Interpretacja indywidualna z dnia 18 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.160.2023.2.JKU

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym: 1) Koszt Rozruchu technologicznego Nowego Produktu w zakresie Nowych ŚT, który Spółka zamierza odliczyć na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, tj. powinien obejmować cenę nabycia lub ulepszenia Nowych ŚT - kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty jego transportu, załadunku oraz wyładunku, montażu i instalacji, a także wszelkie inne koszty poniesione w celu prawidłowego funkcjonowania Nowych ŚT i tym samym wartość odliczenia przysługującego Spółce powinna obejmować 30% tak ustalonej wartości początkowej Nowych ŚT, z uwzględnieniem ograniczenia do 10% osiągniętego dochodu? 2) Spółka jest uprawniona do odliczenia kosztów Nowych ŚT na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 ustawy o PDOP w roku oddania ich do użytkowania?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

- Koszt Rozruchu technologicznego Nowego Produktu w zakresie Nowych ŚT, który Spółka zamierza odliczyć na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, tj. powinien obejmować cenę nabycia lub ulepszenia Nowych ŚT - kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty jego transportu, załadunku oraz wyładunku, montażu i instalacji, a także wszelkie inne koszty poniesione w celu prawidłowego funkcjonowania Nowych ŚT i tym samym wartość odliczenia przysługującego Spółce powinna obejmować 30% tak ustalonej wartości początkowej Nowych ŚT, z uwzględnieniem ograniczenia do 10% osiągniętego dochodu;

- Spółka jest uprawniona do odliczenia kosztów Nowych ŚT na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 ustawy o PDOP w roku oddania ich do użytkowania.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem 24 kwietnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży opakowań. Działalność produkcyjna odbywa się w kilku zakładach Spółki. Wnioskodawca będąc w ciągłym rozwoju, w celu poprawy efektywności prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi systematyczne prace udoskonalające ofertę produktową, optymalizujące procesy wewnętrzne, a także zwiększające bezpieczeństwo oraz podnoszące jakość sprzedawanych towarów. W tym celu, Spółka realizuje działalność badawczo-rozwojową (dalej: „Działalność B+R”) w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP polegającą m.in. na realizacji projektów zmierzających do rozwoju produktów (lepsza wydajność, atrakcyjność, niższa waga), technologii produkcji czy też na weryfikacji nowych materiałów produkcyjnych, ich walidacji oraz wdrożeniu. W zakresie działalności badawczo-rozwojowej Spółka otrzymała interpretację indywidualną (…).

Spółka otrzymała również interpretacje indywidualne (…).

W toku prowadzonej Działalności B+R, Spółka tworzy i będzie tworzyć wstępne wersje nowych lub istotnie ulepszonych produktów, a także serie pilotażowe w celu dalszego udoskonalenia technicznego swoich produktów, których ostateczny kształt nie został określony. Gdy wytworzenie wstępnych wersji produktów do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowne, to wytworzone wstępne wersje mogą stanowić produkt końcowy Spółki gotowy do wykorzystania komercyjnego. Powyższe ma odniesienie wyłącznie do testów produkcyjnych na większą skalę, a nie do wstępnych produkcji (…) w małej liczbie sztuk - te produkty nie są sprzedawane.

Wynikiem prowadzonej Działalności B+R są opracowane wersje wstępne produktu, które w następnej kolejności poddawane są procesowi wdrożenia pilotażowego w małej skali, w celu przeprowadzenia prób i testów przy zastosowaniu dotychczasowej technologii. Na podstawie przeprowadzonych testów, Spółka uzyskuje wiedzę w zakresie finalnego kształtu produktu lub jego odstępstw od cech pożądanych, w tym wymagających kontynuowania Działalności B+R w celu ich osiągnięcia. W przypadku gdy, próby i testy, wykonywane w ramach wdrożenia pilotażowego na liniach produkcyjnych, zostaną zakończone sukcesem, następuje pełne wdrożenie nowego produktu w skali przemysłowej i dodanie nowego produktu do oferty Spółki (dalej: „Nowy Produkt”).

W następstwie powyższego, Spółka ponosi koszty produkcji próbnej Nowego Produktu w rozumieniu art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP obejmujące:

- koszty nabycia fabrycznie nowych środków trwałych oraz koszty poniesione na ulepszenia aktualnie używanych środków trwałych w celu dostosowania ich do Produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 1 -2 ustawy o PDOP (dalej: „Nowe ŚT”), wraz z wydatkami dotyczącymi ich transportu, montażu, ubezpieczenia, finansowania wliczanych do wartości początkowych środków trwałych na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, a także

- koszty nabycia materiałów i surowców w celu Produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 3 ustawy o PDOP (dalej: „Materiały”), w tym koszty poniesione na:

- blachy,

- lakiery,

- koszty mediów,

- środki chemiczne,

- czyściwo,

- płyty litograficzne,

- gumy drukarskie,

- rolki grawerowane,

- nabycie lub modyfikację narzędzi testowych,

- będącymi specyficznymi narzędziami wykorzystywanymi w celu wytworzenia konkretnego produktu,

chcąc przeprowadzić rozruch technologiczny nowych produktów, już po zakończeniu Działalności B+R (dalej: „Rozruch technologiczny”).

Nowe ŚT oraz Materiały będą wykorzystywane w Produkcji próbnej Nowych Produktów. Produkcja próbna obejmuje testy oraz próby związane z techniczną i jakościową możliwością jej realizacji, a także opłacalnością wdrożenia produkcji przemysłowej Nowych Produktów po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych i pozytywnie zakończonym procesie walidacji Nowych Produktów. W przypadku pomyślnego rezultatu takich testów oraz prób, Wnioskodawca nie wyklucza, że wdroży w danym przypadku Nowe Produkty i modyfikacje do produkcji na szerszą skalę.

Spółka nie wyklucza, że Nowe ŚT po przeprowadzeniu produkcji próbnej w rozumieniu art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP mogą być również wykorzystywane w przyszłości do produkcji produktów innych niż Nowe Produkty. Spółka również nie wyklucza, że Nowe ŚT mogłyby być w przyszłości wykorzystywane do produkcji produktów innych niż Nowe Produkty jeszcze w trakcie przeprowadzania produkcji próbnej w rozumieniu art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP. Miałoby to na celu uniknięcie niepotrzebnych przestojów w produkcji oraz maksymalizację ekonomicznego wykorzystania Nowych ŚT.

Jednocześnie może się zdarzyć, że Nowe Produkty po przeprowadzeniu produkcji próbnej w rozumieniu art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP:

- w przypadku spełnienia odpowiednich parametrów - zostaną sprzedane i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, lub

- w przeciwnym razie zostaną zutylizowane i na tej bazie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W tym kontekście Wnioskodawca zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP (dalej: „ulga na prototyp”). Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że:

- dokona odliczenia zgodnie z wytycznymi z art. 18ea ust. 5-11 ustawy o PDOP, w szczególności nie dokona odliczenia Materiałów ani Nowych ŚT na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP czyli nie dokona odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej,

- odliczenia od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na prototyp dokona jedynie w stosunku do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych,

- Nowe Produkty mieszczą się w zakresie przedmiotowym pojęcia produktu (z wyłączeniem usług), w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120).

Jednocześnie należy wskazać, iż Wnioskodawca:

- nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o PDOP,

- nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego utworzonego na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2474).

Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie ustalenia kwestii, czy koszt Produkcji próbnej Nowego Produktu w zakresie Nowych ŚT powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP. Spółka powzięła również wątpliwości w zakresie ustalenia, czy jest uprawniona do odliczenia kosztów Nowych ŚT na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 ustawy o PDOP w roku oddania ich do użytkowania.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 24 kwietnia 2023 r., Wnioskodawca wskazał, że fabrycznie nowe oraz aktualnie używane środki trwałe będą spełniały przesłanki o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 1-2 ustawy o PDOP, a tym samym zostały lub będą zaliczone przez Spółkę do grupy 3-6, 8 Klasyfikacji Środków Trwałych.

Zadając pytanie nr 2 we wniosku Spółka dąży do ustalenia, który moment należy uznać za moment faktycznego poniesienia kosztów w przypadku nabycia fabrycznie nowych środków trwałych lub koszty ulepszenia przez Spółkę aktualnie używanych środków trwałych, które wykorzystywane będą przez Spółkę do Rozruchu technologicznego Nowego Produktu.

Zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 ustawy o PDOP kosztów Nowych ŚT w roku oddania ich do użytkowania, bez względu na datę zapłaty za dany środek trwały. Spółka we wniosku szeroko uzasadniła swoje stanowisko.

Koszty Nowych ŚT nie zostały/zostaną Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały/zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Pytania

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

1) Koszt Rozruchu technologicznego Nowego Produktu w zakresie Nowych ŚT, który Spółka zamierza odliczyć na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, tj. powinien obejmować cenę nabycia lub ulepszenia Nowych ŚT - kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty jego transportu, załadunku oraz wyładunku, montażu i instalacji, a także wszelkie inne koszty poniesione w celu prawidłowego funkcjonowania Nowych ŚT i tym samym wartość odliczenia przysługującego Spółce powinna obejmować 30% tak ustalonej wartości początkowej Nowych ŚT, z uwzględnieniem ograniczenia do 10% osiągniętego dochodu?

2) Spółka jest uprawniona do odliczenia kosztów Nowych ŚT na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 ustawy o PDOP w roku oddania ich do użytkowania?

Państwa stanowisko w sprawie

1)W ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym koszt Rozruchu technologicznego Nowego Produktu w zakresie Nowych ŚT, który Spółka zamierza odliczyć na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, tj. powinien obejmować cenę nabycia lub ulepszenia Nowych ŚT - kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty jego transportu, załadunku oraz wyładunku, montażu i instalacji, a także wszelkie inne koszty poniesione w celu prawidłowego funkcjonowania Nowych ŚT i tym samym wartość odliczenia przysługującego Spółce powinna obejmować 30% tak ustalonej wartości początkowej Nowych ŚT, z uwzględnieniem ograniczenia do 10% osiągniętego dochodu.

2)W ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 ustawy o PDOP kosztów Nowych ŚT w roku oddania ich do użytkowania.

Przepisy dotyczące ulgi na prototyp

Zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Z kolei w myśl art. 18ea ust. 2 ustawy o PDOP, przez produkt rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem usługi.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 18ea ust. 3, przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji, w trakcie którego nie są wymagane dalsze prace projektowo-konstrukcyjne czy inżynieryjnie, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych. Etap ten obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Zgodnie z art. 18ea ust. 4 ustawy o PDOP, przez wprowadzenie na rynek nowego produktu rozumie się działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu w odniesieniu do produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.

W myśl art. 18ea ust. 5 ustawy o PDOP, za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:

1. cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji;

2. wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu;

3. koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

Zgodnie z art. 18ea ust. 6 ustawy o PDOP, do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się koszty:

1. badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;

2. badania cyklu życia produktu;

3. systemu weryfikacji technologii środowiskowych.

Zgodnie z art. 18ea ust. 9 ustawy o PDOP, odliczenie przysługuje, jeżeli koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu:

1. zostały faktycznie poniesione w roku podatkowym, za który jest dokonywane odliczenie;

2. nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 18ea ust. 10 ustawy o PDOP, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Wreszcie zgodnie z art. 18ea ust. 11 ustawy o PDOP, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę lub kwota dochodu osiągniętego przez podatnika w danym roku jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania 1

Wnioskodawca wskazuje, że Nowe ŚT stanowić będą środki trwałe o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok. Tym samym, Nowe ŚT będą podlegały amortyzacji poprzez odpisy amortyzacyjne na zasadach opisanych w art. 16e ustawy o PDOP.

Należy zauważyć, że cytowany powyżej art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP (regulujący tzw. ulgę na prototyp) wskazuje, iż w ramach tej ulgi, odliczeniu od podstawy opodatkowania podlega kwota stanowiąca 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 18ea ust. 5 ustawy o PDOP, za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:

1. cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji;

2. wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu;

3. koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), na potrzeby Rozruchu technologicznego Nowego Produktu, Wnioskodawca może nabyć m.in. Nowe ŚT, które (z uwagi na przewidywany okres użytkowania dłuższy niż rok) podlegać będą zasadom właściwym dla środków trwałych (art. 16a-16g ustawy o PDOP). Jeżeli zatem przepisy regulujące, tzw. ulgę na prototypy wskazują, że podatnikom przysługuje prawo do odliczenia 30% ceny nabycia środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji nowego produktu, to dla poprawnej oceny wysokości kosztów podlegających odliczeniu od podstawy opodatkowania konieczne jest ustalenie zasad, według których Wnioskodawca powinien ustalić wartość początkową Nowych ŚT.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt ustawy o PDOP, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia, a jeżeli były używane przez podatnika przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie były wcześniej amortyzowane - cenę ich nabycia, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Cena nabycia definiowana jest z kolei w art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, jako kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Uwzględniając brzmienie powyższych przepisów, należy zauważyć, że wartość początkowa nabytego środka trwałego obejmuje - poza jednostkową wartością tego środka trwałego - także wszelkie koszty bezpośrednio związane z zakupem oraz z przyjęciem środka trwałego do używania. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku Nowych ŚT za ich wartość początkową należy uznać koszt zakupu obejmujący wszelkie wydatki nierozerwalnie związane z nabyciem, ulepszeniem i odpowiednim oddaniem do użytkowania Nowych ŚT.

Powyższe stanowisko, zostało również potwierdzone przez orzeczenia sądów administracyjnych. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 4 sierpnia 2021 r. (sygn. I SA/Gl 250/21) Sąd zauważa ponadto, iż „użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” oznacza, że katalog wydatków poniesionych w bezpośrednim związku z nabyciem środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, powiększających jego wartość początkową jest otwarty, tak więc mogą także zostać poniesione inne, niewymienione wyżej koszty, które wpłyną na wartość początkową danego środka, o ile koszty te będą związane z nabyciem lub przyjęciem do używania środka i zostaną naliczone (a więc będą znane co do rodzaju i kwoty) do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania”. Podobnie wskazał także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 grudnia 2005 r. (sygn. FSK 2620/04), który stwierdził, że „w przypadku nabycia środka trwałego w drodze kupna wartością początkową jest cena nabycia a za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania (m.in. odsetek)”.

Jeżeli zatem wartość początkową Nowych ŚT stanowi cena nabycia lub ulepszenia obejmująca koszty niezbędne dla prawidłowego oddania Nowych ŚT do użytkowania, to w ocenie Wnioskodawcy właśnie tak ustalona cena Nowych ŚT będzie stanowić koszt produkcji próbnej nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o PDOP.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 stycznia 2023 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.732.2022.2.MBD: „należy zauważyć, że wartość początkowa nabytego środka trwałego obejmuje - poza jednostkową wartością tego środka trwałego - także wszelkie koszty bezpośrednio związane z zakupem oraz z przyjęciem środka trwałego do używania. A więc, w przypadku Nowych ŚT, za jej wartość początkową należy uznać koszt zakupu obejmujący wszelkie wydatki nierozerwalnie związane z nabyciem, ulepszeniem i odpowiednim oddaniem do użytkowania Nowych ŚT”. W konsekwencji, organ podatkowy skonstatował, iż „koszt produkcji próbnej nowego produktu w zakresie Nowych ŚT, który Spółka zamierza odliczyć na podstawie art. 18ea ust. 1 updop, powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 updop oraz art. 16g ust. 3 updop.”.

Tym samym, prawidłowe w ocenie Wnioskodawcy jest stanowisko, zgodnie z którym koszt Rozruchu technologicznego Nowego Produktu w zakresie Nowych ŚT, który Spółka zamierza odliczyć na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, tj. powinien obejmować cenę nabycia lub ulepszenia Nowych ŚT - kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty jego transportu, załadunku oraz wyładunku, montażu i instalacji, a także wszelkie inne koszty poniesione w celu prawidłowego funkcjonowania Nowych ŚT i tym samym wartość odliczenia przysługującego Spółce powinna obejmować 30% tak ustalonej wartości początkowej Nowych ŚT, z uwzględnieniem ograniczenia do 10% osiągniętego dochodu.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania 2

Zgodnie z art. 18ea ust. 11 ustawy o PDOP, odliczenia (w ramach ulgi na prototyp) dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie powyższych przepisów, należy wskazać, że prawo do skorzystania z tzw. ulgi na prototyp, przysługuje podatnikom dopiero w tym roku, w którym rzeczywiście wystąpią koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu w związku z uruchomieniem etapu rozruchu technologicznego, o którym mowa w art. 18ea. ust. 3 ustawy o PDOP. Zasadniczo zatem, w ocenie Wnioskodawcy, prawo do dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach tzw. ulgi na prototyp powstaje u podatników w roku podatkowym, w którym poniesione przez nich wydatki faktycznie dotyczą produkcji próbnej nowego produktu bądź wprowadzenia nowego produktu na rynek.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), Nowe ŚT (wykorzystywane przez Wnioskodawcę do Rozruchu technologicznego Nowego Produktu) stanowić będą środki trwałe przyjęte przez Wnioskodawcę do użytkowania. Jednocześnie, ze względu na swoją specyfikację techniczną oraz planowany okres ich eksploatacji, przewidywany okres użytkowania Nowych ŚT przekroczy jeden rok. W konsekwencji, Nowe ŚT podlegać będą amortyzacji na zasadach określonych w przepisach art. 16a-16m ustawy o PDOP.

Należy wskazać, że w odniesieniu do środków trwałych wskazanych w art. 16a-16c ustawy o PDOP, przepisy ustawy o PDOP wskazują, że takie środki trwałe należy przyjąć do ewidencji środków trwałych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania (art. 16d ust. 2 ustawy o PDOP). Z kolei zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały wprowadzono do ewidencji. Ponadto, odpisy amortyzacyjne dokonywane przez podatników na zasadach opisanych w art. 16a-16m ustawy o PDOP, stanowią dla nich koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP).

Uwzględniając brzmienie powyższych regulacji, należy zauważyć, że dla podatkowego ujęcia środka trwałego bez znaczenia pozostaje data zapłaty za dany środek trwały, a istotne jest faktyczne oddanie takiego środka trwałego do używania.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, powyższe ma również znaczenie w odniesieniu do momentu, w którym uzyskuje on prawo do odliczenia wydatków poniesionych na Nowe ŚT w ramach tzw. ulgi na prototyp (art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP). Nawet bowiem w sytuacji, w której poniósł on koszty nabycia Nowych ŚT, to ze względów technicznych ich faktyczne używanie może rozpocząć się w późniejszym okresie. Jako że Nowe ŚT są niezbędne w procesie realizowania Rozruchu technologicznego Nowych Produktów, to dopiero w momencie przyjęcia Nowych ŚT do używania, Wnioskodawca będzie w stanie rozpocząć proces realizowania Rozruchu technologicznego.

Ponadto, zgodnie z art. 18ea ust. 5 pkt 1, za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych. Zgodnie z art, 16g ust. 3, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania (...). Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, dopiero w momencie oddania do użytkowania Nowych ŚT będzie znana cena ich nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 3 ustawy o PDOP, a tym samym będzie możliwe ustalenie wartości początkowej Nowych ŚT.

Należy zauważyć, że w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, przyjęcie przeciwnego podejścia do ustalenia wartości początkowej Nowych ŚT mogłoby prowadzić do praktycznego braku możliwości skonsumowania ulgi w całości. Gdyby bowiem podatnik był zobowiązany do ujmowania wydatków na produkcję próbną przed oddaniem środków trwałych do użytkowania, mogłoby dojść sytuacji, w której nie jest on w stanie wykorzystać całości przysługującej mu ulgi (nie zna bowiem ostatecznej wartości ceny nabycia danego środka trwałego). Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę pozwala na spójne ujęcie wysokości poniesionych kosztów dla celów ulgi podatkowej oraz raportowania kosztów amortyzacji środków trwałych.

W tym miejscu należy również wskazać, iż ustawodawca zdefiniował pojęcie produkcji próbnej w art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP. Zgodnie z tym przepisem, przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu. Zdaniem Wnioskodawcy dopiero w momencie, w którym nabyte przez niego Nowe ŚT zostaną oddane do użytkowania, będzie możliwe faktyczne rozpoczęcie procesu Produkcji próbnej i spełnienie przesłanki wskazanej w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, tj. wykorzystania Nowych ŚT do produkcji próbnej.

Przy czym, w ocenie Wnioskodawcy, dla możliwości skorzystania z odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na nabycie Nowych ŚT nie ma znaczenia fakt, że kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne dokonywane na zasadach opisanych w art. 16a-16m ustawy o PDOP.

Stanowisko takie jest poparte literalnym brzmieniem art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, w którym mowa jest o „kosztach produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu”, a nie o kosztach uzyskania przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca intencjonalnie nie odwołał się do pojęcia kosztów uzyskania przychodów, tym samym wskazując, że prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o 30% sumy kosztów produkcji próbnej dotyczy sumy (faktycznie) poniesionych wydatków, a nie odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podatnika, tak długo jak spełniają warunki rozpoznania ich jako koszty uzyskania przychodów (tj. w tym przypadku będą odpisami amortyzacyjnymi). Taka sytuacja ma choćby miejsce w przypadku tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ustawy o PDOP, gdzie w ust. 1 wprost jest wskazane, że dokonuje się odliczenia kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, zamierzeniem ustawodawcy było wprowadzenie dodatkowej preferencji poprzez umożliwienie jednorazowego obniżenia podstawy opodatkowania o 30% sumy ww. kosztów. Z kolei koszty uzyskania przychodów mogą być rozpoznane przez podatników na zasadach właściwych dla środków trwałych (tj. poprzez odpisy amortyzacyjne). W konsekwencji, podatnicy nabywający nowe środki trwałe wykorzystywane do produkcji próbnej nowego produktu mają prawo do jednoczesnego:

1. rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych na zasadach wynikających z przepisów art. 16a-16m ustawy o PDOP oraz

2. jednorazowego odliczenia od podstawy opodatkowania 30% sumy kosztów produkcji próbnej poniesionych przez podatnika w rozumieniu art. 18ea ust. 5, pkt 1-2 ustawy o PDOP.

Jeżeli zatem, dopiero w roku oddania Nowych ŚT do używania spełnione zostaną wszelkie przesłanki pozwalające uznać wydatki poniesione na ich nabycie za koszty produkcji próbnej w rozumieniu art. 18ea ust. 5 ustawy o PDOP, to właśnie w roku podatkowym, w którym Nowe ŚT zostaną oddane do używania, po stronie Wnioskodawcy powstanie prawo do odliczenia wydatków poniesionych na Nowe ŚT od podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 18ea ust. 1 i ust. 11 ustawy o PDOP.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 ustawy o PDOP kosztów Nowych ŚT w roku oddania ich do użytkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem wniosku (zapytania Wnioskodawcy). Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Od 1 stycznia 2022 r. do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”) została wprowadzona ulga na produkcję próbną i wprowadzenie do sprzedaży nowego produktu, czyli tzw. ulga na prototyp.

Zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop:

W myśl art. 18ea ust. 2 updop:

Stosownie do art. 18ea ust. 3 updop:

Zgodnie z art. 18ea ust. 5 updop:

W myśl art. 18ea ust. 7 updop:

Stosownie do art. 18ea ust. 8 updop:

W myśl art. 18ea ust. 9 updop:

Stosownie do art. 18ea ust. 10 updop:

Zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że tzw. ulga na prototyp koncentruje się na dwóch elementach związanych z rozwojem działalności podatnika, tj. na produkcji próbnej nowego produktu i na wprowadzeniu nowego produktu na rynek. Przy czym z ulgi tej wyłączone zostały usługi.

Z kolei, aby uruchomić produkcję próbną i wprowadzić na rynek nowy produkt, konieczne może być opracowanie prototypu jako „pierwowzoru” nowego produktu. Prototyp taki nie powinien wymagać dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych i powinien być efektem prowadzonych wcześniej przez podatnika prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość odliczenia kosztów kwalifikowanych jeżeli:

- w roku podatkowym, za który dokonywane jest odliczenie, koszty te zostały faktycznie poniesione (nie chodzi jednak o poniesienie w rozumieniu wyłączenie zarachowania – dla skorzystania z ulgi podatnik musi, dla przykładu, zapłacić za środek trwały),

- nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ponadto, odliczenie będzie miało zastosowanie w odniesieniu do produktów, powstałych w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych.

Wysokość odliczenia nie może w danym roku przekroczyć 10% dochodu ze źródeł innych niż zyski kapitałowe.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy

- Koszt Rozruchu technologicznego Nowego Produktu w zakresie Nowych ŚT, który Spółka zamierza odliczyć na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, tj. powinien obejmować cenę nabycia lub ulepszenia Nowych ŚT - kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty jego transportu, załadunku oraz wyładunku, montażu i instalacji, a także wszelkie inne koszty poniesione w celu prawidłowego funkcjonowania Nowych ŚT i tym samym wartość odliczenia przysługującego Spółce powinna obejmować 30% tak ustalonej wartości początkowej Nowych ŚT, z uwzględnieniem ograniczenia do 10% osiągniętego dochodu;

- Spółka jest uprawniona do odliczenia kosztów Nowych ŚT na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 ustawy o PDOP w roku oddania ich do użytkowania.

Za koszty produkcji próbnej nowego produktu, zgodnie z art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop, uznaje się m.in cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 updop, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji.

Ustawodawca określając zatem w art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop, koszty produkcji próbnej uprawniające do skorzystania z ulgi w przypadku nabycia środka trwałego, odwołał się do art. 16g ust. 3 updop, który z kolei odwołuje się do odpłatnego nabycia środka trwałego określonego w art. 16g ust. 1 pkt 1 updop.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 updop:

Zgodnie z art. 16g ust. 3 updop:

Wskazać należy, że z literalnego brzmienia art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop, wynika, że za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz treść wniosku, wskazać należy, że koszt produkcji próbnej Nowego Produktu w zakresie Nowych ŚT, który Spółka zamierza odliczyć na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, tj. powinien obejmować cenę nabycia lub ulepszenia Nowych ŚT - kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty jego transportu, załadunku oraz wyładunku, montażu i instalacji, a także wszelkie inne koszty poniesione w celu prawidłowego funkcjonowania Nowych ŚT i tym samym wartość odliczenia przysługującego Spółce powinna obejmować 30% tak ustalonej wartości początkowej Nowych ŚT, z uwzględnieniem ograniczenia do 10% osiągniętego dochodu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego nr 2, zauważyć należy, że w art. 18ea ust. 9 pkt 1 updop, ustawodawca wskazał, że koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia go na rynek mogą zostać odliczone w roku, w którym zostały „faktycznie poniesione”.

Z kolei zdanie pierwsze art. 18ea ust. 11 updop wskazuje, że odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu.

Wbrew stanowisku Wnioskodawcy, prawo do odliczenia ulgi na produkcję próbną, w przypadku nabycia środków trwałych, nie powinno być wiązane z datą ich przekazania do używania.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że dokonując wykładni językowej, która ma szczególne znaczenie w przypadku rekonstrukcji norm prawa daninowego, należy brać pod uwagę domniemanie racjonalnego ustawodawcy, przez co przyjmuje się, że każde słowo w przepisie zostało użyte celowo, z pełną świadomością jego znaczenia i z uwzględnieniem zasad językowych, jak również że każdy wyraz użyty w przepisie jest niezbędny do zrekonstruowania normy prawnej (por. Gomułowicz Andrzej. 7.4. Reguły językowe. W: Podatki i prawo podatkowe. Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, 2013). Jednocześnie należy wskazać, że rekonstruując normę na podstawie wykładni językowej należy brać pod uwagę kontekst całego aktu prawnego.

Z uzasadnienia wprowadzenia opisanej ulgi (druk sejmowy nr 1532) wynika, że „rozwiązanie to skierowane jest do tych podatników, którzy w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych wytworzyli nowy produkt i obejmie koszty ponoszone na etapie produkcji próbnej takiego produktu”.

Podatnik będzie miał możliwość odliczenia kosztów produkcji próbnej jeżeli w roku podatkowym, za który dokonywane jest odliczenie, koszty te zostały faktycznie poniesione (nie chodzi jednak o poniesienie w rozumieniu wyłącznie zarachowania – dla skorzystania z ulgi podatnik musi zapłacić za środek trwały).

Jak więc wynika z powyższego, na możliwość skorzystania z odliczenia w związku z produkcją próbną nie wpływa data przekazania do używania środka trwałego, jak twierdzi Wnioskodawca. Może wystąpić sytuacja, że wprowadzenie do ewidencji zbiegnie się z prawem do odliczenia ustalanym na powyższych zasadach. Niemniej jednak w świetle ogólnie przedstawionego pytania Wnioskodawcy, nie można się zgodzić, że odliczenie będzie możliwe w roku oddania do używania środka trwałego.

Odliczenia w ramach przedmiotowej ulgi dokonuje się w roku podatkowym, w którym koszty kwalifikowane zostały faktycznie poniesione – przy czym poniesienie należy utożsamiać z zapłatą za dany środek trwały.

Zatem nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w myśl którego Spółka jest uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 updop kosztów Nowych ŚT w roku oddania ich do użytkowania. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 jest nieprawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- Koszt Rozruchu technologicznego Nowego Produktu w zakresie Nowych ŚT, który Spółka zamierza odliczyć na podstawie art. 18ea ust. 1 updop, powinien być ustalany zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 updop oraz art. 16g ust. 3 updop, tj. powinien obejmować cenę nabycia lub ulepszenia Nowych ŚT - kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty jego transportu, załadunku oraz wyładunku, montażu i instalacji, a także wszelkie inne koszty poniesione w celu prawidłowego funkcjonowania Nowych ŚT i tym samym wartość odliczenia przysługującego Spółce powinna obejmować 30% tak ustalonej wartości początkowej Nowych ŚT, z uwzględnieniem ograniczenia do 10% osiągniętego dochodu – jest prawidłowe;

- Spółka jest uprawniona do odliczenia kosztów Nowych ŚT na podstawie art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 9 updop w roku oddania ich do użytkowania – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).