Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.40.2023.2.MM

Otrzymanie darowizn od użytkowników aplikacji, które przekroczyły kwotę wolną od opodatkowania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 19 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania w darowiźnie środków pieniężnych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 maja 2023 r. (wpływ 8 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Jest Pan użytkownikiem aplikacji na urządzenia mobilne i komputerowe o nazwie (…). Od dnia 8 stycznia 2022 r. zaczął Pan prowadzić w tej aplikacji rozmowy „na żywo” w formie audiowizualnej, które są dostępne dla nieograniczonej liczby użytkowników aplikacji i są całkowicie bezpłatne - dostęp do nich nie wymaga uiszczenia jakiejkolwiek opłaty. Wymienione rozmowy, zajmują Panu około godzinę, nie prowadzi ich Pan regularnie - od kilku do kilkunastu razy w miesiącu. Kiedy zaczynał je Pan prowadzić nie liczył Pan, że otrzyma jakiekolwiek profity, robi Pan to dla przyjemności. Część z wymienionych użytkowników dobrowolnie przekazuje na Pan rzecz darowizny w postaci wirtualnych przedmiotów, będących algorytmami programu informatycznego. Przedmioty te można zarówno kupić za realną walutę, można je również spieniężyć. Obydwie czynności realizuje się w formie przelewów na konto lub z konta operatora aplikacji (…). Do chwili obecnej suma darowizn od poszczególnych darczyńców nie przekroczyła kwoty 5.308 zł. Wyjątkiem są darczyńcy o nazwach (których używają w aplikacji) – „S.”, od którego łącznie otrzymał Pan kwotę 16.318,59 zł (szesnaście tysięcy trzysta osiemnaście złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy), oraz „j.”, od którego otrzymał Pan łącznie kwotę 21.779,26 zł (dwadzieścia jeden tysięcy siedemset siedemdziesiąt dziewięć złotych dwadzieścia sześć groszy). Tym samym obydwaj użytkownicy przekazując wymienione wirtualne przedmioty zobowiązali się dobrowolnie dokonać bezpłatnego świadczenia na Pana rzecz kosztem swojego majątku.

Aktualnie darczyńców zna Pan jedynie po ich nazwach z aplikacji i nie jest Pan w stanie zdobyć ich danych personalnych i adresowych. Z posiadanych przez Pana informacji wie Pan jedynie, że użytkownik „S.” zamieszkuje na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, a użytkownik „j.” - na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. W czasie otrzymywania tej darowizny był Pan obywatelem polskim i posiadał Pan stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Przy przyjęciu, że przedstawione przysporzenia na Pana rzecz stanowią darowiznę w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. i podlegają opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w tej ustawie, to czy w zeznaniu podatkowym SD może Pan pominąć dane personalne i adresowe darczyńców?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Pana zdaniem, mając na uwadze, że przysporzenie otrzymane od użytkowników aplikacji stanowi darowiznę ze wszelkimi tego konsekwencjami prawnopodatkowymi, to jest po przekroczeniu limitu stanowiącego kwotę wolną od podatku, należy złożyć stosowną deklarację i uiścić kwotę podatku. Natomiast niemożliwość ustalenia danych personalnych darczyńcy nie może mieć negatywnych skutków dla podatnika, przez to winno być dopuszczalne złożenie deklaracji bez identyfikacji darczyńcy z załączonym stosownym wyjaśnieniem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji darowizny, w związku z tym należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Powyższe oznacza, że darowizna musi wzbogacić obdarowanego, a darczyńca nie może w zamian uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny ani w przyszłości. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

W myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Stosownie do art. 3 pkt 1 ww. ustawy:

Jak z powyższych przepisów wynika, nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

-nabywane rzeczy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

-nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą; jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

-nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą, jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca nie jest obywatelem polskim lub nie ma miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub,

-nabywane rzeczy ruchome znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale w dniu nabycia zarówno darczyńca jak i obdarowany nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Uogólniając, należy stwierdzić, że ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn określił dwa samoistne stany prawne – normujące odmienne zdarzenia – w zakresie przysporzenia majątkowego, z którymi prawo wiąże powstanie obowiązku podatkowego.

Pierwszy, określony w treści art. 1 ww. ustawy, odnosi się do nabycia rzeczy lub praw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa czy też miejsca zamieszkania uprawnionej osoby fizycznej. Wyjątek od tej zasady został określony w art. 3 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych lub praw znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia zarówno nabywca, jak i darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Drugi stan prawny, określony w art. 2 cyt. ustawy, odnosi się do posiadania obywatelstwa polskiego lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że w chwili otrzymania darowizny od darczyńcy „j.”, który zamieszkuje na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej był Pan obywatelem polskim. Zgodnie zatem z ww. przepisami, należy stwierdzić, że nabycie wirtualnych przedmiotów tytułem darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ w chwili ich nabycia był Pan obywatelem polskim.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w powiązaniu z § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 10 października 2022 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek (Dz.U. z 2022 r. poz. 2084):

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 cyt. ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Stosownie do art. 14 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy:

Jeżeli wartość darowizny od jednego darczyńcy przekroczy kwotę wolną od podatku w okresie wskazanym powyżej wówczas w myśl art. 17a ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan w aplikacji rozmowy „na żywo”, które są dostępne dla nieograniczonej liczby użytkowników i są całkowicie bezpłatne. Część z użytkowników dobrowolnie przekazuje na Pan rzecz darowizny w postaci wirtualnych przedmiotów. Do chwili obecnej suma darowizn od poszczególnych darczyńców nie przekroczyła kwoty 5.308 zł. Wyjątkiem jest darczyńca o nazwie „S.”, który łącznie przekazał Panu 16.318,59 zł oraz darczyńca o nazwie „j”, który przekazał Panu 21.779,26 zł. Nie jest Pan w stanie zdobyć danych personalnych i adresowych ww. darczyńców. Obaj użytkownicy przekazując ww. wirtualne przedmioty zobowiązali się dobrowolnie dokonać bezpłatnego świadczenia na Pana rzecz kosztem swojego majątku.

Pana zdaniem, po przekroczeniu limitu stanowiącego kwotę wolną od podatku należy złożyć stosowną deklarację i uiścić podatek. Ze względu na brak możliwości ustalenia danych personalnych darczyńców, dopuszczalne jest złożenie deklaracji bez danych identyfikujących darczyńcę.

Przyjmując zatem za Panem, że od użytkowników aplikacji otrzymał Pan darowiznę, należy stwierdzić, że każda otrzymana przez Pana darowizna zgodnie z ww. art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Darczyńcą w tym przypadku jest każda osoba trzecia (użytkownik aplikacji o określonej nazwie/nick’u), przekazująca na Pana rzecz darowiznę. Użytkowników aplikacji należy zaliczyć do III grupy podatkowej. W tym miejscu należy wyjaśnić, że każdy darczyńca, w stosunku do którego nie można określić stopnia pokrewieństwa z obdarowanym, winien zostać zakwalifikowany do III grupy podatkowej. Zaliczenie osoby darczyńcy do I lub II grupy podatkowej jest możliwe jedynie wówczas, gdy obdarowany posiada dającą się wykazać wiedzę w zakresie przynależności darczyńcy do osób wymienionych w I lub II grupie podatkowej.

Zatem darowizny, otrzymane przez Pana od jednej osoby w okresie pięciu lat, których suma nie przekroczy kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn (tj. 5.308 zł), nie podlegają opodatkowaniu.

Opodatkowaniu podlegają natomiast darowizny, które otrzymał Pan od darczyńcy „S.” oraz „j.”, ponieważ przekazali oni na Pana rzecz darowizny o wartości 16.318,59 zł („S.”) oraz 21.779.26 zł („j.”). Jest Pan zatem zobowiązany w stosunku do obu ww. darowizn do złożenia zeznania (druk SD-3) o ich nabyciu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Zeznanie podatkowe składa się z tytułu otrzymania darowizny od każdej osoby fizycznej odrębnie. Przy czym nie jest przeszkodą opodatkowania ww. darowizn, to że nie jest Pan w stanie ustalić danych personalnych i adresowych darczyńców. Istotny jest fakt otrzymania darowizny, która przekracza kwotę wolną od opodatkowania, a więc darowizny, którą należy opodatkować i wykazać w zeznaniu SD-3. Jako darczyńcę w zeznaniu SD-3 wskaże Pan nazwę jaką darczyńca używa w aplikacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.