Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4011.6.2023.3.WN

Stosowanie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy stosowania preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 29 marca 2023 r. (wpływ tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP) oraz pismem z 24 kwietnia 2023 r. (data wpływu 26 kwietnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca od dnia 4 grudnia 2017 roku prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „Ustawa PIT”) i rozlicza się na podstawie podatku liniowego w rozumieniu art. 30c ust. 1 Ustawy PIT.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.).

Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę stanowią wytwór jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej i w świetle art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.) podlegają pełnej ochronie prawnej.

Wnioskodawcy przysługuje autorskie prawo do wytworzonych przez niego programów komputerowych.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm. oraz prowadzi działalność w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 z późn. zm.) w zakresie wytwarzania innowacyjnych rozwiązań i tworzeniu nowych produktów (programów komputerowych). Działalność badawczo-rozwojowa nie stanowi jednakże wyłącznego przedmiotu działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca, w związku z działalnością w zakresie programowania ponosi koszty Internetu, usług księgowych i składek na ubezpieczenie społeczne, które zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą zostać uznane za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej są wyodrębniane w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu oraz dokonuje zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi prace polegające na programowaniu (wytwarzaniu) elementów kodu programu komputerowego, posiadającego funkcjonalności ustalone w umowie z kontrahentem.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci Obiektów: nowoczesnego i innowacyjnego oprogramowania - elementów programu komputerowego o określonych funkcjonalnościach.

Wykonywane w ramach działalności Wnioskodawcy elementy programu komputerowego, mogą składać się z kilku, kilkunastu lub nawet kilkudziesięciu elementów kodu programu komputerowego. Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na klienta praw autorskich do wytworzonego i rozwiniętego zestawu elementów kodu programu komputerowego, stanowiącego utwór objęty ochroną w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działalność Wnioskodawcy polega w szczególności na:

 1) programowaniu aplikacji i stron internetowych z zastosowaniem narzędzia R. Wskazany zakres działalności obejmuje w szczególności tworzenie S. na stronach internetowych zajmujących się handlem na rynku e- Commerce. W trakcie programowania wykorzystywane są w przeważającej mierze nowe rozwiązania programistyczne. Jednakże do podstawowych elementów oprogramowania, które nie wymagają innowacyjnych rozwiązań stosowane są istniejące biblioteki, template’y i ogólnodostępne boilerplaty. Należy przy tym podkreślić, że stanowią one jedynie bazę do rozbudowy (nadbudowy) funkcjonalności oprogramowania. Programowanie w opisanym zakresie sprowadza się zasadniczo do wytworzenia przez Wnioskodawcę unikalnych, innowacyjnych i autorskich rozwiązań i kodów źródłowych.

 2) programowaniu serwisów z wykorzystaniem Node.js. Podobnie jak przy programowaniu z zastosowaniem R., Wnioskodawca tworzy unikalny i autorski kod programu. Podobnie też, podstawę serwisu tworzą zarówno przygotowywane przez Wnioskodawcę biblioteki, jak i gotowe zestawy bibliotek, template’ów i boilerplatów, które są następnie nadbudowywane. W wyniku czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę powstaje nowy, unikalny serwis.

 3) oprócz wykonywanych powyżej czynności programowania Wnioskodawca zajmuje się wdrażaniem w Spółce metodyki zespolenia rozwoju D. Odbywa się to przede wszystkim w unikalnym środowisku H. oraz K. i obejmuje całość platform A. Świadczenie związane z D. obejmuje swoim przedmiotem prace nad opracowywaniem metod komunikacji między mikrousługami, polegającymi na wymianie informacji na podstawie zaistniałych zdarzeń po stronie mikrousługi lub produktu firm trzecich w oparciu o standard K. oraz opracowywanie metod służących optymalizacji mikroserwisów, zapewniających wysoki standard przesyłu danych pomiędzy mikrousługami w oparciu o nowoczesny standard infrastruktury A.

Dodatkowo Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem i walidacją koncepcji biznesowych, obejmujących programowanie oraz ewentualnych nowych sposobów częściowego wykorzystania produktów.

Uzupełnienie wniosku:

Złożony wniosek dotyczy dochodów uzyskanych od czerwca 2022 roku oraz dochodów uzyskiwanych w roku 2023.

Mając na uwadze charakter działalności Wnioskodawcy należy wskazać, że działalność w postaci rozwijania i tworzenia oprogramowania jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowana jest w sposób systematyczny i prowadzi do zwiększenia zasobów wiedzy w zakresie kodów źródłowych i ich nowych zastosowań. Ponadto wskazać należy, iż wykonywane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe w zakresie tworzenia oprogramowania informatycznego są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Mając na względzie przedstawiony opis należy wskazać, iż z istoty działalności Wnioskodawcy wynika, że stworzone lub rozwinięte programy komputerowe są efektem wskazanych prac rozwojowych. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy wypełniona jest dyspozycja, o której mowa jest w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawie prawo o szkolnictwie wyższym.

Efekty pracy Wnioskodawcy odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Niemniej jednak należy wskazać, iż w przypadku nadbudowy bibliotek programistycznych, wartością dodaną, która stanowi przejaw działalności twórczej, a tym samym - która podlega pod ochronę przewidzianą przez ustawę o prawach autorskich i prawach pokrewnych, jest nadbudowany kod źródłowy. Tym samym na wskutek działalności Wnioskodawcy dochodzi do wytworzenia się części lub całości programu komputerowego (lub rozwiązań specjalistycznych w tym zakresie), podlegających ochronie przez prawo własności intelektualnej. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie stanowią czynności powtarzalnych, rezultatów prac nie da się z góry określić ani przewidzieć. Oprócz umiejętności programistycznych niezbędna jest działalność o charakterze twórczym.

Efekty pracy Wnioskodawcy nie zawsze są odrębnym programem komputerowym. W toku prac podejmowanych przez Wnioskodawcę powstają również fragmenty programu, tj. część składowa oprogramowania. Wskazane oprogramowanie może zostać następnie wyodrębnione jako program komputerowy. Mając na względzie twórczy i oryginalny charakter wytwarzanego kodu źródłowego należy wskazać, iż podlega on ochronie w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, tym samym Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do danej części lub całości programu komputerowego.

Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytworzonego przez niego zakresu kodu źródłowego. Tym samym, mając na względzie odpowiedzi udzielone na pytania poprzedzające, wskazać należy, że efekty prac Wnioskodawcy podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przenosi prawa majątkowego do programów komputerowych lub ich części w formie pisemnej, na podstawie umowy zawieranej w formie pisemnej z kontrahentem. Tym samym przeniesienie praw majątkowych do kodów źródłowych następuje zgodnie z warunkami określonymi w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie wynagrodzenia regulowane są każdorazowo przed rozpoczęciem świadczenia usług programistycznych, w wyniku których powstaje autorski kod źródłowy oprogramowania, będący przedmiotem ochrony ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. To, czy dochód uzyskiwany jest wyłącznie z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do kodu źródłowego, zależy każdorazowo od warunków określonej umowy. W przypadku powstawania kodu źródłowego wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich i innych praw własności intelektualnej na wszelkich polach eksploatacji oraz udzielenie wszelkich zezwoleń i upoważnień w zakresie określonym w Umowie. Niemniej jednak, niektóre z umów zawieranych z kontrahentami przewidują także świadczenie usług consultingowych w zakresie wytwarzanego oprogramowania. Poprzez te czynności Wnioskodawca podejmuje się w szczególności doradztwa w zakresie wytwarzanego przez niego kodu źródłowego, jego zakładanej jakości przy zastosowaniu określonych rozwiązań, wdrażania i funkcjonowania określonych funkcjonalności kodu oraz udzielania innych informacji związanych ściśle z wytwarzaniem oprogramowania w ramach zawartej umowy. W związku z powyższym wynagrodzenie należne Wnioskodawcy przysługuje mu z tytułu przygotowania koncepcji programu (kodu źródłowego), jego wytworzenia, a w konsekwencji - przeniesienia na kontrahenta praw do oprogramowania. Wskazane czynności są ze sobą integralnie i funkcjonalnie związane.

Mając na względzie, że Wnioskodawca wytwarza kod źródłowy w ramach zawieranych umów b2b, wystawiane na rzecz kontrahentów faktury sprowadzają się do oznaczenia kontrahenta oraz skrótowy opis przedmiotu umowy. Najczęściej faktury zawierają oznaczenie przedmiotu w postaci „usługi programistyczne”, „usługi programistyczne zgodnie z umową”, „usługi doradcze i programistyczne”. Dokładny zakres jest jednakże każdorazowo regulowany w umowach. Wnioskodawca zamierza stosować ulgę IP BOX wyłącznie w odniesieniu do tych umów biznesowych, w wyniku których otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przenoszenia praw własności intelektualnej do kodu źródłowego (oprogramowania). Wymaga przy tym podkreślenia fakt, że poszczególne umowy przewidują m.in. warunki wytwarzania kodu oraz postanowienia związane z przeniesieniem praw do kodu źródłowego oraz otrzymanego w związku z tym wynagrodzenia.

Zasadą jest, że wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy w związku z realizacją określonej umowy biznesowej, jest przenoszony na rzecz kontrahenta z dniem lub chwilą jego wytworzenia. W przypadku, gdy do przeniesienia majątkowych praw autorskich do kodu wymagane są dodatkowe zgody, Wnioskodawca zobowiązuje się wówczas do terminowego podjęcia czynności zmierzających do przeniesienia praw majątkowych. Przeniesienie praw następuje na wszelkich polach eksploatacji, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, co obejmuje w szczególności pola eksploatacyjne wskazane w art. 50 oraz 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając na względzie, że wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich wynika z zawieranych umów oraz przygotowywanej co do zasady dokumentacji należy wskazać, iż możliwe jest wyszczególnienie realizowanych prac i zadań, a tym samym - kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw.

Wnioskodawca, w zależności od ustaleń poczynionych z kontrahentami, co do zasady ponosi odpowiedzialność za swoje działania i zaniechania oraz za wszelkie zawinione szkody, w tym również w przypadkach, w których kontrahent ponosi odpowiedzialność na podstawie umów zawieranych z partnerami biznesowymi, z którymi współpracuje w związku z wytwarzaniem przez Wnioskodawcę kodu źródłowego. Niemniej jednak należy wskazać, że kwestie odpowiedzialności co do zasady zależne są od poczynionych uprzednio ustaleń z kontrahentem.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający wyodrębnienie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów przypadających na każde prawo własności intelektualnej od początku realizacji działalności związanej z wytwarzanym kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wobec wskazania w uzupełnieniu wniosku, że:

„Efekty pracy Wnioskodawcy nie zawsze są odrębnym programem komputerowym. W toku prac podejmowanych przez Wnioskodawcę powstają również fragmenty programu, tj. część składowa oprogramowania. Wskazane oprogramowanie może zostać następnie wyodrębnione jako program komputerowy.”

Organ zwrócił się do Pana z zapytaniem: Czy w każdym przypadku fragmenty programu komputerowego/ części składowe oprogramowania, stanowią odrębny utwór – program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych czy też tworzy Pan fragment programu/ część składową, który/która dopiero w połączeniu z innymi częściami/fragmentami powoduje powstanie programu komputerowego?

W odpowiedzi na pytanie Organu wskazał Pan, że:

Tworzone przez Wnioskodawcę fragmenty programu komputerowego/części składowe oprogramowania stanowią odrębny utwór - program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 roku, dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box: „fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.” Opierając się na przedstawionej przez Ministerstwo Finansów definicji oraz odpowiadając tym samym na drugie pytanie Organu o stan faktyczny, wskazać należy, iż Wnioskodawca tworzy fragmenty lub części składowego programu, które są odrębnymi programami komputerowymi. Przygotowywany kod posiada własną i odrębną funkcjonalność.

Pytania:

 1. Czy Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, wskazane w niniejszym wniosku będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

 2. Czy opisany w stanie faktycznym dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części może zostać opodatkowany preferencyjną stawką wynoszącą 5% podstawy opodatkowania (IP Box)?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 30ca ust. 1. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”) podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W ustępie 2 przedmiotowej regulacji wskazane zostało nadto, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej stanowią:

1) patent,

2) prawo ochronne na wzór użytkowy,

3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8) autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawa opodatkowania przewidziana w związku z zastosowaniem ulgi IP Box wskazana została przez Ustawodawcę w art. 30ca ust. 3, zgodnie z którym podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

W art. 30ca ust. 4. u.p.d.o.f Ustawodawca wskazał nadto, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

AD. 1

W ocenie Wnioskodawcy przysługujące mu prawa majątkowe do programów komputerowych opisanych w niniejszym wniosku, które to programy stanowią efekt wytworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniać będą definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Tym samym spełniona zostanie dyspozycja określona w art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

Należy także wskazać, iż działalność Wnioskodawcy mieści się w zakresie przedstawionym w objaśnieniach Ministerstwa Finansów dt. możliwości zastosowania ulgi IP Box. Jak można dostrzec w pkt 80 przedmiotowych objaśnień: „Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania.

Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność.”

Mając na względzie przedstawioną przez Ministerstwo Finansów definicję programu komputerowego wskazać należy, iż Wnioskodawca w opisanym zakresie swojej działalności wytwarza programy komputerowe w rozumieniu przepisów prawa regulujących możliwość zastosowania ulgi IP Box. Należy także zaznaczyć, iż programy komputerowe, zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, poza wyjątkami określonymi w ustawie, podlegają ochronie jak utwory literackie. Zgodnie zaś z ust. 2 wskazanej regulacji ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Wskazać również należy, iż w świetle ust. 4 Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1) trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3) rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Mając na względzie opisany stan faktyczny oraz wskazane powyżej uregulowania prawne, za zasadne należy uznać stwierdzenie, że programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę podlegają ustawowej ochronie prawnej, wyczerpując tym samym warunek określony w art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. Tym samym za zasadne należy uznać, iż będące efektem działalności Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, będących efektem ich tworzenia lub rozwijania, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

AD 2.

Zdaniem Wnioskodawcy dochód osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką wynoszącą 5% podstawy opodatkowania. Należy wskazać, iż Wnioskodawca, w części w jakiej zostało to opisane w stanie faktycznym, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych. Dochód jaki uzyskuje on ze wskazanej części działalności uzyskiwany jest wskutek przeniesienia praw autorskich do programów wytworzonych na Zleceniodawców za wynagrodzeniem, które jest zliczone jako składowa usługi. Wnioskodawca ponosi nadto koszty, które mogą być uznane za bezpośrednie bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania. Wobec czego Wnioskodawca jest w stanie ustalić wskaźnik NEXUS dla tworzonych IP.

Mając na względzie, iż zgodnie z art. 30ca u.p.d.o.f. warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi IP Box jest uzyskanie dochodu, którego podstawę stanowi tworzenie lub rozwijanie programów komputerowych objętych prawami autorskimi oraz prowadzenie ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób umożliwiający na wyodrębnienie kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wskazać należy, iż warunki te zostały przez Wnioskodawcę spełnione.

Tym samym jest on uprawniony do stosowania ulgi IP Box w opisanym w stanie faktycznym zakresie działalności.

Należy także wskazać, iż przedstawione stanowisko znajduje oparcie w m.in. w wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2023 r. sygn. 0115-KDWT.4011.1008.2022.2.AP, interpretacji indywidualnej z dnia z dnia 16 lutego 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.1062. 2022.2.AD oraz interpretacji indywidualnej z dnia 15 lutego 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT3.4011.925.2022.2. AWO.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie odnoszącym się do przedstawionych pytań winno być uznane za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej: „updof”):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574, ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1) patent,

2) prawo ochronne na wzór użytkowy,

3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8) autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Prowadzenie ewidencji w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z informacji, które Pan przedstawił we wniosku wynika, że:

- tworzenie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmującej prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w zakresie wytwarzania innowacyjnych rozwiązań i tworzenia nowych produktów (programów komputerowych),

- efekty Pana pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które są chronione przez art. 74 ww. ustawy oraz stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie tych przepisów,

- przenosi Pan autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych na klientów, dzięki czemu osiąga Pan dochód z ich sprzedaży,

- wyodrębnia Pan w prowadzonej odrębnej ewidencji pozaksięgowej prawa autorskie do programu komputerowego, spełniając wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przedmiotowej ewidencji dokonuje Pan wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, jak również dokonuje Pan wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 omawianej ustawy, ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji działalności związanej z wytwarzanym kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że tworzone oraz rozwijane w ramach działalności gospodarczej programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana dochód z przenoszenia majątkowych praw autorskich do takich kwalifikowanych IP będzie dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, może Pan opodatkować kwalifikowane dochody, osiągane od czerwca 2022 oraz w roku 2023 z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, preferencyjną 5% stawką podatkową.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja nie rozstrzyga, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową oraz czy efekty Pana pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Te elementy podał Pan jako okoliczności faktyczne sprawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00