Interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.83.2023.1.MW

Możliwość zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego zużycia na własne potrzeby energii wytwarzanej w kogeneratorach i instalacjach fotowoltaicznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczące możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego zużycia na własne potrzeby energii wytwarzanej w kogeneratorach i instalacjach fotowoltaicznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 7 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku akcyzowego wpłynął 13 marca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jednocześnie w wyniku połączenia Wnioskodawcy (...) (Spółka przejmująca) ze Spółką (...) (Spółki przejmowana) na podstawie art. 492 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych (dalej: K.s.h.) w zw. z art. 516 § 7 K.s.h. nastąpiło przeniesienie całego majątku (...) na Wnioskodawcę (...). Na mocy art. 494 § 1. K.s.h. Wnioskodawca jako Spółka przejmująca z dniem połączenia wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w czterech zakładach, które stanowią cztery odrębne budynki położone w tej samej miejscowości, ale na różnych nieruchomościach i pod innymi adresami (dzieli je od kilkudziesięciu do kilkuset metrów odległości). W trzech z nich zostały zainstalowane kogeneratory, służące wytwarzaniu energii elektrycznej i ciepła na potrzeby własne danego zakładu:

a)W pierwszym z zakładów produkcyjnych (Zakład I) należących do Wnioskodawcy, w którym prowadzi działalność gospodarczą, został zainstalowany kogenerator o mocy 0,360 MW, służący wytwarzaniu energii elektrycznej i ciepła na potrzeby własne tegoż zakładu.

b)W drugim zakładzie (Zakład II), w którym Wnioskodawca także prowadzi działalność gospodarczą, został zainstalowany kogenerator o mocy 0,238 MW, służący wytwarzaniu energii elektrycznej i ciepła na potrzeby własne tegoż zakładu.

c)W związku z przejęciem przez Wnioskodawcę (...), Wnioskodawca jako spółka przejmująca przejęła także kolejny zakład (Zakład III), w którym prowadzona jest działalność gospodarcza i w której został zainstalowany kogenerator o mocy 0,640 MW, służący wytwarzaniu energii elektrycznej i ciepła na potrzeby własne tegoż zakładu.

Obecnie więc Wnioskodawca wykorzystuje energię elektryczną wyprodukowaną przez ww. kogeneratory na potrzeby własne o łącznej mocy 1,238 MW, z tym że żaden z kogeneratorów zainstalowanych w odrębnych budynkach (zakładach, ale także korzystających z odrębnych przyłączy) nie przekracza mocy 1 MW.

Wnioskodawca planuje także zakończenie inwestycji związanej z zainstalowaniem odrębnych instalacji fotowoltaicznych na wszystkich czterech zakładach, tak że:

a)Zakład I będzie wyposażony w instalację fotowoltaiczną o łącznej mocy: 0,080 MWp

b)Zakład II będzie wyposażony w instalację fotowoltaiczną o łącznej mocy: 0,707 MWp

c)Zakład III będzie wyposażony w instalację fotowoltaiczną o łącznej mocy: 0,630 MWp

d)Zakład IV będzie wyposażony w instalację fotowoltaiczną o łącznej mocy: 0,320 MWp

Łączna moc instalacji fotowoltaicznych wynosi: 1,737 MWp.

Reasumując, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, na każdej z lokalizacji, pod warunkiem, że moc generatorów danego rodzaju źródła produkującego energię nie przekracza 1 MW, na danym zakładzie. Wnioskodawca nie dokonuje sumowania mocy generatorów na danej lokalizacji, o ile produkowana energia pochodzi z odrębnych źródeł. Nieuprawnionym jest twierdzenie,  iż Wnioskodawca ma sumować moc wszystkich generatorów, należących do Wnioskodawcy, niezależnie od miejsca ich fizycznej instalacji.

Pytania

1) Czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, które zwalnia od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię, w związku z tym, że kogeneratory produkujące energię elektryczną, zlokalizowane w różnych zakładach (odrębnych budynkach) Wnioskodawcy nie przekraczają mocy 1 MW, a co za tym idzie możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa powyżej należy rozpatrywać odrębnie dla każdej z lokalizacji?

2) Czy Wnioskodawca powinien sumować moc wszystkich generatorów w danej lokalizacji (w danym zakładzie) Wnioskodawcy (tj. sumować moc kogeneratora oraz moc instalacji fotowoltaicznej w tej samej lokalizacji), na potrzeby ustalenia możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego?

3) Czy Wnioskodawca powinien sumować moc wszystkich generatorów we wszystkich lokalizacjach (we wszystkich zakładach) Wnioskodawcy, na potrzeby ustalenia możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, będzie mógł on skorzystać ze zwolnienia określonego w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, zgodnie z którym:

„Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy”.

W ocenie Wnioskodawcy ograniczenie mocy generatorów do 1 MW, o którym mowa w zacytowanym zapisie, należy odczytywać w odniesieniu do danej lokalizacji, w której generatory są zainstalowane, jak również w odniesieniu do konkretnego źródła generowania energii. Jeżeli Wnioskodawca prowadzi działalność w różnych lokalizacjach, nieuprawnionym byłoby twierdzenie, iż możliwość skorzystania ze zwolnienia należy uzależniać od tego, że sumarycznie wszystkie zainstalowane przez Wnioskodawcę generatory, we wszystkich lokalizacjach w jakich prowadzi działalność, nie mogą przekraczać łącznie mocy 1 MW. Jednocześnie, jeżeli Wnioskodawca zużywa energię na własne potrzeby, wyprodukowaną przez dwie odrębne instalacje w danej lokalizacji (tj. tak jak to będzie w przypadku Wnioskodawcy energię wyprodukowaną przez kogenerator oraz z instalacji fotowoltaicznej), nie należy sumować tych dwóch źródeł produkcji energii na potrzeby ustalenia możliwości skorzystania ze zwolnienia.

Ocena stanowiska:

Państwa stanowisko,dotyczące możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego zużycia na własne potrzeby energii wytwarzanej w kogeneratorach i instalacjach fotowoltaicznych jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 143 ze zm., dalej jako „ustawa”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

 Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Jak wynika z art. 9 ust. 1-3 ustawy:

1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

 1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

 2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

 3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

 4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

 5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

 6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

 3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie natomiast do art. 11 ustawy:

 1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

 2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Na podstawie natomiast § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. (nadanym § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2022 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego – Dz. U. z 2022 r. poz. 2851):

 1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

 2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. z 2022 poz. 1378 ze zm., zwana dalej „ustawą o OZE”):

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Przechodząc do oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy względem sformułowanych pytań, wskazać należy, że przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku energii elektrycznej jest m.in. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot, który koncesji nie posiada, ale zużywa wytworzoną przez siebie energię elektryczną.

Podmiot dokonujący czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą staje się podatnikiem podatku akcyzowego, co wynika z treści art. 13 ust. 1 ustawy, zobowiązanym do jego zapłaty na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.

W przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego, podatnikiem podatku akcyzowego jest Wnioskodawca w związku z tym, że zużywa i planuje zużywać wyprodukowaną przez siebie (w kogeneratorach i instalacjach fotowoltaicznych) energię elektryczną.

Niemniej ustawodawca przewidział także zwolnienia, których zastosowanie spowodować może częściowe lub całkowite wyłączenie z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej.

Odnosząc się do możliwości korzystania przez Spółkę ze zwolnienia energii elektrycznej wytworzonej w kogeneratorach oraz w instalacjach fotowoltaicznych zauważyć należy, że wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego, jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Zwolnienie, które budzi wątpliwości Wnioskodawcy, uregulowane w § 5 rozporządzenia ws. zwolnień, zgodnie z celem ustawodawcy adresowane jest do podmiotu, który wytwarza i zużywa energię elektryczną (będącego podatnikiem podatku akcyzowego z tego tytułu), wyprodukowaną w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z zastrzeżeniem ust. 2, z którego wynika, że w przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii, zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości (proces produkcji energii elektrycznej z paneli fotowoltaicznych nie wymaga zużycia takich wyrobów).

Innymi słowy omawiane zwolnienie uprawnia podatnika zużywającego energię elektryczną wytworzoną w jednym lub kilku generatorach do jego zastosowania, o ile łączna moc użytkowanych generatorów, wytwarzających tą energię elektryczną, nie będzie przekraczać 1 MW.

Tym samym zwolnienie to, zgodnie z treścią tego przepisu, nie dotyczy energii elektrycznej, która nie zostanie zużyta przez ten podmiot, jak i energii elektrycznej, która zostanie wytworzona z generatorów o łącznej mocy przekraczającej 1 MW.

Wolą racjonalnego prawodawcy, limit uprawniający podatnika do zwolnienia został określony na maksymalnym poziomie 1 MW, przekroczenie tej łącznej mocy generatorów wytwarzających energię elektryczną skutkuje utratą prawa do zwolnienia dla całości zużywanej energii elektrycznej.

Należy zauważyć, że celem omawianego zwolnienia z § 5 ust. 1 rozporządzenia była preferencja podatkowa dla podmiotów zużywających energię elektryczną, wyprodukowaną przez nie z urządzeń (generatorów) służących do produkcji tej energii, których łączna moc nie przekracza 1 MW. Tym samym, zwolnienie to uprawnia podatnika zużywającego energię elektryczną wytworzoną w jednym lub kilku generatorach do jego zastosowania, o ile łączna moc użytkowanych generatorów (ustawodawca posłużył się liczbą mnogą), wytwarzających tą energię elektryczną, nie będzie przekraczać 1 MW.

Jak bowiem wskazuje literalne brzmienie § 5 ust. 1 rozporządzenia, zwolnieniu podlega czynność zużycia energii elektrycznej, ściśle wówczas, gdy została ona wyprodukowana z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Wnioskodawca wytwarza energię elektryczną w kogeneratorach oraz planuje wytwarzać w instalacjach fotowoltaicznych.

Wnioskodawca wykorzystuje energię elektryczną wyprodukowaną przez kogeneratory na potrzeby własne. Łączna moc ww. kogeneratorów to 1,238 MW, są one zlokalizowane w 3 zakładach należących do Wnioskodawcy. Moc każdego kogeneratora nie przekracza 1 MW. Wnioskodawca planuje także zakończenie inwestycji związanej z zainstalowaniem odrębnych instalacji fotowoltaicznych na czterech zakładach. Łączna moc tych instalacji fotowoltaicznych wynosi 1,737 MWp. Moc każdej z ww. instalacji z osobna nie będzie przekraczać 1 MWp.

Zatem w sytuacji, w której łączna moc jednostek wytwórczych, opisanych we wniosku, należących do Spółki (w przedmiotowej sprawie kogeneratorów i instalacji fotowoltaicznych), które są przez Wnioskodawcę wykorzystywane do produkcji i zużycia energii przekroczy 1 MW, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z § 5 rozporządzenia ws. zwolnień.

Kluczowy dla sprawy jest fakt, że łączna moc wszystkich generatorów w której dochodzi do wytworzenia a następnie zużycia energii elektrycznej przekroczy 1 MW, niezależnie od tego w jakiej jednostce wytwórczej produkowana jest i będzie energia elektryczna (kogenerator czy instalacja fotowoltaiczna), a także niezależnie od lokalizacji tych generatorów.

Poszczególne zakłady należące do Spółki nie mogą być uznane za odrębne podmioty, którym przysługuje zwolnienie od akcyzy. Wnioskodawca jest bowiem jednym podmiotem prawa i jest podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej ze wszelkimi tego konsekwencjami.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wykorzystuje energię wytwarzaną z kogeneratorów, których łączna moc przekracza 1 MW, natomiast inwestycja związana z instalacją paneli fotowoltaicznych jest w trakcie realizacji.

W tej sytuacji podkreślić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zwolnienia w sytuacji gdy zużywa energię elektryczną wytworzoną w kogeneratorach, których łączna moc przekracza 1 MW.

Analogicznie, w sytuacji, gdy Podmiot zacznie zużywać energię wyprodukowaną w instalacjach fotowoltaicznych, moc wszystkich instalacji przekroczy również ustanowiony przez prawodawcę próg łącznej mocy generatorów, tj. 1 MW.

Tym samym ww. zwolnienie na podstawie § 5 rozporządzenia nie będzie miało zastosowania, a Wnioskodawca będzie zobowiązany do obliczenia i zapłacenia podatku akcyzowego od zużytej energii wyprodukowanej we wszystkich posiadanych przez Spółkę generatorach, o których mowa we wniosku.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1, 2 i 3, zgodnie z którym ograniczenie mocy generatorów do 1 MW, należy odczytywać w odniesieniu do danej lokalizacji, w której generatory są zainstalowane, jak również w odniesieniu do konkretnego źródła generowania energii należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.