Interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.62.2023.3.KK
Brak obowiązku zapłaty opłaty o której mowa w art. 13(2) ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 26 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku zapłaty opłaty o której mowa w art. 132 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 26 kwietnia 2023 r. oraz pismem z 15 maja 2023 r. (wpływ 17 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Jest Pan przedsiębiorcą i zgodnie z Pana profilem PKD zajmuje się Pan m.in. kolportażem ulotek/gazetek oraz wykonuje Pan usługi kurierskie dla firmy (…).
Otrzymał Pan z Urzędu Skarbowego pismo (skan w załączniku) z zapytaniem czy nie obejmuje Pana konieczność wnoszenia opłaty od reklamy produktów alkoholowych.
Kobieta, która sporządziła ten dokument z ramienia US nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić jak wygląda ta sytuacja w stosunku do Pana firmy.
Nadmienia Pan, iż nie odpowiada, w ramach swojej działalności, za produkcję materiałów reklamowych z zamieszczonymi artykułami alkoholowymi i nigdy takich gazetek/ulotek Pan nie tworzył.
Nie wie Pan jednak czy podczas swojej działalności nie roznosił Pan np. gazetek, w których takie reklamy były zawarte – chociażby dla (…) sieci handlowej (…) – jeden taki sklep Pan obsługuje. Po prostu nie przegląda Pan tych materiałów, gdyż Pana nie interesują.
Tak samo nie zagląda Pan do paczek, które dostarcza Pan w ramach działalności kurierskiej, a które również mogą zawierać reklamy takich produktów.
Prosi Pan o wyjaśnienie czy ten podatek/opłata Pana dotyczy.
W odpowiedzi na wezwanie udzielił Pan następujących wyjaśnień:
Na pytanie Organu „Co jest przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej?” odpowiedział Pan „Przedmiotami prowadzonej przeze mnie działalności są m.in.: kolportaż materiałów reklamowych i usługi kurierskie”.
Na pytanie Organu „Czy jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT?” odpowiedział Pan „Tak, jestem czynnym płatnikiem VAT”.
Na pytanie Organu „Na czyją rzecz świadczy Pan swoje usługi tj. kolportaż ulotek /gazetek?” odpowiedział Pan „Kolportaż ulotek/gazetek świadczę na rzecz np. Urzędu (…), firm budowlanych, sieci handlowych np. sklepu (…)”.
Na pytanie Organu „Czy zawarł Pan umowę na świadczenie ww. usług?” odpowiedział Pan „Tak, zawarłem umowy na świadczenie usług kolportażu”.
Na pytanie Organu „Czy sprzedaż ww. usług dokumentuje Pan dowodami sprzedaży (faktury, rachunki)?” odpowiedział Pan „Tak, usługi kolportażu materiałów reklamowych rozliczam za pomocą faktur VAT”.
Na pytanie Organu „Czy zawarł Pan jakąkolwiek umowę z producentem/dystrybutorem na promocję napojów alkoholowych?” odpowiedział Pan „Nie, nigdy nie zawierałem umowy z producentem napojów alkoholowych”.
Na pytanie Organu „Czy otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu reklamy napojów alkoholowych?” odpowiedział Pan „Nie, nie otrzymuję bezpośrednio wynagrodzenia za reklamę produktów alkoholowych”.
Na pytanie Organu „Czy rozpowszechnia Pan publicznie znaki towarowe napojów alkoholowych lub symbole graficzne z nimi związane lub nazwy i symbole graficzne przedsiębiorców produkujących napoje alkoholowe?” odpowiedział Pan „Nie, nie rozpowszechniam znaków towarowych produktów alkoholowych”.
Pismem z 15 maja 2023 r. odpowiedział Pan na wezwanie w następujący sposób:
Na pytanie Organu „Czy wynagrodzenie które Pan otrzymuje od kontrahentów zgodnie z zawartymi umowami dotyczy wyłącznie usług kolportażu?” odpowiedział Pan „Tak, umowy dotyczą tylko kolportażu”.
Na pytanie Organu „Czy otrzymywane wynagrodzenie uwzględnia zapłatę za reklamę produktów alkoholowych?” odpowiedział Pan „Nie, zapłata nie uwzględnia reklamy produktów alkoholowych. Zleceniodawca nie precyzuje dokładnie jaką treść zawierają kolportowane przeze mnie gazetki. Zapłatę od zleceniodawcy otrzymuję za kolportaż gazetek a nie za dystrybucję materiałów reklamowych dotyczących art. alkoholowych”.
Na pytanie Organu „Czy z którejkolwiek zawartej umowy na kolportaż ulotek/gazetek wynika, że zajmuje się Pan także reklamą napojów alkoholowych?” odpowiedział Pan „Nie, w żadnej zawartej przeze mnie umowie nie ma mowy o reklamie art. alkoholowych”.
Pytanie
Prosi Pan o wyjaśnienie czy ta opłata/podatek Pana dotyczy?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Uwzględniając warunki i zasady funkcjonowania Pańskiej firmy uważa Pan, że nie jest Pan zobowiązany do płacenia podatku/opłaty od reklamy produktów alkoholowych.
Powyższe stwierdzenie opiera Pan na fakcie, że nie posiada i nigdy nie posiadał Pan żadnej umowy bezpośredniej z przedsiębiorstwem produkującym artykuły alkoholowe dotyczącej:
-reklamy ich produktów,
-wykorzystania przedmiotów zawierających reklamę takich produktów (np. szklanki, parasolki, foldery reklamowe),
-projektowania/produkcji materiałów reklamy dla ww. przedsiębiorstwa,
-sprzedaży ich artykułów alkoholowych i pochodnych,
-wykorzystania ich znaków towarowych w Pana działalności,
-podczas Pańskiej działalności nie posługiwał się Pan ubraniami zawierającymi reklamy produktów alkoholowych.
Oświadcza Pan, że obsługiwał Pan i dalej to robi, firmy sprzedające takie produkty. Do tych przedsiębiorstw należy np. sieć (…), dla której kolportuje Pan gazetki reklamowe. Broszury te mogą posiadać reklamy takich produktów alkoholowych, lecz nie jest Pan tego pewien, gdyż nie przegląda Pan tych gazetek. Kolportaż ten polega de facto na transporcie gazetek z wyznaczonego sklepu do konkretnych punktów – np. skrzynki pocztowe, specjalne miejsca na klatkach schodowych przeznaczone do umieszczania takich reklam. Działa Pan również w branży kurierskiej i jest prawdopodobne, że któraś paczka posiadała takie reklamy. Nie jest Pan w stanie tego w 100% stwierdzić, gdyż podobnie jak w przypadku gazetek, nie interesuje Pana ich zawartość.
Tym samym nie czerpie Pan korzyści majątkowych wynikających bezpośrednio z reklamy produktów alkoholowych, choć w Pańskiej działalności może Pan mieć fizyczny kontakt z takimi reklamami.
Żadna firma, z którą ma Pan podpisaną umowę nie płaci Panu za reklamę produktów alkoholowych.
Dochód czerpie Pan z szeroko pojmowanego transportu (kolportaż to też transport) materiałów, które mogą, a nie muszą, zawierać reklamy takich produktów.
Podobne usługi świadczy większość firm transportowych czy chociażby (…). Stąd też uważa Pan, że nie musi Pan dokonywać takiej opłaty.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 132 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1119 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Podmioty świadczące usługę będącą reklamą napojów alkoholowych wnoszą opłatę w wysokości 10% podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającej z tej usługi.
W myśl art. 132 ust. 2 ustawy:
Podmioty, o których mowa w ust. 1, sporządzają zbiorczą deklarację miesięczną według wzoru określonego na podstawie ust. 4 i składają ją w terminie do 20. dnia miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym upłynął termin na wystawienie faktury, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, na wynagrodzenie lub jego część.
Art. 132 ust. 3 ustawy stanowi, że:
Deklaracje, o których mowa w ust. 2, składa się do urzędu skarbowego, przy pomocy którego wykonuje swoje zadania naczelnik urzędu skarbowego właściwy na podstawie ust. 1a dla podmiotu, o którym mowa w ust. 1.
Treść art. 21 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi stanowi słowniczek pojęć, którymi posługuje się ustawodawca. W przedmiotowym słowniczku ustawodawca dokonuje tzw. legalnej wykładni definicji pojęć istotnych, ważnych dla danej regulacji ustawowej. W analizowanym przepisie szczególne znaczenie ma zwrot zawarty na samym początku art. 21 ust. 1 „użyte w ustawie określenia oznaczają”, z czego pośrednio wynika, iż ich definicje zostały sporządzone przede wszystkim dla potrzeb cyt. ustawy, jako względnie samodzielnej regulacji ustawowej i przenoszenie ich znaczenia na grunt innych ustaw nie może odbywać się w sposób automatyczny. W tym przedmiocie należy stosować podejście systemowe, uwzględniające specyfikę merytoryczną i ewentualny zakres odesłań tych innych ustaw szczególnych do aktów.
Definicję pojęcia reklamy napojów alkoholowych zawiera art. 21 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Reklama napojów alkoholowych oznacza publiczne rozpowszechnianie znaków towarowych napojów alkoholowych lub symboli graficznych z nimi związanych, a także nazw i symboli graficznych przedsiębiorców produkujących napoje alkoholowe, nieróżniących się od nazw i symboli graficznych napojów alkoholowych, służące popularyzowaniu znaków towarowych napojów alkoholowych; za reklamę nie uważa się informacji używanych do celów handlowych pomiędzy przedsiębiorcami zajmującymi się produkcją, obrotem hurtowym i handlem napojami alkoholowymi.
Z literalnej wykładni art. 132 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że obowiązek uiszczania opłat dotyczy tylko tych podmiotów, które (zgodnie z definicją reklamy napojów alkoholowych) reklamę rozpowszechniają (rozmieszczają na bilbordach, na łamach gazet, nadają przez radio i TV, itd.), nie zaś wykonują same prace pomocnicze towarzyszące procesowi reklamy. Zazwyczaj reklama ma na celu skłonienie do nabycia lub korzystania z określonych towarów czy usług, popierania określonych spraw lub idei.
Definicja zawarta w cyt. ustawie w istotny sposób rozszerza powszechnie ugruntowane w orzecznictwie pojęcie reklamy, za której element charakterystyczny uznaje się element namowy, perswazji nabycia tego a nie innego towaru, oddziaływania na emocje odbiorcy.
Tymczasem definicja zamieszczona w cyt. ustawie za reklamę uważa każdą rozpowszechnianą publicznie informację. Z tak sformułowanej definicji można wnioskować, że każde działanie zmierzające do publicznego rozpowszechniania znaków towarowych napojów alkoholowych uznaje się za reklamę napojów alkoholowych. Z zakresu tego ustawodawca wyłączył tylko informacje używane do celów handlowych pomiędzy przedsiębiorcami zajmującymi się produkcją, obrotem hurtowym i handlem napojami alkoholowymi.
Zatem zgodnie z powyższą definicją reklamy napojów alkoholowych, obowiązek odprowadzenia opłaty, o którym mowa w art. 132 ustawy, dotyczy takich podmiotów, które w jakikolwiek sposób reklamują markę alkoholu lub nazwę i logo firmy produkującej alkohol. Obowiązek ten winien dotyczyć przede wszystkim mediów (telewizji, radia, prasy), ale również firm świadczących usługi reklamy zewnętrznej (np. na billboardach, słupach reklamowych). Opłatą mogą być także objęte hipermarkety, kina, firmy transportowe, restauracje, lokale gastronomiczne i hotele, o ile udostępniają przestrzeń lub czas dla publicznej reklamy alkoholu. Reklama spełnia swoją definicję, gdy jest udostępniona publicznie.
Pana wątpliwości w przedstawionym opisie sprawy dotyczą obowiązku zapłaty opłaty o której mowa w art. 132 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w wysokości 10% podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług
Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa art. 132 ust. 1 w związku z art. 2¹ ust. 1 pkt 3 ustawy. Z przepisów tych wynika, że obowiązek uiszczania opłat dotyczy tych podmiotów, które publicznie rozpowszechniają reklamę napojów alkoholowych.
Powracając do opisu sprawy należy wskazać, że przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności jest kolportaż materiałów reklamowych i usługi kurierskie. Zajmuje się Pan m.in. kolportażem ulotek/gazetek oraz wykonuje Pan usługi kurierskie dla firmy (…). Świadczy Pan swoje usługi na rzecz Urzędu (…), firm budowlanych, sieci handlowych np. (…). Z ww. podmiotami zawarł Pan umowy na świadczenie usług kolportażu, a usługi dokumentuje Pan fakturami VAT. Zgodnie z zawartymi umowami otrzymywane przez Pana wynagrodzenie dotyczy usług kolportażu. Nie odpowiada Pan, w ramach swojej działalności, za produkcję materiałów reklamowych, nigdy takich gazetek/ulotek Pan nie tworzył. Nie posiada Pan również wiedzy na temat treści gazetek które Pan roznosi.
Wyjaśnił Pan także, że nigdy nie zawierał Pan umowy z producentem napojów alkoholowych i nigdy nie rozpowszechniał Pan znaków towarowych produktów alkoholowych. Nie otrzymuje Pan bezpośredniego wynagrodzenia za reklamę takich produktów, jak również nie uwzględnia go otrzymywana przez Pana zapłata. Otrzymuje ją Pan za kolportaż, a nie dystrybucję materiałów reklamowych. Oświadcza Pan, że w żadnej z zawartych przez Pana umów nie wynika, że zajmuje się Pan reklamą napojów alkoholowych. Żadna z zawartych umów nie dotyczy:
-reklamy produktów alkoholowych,
-wykorzystania przedmiotów zawierających reklamę takich produktów (np. szklanki, parasolki, foldery reklamowe),
-projektowania/produkcji materiałów reklamy dla ww. przedsiębiorstwa,
-sprzedaży ich artykułów alkoholowych i pochodnych,
-wykorzystania ich znaków towarowych w Pana działalności,
W zakresie prowadzonej działalności nie posługiwał się Pan ubraniami zawierającymi reklamy produktów alkoholowych. Nie odpowiada Pan również za produkcję materiałów reklamowych, nie tworzy ich Pan.
Analizując sprawę wyłącznie na podstawie przedstawionych przez Pana informacji wszystko wskazuje na to, że podejmowane przez Pana w ramach zawartych umów działania dotyczą usług kolportażu otrzymanych od zleceniodawców materiałów reklamowych. Skoro jak Pan twierdzi umowy dotyczą wyłącznie kolportażu, a otrzymywane wynagrodzenie nie dotyczy reklamy napojów alkoholowych, to trudno w opisanej przez Pana sytuacji mówić o świadczeniu usług będących reklamą napojów alkoholowych.
Konsekwencją powyższego nie będzie na Panu ciążył obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 132 ust. 1 ustawy w wysokości 10% podstawy opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług, bowiem jak wynika z opisu sprawy nie będzie Pan świadczyć usług będących reklamą napojów alkoholowych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy
Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.
Jednocześnie podkreślić należy, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1.z zastosowaniem art. 119a;
2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).