynikających z dzierżawy, najmu, podnajmu, a także gruntu, na którym posadowiony jest budynek,
-od momentu otrzymania przedmiotowej nieruchomości w drodze darowizny do momentu planowanej sprzedaży nie poniesiono jak dotąd wydatków związanych z nieruchomością, poza bieżącymi czynnościami pozwalającymi na utrzymanie nieruchomości w dobrym i estetycznym stanie umożliwiającym swobodne korzystanie z niej do celów statutowych Wnioskodawcy, a wydatki o charakterze konserwacyjnym i porządkowym nie przekroczyły w żadnym wypadku ustawowej wartości 30%.
Wnioskodawca również wskazał, iż nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. W ramach działalności statutowej Wnioskodawca prowadzi sprzedaż literatury. Aktywność ta wynika z zapisów prawnych stanowiących, iż kościoły i związki wyznaniowe dysponują prawem nauczania religii i propagowania jej w różny sposób, w tym za pośrednictwem prasy, książek i innych druków oraz środków audiowizualnych przy przestrzeganiu obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa.
W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że Wnioskodawca jest wpisany pod pozycją (…) w dziale (…) Rejestru Kościołów i innych związków wyznaniowych i zgodnie z art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 265) posiada osobowość prawną. Do reprezentowania na zewnątrz Wnioskodawcy uprawnieni są: jednoosobowo Przewodniczący lub działający na podstawie pełnomocnictwa Przewodniczącego każdy z Zastępców Przewodniczącego. Wnioskodawca jest osobą kościelną na mocy decyzji wydanej przez organ rejestrujący Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wpisaną do Rejestru Kościołów i Innych Związków Wyznaniowych w dniu (…) (informacja dostępna pod bezpośrednim linkiem https://www.gov.pl/(...)).
Pytanie
Czy Wnioskodawca wpisany do Rejestru Kościołów i innych związków wyznaniowych i jako całość posiadający osobowość prawną, w sytuacji gdy przeznaczy środki ze sprzedaży nieruchomości będącej własnością Wnioskodawcy na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne oraz na inwestycje sakralne, których przedmiotem są punkt katechetyczny i zakład charytatywno-opiekuńczy, uprawniony jest do skorzystania ze zwolnienia podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2)
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawca jako związek wyznaniowy posiada osobowość prawną, w związku z czym jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Wykładnia przepisu art. 28 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania uzasadnia twierdzenie, iż kościoły, jak i związki wyznaniowe mogą prowadzić działalność gospodarczą tylko za pośrednictwem osób prawnych kościołów i związków wyznaniowych, a więc jednostek organizacyjnych, które zostały przewidziane w statucie i nabyły osobowość prawną poprzez rejestrację kościoła bądź związku wyznaniowego.
Ww. osoby prawne kościołów bądź związków wyznaniowych mają więc uprawnienie do prowadzenia działalności gospodarczej w formach prawnych przewidzianych przez system prawny. Innymi słowy działalność gospodarczą mogą prowadzić przede wszystkim „podstawowe” jednostki organizacyjne Kościołów i związków wyznaniowych. Przybiera ona wtedy postać wydzielonej jednostki gospodarczej niemającej podmiotowości prawnej.
Funkcjonowanie takiego podmiotu uregulowane jest wprost w przepisach o stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a tym Kościołem. Na mocy uregulowań prawnych Kościoły i związki wyznaniowe mogą też tworzyć typowe osoby prawne służące realizacji celów gospodarczych, jak spółki prawa handlowego (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), czy spółdzielnie, a także fundacje i stowarzyszenia. Należy nadmienić, iż przepis art. 35 ust. 1 ustawy o gwarancji wolności sumienia i wyznania umożliwia dokonywanie zmian w statucie wpisanym do rejestru w trybie przewidzianym dla postępowania rejestracyjnego. Możliwa jest więc taka zmiana statutu, która powoła osoby prawne kościołów i związków wyznaniowych w przypadku wcześniejszego ich nieistnienia.
Aktywność osób prawnych kościołów i związków wyznaniowych dopuszcza zatem prowadzenie działalności gospodarczej, która podlega opodatkowaniu na zasadach określonych przepisami prawa, ale także przeprowadzanie różnych zdarzeń gospodarczych w tym inwestycji, które pod pewnymi warunkami korzystają ze zwolnienia z opodatkowania.
W myśl art. 13 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania opodatkowanie majątku i przychodów kościołów i związków wyznaniowych przebiega w następujący sposób:
1.Majątek i przychody kościołów i innych związków wyznaniowych podlegają ogólnie obowiązującym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w odrębnych ustawach.
2.Osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów te swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy podatkowe.
3.(uchylony)
4.(uchylony)
5.Dochody z działalności gospodarczej osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inwestycje sakralne i inwestycje kościelne, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.
6.Osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych są zwolnione od opodatkowania i od świadczeń na fundusz gminny i fundusz miejski, od nieruchomości lub ich części, stanowiących własność tych osób lub używanych przez nie na podstawie innego tytułu prawnego na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części zajmowanej na wykonywanie działalności gospodarczej.
7.Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 342 z 10.12.2009, str. 23).
Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o CIT wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:
a)z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
b)z pozostałej działalności – w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
Tak więc zasady przysługiwania zwolnienia podatkowego są zróżnicowane w zależności od źródła pochodzenia dochodu, jeżeli źródłem dochodu jest niegospodarcza działalność statutowa, wówczas dochody korzystają ze zwolnienia podatkowego w całości.
Działalność oświatowa prowadzona przez kościelne osoby prawne nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów regulujących zasady prowadzenia działalności gospodarczej, chyba że statut jednostki organizacyjnej określa jej zarobkowy charakter. Podobnie nie jest działalnością gospodarczą działalność polegająca na prowadzeniu zakładów opiekuńczo-leczniczych, domów pomocy społecznej, zakładów leczniczo-wychowawczych itp. Te formy działalności w ustawie o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, a także w pozostałych wymienionych na wstępie ustawach są określone jako działalność charytatywno-opiekuńcza, tj. niemająca charakteru zarobkowego, a więc jako taka nie podlega pod przepisy ustawy Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.).
Pozostałe dochody kościołów i związków wyznaniowych, tzn. dochody z działalności gospodarczej oraz z wszelkiej działalności nie statutowej, podlegają zwolnieniu podatkowemu tylko w tej części, w jakiej zostały przeznaczone na cele kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
Reasumując, zasadnicze znaczenie z punktu widzenia stosowania tych przepisów, ma podział tych zwolnień na bezwarunkowe i warunkowe.
W art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ww. ustawy o CIT uregulowano zwolnienie bezwarunkowe dotyczące dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. Wynika z niego, że cel na taki zostaną przeznaczone i wydatkowane środki nie ma żadnego wpływu na zakres zwolnienia.
Natomiast zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b tej ustawy ma charakter warunkowy co oznacza, że dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa będą wolne od podatku tylko w części przeznaczonej na cele wymienione w tym przepisie.
Do zwolnienia tego mają zastosowanie unormowania prawne zawarte w art. 17 ust. 1a i 1b cytowanej ustawy o CIT.
Z art. 17 ust. 1a pkt 2 wynika, że ww. zwolnienia nie stosuje się do dochodów bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach. Natomiast zgodnie z ust. 1b ww. artykułu zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
Należy ponadto zauważyć, że zwolnienia podatkowe, o których mowa, są przewidziane w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania.
W myśl przepisu art. 13 ust. 2 ww. ustawy osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy podatkowe. Przepis art. 13 ust. 5 ww. ustawy precyzuje natomiast,że dochody z działalności gospodarczej osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inwestycje sakralne i inwestycje kościelne, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.
W związku z powyższym w opinii Wnioskodawcy, sprzedaż będącej w posiadaniu Wnioskodawcy nieruchomości i przeznaczenie jej na cele statutowe objęta jest zwolnieniem podatkowym nierodzącym powstania zobowiązania podatkowego na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Status wspólnot religijnych, tj. kościołów i innych związków wyznaniowych, reguluje ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 265, dalej: „uogwsw”), która również przyznaje tym podmiotom, na zasadach równouprawnienia, swobodę pełnienia funkcji religijnych. Przejawem tej swobody jest zapis art. 19 ust. 2 pkt 7 uogwsw, zgodnie z którym:
Wypełniając funkcje religijne kościoły i inne związki wyznaniowe mogą w szczególności nabywać, posiadać i zbywać majątek ruchomy i nieruchomy oraz zarządzać nim.
W świetle art. 13 ust. 1 i 2 uogwsw:
1.Majątek i przychody kościołów i innych związków wyznaniowych podlegają ogólnie obowiązującym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w odrębnych ustawach.
2. Osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy podatkowe.
Osobowość prawną kościoły lub inne związki wyznaniowe uzyskują na podstawie art. 34 ust. 2 uogwsw, w myśl którego:
Z chwilą wpisu do rejestru kościół lub inny związek wyznaniowy uzyskuje, jako całość, osobowość prawną oraz korzysta ze wszystkich uprawnień i podlega obowiązkom określonym w ustawach.
Opodatkowanie osób prawnych uregulowane zostało w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”), której art. 1 ust. 1 stanowi, że:
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.
Przedmiot opodatkowania zdefiniowany został w art. 7 ust. 1 updop:
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Według art. 12 ust. 1 updop:
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Przepisy art. 12 ust. 1 updop nie definiują pojęcia przychodu, jednak zawarty w nich otwarty katalog przykładowych rodzajów przysporzeń stanowiących przychody pozwala na przyjęcie, że za przychody uznaje się przysporzenia o charakterze definitywnym (trwałe i bezzwrotne), które skutkują zwiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów podatnika, a nie zostały wyłączone na mocy przepisów art. 12 ust. 4 tej ustawy.
Jednocześnie ustawodawca przewidział też szereg zwolnień od podatku ujętych w art. 17 updop. I tak stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4a updop:
Wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:
a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
b) z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
Jak wynika z treści art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop zwolnienie określone w tym przepisie stanowi odniesienie do ogólnej zasady wynikającej z cytowanego wcześniej art. 13 ust. 2 uogwsw zwolnienia od opodatkowania osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej.
Analizując przesłankę normy przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop, tj. „niegospodarczą działalność statutową” zauważyć należy, że ustawodawca nie definiuje tego pojęcia. W celu określenia jego zakresu należy zatem zdefiniować znaczenie poszczególnych słów. I tak, działalnością jest: 1. „zespół działań podejmowanych w jakimś celu”, 2. „funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś” (Słownik języka polskiego PWN). W związku z czym działalność statutowa to każda działalność, która została określona, dopuszczona, przewidziana w statucie (a szerzej aktach prawa odnoszących się do ustroju i funkcjonowania danej jednostki).
Natomiast w myśl art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej – rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz. 24, 974 i 1570), w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność – do przedsiębiorców.
Zgodnie natomiast z art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.):
Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.
Powyższe oznacza, że działalność, która nie spełnia kryteriów przedstawionych wyżej nie stanowi działalności gospodarczej.
Niegospodarczą działalność statutową stanowi każda działalność, nie będąca działalnością gospodarczą i będąca działalnością wynikającą z samej istoty kościelnej osoby prawnej i specyfiki jej działalności. Dochody uzyskiwane z niegospodarczej działalności statutowej kościelnej osoby prawnej są wolne od podatku, bez względu na cel ich przeznaczenia i ostatecznego wydatkowania.
W świetle powyższych przepisów dochody z każdej działalności wynikającej z istoty funkcjonowania kościelnej osoby prawnej niebędącej działalnością gospodarczą (działalność statutowa) korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Natomiast dochody z pozostałej działalności są zwolnione z podatku dochodowego tylko, jeżeli zostaną przeznaczone, a następnie wydatkowane na cele wymienione w pkt 4a lit. b powyżej cytowanego przepisu art. 17.
Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca posiada działkę gruntu z budynkiem mieszkalnym nabytą na podstawie darowizny, którą zamierza sprzedać. Nieruchomość nie została nabyta z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, handlowej. Nieruchomość nie służyła Wnioskodawcy do wykonywania działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. W ramach działalności statutowej Wnioskodawca prowadzi sprzedaż literatury.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku ze sprzedażą będącej w jego posiadaniu nieruchomości, która nie służyła do wykonywania działalności gospodarczej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego i jest wolny od podatku podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto Organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem dotyczącym podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right