Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.86.2023.2.AK

Wynajem lokalu, składającego się z 10 pokoi oraz dwóch kawalerek, który wykorzystywany jest na cele mieszkaniowe, a jednocześnie posiada status lokalu niemieszkalnego, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT wynajmu lokalu.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 kwietnia 2023 r. (wpływ 11 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług posługującym się numerem NIP (…). Świadczy m.in. usługi związane z udostępnianiem pokoi w lokalu (…), które są przedmiotem wniosku.

Lokal ten składa się z 10 pokoi oraz dwóch kawalerek. Zgodnie z wpisem w KW lokal jest niemieszkalny, składa się z 10 pomieszczeń biurowych, 2 korytarzy i WC.

W rejestrze budynków cały budynek, w którym znajduje się lokal ma status budynku mieszkalnego, natomiast przedmiotowy lokal w rejestrze lokali jest oznaczony jako lokal niemieszkalny.

Lokal faktycznie wykorzystywany jest na cele mieszkaniowe przez studentów (akademik (…)).

Usługi świadczone są na podstawie zawieranych przez Spółkę umów najmu. Spółka nie zawarła przy tym umów najmu ze szkołami lub uczelniami w zakresie zakwaterowania ich uczniów, wychowanków, studentów lub doktorantów w budynku należącym do Spółki. Umowy zawierane są najczęściej na okres 1 roku kalendarzowego, najemcy – studenci przebywają w lokalu przez okres wskazany w umowie (również w okresie wakacyjnym).

Nie są oni odrębnie obciążani z tytułu zużycia mediów, dostawa mediów jest pomocnicza względem najmu, a całe świadczenie jest świadczeniem kompleksowym.

W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo następujące informacje:

Właściwym symbolem PKWiU jest 68.20.11.0 Wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych.

Zgodnie z wyjaśnieniami do „Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), Warszawa 2016” grupowanie 68.20.11.0 Wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych obejmuje:

·wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych, takich jak:

-domy, budynki mieszkalne i mieszkania,

-budynki o wielorakim wykorzystaniu, które przede wszystkim przeznaczone są na cele mieszkalne,

-miejsca pod przewoźne domy mieszkalne,

-grunty należące do właścicieli nieruchomości będących we współwłasności;

w przeciwieństwie do grupowania 68.20.12.0 Wynajem i obsługa nieruchomości niemieszkalnych własnych lub dzierżawionych, które obejmuje:

·wynajem i obsługa nieruchomości niemieszkalnych własnych lub dzierżawionych, takich jak:

-budynki zakładów przemysłowych, budynki biurowe, magazyny, teatry, centra konferencyjne, obiekty wystawowe i budynki o wielorakim wykorzystaniu, które są przede wszystkim przeznaczone na cele niemieszkalne,

-nieruchomości rolne, leśne i podobne nieruchomości,

-wynajem lub dzierżawę miejsc dla samochodowych przyczep mieszkalnych, zamykanych garaży lub innych miejsc do parkowania pojazdów, na dłuższy okres użytkowania, tzn. w cyklu miesięcznym lub rocznym,

-magazynowanie i przechowywanie towarów we własnych obiektach,

-wynajem wolnej przestrzeni,

-wynajem miejsca w schroniskach dla zwierząt gospodarskich.

Podkreślenia wymaga, że lokal znajduje się w budynku sklasyfikowanym w rejestrze budynków jako mieszkalny i jest wykorzystywany na cele mieszkaniowe; ponadto ani lokal, ani budynek, w którym się on znajduje nie posiada cech wymienionych w grupowaniu 68.20.12.0 (nie jest magazynem, zakładem przemysłowym, teatrem itd.). Z tej przyczyny, właściwym grupowaniem, w Państwa ocenie, jest 68.20.11.0 Wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych.

Spółka (…) Sp. z o.o. świadczy usługi wynajmu lokalu niemieszkalnego we własnym imieniu i na własny rachunek.

Osoba fizyczna będąca najemcą realizuje w lokalu wyłącznie własne cele mieszkaniowe. Zgodnie z umowami najmu – wynajem jest realizowany na cele mieszkaniowe. Nikt z najemców nie prowadzi i nie może prowadzić w lokalu działalności gospodarczej ani rejestrować spółek, ani wskazywać adresu lokalu jako adresu działalności gospodarczej.

Najem lokalu niemieszkalnego wiąże się z całkowitym przeniesieniem swojego ośrodka życiowego przez najemcę do tego lokalu na czas trwania umowy najmu. Umowy zawierane są na rok, a lokal jest dla najemców ich ośrodkiem życiowym w tym czasie.

Przedmiotowy lokal jest samodzielnym lokalem o innym przeznaczeniu niż mieszkalny w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali – ma założoną dla siebie odrębną księgę wieczystą.

Ustanowienie odrębnej własności lokalu nastąpiło na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w ww. art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, z którego wynika, że jest to samodzielny lokal o innym przeznaczeniu niż mieszkalny. Bez przedmiotowego zaświadczenia nie byłoby możliwe ustanowienie odrębnej własności lokalu.

Pytanie

Czy wyżej opisana usługa świadczona przez Spółkę podlega zwolnieniu przedmiotowemu z VAT jako usługa w zakresie wynajmowania nieruchomości lub części nieruchomości na własny rachunek na cele mieszkaniowe?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka wykonuje czynności w zakresie wynajmu w charakterze podatnika (art. 15 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku:

usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561).

Ustawa nie zawiera definicji lokali o charakterze mieszkaniowym, dlatego w ocenie Spółki istotne znacznie ma faktyczne wykorzystanie.

W tym przypadku mamy do czynienia z realizacją celu mieszkaniowego (celu długoterminowego), a nieruchomość faktycznie wykorzystywana jest do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.

Ponadto należy wskazać, że „zwolnienie najmu lokali mieszkalnych ma charakter zwolnienia celowego, ukierunkowanego na ochronę, w aspekcie ekonomicznym, najemców lokali mieszkalnych faktycznie zaspokajających potrzeby mieszkaniowe poprzez tenże najem” (wyrok NSA z dnia 4 października 2017 r., sygn. I FSK 501/16).

„Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. l dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006.347.1 ze zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają od podatku «dzierżawę i wynajem nieruchomości».

Wprowadzając to zwolnienie ustawodawca krajowy wyłączył ze zwolnienia wynajem i dzierżawę nieruchomości na cele inne niż mieszkaniowe, korzystając w ten sposób z uprawnienia określonego w art. 135 ust. 2 zdanie ostatnie powyższej Dyrektywy, pozwalającego państwom członkowskim przewidzieć dodatkowe wyłączenia dotyczące zakresu stosowania zwolnienia z art. 135 ust. 1 lit. l.

Celem takiego unormowania zwolnienia przez ustawodawcę krajowego było minimalizowanie kosztów najmu lokali mieszkalnych, obciążających najemców, którzy wykorzystują te lokale na cele mieszkaniowe. W konsekwencji zwolnienie prowadzić ma bowiem do nieobciążania podatkiem od towarów i usług wyłącznie finalnych konsumentów usług najmu i dzierżawy” (wyrok NSA z dnia 8 maja 2018 r. I FSK 1182/16).

Mając na uwadze podstawowy cel zwolnienia z VAT usług wynajmu lokali jakim jest ochrona, w sensie ekonomicznym, najemców lokali faktycznie zaspokajających potrzeby mieszkaniowe – zdaniem Spółki, realizowane przez nią usługi są zwolnione przedmiotowo z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze, w odniesieniu do tej czynności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Z powołanego przepisu wynika, że w rozumieniu ustawy podatnikami mogą być osoby prawne, osoby fizyczne jak również jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawa z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

W oparciu o powołany wyżej przepis, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek:

• obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanych nieruchomości oraz
• subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanych nieruchomości (cel mieszkaniowy).

Ponadto, zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, stanowi implementację z art. 135 ust. 1 lit. l Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm.). Przepis powyższy stanowi, że Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: „(…) dzierżawę i wynajem nieruchomości”.

Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy:

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.

W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze innym niż mieszkalny oraz nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

-świadczenie usługi na własny rachunek,

-charakter mieszkalny nieruchomości,

-mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali:

Jak stanowi art. 2 ust. 1a cyt. ustawy o własności lokali:

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali:

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ww. ustawy:

W tym miejscu należy zwrócić również uwagę, że zwolnienie od podatku od towarów i usług, w tym zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym, stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa pkt 1 ustawy, jaką jest opodatkowanie.

W związku z tym powinno być interpretowane ściśle, przede wszystkim zgodnie z literalnym brzmieniem wprowadzających je przepisów (vide np. wyrok NSA z dnia 12 czerwca 1992 r., sygn. SA/Po 596/92). W żadnym razie nie powinno ono być interpretowane w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu zastosowania zwolnienia.

Ponadto, zgodnie natomiast z § 3 pkt 2, pkt 4 , pkt 9, pkt 10, pkt 11, pkt 13, pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1225), ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

Państwa wątpliwości dotyczą zwolnienia od podatku VAT usługi związanej z udostępnianiem pokoi oraz dwóch kawalerek, które składają się na lokal niemieszkalny, jako usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości lub części nieruchomości na własny rachunek na cele mieszkaniowe.

W analizowanej sprawie wskazali Państwo w opisie sprawy, że Spółka świadczy m.in. usługi związane z udostępnianiem pokoi w lokalu. Lokal ten składa się z 10 pokoi oraz dwóch kawalerek. Zgodnie z wpisem w KW lokal jest niemieszkalny, składa się z 10 pomieszczeń biurowych, 2 korytarzy i WC. W rejestrze budynków cały budynek, w którym znajduje się lokal ma status budynku mieszkalnego, natomiast przedmiotowy lokal w rejestrze lokali jest oznaczony jako lokal niemieszkalny. Lokal faktycznie wykorzystywany jest na cele mieszkaniowe przez studentów. Właściwym symbolem PKWiU jest 68.20.11.0 Wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych. Usługi świadczone są na podstawie zawieranych przez Spółkę umów najmu. Spółka nie zawarła przy tym umów najmu ze szkołami lub uczelniami w zakresie zakwaterowania ich uczniów, wychowanków, studentów lub doktorantów w budynku należącym do Spółki. Umowy zawierane są najczęściej na okres 1 roku kalendarzowego, najemcy – studenci przebywają w lokalu przez okres wskazany w umowie (również w okresie wakacyjnym). Nie są oni odrębnie obciążani z tytułu zużycia mediów, dostawa mediów jest pomocnicza względem najmu, a całe świadczenie jest świadczeniem kompleksowym. Spółka świadczy usługi wynajmu lokalu niemieszkalnego we własnym imieniu i na własny rachunek. Osoba fizyczna będąca najemcą realizuje w lokalu wyłącznie własne cele mieszkaniowe. Zgodnie z umowami najmu – wynajem jest realizowany na cele mieszkaniowe. Nikt z najemców nie prowadzi i nie może prowadzić w lokalu działalności gospodarczej ani rejestrować spółek, ani wskazywać adresu lokalu jako adresu działalności gospodarczej. Najem lokalu niemieszkalnego wiąże się z całkowitym przeniesieniem swojego ośrodka życiowego przez najemcę do tego lokalu na czas trwania umowy najmu. Umowy zawierane są na rok, a lokal jest dla najemców ich ośrodkiem życiowym w tym czasie. Przedmiotowy lokal jest samodzielnym lokalem o innym przeznaczeniu niż mieszkalny w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali – ma założoną dla siebie odrębną księgę wieczystą. Ustanowienie odrębnej własności lokalu nastąpiło na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w ww. art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, z którego wynika, że jest to samodzielny lokal o innym przeznaczeniu niż mieszkalny. Bez przedmiotowego zaświadczenia nie byłoby możliwe ustanowienie odrębnej własności lokalu.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu sprawy należy stwierdzić, że jak wskazano powyżej świadczenie usług najmu korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku spełnienia łącznie warunków wskazanych w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Zatem zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy, nieruchomości – co istotne – o charakterze mieszkalnym, na cele mieszkaniowe.

W analizowanej sprawie natomiast zostały spełnione jedynie dwie z trzech wymaganych łącznie przesłanek, dających możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Spółka wynajmuje bowiem na własny rachunek lokal na cele mieszkaniowe, jednak przedmiotem tego najmu nie jest lokal mieszkalny, lecz jak wynika ze stanu faktycznego lokal niemieszkalny, który – jak Państwo wskazali – jest samodzielnym lokalem o innym przeznaczeniu niż mieszkalny w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali.

Mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy oraz powyższy opis sprawy należy stwierdzić, że w odniesieniu do usług, które Państwo planują świadczyć, tj. wynajem lokalu, składającego się z 10 pokoi oraz dwóch kawalerek, który to lokal w rejestrze lokali jest oznaczony jako lokal niemieszkalny, nie będą spełnione wymienione wyżej przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że przedmiotem wynajmu będzie lokal, składający się z 10 pokoi oraz dwóch kawalerek. Zgodnie z wpisem w KW lokal jest niemieszkalny, składa się z 10 pomieszczeń biurowych, 2 korytarzy i WC. W rejestrze budynków cały budynek, w którym znajduje się lokal, ma status budynku mieszkalnego. Natomiast przedmiotowy lokal w rejestrze lokali jest oznaczony jako lokal niemieszkalny. Jednakże, sam fakt, że lokal, składający się z 10 pokoi oraz dwóch kawalerek, wykorzystywany jest na cele mieszkaniowe przez studentów, nie powoduje, że ten lokal niemieszkalny staje się lokalem mieszkalnym, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali.

W rezultacie, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, świadczone przez Państwa usługi nie będą spełniały przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Podsumowując, wynajem lokalu, składającego się z 10 pokoi oraz dwóch kawalerek, który wykorzystywany jest na cele mieszkaniowe, a jednocześnie posiada status lokalu niemieszkalnego, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).