Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.112.2023.2.MDO

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 23 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 kwietnia 2023 r. (data wpływu 26 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 6 maja 2019 r. prowadzi pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą. Przeważająca działalność gospodarcza według kodu PKD to 62.01.Z (działalność związana z oprogramowaniem).

Wnioskodawca posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwanej ustawą o PIT).

Ewidencja księgowa Wnioskodawcy jest prowadzona w formie podatkowej książki przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Dochody uzyskane z działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem liniowym, tj. w wysokości 19%.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej 22 września 2021 r. Wnioskodawca zawarł umowę ze spółką X, dalej w skrócie „Zleceniodawca”. Na podstawie tej umowy Wnioskodawca świadczy na rzecz Zleceniodawcy usługi programistyczne od 3 listopada 2021 r.

Zleceniodawca to firma, która zajmuje się tworzeniem różnego rodzaju oprogramowania na zlecenie swoich klientów. Jako przykłady takiego oprogramowania można wskazać:

A. – aplikacja (...).

B. – (...).

Rolą Wnioskodawcy w ramach świadczonych na rzecz Zleceniodawcy usług jest tworzenie innowacyjnego oprogramowania komputerowego (po stronie serwerowej, tzw. backend) – poprzez tworzenie, rozwijanie i ulepszanie produktów oferowanych przez Zleceniodawcę dla swoich klientów.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie dostosowane do szczególnych potrzeb produktów Zleceniodawcy (podyktowanych potrzebami jego klientów). Wnioskodawca zarówno samodzielnie tworzy zupełnie nowe oprogramowanie, jak i modyfikuje (tj. rozwija/ulepsza) system stworzony przez pozostałych współpracowników Zleceniodawcy. Kod źródłowy istniejącego oprogramowania Zleceniodawcy (m.in. celem weryfikacji oraz implementacji nowych funkcjonalności) udostępniany jest Wnioskodawcy przez Zleceniodawcę poprzez udzielenie dostępu do zdalnego repozytorium. W repozytorium tym przechowywany jest kod całego oprogramowania Zleceniodawcy. Należy przy tym zaznaczyć, że modyfikacja systemu również polega na napisaniu nowego kodu źródłowego, który następnie Wnioskodawca musi zaimplementować (dołączyć) do kodu źródłowego całego systemu. Każdorazowo więc działania Wnioskodawcy polegają na wytworzeniu przez niego nowego kodu źródłowego. Efektem pracy Wnioskodawcy jest każdorazowo wytworzenie odrębnej (dodatkowej lub ulepszonej) funkcjonalności, stanowiącej nowy program komputerowy.

Często efekt pracy Wnioskodawcy, w postaci stworzenia nowego oprogramowania, poprzedzony jest trwającą wiele dni analizą istniejącego kodu, testowaniem dotychczasowej funkcjonalności, analizą nowości technologicznych, rozwiązań pojawiających się w danej dziedzinie, a następnie wytworzeniem własnej, nowej implementacji jako rozwiązania problemu, nad którym Wnioskodawca pracuje. Do kompetencji Wnioskodawcy należy opracowanie, wybór i zaproponowanie rozwiązania, które zapewni usprawnienie, przyspieszenie lub zwiększenie wydajności danej funkcjonalności, a przez to całego oprogramowania.

Wnioskodawca tworząc kod źródłowy, opracowuje i proponuje rozwiązania ściśle dostosowane do potrzeb klientów Zleceniodawcy. Dlatego są to rozwiązania nowe w praktyce Wnioskodawcy lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już wcześniej przez niego tworzonych. Na rynku nie istnieją gotowe rozwiązania, które można byłoby wykorzystać tworząc omawiane oprogramowanie, dlatego Wnioskodawca musi tworzyć je od podstaw.

W powyższym celu Wnioskodawca musi nieustannie zapoznawać się ze specjalistyczną literaturą, dokumentacją techniczną oraz zasobami Internetu. Wnioskodawca podczas pracy dla Zleceniodawcy musi nieustannie zwiększać zasoby swojej wiedzy oraz wykorzystywać tę pozyskaną do tworzenia nowych zastosowań.

Tytułem przykładu oprogramowania, które do tej pory Wnioskodawca stworzył na potrzeby Zleceniodawcy, można wskazać:

moduł do aplikacji A. umożliwiający (...).

moduł do aplikacji B., (...).

Dodatkowo należy wyjaśnić, że Wnioskodawca jest jednym z grupy programistów, tworzących oprogramowanie na zlecenie ww. Zleceniodawcy. Każdy z nich jednak samodzielnie tworzy (programuje) poszczególne elementy większego systemu. Odpowiada za odrębne, powierzone im zadania. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny, uporządkowany i zaplanowany. Często praca ww. programistów jest wspólnie systematyzowana przez nich w ramach konkretnych projektów, zmierzających do osiągnięcia konkretnych celów w określonym czasie. Kolejno jednak Wnioskodawca samodzielnie (mając na uwadze ww. ustalony zgodne z potrzebami Zleceniodawcy termin) ustala harmonogram i cel swoich prac, w ramach swojego zadania. Każdy z programistów samodzielnie programuje poszczególne, odrębne elementy większego systemu, ponosząc odpowiedzialność za własne usługi, świadczone w ramach swojej działalności.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej samodzielnie i bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór będący przedmiotem ochrony prawnoautorskiej, tj. program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Kolejno, na podstawie umowy zawartej ze Zleceniodawcą Wnioskodawca przenosi na niego całość, powstałych w wyniku świadczonych usług, autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Wnioskodawca od początku trwania współpracy ze Zleceniodawcą na bieżąco i nieprzerwanie prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, pozwalającą wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i zawierającą wszystkie inne elementy określone w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT.

Uzupełnienie wniosku

Pod pojęciem „oprogramowanie” (jak również „oprogramowanie komputerowe”) należy rozumieć zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze (lub innym urządzeniu typu smartfon, tablet itp.) czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Jest to kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pod tymi pojęciami należy więc rozumieć program komputerowy.

W opisie sytuacji faktycznej pojęcia takie jak: „oprogramowanie”, „program komputerowy”, „odrębna funkcjonalność”, czy „system” tak naprawdę są synonimami. Używanie przez Wnioskodawcę różnych synonimów, spowodowane jest chęcią dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, koniecznością nazwania większej lub mniejszej części oprogramowania, jak również występującymi między tymi częściami zależnościami, gdyż tak jak wskazywano we wniosku, Wnioskodawca tworzy wspomniane funkcjonalności/moduły, które stanowią odrębne oprogramowanie, ale które kolejno implementuje się (przyłącza) do większego systemu. To wszystko razem również stanowi „większe” oprogramowanie.

Wniosek niniejszy dotyczy:

dochodów już uzyskanych przez Wnioskodawcę od Zleceniodawcy w roku podatkowym 2021 i w roku podatkowym 2022 (stan faktyczny);

dochodów uzyskiwanych (w oparciu o współpracę na takich samych zasadach) w kolejnych latach podatkowych (zdarzenie przyszłe).

Wnioskodawca wyjaśnił, że przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (wrubryce 61), jak również w niniejszym piśmie, okoliczności dotyczą zarówno czynności już wykonanych i dochodów już uzyskanych przez Wnioskodawcę, jak również czynności, które będą wykonywane i dochodów, które będą uzyskiwane od Zleceniodawcy w przyszłości, mimo iż dla jasności przekazu używano czasu teraźniejszego.

Wnioskodawca przewiduje bowiem możliwość współpracy ze Zleceniodawcą na takich samym zasadach, jak dotychczasowe, w przyszłości i dlatego również o przyszłość we wniosku zapytał. Przedstawione okoliczności stanowią tak naprawdę stan ciągły istniejący od początku listopada 2021 nadal. Wnioskodawca zdaje sobie jednak sprawę, że ewentualna interpretacja będzie pełniła swoją funkcję tylko do kiedy okoliczności przedstawione we wniosku nie zmienią się.

Odpowiadając na pytanie, jakie konkretnie programy komputerowe są przedmiotem wniosku, Wnioskodawca wskazał, że są to programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy zawartej ze Zleceniodawcą, tj. na jego zlecenie, na rzecz klientów Zleceniodawcy. Są to nowe funkcjonalności/moduły stanowiące część większych systemów – oprogramowania mającego służyć na potrzeby klientów Zleceniodawcy.

Z racji tego, że Zleceniodawca jest tzw. „software housem”, nie oferuje i nie rozwija tylko jednego produktu, a ma wielu klientów, dla których realizuje różne projekty.

To co Wnioskodawca wytworzył i będzie wytwarzał (co jest przedmiotem wniosku) stanowi za każdym razem odrębny zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Taka nowa funkcjonalność/moduł stanowi odrębny program komputerowy (oprogramowanie komputerowe).

Z racji tego, że (jak już wskazywano) praca Wnioskodawcy nie stanowi jedynie czynności powtarzalnych, rutynowych, a wynik jego prac ma za każdym razem twórczy, oryginalny charakter, wyników tych prac nie da się z góry określić i przewidzieć – nie da się w sposób bardzo szczegółowy (kazuistyczny) opisać również wszystkich programów, które w tej chwili są nadal tworzone i będą stworzone przez Wnioskodawcę.

Do tej pory Wnioskodawca, działając w ramach swojej działalności opisanej we wniosku, na zlecenie Zleceniodawcy stworzył następujące programy komputerowe:

1.moduły do systemu „A.” opisywanego we wniosku:

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...).

2.Moduły do systemu „B.” opisywanego we wniosku:

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...);

moduł (...).

Wnioskodawca nie prowadził ani nie prowadzi badań naukowych.

W ramach opisanej działalności na rzecz Zleceniodawcy, Wnioskodawca samodzielnie prowadził/prowadzi prace obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace te dotyczyły/dotyczą tworzenia innowacyjnego oprogramowania komputerowego. Obejmowały/obejmują czynności wskazane powyżej. Celem działań Wnioskodawcy jest zwiększenie zasobów jego wiedzy oraz wykorzystanie posiadanych zasobów do tworzenia nowych zastosowań, w konsekwencji stworzenie nowych programów komputerowych (mogących docelowo służyć na potrzeby klientów Zleceniodawcy).

Prace te zostały/ zostają zakańczane pozytywnym wynikiem. Jak wskazano we wniosku, każdorazowo prowadziły i będą prowadzić do osiągnięcia ww. celów, w tym do powstania programu komputerowego, do którego prawa Wnioskodawca może przenieść na Zleceniodawcę i z tego tytułu osiągnąć dochód. W taki właśnie sposób Wnioskodawca wykorzystuje wyniki swoich prac w ramach swojej działalności gospodarczej.

W wyniku prowadzonych przez siebie prac, Wnioskodawca zaprojektował/będzie projektował i stworzył/będzie tworzył nowe programy komputerowe, które oferuje w ramach swojej działalności gospodarczej. Prawa do nich przenosi odpłatnie na Zleceniodawcę. To pozwala Wnioskodawcy uzyskiwać dochód.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy tworzone przez niego produkty i usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nie jest on wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian.

Prowadzona działalność w zakresie tworzenia i modyfikowania oprogramowania jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania posiadanych zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Efekty pracy Wnioskodawcy, nazywane „oprogramowaniem”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

nie są jedynie techniczną, a twórczą, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

Efekty pracy Wnioskodawcy, nazywane „oprogramowaniem”, są zawsze odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego „oprogramowania”.

W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania (rozwijania/ulepszania) utworów – efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Programy komputerowy, będące przedmiotem wniosku były/są tworzone wyłącznie przez Wnioskodawcę.

Inni programiści, którzy również świadczą usługi na rzecz Zleceniodawcy, także samodzielnie tworzą programy komputerowe. W opisie zawartym we wniosku chodzi o to, że efekty prac programistów (odrębne programy komputerowe) są później implementowane do istniejącego wcześniej oprogramowania Zleceniodawcy, współdziałając ostatecznie jako elementy większego systemu.

Programy komputerowe, o których mowa we wniosku, powstały/powstają w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności, opisanej we wniosku.

Efektem prac Wnioskodawcy jest każdorazowo program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (a nie część, która dopiero po połączeniu z częściami innych programistów stanowić będzie program).

Prawa autorskie do programów komputerowych stworzonych przez Wnioskodawcę, przysługują tylko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca tworzy samodzielnie odrębne programy komputerowe.

W każdym przypadku tworzenie i modyfikowanie przez Wnioskodawcę „oprogramowania” wiązało się/wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac opisanych wyżej.

Wnioskodawca prowadzi odrębnie ww. prace dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „oprogramowania”, ponieważ każde oprogramowanie stanowi odrębną całość, musi posiadać swoje, zamierzone funkcje itp. Jednak prace te prowadzone są stale i mogą się „zazębiać” w czasie, gdyż współpraca Wnioskodawcy ze Zleceniodawcą ma charakter długotrwały i wiele tworzonych przez Wnioskodawcę utworów ma podobny rodzajowo charakter (są one programami komputerowymi mającymi służyć dla skonkretyzowanych potrzeb klientów Zleceniodawcy).

Sposób przeniesienia przez Wnioskodawcę każdego majątkowego prawda autorskiego do programu komputerowego następował/następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 i art. 53 ww. ustawy.

Umowa reguluje wynagrodzenie Wnioskodawcy za wszystkie czynności, do których wykonania jest zobowiązany, czyli za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych na ustalonych polach eksploatacji oraz za pozostałe czynności — usługi programowania, które nie doprowadzą do powstania ww. praw autorskich ale również mogą być świadczone na podstawie umowy.

Jeśli w danym okresie rozliczeniowym wszystkie efekty prac Wnioskodawcy stanowią programy komputerowe, do których prawa autorskie są przenoszone na rzecz Zleceniodawcy, wynagrodzenie wskazywane jest jako jedna i zarazem jedyna pozycja na wystawianej przez Wnioskodawcę fakturze. Jeśli natomiast (co jest uzależnione od bieżących, aktualnych na dany okres rozliczeniowy szczegółowych potrzeb Zleceniodawcy) konieczne będzie wykonywanie przez Wnioskodawcę innych prac, będzie co najmniej wyodrębniał wynagrodzenie uzyskane z tego tytułu w innej pozycji na fakturze lub wystawiana będzie odrębna faktura.

Wnioskodawca rozlicza się ze Zleceniodawcą w okresach miesięcznych za efekty prac (utwory) stworzone w danym okresie rozliczeniowym.

Kwota wynagrodzenia ustalona jest jako kwota należna za przeniesienie praw majątkowych do programów komputerowych powstałych w danym miesiącu (kalendarzowym).

Moment wypłaty wynagrodzenia jest zawsze taki sam — ma nastąpić w terminie określonym na fakturze, nie krótszym niż 10 dni od doręczenia faktury. Faktura jest wystawiana za efekty prac (programy komputerowa), które powstałe i co do których prawa autorskie przeniesiono w danym okresie rozliczeniowym (w danym miesiącu).

Wypłata dokonywana jest na podstawie faktury VAT wystawionej i dostarczonej przez Wnioskodawcę.

Wynagrodzenie ustalone jest jako stała i łączna kwota za przeniesienie praw do utworów powstałych w danym miesiącu. Jego wysokość jest w Umowie dostosowana do poziomu skomplikowania i zaawansowania czynności, które Wnioskodawca musi przedsięwziąć, koniecznego doświadczenia itp.

Przeniesienie majątkowych praw autorskich do każdego programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Przeniesienie to następuje na podstawie umowy zawartej między Wnioskodawcą i Zleceniodawcą w formie pisemnej. Przeniesienie tych praw następuje z chwilą ich ustalenia (jak wprost wskazuje umowa), bez konieczności składania odrębnych, dodatkowych oświadczeń w tym zakresie. Ww. ustalenie praw następuje natomiast z chwilą zapisania całości kodu źródłowego (kodu programistycznego) danego programu komputerowego w zdalnym repozytorium. W relacjach ze Zleceniodawcą (czy to podczas komunikacji ustnej czy w formie elektronicznej) następuje indywidualizacja i konkretyzacja praw, za które w danym momencie wynagrodzenie jest wypłacane, tj. Zleceniodawca wie, jakie konkretnie majątkowe prawa autorskie nabywa, w którym momencie, do jakich utworów, za jaką cenę i na jakich polach eksploatacji. W taki też sposób następuje potwierdzenie przeniesienia majątkowych praw autorskich.

Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1.Czywyżej opisana, podejmowana przez Wnioskodawcę (w latach podatkowych 2021 i 2022 oraz latach następnych) działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego we wskazany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy powyższa sytuacja umożliwia zastosowanie wobec Wnioskodawcy przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i preferencyjne opodatkowanie 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę (w latach podatkowych 2021 i 2022 oraz latach kolejnych), z tytułu przenoszenia przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy autorskich praw majątkowych do opisanego oprogramowania, tj. skorzystanie przez Wnioskodawcę z ulgi podatkowej IP BOX?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez niego działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego we wskazany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Możliwe jest zastosowanie wobec Wnioskodawcy przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i preferencyjne opodatkowanie 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę, z tytułu przenoszenia przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy autorskich praw majątkowych do opisanego oprogramowania, tj. skorzystanie przez Wnioskodawcę z ulgi podatkowej IP BOX. Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z omawianej preferencyjnej stawki opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być wedle art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i jest podatnikiem PIT. Tworzone oprogramowanie spełnia definicyjne wymogi programu komputerowego i stanowi utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 tejże ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność (w efekcie której powstają utwory) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują nabywanie i wykorzystywanie wiedzy i umiejętności, głównie w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia i rozwoju nowoczesnego oprogramowania, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego, w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej, w ramach świadczonych na rzecz Zleceniodawcy usług i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Co więcej, Wnioskodawca spełnia obowiązek wynikający z art. 30cb ust. 2 w zw. z ust. 1 ustawy o PIT, tj. prowadzi stale i na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i zawierającą wszystkie inne elementy określone w art. 30cb ust. 1 ustawy o IT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na obydwa postawione pytania powinna brzmieć pozytywnie, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i w opisanej sytuacji spełnione są wszystkie przesłanki uprawniające do skorzystania z ulgi IP BOX (art. 30ca i 30cb ustawy o PIT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z póź. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Wskazany przepis do dnia 31 grudnia 2021 r. brzmiał następująco:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem od 6 maja 2019 r. Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o PIT. W ramach prowadzonej działalności samodzielnie prowadził/prowadzi Pan prace obejmujące, które obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wypełniają zatem definicję prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ponadto wskazał Pan, że prowadzona działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Efektem Pana prac jest każdorazowo program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (a nie część, która dopiero po połączeniu z częściami innych programistów stanowić będzie program). Prawa do programów komputerowych przenosi Pan odpłatnie na Zleceniodawcę. Sposób przeniesienia każdego majątkowego prawda autorskiego do programu komputerowego następował/następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 i art. 53 ww. ustawy.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana, a polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że – co do zasady – działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez podatnika, ani też całość prowadzonej działalności, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Tworzone oraz rozwijane w ramach działalności gospodarczej programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana działalności badawczo-rozwojowej – są kwalifikowanymi IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto z treści wniosku wynika, że na bieżąco i nieprzerwanie prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, pozwalającą wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i zawierającą wszystkie inne elementy określone w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT. Ponadto oblicza Pan wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia, może Pan opodatkować sumę kwalifikowanych dochodów, osiągniętych w latach 2021 i 2022 oraz w latach przyszłych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, preferencyjną 5% stawką podatkową,przy założeniu, że opis sprawy przedstawiony we wniosku i stan prawny nie ulegną zmianie.

Sposób ustalenia wartości wynagrodzenia za przeniesienie praw własności intelektualnej, nie podlega ocenie przez tutejszy organ.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00