Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.301.2023.2.AC

Będzie przysługiwać Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44, tj. dla Pana w latach 2022-2025 albo od początku roku następnego, tj. w latach 2023-2026. Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 13 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 8 maja 2023 r. (wpływ 8 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis i uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Siedem lat temu wyjechał Pan do pracy do Holandii, gdzie przebywał, mieszkał i pracował Pana ojciec. 3 września 2016 r. zarejestrował się Pan i otrzymał Pan numer podatkowy (…). Od tego czasu, aż do czerwca 2022 roku, kiedy wrócił Pan do Polski nie osiągnął Pan w Polsce żadnych dochodów. Z podatku rozliczał się Pan w Holandii (od września 2016 r. do lutego 2020 r.) oraz w Niemczech (od sierpnia 2020 r. do lipca 2022 r.). Nie posiada Pan certyfikatu rezydencji. W Holandii mieszkał Pan u taty, ale nie był Pan tam zameldowany, zaś w Niemczech wynajmował Pan mieszkanie. Adres w Holandii to: (…), widnieje on na rachunku bankowym oraz umowach o pracę. Był Pan zatrudniany przez agencję pracy tymczasowej i nie ma Pan fizycznie tych umów. Adres w Niemczech to: (…). Dokumentami, którymi mógłby Pan udokumentować stały pobyt za granicą są Jarrografy (rozliczenia roczne), na które składają się tygodniówki (taki system obowiązuje w Holandii). Tygodniowe rozliczenia godzin pracy wysyłane były droga e-mailową, a w ślad za nimi następowały tygodniowe wypłaty. W Niemczech dochód roczny był udokumentowany również Jarrografem.

Podczas pobytu zagranicą od sierpnia 2016 r. do lipca 2022 r., przebywał Pan w Polsce tylko podczas urlopu. Zdecydował się Pan na powrót po śmierci taty, który zmarł w Holandii w lutym 2021 roku. Od listopada 2022 r. jest Pan zatrudniony w Polce na podstawie umowy o pracę na czas określony do października 2025 r. i nie zamierza Pan wyjeżdżać z Polski. Uważa Pan, że spełnia Pan warunki do skorzystania z ulgi na powrót. Od 2016 roku do czasu podjęcia pracy w Polsce, czyli do listopada 2022 r. nie osiągał Pan w Polsce żadnych dochodów.

Chciałby Pan skorzystać z ulgi dla powracających od 2023 roku. Wyjechał Pan do Holandii do ojca, który tam mieszkał. Był tam także Pana brat. Planował Pan pozostać w Holandii na dłużej i tam pracować. W okresie od września 2016 r. do czerwca 2022 r. pracował Pan tylko w Holandii i w Niemczech i odprowadzał tam podatek. Tam też rozliczał się Pan z podatku.

W Polskim Urzędzie Skarbowym składał Pan zeznanie roczne o zerowych dochodach w Polsce. Na podstawie zaświadczenia o zerowych dochodach w Polsce mógł Pan rozliczyć podatek zagranicą.

Miejscem zamieszkania dla celów podatkowych w okresie od września 2016 r. do czerwca 2022 r. była Holandia i Niemcy. Od lipca 2022 r. do września 2022 r. decydując się wrócić do Polski przeniósł Pan zasiłek dla bezrobotnych do Polski i zarejestrował się Pan jako osoba poszukująca pracy. Od września 2016 r. do czerwca 2020 r. Holandia była Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych. Od sierpnia 2020 r. do czerwca 2022 r. Niemcy były Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych. W Holandii mieszkał i pracował Pana tata – rozważał Pan pobyt na stałe w Holandii, a później w Niemczech. Od momentu przeprowadzki, Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych była Holandia i Niemcy. W Niemczech był Pan zatrudniony przez agencję pracy i pracował Pan dla Niemieckiej (…) od września 2016 r. do czerwca 2020 r. (umowa o pracę dla (…) GmbH). W Holandii był Pan zatrudniony przez agencję pracy i pracował Pan dla Holenderskiej firmy od sierpnia 2020 r. do czerwca 2022 r. (umowa o pracę na czas określony dla (…) oraz (…) B.V.). Między 1 stycznia 2018 r. a 31 grudnia 2021 r. nie świadczył Pan pracy dla podmiotu polskiego.

Posiada Pan polskie obywatelstwo. W okresie między wrześniem 2016 r. a czerwcem 2022 r. w Polsce mieszkała i nadal mieszka Pana mama. Raz odwiedziła Pana zagranicą mama (nie pamięta Pan daty). Pana partnerka życiowa wyjechała razem z Panem do Holandii we wrześniu 2016 r. i w okresie od września 2016 r. do czerwca 2022 r. przebywała razem ze Panem i w Holandii i w Niemczech. Razem wrócili Państwo do Polski. Pana aktywność społeczna odbywała się w tych krajach. Miał Pan konto bankowe w Holenderskim banku i Holenderski nr telefonu.

Od powrotu do kraju stałe ognisko domowe oraz aktywność społeczna mieści się w Polsce. Od momentu powrotu podjął Pan pracę w Polskiej firmie. Posiada Pan własne mieszkanie i zamierza Pan mieszkać na stałe w Polsce. W Polsce kupił Pan mieszkanie w marcu 2021 r., w tamtym momencie jeszcze nie wiedział Pan czy będzie w nim mieszkać, czy tylko je wynajmować.

Pytanie

Czy wobec Pana może zostać zastosowana „ulga dla powracających”?

Pana stanowisko w sprawie

Od 2016 roku pracował Pan, mieszkał i uzyskiwał dochody tylko poza granicami Polski. Zdecydował się Pan na powrót do Polski po śmierci ojca. Wrócił Pan w 2022 r. i podjął Pan stałą pracę. Chciałby Pan skorzystać z ulgi na powrót.

Według Pana i zgodnie z powyższym po kilku latach pobytu za granicą zdecydował się Pan na powrót do Polski, aby założyć rodzinę, żyć i pracować w Polsce. Dlatego według Pana oceny spełnia Pan przesłanki, aby skorzystać z ulgi podatkowej na powrót.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w sierpniu 2016 r. wyjechał Pan ze swoją partnerką do pracy do Holandii, gdzie mieszkał i pracował Pana ojciec i brat. Rozważał Pan pobyt na stałe w Holandii, potem w Niemczech. 3 września 2016 r. zarejestrował się Pan i otrzymał Pan numer podatkowy. Z podatku rozliczał się Pan od września 2016 r. do lutego 2020 r. w Holandii, a od sierpnia 2020 r. do lipca 2022 r. w Niemczech. Od tego czasu, aż do czerwca 2022 roku, kiedy wrócił Pan do Polski z partnerką nie osiągnął Pan w Polsce żadnych dochodów. Od tego czasu mieszka Pan w Polsce, gdzie pracuje Pan od listopada 2022 r.

Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że w całym okresie przebywał Pan zagranicą wraz z partnerką. Wrócił Pan wraz z partnerką na stałe do Polski w czerwcu 2022 r. Rozpoczął Pan pracę w Polsce w listopadzie 2022 r. Wskazał Pan, że od dnia powrotu do Polski. Od powrotu do kraju stałe ognisko domowe oraz aktywność społeczna mieści się w Polsce. Od momentu powrotu podjął Pan pracę w Polskiej firmie. Posiada Pan własne mieszkanie i zamierza Pan mieszkać na stałe w Polsce. Nie będzie miał Pan powiązań osobistych i majątkowych z innymi krajami. Przeniósł Pan zasiłek dla osób bezrobotnych do Polski i zarejestrował się Pan jako osoba bezrobotna w Polsce w lipcu 2022 r. Zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a ustawy.

W okresie pięciu lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym wrócił Pan na stałe do Polski miał Pan na terytorium RP ograniczany obowiązek podatkowy, bowiem nie miał Pan w Polsce ośrodka interesów życiowych od sierpnia 2016 roku, w Polsce między sierpniem 2016 r. a czerwcem 2022 r. przebywał Pan tylko podczas urlopu, a co więcej miał Pan miejsce zamieszkania i pracował Pan na terytorium Holandii, potem Niemiec i w tych krajach odprowadzał Pan podatek. Do Holandii wyjechał Pan z partnerką, z którą wrócił Pan do Polski. W Polsce mieszka Pana mama. Zatem spełnia Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a ustawy.

Jednym z warunków zastosowania „ulgi na powrót” jest, aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie od początku roku, w którym zmieni miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieni miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W okresie od 1 stycznia 2022 r. do czerwca 2022 r. (do dnia powrotu na stałe do Polski) nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W konsekwencji spełnia Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b ustawy.

Posiada Pan polskie obywatelstwo, tym samym spełnił Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ww. regulacji.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik nie ma jednak obowiązku dokumentowania miejsca zamieszkania certyfikatem rezydencji. Wystarczy, że posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Wskazał Pan, że w okresie od 3 września 2016 r. do czerwca 2022 r. przebywał i pracował Pan za granicą. Jak Pan poinformował, posiada Pan inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie pobytu poza granicami Polski, tj.: niemieckie i holenderskie Jarrografy (rozliczenia roczne), holenderski rejestracyjny numer podatkowy oraz dowody wypłacania tygodniówki poprzedzone informacją e-mail.

Spełnia Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem będzie przysługiwać Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy.

Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44, tj. dla Pana w latach 2022-2025 albo od początku roku następnego, tj. w latach 2023-2026.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).