Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.874.2022.2.DP

Darowizna wykorzystywanych w działalności składników majątku niezaliczonych do środków trwałych nie skutkuje koniecznością bezwarunkowego skorygowania kosztów uzyskania przychodów w związku z uprzednim zaliczeniem do tych kosztów wydatków poniesionych na nabycie tych składników.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczykorekty kosztów uzyskania przychodów w związku z darowizną zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz syna. Uzupełnił go Pan pismem z 4 stycznia 2023 r. (wpływ 5 stycznia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan od (...) 19(..) r. jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu w CEiDG. Jest Pan osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej.

Planuje Pan wyodrębnienie i dokonanie darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: zwanej ZCP) na rzecz swojego syna (dalej: obdarowany), który to w oparciu o składniki ZCP rozpoczął prowadzenie swojej jednoosobowej działalności gospodarczej w listopadzie 2022 r.

Prowadzi Pan działalności gospodarczą gdzie przeważającym kodem PKD jest 41.20.Z – Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Prowadzona działalność obejmuje cztery obszary działalności tj.:

1)Wynajem nieruchomości,

2)Sprzedaż kruszyw,

3)Wynajem maszyn budowlanych i samochodów osobowych,

4)Roboty ziemne.

Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje Pan za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Ponadto prowadziPan ewidencję środków trwałych oraz ewidencję wyposażenia. Wszystkie składniki Przedsiębiorstwa są wykorzystywane przez Pana dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Rozlicza się Pan podatkiem liniowym 19%.

27 grudnia2021 r. zakupił Pan sprzęt budowlany o wartości jednostkowej przewyższającej wartość 10 000 zł, który postanowił Pan zaewidencjonować jako wyposażenie. Założył Pan, że przewidywany okres użytkowania tego składnika majątku wyniesie krócej niż 1 rok. W związku z tym zaliczył Pan do kosztów wartość zakupionego Sprzętu.

W związku z planami sukcesji pokoleniowej, zamierza Pan dokonać darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz syna, przed upływem roku od daty zakupu opisanego we wniosku sprzętu budowlanego, uznanego jako wyposażenie. Z umowy darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie wynikało, że ww. sprzęt budowlany również będzie przedmiotem umowy darowizny.

Pytanie

Czy powinien Pan dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów w 2021 roku z tytułu zakupu sprzętu, który zostanie przekazany w formie darowizny przed upływem roku od momentu dokonania jego zakupu?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przekazując dla syna w formie darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie będzie Pan zobowiązany dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów, gdy przedmiotem darowizny będą wykorzystywane w działalności gospodarczej składniki majątku zaliczone do zużywających się stopniowo składników majątku, tj. wyposażenie.

W myśl postanowień § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów przez wyposażenie rozumie się rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, środkami trwałymi są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

W ramach posiadanego przez Pana wyposażenia można wyróżnić dwie grupy składników:

Pierwszą z nich tworzą takie, które posiadają wszystkie cechy środka trwałego, ale nie zostały zakwalifikowane do tej kategorii z uwagi na niską wartość początkową nieprzekraczającą 10 0000 zł (art. 22d ust. 1 ustawy o pdof).

Z kolei zaliczeniu do drugiej podlegają składniki o wartości wyższej, które również spełniają wszystkie wymogi pozwalające na uznanie ich za środki trwałe poza jednym: w stosunku do nich zakłada Pan, że będzie je wykorzystywał w prowadzonej działalności przez okres krótszy niż rok (art. 22a ust. 1 ustawy o pdof).

Z powyższych regulacji wynika, że wyposażeniem są rzeczowe składniki majątku podatnika związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą - bez względu na wartość - jeżeli przewidywany okres ich używania jest krótszy niż rok.

Zgodnie z powyższym miał Pan prawo w momencie zakupu w 2021 r. zaliczyć w całości do kosztów zakupiony sprzęt budowlany o wartości wyższej niż 10 000 zł z zamieram wykorzystywania go na cele działalności gospodarczej krócej niż rok. Data zakupu jest tożsama z datą przyjęcia do użytkowania w przedsiębiorstwie.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Powyższe wskazuje, że darowizna wykorzystywanych w działalności składników majątku niezaliczonych do środków trwałych (tj. wyposażenia) nie skutkuje koniecznością bezwarunkowego skorygowania kosztów uzyskania przychodów w związku z uprzednim zaliczeniem do tych kosztów wydatków poniesionych na nabycie tych składników. Darowane składniki majątku, tj. sprzęt budowlany były faktycznie wykorzystywane w działalności gospodarczej i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, więc ma Pan prawo wydatki na ich nabycie pozostawić w kosztach uzyskania przychodów, mimo nieodpłatnego przekazania ich innej osobie.

Powołany przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien mieć więc zastosowanie do korygowania kosztów w przypadku stwierdzenia, że zakup składników majątku nie był dokonany na cele działalności gospodarczej, ale na cele osobiste podatnika (określonej osoby). Nie stanowi on podstawy do wyłączenia z kosztów wydatków poniesionych na nabycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, a następnie darowanych.

Zatem, w sytuacji gdy przedmiotem darowizny będą, wykorzystywane w działalności gospodarczej, składniki zaliczane do zużywających się stopniowo składników majątku, (tj. wyposażenie), wówczas nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko to potwierdzono również w interpretacjach:

•interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 kwietnia 2017 r., nr 0461-ITPB1.4511.117.2017.1.PSZ,

•interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 lutego 2019 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.126.2019.1.KS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 49 ww. ustawy:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Z powyższego przepisu wywnioskować należy, że darowizna wykorzystywanych w działalności składników majątku niezaliczonych do środków trwałych nie skutkuje koniecznością bezwarunkowego skorygowania kosztów uzyskania przychodów w związku z uprzednim zaliczeniem do tych kosztów wydatków poniesionych na nabycie tych składników. Jeżeli podatnik wykaże, że darowane składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności gospodarczej i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to ma prawo wydatki na ich nabycie pozostawić w kosztach uzyskania przychodów, pomimo nieodpłatnego przekazania ich innej osobie. Wyłączenie z kosztów podatkowych wydatków może zatem mieć miejsce jedynie wówczas, jeżeli składnik majątku podatnika nie jest wykorzystywany dla celów działalności prowadzonej przez podatnika, lecz służy osobistym celom osób fizycznych lub bez uzasadnienia znajduje się poza siedzibą podatnika. Darowizna lub nieodpłatne przekazanie składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej nie skutkuje w każdym przypadku koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość składników majątkowych.

Powołany przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do korygowania kosztów w przypadku stwierdzenia, że zakup składników majątku nie był dokonany na cele działalności gospodarczej, ale na cele osobiste podatnika (określonej osoby). Nie stanowi on podstawy do wyłączenia z kosztów wydatków poniesionych na nabycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, a następnie darowanych.

Wobec tego, w sytuacji gdy przedmiotem darowizny będą, wykorzystywane w działalności gospodarczej, składniki majątku zaliczane do zużywających się stopniowo składników majątku, (tj. wyposażenie) nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, a zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).