Interpretacja indywidualna z dnia 28 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.135.2023.4.SR

Uznania próbników tkanin materiałowych za próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz braku obowiązku wykazania podatku VAT w związku z nieodpłatnym przekazaniem ww. próbników klientom, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydawanych nieodpłatnie przez Państwa Spółkę próbników.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie:

- uznania próbników tkanin materiałowych za próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz braku obowiązku wykazania podatku VAT w związku z nieodpłatnym przekazaniem ww. próbników klientom;

- prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydawanych nieodpłatnie przez Państwa Spółkę próbników.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 kwietnia 2023 r. (wpływ 26 kwietnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką handlową dostarczającą tkaniny obiciowe dla przemysłu meblarskiego, polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem sprzedaży są importowane z Chin wałki tkanin o szerokości (...) m oraz długości standardowo (...)-(...) mb. Wnioskodawca dokonuje odsprzedaży w swoim imieniu i na własny rachunek. Odbiorcami są producenci mebli tapicerowanych i hurtownicy (dalej: klienci).

Jednym z narzędzi wspomagających sprzedaż są próbniki stanowiące egzemplarz danej tkaniny, które pozwalają ocenić cechy i kolor danej tkaniny. Próbnik ma postać kaskady z wyciętych prostokątów tkanin, aby zaprezentować ich kolor oraz teksturę. Ich produkcja jest zlecana kooperantom w Polsce, którzy tną materiał, obrabiają go, dokładają osprzęt (kartoniki, zawleczki, haczyki itp.), za co Wnioskodawca otrzymuje fakturę VAT, z której odlicza podatek VAT naliczony. Próbniki są przyjmowane na magazyn (prowadzona jest ich ewidencja ilościowo-wartościowa). Czasami Wnioskodawca celem prezentacji przekazuje też klientom bezpłatnie kawałki materiału (około 1m, czasem dłuższe) jako próbki. Przekazana ilość i wartość próbki nie ma charakteru handlowego, przekazanie próbki towaru ma na celu promocję tego towaru oraz nie służy zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego i ma skłaniać go do zakupu danego towaru.

Próbki służą prezentacji danego materiału w ofercie Wnioskodawcy, dzięki czemu potencjalny nabywca może zapoznać się z kolorem, fakturą i innymi cechami danego materiału. Przy czym nie są specjalnie oznaczane jako próbki – sam ich charakter nie ma wartości użytkowej. Przedstawiciele handlowi decydują o tym, który klient otrzyma ile próbników oraz czy otrzyma je bezpłatnie czy odpłatnie (część próbników jest sprzedawana). Próbniki nie służą do dalszej odsprzedaży, ale prezentacji cech danej tkaniny obiciowej.

Wnioskodawca ewidencjonuje przekazanie nieodpłatnie próbek na fakturze jako pozycję „próbki’’ za 0 zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Wnioskodawca jest spółką handlową dostarczającą tkaniny obiciowe dla przemysłu meblarskiego, polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT. Jako czynny podatnik VAT jest Spółką prowadzącą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

Czy w przedstawionym stanie faktycznym próbniki tkanin materiałowych spełniają definicję próbki z art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym od nieodpłatnego przekazania próbników klientom Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wykazania podatku VAT?

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony od faktur dokumentujących nabycie wydawanych przez Wnioskodawcę bezpłatnie próbników?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wskazane próbniki tkanin spełniają definicję „próbki” z art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm., dalej: ustawa o VAT), w związku z czym Wnioskodawca nie ma obowiązku wykazania VAT należnego od bezpłatnego przekazania próbników klientom.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

Treść art. 7 ust. 7 stanowi, że przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1)ma na celu promocję tego towaru oraz

2)nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Zgodnie z ww. regulacją uznanie towaru za próbkę ustawa uzależnia od spełnienia 2 przesłanek dotyczących:

-charakteru samego towaru jako próbki,

-okoliczności przekazania próbki.

Przy czym nie ma znaczenia wartość przekazanych próbek.

Próbką jest egzemplarz towaru lub jego niewielka ilość, które pozwalają na jego identyfikację, ocenę cech i właściwości towaru w końcowej postaci.

W wyroku z dnia 30 września 2010 r., sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ud v. The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, Trybunał Sprawiedliwości UE zdefiniował próbkę jako „egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych”.

Jak podkreślił Trybunał, cel ustanowienia tego wyjątku polega na odzwierciedleniu rzeczywistości gospodarczej, w której przekazywanie próbek określonego produktu ma na celu jego promocję, pozwalając równocześnie na dokonanie oceny jego jakości oraz ustalenie, czy wykazuje on właściwości poszukiwane przez potencjalnego lub rzeczywistego nabywcę. Ponadto w celu umożliwienia oceny towarów przekazywanych jako „próbek” niezbędne jest, by miały wszystkie cechy charakterystyczne przedstawionego produktu w jego końcowej postaci.

Trybunał wskazał również, że państwa członkowskie mogą w celu zapewnienia pełnego poszanowania ograniczeń tego wyjątku, nałożyć na podatników rozprowadzających próbki dla potrzeb swego przedsiębiorstwa obowiązek zastosowania zabezpieczeń pozwalających zapobiegać ryzyku wykorzystywania próbek w sposób stanowiący nadużycie. Zabezpieczenia takie mogą przykładowo obejmować obowiązek umieszczenia nalepki informującej że dany towar jest próbką albo zamieszczania w umowach postanowień przewidujących odpowiedzialność cywilną pośredników, takich jak popularyzatorzy, którzy otrzymują próbki w celu ich przekazywania innym osobom. Jednakże jest to uprawnienie, a nie obowiązek. Zatem jak wskazał Trybunał, brak nalepki informującej że dany towar jest próbką, nie przesądza o jego identyfikacji jako próbki.

Podobnie art. 7 ust. 7 ustawy o VAT nie uzależnia identyfikacji towaru jako próbki od oznaczenia towaru znakiem „próbka”. Zatem wystarczające jest aby nie było wątpliwości, że sam charakter towaru powinien wskazywać na przeznaczenie promocyjne, a nie handlowe.

Pojęcie „niewielka ilość towaru” nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę, zatem ocena jaka ilość towaru jest niewielka powinna być dokonywana w kontekście tego towaru, w oparciu o ogólnie przyjęte normy i zdrowy rozsądek.

Zdaniem Wnioskodawcy niewielka ilość to taka, która pozwoli na zapoznanie się z danym towarem, jego fakturą, kolorem i innymi cechami. Wnioskodawca dokonując przekazania próbników umożliwia zapoznanie się klientowi właśnie z tymi cechami materiału. Zatem przekazywany przez Wnioskodawcę próbnik jest egzemplarzem lub jego niewielką ilością.

Jak wskazał Wnioskodawca sam charakter próbnika ze względu na mały rozmiar wycinka tkaniny uniemożliwia późniejsze wykorzystanie przez klienta. Nawet próbnik o długości 1 m nie będzie miał wartości użytkowej dla nabywcy próbnika. Zatem przesłanka charakteru towaru jako próbki z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT jest spełniona.

Analizując warunki do spełnienia drugiej przesłanki, czyli okoliczności przekazania próbki, należy wskazać, iż przekazanie próbników następuje w celu promocji sprzedaży Wnioskodawcy. Przekazanie próbników następuje z zamiarem zwiększenia sprzedaży poprzez zaprezentowanie klientowi cech jakościowych danej tkaniny, a przez to zachęcenia do zakupu towaru Wnioskodawcy. Z tego względu druga przesłanka z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT również jest spełniona.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy nieodpłatne wydanie klientom próbek nie rodzi obowiązku podatkowego w VAT, ponieważ spełnione są przesłanki z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Odbiorcy próbek nie konsumują ich, nie jest zaspokajana w wyniku tej dostawy żadna potrzeba i nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Stanowisko to jest potwierdzone w licznych interpretacjach podatkowych o podobnym stanie faktycznym:

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2020 r., 0112-KDIL3.4012.365.2020.2.WB,

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w imieniu Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2013 r., ILPP2/443-857/13-5/AKr,

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej z Poznaniu w imieniu Ministra Finansów z dnia 30 września 2013 r., ILPP2/443-606/13-2/JK.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy będzie miał on prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie próbników w celu bezpłatnego przekazania klientom, ponieważ na odliczenie podatku naliczonego nie wpływa fakt, że przekazanie nieodpłatne próbek nie podlega podatkowi VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ww. przepisu wynika, że czynny podatnik VAT ma prawo odliczyć podatek VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem podstawowym warunkiem który ustawodawca stawia, aby podatnik mógł odliczyć VAT należny jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Ustawodawca nie wskazuje w jakim stopniu usługi i towary muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, zatem związek ten może być pośredni lub bezpośredni.

Należy jednak zwrócić uwagę, że prawo do odliczenia podatku VAT nie przysługuje odnośnie towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanym, a zatem czynności zwolnionych lub niepodlegających podatkowi VAT.

Jednocześnie art. 88 ustawy o VAT stanowi w jakich przypadkach podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT. W konsekwencji podatnik może odliczyć podatek VAT jeśli nie spełnia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy o VAT i jednocześnie spełnia przesłanki pozytywne z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Związek bezpośredni oznacza, że nabywane towary lub usługi bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi i mają wpływ na obroty podatnika. Natomiast w przypadku związku pośredniego, nabyte towary lub usługi nie mają bezpośredniego przełożenia na obroty podatnika, ale ich ponoszenie pośrednio wpływa na obrót czynnościami opodatkowanymi. Podatnik może więc odliczyć VAT naliczony z towarów lub usług, jeżeli istnieje pośredni związek dokonanych wydatków z czynnościami opodatkowanymi. W tym przedmiocie wypowiadał się Trybunał Sprawiedliwości, który w wyroku z dnia 26 maja 2005 r. Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz (sygn. C-465/03), wskazał że przepisy Dyrektywy przyznają prawo do odliczenia całego podatku od wartości dodanej obciążającego wydatki poniesione przez podatnika w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jego rzecz w ramach emisji akcji, o ile wszystkie czynności dokonane przez tego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej są opodatkowane. Trybunał podkreślił, że koszty uzyskanych świadczeń stanowią bowiem część kosztów ogólnych danej spółki, a w konsekwencji stanowią element cenotwórczy jej towarów, ponieważ świadczenia takie pozostają w bezpośrednim i ścisłym związku z działalnością gospodarczą podatnika.

Powyższe należy także odnieść do czynności nieodpłatnego przekazania próbek, ponieważ ich przekazanie służy działalności gospodarczej podatnika poprzez przykładowo zwiększenie sprzedaży. Zatem Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących nabycie próbników, ponieważ ich nieodpłatne przekazanie ma na celu zapoznanie klienta z towarem Wnioskodawcy i docelowo zwiększenie sprzedaży, a więc pośrednio wpływa na czynności  opodatkowane.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach podatkowych:

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 marca 2012 r w imieniu Ministra Finansów, IPPP1/443-55/12-2/EK,

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2017 r., 1462-IPPP2.4512.23.2017.1.IZ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 4 ustawy:

Z art. 7 ust. 7 ustawy wynika, że

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka dostarcza tkaniny obiciowe dla przemysłu meblarskiego. Jednym z narzędzi wspomagających sprzedaż są próbniki stanowiące egzemplarz danej tkaniny, które pozwalają ocenić cechy i kolor danej tkaniny. Próbnik ma postać kaskady z wyciętych prostokątów tkanin, aby zaprezentować ich kolor oraz teksturę. Ich produkcja jest zlecana kooperantom w Polsce, którzy tną materiał, obrabiają go, dokładają osprzęt (kartoniki, zawleczki, haczyki itp.), za co Państwa Spółka otrzymuje fakturę VAT, z której odlicza podatek VAT naliczony. Próbniki są przyjmowane na magazyn (prowadzona jest ich ewidencja ilościowo-wartościowa). Czasami Państwa Spółka celem prezentacji przekazuje też klientom bezpłatnie kawałki materiału (około 1m, czasem dłuższe) jako próbki.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą uznania próbników tkanin materiałowych za próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz braku obowiązku wykazania podatku VAT w związku z nieodpłatnym przekazaniem ww. próbników klientom.

Ustawodawca w powołanym powyżej art. 7 ust. 7 ustawy, zdefiniował co należy rozumieć przez próbkę, aby jej przekazanie nie powodowało obowiązku naliczenia podatku VAT.

Przepis ten wskazuje, że próbka to egzemplarz towaru lub jego niewielka ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika ma na celu promocję tego towaru oraz nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Należy zauważyć, że celem opodatkowania bezpłatnego przekazywania towarów jest zapewnienie neutralności systemu podatku VAT, tak aby towary, od których odliczono naliczony podatek VAT, podlegały podatkowi należnemu. Ponadto regułą jest równe traktowanie różnych konsumentów końcowych określonych towarów poprzez zapewnienie, aby konsumpcja końcowa podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, w sytuacji gdy podatek naliczony podlegał odliczeniu. Wyłączenie opodatkowania czynności przekazywania próbek towarów należy postrzegać jako wyjątek od tej reguły, skoro naliczony podatek VAT podlega odliczeniu pomimo braku występowania odpowiadającemu mu podatku należnego.

Przy rozważaniu, czy określone czynności wykonywane przez Państwa Spółkę stanowią „przekazanie próbek towarów” należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności.

Należy zauważyć, że brak spełnienia chociażby jednego spośród stawianych przez ustawodawcę warunków względem „próbki”, przekreśla możliwość spełnienia definicji zawartej w art. 7 ust. 7 ustawy. Ustawodawca sformułował kilka warunków, przy czym jedne z nich odnoszą się do ilości, sposobu oznaczenia, oraz cech i właściwości towaru, a inne określają cel jaki ma towarzyszyć przekazaniu (wręczeniu) ich przez podatnika.

W rozpatrywanej sprawie, zdaniem Organu, zostały spełnione wszystkie przesłanki ww. artykułu zawierającego definicję „próbki”.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że treść art. 7 ust. 7 ustawy nie wskazuje, aby „identyfikowalność” oznaczała umieszczenie na próbce napisu „próbka”. Zasadne jest więc uznanie, że towarem „identyfikowalnym jako próbka” jest taki towar, co do którego nie ma wątpliwości, że nie jest on towarem o przeznaczeniu handlowym, lecz właśnie próbką przekazywaną w celu promocyjnym. W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że próbniki nie są specjalnie oznaczane jako próbki, jednakże sam ich charakter nie ma wartości użytkowej. Przekazana ilość i wartość próbki nie ma charakteru handlowego, przekazanie próbki towaru ma na celu promocję tego towaru oraz nie służy zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego i ma skłaniać go do zakupu danego towaru. Próbniki nie służą do dalszej odsprzedaży, ale prezentacji cech danej tkaniny obiciowej.

Tym samym stwierdzić należy, że przesłanka „identyfikowalności” towaru jako próbka w przedmiotowej sprawie jest spełniona, bowiem przedmiotowe próbniki nie mają przeznaczenia handlowego.

Następnie podkreślenia wymaga fakt, że próbka reprezentuje cechy produktu gotowego, a zatem, aby mogła służyć jako przykład musi zachować wszystkie istotne cechy charakterystyczne substancji lub towarów, których dotyczy. Niemniej jednak w sytuacji, gdy przekazywane towary pokrywają lub mogą pokryć – ze względu na swoją ilość lub wartość – potencjalne zapotrzebowanie klienta na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona.

W omawianej sprawie wskazali Państwo, że próbniki stanowią egzemplarz danej tkaniny, które pozwalają ocenić cechy i kolor danej tkaniny. Próbnik ma postać kaskady z wyciętych prostokątów tkanin aby zaprezentować ich kolor oraz teksturę. Czasami Państwa Spółka celem prezentacji przekazuje też klientom bezpłatnie kawałki materiału (około 1m, czasem dłuższe) jako próbki. Próbki służą prezentacji danego materiału w ofercie Spółki, dzięki czemu potencjalny nabywca może zapoznać się z kolorem, fakturą i innymi cechami danego materiału.

W związku z tym należy uznać , że opisane próbniki wypełniają kolejną przesłankę, o której mowa w art. 7 ust. 7 ustawy.

Istotna ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest także przyczyna tego przekazania, tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać. Jeżeli chodzi zatem o próbki, należy pamiętać, że ich podstawowym celem nie jest zaspokojenie potrzeb konsumenta końcowego. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym.

Jak już zostało wskazane powyżej, w opisie sprawy podali Państwo, że przekazana ilość i wartość próbki nie ma charakteru handlowego, przekazanie próbki towaru ma na celu promocję tego towaru oraz nie służy zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego i ma skłaniać go do zakupu danego towaru.

W konsekwencji, próbniki opisane we wniosku nieodpłatnie przekazywane przez Państwa Spółkę na rzecz klientów, spełniają przesłanki umożliwiające potraktowanie ich za próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy.

Zatem nieodpłatne przekazanie przez Państwa Spółkę próbników spełniających definicję próbki, zgodnie z art. 7 ust. 3 i 7 ustawy, nie może być traktowane jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, próbniki tkanin materiałowych spełniają definicję próbki wynikającą z art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym od nieodpłatnego przekazania próbników klientom, Państwa Spółka nie będzie miała obowiązku wykazania podatku VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania pierwszego jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydawanych przez Państwa Spółkę nieodpłatnie próbników, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

Zgodnie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka jest Spółką prowadzącą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Państwa Spółka dostarcza tkaniny obiciowe dla przemysłu meblarskiego. Przedmiotem sprzedaży przez Państwa Spółkę są importowane z Chin wałki tkanin o szerokości (...) m oraz długości standardowo (...)-(...) mb. Państwa Spółka dokonuje ich odsprzedaży w swoim imieniu i na własny rachunek. Odbiorcami są producenci mebli tapicerowanych i hurtownicy. Jednym z narzędzi wspomagających sprzedaż są próbniki stanowiące egzemplarz danej tkaniny, które pozwalają ocenić cechy i kolor danej tkaniny. Próbnik ma postać kaskady z wyciętych prostokątów tkanin, aby zaprezentować ich kolor oraz teksturę. Ich produkcja jest zlecana kooperantom w Polsce, którzy tną materiał, obrabiają go, dokładają osprzęt (kartoniki, zawleczki, haczyki itp.), za co Państwa Spółka otrzymuje fakturę VAT. Próbki służą prezentacji danego materiału w ofercie Państwa Spółki, mają skłaniać klienta do zakupu danego towaru.

Jak wskazano powyżej, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, są spełnione, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – Państwa Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a próbniki służą prezentacji danego materiału w ofercie Państwa Spółki i mają skłaniać klienta do zakupu danego towaru. Zatem mają związek z wykonywaną przez Państwa Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, Państwa Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydawanych przez Państwa Spółkę bezpłatnie próbników, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Przy czym prawo to przysługuje Państwu pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania drugiego jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).