Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.155.2023.2.PS

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

- stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

•nieprawidłowe w części, w której Pana działalność nie spełnia przesłanki „zwiększenia zasobów wiedzy” oraz

•prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 17 kwietnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT i rozlicza się Pan na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Świadczy Pan jako niezależny deweloper usługi programistyczne na rzecz podmiotów z Polski i z zagranicy (dalej pojedynczo jako Spółka). Tworzy Pan oprogramowanie w językach C#, Visual Basic, SQL, XML, MDX i DAX. Tworzy Pan nowe lub usprawnia Pan istniejące rozwiązania u klientów tworząc aplikacje, których celem jest dostarczenie i zaprezentowanie w bardziej zrozumiały i przejrzysty sposób ogromnych ilości danych, niemożliwych do analizowania klasycznymi metodami. Poprzez pobieranie, przetwarzanie, integrowanie różnych źródeł i systemów ze sobą w środowiskach bazodanowych tworzone są narzędzia i zasilające wszelkiego rodzaju aplikacje analityczne. Dzięki temu końcowy użytkownik może w prosty i płynny sposób pracować na ogromnych zbiorach danych i skomplikowanych wskaźników bez zaawansowanych zdolności technicznych i statystycznych.

Tworzył Pan oprogramowanie - moduły systemów analitycznych przetwarzające i prezentujące dane o różnych obszarach działalności gospodarczej klientów, w tym:

•o gospodarce magazynowej klientów – (...),

•o działalności sprzedażowej klientów – (...).,

•o działalności marketingowej – (...).

Zgodnie z zapisami umowy wszelkie wynalazki i prawa własności intelektualnej powstałe w związku ze świadczeniem usług stają się własnością Spółki i potwierdza przeniesienie tych praw na ich rzecz tzn. w ramach umowy dochodzi do przejścia majątkowych praw autorskich.

Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Pana prac. Jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wykonywanie usług polega przede wszystkim na pisaniu kodu oraz na pracy koncepcyjnej z przedstawicielami Spółki poprzez analizowanie i projektowanie systemów informatycznych, pogłębianie wiedzy, testowanie oprogramowania, optymalizowanie istniejącego kodu oprogramowania, poprawianie błędów, opisanie dokumentacji technicznej oraz proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań. Pana zadaniem jest tworzenie oprogramowania, które lepiej będzie spełniało oczekiwania Spółki i ułatwiało prowadzenie działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci programów o nowych lub ulepszonych funkcjonalnościach. Pana działania polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

Zmieniające się warunki rynkowe powodują, że musi Pan stale rozszerzać swoja wiedzę poprzez, np. uczestnictwo w szkoleniach (np. konferencjach branżowych czy tzw. Webinarach), czytanie literatury związanej z przedmiotem działalności, zapoznawanie się z publicznie dostępnymi wynikami badań naukowych, czy wymianę wiedzy poprzez portale zrzeszające programistów.

Nie nabywa Pan wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Kod programu tworzy Pan wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami klientów. Oprogramowanie wytwarzane jest przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie lub zamówieniu dotyczącym konkretnego projektu − przysługuje Panu kwota wynagrodzenia kalkulowana w oparciu o stawkę dzienną, godzinową lub stała kwota miesięcznie. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej raz w miesiącu faktury.

Prowadzi Pan, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala na wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Ewidencja prowadzona jest w formie arkusza kalkulacyjnego.

Może Pan świadczyć usługi w przyszłości w podobny sposób również na rzecz innych krajowych i zagranicznych podmiotów.

Z zapobiegliwości wskazuje Pan, że organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku NSA z dnia 15 grudnia 2015 r., sygn. akt I FSK 1359/14, od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego. Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 789/14, wyrok WSA z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy Organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W uzupełnieniu wniosku z 17 kwietnia 2023 r. wyjaśnia Pan, że wniosek Pana dotyczy tylko dochodów za rok 2022. i nie obejmuje zdarzeń przyszłych. Planuje Pan skorzystanie z omawianej ulgi w tym okresie, ale ostateczną decyzję podejmie Pan jednak po otrzymaniu interpretacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Wniosek opisuje tylko faktyczne zdarzenia, które miały już miejsce.

Ponadto wyjaśnia Pan, że realizował Pan dotychczas opisane we wniosku usługi na rzecz X Sp. z o. o. oraz Y Sp. z o. o.

Wniosek dotyczy oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Pana, obejmującego moduły systemów analitycznych przetwarzające i prezentujące dane o różnych obszarach działalności gospodarczej klientów, w tym:

•gospodarce magazynowej klientów;

•o działalności sprzedażowej klientów;

•o działalności marketingowej.

Tworząc narzędzia, rozwiązania, moduły i aplikacje oraz ulepszając, rozwijając i usprawniając ww. „elementy” każdorazowo tworzy Pan odrębne programy komputerowe.

W związku ze wskazaniem we wniosku, że jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, wyjaśnia Pan, że Pana działalność będąca przedmiotem niniejszego wniosku łączy oba ww. elementy, najczęściej jednak polega na wykorzystaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W zakresie, którego dotyczy wniosek Pana działalność obejmowała prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W ramach świadczenia usług programistycznych, prowadził Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce. Działania te są wyodrębnione z uwagi na cel ich prowadzenia, służą projektowaniu i tworzeniu nowych, zmienionych lub ulepszonych programów komputerowych i obejmują łącznie:

•nabywanie przez Pana wiedzy i umiejętności,

•łączenie przez Pana wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac);

•kształtowanie Pana wiedzy i umiejętności (tj. takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac); oraz

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy.

Całość ww. czynności odpowiednio służyła planowaniu produkcji bądź projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce od 1 listopada 2020 r.

Prace dotyczyły oraz będą dotyczyć stworzenia nowego lub rozwinięcia istniejącego oprogramowania, ich celem było/będzie wykorzystywanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych programów komputerowych. Prace można podzielić na kilka faz obejmują one takie czynności jak:

1.Faza koncepcyjna – zrozumienie zapotrzebowania rynkowego, np. poprzez rozmowę ze Spółką, jej przedstawicielami, osobami odpowiedzialnymi za prowadzenie działalności, by zrozumieć jakie docelowe kryteria powinien spełniać dany program komputerowy, który będzie Pan tworzył, np. poprzez omówienie funkcjonalności

2.Faza planowania – proces planowania prac, na który składa się np.: wybór technologii, planowanie rozwiązań, ustalenia poszczególnych etapów prac;

3.Faza programowania – etap tworzenie oprogramowania, na który składa się, np. pisanie kodu, testowanie przyjętych rozwiązań etc.;

4.Faza weryfikacji – przedstawienie oprogramowania klientowi docelowemu, wprowadzanie zmian zgodnie z życzeniem klienta.

Prowadził Pan prace rozwojowe w dziedzinach: (i) dziedzina nauk inżynieryjno-technicznych oraz (ii) dziedzina nauk ścisłych i przyrodniczych, w dyscyplinach: (i) automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne, (ii) informatyka techniczna i telekomunikacja, (iii) informatyka.

Prace rozwojowe kończą się powstaniem programu komputerowego (kodu źródłowego), który zapisywany jest w środowisku, którego właścicielem jest Spółka.

W przypadku Pana usług, prace rozwojowe polegają na stworzeniu nowych lub istotnym ulepszeniu istniejących, aplikacji (tj. programów komputerowych) - modułów systemów analitycznych przetwarzających i prezentujących dane o różnych obszarach działalności gospodarczej klientów.

Oferuje Pan swoje produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w działalności gospodarczej.

Do nowych, zmienionych lub ulepszonych przez Pana programów komputerowych będących efektem prowadzonych przez Pana prac należy zaliczyć moduły systemów analitycznych przetwarzające i prezentujące dane o różnych obszarach działalności gospodarczej klientów.

W stosunku do dotychczasowej Pana działalności te produkty, procesy lub usługi [w tym przypadku programy komputerowe] mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.

Ich nowy, ulepszony charakter nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian.

Każdorazowo wykonywane są prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania lub modułów istotnie rozszerzających funkcjonalność istniejącego oprogramowania.

Prowadził Pan odrębne prace spełniające ww. przesłanki (prace rozwojowe) w zakresie każdego z tworzonych bezpośrednio przez Pana programów komputerowych.

W zakresie w jakim usługi przez Pana świadczone są przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualanej, nie prowadził Pan prac o innym charakterze niż prace rozwojowe.

W toku Pana działalności dochodzi do tworzenia nowych lub bardziej wydajnych algorytmów, co do zasady w oparciu o istniejące już wcześniej metody programowania (narzędzia, technologie informatyczne).

W ramach „usług programistycznych” na rzecz Spółki wytwarzał Pan i będzie wytwarzać programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Potwierdził Pan, że w wyniku ewentualnego rozwijania/rozwoju/ulepszania /modyfikowanie/rozszerzania/usprawniania nowych funkcjonalności programów komputerowych powstają odrębne od nich programy komputerowe, wskazując, że w wyniku podjętych przez Pana ww. czynności powstaje odrębny od rozwijanego oprogramowania utwór, tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego.

Prace będące przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i są kreacją nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Efekty Pana pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Efekty Pana pracy zawsze są twórczą realizacją projektów zlecanych przez Spółkę.

W zakresie w jakim usługi przez Pana świadczone są przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie prowadził Pan, ani nie prowadzi prac o innym charakterze niż prace rozwojowe.

Programy komputerowe, będące przedmiotem wniosku zawsze były/będą efektem działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz/lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W okresie, którego dotyczy wniosek ponosił Pan wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością będącą przedmiotem pytania drugiego, a związaną z tworzeniem programów komputerowych. Nie ponosił Pan wydatków na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Sposób „przeniesienia” przez Pana każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

Wykonując te czynności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Ewidencja jest prowadzona na bieżąco, od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia opisanych we wniosku programów komputerowych.

W prowadzonej ewidencji wyodrębnia Pan również koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. W ewidencji przez Pana prowadzonej wyodrębnione jest/będzie każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W zakresie działań objętych niniejszym wnioskiem, otrzymuje Pan wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Spółkę ww. praw do programów komputerowych. Na fakturze nie następuje wyodrębnienie wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich gdyż w praktyce jedyną Pana usługą jest tworzenie programów komputerowych, całość wynagrodzenia jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich. Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie lub zamówieniu dotyczącym konkretnego projektu – przysługuje Panu kwota kalkulowana w oparciu o stawkę godzinową, stawkę dzienną lub stawkę miesięczną. W praktyce jedyną usługą jest tworzenie/rozwijanie programów komputerowych, całość wynagrodzenia jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do utworów, które są bezpośrednimi efektami Pana prac (do programów komputerowych). Umowy nie różnicują stawek godzinowych w zależności od rodzajów wykonywanych czynności. Przychód z tytułu przeniesienia poszczególnych prac następuje poprzez przyporządkowanie przychodów z faktur do konkretnych programów komputerowych tworzonych przez Pana w okresie rozliczeniowym.

Pytania (doprecyzowano w uzupełnieniu wniosku z 17 kwietnia 2023 r.)

1.Czy działalność w zakresie świadczonych usług tworzenia oprogramowania przez Pana opisana jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 oraz art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Jak wskazuje Pan w uzupełnieniu wniosku, w zakresie pierwszego pytania oczekuje Pan wyłącznie oceny, czy podejmowana przez Pana działalność w zakresie świadczonych usług tworzenia oprogramowania mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 tej ustawy.

Pod pojęciem „usług tworzenia oprogramowania” należy rozumieć te działania realizowane w ramach umowy ze Spółką, które stanowią prace rozwojowe w rozumieniu ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, a ich wymiar został określony na podstawie czasu poświęconego na pracę nad kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

2.Czy w opisanym stanie faktycznym będzie Pan mógł zastosować stawkę 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu świadczonych usług tworzenia oprogramowania, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Jak wskazuje Pan w uzupełnieniu wniosku, przedmiotem pytania drugiego jest możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, sumy kwalifikowanych dochodów (dochodów z kwalifikowanych IP skorygowanych o współczynnik nexus) uzyskiwanych/osiągniętych w danym roku podatkowym wyłącznie z tytułu sprzedaży (odpłatnego przeniesienia) przez Pana autorskich praw do programów komputerowych/kwalifikowanych IP w okresie, którego dotyczy wniosek.

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowano w uzupełnieniu wniosku z 17 kwietnia 2023 r.)

Stoi Pan na stanowisku że:

•realizowana przez Pana na podstawie umowy ze Spółką działalność w zakresie świadczonych usług tworzenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych) jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 oraz art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

•spełnia Pan wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z tytułu świadczenia usług w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych) realizowanych na podstawie umowy ze Spółką,

•a przez kwalifikowany dochód należy rozumieć uzyskany dochód za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych (tzn. wynagrodzenie za stworzenie programu komputerowego) pomnożony przez wskaźnik nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 tej ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Stosownie do art. 4 ust. 3 wskazanej wyżej ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś).

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Świadczy Pan jako niezależny deweloper usługi programistyczne.

Wniosek Pana dotyczy dochodów za rok 2022. Tworzył Pan w tym roku oprogramowanie - moduły systemów analitycznych przetwarzające i prezentujące dane o różnych obszarach działalności gospodarczej klientów, w tym:

•o gospodarce magazynowej klientów – (...),

•o działalności sprzedażowej klientów – (...),

•o działalności marketingowej – (...).

W zakresie, którego dotyczy Pana wniosek działalność obejmowała prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W ramach świadczenia usług programistycznych, prowadził Pan zatem prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce. Działania te są wyodrębnione z uwagi na cel ich prowadzenia, służą projektowaniu i tworzeniu nowych, zmienionych lub ulepszonych programów komputerowych i obejmują łącznie:

•nabywanie przez Pana wiedzy i umiejętności,

•łączenie przez Pana wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac);

•kształtowanie Pana wiedzy i umiejętności (tj. takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac); oraz

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy.

Całość ww. czynności odpowiednio służyła planowaniu produkcji bądź projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce od 1 listopada 2020 r.

Prace te dotyczyły stworzenia nowego lub rozwinięcia istniejącego oprogramowania, ich celem było/będzie wykorzystywanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych programów komputerowych.

Z wniosku wynika, że prowadził Pan prace rozwojowe w dziedzinach: (i) dziedzina nauk inżynieryjno-technicznych oraz (ii) dziedzina nauk ścisłych i przyrodniczych, w dyscyplinach: (i) automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne, (ii) informatyka techniczna i telekomunikacja, (iii) informatyka.

Do nowych, zmienionych lub ulepszonych przez Pana programów komputerowych będących efektem prowadzonych przez Pana prac rozwojowych należy zaliczyć moduły systemów analitycznych przetwarzające i prezentujące dane o różnych obszarach działalności gospodarczej klientów. W stosunku do dotychczasowej Pana działalności te produkty, procesy lub usługi [w tym przypadku programy komputerowe] mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Ich nowy, ulepszony charakter nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian.

Z wniosku wynika też, że prowadził Pan odrębne prace rozwojowe w zakresie każdego z tworzonych bezpośrednio przez Pana programów komputerowych i w zakresie w jakim usługi przez Pana świadczone są przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie prowadził Pan prac o innym charakterze niż prace rozwojowe. Prace będące przedmiotem wniosku zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i są kreacją nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Wskazał Pan również, że programy komputerowe, będące przedmiotem wniosku zawsze były efektem działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz/lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wyjaśnić trzeba więc, że aby uznać prowadzoną przez Pana działalność za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aktywność ta musi spełniać następujące cechy:

–być działalnością twórczą,

–obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

–być podejmowaną w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Przesłanki te muszą wystąpić łącznie.

W szczególności, dla uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 omawianej ustawy, konieczne między innymi łączne spełnienie dwóch istotnych kryteriów – taka działalność podejmowana musi być:

1.w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz

2.wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W związku ze wskazaniem przez Pana, że Pana działalność będąca przedmiotem niniejszego wniosku łączy oba ww. elementy, najczęściej jednak polega na wykorzystaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, istotnym jest więc wyjaśnienie, że w przypadku braku realizacji przesłanki „zwiększenia zasobów wiedzy”, działalności Pana opisanej we wniosku nie można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 omawianej ustawy.

Reasumując, za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznać można wyłącznie tą część opisanej przez Pana działalności, w której następuję łączne spełnienie wszystkich przesłanek w tym przepisie wymienionych. W konsekwencji, za działalność badawczo-rozwojową nie można uznać tej części opisanych prac programistycznych, w których dochodzi wyłącznie do wykorzystania zasobów Pana wiedzy ale nie dochodzi do zwiększenia zasobów Pana wiedzy.

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 przywołanej ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Przy czym, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 cytowanej ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 cytowanej ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionych informacji wynika, oprogramowanie wytwarzane jest przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworząc zarówno narzędzia, rozwiązania, moduły i aplikacje oraz ulepszając, rozwijając i usprawniając ww. „elementy” każdorazowo tworzy Pan odrębne programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Potwierdził Pan też, że w wyniku ewentualnego rozwijania/rozwoju/ulepszania /modyfikowanie/rozszerzania/usprawniania nowych funkcjonalności programów komputerowych powstają odrębne od nich programy komputerowe, wskazując, że w wyniku podjętych przez Pana ww. czynności powstaje odrębny od rozwijanego oprogramowania utwór, tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego.

Z treści wniosku wynika również, że na bieżąco, od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia opisanych we wniosku programów komputerowych, prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ewidencji tej wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnia Pan przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Reasumując w przypadku, w którym Pana działalność we wskazanym we wniosku zakresie była działalnością twórczą, obejmowała prace rozwojowe i podejmowana była w sposób systematyczny ale jedynie w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, dochody osiągnięte przez Pana w związku z odpłatnym zbyciem praw autorskich do programów komputerowych w ramach tej działalności i podlegających ochronie prawnej, nie mogą skorzystać z ulgi IP BOX, ponieważ nie zostały osiągnięte w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej.

W sytuacji natomiast łącznego spełnienia wszystkich przesłanek działalności badawczo-rozwojowej, ma Pan prawo do zastosowania omawianej ulgi w okresie wskazanym we wniosku.

W konsekwencji, w związku ze wskazaniem we wniosku miedzy innymi, że:

•programy komputerowe, będące przedmiotem wniosku zawsze były efektem działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz/lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

•Pana działalność będąca przedmiotem niniejszego wniosku łączy oba ww. elementy, najczęściej jednak polega na wykorzystaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

Pana stanowisko, w świetle którego:

•realizowana przez Pana działalność w zakresie świadczonych usług tworzenia i rozwijania oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

•spełnia Pan wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5%

– uznać należy za:

•nieprawidłowe – w przypadku braku spełnienia przesłanki „zwiększenia zasobów wiedzy” w trakcie prowadzonych prac dotyczących opisanych programów komputerowych;

•prawidłowe – w przypadku spełnienia wszystkich przesłanek definiujących pojęcie działalności badawczo-rozwojowej.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

•Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).