Interpretacja indywidualna z dnia 24 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.600.2018.13.MKA

W zakresie zastosowania 0% stawki podatku do dostawy podłóg interaktywnych na rzecz placówek oświatowych.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 3 sierpnia 2018 r. (wpływ 9 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 1362/19 (data wpływu orzeczenia 20 marca 2023 r.) oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Sz 875/18 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 14 kwietnia 2023 r.), i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2018 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 sierpnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 0% stawki podatku do dostawy podłóg interaktywnych na rzecz placówek oświatowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego  

A. Sp. z.o.o. (dalej: „Spółka”) jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka jest dystrybutorem urządzenia - podłogi interaktywnej pod nazwą handlową „B.”. Urządzenie to kupuje bezpośrednio od producenta i sprzedaje innym podmiotom.

Podłoga interaktywna „B.” składa się z:

1)jednostki centralnej komputera, składającej się z płyty głównej, kart sieciowych, karty dźwiękowej, procesora, karty graficznej, zasilacza komputerowego, pamięci (....),

2)urządzenia wyjścia w postaci projektora krótkoogniskowego, który wyświetla obraz na podłodze na dowolnej powierzchni i w ten sposób umożliwia komunikację użytkownika z jednostką centralną komputera,

3)urządzenia wejścia w postaci kamery, która rozpoznaje ruch na powierzchni wyświetlanego obrazu i w ten sposób umożliwia komunikację użytkownika z jednostką centralną komputera.

Wszystkie te części są zamontowane wewnątrz jednej, bezpiecznej obudowy, ściśle ze sobą współpracując i stanowią stacjonarny zestaw komputerowy montowany na stałe w jednym miejscu. Podłoga interaktywna „B.” posiada w pełni funkcjonalny system operacyjny, który umożliwia edytowanie tekstu, pracę w arkuszu kalkulacyjnym, edycję zdjęć, przeglądanie internetu, itp. Do urządzenia można podłączyć wszelkie inne urządzenia peryferyjne dedykowane komputerom stacjonarnym, takie jak myszka, klawiatura, drukarka, skaner, czy pamięć przenośna. Całość jest zatem sprzężona ze sobą, podzespoły są zależne od siebie, stanowiąc stacjonarny zestaw komputerowy.

Producent podłogi interaktywnej „B.” uzyskał dla tego produktu interpretację statystyczną GUS, w której uznano, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) wymieniony wyrób podłoga interaktywna „B.”, składająca się z jednostki centralnej komputera oraz projektora krótkoogniskowego i kamery, które są zamontowane wewnątrz jednej obudowy, mieści się w grupowaniu PKWiU 26.20.1 „Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz części i akcesoria do nich”. Spółka wyjaśnia, że nie dokonuje w ww. wyrobie żadnych zmian lub uzupełnień i odsprzedaje go swoim klientom dokładnie w takim samym stanie, w jakim kupiła go od producenta.

Spółka dokonuje sprzedaży ww. urządzenia w kraju m.in. do placówek oświatowych.

W związku z dokonywaną dostawą podłogi interaktywnej „B.”, stanowiącej komputerowy zestaw stacjonarny na rzecz placówek oświatowych, Spółka ma zamiar stosować stawkę podatku VAT 0%. Spółka będzie posiadała stosowane zamówienie potwierdzone przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami oraz przekaże kopię ww. dokumentu do właściwego urzędu skarbowego, przez co spełni wymogi wskazane w art. 83 ust. 14-15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o podatku VAT”).

Pytanie

Czy podłogę interaktywną „B.”, stanowiącą komputerowy zestaw stacjonarny, opisaną w stanie faktycznym, można uznać za towar mieszczący się w klasyfikacji załącznika nr 8 ustawy o podatku VAT, a co za tym idzie - czy przy jego dostawie bezpośrednio do placówek oświatowych będzie przysługiwać Spółce prawo do stosowania stawki 0% VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Na podstawie interpretacji z GUS, którą producent uzyskał dla urządzenia Spółka uznała, że podłoga interaktywna „B.” stanowi komputerowy zestaw stacjonarny. Zdaniem Spółki, podłogę interaktywną można zaliczyć do towarów wymienionych w załączniku nr 8 do ustawy o podatku VAT. Dlatego też przy jednoczesnym spełnieniu warunków określonych w art. 83 ust. 14-15 ustawy o podatku VAT, Spółka dokonując dostawy tego urządzenia do placówek oświatowych ma prawo zastosować stawkę podatku VAT 0%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o podatku VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o podatku VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podstawowa stawka podatku, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o podatku VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponieważ jednak w treści ustawy, ustawodawca przewidział możliwość opodatkowania niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zastosowania zwolnienia od podatku, to na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku VAT - stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw sprzętu komputerowego:

a)dla placówek oświatowych,

b)dla organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych w celu dalszego nieodpłatnego przekazania placówkom oświatowym.

- przy zachowaniu warunków, o których mowa w ust. 13-15.

W myśl art. 83 ust. 14 ustawy o podatku VAT - dokonujący dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26 stosuje stawkę 0%, pod warunkiem:

a)posiadania stosowanego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami - w przypadku dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26 lit. a;

b)posiadania kopii umowy o nieodpłatnym przekazaniu sprzętu komputerowego placówce oświatowej oraz posiadania stosowanego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami - w przypadku dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26 lit. b.

Dostawca obowiązany jest przekazać kopię dokumentów, o których mowa w ust. 14, do właściwego urzędu skarbowego - art. 83 ust. 15 ustawy o podatku VAT.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że przez placówki oświatowe, o których mowa w art. 83, rozumie się szkoły i przedszkola publiczne i niepubliczne, szkoły wyższe i placówki opiekuńczo-wychowawcze (art. 43 ust. 9 ustawy o podatku VAT).

Stosownie do art. 83 ust. 13 ustawy o podatku VAT - opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają towary wymienione w załączniku nr 8 do ustawy.

W załączniku tym, stanowiącym wykaz towarów, wymienione zostały: jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych, drukarki, skanery, urządzenia komputerowe do pism Braille’a (dla osób niewidomych i niedowidzących), urządzenia do transmisji danych cyfrowych (w tym koncentratory i switche sieciowe, routery i modemy).

Podstawą do zastosowania preferencyjnej stawki podatku 0%, w przypadku dostaw sprzętu komputerowego na rzecz placówek oświatowych, będzie przede wszystkim zaliczenie dostarczanych towarów do określonych grup towarowych wymienionych w powołanym załączniku nr 8. Katalog towarów, co do których ma zastosowanie przepis art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku VAT, został przez ustawodawcę określony w sposób szeroki, ponieważ w załączniku tym wymieniono grupy towarów bez podania szczegółowego oznaczenia Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W odniesieniu do towaru jakim jest podłoga interaktywna „B.” wszystkie części podłogi interaktywnej są zamontowane wewnątrz jednej, bezpiecznej obudowy, ściśle ze sobą współpracując i stanowią stacjonarny zestaw komputerowy montowany na stałe w jednym miejscu. Podłoga interaktywna „B.” posiada w pełni funkcjonalny system operacyjny, który umożliwia edytowanie tekstu, pracę w arkuszu kalkulacyjnym, edycję zdjęć, przeglądanie internetu itp. Do urządzenia można podłączyć wszelkie inne urządzenia peryferyjne dedykowane komputerom stacjonarnym, takie jak myszka, klawiatura, drukarka, skaner czy pamięć przenośna. Całość jest zatem sprzężona ze sobą, podzespoły są zależne od siebie.

W odpowiedzi na wniosek producenta urządzenia o klasyfikację wg PKWiU, GUS potwierdził, że wyrób podłoga interaktywna „B.”, składająca się z jednostki centralnej komputera oraz projektora krótkoogniskowego i kamery, które są zamontowane wewnątrz jednej obudowy, mieści się w grupowaniu PKWiU 26.20.1 „Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz części i akcesoria do nich”.

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy Spółka uważa, iż podłoga interaktywna „B.” stanowi towar wymieniony w załączniku nr 8 ustawy o podatku VAT, mogący po spełnieniu pozostałych przesłanek korzystać ze stawki 0% w przypadku dostawy na rzecz placówek oświatowych. Jeśli więc sprzedaż podłogi interaktywnej „B.” dokonywana będzie przez Spółkę na rzecz placówek oświatowych oraz będzie ona posiadała stosowne zamówienie potwierdzone przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami i przekaże kopię ww. dokumentu do właściwego urzędu skarbowego, to spełni wszystkie warunki niezbędne do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% dla dostawy sprzętu komputerowego na rzecz placówek oświatowych. Zatem Spółce, przy takiej dostawie, będzie przysługiwać prawo do stosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku VAT.

Dodatkowo, Spółka pragnie zaznaczyć, że na prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% nie ma wpływu fakt, że Spółka jest dystrybutorem podłogi interaktywnej „B.”, a nie jej producentem. Prawo do zastosowania stawki preferencyjnej jest bowiem uzależnione od spełnienia kryterium przedmiotowego (dokonanie dostawy określonego rodzaju towaru), zaś kryterium podmiotowe występuje tylko po stronie nabywcy. Status Spółki jako dystrybutora nie wpływa więc na prawo do zastosowania stawki preferencyjnej VAT w wysokości 0%.

Dla urządzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku stanowisko Spółki znajduje poparcie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2018 r., znak 0113-KDIPT1-1.4012.145.2018.1.MGO, zaś dla podobnych urządzeń w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 września 2015 r., znak ILPP2/4512-1-439/15-4/JK oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 1 grudnia 2016 r., znak 1061-IPTPP2.4512.467.2016.1.KW.

Mając na uwadze przedstawione w niniejszym wniosku argumenty, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska.

Interpretacja indywidualna

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej rozpatrzył Państwa wniosek i 3 sierpnia 2018 r. wydał interpretację indywidualną – stanowisko nieprawidłowe znak: 0115-KDIT1-2.4012.600.2018.2.AP, w którym uznał, że podłogi interaktywne nie zostały wymienione w załączniku nr 8 do ustawy o podatku od towarów i usług, ich planowana dostawa na rzecz placówek oświatowych nie będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy, lecz – zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy – stawką podatku 23%.

Interpretację indywidualną doręczono Państwu 21 września 2018 r.

Skarga na interpretację

4 października 2018 r. złożyliście Państwo skargę na interpretację indywidualną. Skarga do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynęła 8 października 2018 r.

Wnieśliście Państwo w niej o wydanie interpretacji indywidualnej.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wyrokiem z 16 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Sz 875/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Sąd stwierdził w swoim uzasadnieniu, że „(…) rację ma zatem strona skarżąca zarzucając zaskarżonej interpretacji wydanie jej z niewystarczającym uzasadnieniem prawnym. Należy bowiem jeszcze raz podkreślić, że stanowisko organu zawsze musi być ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę, natomiast uzasadnienie prawne musi stanowić rzetelną informację dla wnioskodawcy, dlaczego w jego sprawie znajdują zastosowanie określone przepisy, oraz dlaczego wyrażony przez niego pogląd nie zasługuje na uwzględnienie. (…) Rozpoznając sprawę ponownie organ interpretacyjny uwzględni poczynione wyżej wywody i dokona wszechstronnej oceny stanowiska strony oraz wykładni przepisów mających zastosowanie w sprawie. Wobec faktu, że rozstrzygnięcie sądu jest determinowane względami proceduralnymi, przedwczesne jest odnoszenie się do powołanych w skardze zarzutów naruszenia prawa materialnego. (…)”.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Sz 875/18 wnieśliście Państwo 18 czerwca 2019 r. skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 17 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 1362/19 oddalił skargę kasacyjną Organu stwierdzając w swoim uzasadnieniu, że „(…) sąd pierwszej instancji zasadnie uznał, że dla oceny możliwości zastosowania ww. przepisu do wyrobu określanego przez sprzedawcę jako podłoga interaktywna nie jest wystarczające wskazanie, jak to uczynił organ w zaskarżonej interpretacji, że załącznik nr 8 do u.p.t.u. nie zwiera wyrobu o nazwie podłoga interaktywna. (…) sąd pierwszej instancji zasadnie uznał, że zaskarżona interpretacja nie zawiera pełnej i wyczerpującej oceny prawnej zagadnienia prawnopodatkowego występującego w niniejszej sprawie, co oznacza, że została wydana z naruszeniem art. 14c O.p. (…)”.

Akta sprawy wpłynęły do Organu 14 kwietnia 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

‒uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 16 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Sz 875/18 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 1362/19,

‒ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej i stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie zastosowania 0% stawki podatku do dostawy podłóg interaktywnych na rzecz placówek oświatowych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie podkreślić należy, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego i stanie prawnym obowiązujących w dacie wydania zaskarżonej interpretacji indywidualnej, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 16 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Sz 875/18 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z 17 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 1362/19.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy:

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy:

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Zauważyć jednakże należy, że stosowanie zwolnień od podatku lub stawek preferencyjnych ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług lub stawki obniżonej.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Na podstawie art. 83 ust. 13 ustawy:

W myśl art. 83 ust. 14 ustawy dokonujący dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26, stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem:

Stosowanie do art. 83 ust. 15 ustawy:

W załączniku nr 8 do ustawy o VAT, stanowiącym wykaz towarów, których dostawa jest opodatkowana stawką 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 wymieniono:

Zgodnie z art. 43 ust. 9 ustawy:

Z powołanych regulacji wynika, że nie każdy sprzęt komputerowy, będący przedmiotem dostawy dla placówek oświatowych, organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych w celu dalszego nieodpłatnego przekazania placówkom oświatowym, będzie opodatkowany stawką podatku w wysokości 0%, lecz wyłącznie wymieniony w załączniku nr 8 do ustawy o VAT.

Przepisy ustawy przewidują warunki jakie należy spełnić, aby móc zastosować preferencyjną stawkę podatku. Po pierwsze, dostawa musi być realizowana na rzecz placówki oświatowej. Na potrzeby art. 83 ustawy o VAT, w treści art. 43 ust. 9 ustawy o VAT, wymieniono zamknięty katalog placówek oświatowych. Po drugie, preferencyjną stawką objęta może być jedynie dostawa ściśle określonego sprzętu komputerowego wskazanego w załączniku nr 8 do ustawy o VAT, w którym enumeratywnie wymienione są urządzenia objęte preferencyjną stawką VAT.

Unormowania zawarte w art. 83 ust. 14 i 15 ustawy wskazują na warunki formalne do zastosowania stawki 0%, poprzez obowiązek posiadania stosownych dokumentów, których następnie kopie dokonujący dostawy obowiązany jest przekazać do właściwego urzędu skarbowego. Zatem dopiero łączne spełnienie wszystkich powyższych warunków uprawnia dostawcę do zastosowania obniżonej stawki do dostawy sprzętu komputerowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest dystrybutorem urządzenia – podłogi interaktywnej „B.”.

Podłoga interaktywna „B.” składa się z: jednostki centralnej komputera, składającej się z płyty głównej, kart sieciowych, karty dźwiękowej, procesora, karty graficznej, zasilacza komputerowego, pamięci (...), urządzenia wyjścia w postaci projektora krótkoogniskowego, który wyświetla obraz na podłodze na dowolnej powierzchni i w ten sposób umożliwia komunikację użytkownika z jednostką centralną komputera, urządzenia wejścia w postaci kamery, która rozpoznaje ruch na powierzchni wyświetlanego obrazu i w ten sposób umożliwia komunikację użytkownika z jednostką centralną komputera.

Wszystkie te części są zamontowane wewnątrz jednej, bezpiecznej obudowy, ściśle ze sobą współpracując i stanowią stacjonarny zestaw komputerowy montowany na stałe w jednym miejscu. Podłoga interaktywna „B.” posiada w pełni funkcjonalny system operacyjny, który umożliwia edytowanie tekstu, pracę w arkuszu kalkulacyjnym, edycję zdjęć, przeglądanie internetu, itp. Do urządzenia można podłączyć wszelkie inne urządzenia peryferyjne dedykowane komputerom stacjonarnym, takie jak myszka, klawiatura, drukarka, skaner czy pamięć przenośna. Całość jest zatem sprzężona ze sobą, podzespoły są zależne od siebie, stanowiąc stacjonarny zestaw komputerowy.

Wnioskodawca kupuje to urządzenie bezpośrednio od producenta i sprzedaje innym podmiotom, nie dokonuje w ww. wyrobie żadnych zmian lub uzupełnień i odsprzedaje go swoim klientom dokładnie w takim samym stanie, w jakim kupiła go od producenta. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży ww. urządzenia w kraju m.in. do placówek oświatowych.

Wnioskodawca będzie posiadał stosowane zamówienie potwierdzone przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami oraz przekaże kopię ww. dokumentu do właściwego urzędu skarbowego, przez co spełni wymogi wskazane w art. 83 ust. 14-15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Na tle powyższego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia czy podłogę interaktywną „B.”, stanowiącą zdaniem Wnioskodawcy, komputerowy zestaw stacjonarny, opisaną w stanie faktycznym, można uznać za towar mieszczący się w klasyfikacji załącznika nr 8 ustawy o podatku VAT, a co za tym idzie - czy przy jego dostawie bezpośrednio do placówek oświatowych będzie przysługiwać Wnioskodawcy prawo do stosowania stawki 0% VAT.

Podstawą do zastosowania preferencyjnej stawki podatku 0% w przypadku dostaw sprzętu komputerowego na rzecz placówek oświatowych jest przede wszystkim zaliczenie dostarczanych towarów do określonych grup towarowych wymienionych w powołanym załączniku nr 8 do ustawy o VAT.

Katalog towarów, co do których mają zastosowanie przepisy art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, został przez ustawodawcę określony w sposób szeroki, wymieniono bowiem grupy towarów bez podania szczegółowego oznaczenia Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jednakże jest to katalog zamknięty, co oznacza, że ustawodawca nie przewidział w tym przypadku jakichkolwiek wyjątków, ani interpretacji rozszerzających.

Zatem nie każdy sprzęt komputerowy będzie opodatkowany 0% stawką podatku, lecz wyłącznie ten, który został wymieniony w załączniku nr 8 do ustawy o VAT. Wszystkie niewymienione w tym załączniku towary wchodzące w skład szeroko rozumianego sprzętu komputerowego będą opodatkowane stawką podstawową, tj. 23%, niezależnie od spełnienia warunków wskazanych w art. 83 ust. 14 i 15 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że nie istnieje legalna definicja pojęć wskazanych w załączniku nr 8 do ustawy o podatku od towarów i usług, w tym definicja zestawu komputera stacjonarnego. Brak definicji ustawowej oznacza konieczność posłużenia się przy interpretacji przedmiotowego zagadnienia literalną wykładnią przepisów oraz potocznym rozumieniem tych pojęć.

Zatem przyjmuje się, iż na zestaw komputerowy składa się jednostka centralna komputera, urządzenie wejścia i urządzenie wyjścia. Urządzeniem wejścia co do zasady jest np. klawiatura, myszka, itp. Urządzeniem wyjścia jest monitor, poprzez który komputer „komunikuje” się z użytkownikiem. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego (www sjp.pwn.pl.) „stacjonarny” oznacza „znajdujący się gdzieś na stałe, niezmieniający miejsca pobytu lub swego położenia”. Zestaw komputera stacjonarnego jest więc zestawem komputerowym przystosowanym do używania w stałym miejscu, tj. w lokalizacji, w której został zainstalowany, zamontowany.

Innymi słowy, zestaw komputera stacjonarnego to rodzaj komputera osobistego, który składa się z co najmniej trzech zasadniczych elementów: jednostki centralnej (systemowej), monitora i klawiatury, zwykle jest na stałe umiejscowiony przy biurku, głównie ze względu na swoje gabaryty i ciężar, jak również ze względu na sposób pracy z tym urządzeniem. Nie każdy komputer, którego przenoszenie jest utrudnione, może być uznany za komputer stacjonarny w rozumieniu omawianego tu przepisu.

W ocenie Organu, przyjęcie definicji zestawów komputerów stacjonarnych wykraczającej poza wskazane powyżej rozumienie potoczne, może oprowadzić do rozszerzenia preferencyjnej stawki VAT na szeroki wachlarz urządzeń interaktywnych (np. systemów do gier). Tymczasem z treści załącznika nr 8 ustawy o VAT wynika, że wolą ustawodawcy było objęcie stawką preferencyjną jedynie sprzętu komputerowego mającego charakter podstawowej pomocy dydaktycznej.

W wyroku z 30 września 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 473/16, WSA we Wrocławiu stwierdził, iż:

Potoczne rozumienie pojęcia zestawy komputerów stacjonarnych na gruncie przepisów ustawy podzielił również WSA w Kielcach w wyroku z 20 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Ke 327/17. Sąd w wyroku tym zgodził się z definicją przedstawioną przez organ podatkowy, w świetle której na zestaw komputerowy składa się jednostka centralna komputera, urządzenie wejścia i urządzenie wyjścia, gdzie urządzeniem wejścia co do zasady jest np. klawiatura, myszka, itp., a urządzeniem wyjścia jest monitor, poprzez który komputer „komunikuje” się z użytkownikiem.

W takim rozumieniu w pojęciu zestawu komputerów stacjonarnych nie mieści się urządzenie będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. podłoga interaktywna („B.”) z wbudowaną jednostką centralną komputera zawierająca w swoim składzie m.in.:

‒projektor krótkoogniskowy, który wyświetla obrazy na podłodze na dowolnej powierzchni i w ten sposób umożliwia komunikację urządzenia z jednostką centralną komputera,

‒kamerę, która rozpoznaje ruch na powierzchni wyświetlanego obrazu i w ten sposób umożliwia komunikację użytkownika z jednostką centralną komputera.

Stwierdzić należy również, że urządzenia te nie pełnią typowych funkcji dla komputera stacjonarnego (zestawu komputerowego). Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca dokonując dostawy będących przedmiotem wniosku towarów nie posługuje się pojęciem np. zestawu komputerowego, lecz posługuje się nazwą podłoga interaktywna o handlowej nazwie „B.”.

Urządzenie ,,B.” nie jest również urządzeniem do transmisji danych cyfrowych, o którym mowa w poz. 5 tego załącznika (w tym koncentratory i switche sieciowe, routery modemy).

Fakt, że przedmiotowe urządzenie posiada niektóre elementy charakterystyczne dla zestawu komputerowego stacjonarnego nie oznacza, że jest tym zestawem komputerowym stacjonarnym wymienionym w załączniku nr 8 do ustawy.

W konsekwencji, z uwagi na to, że urządzenia „podłoga interaktywna” („B.”) nie można utożsamiać z „zestawami komputerów stacjonarnych”, a także nie zostało ono wprost wymienione w katalogu urządzeń mieszczących się w załączniku nr 8 do ustawy o VAT, do jego dostawy na rzecz placówek oświatowych nie będzie mogła mieć zastosowania preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż przedmiotowych podłóg interaktywnych będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Państwa uznaję za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa na poparcie swojego stanowiska interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że zostały one zmienione z urzędu przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, tj.:

‒interpretacja z 12 kwietnia 2018 r., znak 0113-KDIPT1-1.4012.145.2018.1.MGO zmieniona w dniu 11 grudnia 2019 r. pismem znak DPP8.8101.146.2019.PBD,

‒interpretacja z 3 września 2015 r. znak ILPP2/4512-1-439/15-4/JK zmieniona w dniu 12 listopada 2019 r. pismem znak DPP8.8101.141.2019.PBD,

‒interpretacja z 1 grudnia 2016 r. znak 1061-IPTPP2 4512.467.2016.1.KW zmieniona w dniu 11 grudnia 2019 r. pismem znak DPP8.8101.145.2019.PBD.

Jak wynika bowiem z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym w pierwotnej interpretacji stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 16 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Sz 875/18 i Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 1362/19.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).