Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 11 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.89.2023.5.GK
Ustalenie miejsca świadczenia usługi nadzoru mechanicznego w zakresie montażu kotłów i rurociągów kotłowych, właściwie wykazania świadczonej usługi w JPK_VAT oraz wykazania w Deklaracji VAT UE.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 marca 2023 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Pana wniosek z 1 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia miejsca świadczenia usługi nadzoru mechanicznego w zakresie montażu kotłów i rurociągów kotłowych (…), właściwie wykazania świadczonej usługi w JPK_VAT oraz wykazania w Deklaracji VAT UE. Uzupełnił go Pan – pismem z 1 marca 2023 r. (data wpływu 1 marca 2023 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 maja 2023 r. (data wpływu 2 maja 2023 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
12 marca 2018 r. rozpoczął Pan wykonanie działalności gospodarczej rejestrując ją w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (…) od tego dnia też zarejestrował się Pan jako podatnik czynny VAT składając zgłoszenie VAT-R w którym zadeklarował rezygnację ze zwolnienia podmiotowego w tym podatku. W podatku dochodowym od osób fizycznych rozlicza się Pan wg stawki 19% (podatkiem liniowym) rejestrując koszty i przychody w podatkowej książce przychodów i rozchodów. Podstawową formą działalności jest działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Ostatnio wykonywał Pan zlecenie którego przedmiotem było: - wykonanie usług na rzecz Zleceniodawcy w zakresie nadzoru mechanicznego, głównie w zakresie kotłowym i rurociągów kotłów (…) dostarczanych przez „R.” SA i konwertowanych przez „V.” Miejscem realizacji prac była elektrociepłownia (...) Litwa. Jako Zleceniobiorca zobowiązał się Pan do świadczenia na rzecz Zleceniodawcy usług objętych tym Zleceniem w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz zobowiązany został do najwyższej staranności w związku ze świadczeniem usług. Zakres dostawy: - Nadzór nad poprawnością wykonywania prac mechanicznych (części ciśnieniowe, rurociągi, wyposażenie, izolacje) - Nadzór nad przestrzeganiem i wdrażaniem przepisów BHP w trakcie realizacji zadania - Wykonywanie raportów tygodniowych na wzorach dokumentów „V.” - Raportowanie miesięczne postępu prac do Kierownika Budowy „V.” - Kontrolowanie efektywnej i bez kosztowej (zakresy dodatkowe) pracy podwykonawców - Ścisła współpraca z Kierownikiem Budowy „V.” oraz pozostałymi członkami zespołu projektowego - Inne, zdefiniowane na budowie zadania z zakresu nadzoru mechanicznego Status Wykonawcy: - Wykonawca będzie stanowił integralną część zespołu „V.” - Raportowanie będzie realizowane na zasadach i w oparciu o instrukcje „V.” - Nadzorujący będzie zatrudniony przez Wykonawcę (lub sam nim jest) i Zamawiający nie odpowiada za jego umowy/kontrakty o pracę - Wykonawca będzie posiadał polisę OC, kartę A1 i inne niezbędne do pracy za granicą. - Wykonawca otrzyma z „V.” skonfigurowany do pracy komputer oraz zunifikowane projektowo podstawowe ubrania BHP. Obowiązki Wykonawcy: - Wynajmowany Pracownik (lub reprezentant Wykonawcy) będzie posiadał wszelkie niezbędne szkolenia i certyfikaty do realizacji powierzonych mu zadań przez Zamawiającego - Wykonawca posiada wszelkie uprawnienia do pracy na terytorium Litwy - Wykonawca będzie realizował powierzone zadania zgodnie z obowiązującymi przepisami litewskimi, we współpracy z „V.”, zgodnie z harmonogramem budowy i w pełni profesjonalnie - Wykonawca będzie posiadał polisę ochrony cywilnej - Wykonawca będzie biegły (mowa i pismo) w języku angielskim. Zgodnie ze Zleceniem - rozliczenie następowało na podstawie faktury „ - raz na koniec miesiąca roboczego. Do faktury nie będzie doliczany VAT. VAT odwrócony VAT (Reverse charge) w rozumieniu pracy na ruchomości. - Podatek VAT na Litwie rozliczy klient końcowy, firma „V.” (zapis zlecenia) Dodatkowo wskazano, że odbiorcą faktur będzie Zlecający czyli polski podatnik VAT posługujący się polskim NIPem nie posiadający rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na Litwie. Zgodnie z tymi zaleceniami „Podatnik” wystawiał fakturę VAT na rzecz polskiego podatnika VAT posługującego się polskim NIPem nie posiadającego rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na Litwie . „Podatnik” za pośrednictwem Litewskiego biura podatkowego dokonał rejestracji dla potrzeb podatku od wartości dodanej na Litwie, tam też odprowadził podatek od wartości dodanej od tych usług „zgodnie z prawem podatkowym Litewski” w interpretacji tego Biura.
W uzupełnieniu wskazał Pan
Na pytanie: Kto jest Zleceniodawcą wykonanej przez Pana usługi w zakresie nadzoru mechanicznego w zakresie montażu kotłów i rurociągów kotłów (…), należy wskazać na czyją rzecz wykonał Pan przedmiotową usługę - wskazał Pan: A. (…)
Na pytanie: Kiedy wykonał Pan usługę na rzecz Zleceniodawcy w zakresie nadzoru mechanicznego w zakresie montażu kotłów i rurociągów kotłów (…) – wskazał Pan: 20 czerwca 2022 r. – 31 grudnia 2022 r.
Na pytanie: Czy jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT-UE? Jeśli tak proszę wskazać, kiedy dokonał Pan tej rejestracji – wskazał Pan: 21 czerwca 2018 r.
Na pytanie: Jaki zakres prac był wykonywany przez Pana na rzecz Zleceniodawcy – wskazał Pan: Nadzór nad dokończeniem montażu kotłów (…).
Na pytanie: Czy została zawarta umowa (ustna/pisemna) pomiędzy Panem a Zlecającym. Jeśli tak to do jakich czynności w ramach umowy był Pan zobowiązany – wskazał Pan: Została zawarta umowa pisemna. Nadzór nad poprawnością wykonywania prac mechanicznych (części ciśnieniowe, rurociągi, wyposażenie, izolacje), nadzór nad przestrzeganiem i wdrażaniem przepisów BHP w trakcie realizacji zadania, wykonywanie raportów tygodniowych na wzorach dokumentów Raportowanie miesięczne postępu prac do Kierownika Budowy V., kontrolowanie efektywnej i bezkosztowej (zakresy dodatkowe) pracy podwykonawców, ścisła współpraca z Kierownikiem Budowy V. oraz pozostałymi członkami zespołu projektowego oraz inne, zdefiniowane na budowie zadania z zakresu nadzoru mechanicznego.
Na pytanie: Co należy rozumieć przez usługi „nadzoru mechanicznego” – wskazał Pan: Nadzór nad zakresem prac mechanicznych.
Na pytanie: Czy przedmiotem usługi był również montaż kotłów i rurociągów (…), czy nadzór nad budową – wskazał Pan: Nadzór nad budową.
Na pytanie: Co konkretnie było intencją (celem) nabycia przez Pana Zleceniodawcę, jakiego świadczenia oczekiwał Pana Zleceniodawca – wskazał Pan: Był to cel gospodarczo biznesowy.
Na pytanie: W jaki sposób nastąpiło fakturowanie wykonanych usług na rzecz Zleceniodawcy, jakie konkretnie usługi były wymienione w pozycji faktury „nazwa usługi” – wskazał Pan: Fakturowanie miesięczne – (…).
Na pytanie: Czy kotły i rurociągi kotłów (…) po zestawieniu elementów składowych są integralną częścią budynku elektrociepłowni, bez których budynek elektrociepłowni będzie niepełny – wskazał Pan: Tak.
Na pytanie: Czy kotły i rurociągi kotłów (…) po zestawieniu elementów składowych były zamontowane na stałe w budynku elektrociepłowni. Jeżeli tak, to proszę wskazać, w jaki sposób zostały zamontowane – wskazał Pan: Trwale zakotwione do fundamentów betonowej.
Na pytanie: Czy kotły i rurociągi kotłów (…) po zestawieniu elementów składowych zamontowanych w budynku elektrociepłowni można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść – wskazał Pan: Nie.
Na pytanie: Czy kotły i rurociągi kotłów (…) po zestawieniu elementów składowych zamontowane w budynku elektrociepłowni mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku – wskazał Pan: Nie.
Na pytanie: Jakie uszkodzenia, zniszczenia, zmiany w budynku elektrociepłowni spowoduje ewentualny demontaż kotłów i rurociągów kotłów (…) po zestawieniu elementów składowych – wskazał Pan: Trwałe uszkodzenia elementów spawanych, budowlanych, zniszczenia elementów izolacji.
Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
1.Czy opierając się na opisanym stanie faktycznym miejscem świadczenia usług zgodnie z art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) dalej ustawy VAT, było terytorium Litwy?
2.Czy prawidłowe jest wykazanie sprzedaży na rzecz podmiotu krajowego JPK VAT jako świadczenie usług poza terytorium kraju , zgodnie z miejscem świadczenia usługi na podstawie położenia nadzorowanych robót na nieruchomości?
3.Czy prawidłowe jest wykazanie sprzedaży na rzecz podmiotu krajowego w Deklaracji VAT UE jako świadczenie usług poza terytorium kraju, zgodnie z miejscem świadczenia usługi na podstawie położenia nadzorowanych robót na nieruchomości?
4.Czy przychodem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych - zgodnie ustawą z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) była cała wartość ujęta na fakturze czy też kwota ujęta na fakturze pomniejszona o zapłacony na Litwie podatku od wartości dodanej?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, 2, 3 w zakresie podatku od towarów i usług. Na pytanie nr 4 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą PTU , opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy PTU). Jak stanowi art. 2 pkt 2 ustawy PTU - przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy PTU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W świetle art. 8 ust. 1 ustawy PTU - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy PTU. Stosownie do art. 28a ustawy PTU - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału: ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to: podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6, osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej; podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy PTU - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy PTU - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Art. 28a ustawy PTU wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy PTU. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy PTU. Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy PTU, zgodnie z którym - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. Od powyższej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.
I tak - w myśl art. 28e ustawy PTU - miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości. Z cyt. przepisu art. 28e ustawy PTU wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady ogólnej, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości. Przepisowi art. 28e ustawy PTU odpowiada zapis art. 47 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej dyrektywą 2006/112/WE - zgodnie z którym, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość. Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”. Art. 13b, 31a rozporządzenia 282/2011 stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Jak stanowi art. 13b rozporządzenia 282/2011 - do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się: każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania; każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść; każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy; każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji. W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011 - usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach: gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług; gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości. Rozwiązania wprowadzone powyższym rozporządzeniem mają na celu doprowadzić w całej Unii Europejskiej do wspólnej wykładni i spójnego stosowania przepisu szczególnego, jakim jest art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Zatem zgodnie z powołanymi przepisami jedynie świadczenie usług, które pozostaje w wystarczająco bezpośrednim związku z nieruchomością, mieści się w zakresie jego stosowania. Konieczne jest, aby przedmiotem świadczenia usług była sama nieruchomość. Tak dzieje się w szczególności wówczas, gdy nieruchomość określoną w sposób wyraźny należy uznać za konstytutywny element świadczenia usług, jako że stanowi ona centralny i nieodzowny element tego świadczenia. Norma art. 28e ustawy PTU ma zastosowanie, gdy nieruchomość sama stanowi przedmiot świadczenia.
Z opisu sprawy wynika, że Podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach działalności gospodarczej, Podatnik świadczy usługi nadzoru oraz doradztwa technicznego w zakresie instalacji rurociągowych na obiektach przemysłowych. Nadzór i doradztwo dotyczą jednostkowych budynków lub budowli, znajdujących się w określonej lokalizacji w tym przypadku w Wilnie na Litwie. W ramach działalności, Podatnik świadczy ww usługi na rzecz podmiotu krajowego. W stosunku do usługi nadzoru budowy konstrukcji budowlanych, budynków i budowli oraz doradztwa technicznego w tym zakresie przysługuje Podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy PTU oraz prawo zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy PTU. Usługi nadzoru nad montażem konstrukcji budowlanych, oraz doradztwa technicznego w tym zakresie nie są i nie były przez Podatnika dokonywane w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium Polski. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wykonana przez Podatnika usługa nadzoru mechanicznego, głównie w zakresie kotłowym i rurociągów kotłów (…) (na Litwie) ma charakter usługi związanej z nieruchomością. Tym samym miejsce jej świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28e ustawy PTU, zgodnie z którym miejscem świadczenia usługi związanej z nieruchomością jest miejsce położenia tej nieruchomości, czyli Litwa. W związku z powyższym, ww. usługa świadczona na nieruchomości położonej na terytorium Litwy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. W przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy PTU, bez znaczenia jest status ich nabywcy oraz okoliczność, czy jest on podatnikiem mającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, czy też jest podatnikiem zagranicznym. Decydujące znaczenie dla ustalenia miejsca świadczenia takiej usługi ma miejsce położenia nieruchomości. Jeżeli zatem nabywcą usługi świadczonej przez Podatnika, związanej z konkretną nieruchomością położoną na terytorium Litwy jest podatnik polski (podatnik z siedzibą działalności gospodarczej na terytorium Polski), to nie wpływa to na zmianę miejsca świadczenia takiej usługi dla potrzeb podatku VAT.
O sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi. Odnośnie natomiast wykazywania świadczonych usług w deklaracji VAT-7 należy wskazać, że na mocy art. 99 ust. 1 ustawy PTU - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133. i 138g ust. 2. Zaś zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15.10.2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) dalej rozporządzenie JPK_VAT wydanym na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy PTU w rozdziale drugim został określony szczegółowy zakres danych zawartych w deklaracjach. I tak § 4 wskazuje co stanowi dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego, o których mowa w § 2 pkt 8 tego rozporządzenia, wymieniając między innymi w ust. 1 lit. B - dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy PTU przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy PTU, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy PTU. Analogicznie w rozdziale trzecim tego rozporządzenia minister określa szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji. I tak w § 10 ust. 1 pkt 3 minister wskazuje, między innymi „ wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy PTU przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy PTU, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy PTU” jako dane które ewidencja winna zawierać aby pozwolić na prawidłowe rozliczenie podatku należnego Rozdział 3 ustawy PTU dotyczy „Informacji podsumowujących” i tak w art. 100 ust 1. ustawodawca wskazuje, że podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych: 1) wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 3) dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 4) usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca, 5) przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".
W świetle art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Biorąc pod uwagę powyższy zapis, należy stwierdzić, że co do zasady u podatników podatku VAT podatek należny nie stanowi przychodu. W wyroku NSA z 26 czerwca 2019 r., sygn. II FSK 2422/17 czytamy, że „brak możliwości pomniejszenia przychodu o podatek od wartości dodanej należny na terytorium innego kraju Unii Europejskiej, w sytuacji przyznania możliwości pomniejszenia przychodu tylko o należny krajowy podatek od towarów i usług jest [...] przejawem dyskryminacji, z uwagi na fakt, że oba te podatki oparte są na analogicznej konstrukcji wynikającej z Dyrektywy 2006/112/WE”.
Reasumując :
Ad 1.
Miejscem realizacji prac była elektrociepłownia w Wilnie na Litwa a usługi na rzecz Zleceniodawcy w zakresie nadzoru mechanicznego, głównie w zakresie kotłowym i rurociągów kotłów (…) dostarczanych przez „R.” SA i konwertowanych przez „V.” związane były ze konkretną nieruchomością co zatem idzie zgodnie z art 28e ustawy PTU, miejscem świadczenia było terytorium Litwy, a Podatnik zobowiązany był do rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na terenie Litwy.
Ad 2.
W rozdziale trzecim § 10 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia JPK_VAT minister wskazuje, między innymi „ wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy PTU przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy PTU, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy PTU” jako dane, które ewidencja winna zawierać, aby pozwolić na prawidłowe rozliczenie podatku należnego. W kontekście tego zapisu wykazanie sprzedaży na rzecz podmiotu krajowego w JPK_VAT jako świadczenie usług poza terytorium kraju należy uznać za uzasadnione.
Ad 3.
Rozdział 3 ustawy PTU dotyczący „Informacji podsumowujących” enumeratywnie wymienia transakcje podlegające ujęciu w deklaracji VAT UE i w zakresie świadczenia usług wymienia się tylko te do których stosuje się art. 28b ustawy PTU. Dlatego świadczenie usług poza terytorium kraju, zgodnie z miejscem świadczenia usługi na podstawie art. 28e ustawy PTU nie podlega ujęciu w Deklaracji VAT UE.
Ad 4.
Przychodem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych - zgodnie ustawą z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest kwota ujęta na fakturze pomniejszona o zapłacony na Litwie podatek od wartości dodanej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z tej regulacji wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione, czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Art. 2 pkt 1 ustawy stanowi:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;
Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.1));
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia (opodatkowania) danej usługi.
Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania ww. rozdziału:
1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Ponadto, w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami.
Zgodnie z art. 28e ustawy:
Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.
Przepis art. 28e ustawy – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące – determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości – jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.
Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził Rozporządzeniem Wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284, s. 1) zmianę do Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77, str. 1, z późn. zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.
Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:
Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:
a)każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;
b)każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;
c)każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;
d)każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.
W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:
Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:
a) gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
b) gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.
Zgodnie z art. 31a ust. 2 lit. b rozporządzenia 282/2011:
Ustęp 1 obejmuje w szczególności świadczenie usług nadzoru budowlanego lub ochrony na miejscu.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Podstawową formą działalności jest działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Wykonywał Pan zlecenie na rzecz Zleceniodawcy polegające na nadzorze mechanicznym głównie w zakresie kotłowym i rurociągów kotłów (…). Miejscem realizacji prac była elektrociepłownia w Wilnie na Litwie. Dokonał Pan rejestracji dla potrzeb podatku od wartości dodanej na Litwie, tam też odprowadził Pan podatek od wartości dodanej od tych usług. Kotły i rurociągi kotłów (…) po zestawieniu z elementami składowymi stanowią integralną część budynku elektrociepłowni, bez których budynek elektrociepłowni byłby niepełny. Nie można ich w łatwy sposób zdemontować lub przenieść. Nie można ich przenieść bez zniszczenia lub zmiany budynku. W przypadku demontażu kotłów lub rurociągów kotłów (…) po zestawieniu z elementami składowymi spowodują trwałe uszkodzenia elementów spawanych, budowlanych oraz zniszczenie elementów izolacji.
Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą określenia miejsca świadczenia usług nadzoru na terytorium Litwy.
Odnosząc się do Pana wątpliwości należy stwierdzić, że świadczona przez Pana usługa nadzoru nad zakresem prac mechanicznych montażu kotłów oraz rurociągów kotłowych (…) w elektrociepłowni położonej (...) jest usługą związaną bezpośrednio z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy oraz art. 31a ust. 2 lit. b rozporządzenia 282/2011. Zatem usługi świadczone przez Pana na podstawie art. 28e ustawy należy zakwalifikować jako usługi związane z nieruchomością położoną w (…), Litwie tj. w państwie, w którym położona jest nieruchomość, będąca przedmiotem usługi nadzoru. Zatem usługa nadzoru nad zakresem prac mechanicznych montażu kotłów oraz rurociągów kotłowych (…) w elektrociepłowni położonej w Wilnie nie podlega opodatkowaniu w Polsce, a miejscem jej opodatkowania jest Wilno, Litwa.
Pana wątpliwości dotyczą również określenia czy sprzedaż na rzecz podmiotu krajowego należy w JPK VAT wykazać jako świadczenie usług poza terytorium kraju.
W odniesieniu do kwestii ujęcie przedmiotowej sprzedaży w deklaracji JPK VAT należy wskazać, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.
Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy:
Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.
Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:
13a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.
13b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.
Zatem od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. 2019 poz. 1988, z późn. zm.).
Zgodnie z pkt 4.1 Objaśnień co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposobu wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy, zwanych dalej: „Objaśnieniami”, będących załącznikiem do rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług:
W części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy.
Przy tym, w JPK_V7M i JPK_V7K przewidziano dwa pola, w których wykazuje się sprzedaż opodatkowaną poza granicami kraju, tj. K_11 i P_11.
W polu K_11 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, w stosunku do których podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
W polu P_11 wykazuje się zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju – wykazaną w K_11.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku, gdy świadczy Pan usługę polegającą na nadzorze nad zakresem prac mechanicznych montażu kotłów oraz rurociągów kotłowych (…) w elektrociepłowni położonej (...), dla której miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, zgodnie z art. 28e ustawy, to jest Pan zobowiązany do wykazania świadczenia usług poza terytorium kraju w pliku JPK_VAT z deklaracją w poz. K_11 i P_11 w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do tej usługi powstał obowiązek podatkowy, jeżeli w odniesieniu do nich przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.
Odnosząc się natomiast do pytania 3, które dotyczy ujęcie przedmiotowej usługi w informacji podsumowującej (VAT UE) należy wskazać, że zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".
Stosownie art. 100 ust. 3 pkt 1 ustawy:
Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4.
Jednak powyższe zasady nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ jak zostało wyżej wskazane usługa polegającą na nadzorze nad zakresem prac mechanicznych montażu kotłów oraz rurociągów kotłowych (…) w elektrociepłowni położonej (...), dla której miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, ustalane jest zgodnie z art. 28e ustawy. Tym samym nie wykazuje się wartości takiej usługi w informacji podsumowującej, ponieważ zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy obowiązek ten istnieje wyłącznie w razie świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b ustawy o VAT tj. usługi świadczone na rzecz podatnika.
Tym samym Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right