Interpretacja indywidualna z dnia 28 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.32.2023.3.AND

Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia Wydatków związanych z wyjazdem szkoleniowo integracyjnym do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 stycznia 2023 roku wpłynął Państwa wniosek z 16 stycznia 2023 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. kwestii ustalenia czy Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia wydatków związanych z wyjazdem do kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 marca 2023 r. (wpływ 22 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

C. spółka akcyjna (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”, (…)) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji (…), w tym z wykorzystaniem oddziałów położonych na terytorium Polski. Na moment składania niniejszego wniosku Wnioskodawca posiada (…) oddziałów.

Większościowym akcjonariuszem Wnioskodawcy jest C. H. S.A. (dalej określana jako: „CH")

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca wskazuje, że w ostatnim czasie musiał (i nadal musi) mierzyć się z negatywnymi okolicznościami zewnętrznymi związanymi m.in. z:

-kryzysem na rynku energetycznym (niestabilność cen energii),

-inflacją,

-ograniczonym dostępem surowców do produkcji, ograniczonymi rynkami zbytu dla produktów i usług,

-problemami związanymi z pandemią COVID-19,

-zmiennością prawa.

Mając na względzie ww. czynniki oraz fakt, że działalność Spółki ma charakter rozproszony, tj. jest prowadzona z wykorzystaniem (…) oddziałów, w ocenie Wnioskodawcy zasadne jest wypracowanie jednolitego podejścia (polityki) dotyczącego wskazanych wyżej spraw we wszystkich oddziałach Wnioskodawcy.

Biorąc jednocześnie pod uwagę, że oddziały są rozproszone, tj. co do zasady nie znajdują się w tym samym mieście, to zrealizowanie ww. celu w praktyce wymaga wspólnego obradowania (dyskusja, wypracowywanie wspólnych wniosków) osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie Spółki, jak również wymaga pozytywnej atmosfery sprzyjającej sprawnej kooperacji między tymi osobami.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca zorganizował wyjazd (dalej jako: „Wyjazd szkoleniowo-integracyjny” lub „Wyjazd”, charakterystyka, tj. cele, założenia i program Wyjazdu opisane poniżej) dla osób zajmujących kluczowe stanowiska w Spółce oraz grupie spółek powiązanych ze Spółką. Uczestnikami Wyjazdu byli (dalej jako: „Uczestnicy wyjazdu”):

1) członkowie zarządu Spółki,

2) członkowie rodzin członków zarządu Spółki (łącznie (...) osób, w tym (...) osoby będące członkami rodzin pełniły funkcję członka Rady Nadzorczej Spółki na moment poniesienia części kosztów związanych z Wyjazdem, zaś (...) osoba była pracownikiem Spółki),

3) kluczowi pracownicy Spółki,

4) inne osoby sprawujące funkcje kierownicze w Spółce, w szczególności prokurenci będący jednocześnie dyrektorami Oddziałów Spółki,

5) członkowie rady nadzorczej Spółki, tj. osoby powołane do pełnienia tej funkcji przed Wyjazdem,

6) osoby prowadzące działalność gospodarczą współpracujące w sposób stały ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych,

7) były członek Rady Nadzorczej CH.

Celem Wyjazdu było przeprowadzenie grupowych warsztatów, merytorycznych dyskusji oraz integracji osób, które mają wpływ na podejmowanie decyzji dotyczących działalności Spółki oraz innych spółek z grupy. Wskazane wyżej aktywności szkoleniowe, tj. warsztaty/ merytoryczne dyskusje oraz integracja miały miejsce w (…). Wyjazd miał miejsce w (…) r.

W trakcie Wyjazdu odbyła się prezentacja i omówienie wyników finansowych wraz z analizą poziomu realizacji założeń budżetowych Spółki, dyskusja w zakresie prowadzonych i rozważanych zamierzeń inwestycyjnych, prognoz na przyszłe okresy w odniesieniu do obecnej sytuacji gospodarczej oraz odnośnie przyjęcia strategii dalszego rozwoju Spółki.

Zamierzeniem Wyjazdu było zmniejszenie negatywnego wpływu wskazanych we wniosku okoliczności (m.in. inflacja, skutki pandemii COVID-19) na działalność Wnioskodawcy, poprzez osiągnięcie porozumienia osób zajmujących kluczowe stanowiska w Spółce co do wspólnej realizacji założonych celów.

Dodatkowo, zamysłem organizowanego Wyjazdu była możliwość budowania wspólnych relacji z dala od tego, z czym na co dzień musiał się mierzyć każdy z Uczestników wyjazdu, wzmocnienie pozytywnego nastawienia w zespole, zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką oraz wzmocnienie lojalności, a także motywacja do równie wydajnej pracy w nadchodzącym, trudnym okresie, co w ocenie Wnioskodawcy powinno przełożyć się na podniesienie efektywności i większą skuteczność w świadczeniu pracy, a w konsekwencji wpływać na polepszenie lub co najmniej na utrzymanie na podobnym poziomie, wyników finansowych Spółki.

W ramach organizowanego Wyjazdu Spółka poniosła wydatki (dalej: „Wydatki związane z wyjazdem”) na:

1)czarter samolotu,

2)transfer uczestników Wyjazdu podczas pobytu w (…),

3)bilety wejścia (…),

4)usługi hotelowe i gastronomiczne (nocleg, wyżywienie, sala konferencyjna),

5)koszty ubezpieczenia.

Wydatki związane z wyjazdem zostały udokumentowane fakturami lub innymi dokumentami księgowymi.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z informacjami, które pozyskał od Uczestników, żaden z nich wyjazdu nie planował/nie zdecydowałby się na zorganizowanie i opłacenie takiego Wyjazdu we własnym zakresie.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 16 stycznia 2023 r., doprecyzowując opis stanu faktycznego i odpowiadając na zadane pytania, wskazali Państwo, że:

1. Wyjazd odbył się w terminie od (…) r. do (…) r.

2. Wybór terminu Wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego (…) został podyktowany z jednej strony faktem, że termin pokrywał się ze zbliżającym się końcem roku obrotowego Wnioskodawcy, dzięki czemu istniała możliwość podsumowania na Wyjeździe zdarzeń mających wpływ na działalność gospodarczą Wnioskodawcy w kończącym się roku, a także przedstawienie planów i prognoz na kolejny rok obrotowy (i przyszłe lata obrotowe) Wnioskodawcy. Z drugiej strony, termin ten pokrywał się z terminem (…), co także stanowiło powód wyboru tego konkretnego terminu na Wyjazd szkoleniowo-integracyjny. Miejsce Wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego (…) zostało wybrane m.in. z uwagi na jego walor integracyjny w postaci (…) przez Uczestników wyjazdu. Nadto Wnioskodawca wskazał, że wyjazd (…) miał również na celu umożliwienie uczestnikom „oderwanie się” od codzienności i skupienie się na aspekcie merytorycznym (szkolenie) oraz integracyjnym (umacnianie relacji, budowanie więzi między członkami zespołu).

3. W odniesieniu do osób prowadzących działalność gospodarczą współpracujących z Wnioskodawcą w sposób stały na podstawie pisemnych umów cywilno-prawnych, Wnioskodawca wskazuje, że ich udział w Wyjeździe szkoleniowo-integracyjnym nie stanowił dla nich elementu wynagrodzenia wynikającego z zawartych z nimi pisemnymi umowami. Koszty Wyjazdu zostały sfinansowane dla ww. osób z uwagi na chęć integracji całego zespołu Wnioskodawcy, tj. osób wykonujących pracę dla Wnioskodawcy na różnych podstawach prawnych (np. umowa zlecenia, umowa o pracę i inne). Nadto Wnioskodawca zaznacza, że w praktyce prowadzenia działalności jest dla niego istotne to, aby zespół był zintegrowany niezależnie od tego, na jakiej podstawie (umowa o pracę, umowy cywilnoprawne itd.) jego członkowie wykonują swoje obowiązki.

4. Osoby wskazane we wniosku jako „kluczowi pracownicy” są zatrudnione na podstawie umowy o pracę, poza jedną zatrudnioną w oparciu o umowę cywilnoprawną.

5. Wnioskodawca w pytaniu 4 zapytał: „czy w związku z organizacją Wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego u Uczestników wyjazdu powstał przychód podatkowy”. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, to tut. Organ – na podstawie podanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego z uwzględnieniem informacji przedstawionych w niniejszym piśmie – powinien udzielić odpowiedzi czy pokrycie kosztów Wyjazdu dla pracowników stanowiło przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przeciwnym wypadku, Wnioskodawca musiałby sam odpowiadać na zadane przez niego pytanie, co niweczyłoby funkcję informacyjną oraz gwarancyjną interpretacji podatkowej.

6. W odniesieniu do poniesionych kosztów Wnioskodawca zaznacza, że zawęża zakres Wydatków związanych z wyjazdem do następujących kosztów – wraz ze wskazaniem, jaka stawka podatku od towarów i usług/procedura opodatkowania znalazła zastosowanie do konkretnego wydatku:

a) Usługa czarteru samolotu opodatkowana stawką 0% VAT (usługa udokumentowana fakturą VAT),

b) Usługa organizacji wyjazdu do (…) opodatkowana w systemie, gdzie podstawą opodatkowania jest kwota marży (tzw. procedura VAT-marża, o której mowa w art. 119 Ustawy o VAT, usługa udokumentowana fakturą VAT),

c) Usługa polegająca na nabyciu biletów wstępu (…) – miejsce świadczenia przedmiotowej usługi znajdowało się poza terytorium Polski, co oznacza, że usługa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce (usługa udokumentowana fakturą VAT),

d) Usługa zakwaterowania – miejsce świadczenia przedmiotowej usługi znajdowało się poza terytorium Polski, co oznacza, że usługa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce (usługa udokumentowana fakturą VAT).

Wszystkie ww. usługi zostały nabyte od podmiotów, które posiadają siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Żaden z ww. wydatków nie był rozliczany przez Wnioskodawcę na zasadzie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, a więc w ramach importu usług.

7. Wnioskodawca potwierdza, że wydatki na Wyjazd zostały sfinansowane ze środków obrotowych.

8. W części szkoleniowej brały udział wszystkie osoby określone przez Wnioskodawcę we Wniosku jako „Uczestnicy wyjazdu” z wyłączeniem członków rodzin niebędących pracownikami Wnioskodawcy ani członkami rady nadzorczej. Z kolei były członek rady nadzorczej uczestniczył w części szkoleniowo-merytorycznej Wyjazdu. Odnosząc się do celów i efektów uczestnictwa w części szkoleniowej Wyjazdu, Wnioskodawca wskazuje, że cele i efekty te, co do zasady, były tożsame dla każdego z Uczestników wyjazdu obecnego na szkoleniu. Wnioskodawca wymienia następujące cele i efekty uczestnictwa ww. osób w Wyjeździe: pogłębienie wśród Uczestników wyjazdu wiedzy o przeszłej i przyszłej działalności Wnioskodawcy, wspólne wypracowanie strategii dalszego rozwoju Wnioskodawcy w odniesieniu do obecnej sytuacji gospodarczej, wskazanie przez kluczowych dla Wnioskodawcy pracowników (i osób świadczących pracę/usługi dla Wnioskodawcy na innych podstawach niż umowa o pracę) ich ocen i opinii na temat szans i zagrożeń dla działań Wnioskodawcy, budowanie więzi między Uczestnikami wyjazdu i złączenie ich węzłem – mniej formalnej niż w codziennej pracy – atmosfery szkoleniowej, a to celem pogłębienia relacji w zespole i w efekcie wydajniejszej pracy, zwiększenie motywacji do pracy w nadchodzących okresach. Dodatkowo, w przypadku byłego członka rady nadzorczej należy wskazać, że posiada on wiedzę o działalności Wnioskodawcy i wskutek tego mógł wnieść merytoryczny wkład do aspektu szkoleniowego Wyjazdu. To w konsekwencji podniosło poziom merytoryczny części szkoleniowej, co w rezultacie powinno umożliwić w większym stopniu urzeczywistnienie celów opisanych w poprzednim akapicie.

9. Wnioskodawca wskazuje, że zagadnienie Wydatków związanych z wyjazdem, w tym sposób ich udokumentowania opisał w ad 6 powyżej. Wskazane tam usługi (oznaczone od a do d) zostały udokumentowane oddzielnymi fakturami VAT.

10.Zakup towarów i usług w ramach organizacji Wyjazdu opisanego we Wniosku związany jest wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT. W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje bowiem, że ma pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, tj. Wnioskodawca nie odlicza VAT wg tzw. współczynnika (art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT) oraz tzw. pre-współczynnika (art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT).

11.Wydatki poniesione w celu organizacji Wyjazdu były/są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wynika to z faktu, że celem Wyjazdu była poprawa integracji członków zespołu Wnioskodawcy, jak również realizacja części szkoleniowej, co w założeniu powinno pozytywnie oddziaływać na poziom sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy.

12.Wnioskodawca wskazuje, że odpowiedź na pytanie nr 12, w świetle odpowiedzi Wnioskodawcy na pytania nr 10 i 11, jest bezprzedmiotowa.

13.Wnioskodawca wskazuje, że odpowiedź na pytanie nr 13, w świetle odpowiedzi Wnioskodawcy na pytania nr 10 i 11, jest bezprzedmiotowa.

14.Wyjazd przyczynia się do zwiększenia efektywności/wyniku finansowego/sprzedaży opodatkowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę z uwagi na pogłębienie relacji w zespole, zintegrowanie pracowników i innych osób świadczących pracę/usługi na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje nadto, że elementem części szkoleniowej Wyjazdu było przedstawienie przeszłych i przyszłych wyzwań Wnioskodawcy w prowadzeniu działalności gospodarczej, co niewątpliwie jest działaniem standardowym w biznesie i mającym miejsce w każdej większej organizacji działającej w celu osiągnięcia zysku. Wnioskodawca oczywiście zaznacza, że przyszłe wyniki finansowe/poziom sprzedaży opodatkowanej są uzależnione nie tylko od rezultatów Wyjazdu, ale także od czynników zewnętrznych, na które Wnioskodawca nie ma wpływu. Przykładowo, do takich czynników należą ceny energii/poziom inflacji/ogólna kondycja polskiej gospodarki. Niemniej, Wyjazd powinien stanowić element sprzyjający zwiększeniu efektywności pracy zespołu Wnioskodawcy, co powinno skutkować lepszymi rezultatami pracy, a w konsekwencji lepszym wynikiem finansowym.

15.Jak przedstawił Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego Wniosku, celem Wyjazdu było przeprowadzenie grupowych warsztatów, merytorycznych dyskusji oraz integracji osób, które mają wpływ na podejmowanie decyzji dotyczących działalności Wnioskodawcy. Zamierzeniem Wyjazdu było zmniejszenie negatywnego wpływu wskazanych we wniosku okoliczności (m.in. inflacja, skutki pandemii COVID-19) na działalność Wnioskodawcy, między innymi poprzez osiągnięcie porozumienia osób zajmujących kluczowe stanowiska w Spółce co do wspólnej realizacji założonych celów. Dodatkowo, zamysłem organizowanego Wyjazdu była możliwość budowania wspólnych relacji z dala od tego, z czym na co dzień musiał się mierzyć każdy z Uczestników wyjazdu, wzmocnienie pozytywnego nastawienia w zespole, zwiększenie identyfikacji zespołu z Wnioskodawcą oraz wzmocnienie lojalności, a także motywacja do równie wydajnej pracy, w nadchodzącym, trudnym okresie, co powinno przełożyć się na podniesienie efektywności i większą skuteczność w świadczeniu pracy, a w konsekwencji wpływać na polepszenie lub co najmniej na utrzymanie na podobnym poziomie, wyników finansowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje, że niezbędna w jego działalności jest sprawna współpraca członków zespołu Wnioskodawcy. Osiągnięcie porozumienia co do przyszłych działań, w tym poprzedzająca je merytoryczna dyskusja/warsztaty/wspólne analizy i podnoszenie wiedzy są konieczne w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Takie działania, które zostały przeprowadzone w części szkoleniowej Wyjazdu, a które wiążą się co do zasady z obowiązkiem poniesienia określonych wydatków, są standardową praktyką biznesową w tak dużych, wielooddziałowych organizacjach, jak organizacja Wnioskodawcy. Tym samym ww. wydatki są kluczowe do zwiększenia efektywności/wyniku finansowego/sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje, że organizacja Wyjazdu – przykładowo – w Polsce odniosłaby zdecydowanie mniejszy „efekt integracyjny” dlatego, że miałby on miejsce w „codziennym” otoczeniu Uczestników wyjazdu (którzy są mieszkańcami Polski). Z kolei, organizacja Wyjazdu w (….) umożliwiła przezwyciężenie ww. czynnika. (…) (…) W kontekście niezbędności poniesionych kosztów dla realizacji celów Wyjazdu Wnioskodawca zaznacza, że bez ich poniesienia organizacja Wyjazdu nie byłaby możliwa, albowiem:

a) w razie braku zamówienia usługi czarteru samolotu oraz organizacji wyjazdu do (…) nie byłoby możliwe przemieszczenie się z Polski do (…), co oznacza, że Wyjazd nie doszedłby do skutku i nie zostałby zrealizowany ani cel integracyjny, ani cel szkoleniowy,

b) w razie braku zamówienia usługi polegającej na nabyciu biletów wstępu (…) Uczestnicy wyjazdu nie mogliby partycypować w ww. (...), co z kolei w istotnym stopniu niweczyłoby efekt integracyjny Wyjazdu,

c) w razie braku zamówienia usługi zakwaterowania Uczestnicy Wyjazdu nie mieliby zapewnionego noclegu, co oznacza, że nie mieliby oni jak partycypować w części integracyjnej i szkoleniowej Wyjazdu.

16.Wnioskodawca celem uszczegółowienia, w ślad za informacjami zawartymi w opisie stanu faktycznego Wniosku wskazuje, że Uczestnikami wyjazdu byli:

1) członkowie zarządu Spółki,

2) członkowie rodzin członków zarządu Spółki (łącznie (...) osób, w tym (...) osoby będące członkami rodzin pełniły funkcję członka Rady Nadzorczej Spółki na moment poniesienia części kosztów związanych z Wyjazdem, zaś (...) osoba była pracownikiem Spółki),

3) kluczowi pracownicy Spółki,

4) inne osoby sprawujące funkcje kierownicze w Spółce, w szczególności prokurenci będący jednocześnie dyrektorami Oddziałów Spółki,

5) członkowie rady nadzorczej Spółki, tj. osoby powołane do pełnienia tej funkcji przed Wyjazdem,

6) osoby prowadzące działalność gospodarczą współpracujące w sposób stały ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych,

7) były członek Rady Nadzorczej Spółki.

Wnioskodawca zaznacza, że udział wszystkich ww. Uczestników wyjazdu jest niezbędny do osiągnięcia założonych celów merytorycznych (szkoleniowych), jak również celu integracyjnego. W szczególności Wnioskodawca wskazuje, że przez kategorię wyrażoną wyżej w pkt 1) należy rozumieć Prezesa Zarządu, Wiceprezesa Zarządu oraz dwóch Członków Zarządu. Obecność Członków Zarządu Wnioskodawcy na Wyjeździe podyktowana była m.in. chęcią podniesienia motywacji w zespole Wnioskodawcy (poprzez obecność osób najwyżej postawionych kierowniczej hierarchii), aspiracją do wymiany wiedzy Członków Zarządu z kluczowymi osobami, które mają wpływ na rozwój Wnioskodawcy i jego Oddziałów oraz integracji ww. osób sprzyjającej przyszłej efektywnej pracy. Jednocześnie, należy zauważyć, że Członkowie Zarządu są niejako „pierwszym ogniwem” w działaniu Wnioskodawcy, albowiem reprezentują spółkę i prowadzą jej sprawy. Tym samym, działalność Członków Zarządu wpływa bezpośrednio na wyniki finansowe Wnioskodawcy. Przykładowo podjęcie przez Członków Zarządu korzystnych z perspektywy biznesowej działań przekłada się na wyższy potencjał do osiągania zysków przez Wnioskodawcę. W odniesieniu do członków rodzin Członków Zarządu, niebędących jednocześnie powiązanymi umowami z Wnioskodawcą, o których mowa w pkt 2) listy, Wnioskodawca zaznacza, że dzięki ich uczestnictwu w integracyjnej części Wyjazdu możliwa była szersza integracja zespołu, a także Członkowie Zarządu – czyli osoby najważniejsze z perspektywy działania Spółki – nie zostali poddani rozłące z rodziną. Tym samym – zgodnie z zamysłem Wnioskodawcy – udział członków rodzin Członków Zarządu w Wyjeździe powinien mieć pozytywne przełożenie na realizację celów Wyjazdu. Przez kluczowych pracowników z pkt 3) listy należy rozumieć zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę: Dyrektora ds. Handlu, Dyrektora Walcowni, Głównego Technologa, Specjalistę ds. obsługi sprzedaży oraz Asystentkę Zarządu, a także zatrudnioną na podstawie umowy cywilnoprawnej Dyrektor ds. Zakupów. Ww. osoby zajmują stanowiska kluczowe z perspektywy Wnioskodawcy, a także posiadają wiedzę i doświadczenie z działalności Wnioskodawcy. W interesie Wnioskodawcy było zatem, aby kluczowi pracownicy wzięli udział w Wyjeździe. Udział kluczowych pracowników w Wyjeździe miał na celu m.in. integrację oraz wymianę wiedzy/ doświadczeń/spostrzeżeń celem polepszenia wyniku finansowego Spółki. Odnosząc się do pkt 4) listy, Wnioskodawca zaznacza, iż w tej kategorii Uczestników wyjazdu wyszczególnione zostały osoby pełniące funkcję Prokurentów, a jednocześnie Dyrektorów Oddziału Wnioskodawcy. Ww. osoby są zatrudnione na różnych podstawach – m.in. umowy o pracę/umowy cywilnoprawne. Prokurenci pełnią u Wnioskodawcy funkcje kierownicze. Zintegrowanie kadry kierowniczej Wnioskodawcy podczas części integracyjnej oraz wymiana doświadczeń podczas części szkoleniowej przyczyniły się do poprawy efektywności i polepszą w przyszłości wynik finansowy Spółki. Nadto Wnioskodawca podnosi, że konieczny, celem polepszenia wyniku finansowego Spółki, był udział w Wyjeździe Członków Rady Nadzorczej Spółki – o których stanowi pkt 5) listy. Członkowie Rady Nadzorczej zajmują się działalnością kontrolną (nadzorczą) wobec zarządu Wnioskodawcy. W związku z tym udział tych osób w przedsięwzięciach merytorycznych organizowanych przez Spółkę jest uzasadniony z perspektywy realizowanych przez te osoby czynności, a w konsekwencji efektywności działalności Spółki. Osobami prowadzącymi działalność gospodarczą, które współpracują w sposób stały ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych (pkt 6) listy) byli m.in. osoba odpowiedzialna za wdrożenia oraz dwóch Radców Prawnych. Wiedza i doświadczenie ww. osób była niezbędna podczas części merytorycznej Wyjazdu – Radcowie Prawni reprezentowali bowiem prawny filar działalności Spółki, a osoba odpowiedzialna za wdrożenia reprezentowała filar rozwojowy Wnioskodawcy. Odnosząc się końcowo do Uczestnika wyjazdu z pkt 7) – tj. byłego Członka Rady Nadzorczej, Wnioskodawca podnosi, że były Członek Rady Nadzorczej dysponował (i dysponuje) doświadczeniem w nadzorze nad na grupą kapitałową, do której należy Wnioskodawca, które to doświadczenie mogło zostać przekazane innym Uczestnikom wyjazdu, kluczowym z perspektywy działalności Wnioskodawcy, co w efekcie przełoży się na generowanie korzyści po stronie Spółki. Podsumowując, należy wskazać, że praktycznie wszyscy Uczestnicy wyjazdu (za wyjątkiem części osób z pkt 2) są związani z Wnioskodawcą, tj. jest bezpośrednio lub pośrednio zaangażowani w proces podejmowania decyzji o kierunkach rozwoju Wnioskodawcy. W konsekwencji, zasadnym jest zwiększanie przez te osoby wiedzy na temat perspektyw rozwoju Wnioskodawcy, jak również integracja ww. osób. Z ekonomicznego punktu widzenia ww. osoby stanowią bowiem zespół, od którego działań zależą losy Wnioskodawcy. Tym samym, im bardziej członkowie ww. zespołu są zintegrowani, im lepsza atmosfera i większy stopień wzajemnego szacunku i zrozumienia, tym większe szanse na osiągnięcie lepszych wyników finansowych.

17.Główne warsztaty/naradę prowadził jeden z Członków Zarządu ze wsparciem pozostałych Członków Zarządu. Warsztaty dotyczyły:

1) prezentacji wyników Wnioskodawcy, Oddziałów Wnioskodawcy i spółek z grupy Wnioskodawcy w ostatnich latach i oceny nadchodzących trendów związanych z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę.

2) podsumowania realizacji budżetu produkcyjnego i finansowego za rok 2021 oraz częściowo za rok 2022,

3) omówienia zrealizowanych przez Wnioskodawcę projektów inwestycyjnych w ostatnich latach wraz z oceną ich wpływu na działalność Wnioskodawcy,

4) omówienia przyszłych zakontraktowanych inwestycji wraz z przypomnieniem celów przed nimi stawianych,

5) omówienia zrealizowanych akwizycji w 2022 roku i ewentualnych kolejnych celów akwizycyjnych,

6) omówienia wariantów rozważanych przez Członków Zarządu do wdrożenia, a dotyczących strategii dalszego rozwoju Spółki.

W trakcie warsztatów uczestnicy zadawali pytania w kontekście omawianych przez Zarząd zagadnień, a następnie odbyła się dyskusja w zakresie planów Zarządu określonych w punktach od 4 do 6, gdzie uczestnicy wyrażali swoje opinie, wskazywali na szanse i zagrożenia poszczególnych zamierzeń rozważanych przez Zarząd.

Na główne warsztaty/naradę zaproszeni byli wszyscy Uczestnicy wyjazdu, poza członkami rodzin Członków Zarządu. Większość zaproszonych Uczestników wyjazdu uczestniczyła w ww. warsztatach/naradzie. Nie tworzono listy obecności w tym zakresie. Główne warsztaty/narada trwały ok. 5-6 godzin.

Poza głównymi warsztatami, Członkowie Zarządu prowadzili również spotkania w mniejszych grupach, które były poświęcone zagadnieniom wybranych Oddziałów Wnioskodawcy lub też wybranego filaru związanego z działalnością Wnioskodawcy, np.: finansów, inwestycji, podatków. Spotkania w mniejszych grupach trwały – w zależności od grupy – od 1 do 3 godzin.

18.Faktury wystawione zostały na Spółkę, siedziba w miejscowości P., NIP: (…).

19.Dobór Uczestników wyjazdu został oparty o wiedzę Członków Zarządu na temat tego, którzy z potencjalnych Uczestników wyjazdu pełnią w Spółce kluczowe funkcje i tym samym powinni uczestniczyć w Wyjeździe mającym na celu podniesienie efektywności Wnioskodawcy. Wnioskodawca zaznacza, że Wyjazd miał charakter obowiązkowy dla uczestników, którzy współpracują/pracują dla Wnioskodawcy, w tym sensie, że odmowa udziału byłaby postrzegana przez Członków Zarządu jako działanie niepożądane i wymagające uzasadnienia.

W tym kontekście Wnioskodawca wskazuje, że kilka osób zaproszonych na Wyjazd odmówiło wzięcia w nim udziału, przy czym osoby te przedstawiały odpowiednie uzasadnienia braku partycypacji w przedsięwzięciu. Brak udziału części osób wynikał ze względów zdrowotnych (osoby starsze), natomiast część zaproszonych osób powołała się na powody światopoglądowe ((…)).

Należy w tym kontekście wskazać, że wybór miejsca na przeprowadzenie przedmiotowego przedsięwzięcia wynikał bardziej z wyobrażenia zarządu co do jego atrakcyjności pod kątem realizacji w tym miejscu celów Wyjazdu, nie zaś z percepcji potencjalnych uczestników dot. tego miejsca. Innymi słowy, miejsce Wyjazdu nie zostało wybrane z tego względu, że może ono jawić się jako atrakcyjne pod względem turystycznym, ale dlatego, że sprzyjało ono urzeczywistnieniu celów Wyjazdu.

Wnioskodawca podkreśla, że z jego wiedzy wynika, że żaden z Uczestników Wyjazdu nie zdecydowałby się samodzielnie zorganizować wyjazdu do (…). Innymi słowy, po stronie Uczestników wyjazdu de facto nie miało miejsca zaoszczędzenie wydatku, ponieważ gdyby nie organizacja Wyjazdu przez Wnioskodawcę, to nikt nie zdecydowałby się na samodzielne sfinansowanie podobnego wyjazdu.

Nadto Wnioskodawca wskazuje, że celem przedmiotowego Wyjazdu było osiągniecie celów merytorycznych i integracyjnych. Wnioskodawca postrzega jego organizację jako swoisty instrument (środek) do posiadania lepiej poinformowanego (posiadającego stosowną wiedzę) oraz lepiej zintegrowanego zespołu. Z tego też względu, ewentualna odmowa wzięcia udziału w Wyjeździe – bez podania istotnych powodów – była postrzegana jako niepożądana czy wręcz jako utrudniająca współpracę. Innymi słowy, Wnioskodawca zorganizował Wyjazd w swoim interesie gospodarczym, albowiem zgodnie z intencją Wnioskodawcy Wyjazd powinien sprzyjać zwiększeniu efektywności prowadzonego biznesu. Gdyby Wnioskodawca nie żywił takiego przekonania, wówczas nie zorganizowałby Wyjazdu.

Ponadto, w związku z odpowiedzią na ad 6 Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku są wyłącznie koszty poniesione na rzecz podmiotów, które mają siedzibę w Polsce, w związku z tym wezwanie do podania danych identyfikujących podmioty zagraniczne jest bezprzedmiotowe.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1)

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia Wydatków związanych z wyjazdem do kosztów uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie (do pytania oznaczonego we wniosku nr 1)

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jest uprawniony do zaliczenia Wydatków związanych z wyjazdem do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wy mienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Kwalifikując zatem wydatek jako koszt uzyskania przychodów trzeba stwierdzić, czy spełnia on łącznie następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika,

-jest definitywny, a więc bezzwrotny,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Powyższe warunki to jedyne kryteria uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów, które przewiduje Ustawa o CIT – brak bowiem jakichkolwiek dodatkowych warunków w tym względzie.

Wnioskodawca podnosi, iż Wydatki związane z wyjazdem zostały poniesione przez Spółkę, na co wskazuje przedstawiony przez Spółkę opis stanu faktycznego, tj. Wnioskodawca poniósł ekonomiczny ciężar Wydatków związanych z wyjazdem.

Wydatki związane z wyjazdem są definitywne, gdyż nie będą podlegać zwrotowi, co wynika z natury tychże wydatków.

Spółka wskazuje, że Wydatki związane z wyjazdem pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, albowiem w trakcie Wyjazdu odbyło się spotkanie obejmujące m.in. prezentację wyników, zamierzeń inwestycyjnych i prognoz na przyszłe okresy w odniesieniu do obecnej sytuacji gospodarczej oraz dyskusje odnośnie strategii rozwoju Spółki, co wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego.

Wnioskodawca uważa, że Wydatki związane z wyjazdem zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodów lub (co najmniej) na zachowaniu przychodów. Celem Wyjazdu była bowiem z jednej strony integracja Uczestników wyjazdu, z których każdy ma aktualnie wpływ na działanie Spółki i realizuje wspólną strategię rozwojową. Z drugiej zaś strony, z opisu stanu faktycznego wynika, że Wyjazd miał charakter szkoleniowy, gdyż był związany z omawianiem/dyskutowaniem zagadnień o charakterze merytorycznym.

Uczestnictwo w wyjeździe członków rodzin członków zarządu Spółki było zdaniem Wnioskodawcy zasadne, z uwagi na to, że dzięki ich uczestnictwu członkowie zarządu Spółki, będący kluczowymi osobami sprawującymi funkcje kierownicze w Spółce i zajmujący się na co dzień zarządzaniem i reprezentowaniem Spółki, mogli w pełni poświęcić się szkoleniowo-integracyjnemu charakterowi Wyjazdu, gdyż nie doświadczyli rozłąki z rodziną. Nadto należy zauważyć, że (...) z (...) członków rodzin członków zarządu uczestniczących w wyjeździe na moment poniesienia części Wydatków związanych z wyjazdem pełniła funkcję członka Rady Nadzorczej Spółki, zaś (...) osoba była zatrudniona w Spółce, co dodatkowo potwierdza, że grono osób partycypujących w Wyjeździe jest ściśle związane z działalnością Spółki.

Wnioskodawca nadto zaznacza, że z uwagi na to, że jak wskazał w stanie faktycznym posiada (...) oddziałów rozmieszczonych w różnych częściach Polski, zasadnym w kontekście celu integracyjnego i szkoleniowego było zorganizowanie Wyjazdu poza główną siedzibą Wnioskodawcy.

W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że zagraniczny charakter wyjazdu miał uatrakcyjnić organizowane przez Wnioskodawcę przedsięwzięcie dla Uczestników wyjazdu, w tym umożliwić zmianę otoczenia. Miał także umożliwić zebranie w jednym miejscu Uczestników wyjazdu, którzy z racji wykonywania swoich obowiązków na co dzień przebywają w różnych częściach Polski, zaś dzięki Wyjazdowi mieli okazję spotkania się „na żywo”. Dodatkowo, mając na względzie, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem opartym na polskim kapitale, umożliwienie Uczestnikom wyjazdu wzięcia udziału w (…) wpisuje się w swego rodzaju „DNA” Wnioskodawcy jako polskiej firmy, tj. takiej, która utożsamia się z Polską (…).

Wydatki związane z wyjazdem zostały ponadto właściwie udokumentowane, albowiem Wnioskodawca dysponuje/będzie dysponował fakturami dokumentującymi te wydatki lub innymi dokumentami księgowymi.

Wnioskodawca wskazuje, że warunkiem zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest także niewymienienie danego kosztu w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. W tym miejscu Spółka zaznacza, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wnioskodawca wskazuje, że pojęcie „reprezentacji” nie jest do końca jasne, zatem odczytanie znaczenia tego pojęcia wymaga dokonania wykładni prawa.

I tak, odwołując się do stanowiska przedstawicieli doktryny (P. Małecki, M. Mazurkiewicz [w:] P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz. Tom II. Art. 15-42, wyd. XIII, Warszawa 2022, art. 16): „Reprezentacja musi być skierowana do kogoś z zewnątrz firmy”. Wnioskodawca wskazuje, że każdy z Uczestników wyjazdu nie może zostać w ocenie Wnioskodawcy potraktowany jako osoba „z zewnątrz firmy”. W szczególności Spółka wskazuje, że takimi osobami „z zewnątrz firmy” nie są następujący Uczestnicy wyjazdu: członkowie rodzin członków zarządu Spółki, osoby prowadzące działalność gospodarczą współpracujące długoterminowo ze Spółki na podstawie umów cywilnoprawnych, były członek Rady Nadzorczej CH oraz aktualni członkowie rady nadzorczej Spółki.

Ww. osoby powiązane są z Wnioskodawcą – członkowie rodzin członków zarządu Spółki powiązani są personalnie z członkami zarządu Spółki, stanowiącymi ważny atut dla Wnioskodawcy, a udział członków rodzin członków zarządu Spółki w Wyjeździe, jak to uargumentował Wnioskodawca już wyżej, miał na celu brak rozłąki z rodziną członków zarządu Spółki, co przyczyniło się do pełniejszego skupienia członków zarządu Spółki na szkoleniach i pozytywnej dla Spółki osobowo-szerokiej integracji Uczestników wyjazdu. Dodatkowo, Wnioskodawca ponownie zaznacza, że 3 członków rodzin na moment poniesienia części Wydatków związanych z wyjazdem było związane ze Spółką, tj. pełniło funkcje członków Rady Nadzorczej lub były pracownikiem, co tym bardziej potwierdza, że nie były to osoby „zewnętrzne” dla Wnioskodawcy.

Nadto należy podnieść, że organy skarbowe przyznawały rację podatnikom, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez podatników na wydarzenia (spotkania) integracyjne, których członkami byli pracownicy wraz z członkami swych rodzin lub nawet pracownicy z osobami towarzyszącymi (zob. np. interpretacja indywidualna z dnia 27 sierpnia 2015 r., Znak: IBPB-l-2/4510-168/15/AnK, interpretacja indywidualna z dnia 24 maja 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.104.2018.2.MS1).

Podobne wnioski wywieść można także z interpretacji indywidualnej z dnia 2 grudnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.381.2019.3.SK, gdzie organ stwierdził, co następuje: „Wobec powyższego, jeżeli w pikniku jubileuszowym brali udział zarówno pracownicy Spółki, jak i pracownicy tymczasowi agencji pracy tymczasowej oraz członkowie zarządu Spółki i członkowie ich rodzin, a charakter takiego pikniku miał na celu budowanie pozytywnych relacji pomiędzy ww. pracownikami jak również między pracownikami i członkami zarządu Spółki, jako przedstawicielami pracodawcy, co z kolei przekładało się na wzrost zaangażowania pracowników oraz wzmocniło ich lojalność wobec Wnioskodawcy, jak również działało motywująca i wpływało na jakość, wydajność oraz efektywność pracy, co ostatecznie może przyczyniać się do zwiększenia uzyskiwanych przez Spółkę przychodów, to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów”.

Wnioskodawca, odnosząc się zaś do Uczestników wyjazdu będących osobami prowadzącymi działalność gospodarczą współpracującymi ze Spółką na podstawie długoterminowych umów cywilnoprawnych, wskazuje, że osoby te nie powinny być uznawane za osoby „z zewnątrz firmy”. W szczególności Spółka podkreśla, że mimo że ww. osoby nie są pracownikami spółki, to jednak wykonują określone obowiązki na rzecz Spółki na podstawie zawartych ze Spółką umów cywilnoprawnych. Świadczą one bowiem określone usługi za wynagrodzeniem na rzecz Spółki. Ww. osoby nie spełniają zatem takiej funkcji jak kontrahenci biznesowi Spółki, którzy kupują określone produkty/usługi Spółki. Wnioskodawca wskazuje, że jedynie w przypadku takich właśnie kontrahentów biznesowych, kupujących od Spółki określone produkty/usługi, mogłoby potencjalnie mieć miejsce przyjęcie, że ich udział w Wyjeździe powoduje zaliczenie wydatków poniesionych na tych kontrahentów do katalogu wydatków nie uważanych za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy o CIT. W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym jednak taka sytuacja nie występuje, albowiem tak rozumiani kontrahenci biznesowi nie byli Uczestnikami wyjazdu.

Spółka podkreśla zatem, że powyższe stanowisko zgodne jest z wnioskami płynącymi z orzecznictwa sądowego:

- w wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 22 października 2019 r., sygn. akt: I SA/Bd 501/19 (niniejszy wyrok WSA został utrzymany w mocy wyrokiem NSA z dnia 20 października 2022 r., sygn. akt: II FSK 531/20, w którym to wyroku NSA oddalił skargę kasacyjną złożoną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Wnioskodawca wskazuje, że na dzień sporządzenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, pisemne uzasadnienie wyroku NSA w sprawie nie zostało jeszcze opublikowane) Sąd uznał, że: „Podniesione przez organ argumenty nie zasługują na uwzględnienie. Upatrywanie przez organ reprezentacyjnego charakteru poniesionych wydatków w tym, że partnerzy są podmiotami zewnętrznymi w stosunku do spółki jest pozbawione racji. Okoliczność ta nie wyłącza powyższych wydatków z kosztów podatkowych. Organ pominął fakt, że w części merytorycznej wyjazdów będą odbywały się szkolenia, których celem jest podnoszenie wiedzy i kwalifikacji partnerów, a nie kształtowanie wizerunku firmy”. WSA skonkludował następnie, iż: „W rozpatrywanej sprawie nie było więc podstaw do zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.”,

- w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 3 czerwca 2022 r., sygn. akt: I SA/Po 974/21, Sąd stwierdził, co następuje: „Natomiast w ocenie Sądu, w kontekście okoliczności przedstawionych we wniosku, podstawą wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów skarżącej wydatków ponoszonych na organizację szkoleń współpracowników skarżącej, nie może być zakwalifikowanie ich jako kosztów na reprezentację. Poniesione przez spółkę wydatki nie są bowiem wydatkami reprezentacyjnymi, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Wydatków tych w żaden sposób nie można zestawić z przykładowo wymienionymi wydatkami reprezentacyjnymi we wskazanym przepisie. Ich podstawowym celem nie jest też budowanie wizerunku firmy, a zdobywanie wiedzy i współpraca w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z zasadami społecznej odpowiedzialności biznesu. Nawet jeśli powstałby jakikolwiek pośredni wpływ tej współpracy na budowanie wizerunku firmy, nie stanowi o kwalifikacji tych wydatków do kosztów reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. ”,

- w wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt: II FSK 702/11, NSA wyraził z kolei ogólną zasadę interpretacji kosztów reprezentacji, zgodnie z którą wydatki uznane za koszty reprezentacji powinny być oceniane ad casum: „Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności”.

W mniemaniu Wnioskodawcy byli oraz aktualni członkowie rady nadzorczej Spółki/CH również nie powinni zostać uznani za osoby „z zewnątrz firmy” co nie spowoduje wyłączenia wydatków związanych z tymi osobami z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy o CIT. Spółka zaznacza w szczególności, że ww. osoby zostały zaproszone na Wyjazd z uwagi na to, że mogły one podzielić się swoimi spostrzeżeniami co do rozwoju Spółki. Były członek rady nadzorczej CH dysponował bowiem doświadczeniem w nadzorze nad na grupą kapitałową, do której należy Wnioskodawca, które to doświadczenie mogło zostać przekazane nowym członkom rady nadzorczej Spółki, powołanym do organu przed przedmiotowy m Wyjazdem, co w efekcie generuje korzyść dla Spółki.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jest uprawniony do zaliczenia w całości Wydatków związanych z wyjazdem do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, z daleko posuniętej ostrożności procesowej, Wnioskodawca wskazuje, że jeśli w odniesieniu do którejś z kategorii Uczestników wyjazdu/Wydatków związanych z wyjazdem w ocenie tut. Organu Wnioskodawcy nie przysługiwałoby prawo do zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów, to tut. Organ winien wskazać, które z nich mogą, a które nie mogą zostać zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”),

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Z powyższego wynika zatem, że aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy oceniać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą podmiotu.

Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W większości przypadków związek kosztu z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie: „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”, „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Koszty pośrednio związane z osiąganymi przychodami są to takie koszty, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. Nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Skoro ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to musi być on widoczny. Ponoszone koszty winny ten cel realizować lub co najmniej zakładać go jako realny.

Zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Obowiązkiem podatnika jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu. Drugi z elementów zawarty w art. 15 ust. 1 omawianej ustawy stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów (…).

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą ustalenia czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia wydatków związanych z wyjazdem do (…) do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów ww. wydatków, w pierwszej kolejności należy przeanalizować czy poniesione wydatki spełniają przesłanki uznania ich za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc czy zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów.

W opisie stanu faktycznego wskazali Państwo, że Spółka zorganizowała w okresie od (…) r. do (…) r. wyjazd do (…) dla osób zajmujących kluczowe stanowiska w Spółce oraz grupie spółek powiązanych ze Spółką. Powodem wyboru konkretnego miejsca (…).

Uczestnikami wyjazdu byli:

1) członkowie zarządu Spółki,

2) członkowie rodzin członków zarządu Spółki (łącznie (...) osób, w tym (...) osoby będące członkami rodzin pełniły funkcję członka Rady Nadzorczej Spółki na moment poniesienia części kosztów związanych z Wyjazdem, zaś (...) osoba była pracownikiem Spółki),

3) kluczowi pracownicy Spółki,

4) inne osoby sprawujące funkcje kierownicze w Spółce, w szczególności prokurenci będący jednocześnie dyrektorami Oddziałów Spółki,

5) członkowie rady nadzorczej Spółki, tj. osoby powołane do pełnienia tej funkcji przed Wyjazdem,

6) osoby prowadzące działalność gospodarczą współpracujące w sposób stały ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych,

7) były członek Rady Nadzorczej CH.

Ponadto wskazali Państwo, że celem wyjazdu było przeprowadzenie grupowych warsztatów, merytorycznych dyskusji oraz integracji osób, które mają wpływ na podejmowanie decyzji dotyczących działalności Spółki oraz innych spółek z grupy. W trakcie wyjazdu odbyła się prezentacja i omówienie wyników finansowych wraz z analizą poziomu realizacji założeń budżetowych Spółki, dyskusja w zakresie prowadzonych i rozważanych zamierzeń inwestycyjnych, prognoz na przyszłe okresy w odniesieniu do obecnej sytuacji gospodarczej oraz odnośnie przyjęcia strategii dalszego rozwoju Spółki.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że zawężają zakres wydatków związanych z wyjazdem do następujących kosztów:

a)usługa czarteru samolotu,

b)usługa organizacji wyjazdu do (…),

c)usługa polegająca na nabyciu biletów wstępu (…),

d)usługa zakwaterowania.

Ponadto, zgodnie z opisem stanu faktycznego, w części szkoleniowej wyjazdu brali udział wszyscy uczestnicy wyjazdu z wyłączeniem członków rodzin, a cześć szkoleniowa trwała od 5 do 6 godzin i dotyczyła prezentacji wyników Wnioskodawcy, Oddziałów Wnioskodawcy i spółek z grupy Wnioskodawcy w ostatnich latach oraz oceny nadchodzących trendów związanych z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę, podsumowania realizacji budżetu produkcyjnego i finansowego za rok 2021 oraz częściowo za rok 2022, omówienia zrealizowanych przez Wnioskodawcę projektów inwestycyjnych w ostatnich latach wraz z oceną ich wpływu na działalność Wnioskodawcy, omówienia przyszłych zakontraktowanych inwestycji wraz z przypomnieniem celów przed nimi stawianych oraz zrealizowanych akwizycji w 2022 roku i ewentualnych kolejnych celów akwizycyjnych, a także omówienia wariantów rozważanych przez Członków Zarządu do wdrożenia, a dotyczących strategii dalszego rozwoju Spółki. Ponadto, poza głównymi warsztatami, Członkowie Zarządu prowadzili również spotkania w mniejszych grupach, które były poświęcone zagadnieniom wybranych Oddziałów Wnioskodawcy lub też wybranego filaru związanego z działalnością Wnioskodawcy, np. finansów, inwestycji, podatków. Spotkania w mniejszych grupach trwały od 1 do 3 godzin.

W ocenie tut. Organu, wyjazd do (…) miał charakter głównie turystyczny i rozrywkowy, o czym świadczy atrakcyjność celu podróży (…).

Jak wskazali Państwo we wniosku, zamierzeniem wyjazdu było zmniejszenie negatywnego wpływu na działalność Spółki okoliczności zewnętrznych związanych m.in. z kryzysem na rynku energetycznym, inflacją, ograniczonym dostępem surowców do produkcji i do rynków zbytu dla produktów i usług oraz problemami związanymi z pandemią COVID-19 i zmiennością prawa, poprzez osiągnięcie porozumienia osób zajmujących kluczowe stanowiska w Spółce co do wspólnej realizacji założonych celów. Ponadto, Państwa zdaniem, jedynie wyjazd poza granice Polski umożliwiał osiągnięcie satysfakcjonującego „efektu integracyjnego”, a wspólne (…) gwarantowało wspólne przeżywanie emocji i w konsekwencji budowanie pozytywnych relacji między członkami zespołu.

Wnioskodawca założył, że wyjazd przyczyni się do zwiększenia efektywności, wyniku finansowego, sprzedaży opodatkowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę z uwagi na pogłębienie relacji w zespole, zintegrowanie pracowników i innych osób świadczących pracę czy usługi na rzecz Spółki.

Z wniosku nie wynika jednak, aby wydatki związane z wyjazdem zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, biorąc pod uwagę prowadzoną przez Spółkę działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji (…).

Ponadto istotny jest również fakt, że w uzupełnieniu wniosku, w odniesieniu do poniesionych kosztów Wnioskodawca zaznaczył, że zawęża zakres Wydatków związanych z wyjazdem do kosztów:

a)Usługi czarteru samolotu;

b)Usługi organizacji wyjazdu do (…);

c)Usługi polegającej na nabyciu biletów wstępu (…);

d)Usługi zakwaterowania.

Tym samym, w związku z treścią uzupełnienia, Wnioskodawca wyłączył z zakresu przedmiotowego wniosku m.in. wydatek na salę konferencyjną – który co do zasady, służy realizacji aktywności szkoleniowych, konferencyjnych (merytorycznych). Z kolei pozostałe wydatki, tj. usługi nabywane przez Spółkę i oferowane Uczestnikom Wyjazdu, mają – zdaniem tutejszego organu – charakter wyłącznie integracyjny i rozrywkowy, związany z możliwością uczestniczenia (…).

Należy zauważyć, że Wyjazd odbywał się poza Polską, co wymagało (jak wskazuje sam Wnioskodawca) poniesienia istotnych kosztów przelotów, organizacji wyjazdu oraz zakwaterowania. Jednocześnie, w ramach usług, które Spółka wymieniła jako przedmiot wniosku – poza tymi kosztami, wskazano wyłącznie koszty usługi polegającej na nabyciu biletów wstępu (…). Te zaś wydatki, zdaniem tutejszego organu, są ściśle związane wyłącznie z rozrywką w trakcie Wyjazdu. Tym samym zorganizowany przez Wnioskodawcę Wyjazd ma co do zasady charakter integracyjno-rozrywkowy (dla wąskiej grupy osób), a jego przeważającym celem było (…). Wybór terminu i lokalizacji (…) również wynikał z „wyobrażenia zarządu co do jego atrakcyjności pod kątem realizacji w tym miejscu celów Wyjazdu”. Za tym, że nie był to Wyjazd o charakterze szkoleniowym przemawia również fakt, że zostały na niego zaproszone osoby z rodzin członków zarządu niebędące pracownikami ani członkami rady nadzorczej. Z samego faktu wyjazdu poza Polskę, dzięki „oderwaniu się” Uczestników od codzienności, nie sposób wywodzić, że został osiągnięty zarówno aspekt szkoleniowy (merytoryczny), jak i integracyjny.

Organ zgadza się, że dobra współpraca członków zespołu i wzajemne podnoszenie wiedzy są konieczne w działalności gospodarczej wielu podmiotów, w tym również Wnioskodawcy, jednak przedstawione okoliczności, w tym fakt, że część szkoleniowa Wyjazdu (5-6 godzin głównych warsztatów i narada) stanowiła znikomą część czasu trwania całego wyjazdu (7 dni), zaś wśród wydatków ponoszonych w związku z Wyjazdem Wnioskodawca nie wyszczególnił żadnych kosztów mających związek z częścią merytoryczną Wyjazdu – nie przemawiają za tym, by rzeczywiście wyjazd ten miał charakter szkoleniowy.

Nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że z samego faktu wyjazdu poza Polskę, dzięki „oderwaniu się” Uczestników od codzienności, ma zostać osiągnięty w równej mierze aspekt szkoleniowy (merytoryczny), jak i integracyjny. W ocenie Organu, gdyby istotnie kluczowy dla organizacji Wyjazdu był element szkoleniowy, jego organizacja mogłaby mieć miejsce również w kraju – gdyż dla aspektu merytorycznego opisanego przez Spółkę bez znaczenia jest lokalizacja tego szkolenia (…). Ponadto, gdyby faktycznie to element szkoleniowy (tj. m.in. prezentacja wyników finansowych Spółki, omówienie strategii, warsztaty/narady itd.) stanowił faktyczny motyw organizacji Wyjazdu – to wówczas bezzasadny byłby udział w tym Wyjeździe członków rodzin pracowników Spółki niebędących ani jej pracownikami, ani członkami Rady Nadzorczej. Ich udział, jako osób niezwiązanych ze Spółką, nie ma bowiem związku z potencjalnym zwiększeniem wyniku finansowego Spółki, które to Wnioskodawca wskazuje jako uzasadnienie Wyjazdu.

Zdaniem Organu, samo „utożsamianie się z Polską” przez Spółkę oraz „kibicowanie jej na arenie międzynarodowej”, czy fakt, że Spółka oparta jest na polskim kapitale, w ocenie DKIS nie uzasadnia związku Wyjazdu do (…) w celu m.in. (…) przez wybranych pracowników Spółki, byłego pracownika i członków rodzin pracowników, z osiąganiem przez Spółkę w przyszłości większych przychodów w ramach jej działalności.

Celem Wyjazdu, zgodnie ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, była natomiast „poprawa integracji członków zespołu Wnioskodawcy, jak również realizacja części szkoleniowej, co w założeniu powinno pozytywnie oddziaływać na poziom sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy”. Należy przy tym nadmienić, że (na co wskazała również wprost sama Spółka) przyszłe wyniki finansowe i poziom sprzedaży produktów są uzależnione nie tylko od rezultatów Wyjazdu, ale także od czynników zewnętrznych, na które Wnioskodawca nie ma wpływu, jak np. ceny energii/poziom inflacji/ogólna kondycja polskiej gospodarki.

Organ zgadza się, że dobra współpraca członków zespołu i wzajemne podnoszenie wiedzy są konieczne w działalności gospodarczej wielu podmiotów, w tym również Wnioskodawcy, wskazuje jednak, że taki związek – w obliczu faktu, że część szkoleniowa wyjazdu stanowiła jedynie niewielką część w czasie jego trwania, a wśród wydatków ponoszonych w związku z Wyjazdem Spółka nie wyszczególniła żadnych kosztów mających związek ściśle z tą częścią merytoryczną (szkoleniową) – nie świadczy o wymiernym efekcie organizacji tego Wyjazdu z uzyskaniem przychodów ze źródła przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem tego źródła przychodów prowadzonej działalności przez Spółkę, w rozumieniu zaliczenia wydatków poniesionych na Wyjazd wprost do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności Spółki.

Wymaga także zaznaczenia, że działania, jakie Spółka wskazuje jako efekty merytorycznej części Wyjazdu (m.in. podjęcie w przyszłości przez Członków Zarządu korzystnych z perspektywy biznesowej działań, przekładających się na wyższy potencjał do osiągania zysków przez Wnioskodawcę, czy też kontrola wobec Zarządu Wnioskodawcy przez członków Rady Nadzorczej) – stanowią standardowe czynności, do których zobowiązani są ci pracownicy (Członkowie Zarządu, Członkowie Rady Nadzorczej). Niezależnie bowiem od stopnia integracji między tymi Uczestnikami Wyjazdu, do zadań Członków Zarządu co do zasady należy podejmowanie korzystnych decyzji dążąc do wypracowania przez Spółkę zysku, zaś do zadań członków Rady Nadzorczej – m.in. nadzór nad ekonomiką i zasadnością decyzji podejmowanych przez Zarząd).

Biorąc zatem pod uwagę powyższe, w przedstawionych okolicznościach stanu faktycznego należy uznać, że interes prywatny Uczestników, tj. rozrywka, w tym możliwość uczestnictwa w (…) w (…), przeważa nad celami, które w Państwa opinii związane są z Państwa działalnością gospodarczą.

Przedstawiona przez Wnioskodawcę argumentacja, że „zamysłem organizowanego wyjazdu była możliwość budowania wspólnych relacji „z dala od tego, z czym na co dzień musiał się mierzyć każdy z uczestników wyjazdu, wzmocnienie pozytywnego nastawienia w zespole, zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką oraz wzmocnienie lojalności, a także motywacja do równie wydajnej pracy w nadchodzącym, trudnym okresie” oraz że uczestnictwo w wyjeździe członków rodzin było konieczne ze względu na brak rozłąki z rodziną dla kluczowych osób sprawujących funkcje kierownicze w Spółce, bezspornie wskazuje na to, że zorganizowanie wyjazdu nie miało na celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tylko było wyjazdem w celach turystycznych i rozrywkowych z możliwością uczestniczenia (…).

W tym miejscu wskazać należy, że organ nie kwestionuje sensu ekonomicznego poniesionych wydatków, tylko dokonuje w trybie interpretacyjnym oceny celowości wydatku w granicach wyznaczonych przez art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. czy konkretny wydatek został poniesiony w związku z dążeniem do osiągnięcia przychodu (zachowania lub zabezpieczenia jego źródła).

Mając powyższe na uwadze, wymienione we wniosku koszty na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego nie spełniają przesłanki, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie można racjonalnie powiązać ich poniesienia z celem uzyskania przychodów lub zabezpieczeniem albo zachowaniem źródła przychodów.

Zatem stwierdzić należy, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku wydatki, które poniósł Wnioskodawca na organizację wyjazdu do (…), nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, Organ nie oceniał czy którakolwiek z kategorii uczestników wyjazdu lub wydatków związanych z wyjazdem jest wyłączona na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Reasumując, Państwa stanowisko w sprawie możliwości zaliczenia wydatków związanych z wyjazdem do (…) do kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W zakresie podatku od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 3) oraz podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).