Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 11 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.223.2023.1.JS

Ustalenie wartości samochodu do wyliczenia proporcji określonej w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz możliwość stosowania dwóch limitów do kwoty 150 000 zł.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie:

ustalenia wartości leasingowanego samochodu dla zastosowania limitu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie do opłat związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), bez opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego jest nieprawidłowe,

zastosowania dwóch limitów do kwoty 150 000 złjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczyustalenia wartości samochodu do wyliczenia proporcji określonej w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz możliwości stosowania dwóch limitów do kwoty 150 000 zł. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan na terytorium Polski pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. świadczenie usług programistycznych w zakresie IT. Posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o PIT. Pana działalność jest opodatkowana z zastosowaniem liniowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych (19%).

Głównym przedmiotem Pana działalności jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych, które następnie są sprzedawane Pana kontrahentowi w ramach świadczonych na jego rzecz usług, na podstawie umowy współpracy.

Jest Pan czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w marcu 2023 r. zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego (dalej: „umowa leasingu”) na samochód osobowy, rok produkcji 2023, wartość 222 520,32 zł netto + VAT (dalej: „przedmiot umowy leasingu” „samochód”). Samochód spełnia definicję samochodu osobowego uregulowaną w art. 5a pkt 19a ustawy o PIT.

Parametry finansowe umowy leasingu:

Wpłata początkowa w wysokości 77 882,11 zł + VAT

Miesięczne raty leasingowe w wysokości 2 849,61 zł + VAT płatne przez 24 miesiące, oraz

Kaucja wykupowa związana z wykupem samochodu w wysokości 100 134,14 zł + VAT (opłata nie zostanie wliczona w raty ani w opłatę wstępną).

Zgodnie z treścią umowy wynagrodzenie od leasingobiorcy na rzecz leasingodawcy w związku z zawarciem umowy leasingu obejmuje obowiązek zapłaty:

Wpłaty początkowej,

Rat leasingowych,

Kaucji zabezpieczającej oraz

Opłaty za obsługę umowy.

Po prawidłowym zakończeniu umowy leasingu (np. po zakończeniu okresu, na jaki umowa została zawarta) i wywiązaniu się przez leasingobiorcę ze wszystkich wynikających z niej zobowiązań wobec leasingodawcy, leasingobiorca uzyskuje prawo do żądania przeniesienia własności przedmiotu leasingu na leasingobiorcę za cenę odpowiadającą kaucji wykupowej.

O ile nie zostaną spełnione warunki do nabycia przedmiotu leasingu przez leasingobiorcę, leasingobiorca zobowiązany jest zwrócić przedmiot leasingu w terminie 3 od dnia zakończenia umowy leasingu na własny koszt i ryzyko do siedziby leasingodawcy lub miejsce przez niego wskazane, w stanie nie gorszym niż będącym następstwem normalnego zużycia. W takim przypadku leasingodawca ma prawo obciążyć leasingobiorcę dodatkową opłatą leasingową w wysokości 75% kaucji wykupowej.

Umowa została zawarta na czas określony do ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym przypada płatność ostatniej okresowej opłaty leasingowej (raty), tj. na 24 miesiące.

Samochód będzie wykorzystywany w sposób mieszany, tj. do celów działalności gospodarczej oraz do celów prywatnych. Jest Pan uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego w połowie wysokości. W związku z tym druga połowa podatku VAT zostanie zakwalifikowana do kosztów podatkowych. Na gruncie art. 86a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej:„u.p.t.u.”).

Nie będzie Pan prowadził ewidencji przebiegu pojazdu dla celów odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ samochód będzie wykorzystywany do celów mieszanych.

Umowa leasingu, o której mowa we wniosku, będzie spełniać warunki określone w art. 23b ustawy o PIT, tj.:

Umowa leasingu zostanie zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji samochodu,

Suma ustalonych opłat w umowie leasingu, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, będzie odpowiadała co najmniej wartości początkowej samochodu.

Pytania

1.W jaki sposób obliczyć wartość samochodu osobowego będącego przedmiotem leasingu operacyjnego?

2.Czy limit 150 000 zł może Pan naliczyć osobno dla leasingu (czynsz inicjalny i raty miesięczne) oraz osobno dla transakcji wykupu?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Pana zdaniem, zawarcie umowy leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy o wartości powyżej 150 000 zł, skutkuje tym, że Pan do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy PIT przyjmuje wartość samochodu osobowego ustaloną jako suma opłaty wstępnej i rat miesięcznych wraz z podatkiem od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi – nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

a)225 000 zł w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. poz. 317 i 1356),

b)150 000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

Ponadto, w art. 23 w ust. 1 po punkcie 47 dodano punkt 47a, zgodne z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu limit 150 000 zł ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego – części kapitałowej raty leasingowej.

Jak wynika z treści art. 23 ust. 5a ustawy - wartość samochodu, jak i opłat wynikających z umowy leasingu operacyjnego dla potrzeb stosowania art. 23 ust. 1 pkt 47a powinna obejmować również podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Z treści umowy wynika, że opłata końcowa jest dodatkowym świadczeniem na rzecz finansującego wyodrębnionym z opłat leasingowych, za którą po wykonaniu umowy leasingu leasingobiorca ma prawo wykupić przedmiot leasingu na własność.

Opłata końcowa nie stanowi zatem opłaty, która zgodnie z art. 23 ust. 5c stanowi spłatę wartości samochodu osobowego, wobec czego, wartości tej opłaty nie należy uwzględniać przy ustalaniu wartości samochodu osobowego dla wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT, jak również opłat wynikających z umowy leasingu, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - w wysokości nieprzekraczającej ich części ustalonej w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Ad 2

Pana zdaniem,prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT limit 150 000 zł dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu.

Wskazuje Pan, że wykup samochodu z leasingu, na podstawie przepisów ustawy o PIT, jest transakcją podatkowo odrębną od samego leasingu. Zasady opodatkowania stron umowy leasingu operacyjnego zostały uregulowane w rozdziale 4a ustawy. Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy o PIT przez umowę leasingu należy rozumieć: (...) umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Na podstawie art. 23b ust. 1 ustawy o PIT (...) opłaty ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód dla finansującego i mogą stanowić koszt uzyskania przychodu dla korzystającego.

Z kolei, na podstawie art. 23c pkt 2 ustawy o PIT: Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy, kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto.

Mając powyższe na uwadze, transakcje związane z używaniem samochodu osobowego w ramach tzw. Umowy leasingu operacyjnego, w tym opłata wstępna i opłaty związane z ratami leasingowymi, stanowią odrębną dla celów podatkowych transakcję od transakcji wykupu samochodu osobowego z leasingu, dlatego limit 150 000 zł wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT powinien być naliczany wyłącznie dla transakcji związanych z używaniem samochodu osobowego.

W związku z powyższym, Pana zdaniem może Pan ująć kwotę, na którą zawiera się opłata wstępna i raty kapitałowe, w kosztach uzyskania przychodów do limitu 150 000 zł.

Kwota opłaty końcowej, dotycząca ewentualnego wykupu samochodu osobowego po zakończeniu umowy leasingu, nie ma wpływu na wysokość opłat wynikających z zawartej umowy leasinguoperacyjnego limitowanej na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 47a powołanej ustawy.

Limit wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy, będzie dotyczył (ewentualnego) wykupu samochodu osobowego na podstawie zawartej umowy leasingu, tj. w przypadku dokonywania późniejszych odpisów amortyzacyjnych. Natomiast wynikające z umowy leasingu operacyjnego opłaty, limitowane będą odrębnym limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT [powinno być: art. 23 ust. 1 pkt 47a – dopisek organu].

W konsekwencji, będą przysługiwać Panu dwa limity odnoszące się do kwoty 150 000 zł w odniesieniu do zawartej umowy leasingu operacyjnego, tj. jeden wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 47a [powinno być: art. 23 ust. 1 pkt 47a – dopisek organu]cyt. ustawy (dotyczący opłat wynikających z umowy leasingu), a drugi określony w art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy dotyczący ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wykupie przedmiotu umowy leasingu operacyjnego.

Stanowisko, iż limit 150 000 zł uregulowany w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT dotyczy wyłącznie transakcji związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego, w tym czynszu inicjalnego i rat leasingowych, natomiast nie dotyczy transakcji wykupu, zostało wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych na podstawie analogicznego stanu faktycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zasady opodatkowania stron leasingu reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23a pkt 1 tej ustawy:

Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Natomiast zgodnie z art. 23a pkt 2 ww. ustawy:

Ilekroć w rozdziale jest mowa o podstawowym okresie umowy leasingu – rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie.

W myśl art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3)suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jak wskazano w art. 23b ust. 2 tej ustawy:

Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1)art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

2)przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3)art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. poz. 143, z 1998 r. poz. 1063 oraz z 1999 r. poz. 484 i 1178)

do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Stosownie do art. 23b ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku finansującego będącego spółką niebędącą osobą prawną ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników tych spółek.

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący w dniu zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 tej ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

a)225 000 zł – w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 110, 1093 i 2269) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy

b)150 000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

W myśl art. 23 ust. 5b ww. ustawy:

Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, jeżeli ten samochód został oddany przez podatnika do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a oddawanie w odpłatne używanie na podstawie takiej umowy stanowi przedmiot działalności podatnika.

Z literalnego brzmienia przepisów wynika, że ograniczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy nie znajdą zastosowania w przypadku, gdy przedmiotem działalności prowadzonej przez podatnika jest oddawanie samochodu osobowego w odpłatne używanie na podstawie, np. umowy leasingu albo umowy najmu. Istotne znaczenie ma zatem rodzaj oraz przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Stosownie do art. 23 ust. 5a tej ustawy:

Poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 46 i 46a, oraz kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 47a, obejmują także podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 23 ust. 5c ww. ustawy:

W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że:

Zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego w marcu 2023 r. na samochód osobowy o wartości 222 520,32 netto i VAT.

Opisana umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Samochód jest wykorzystywany w działalności gospodarczej oraz do celów prywatnych.

Jako pozostałe opłaty leasingowe w umowie określono cenę wykupu – kaucja wykupowa samochodu na kwotę 100 134,14 zł netto plus VAT.

Opłata końcowa jest dodatkowym świadczeniem na rzecz leasingodawcy wyodrębnionym z opłat leasingowych, za którą po wykonaniu umowy leasingu leasingobiorca ma prawo wykupić przedmiot leasingu na własność.

Pana wątpliwości budzi kwestia jak obliczyć wartość samochodu osobowego będącego przedmiotem leasingu operacyjnego oraz czy przysługiwać będą Panu dwa limity odnoszące się do kwoty 150 000 zł oraz jakich opłat, odpisów limity te dotyczą.

Należy zacząć zatem od wyjaśnienia, co należy rozumieć pod pojęciem „wartość samochodu osobowego”. Pojęcie to nie zostało zdefiniowane. Natomiast zasadą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, że kosztem uzyskania przychodów są wydatki rzeczywiście poniesione. Wskazana regulacja odnosi się do samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy, np. leasingu, stąd też zasadnym jest odniesienie się przy stosowaniu proporcji wynikającej z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wartości samochodu osobowego wynikającej z umowy leasingu.

Innymi słowy, w przypadku umowy leasingu, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, wartość samochodu osobowego powinna wynikać z treści umowy, na podstawie której podatnik korzysta z danego samochodu. Wartość przedmiotu umowy powinna odzwierciedlać jego wartość rynkową ˗ jeżeli w umowie określono wartość samochodu, która znacznie odbiega od wartości rynkowej, działanie takie może zostać poczytane jako obejście prawa podatkowego.

Reasumując, wartość samochodu, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to wartość netto wynikająca z umowy powiększona o podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi dla korzystającego podatku naliczonego oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi korzystającemu nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Wartość samochodu wynikająca z umowy musi odpowiadać faktycznej (aktualnej) wartości rynkowej takiego samochodu na dzień jej zawarcia.

W związku z powyższym, nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że wartość samochodu dla ustalenia limitu o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - to suma opłaty wstępnej i rat leasingowych powiększonych o podatek od towarów i usług niepodlegający odliczeniu. Jest to bowiem wartość samochodu wynikająca z zawartej umowy, jeśli odzwierciedla jego wartość rynkową.

W opisanym zdarzeniu przyszłym do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyjąć wartość samochodu osobowego wynikającą z umowy leasingu tego samochodu – wartość samochodu odzwierciedlającą jego wartość rynkową ˗ i zastosować uregulowania, które limitują możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat wynikających z tytułu umowy najmu samochodu, bowiem wartość opisanego samochodu (stanowiącego przedmiot umowy leasingu) przekracza 150 000 zł (cena netto).

Dodatkowo wskazać należy, że kwestę jak należy rozumieć wartość samochodu do wyliczenia proporcji z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśniają Objaśnienia podatkowe z 9 kwietnia 2020 r. – Wykorzystywanie samochodu osobowego w prowadzonej działalności – zmiany w podatkach dochodowych od 2019 roku, gdzie podano w nich m.in.:

Wartość samochodu, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT i art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, to wartość netto wynikająca z umowy powiększona o podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi dla korzystającego podatku naliczonego oraz naliczony podatek od towarów i usług ,w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi korzystającemu nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Wartość samochodu wynikająca z umowy musi odpowiadać faktycznej (aktualnej) wartości rynkowej takiego samochodu na dzień jej zawarcia.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii wykupu przedmiotu leasingu, należy wskazać, że wykup przedmiotu leasingu jest podatkowo transakcją odrębną od samego leasingu, a w związku z tym limit 150 000 zł powinien Pan naliczyć osobno dla leasingu oraz osobno dla wykupu.

Należy mieć na uwadze, że kwota opłaty końcowej, dotycząca ewentualnego wykupu samochodu osobowego po zakończeniu umowy leasingu nie ma wpływu na wysokość opłat wynikających z zawartej umowy leasingu operacyjnego limitowanej na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Limit wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 4 tej ustawy będzie dotyczył (ewentualnego) wykupu samochodu osobowego na podstawie zawartej umowy leasingu, tj. w przypadku dokonywania późniejszych odpisów amortyzacyjnych. Natomiast wynikające z umowy leasingu opłaty będą limitowane odrębnym limitem, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem będą przysługiwać Panu dwa limity odnoszące się do kwoty 150 000 zł w odniesieniu do zawartej umowy leasingu operacyjnego, tj. jeden wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dotyczący sumy opłat wynikających z umowy leasingu, tj. opłaty wstępnej, sumy czynszu leasingowego wraz z uwzględnieniem wartości wykupu przedmiotu leasingu), a drugi określony w art. 23 ust. 1 pkt 4 tej ustawy dotyczący ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wykupie przedmiotu leasingu operacyjnego (przy obliczaniu którego należy uwzględnić wartość wykupu leasingowanego samochodu).

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00