Interpretacja indywidualna z dnia 5 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.137.2023.2.KT

Brak opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na rzecz X oraz możliwość skorygowania uprzednio złożonych deklaracji wraz ze złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na rzecz X oraz możliwości skorygowania uprzednio złożonych deklaracji wraz ze złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Uzupełnił go Pan pismem z 12 kwietnia 2023 r. (data wpływu 12 kwietnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (z uwzględnieniem uzupełnienia)

Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania (dalej: „Umowa”) z X (dalej: „Spółka”). Umowa nie została zawarta na podstawie regulacji ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1907). Wynika to z faktu, że Spółka nie stanowi żadnego z podmiotów wskazanych w art. 1 ust. 1 i 2 powyższej ustawy.

Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

Przychody uzyskiwane przez Zarządzającego na podstawie Umowy stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 13 pkt 7 i pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”)

Wnioskodawca został powołany, uchwałą rady nadzorczej Spółki, do pełnienia funkcji członka zarządu Spółki – wiceprezesa zarządu II kadencji. W ramach Umowy Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia usług zarządzania osobiście, bez względu na to, czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Świadczone przez Zarządzającego usługi polegają w szczególności na:

-prowadzeniu spraw Spółki i uczestnictwie w pracach zarządu z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z funkcji,

-reprezentowaniu Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki,

-osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki,

-realizacji wyznaczonych celów zarządczych (dalej: „Czynności”).

Wnioskodawca jest zobowiązany wykonywać Czynności w czasie oraz w sposób zapewniający należytą realizację Umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. Wnioskodawca zobowiązany jest wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Spółki, przy czym ze względu na realizację zobowiązań Zarządzającego wynikających z Umowy lub w innych przypadkach uzasadnionych potrzebami Spółki, Umowa może być wykonywana w innych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, jednak świadczenie Czynności poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej funkcjonowania. Świadczenie Czynności poza siedzibą Spółki trwające nieprzerwanie powyżej dwóch dni kalendarzowych wymaga wcześniejszego poinformowania przez Zarządzającego odpowiednich osób.

Zarządzającemu przysługuje prawo do przerwy w wykonywaniu Czynności – na podstawie decyzji własnej Zarządzającego, w tym wskutek choroby, niepowodującej obniżenia wynagrodzenia – w wymiarze nieprzekraczającym 24 dni kalendarzowych w danym roku obrotowym.

W przypadku wykonywania przedmiotu Umowy w miejscu innym niż siedziba Spółki, celem zachowania wymogów bezpieczeństwa, Wnioskodawca zobowiązał się do używania i korzystania z przedmiotów i urządzeń udostępnionych Zarządzającemu w celu wykonywania Czynności, w szczególności przenośnego komputera osobistego z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet, środków łączności, w tym telefonu komórkowego, spełniających wymagane przez Spółkę wymogi bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych. Wykonywanie Czynności poza siedzibą Spółki z wykorzystaniem innych urządzeń technicznych i zasobów jest dopuszczalne, o ile zostaną one uprzednio sprawdzone przez Spółkę pod względem spełnienia wymogów bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych.

Wnioskodawca jest, na podstawie odrębnej umowy o udostępnienie samochodu służbowego, zobowiązany do ponoszenia comiesięcznej opłaty za użytkowanie samochodu, niemniej opłata ta dotyczy wyłącznie użytku do celów prywatnych.

Na postawie Umowy Spółka udostępnia Wnioskodawcy do korzystania w zakresie niezbędnym do wykonywania Czynności urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności:

-przekazane do jego dyspozycji pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem,

-komputer przenośny wraz z dostępem do sieci Internet,

-telefon komórkowy,

-samochód służbowy,

-inne urządzenia techniczne (fax, drukarka, skaner).

Urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki są udostępniane Wnioskodawcy na zasadach wynikających z procedur obowiązujących w Spółce.

Wnioskodawca uprawniony jest do uczestnictwa w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym związanych z przedmiotem działalności Spółki i, o ile jest to konieczne dla realizacji zobowiązań Spółki, w tym do odbywania podróży służbowych w kraju i za granicą. Spółka będzie ponosić lub refinansować koszty indywidualnego szkolenia Zarządzającego związanego ze świadczeniem Czynności i obowiązkami umownymi Zarządzającego, o ile rada nadzorcza wyrazi zgodę na poniesienie lub refinansowanie kosztów takiego szkolenia.

W związku ze świadczeniem Czynności, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie całkowite, które składa się z części stałej oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki. Wynagrodzenie stałe wypłacane jest comiesięcznie. Wynagrodzenie zmienne uzależnione jest od poziomu realizacji celów zarządczych i nie może przekroczyć 50% wynagrodzenia stałego Zarządzającego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującego wynagrodzenia zmiennego.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Umowa nie wskazuje, iż Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność, w związku ze świadczonymi Czynnościami, wobec osób trzecich. Natomiast zapisy umowne wskazują, że wspomniana powyżej odpowiedzialność za szkody wobec Spółki „jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu Spółek Handlowych”.

Do pełnionej przez Zarządzającego funkcji mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.), w szczególności art. 204 oraz art. 299 tej ustawy. Przychody netto z tytułu wynagrodzenia należnego Zarządzającemu z tytułu Czynności przekraczają 200 tys. zł netto rocznie. Czynności wykonywane przez Zarządzającego na rzecz Spółki są przez Spółkę wykorzystywane do świadczenia czynności opodatkowanych VAT.

Wnioskodawca za wykonywane usługi otrzymywał wynagrodzenie na podstawie wystawianych faktur VAT ze stawką 23 %. Wnioskodawca wskazuje, że składa deklaracje w okresach miesięcznych. Wnioskodawca wskazuje, że faktury na rzecz X wystawiane były od września 2020 i dotyczą następujących okresów: wrzesień 2020-marzec 2021. Powyższe okresy dotyczą faktur w okresach, za które Wnioskodawca chciałby sporządzić korektę deklaracji.

Wnioskodawca zamierza skorygować złożone uprzednio deklaracje i wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku z faktur dokumentujących Czynności wykonywane na rzecz X za następujące okresy: wrzesień 2020-marzec 2021.

Wnioskodawca wskazuje, że w sytuacji objętej zakresem wniosku nie doszło u niego do zawieszenia uprawnienia do skorygowania deklaracji, o którym mowa w art. 81b § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą.

Pytania

1)Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą i działa jako podatnik VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 3 ustawy o VAT, a w konsekwencji, czy Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy podlegają opodatkowaniu VAT?

2)W przypadku, gdyby Czynności nie podlegały opodatkowaniu VAT – czy Wnioskodawca może skorygować złożone uprzednio deklaracje i wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku z wystawionych przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących Czynności?

Państwa stanowisko w sprawie

1)Zdaniem Wnioskodawcy w ramach Umowy nie wykonuje on samodzielnie działalności gospodarczej, więc czynności wykonywane na podstawie Umowy nie podlegają opodatkowaniu VAT.

2)Zdaniem Wnioskodawcy może on skorygować złożone uprzednio pliki JPK i wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku z wystawionych przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących Czynności.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

-przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

-zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

-świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Należy przez nie rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl jej art. 7. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być bowiem wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

-z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Tym samym z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności, co do warunków:

-wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia oraz

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem, użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi.

Sposób rozumienia przedmiotowych kryteriów został szczegółowo wyjaśniony m.in. w Interpretacji Ogólnej, która dotyczy kwalifikacji na gruncie ustawy o VAT czynności (usług) wykonywanych przez członków zarządu spółek, działających na podstawie umów cywilnoprawnych (umów o zarządzanie, kontraktów menadżerskich, itp.):

·w odniesieniu do których przychody są zaliczone do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o PIT oraz

·zawartych w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami,

·w zakresie uznania przedmiotowych czynności (usług) jako czynności opodatkowanych VAT, wykonywanych w ramach samodzielnej działalności gospodarczej.

Interpretacja Ogólna została co prawda wydana pod kątem zapisów umownych zawartych w związku z regulacjami wskazanej ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r., niemniej w ocenie Wnioskodawcy zawiera uniwersalne wskazówki interpretacyjne odnośnie do sposobu rozumienia kryteriów (wspomnianych warunków), o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT.

Pierwszy ze wskazanych kryteriów dotyczy warunków wykonywania czynności. W świetle Interpretacji Ogólnej jego istotą jest uznanie, iż samodzielnej działalności gospodarczej nie będzie stanowiła działalność, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego wykonywane są konkretne czynności. W tym zakresie w Interpretacji Ogólnej wskazano m.in., że: „Przyjęcie zgodnie z postanowieniami ustawy o wynagradzaniu stosownych rozwiązań dotyczących zapewnienia zarządzającemu w zakresie niezbędnym do wykonywania usług zarządzania urządzeń technicznych (np. komputera, telefonu komórkowego, samochodu, itp.) oraz ewentualnie innych zasobów, którymi dysponuje spółka (np. pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach związanych ściśle z pełnioną funkcją i powierzonymi zadaniami, firmowych kart płatniczych i kredytowych, itp.) dodatkowo potwierdza charakter (przemawiający za brakiem samodzielności w rozumieniu VAT) takiego stosunku prawnego”.

W ocenie Wnioskodawcy warunek ten został spełniony. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka przekazuje do dyspozycji Zarządzającego pomieszczenia biurowe, komputer, telefon, itd. Co więcej, przekazanie to następuje – w myśl zapisów umownych – na zasadach wynikających z procedur obowiązujących w Spółce. Wprawdzie Zarządzający jest, na podstawie odrębnej umowy o udostępnienie samochodu służbowego, zobowiązany do ponoszenia comiesięcznej opłaty za użytkowanie samochodu, niemniej opłata ta dotyczy wyłącznie użytku do celów prywatnych – co oznacza, że do celów służbowych Zarządzający został w istocie wyposażony w auto.

Drugim z kryteriów opisanych w Interpretacji Ogólnej jest warunek wynagrodzenia. Zakładając, że umowa przewiduje, iż zarządzający korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony, w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy umowa cywilnoprawna przewiduje dla zarządzającego stałe wynagrodzenie. W takim bowiem przypadku uznaje się, że po stronie świadczącego nie jest ponoszone ryzyko finansowe. W Interpretacji Ogólnej wskazano wprost, iż: „Rozpatrywany warunek będzie spełniony także jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny (np. wypłacany pod warunkiem i/lub w wysokości określonej realizacją wyznaczonych celów zarządczych, które mogą dotyczyć w szczególności kondycji finansowej spółki, jej pozycji rynkowej, realizacji określonej inwestycji, strategii itd.) pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o wynagradzaniu, wynagrodzenie całkowite członka organu zarządzającego składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe, określonej kwotowo, oraz części zmiennej stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy spółki, przy czym zgodnie z ust. 5 część zmienna nie może przekraczać 50%, a m.in. w spółkach publicznych 100% wynagrodzenia podstawowego zarządzającego w poprzednim roku obrotowym. Należy uznać, że takie ukształtowanie wynagrodzenia spełnia badany warunek.”

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz wskazane powyżej kryteria, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że w przedmiotowej sprawie warunek wynagrodzenia również jest spełniony. W szczególności w Umowie określono, że Zarządzającemu będzie przysługiwać wynagrodzenie o charakterze stałym, a ponadto zmienna część wynagrodzenia, która nie będzie przekraczać 50% wartości wynagrodzenia stałego. Wynagrodzenie zmienne uzależnione jest od realizacji celów zarządczych.

Trzecim ze wskazanych warunków jest odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich. Warunek ten uznaje się za spełniony, jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność leży po stronie spółki (zlecającego), a nie po stronie faktycznego wykonawcy (tj. zarządzającego), co jednocześnie wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek ten uznaje się także za spełniony w sytuacji, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności. Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych. Interpretacja Ogólna wskazuje w tym zakresie, iż „jeżeli dana umowa przewiduje, że zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków zarządzającego wynikających z umowy lub z przepisów prawa – przy czym, odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu, określonej przepisami prawa (w szczególności na mocy KSH) – niniejszy warunek nie będzie spełniony. (...) Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on – z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu – na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. KSH) wskazany warunek nie jest spełniony. Odpowiednio jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony. ”

Zapisy Umowy w zakresie odpowiedzialności Zarządzającego przewidują odpowiedzialność Zarządzającego wyłącznie w odniesieniu do Spółki. Nie została natomiast przewidziana odpowiedzialność Zarządzającego wobec osób trzecich w związku z wykonywaniem Umowy. Umowa wprawdzie wskazuje, że Zarządzający ponosi niezależną od odpowiedzialności wobec Spółki odpowiedzialność z tytułu pełnienia funkcji, określonej w przepisach prawa, w szczególności w Kodeksie Spółek Handlowych – niemniej jest to wyłącznie odesłanie do ogólnej odpowiedzialności wynikającej z przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Wobec tego, biorąc pod uwagę wskazane rozumienie kryterium „odpowiedzialności”, w ocenie Wnioskodawcy należy również w tym przypadku uznać, że warunek jest w świetle Interpretacji Ogólnej spełniony. Interpretacja Ogólna wskazuje bowiem w tym zakresie, iż: „Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w okolicznościach przedmiotowej sprawy czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie zawartej ze Spółką Umowy nie mieszczą się w definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o VAT. Stosunek prawny ukształtowany pomiędzy Spółką a Zarządzającym na mocy Umowy wskazuje, że spełnione zostały wszystkie przedstawione powyżej warunki wyłączające, które określone zostały w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Zatem Zarządzający działający na podstawie Umowy, nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej i nie działa jako podatnik VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 3 ustawy o VAT, a wynagrodzenie Zarządzającego z tytułu świadczenia Czynności nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ad. 2)

Przepis art. 75 § 3 o.p. stanowi, że w przypadku, gdy z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia deklaracji, to podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowaną deklarację.

Podstawą prawną dokonania korekty deklaracji podatkowej jest przepis art. 81 § 1 o.p. Uprawnienie do dokonania korekty to jedno z podstawowych uprawnień podatnika, któremu nie można odmówić prawa do naprawienia popełnionego przez siebie błędu odkrytego w rozliczeniach z fiskusem.

Jednak w ściśle określonych przypadkach ustawodawca uniemożliwia podatnikowi realizację tego uprawnienia poprzez jego zawieszenie. I tak, zgodnie z art. 81b § 1 pkt 1 o.p., uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej. Zgodnie z art. 284 § 1 o.p. zasadą jest, że wszczęcie kontroli podatkowej następuje poprzez doręczenie kontrolowanemu upoważnienia do jej przeprowadzenia oraz okazanie legitymacji służbowej.

Z kolei datą początkową postępowania podatkowego jest :

-w przypadku wszczęcia na żądanie strony, dzień jego wprowadzenia do systemu teleinformatycznego organu podatkowego - art. 165 § 3b o.p.,

-w przypadku wszczęcia z urzędu, dzień doręczenia stronie postanowienia o wszczęciu postępowania

-art. 165 § o.p.

Zawieszenie prawa do korekty dotyczy wyłącznie deklaracji podatkowych za okres objęty zakresem kontroli.

W przedmiotowej sprawie nie doszło do żadnego z powyższych zdarzeń, dlatego też prawo do złożenia korekty deklaracji nie zostało zawieszone, Wnioskodawca może zatem złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz ze skorygowanymi deklaracjami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”,

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Należy wskazać, że aby dana czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl ust. 2 przytoczonego przepisu:

Przy tym, na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy,

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 13 pkt 7 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

W myśl art. 15 ust. 3a ustawy:

Zatem, użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym, kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zagadnienie dotyczące samodzielności było przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primerav. segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Ponadto, zgodnie z opinią RG M.G. Tesauro z dnia 4 czerwca 1991 r. do sprawy C-202/90, co się tyczy warunków pracy należy przeanalizować czy pracownik jest niejako zintegrowany z organizacją pracodawcy (...) czy i w jakim zakresie może swobodnie zorganizować swoją działalność. Jest oczywistym, że możliwość swobodnego zorganizowania (wybór współpracowników, struktury niezbędne do wykonywania zadań, godziny pracy), jak też brak zintegrowania w przedsiębiorstwie czy w administracji stanowią elementy typowe dla działalności wykonywanej w sposób samodzielny. Jednakże poddanie się niektórym dyrektywom jak też pewnej kontroli czy władzy dyscyplinarnej pracodawcy, które odnajdujemy również w stosunku pracy nie wykluczają charakteru samodzielnego działalności. Co się tyczy warunków wynagrodzenia, okoliczność, że wynagrodzenie (także to określone ustawą) jest proporcjonalne do usług i charakter przypadkowy, który z tego wynika stanowią jasne wskaźniki istnienia stosunku samodzielnej pracy. Nie ma wątpliwości, że ryzyko w ramach stosunku pracy podporządkowanej spoczywa tylko na pracodawcy. W zakresie odpowiedzialności wskazano, że należy badać czy pracownik jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać (pkt 6).

Z kolei w wyroku z dnia 18 października 2007 r. sprawa C-355/06 J.A. van der Steen, Trybunał wskazał, że osoba fizyczna, która wykonuje wszystkie prace w imieniu i na rachunek spółki na podstawie umowy o pracę wiążącej ją z tą spółką, będąc ponadto jedynym wspólnikiem, zarządzającym i członkiem personelu pracowniczego tej spółki, sama nie jest podatnikiem. Uznano bowiem, że istnieje stosunek podporządkowania pomiędzy ww. obydwoma zainteresowanymi podmiotami. J.A. van der Steen, świadcząc usługi jako pracownik, nie działał we własnym imieniu, na własny rachunek lub na własną odpowiedzialność, lecz na rachunek i na odpowiedzialność spółki, która ponosiła de facto ryzyko gospodarcze – zawierała umowy z klientami i wykonywała na ich rzecz usługi o charakterze gospodarczym.

Dokonując więc wykładni analizowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy należy wskazać, że za niespełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte między podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę kreujące stosunek podporządkowania co się tyczy warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich. Powyższe potwierdza również uchwała NSA z dnia 12 stycznia 2009 r. w sprawie sygn. akt I FPS 3/08, w której wskazano, że za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym, ponieważ wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Z opisu sprawy wynika, że zawarł Pan umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania z X. Umowa nie została zawarta na podstawie regulacji ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami. Wynika to z faktu, że Spółka nie stanowi żadnego z podmiotów wskazanych w art. 1 ust. 1 i 2 powyższej ustawy. Zarówno Spółka, jak i Pan jesteście zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami VAT. Przychody uzyskiwane przez Pana jako Zarządzającego na podstawie Umowy stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 13 pkt 7 i pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Został Pan powołany, uchwałą rady nadzorczej Spółki, do pełnienia funkcji członka zarządu Spółki – wiceprezesa zarządu II kadencji. W ramach Umowy zobowiązał się Pan do świadczenia usług zarządzania osobiście, bez względu na to, czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczone przez Pana usługi polegają w szczególności na: prowadzeniu spraw Spółki i uczestnictwie w pracach zarządu z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z funkcji; reprezentowaniu Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki; osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki, realizacji wyznaczonych celów zarządczych.

Jest Pan zobowiązany wykonywać Czynności w czasie oraz w sposób zapewniający należytą realizację Umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. Zobowiązany jest Pan wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Spółki, przy czym ze względu na realizację Pana zobowiązań wynikających z Umowy lub w innych przypadkach uzasadnionych potrzebami Spółki, Umowa może być wykonywana w innych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, jednak świadczenie Czynności poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej funkcjonowania. Świadczenie Czynności poza siedzibą Spółki trwające nieprzerwanie powyżej dwóch dni kalendarzowych wymaga wcześniejszego poinformowania przez Pana odpowiednich osób. Przysługuje Panu prawo do przerwy w wykonywaniu Czynności – na podstawie decyzji własnej, w tym wskutek choroby, niepowodującej obniżenia Pana wynagrodzenia – w wymiarze nieprzekraczającym 24 dni kalendarzowych w danym roku obrotowym.

W przypadku wykonywania przedmiotu Umowy w miejscu innym niż siedziba Spółki, celem zachowania wymogów bezpieczeństwa, zobowiązał się Pan do używania i korzystania z przedmiotów i urządzeń udostępnionych Panu w celu wykonywania Czynności, w szczególności przenośnego komputera osobistego z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet, środków łączności, w tym telefonu komórkowego, spełniających wymagane przez Spółkę wymogi bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych. Wykonywanie Czynności poza siedzibą Spółki z wykorzystaniem innych urządzeń technicznych i zasobów jest dopuszczalne, o ile zostaną one uprzednio sprawdzone przez Spółkę pod względem spełnienia wymogów bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych. Jest Pan na podstawie odrębnej umowy o udostępnienie samochodu służbowego, zobowiązany do ponoszenia comiesięcznej opłaty za użytkowanie samochodu, niemniej opłata ta dotyczy wyłącznie użytku do celów prywatnych.

Na postawie Umowy Spółka udostępnia Panu do korzystania w zakresie niezbędnym do wykonywania Czynności urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności: przekazane do jego dyspozycji pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, komputer przenośny wraz z dostępem do sieci Internet, telefon komórkowy, samochód służbowy, inne urządzenia techniczne (fax, drukarka, skaner). Urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki są udostępniane Panu na zasadach wynikających z procedur obowiązujących w Spółce. Uprawniony jest Pan do uczestnictwa w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym, związanych z przedmiotem działalności Spółki i, o ile jest to konieczne dla realizacji zobowiązań Zamawiającego, w tym do odbywania podróży służbowych w kraju i za granicą. Spółka będzie ponosić lub refinansować koszty indywidualnego szkolenia Zarządzającego związanego ze świadczeniem Czynności i obowiązkami umownymi Zarządzającego, o ile rada nadzorcza wyrazi zgodę na poniesienie lub refinansowanie kosztów takiego szkolenia.

W związku ze świadczeniem Czynności, przysługuje Panu wynagrodzenie całkowite, które składa się z części stałej oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki. Wynagrodzenie stałe wypłacane jest comiesięcznie. Wynagrodzenie zmienne uzależnione jest od poziomu realizacji celów zarządczych i nie może przekroczyć 50% wynagrodzenia stałego Zarządzającego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującego wynagrodzenia zmiennego.

Ponosi Pan odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez Pana przedmiotu Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania Pana obowiązków wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Umowa nie wskazuje, iż ponosi Pan odpowiedzialność, w związku ze świadczonymi Czynnościami, wobec osób trzecich. Natomiast zapisy umowne wskazują, że wspomniana powyżej odpowiedzialność za szkody wobec Spółki „jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu Spółek Handlowych”. Do pełnionej przez Zarządzającego funkcji mają zastosowanie przepisy ustawy Kodeks spółek handlowych.

Przychody netto z tytułu wynagrodzenia należnego Panu z tytułu Czynności przekraczają 200 tys. zł netto rocznie.

W pierwszej kolejności wątpliwości dotyczą uznania Czynności, które Pan wykonuje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą i uznania Go za podatnika podatku VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 3 ustawy, a w konsekwencji uznania Czynności wykonywanych przez Pana na podstawie Umowy za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, należy dokonać analizy czy z przedmiotowej umowy zawartej pomiędzy Spółką a Zarządzającym wynika spełnienie wszystkich trzech warunków wynikających z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, a mianowicie co do:

1.warunków wykonywania tych czynności (warunek pierwszy) oraz

2.wynagrodzenia (warunek drugi) oraz

3.odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (warunek trzeci).

Istotne jest zatem wskazanie, czy w związku z Umową Pan jako Zarządzający realizując powierzone Panu działania wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Powyższe oznacza, że jeżeli analiza Umowy zawartej pomiędzy Spółką a Panem wykaże, że spełnione są wszystkie trzy warunki to nie można uznać Pana za podatnika podatku VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku, oznacza, że będzie Pan występował w charakterze podatnika VAT.

Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności.

Należy uznać, że co do zasady w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu).

Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 30 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1479/13 za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą „(...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...)”.

Z opisu sprawy wynika, że zawarł Pan ze Spółką Umowę w związku z powołaniem Zarządzającego do pełnienia funkcji członka zarządu Spółki – na stanowisko Wiceprezesa Zarządu II kadencji. Umowa nie została zawarta na podstawie regulacji ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.

Przedmiotem wskazanej Umowy jest m.in.: prowadzenie spraw Spółki i uczestnictwo w pracach Zarządu z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z funkcji; reprezentowanie Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki; osobiste zarządzanie powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki; realizacja wyznaczonych celów zarządczych. Jest Pan zobowiązany wykonywać Czynności w czasie oraz w sposób zapewniający należytą realizację Umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki.

W opisie sprawy wskazał Pan, że na postawie Umowy, Spółka udostępnia Panu do korzystania w zakresie niezbędnym do wykonywania Czynności, urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności: pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, komputer przenośny wraz z dostępem do sieci Internet, telefon komórkowy, samochód służbowy oraz inne urządzenia techniczne (fax, drukarka, skaner). Urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki są Panu udostępniane na zasadach wynikających z procedur obowiązujących w Spółce.

W tym kontekście należy zauważyć, że wykorzystywanie wszelkich zasobów potrzebnych do realizacji obowiązków, tj. możliwość korzystania z infrastruktury Spółki, wszelkich narzędzi i sprzętu powoduje, że nie ponosi Pan również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym jak kształtuje się wynagrodzenie – warunek drugi).

Warunek drugi – wynagrodzenie.

Zakładając, że Umowa przewiduje, że korzysta Pan z infrastruktury i organizacji wewnętrznej Spółki (spełniony pierwszy warunek), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy zarządzający otrzymuje stałe wynagrodzenie. Jeżeli zarządzający otrzymuje stałe wynagrodzenie nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego.

Jak wynika z opisu sprawy, w związku ze świadczeniem Czynności, przysługuje Panu wynagrodzenie całkowite, które składa się z części stałej oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki. Wynagrodzenie stałe wypłacane jest comiesięcznie. Wynagrodzenie zmienne uzależnione jest od poziomu realizacji celów zarządczych i nie może przekroczyć 50% Pana wynagrodzenia stałego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującego wynagrodzenia zmiennego.

Zatem należy stwierdzić, że ustalone w Umowie, wynagrodzenie, które Spółka wypłaca Panu nie wskazuje na ponoszenie przez Pana ryzyka ekonomicznego i gospodarczego, czyli tym samym spełniony jest warunek wynikający z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Kolejny – trzeci warunek – dotyczy odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich.

Warunek będzie spełniony jeżeli zgodnie z umową cywilnoprawną odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on – z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu – na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. Kodeksu spółek handlowych) wskazany warunek nie jest spełniony.

Odpowiednio, jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Z opisu sprawy wynika, że ponosi Pan odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez Niego przedmiotu Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Ponadto – jak wskazano we wniosku – „Umowa nie wskazuje, iż Zarządzający ponosi odpowiedzialność, w związku ze świadczonymi Czynnościami, wobec osób trzecich”. Natomiast zapisy umowne wskazują, że wspomniana powyżej odpowiedzialność za szkody wobec Spółki „jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu Spółek Handlowych”.

Zatem, z powyższego wynika, że Umowa nie tworzy osobnej podstawy do odpowiedzialności Pana jako Zarządzającego wobec osób trzecich, a jedyna odpowiedzialność jaka spoczywa na Panu to ta wynikająca z przepisów prawa, w tym ta związana z pełnieniem funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że skoro wskazana Umowa nie przewiduje odpowiedzialności Pana wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi Pan – z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu – na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. KSH) wskazany warunek jest spełniony.

W tym miejscu należy podkreślić, że – jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 1014/15 – „Ponoszenie ryzyka ekonomicznego nie może być utożsamiane z odpowiedzialnością menadżera za szkody wobec Spółki. Są to odrębne kwestie. Porównywanie nieograniczonej odpowiedzialności menadżera wobec Spółki ze stosunkiem pracowniczym nie wpływa na ocenę stanowiska Sądu, gdyż Sąd nie postawił tezy, że strony łączyła umowa o pracę. Stosunek ten Sąd oceniał pod kątem art. 15 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, to znaczy czy była to samodzielnie wykonywana działalność gospodarcza. Odpowiedzialność menadżera za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością ma być rozpoznawana wobec osób trzecich, nie wobec Spółki i, co tu już zostało podniesione, jej źródłem ma być stosunek zobowiązaniowy łączący menadżera ze Spółką, a nie stosunek organizacyjno-prawny członka zarządu Spółki. W tym zakresie słusznie podkreślił Sąd pierwszej instancji, że nie została ona uregulowana w kontrakcie, a zatem nie można jej domniemywać”.

Z analizy opisanej we wniosku Umowy – zawartej przez Spółkę z Panem – wynika, że spełnione są wszystkie trzy przedstawione powyżej warunki, gdyż:

§wykonuje Pan swoje obowiązki w siedzibie Spółki, zatem wykorzystuje jej infrastrukturę, jak i poza nią (ze względu na realizację zobowiązań Pana wynikających z Umowy lub w innych przypadkach uzasadnionych potrzebami Spółki),

§przysługuje Panu stałe wynagrodzenie, czyli nie ponosi ryzyka ekonomicznego i gospodarczego wskutek swoich działań oraz zawartych umów,

§Umowa nie przewiduje odpowiedzialności Pana za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością wobec osób trzecich.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, w ramach zawartej Umowy ze Spółką związany jest Pan prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do:

1.warunków wykonywania tych czynności oraz

2.wynagrodzenia oraz

3.odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Tym samym – jak wykazano powyżej – spełnione są wszystkie ww. trzy warunki niepozwalające uznać Pana – z tytułu zawartej Umowy ze Spółką – za podatnika podatku VAT.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że wykonywane przez Pana na podstawie Umowy Czynności na rzecz Spółki nie stanowią wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z uwzględnieniem ust. 3 pkt 3 ustawy i jednocześnie w odniesieniu do wykonywanych Czynności objętych ww. Umową nie można uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem świadczenie przez Pana usług zarządzania (Czynności) na podstawie zawartej Umowy, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, Czynności wykonywane przez Pana na rzecz Spółki – na podstawie zawartej Umowy – nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy w związku z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, a tym samym – nie jest Pan z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Czynności wykonywanie przez Pana w ramach zawartej umowy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania nr 2 wskazać należy:

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 99 ust. 12 ustawy:

Zgodnie z art. 109. ust.1 ustawy:

Według art. 109 ust. 3 ustawy:

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego. Przepisy dotyczące deklaracji podatkowych mają zatem duże znaczenie w procesie poboru podatku.

Zauważyć należy, że z cytowanych wyżej przepisów wynika, że każda deklaracja odnosi się do konkretnego, zamkniętego już okresu rozliczeniowego, który w przypadku deklaracji VAT-7 jest okresem miesięcznym. W związku z powyższym deklaracja musi uwzględniać stan prawny istniejący w momencie zamknięcia okresu rozliczeniowego.

Deklaracja podatkowa stanowi zatem opis zdarzeń, zaistniałych w określonym przedziale czasowym, oceniany z punktu widzenia przepisów podatkowych w tym przedziale czasowym obowiązujących, a który w efekcie ma doprowadzić do wykonania przez podatnika obowiązku zapłaty podatku lub zrealizowania przez niego swego uprawnienia do uzyskania od organu podatkowego zwrotu podatku.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Na mocy art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji.

Zgodnie z art. 72 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepis art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć w ten sposób, że nie jest nadpłatą kwota podatku, jeżeli ten kto ją uiścił nie poniósł z tego tytułu bezpośredniego uszczerbku majątkowego.

Stosownie do art. 73 § 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej:

Według art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej:

Z przedstawionych regulacji wynika jednoznacznie, że podatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty tylko w sytuacjach powodujących uszczerbek w jego majątku, gdy na skutek własnych błędów zadeklarował oraz wpłacił podatek w wysokości większej od należnej albo większej od pobranej.

Wskazane wyżej przepisy statuują ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Korekta deklaracji VAT zastępuje poprzednio złożoną deklarację, czyli za prawidłowe uważane są te dane, które zostały wykazane w skorygowanej deklaracji. Składając korektę deklaracji podatnik oświadcza, że jego wiedza w zakresie skonkretyzowania zobowiązania podatkowego uległa zmianie, a także wyraża wolę nadania swojemu uprzedniemu oświadczeniu wiedzy w tym przedmiocie odmiennego brzmienia. Zatem skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego korygująca deklaracja zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiając jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej.

Z opisu sprawy wynika, że składa Pan deklaracje w okresach miesięcznych. Faktury na rzecz X wystawiane były od września 2020 i dotyczą następujących okresów: wrzesień 2020-marzec 2021. Powyższe okresy dotyczą faktur w okresach, za które chciałby Pan sporządzić korektę deklaracji. Zamierza Pan skorygować złożone uprzednio deklaracje i wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku z faktur dokumentujących Czynności wykonywane na rzecz X za następujące okresy: wrzesień 2020-marzec 2021.

W sytuacji objętej zakresem wniosku nie doszło – jak Pan wskazał – do zawieszenia uprawnienia do skorygowania deklaracji, o którym mowa w art. 81b § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą.

Jak wyżej wskazano wykonując Czynności w ramach zawartej umowy nie działa Pan w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy świadczącego usługi w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym przedmiotowe czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym skoro w okolicznościach niniejszej sprawy wykonywane przez Pana Czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, to stwierdzić należy, że z tego tytułu nie powstał obowiązek podatkowy.

W konsekwencji uznać należy, że nie był Pan zobowiązany z tytułu ww. Czynności do wykazania podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej za poszczególne miesiące okresu wrzesień 2020 r. – marzec 2021 r.

Zatem korekta dotycząca ww. Czynności powinna zostać dokonana w rozliczeniu za okres, w którym pierwotnie wykazał Pan podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku VAT należnego wynikające z wystawionych faktur dokumentujących Czynności wykonywane na rzecz X. Jednocześnie zaznaczyć należy, że w sytuacji gdy – jak Pan wskazał – prawo do złożenia korekty deklaracji nie zostało zawieszone, to może Pan złożyć wraz ze skorygowanymi deklaracjami wniosek o stwierdzenie nadpłaty.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania 2 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami (w tym dotyczące kwestii korekt wystawionych faktur oraz zapłaty podatku VAT z wystawionych faktur) nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Pana opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).