Wyrok SN z dnia 20 lutego 2023 r., sygn. II CSKP 1006/22

W odniesieniu do szkód wyrządzonych przez wydanie prawomocnych orzeczeń w postępowaniu karnym, nie objętych regulacją art. 552 k.p.k., dla których brak przepisów przewidujących postępowanie prejudycjalne o stwierdzenie ich niezgodności z prawem, podstawę odpowiedzialności Skarbu Państwa stanowi przepis art. 417 § 1 k.c. i sąd w sprawie odszkodowawczej samodzielnie bada i ustala, czy wydane w sprawie karnej orzeczenie, wskazane przez powoda jako przyczyna szkody, jest zgodne z prawem czy bezprawne.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Władysław Pawlak (przewodniczący, sprawozdawca) 

‎SSN Monika Koba ‎

SSN Karol Weitz

w sprawie z powództwa M. S. ‎przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w Warszawie ‎i Prezesowi Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 20 lutego 2023 r. w Izbie Cywilnej w Warszawie, ‎skargi kasacyjnej powódki ‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie ‎z 27 lutego 2020 r., sygn. akt VI ACa 446/19,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. nie obciąża powódki kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił apelację powódki M. S. od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie oddalającego jej powództwo skierowane przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w Warszawie o zapłatę kwoty 2 696 280 zł, z czego kwoty 1 996 280 zł z tytułu utraconych zarobków spowodowanych niesłusznym skazaniem przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie wyrokiem z dnia 29 listopada 2007 r., oraz kwoty 700 000 zł z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wywołaną niesłusznym skazaniem powódki tym wyrokiem karnym.

Sąd Okręgowy ustalił, że na podstawie pełnomocnictwa sporządzonego w formie aktu notarialnego opatrzonego podpisem powódki A. K. zawarł w imieniu J. I. z małżonkami D. Q. i E. D. umowę sprzedaży nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. Irysowej stanowiącej własność J. I.. Pełnomocnictwo A. K. było podrobione. J. I. nie zamierzał sprzedawać przedmiotowej nieruchomości i nie miał wiedzy o podejmowanych w tym zakresie przez inne osoby czynnościach.