Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 18 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.86.2023.4.AA
Dla wycofania nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności, którą Wnioskodawca nadal będzie wynajmować w ramach najmu prywatnego, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 15 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania przekazania nieruchomości z działalności gospodarczej na cele prywatne za czynność niepodlegającą opodatkowaniu. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 kwietnia 2023 r. (wpływ 5 kwietnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pani przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 646 ze zm., dalej: Prawo przedsiębiorców) polegającą w głównej mierze na realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z) oraz kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z). Działalność tę prowadzi Pani od 2 lutego 2020 roku. Jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Ponadto oświadcza Pani, że nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych i nie uzyskuje z tego tytułu dochodów zwolnionych.
Prowadzona przez Panią działalność usługowa wymaga nieustannego dostosowywania się do istniejących wymogów prawnych, otoczenia oraz rynku a to z upływem kolejnego roku staje się coraz trudniejsze.
W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wykorzystuje Pani w niej nieruchomości (grunty) stanowiące element jego majątku osobistego.
W trakcie działalności odliczała Pani całość podatku naliczonego VAT w związku z poniesionymi nakładami na nabycie lub wytworzenie Nieruchomości, a także ich późniejsze użytkowanie (w tym dokonywanie niezbędnych remontów i modernizacji). Nieruchomości zostały zaliczone do środków trwałych Przedsiębiorstwa i podlegają amortyzacji w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych (za wyjątkiem gruntów), ich wartość jest większa niż 15.000.00 zł. Nieruchomość ta jest budynkiem o charakterze mieszkalnym.
Obecnie planuje Pani przenieść Nieruchomości do majątku prywatnego. Przy czym, co istotne, sposób ich wykorzystania nie ulegnie zmianie, gdyż będą one wynajmowane w ramach tzw. najmu prywatnego innym podmiotom, w tym osobom fizycznym. Nadmienia Pani, że nieruchomości te nie będą wykorzystywane przez Panią na potrzeby osobiste, tj. na Pani cele mieszkaniowe.
Najem Nieruchomości będzie mieć charakter prywatny, ciągły, służący celom zarobkowym.
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do likwidacji Przedsiębiorstwa. Natomiast działalność w rozumieniu przepisów ustawy VAT będzie kontynuowana przez Panią w zakresie najmu Nieruchomości.
W ramach działalności w zakresie najmu Nieruchomości nie będzie Pani korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT i będzie wykonywała ten najem jako podatnik VAT czynny. Najem Nieruchomości będzie mieć charakter prywatny, ciągły, służący celom zarobkowym. Obecnie zawiesiła Pani działalność gospodarczą, gdyż nie posiada Pani środków na rozpoczęcie nowej inwestycji.
Jednocześnie rozważa Pani wynajęcie budynku w całości lub w części, stosując tzw. „najem prywatny”. Oznacza to, że działalność gospodarcza polegająca w głównej mierze na realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z) oraz kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z) będzie zawieszona, natomiast przychody z najmu prywatnego będzie Pani opodatkowywać zgodnie z art. 10 pkt 1 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz doliczać do kwoty najmu podatek należny VAT - jako podatnik VAT czynny.
Pytanie
Czy przekazanie nieruchomości będącej budynkiem mieszkalnym, wybudowanym w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (opisanym w stanie faktycznym), na cele prywatne, służące uzyskiwaniu przychodów z najmu prywatnego, rodzi obowiązek odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku należnego? Pytanie jest postawione przy założeniu, że czynności będą kontynuowane jako podatnik VAT czynny.
Pani stanowisko w sprawie
Ponieważ 1 stycznia 2023 roku zawiesiła Pani działalność gospodarczą, polegającą w głównej mierze na realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z) oraz kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z) i nie wie Pani czy w najbliższej i dalszej przyszłości zostanie przez Panią wznowiona, postanowiła Pani wyprowadzić z ewidencji środków trwałych budynek, który został wybudowany sposobem gospodarczym w ramach prowadzonej działalności i zaczęła go Pani wykorzystywać w ramach tak zwanego najmu prywatnego.
W związku z powyższym uważa Pani, że w odpowiedzi na pytanie numer 1:
Przekazanie nieruchomości będącej budynkiem mieszkalnym wybudowanym w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (opisanym w stanie faktycznym) na cele prywatne służące uzyskiwaniu przychodów z najmu prywatnego nie rodzi obowiązku odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku należnego VAT.
Taka odpowiedź na zadane pytanie wiąże się z tym, że nie zamierza Pani zrezygnować z bycia czynnym podatnikiem VAT, gdyż czynności, które Pani wykonywała, były wykonywane w ramach działalności wytwórczej, a później będą usługami polegającymi na najmie prywatnym, to będą jednak kontynuowane jako podatnik VAT czynny.
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do likwidacji przedsiębiorstwa, gdyż ta w swym dotychczasowym zakresie została zawieszona, a działalność w rozumieniu przepisów ustawy VAT będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę w zakresie najmu Nieruchomości.
W ramach działalności w zakresie najmu Nieruchomości Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT i będzie wykonywał ten najem jako podatnik VAT czynny.
Wycofanie do majątku prywatnego Nieruchomości wykorzystywanych w ramach Przedsiębiorstwa nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy też nadmienić, że wycofanie Nieruchomości z Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego Wnioskodawcy z przeznaczeniem na dalszy najem (najem prywatny) nie będzie rodzić skutków w postaci korekty podatku naliczonego VAT.
Uzasadnienie
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm. ), zwanej dalej: ustawa VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym podatkiem, podlegają:
1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2.eksport towarów;
3.import towarów na terytorium kraju;
4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Pod pojęciem towarów, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 6 ustawy VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, zaś w świetle przepisów Kodeksu cywilnego nie ulega wątpliwości, że Nieruchomość stanowią rzeczy, a zatem przedmiotem niniejszego wniosku są towary w rozumieniu Ustawy VAT.
Zgodnie z powołanymi przepisami, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, jednakże zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy VAT, także niektóre inne formy rozporządzenia własnością są uznawane za odpłatną dostawę towarów.
Zgodnie z ww. art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2.wszelkie inne darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie powołany przepis nie będzie mieć zastosowania. W pierwszej kolejności należy wskazać, że nie dojdzie do zmian własnościowych przedmiotowych Nieruchomości, bowiem obecnie stanowią one własność Wnioskodawcy, co zostało dokładniej opisane w opisie zdarzenie przyszłego) i co nie ulegnie zmianie po dokonaniu zaplanowanych działań opisanych w zdarzeniu przyszłym. Nie dojdzie zatem ani do darowizny wskazanej w pkt 2 powołanego przepisu, ani przekazania na rzecz innych osób wskazanych powyżej w pkt 1 powołanego przepisu.
Ponadto, przyjmując możliwość zaistnienia sytuacji, o której mowa w pkt 1 powyższego przepisu należy wskazać, że przeniesienie Nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie dokonane na cele osobiste Wnioskodawcy, ponieważ w dalszym ciągu będą one wykorzystywane na cele działalności prowadzonej w formie tzw. najmu prywatnego. Należy przyjąć, że na gruncie przepisów o podatku VAT, najem prywatny jest bowiem nadal działalnością gospodarczą.
Działalność gospodarcza została zdefiniowana w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W tym miejscu warto wskazać, że definicja działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT jest szersza niż definicja działalności gospodarczej, o której mowa w Prawie przedsiębiorców, czy też ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT). Ocena tego czy coś jest działalnością gospodarczą może być różna na gruncie wyżej wskazanych ustaw oraz ustawy VAT.
Zgodnie z przywoływanym powyżej art. 15 ust. 2 ustawy VAT, działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest wykorzystywanie składników majątku w sposób trwały dla celów zarobkowych.
Powyższe oznacza, że Wnioskodawca świadcząc usługi najmu w sposób ciągły dla celów zarobkowych będzie prowadził w tym zakresie działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca będąc zarejestrowanym podatnikiem, dokonując wynajmu składników majątku prywatnego (niezwiązanego z działalnością gospodarczą w rozumieniu Prawa przedsiębiorców oraz Ustawy PIT) będzie z tytułu tych czynności podatnikiem podatku VAT. Wobec powyższego, nie ma znaczenia dla oceny na gruncie podatku VAT dokonanie wycofania danych składników majątkowych z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dopiero fakt ich przekazania ich na cele osobiste podatnika rodzi obowiązek podatkowy w tym zakresie.
Ustawa VAT nie definiuje potrzeb osobistych, można jednak przyjąć, że przez cele osobiste podatnika należy rozumieć zaspokajanie jego potrzeb osobistych (w odniesieniu do nieruchomości będą to np. własne cele mieszkaniowe). Zatem, nie będzie to dotyczyć sytuacji zmiany sposobu wykorzystywania danych towarów, np. z wykorzystywania ich w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na przeznaczenie ich na wynajem poza tą działalnością. W takim wypadku nie dochodzi bowiem do zaspokojenia potrzeb osobistych w rozumieniu podatku VAT, bowiem ten sposób ich wykorzystania jest także uznawany za działalność gospodarczą w rozumieniu podatku VAT, a tym samym nie może stanowić zaspokajania potrzeb osobistych w rozumieniu ustawy VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2.wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243).
Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).
Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.
W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W opisie sprawy podała Pani informacje, z których wynika, że:
‒prowadzi Pani działalność gospodarczą polegającą na realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków oraz kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek;
‒w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje Pani nieruchomości;
‒nieruchomości zostały zaliczone do środków trwałych Przedsiębiorstwa;
‒planuje Pani przenieść Nieruchomości do majątku prywatnego;
‒sposób wykorzystania Nieruchomości nie ulegnie zmianie, gdyż będą one wynajmowane w ramach tzw. najmu prywatnego innym podmiotom, w tym osobom fizycznym;
‒Nieruchomości nie będą wykorzystywane przez Panią na potrzeby osobiste, tj. na Pani cele mieszkaniowe;
‒najem Nieruchomości będzie mieć charakter prywatny, ciągły, służący celom zarobkowym;
‒obecna działalność gospodarcza zostanie przez Panią zawieszona;
‒działalność w zakresie najmu nieruchomości będzie przez Panią kontynuowana;
‒najmu dokonywać będzie Pani jako podatnik VAT czynny.
Ma Pani wątpliwości, czy przekazanie na cele prywatne nieruchomości, będącej budynkiem mieszkalnym, wybudowanym w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, w celu wykorzystywania jej na potrzeby najmu, będzie opodatkowane podatkiem VAT.
Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy w odniesieniu do kwestii opodatkowania czynności wycofania opisanej nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności, należy wskazać, że - jak wynika z okoliczności sprawy – nieruchomość, objętą zakresem postawionego we wniosku pytania, po wycofaniu jej z działalności gospodarczej, będzie Pani wynajmowała jako zarejestrowany czynny podatnik VAT, a więc nadal będzie ona wykorzystywana przez Panią w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych.
Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania opisanej nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności, którą po wycofaniu nadal będzie Pani wynajmowała w ramach najmu prywatnego, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi dostawa towaru na Pani cele osobiste. Co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja dotyczy wniosku wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right