Interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.135.2023.2.KW

Przychody uzyskane przez Spółkę Celową z ewentualnie prowadzonej działalności stanowić będą przychód dla celów podatku dochodowego. Jednakże samo korzystanie z Nieruchomości, jako wynikające z istoty projektowanej umowy zarządu powierniczego tj. przekazania Nieruchomości w zarząd i w posiadanie, nie będzie stanowić przedmiotu opodatkowania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

‒czy przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Celowej powołanej przez Wnioskodawcę, własności Nieruchomości na podstawie umowy zarządu powierniczego, kreować będzie po stronie Spółki Celowej przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych;

‒czy zwrotne przeniesienie własności Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, dokonane na podstawie umowy zarządu powierniczego, stanowić będzie przychód Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych;

‒czy korzystanie z Nieruchomości przez Spółkę Celową w okresie trwania umowy dla celów działalności gospodarczej innej niż rewitalizacja Nieruchomości, stanowić będzie przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej, na której znajdują się ruiny (…) Zamku w (…) oraz zabudowań folwarcznych. Zamek funkcjonował stale do XX w. W 1945 r. został spalony przez Armię Czerwoną w 1945 r. Od czasu spalenia nie udało się odrestaurować zabytku. Zamek w (…) został uznany za zabytek decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w (…) z dnia (…) 1959 r. i znajduje się obecnie w rejestrze zabytków pod pozycją (…) (dalej Nieruchomość).

Wnioskodawca jako pierwszy właściciel od kilkudziesięciu lat podjął się działań rewitalizacyjnych Nieruchomości. Wymaga to, jednakże szeroko zakrojonych prac konserwatorskich wiążących się z daleko idącym zaangażowaniem, nakładem czasu i kompetencji. Jest to projekt wieloletni, wiążący się ze zrozumiałymi ryzykami biznesowymi.

Z tego względu Wnioskodawca rozważa powierzenie zarządu Nieruchomością i realizację projektu powołanej do tego spółce celowej. Realizacja konkretnej inwestycji poprzez spółkę celową jest powszechnie przyjętą praktyką na rynku. Jednocześnie, mając na względzie znaczenie historyczne i społeczne Nieruchomości, Wnioskodawca rozważa powierzenie realizacji projektu rewitalizacji Nieruchomości poprzez wykorzystanie instytucji zarządu powierniczego. Z jednej strony pozwoli to na swobodne działanie spółki celowej w ramach zawartej umowy i nie angażowanie Wnioskodawcy w bieżące zarządzanie Nieruchomością. Jednocześnie charakter powierniczy umowy umożliwiać będzie sprawną reakcję Wnioskodawcy, gdyby doszło do jakiegokolwiek niepożądanego działania lub zaniechania ze strony powiernika - spółki celowej, co ma ogromne znaczenie przy zabytkowym charakterze Nieruchomości.

Wnioskodawca planuje zawrzeć ze spółką celową umowę zarządu powierniczego, na podstawie, której:

1.nastąpi powiernicze przeniesienie własności Nieruchomości na rzecz spółki celowej;

2.spółka celowa zobowiąże się do podjęcia działań budowlanych i rewitalizacyjnych;

3.przeniesienie własności Nieruchomości będzie mieć charakter nieodpłatny.

4.umowa z uwagi na swój powierniczy charakter przewidywać będzie sytuacje, kiedy spółka celowa zobowiązana będzie do zwrotnego przeniesienia nieruchomości na Wnioskodawcę.

Zgodnie z projektem planowanej umowy spółka celowa zobowiąże się do zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy na żądanie Wnioskodawcy, który może żądać zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości, w przypadku:

a.braku realizacji przez spółkę celową celu powierniczego przeniesienia nieruchomości tj. rewitalizacji Nieruchomości;

b.braku należytej staranności spółki celowej i doprowadzania do pogorszenia się stanu Nieruchomości;

c.prowadzenia prac rewitalizacyjnych i budowlanych niezgodnie z przepisami prawa lub sztuką budowlaną.

d.zakończenia realizacji w celu przeniesienia własności Nieruchomości tj. wykonanie rewitalizacji Nieruchomości zgodnie z przyjętym projektem;

Zobowiązanie zrealizowane zostanie przez zawarcie umowy zwrotnego przeniesienia własności Nieruchomości. W przypadku naruszenia przez Spółkę celową zobowiązania do zwrotnego przeniesienia własności Nieruchomości Spółka celowa zapłaci na rzecz Wnioskodawcy karę umowną w wysokości wartości Nieruchomości w dniu braku realizacji zobowiązania umownego. Wnioskodawca uprawniony będzie do dochodzenia dalszego odszkodowania, jeżeli wysokość szkody przewyższać będzie wysokość kary umownej. Żądanie zapłaty kary umownej nie znosi uprawnienia Wnioskodawcy do wniesienia powództwa o złożenie zastępczego oświadczenia woli.

Spółka Celowa przyjmując własność nieruchomości i zobowiązując się do zarządu powierniczego, zobowiąże się m.in. do:

a.dokonania rewitalizacji Nieruchomości w terminie 10 lat od dnia zawarcia niniejszej Umowy, wedle założeń i projektu zaakceptowanego przez Wnioskodawcę;

b.niezawierania żadnych umów, których przedmiotem byłoby przeniesienie własności Nieruchomości lub zobowiązanie do przeniesienia własności Nieruchomości lub jej części na rzecz jakichkolwiek innych osób niż Wnioskodawca, nieobciążania Nieruchomości w żaden sposób, w tym ustanawiania na niej ograniczonych praw rzeczowych.

Wnioskodawca będzie uiszczał na rzecz Spółki celowej wynagrodzenie za pełnienie zarządu powierniczego nieruchomością i prowadzenie prac rewitalizacyjnych na nieruchomości. Samo przeniesienie własności nieruchomości, zgodnie z istotą powiernictwa, ma charakter nieodpłatny. Spółka Celowa poza prowadzeniem prac rewitalizacyjnych uzgodnionych z Wnioskodawcą uprawniona będzie do prowadzenia na nieruchomości działalności gospodarczej o ile nie będzie pozostawać w sprzeczności z celem powierniczego przeniesienia własności Nieruchomości tj. jej rewitalizacją.

Dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wprowadzony uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) z dnia 3 grudnia 2003 r. (Dz. Urz. Woj. …). Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dla całego obszaru Nieruchomości przewiduje usługi kultury (względnie usługi turystyczne) oraz ścisły reżim konserwatorski. Mając na względzie również postanowienia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy (…), na Nieruchomości Spółka Celowa będzie mogła prowadzić wyłącznie usługi kultury i turystyczne. Mając na względzie stan i charakter nieruchomości oznacza to np. udostępnianie Zamku do zwiedzania, organizowanie wydarzeń kulturalnych, udostępnienie nieruchomości na ewentualne cele turystyczne.

Pytania będące przedmiotem niniejszego wniosku kierowane są przez Podatnika, albowiem dotyczą stanu przyszłego. W zależności od prawidłowości stanowiska Podatnika, podjęte zostaną działania w celu powołania przez niego Spółki Celowej.

Pytania

1.Czy przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Celowej powołanej przez Wnioskodawcę, własności Nieruchomości na podstawie umowy zarządu powierniczego, kreować będzie po stronie Spółki Celowej przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.Czy zwrotne przeniesienie własności Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, dokonane na podstawie umowy zarządu powierniczego, stanowić będzie przychód Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych?

3.Czy korzystanie z Nieruchomości przez Spółkę Celową w okresie trwania umowy dla celów działalności gospodarczej innej niż rewitalizacja Nieruchomości, stanowić będzie przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Odpowiedź na postawione przez Wnioskodawcę pytania wymaga rozważenia charakteru umowy zarządu powierniczego. Umowa zarządu powierniczego jest umową nienazwaną, do której stosuje się odpowiednio przepisy o umowie zlecenia. Umowa o zarząd powierniczy tworzy więź obligacyjną pomiędzy właścicielem (powierzającym) a innym podmiotem (powiernikiem), na podstawie, której powierzający przenosi czasowo i z zastrzeżeniem zwrotu na warunkach określonych w tej umowie określone prawo lub majątek na powiernika i zobowiązuje go do wykonywania zarządu tym prawem lub majątkiem w określony sposób. W literaturze przedmiotu i orzecznictwie wskazuje się, że stosunek powiernictwa można scharakteryzować przez pryzmat trzech istotnych elementów:

1)przeniesienie jakiegoś prawa majątkowego na powiernika;

2)zobowiązanie powiernika do odpłatnego lub nieodpłatnego wykonywania zarządu tym prawem, do określonego zachowania się, w szczególności do korzystania z powierzonego prawa lub rzeczy w sposób wynikający z ustanowienia stosunku powiernictwa; zobowiązanie to w istotny sposób ogranicza prawa powiernika (w stosunku wewnętrznym wobec powierzającego) w porównaniu z prawami „normalnego” właściciela;

3)zobowiązanie powiernika do powrotnego przeniesienia prawa i ewentualnych pożytków w określonych okolicznościach.

Zarząd powierniczy polega na wykonywaniu czynności prawnych oraz czynności faktycznych przez powiernika, który wobec osób trzecich występuje jako właściciel rzeczy lub praw powierzonych i w tym zakresie dokonuje czynności we własnym imieniu. Najistotniejszą cechą stosunku powierniczego są uprawnienia beneficjenta - powierzającego, na podstawie których może on dochodzić przeniesienia na niego prawa oraz podjęcia odpowiednich czynności przez powiernika. Powiernik uzyskuje wprawdzie własność określonego prawa, niemniej jednak z konstrukcji umowy powiernictwa jednoznacznie wynika, że po zakończeniu stosunku powierniczego, prawo własności musi zostać przekazane powierzającemu. Założeniem stosunku powiernictwa jest to, że powierzający przekazuje część swojego majątku powiernikowi w określonym celu gospodarczym. Formalnie powiernik staje się właścicielem tego prawa, jest ono jednak ograniczone. Powiernik uzyskuje to prawo jedynie na określony w umowie czas. Nie może rozporządzać prawem na rzecz jakiegokolwiek podmiotu, lecz jedynie na rzecz powierzającego bądź wskazanej przez niego osoby. Powiernik jest również ograniczony w swobodnym używaniu powierzonego mu prawa lub składniku majątkowego, gdyż powinien stosować się do wskazówek powierzającego. „Przekładając powyższe na realia sprawy należy wskazać, że czynność umowa powiernictwa nie posiada charakteru definitywnego. Przeniesienie własności ma tu charakter jedynie czasowy i ograniczony.”

Ad. 1

Nabycie własności nieruchomości na podstawie umowy zarządu powierniczego nie będzie kreować przychodu po stronie Spółki Celowej. Zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Updop) przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Utrwaloną w piśmiennictwie i orzecznictwie jest ocena, iż do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 listopada 2003 r. III SA 3382/02, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.87.2018.1.SG, interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 sierpnia 2022 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.371.2022.2.ŚS) o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika (takie którymi może rozporządzać jak właściciel) (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2017 r, znak: 0111-KDIB2-3.4010.35.2017.2.AB, J. Marciniuk (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2005. Komentarz, Warszawa 2005, teza 2 do art. 12, s. 212).

Mając na względzie teoretyczne założenia dotyczące umowy zarządu powierniczego, jak i faktycznie projektowane postanowienia umowy, która zostanie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Celową, przeniesienie własności nieruchomości na podstawie umowy zarządu powierniczego nie będzie mieć charakteru definitywnego. Spółka Celowa zobowiązana będzie do zwrotnego przeniesienia nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, również korzystanie z nieruchomości przez Spółkę Celową ograniczone jest do celu umowy zarządu powierniczego tj. rewitalizacji nieruchomości i ewentualnej aktywności gospodarczej nie stojącej w sprzeczności z celem głównym (np. udostępnianie nieruchomości dla ruchu turystycznego).

Brak definitywności przysporzenia w przypadku umowy zarządu powierniczego (jako jednego z typów umowy powiernictwa) podkreślany jest również w doktrynie. „Z podatkowego punktu widzenia istotną cechą czynności powierniczych jest to, że przysporzenie dokonywane w ramach ich wykonania nie ma z założenia charakteru definitywnego. W konsekwencji przysporzenie to nie generuje przychodu w podatkach dochodowych, gdyż jedną z cech przychodu jest definitywny charakter przysporzenia majątkowego generującego ten przychód. Dlatego też czynności powiernicze z punktu widzenia podatków dochodowych są neutralne podatkowo. Za takim traktowaniem czynności powierniczych przemawia również zasada nieuznawania za przychody podatkowe tych środków, które mają charakter zwrotny i w przypadku których, zarówno ich przeniesienie na rzecz danego podmiotu jak ich zwrot jest neutralne podatkowo”. „Umowy powiernicze jako ze swej istoty polegające na przekazaniu i zwrocie wartości majątkowej, powinny być traktowane na gruncie podatków dochodowych jako generująca świadczenie, które ma charakter zwrotny i traktowana podatkowo na równi z umową pożyczki czy przekazaniem kaucji - czyli jako neutralna podatkowo (tzn. nie generująca przychodu w momencie przekazania środków jak i w momencie zwrotu ich lub ich ekwiwalentu).”

Istotną wskazówką w traktowaniu takich czynności na gruncie podatków dochodowych jest również regulacja dotycząca skutków podatkowych przewłaszczenia i cesji na zabezpieczenie (art. 10 ust. 2 pkt 1 PDOFizU, art. 12 ust. 4 pkt 13 PDOPrU), gdzie wskazano, iż przychód powstaje dopiero w momencie definitywnego przejścia własności przedmiotu umowy. Takie definitywne przejście własności nie jest przewidywane w planowanej transakcji objętej przedstawionym stanem faktycznym.

Wobec charakteru przeniesienia własności nieruchomości na podstawie umowy zarządu powierniczego, uznać należy, iż nabycie przez Spółkę Celową własności Nieruchomości nie stanowić będzie przychodu. Umowy powiernictwa (w tym zarządu powierniczego) ze swej natury, w zakresie przejścia przedmiotu powiernictwa między powierzającym a powiernikiem, są neutralne podatkowo.

Stanowisko takie potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK 1370/15, w którym wskazano jednoznacznie, że czynności powiernicze, z punktu widzenia podatków dochodowych, określane są jako neutralne podatkowo.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy zwrotne przeniesienie własności nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy nie będzie stanowić przychodu Wnioskodawcy. Zwrotne przeniesienie Nieruchomości jest immanentną częścią stosunku powiernictwa. Zobowiązanie do zwrotnego przeniesienia Nieruchomości zostało wyraźnie przewidziane i zastrzeżone w projektowanej umowie zarządu powierniczego. Spółka Celowa jest zobowiązana na żądanie Wnioskodawcy przystąpić do umowy przeniesienia własności Nieruchomości na Wnioskodawcę. Przeniesienie to może nastąpić w każdym czasie obowiązywania umowy zarządu powierniczego - najpóźniej jednak po zakończeniu realizacji przez Spółkę Celową celu gospodarczego umowy tj. rewitalizacji Nieruchomości, do której będzie zobowiązana.

Zwrotne przeniesienie własności Nieruchomości będzie prawnym, formalnym „powrotem” tego składnika do majątku Wnioskodawcy. Jest to sytuacja zbliżona do przepływu między stronami transakcji środków pieniężnych tytułem kaucji czy zwrotu pożyczki, które nie są uznawane za przychód. Konsekwencją nieuznania za przychody podatkowe tych środków, które mają charakter zwrotny jest również neutralność podatkowa ich zwrotu. Otrzymanie bowiem z powrotem przez podatnika środków przeniesionych zwrotnie jest de facto otrzymaniem własnych środków. Kwestia zwrotu praw/rzeczy w wyniku realizacji umowy powiernictwa była przedmiotem orzekania organów podatkowych - utrwalonym stanowiskiem jest, iż czynności takie kreują przychodu. „Powierzającemu akcji nabytych przez Powiernika nastąpi w wykonaniu zobowiązania wynikającego z wcześniej zawartej umowy powiernictwa, czynność ta należy uznać za neutralną podatkowo dla Powierzającego jak i Powiernika” (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2017 r, znak: 0111-KDIB2-3.4010.35.2017.2.AB).

‒Powyższa zasada ma zastosowanie niezależnie od momentu dokonania zwrotnego przeniesienia przedmiotu umowy. W przedmiotowym stanie faktycznym może dojść do zwrotu nieruchomości zarówno przed jej rewitalizacją, w toku rewitalizacji czy po jej całkowitym zakończeniu. Potencjalnie przeprowadzenie procesu rewitalizacji może oznaczać wzrost wartości Nieruchomości. W takiej sytuacji, w wyniku zwrotu majątek Wnioskodawcy formalnie zwiększyłby się o różnicę w wartości Nieruchomości. Należy mieć jednak na względzie, iż wszelkie czynności dokonywane przez powiernika w ramach umowy zarządu powierniczego są dokonywane nie we własnym imieniu, lecz na rzecz powierzającego. Za prowadzenie prac rewitalizacyjnych w ramach zarządu powierniczego Spółka Celowa uzyskiwać będzie wynagrodzenie.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 czerwca 2017 r. sygn. akt II FSK 1370/15, skutki podatkowe związane z czynnościami wykonywanymi przez powiernika są analogiczne do tych, jakie wystąpiłyby, gdyby czynności te wykonywane były bezpośrednio przez powierzającego. Z powyższego należy wywieść, że wszelkie czynności wykonywane przez powiernika nie powodują dla niego przysporzenia (poza otrzymywanym wynagrodzeniem) i nie aktualizują obowiązku podatkowego, dla powierzającego przysporzenie stanowią natomiast jedynie te czynności, które podlegałyby opodatkowaniu, gdyby były wykonywane osobiście przez niego.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowego przyszłego stanu faktycznego - skoro opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie podlegałby sam wzrost wartości nieruchomości w przypadku prowadzenia prac rewitalizacyjnych przez Wnioskodawcę (czy też generalnie wzrost wartości nieruchomości w czasie), nie będzie stanowić przychodu ewentualny wzrost wartości nieruchomości przy zwrotnym przeniesieniu jej na Wnioskodawcę w ramach realizacji umowy zarządu powierniczego.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy korzystanie przez Spółkę Celową w okresie trwania umowy zarządu powierniczego dla celów własnej działalności gospodarczej nie będzie stanowić przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Głównym zobowiązaniem Spółki Celowej dotyczącym zarządu Nieruchomością będzie rewitalizacja nieruchomości w uzgodnieniu z Wnioskodawcą. Spółka Celowa uprawniona będzie do prowadzenia na Nieruchomości działalności gospodarczej i uzyskiwania z tego tytułu przychodów - o ile nie będzie to stać w sprzeczności z celami umowy zarządu powierniczego tj. rewitalizacją Nieruchomości. Charakter Nieruchomości (ruiny czternastowiecznego zamku, nieruchomość wpisana jest do rejestru zabytków), oraz przepisy prawa miejscowego tj. Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego powodują, iż na Nieruchomości możliwe jest prowadzenie jedynie usług kultury lub turystyki. Jednocześnie działalność ta musi brać pod uwagę warunki techniczne i bezpieczeństwa wynikające ze stanu ruin Zamku. Spółka Celowa jako zobowiązana do zarządzania Nieruchomością winna wykazać w tym należytą staranność. Prawidłowe zarządzanie Nieruchomością może wymagać na różnych etapach rewitalizacji jej udostępnienia na cele kulturalne lub turystyczne (adekwatne do danego stopnia rewitalizacji i bezpieczeństwa) np. w celu promocji Nieruchomości i upowszechniania wiedzy o Zamku, czy realizacji zobowiązań wobec organów państwowych.

W ocenie Wnioskodawcy takie działania będą realizowane przez Spółkę Celową w ramach prawidłowego zarządu powierniczego Nieruchomością. W przedmiotowym stanie faktycznym ewentualna dodatkowa działalność Spółki Celowej na Nieruchomości mieścić się będzie w ramach prawidłowego zarządu, czyli de facto stanowić będzie realizację umowy zarządu powierniczego. Nie zmienia tego fakt, iż planowana umowa przewidywać będzie, iż przychody z tej działalności należne będą w całości Spółce Celowej jako prowadzącej tą działalność na własny rachunek. Korzystanie z Nieruchomości przez Spółkę celową dla usług kultury lub turystyki odbywać się będzie w ramach umowy zarządu powierniczego, jako element należytego wykonania umowy przez Spółkę Celową. Bez wątpienia wszelkie przychody uzyskane przez Spółkę Celową z ewentualnie prowadzonej działalności stanowić będą przychód dla celów podatku dochodowego. Jednakże samo korzystanie z Nieruchomości, jako wynikające z istoty projektowanej umowy zarządu powierniczego tj. przekazania Nieruchomości w zarząd i w posiadanie, nie będzie stanowić przedmiotu opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia:

‒czy przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Celowej powołanej przez Wnioskodawcę, własności Nieruchomości na podstawie umowy zarządu powierniczego, kreować będzie po stronie Spółki Celowej przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe;

‒czy zwrotne przeniesienie własności Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, dokonane na podstawie umowy zarządu powierniczego, stanowić będzie przychód Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe;

‒czy korzystanie z Nieruchomości przez Spółkę Celową w okresie trwania umowy dla celów działalności gospodarczej innej niż rewitalizacja Nieruchomości, stanowić będzie przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej „updop” lub „ustawa o CIT”).

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 updop:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie zaś do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 updop:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art.14, są w szczególności:

1.otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. (pkt 1)

2.wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. (pkt 2)

Zgodnie z art. 12 ust. 3 updop:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:

podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczając również nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenie/otrzymanie rzeczy do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne” czy „częściowo odpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 5, 5a, 6 i 6a ustawy, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.

Zauważyć należy, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwałe przysporzenie majątkowe.

Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika (takie którymi może rozporządzać jak właściciel).

W obrocie gospodarczym zarówno osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (spółki osobowe) nie muszą działać osobiście, dopuszczalne jest działanie przez przedstawiciela. Istota przedstawicielstwa w prawie cywilnym polega na tym, że pewna osoba dokonuje w imieniu i na rzecz innego podmiotu czynności prawnych. Osoba, która dokonuje czynności, określana jest mianem przedstawiciela, natomiast osoba, w imieniu której czynność jest dokonywana - mianem reprezentowanego, wywołuje ona bezpośredni skutek dla podmiotu, który udzielił pełnomocnictwa. Powszechnie wskazuje się, że prawu cywilnemu znane są także inne podobne instytucje, które pełnią funkcje zbliżone do przedstawicielstwa, przy czym nie należy ich utożsamiać z przedstawicielstwem. Od tej instytucji należy odróżnić np. powiernika, który na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot prawa, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z inną osobą, na rzecz której działa, nie występuje we własnym interesie.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm., dalej: „K.c.”), zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Co do zasady, umowa powiernictwa polega, na zawarciu stosunku między jej stronami, powierzającym i powiernikiem, którego celem jest wykonanie przez powiernika we własnym imieniu określonych usług i sfinansowanych przez powierzającego, na jego rzecz i w celu realizacji wskazanego przez niego interesu. Zależnie od postanowień umowy może być ona odpłatna albo nieodpłatna. Zawierana jest na określony czas, wskazany w umowie lub wynikający z istoty czynności prawnej, jaką ma podjąć powiernik.

Umowa o zarząd powierniczy tworzy więź obligacyjną pomiędzy właścicielem (powierzającym) a innym podmiotem (powiernikiem), na podstawie której powierzający przenosi czasowo i z zastrzeżeniem zwrotu na warunkach określonych w tej umowie określone prawo lub majątek na powiernika i zobowiązuje go do wykonywania zarządu tym prawem lub majątkiem w określony sposób.

Forma umowy o zarząd powierniczy jest determinowana przepisami zastrzegającymi określoną formę dla czynności rozporządzającej prawem lub majątkiem.

Zarząd powierniczy polega na wykonywaniu czynności prawnych oraz czynności faktycznych przez powiernika, który wobec osób trzecich występuje jako właściciel rzeczy lub praw powierzonych i w tym zakresie dokonuje czynności we własnym imieniu. Jednak powiernik jest również związany więzią obligacyjną z powierzającym wynikającą z zawartej umowy o zarząd powierniczy, która zazwyczaj ogranicza powiernika co do sposobu wykonywania zarządu powierzonymi prawami lub majątkiem oraz zobowiązuje go do powrotnego przeniesienia powierzonych rzeczy lub praw na warunkach określonych w umowie o zarząd powierniczy.

Jak wynika z treści art. 734 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.

§ 2. W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa.

W myśl art. 735 Kodeksu cywilnego, istotą umowy zlecenia jest:

§ 1. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

§ 2. Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.

Jak wynika z art. 734 i 735 K.c. istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub (jeżeli tak stanowi umowa) w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku, wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiduicjalny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zd. 2 K.c.).

W wyroku z dnia 9 czerwca 2017 roku sygn. akt II FSK 1370/15 NSA powołując się na wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 28 października 2014 r. sygn. akt I SA/Bd 507/14) wskazał, że „(…) czynności powiernicze (inaczej czynności fiducjarne) są określane w doktrynie prawa jako stosunki prawne, w których jednej osobie (powiernikowi) służy określone prawo, ograniczone jednak wyłącznie w stosunku wewnętrznym do innej osoby (powierzającego). W stosunkach zewnętrznych natomiast (wobec osób trzecich) powiernik jest wyłącznym podmiotem przysługującego mu prawa (por. A. Kędzierska-Cieślak, „Powiernictwo (próba określenia konstrukcji prawnej)”, PiP 1977, z. 8-9, s. 47)”. Dalej, w tym samym wyroku Sąd wskazał, że „Podstawowym założeniem stosunku powiernictwa jest to, że powierzający przekazuje część swojego majątku powiernikowi w określonym celu gospodarczym. Formalnie powiernik staje się właścicielem tego prawa, jest ono jednak ograniczone. (…) powiernik przy wykonywaniu przez siebie czynności, składa swoje oświadczenie woli, we własnym imieniu (w przeciwieństwie np. do pełnomocnika, który dokonuje czynności w imieniu mocodawcy) oraz na rzecz (rachunek) powierzającego”.

Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze jest ograniczone, a to poprzez:

‒ ograniczenie czasowe - zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa, bądź uzyskane korzyści na pierwsze żądanie zleceniodawcy,

‒ustawowo wyłączoną możliwość rozporządzania tymi prawami lub korzyściami na rzecz kogo innego aniżeli zleceniodawca lub wskazany przezeń podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu powiernictwa,

‒nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw - prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie - zgodnie z art. 742 K.c. dający zlecenie zwraca przyjmującemu zlecenie jedynie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, oraz zwalnia go od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym, natomiast w przypadku przenoszenia powierniczo nabytych praw na wskazaną przez zlecającego osobę trzecią cena zbycia stanowi należność zleceniodawcy (art. 740 K.c.),

‒przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie rzeczy i pieniędzy dającego zlecenie. Od sum pieniężnych zatrzymanych ponad potrzebę wynikającą z wykonywania zlecenia powinien płacić dającemu zlecenie odsetki ustawowe (art. 741 K.c.),

‒dający zlecenie powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, wraz z odsetkami ustawowymi; powinien również zwolnić przyjmującego zlecenie od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym (art. 742 K.c.).

Zleceniobiorca, działający w charakterze Powiernika, nabywa wszelkie prawa i obowiązki w ramach czynności oraz umów zawartych w wykonaniu umowy zlecenia i w związku z działaniem na rachunek dającego zlecenie (Powierzającego) jest zobowiązany do przeniesienia na rzecz zleceniodawcy (Powierzającego) wszystkich nabytych przez niego praw.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że czynność powiernicza składa się z dwóch elementów:

1)przeniesienia przez powierzającego na powiernika jakiegoś prawa albo zobowiązanie powiernika do nabycia tego prawa i przekazanie mu przez powierzającego środków na ten cel, w następstwie czego powiernik może korzystać z tego prawa względem osób trzecich w wyznaczonym zakresie;

2)zobowiązania powiernika wobec powierzającego, że będzie przestrzegał wyznaczonego zakresu korzystania z uzyskanego prawa (w szczególności, że powierzone prawo powróci do powierzającego pod określonymi warunkami) oraz zobowiązanie powiernika do przekazywania powierzającemu wszelkich pożytków związanych z tym prawem.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej, na której znajdują się ruiny (…) Zamku w (…) oraz zabudowań folwarcznych. Spółka jako pierwszy właściciel od kilkudziesięciu lat podjął się działań rewitalizacyjnych Nieruchomości. Z tego względu Spółka rozważa powierzenie zarządu Nieruchomością i realizację projektu powołanej do tego spółce celowej. Jednocześnie, mając na względzie znaczenie historyczne i społeczne Nieruchomości, Spółka rozważa powierzenie realizacji projektu rewitalizacji Nieruchomości poprzez wykorzystanie instytucji zarządu powierniczego. Spółka planuje zawrzeć ze spółką celową umowę zarządu powierniczego, na podstawie, której:

1.nastąpi powiernicze przeniesienie własności Nieruchomości na rzecz spółki celowej;

2.spółka celowa zobowiąże się do podjęcia działań budowlanych i rewitalizacyjnych;

3.przeniesienie własności Nieruchomości będzie mieć charakter nieodpłatny.

4.umowa z uwagi na swój powierniczy charakter przewidywać będzie sytuacje, kiedy spółka celowa zobowiązana będzie do zwrotnego przeniesienia nieruchomości na Wnioskodawcę.

Zgodnie z projektem planowanej umowy spółka celowa zobowiąże się do zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości na rzecz Spółki na żądanie Wnioskodawcy, który może żądać zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości, w przypadku:

a.braku realizacji przez spółkę celową celu powierniczego przeniesienia nieruchomości tj. rewitalizacji Nieruchomości;

b.braku należytej staranności spółki celowej i doprowadzania do pogorszenia się stanu Nieruchomości;

c.prowadzenia prac rewitalizacyjnych i budowlanych niezgodnie z przepisami prawa lub sztuką budowlaną.

d.zakończenia realizacji w celu przeniesienia własności Nieruchomości tj. wykonanie rewitalizacji Nieruchomości zgodnie z przyjętym projektem;

Zobowiązanie zrealizowane zostanie przez zawarcie umowy zwrotnego przeniesienia własności Nieruchomości.

Spółka Celowa przyjmując własność nieruchomości i zobowiązując się do zarządu powierniczego, zobowiąże się m.in. do:

a.dokonania rewitalizacji Nieruchomości w terminie 10 lat od dnia zawarcia niniejszej Umowy, wedle założeń i projektu zaakceptowanego przez Wnioskodawcę;

b.niezawierania żadnych umów, których przedmiotem byłoby przeniesienie własności Nieruchomości lub zobowiązanie do przeniesienia własności Nieruchomości lub jej części na rzecz jakichkolwiek innych osób niż Wnioskodawca, nieobciążania Nieruchomości w żaden sposób, w tym ustanawiania na niej ograniczonych praw rzeczowych.

Spółka będzie uiszczała na rzecz Spółki celowej wynagrodzenie za pełnienie zarządu powierniczego nieruchomością i prowadzenie prac rewitalizacyjnych na nieruchomości. Samo przeniesienie własności nieruchomości, zgodnie z istotą powiernictwa, ma charakter nieodpłatny. Spółka Celowa poza prowadzeniem prac rewitalizacyjnych uzgodnionych ze Spółką uprawniona będzie do prowadzenia na nieruchomości działalności gospodarczej o ile nie będzie pozostawać w sprzeczności z celem powierniczego przeniesienia własności Nieruchomości tj. jej rewitalizacją. Mając na względzie również postanowienia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy (…), na Nieruchomości Spółka Celowa będzie mogła prowadzić wyłącznie usługi kultury i turystyczne. Mając na względzie stan i charakter nieruchomości oznacza to np. udostępnianie Zamku do zwiedzania, organizowanie wydarzeń kulturalnych, udostępnienie nieruchomości na ewentualne cele turystyczne.

Powzięli Państwo m.in. wątpliwość, czy przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie kreować:

‒po stronie Spółki Celowej przeniesienie przez Spółkę na rzecz Spółki Celowej powołanej przez Wnioskodawcę, własności Nieruchomości na podstawie umowy zarządu powierniczego;

‒po stronie Spółki zwrotne przeniesienie własności Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, dokonane na podstawie umowy zarządu powierniczego

Jak wskazano na wstępie przychodem będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Tak więc, w celu określenia, co stanowi przychód zarówno Wnioskodawcy jak i Spółki Celowej należy zidentyfikować stosunek prawny leżący u podstaw danej czynności.

Należy wskazać, że umowa zarządu powierniczego, która zostanie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Celową dotycząca przeniesienia własności nieruchomości nie będzie mieć charakteru definitywnego. Spółka Celowa zobowiązana będzie do zwrotnego przeniesienia nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, również korzystanie z nieruchomości przez Spółkę Celową ograniczone jest do celu umowy zarządu powierniczego tj. rewitalizacji nieruchomości i ewentualnej aktywności gospodarczej nie stojącej w sprzeczności z celem głównym (np. udostępnianie nieruchomości dla ruchu turystycznego). Powiernik (Spółka Celowa) w wyniku zawarcia ze Spółką umowy powiernictwa będzie wyłącznie prawnym właścicielem nieruchomości, natomiast Spółka pozostanie faktycznym właścicielem ww. nieruchomości, z zachowaniem pełnego prawa i dostępu do niej. Tym samym w wyniku zawartej Umowy powiernictwa nie dojdzie po stronie Spółki Celowej do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do czynności nieodpłatnego przeniesienia przez Powiernika na rzecz Powierzającego własności nieruchomości, należy wyjaśnić, że wprawdzie podmiotem, który formalnie nabył nieruchomość od Powierzającego jest Powiernik, ale zgodnie z umową powiernictwa właścicielem nieruchomości jest Powierzający. W ramach tego przeniesienia następuje faktycznie otrzymanie przez Powierzającego swojej własnej nieruchomości. Innymi słowy przeniesienie przez Powiernika na Powierzającego własności nieruchomości będzie immanentną cechą łączącego ich stosunku prawnego, a nie niezależnym samoistnym świadczeniem, które skutkowałoby przysporzeniem majątkowym.

Tym samym, skoro nieodpłatne przekazanie Powierzającemu nieruchomości nabytej przez Powiernika nastąpi w wykonaniu zobowiązania wynikającego z wcześniej zawartej umowy powiernictwa, czynność ta należy uznać za neutralną podatkowo dla Powierzającego jak i Powiernika.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że zarówno przeniesienie własności nieruchomości przez Wnioskodawcę na Spółkę Celową jak również późniejsze zwrotne przeniesienie przez Spółkę Celową nieruchomości na Powierzającego będzie immanentną cechą łączącego ich stosunku prawnego, a nie należnym, samoistnym świadczeniem, które skutkowałoby przysporzeniem majątkowym. Tym samym, w wyniku powyższych czynności nie powstanie przychód zarówno po stronie Wnioskodawcy jak i Spółki Celowej.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 3 wiążą się także z ustaleniem czy korzystanie z Nieruchomości przez Spółkę Celową w okresie trwania umowy dla celów działalności gospodarczej innej niż rewitalizacja Nieruchomości, stanowić będzie przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy updop:

przychodami są w szczególności:

1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Oznacza to, że przychodem będzie każda wartość wchodząca do majątku podatnika, mająca definitywny charakter i powiększająca jego aktywa, którą może rozporządzać jak własną.

Przychód powstaje więc wraz z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika. Tym samym o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje to, że definitywnie powiększa on aktywa podatnika, a ten zyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Mając na uwadze powołane regulacje oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że głównym zobowiązaniem Spółki Celowej dotyczącym zarządu Nieruchomością będzie rewitalizacja nieruchomości w uzgodnieniu z Wnioskodawcą. Spółka Celowa uprawniona będzie do prowadzenia na Nieruchomości działalności gospodarczej i uzyskiwania z tego tytułu przychodów - o ile nie będzie to stać w sprzeczności z celami umowy zarządu powierniczego tj. rewitalizacją Nieruchomości. Prawidłowe zarządzanie Nieruchomością może wymagać na różnych etapach rewitalizacji jej udostępnienia na cele kulturalne lub turystyczne (adekwatne do danego stopnia rewitalizacji i bezpieczeństwa) np. w celu promocji Nieruchomości i upowszechniania wiedzy o Zamku, czy realizacji zobowiązań wobec organów państwowych. W przedmiotowym stanie faktycznym ewentualna dodatkowa działalność Spółki Celowej na Nieruchomości mieścić się będzie w ramach prawidłowego zarządu, czyli de facto stanowić będzie realizację umowy zarządu powierniczego. Korzystanie z Nieruchomości przez Spółkę celową dla usług kultury lub turystyki odbywać się będzie w ramach umowy zarządu powierniczego, jako element należytego wykonania umowy przez Spółkę Celową.

Tym samym, przychody uzyskane przez Spółkę Celową z ewentualnie prowadzonej działalności stanowić będą przychód dla celów podatku dochodowego. Jednakże samo korzystanie z Nieruchomości, jako wynikające z istoty projektowanej umowy zarządu powierniczego tj. przekazania Nieruchomości w zarząd i w posiadanie, nie będzie stanowić przedmiotu opodatkowania.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).