Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.89.2023.1.AW

W zakresie ustalenia: - czy przeniesienie na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu wcześniejszych wypłat na poczet zysku po rozwiązaniu Spółki spowoduje powstanie przychodu po stronie Wnioskodawcy zgodnie z art. 14a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; - jeżeli stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 jest prawidłowe czy w przypadku przeniesienia na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu zwrotu wcześniej wypłaconych zaliczek na poczet zysku, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość przeniesionej wierzytelności na rzecz

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy przeniesienie na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu wcześniejszych wypłat na poczet zysku po rozwiązaniu Spółki spowoduje powstanie przychodu po stronie Wnioskodawcy zgodnie z art. 14a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

- jeżeli stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 jest prawidłowe czy w przypadku przeniesienia na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu zwrotu wcześniej wypłaconych zaliczek na poczet zysku, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość przeniesionej wierzytelności na rzecz Wspólników.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również jako „Spółka”) jest podmiotem posiadającym siedzibę w Polsce. Na Spółce ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy.

Komandytariuszami Spółki są 2 osoby fizyczne, będące obywatelami polskimi, zamieszkałe w Polsce, posiadające polską rezydencję podatkową. Łączny udział w zyskach Wspólników (dalej również jako „Wspólnik nr 1” „Wspólnik nr 2”) będących osobami fizycznymi to 99%. Pozostałe udziały posiada Spółka z o.o. (dalej również jako „Wspólnik 3”) tj. T. Sp. z o.o.

Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność transport drogowy towarów (PKD 49.41.Z.).

Wspólnicy (nr 1 i 2) w 2019 r. nabyli prawa i obowiązki w Spółce na podstawie umowy sprzedaży ogółu praw i obowiązków w Spółce Komandytowej z dnia 6 lutego 2019 r.

Spółka Wnioskodawca w trakcie 2019 r. wypłaciła Wspólnikom nr 1 i nr 2 zaliczki na poczet przyszłych zysków (dalej również „zaliczki na poczet zysku”).

Po zakończonym roku podatkowym (2019 r.) Spółka Wnioskodawca nie uzyskała zysku, który pozwalałby na wypłatę takiego zysku.

Wspólnicy Spółki nie zwrócili tych środków Wnioskodawcy i tym samym stali się Dłużnikami Wnioskodawcy. Spółka stała się jednocześnie Wierzycielem Wspólników w zakresie wcześniejszych wypłat na poczet zysku Spółki.

W wyniku powyższych zdarzeń powstała:

- Wierzytelność Spółki wobec Wspólnika nr 1 (dalej również jako „Wierzytelność nr 1”) oraz

- Wierzytelność Spółki wobec Wspólnika nr 2 (dalej również jako „Wierzytelność nr 2”)

W związku z planowanym zakończeniem działania Spółki nastąpi rozwiązanie Spółki komandytowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego i w konsekwencji zostaną podjęte jednomyślne uchwały wspólników w sprawie zakończenia jej działalności stosownie do treści art. 103 w związku z art. 58 § 1 pkt 2 i 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej „Rozwiązanie”).

Zgodnie z planowanym zakończeniem działalności Spółki komandytowej w drodze jej rozwiązania podziałowi między wspólników ulegnie cały majątek Spółki. Na przedmiotowy majątek składać się będą zwłaszcza majątek w postaci Wierzytelności nr 1 i 2 (dalej łącznie „Majątek likwidacyjny”). Podział Majątku likwidacyjnego zostanie przeprowadzony uchwałą wspólników zgodnie z postanowieniami umowy Spółki komandytowej oraz przepisami Kodeksu Spółek Handlowych (w proporcji do udziału kapitałowego w Spółce komandytowej poszczególnych wspólników).

Jeśli do czasu rozwiązania Spółki Wspólnicy nie zwrócą Wnioskodawcy wcześniejszych zaliczek na poczet zysku, podział majątku Spółki zostanie dokonany w taki sposób, że:

-Wspólnik nr 1 otrzyma m.in. Wierzytelność nr 1 przysługującą Wnioskodawcy w stosunku do tego Wspólnika nr 1,

-Wspólnik nr 2 otrzyma m.in. Wierzytelność nr 2 przysługującą Wnioskodawcy w stosunku do tego Wspólnika nr 2.

Pytania

1. Czy przeniesienie na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu wcześniejszych wypłat na poczet zysku po rozwiązaniu Spółki spowoduje powstanie przychodu po stronie Wnioskodawcy zgodnie z art. 14a ustawy o CIT?

2. Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 jest prawidłowe czy w przypadku przeniesienia na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu zwrotu wcześniej wypłaconych zaliczek na poczet zysku, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość przeniesionej wierzytelności na rzecz Wspólników?

Państwa stanowisko w sprawie

Na wstępie wskazać należy, że w kontekście zadanych pytań, wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia skutków podatkowych wydania wspólnikom wierzytelności w związku z rozwiązaniem Spółki Komandytowej.

Tym samym nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej ta część prezentowanych stanowisk, która dotyczy skutków podatkowych przekazania wspólnikom pozostałej części majątku rozwiązywanej Spółki.

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie Składników majątku swoim Wspólnikom (nr 1 i 2) w ramach rozwiązania Spółki będzie rodziło jednocześnie przychód i koszt podatkowy.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Art. 12 ust. 3a ustawy CIT stanowi, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi nie później niż dzień:

1.wystawienia faktury albo

2.uregulowania należności.

Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy CIT, w przypadku, gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości albo w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), podziału pomiędzy wspólników (akcjonariuszy) majątku likwidowanej spółki albo spółdzielni, przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku podziału majątku likwidacyjnego w formie cesji wierzytelności na Wspólników z tytułu zwrotu środków wypłaconych wcześniej tytułem „zaliczki na poczet zysku” powstanie przychód po stronie Spółki Wnioskodawcy.

Powyższe wynika bezpośrednio ze znowelizowanego art. 14a ustawy o CIT, nakazującego rozpoznawanie przychodu w przypadku regulowania zobowiązań w formie świadczenia niepieniężnego również w przypadku podziału między wspólników majątku rozwiązywanej Spółki.

Ad 2

Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 zostanie uznane za prawidłowe to w przypadku przeniesienia na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu zwrotu wcześniej wypłaconych zaliczek na poczet zysku, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość przeniesionej wierzytelności na rzecz Wspólników.

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku gdy konieczne będzie ustalenie przychodu podatkowego należy jednocześnie określić koszty uzyskania przychodów w wartości wcześniejszych „zaliczek na poczet zysku”.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, musi spełniać następujące warunki:

-powinien zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-powinien być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-powinien pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-powinien być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-powinien zostać właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wierzytelności związane z obowiązkiem zwrotu zaliczek na poczet zysku są składnikiem majątku Wnioskodawcy. Wydatek w postaci przeniesienia tych wierzytelności na Wspólników zostanie zatem pokryty z zasobów majątkowych Wnioskodawcy.

Wierzytelność ani jej równowartość nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone. Poczyniony wydatek będzie miał tym samym charakter definitywny. Wydatek pozostaje w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a ściślej - z zakończeniem tej działalności. Wydatek zostanie poniesiony w celu wywiązania się z ustawowego obowiązku przekazania majątku Wspólnikom po rozwiązaniu Spółki. Wydatek ten będzie poniesiony w celu uzyskania przychodu, bowiem przy założeniu, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe, zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy CIT przychodem będzie wartość rynkowa wierzytelności, tj. jej wartość faktycznej wypłaty zaliczek na poczet zysku, przenoszona na Wspólnika.

Wydatek w postaci przelewu wierzytelności będzie zatem poniesiony w celu osiągnięcia przychodu. Ten wydatek nigdy wcześniej nie był kosztem podatkowym.

Przeniesienie wierzytelności na Wspólników zostanie udokumentowane, ponieważ zostanie ono dokonane na podstawie odpowiednich uchwał zgromadzenia wspólników o podziale majątku w naturze.

Z art. 16 ust. 1 ustawy CIT nie wynika żadne ograniczenie w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, które miałoby zastosowanie do przeniesienia wierzytelności na Wspólników. W szczególności nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy CIT, zgodnie z którym do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, w tym w sposób określony w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które uprzednio zostały zarachowane jako przychód należny - do wysokości uprzednio zarachowanej jako przychód należny. Wnioskodawca nie poniesie bowiem straty na przeniesieniu wierzytelności na Wspólników.

Wnioskodawca podkreśla, że podobne stanowisko było już potwierdzane na gruncie interpretacji indywidualnych m.in. interpretacja z dnia 13 października 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-1.4010.471.2022.4.AND:

„kosztem uzyskania przychodu będzie zatem część kapitałowa (...) wierzytelności przysługującej Wnioskodawcy od Wspólników w kwocie, w jakiej nie została zapłacona na dzień dokonania podziału majątku likwidacyjnego, z powyższym zastrzeżeniem, należało uznać za prawidłowe”.

Podsumowując, w zdarzeniu przyszłym, będącym przedmiotem niniejszego wniosku, kosztem uzyskania przychodu będzie zatem wartość wierzytelności przysługującej Wnioskodawcy od Wspólników w kwocie, w jakiej nie została spłacona na dzień dokonania rozwiązania Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. 2022 r. poz. 1467, dalej: „KSH”),

Zgodnie art. 102 KSH,

Stosownie do art. 58 § 1 KSH,

W myśl art. 67 § 1 KSH,

Ponadto, na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 2123; dalej: „ustawa nowelizująca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) mają zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy nowelizującej,

W świetle art. 12 ust. 6 ustawy nowelizującej,

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia m.in. czy przeniesienie na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu wcześniejszych wypłat na poczet zysku po rozwiązaniu Spółki spowoduje powstanie przychodu po stronie Wnioskodawcy zgodnie z art. 14a ustawy o CIT.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,

W myśl natomiast art. 14a ust. 1 ustawy o CIT,

Z powołanych w sprawie przepisów wynika zatem, że za przychód podatkowy mogą zostać uznane tylko takie przysporzenie podatnika, które mają charakter definitywny, tj. w sposób bezzwrotny i trwały powiększają jego majątek. Przychody należne to bowiem wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Wierzytelność stanowi uprawnienie wierzyciela do żądania od dłużnika spełnienia określonego działania lub zaniechania, np. zapłaty ceny za wykonaną usługę, zapłaty ceny za sprzedany towar lub obowiązek zwrotu zaciągniętej pożyczki.

Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia. Stanowisko to potwierdzają także przedstawiciele doktryny, w ocenie których „przychodem podatkowym są wyłącznie tylko takie wartości, które definitywnie powiększają aktywa osoby prawnej” (tak: P.Małecki, M.Mazurkiewicz, Komentarz do art. 12 u.p.d.o.p., CIT. Komentarz, Lex, 2012).

Z opisu sprawy wynika m.in., że Wspólnicy Spółki w 2019 r. nabyli prawa i obowiązki w Spółce na podstawie umowy sprzedaży ogółu praw i obowiązków w Spółce Komandytowej. Spółka w trakcie 2019 r. wypłaciła Wspólnikom zaliczki na poczet przyszłych zysków. Po zakończonym roku podatkowym (2019 r.) Spółka nie uzyskała zysku, który pozwalałby na wypłatę takiego zysku. Wspólnicy Spółki nie zwrócili tych środków Wnioskodawcy i tym samym stali się Dłużnikami Wnioskodawcy. Spółka stała się jednocześnie Wierzycielem Wspólników w zakresie wcześniejszych wypłat na poczet zysku Spółki. W związku powyższym powstały Wierzytelności Spółki wobec Wspólników. Obecnie planowane jest zakończeniem działania Spółki oraz jej rozwiązanie bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Zgodnie z planowanym zakończeniem działalności Spółki komandytowej w drodze jej rozwiązania podziałowi między wspólników ulegnie cały majątek Spółki. Na przedmiotowy majątek składać się będą zwłaszcza majątek w postaci Wierzytelności.

Zatem, biorąc pod uwagę powyżej wskazane przepisy prawa oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że w związku z przekazaniem składników majątkowych (aktywów) należących do Wnioskodawcy w postaci Wierzytelności w drodze przeniesienia tych Wierzytelności na rzecz Wspólników, po stronie Spółki powstanie przychód, rozpoznany na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 14a ust. 1 tej ustawy.

Wskazać należy, że rozwiązanie Spółki i przekazanie jej składników majątkowych Wspólnikom, którym przysługuje takie uprawnienie, skutkuje powstaniem zobowiązania Spółki do zaspokojenia roszczeń Wspólników o przekazanie tych składników. Wykonanie zobowiązania w formie przeniesienia przez Spółkę prawa własności majątku na rzecz dotychczasowych Wspólników prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania Spółki. W ten sposób, Spółka jako dłużnik zwolni się z długu, a ww. składniki majątku będą przysługiwały Wspólnikom. Prowadzi to do powstania po stronie Spółki przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 w związku z art. 14a ust. 1 ustawy o CIT.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Powstanie po stronie spółki ww. przychodów powoduje, że Spółka ma w związku z tym również prawo do uwzględnienia kosztów uzyskania tych przychodów.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Dany wydatek podlega zatem uznaniu za koszt uzyskania przychodów wówczas, kiedy pozostaje on w ścisłym związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i jeżeli istnieje związek pomiędzy faktem jego poniesienia, a możliwością powstania (zwiększenia) przychodu bądź związek między jego poniesieniem, a dążeniem do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Nie może to być także wydatek wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Wskazać przy tym należy, iż w orzecznictwie oraz w doktrynie podkreśla się konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku w zakresie istnienia związku ponoszonych przez podmiot wydatków z prowadzoną przez ten podmiot działalnością i osiąganymi w jej następstwie przychodami. Ponadto w doktrynie i judykaturze wskazuje się, iż takimi podatkowymi kosztami mogą być te wydatki, które są racjonalne, to jest ekonomicznie uzasadnione oraz właściwie udokumentowane.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika m.in, że Wierzytelności przysługujące Spółce wobec jej Wspólników są składnikami majątku Wnioskodawcy. Spółka w trakcie 2019 r. wypłaciła Wspólnikom zaliczki na poczet przyszłych zysków. Po zakończonym roku podatkowym (2019 r.) Spółka nie uzyskała zysku, który pozwalałby na wypłatę takiego zysku. Wspólnicy Spółki nie zwrócili tych środków Wnioskodawcy i tym samym stali się Dłużnikami Wnioskodawcy. Spółka stała się jednocześnie Wierzycielem Wspólników w zakresie wcześniejszych wypłat na poczet zysku Spółki. W związku powyższym powstały Wierzytelności Spółki wobec Wspólników.

Zatem, wartość przenoszonych Wierzytelności, która stanowi majątek Spółki, a która regulowana jest w postaci wykonania świadczenia niepieniężnego poprzez podział majątku rozwiązywanej Spółki, będzie stanowiła dla Wnioskodawcy koszt podatkowy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Wnioskodawcę przepisu art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, wskazać należy, że w przypadku uzyskania przychodu określonego w art. 14a ustawy o CIT, co do zasady, przepis art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT ma zastosowanie.

Jednakże w niniejszej sprawie przepis ten nie będzie miał zastosowania, bowiem z wniosku nie wynika aby w przypadku przeniesienia ww. wierzytelności na rzecz wspólników powstała strata.

Zatem, mając na uwadze powyższe, zgodzić się należy z Państwa stanowiskiem w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, że w przypadku przeniesienia na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu zwrotu wcześniej wypłaconych zaliczek na poczet zysku, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość przeniesionej wierzytelności na rzecz Wspólników.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:

- czy przeniesienie na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu wcześniejszych wypłat na poczet zysku po rozwiązaniu Spółki spowoduje powstanie przychodu po stronie Wnioskodawcy zgodnie z art. 14a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe;

- jeżeli stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 jest prawidłowe czy w przypadku przeniesienia na rzecz Wspólników wierzytelności z tytułu zwrotu wcześniej wypłaconych zaliczek na poczet zysku, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość przeniesionej wierzytelności na rzecz Wspólników – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ nie odniósł się do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej, albowiem została one wydana w indywiadualnej sprawie podatnika i nie wiążą Organu w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjny. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).