Interpretacja indywidualna z dnia 14 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.78.2023.2.EJ

- czy Spółka opodatkowana w formie ryczałtu od dochodów spółek zobowiązana jest od comiesięcznie należnej wpłaty na PFRON obliczać i wpłacać podatek jako od dochodu z tytułu wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą podatnika, - czy wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie laptopów, telefonów komórkowych lub innego sprzętu elektronicznego, z których korzystają Wspólnicy pełniące funkcję w Zarządzie Spółki lub Prokurenta Spółki do celów służbowych oraz pracownicy nie będący Wspólnikami, stanowią wypłatę ukrytego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, - czy podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych obejmuje 50% podatku naliczonego, który Wnioskodawca odlicza na gruncie VAT, - czy podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych obejmuje 50% kosztu odsetkowego od linii kredytowej na zakup ww. Samochodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy Spółka opodatkowana w formie ryczałtu od dochodów spółek zobowiązana jest od comiesięcznie należnej wpłaty na PFRON obliczać i wpłacać podatek jako od dochodu z tytułu wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą podatnika,

- czy wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie laptopów, telefonów komórkowych lub innego sprzętu elektronicznego, z których korzystają Wspólnicy pełniące funkcję w Zarządzie Spółki lub Prokurenta Spółki do celów służbowych oraz pracownicy nie będący Wspólnikami, stanowią wypłatę ukrytego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

- czy podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych obejmuje 50% podatku naliczonego, który Wnioskodawca odlicza na gruncie VAT,

- czy podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych obejmuje 50% kosztu odsetkowego od linii kredytowej na zakup ww. Samochodów.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 5 kwietnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca podlega od 1 stycznia 2022 r. opodatkowaniu CIT w ramach tzw. systemu estońskiego - ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych. W poprzednim okresie Spółka podlegała opodatkowaniu CIT według tzw. klasycznych zasad. Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży i serwisu samochodów za pośrednictwem prowadzonych salonów samochodowych.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa zawartymi w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych art. 21 ustawy (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 573), Spółka zobowiązana jest do składania comiesięcznie deklaracji, wyliczania kwoty do wpłaty i wpłacania jej na rzecz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: „PFRON”) w związku z tym że, nie zatrudnia wymaganej liczby osób legitymujących się niepełnosprawnością, tj. nie osiąga wymaganego wskaźnika w wysokości 6% zatrudnienia osób niepełnosprawnych.

Spółka ponosi wydatki na nabycie laptopów, telefonów oraz innego sprzętu elektronicznego wykorzystywanego do celów służbowych przez członków Zarządu Spółki oraz Prokurenta Spółki będących Wspólnikami Spółki oraz pracownikami Spółki jak również przez pracowników Spółki nie będących Wspólnikami Spółki.

Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych jako właściciel od wartości początkowej samochodów osobowych wykorzystywanych przez członków Zarządu Spółki oraz Prokurenta Spółki będących Wspólnikami Spółki, jak również przez pracowników Spółki. Spółka ponosi także wydatki na te samochody takie jak wydatki na paliwo, naprawy, części zamienne, ubezpieczenie, opłaty dotyczące rejestracji, opłaty administracyjne, opłaty za przeglądy, badania techniczne, zakup wyposażenia, myjnia od których odlicza 50% podatku naliczonego uznając, że ww. samochody osobowe są wykorzystywane w ramach tzw. mieszanego użytkowania. Dla samochodów osobowych, o których mowa we wniosku nie są prowadzone ewidencje przebiegu pojazdów.

Ww. samochody osobowe są nabywane przez Spółkę ze środków pozyskanych z linii kredytowej od której Spółka płaci odsetki. Spółka dokonuje alokacji kosztu odsetkowego do każdego z ww. samochodów osobowych.

Pytania

1.Czy Spółka opodatkowana w formie ryczałtu od dochodów spółek (CIT estoński) zobowiązana jest od comiesięcznie należnej wpłaty na PFRON obliczać i wpłacać podatek jako od dochodu z tytułu wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą podatnika?

2.Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie laptopów, telefonów komórkowych lub innego sprzętu elektronicznego, z których korzystają Wspólnicy pełniące funkcję w Zarządzie Spółki lub Prokurenta Spółki do celów służbowych oraz pracownicy nie będący Wspólnikami, stanowią wypłatę ukrytego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

3.Czy podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych obejmuje 50% podatku naliczonego, który Wnioskodawca odlicza na gruncie VAT?

4.Czy podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych obejmuje 50% kosztu odsetkowego od linii kredytowej na zakup ww. samochodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawą z dnia 28 listopada 2020 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (t .j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych - stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r. Następnie ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wprowadzono zmiany w ryczałcie od dochodów spółek, obowiązujące od 1 stycznia 2022 r.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT”) wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Na podstawie art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Stosownie do postanowień art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT: Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą). Z przepisów ustawy CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków. Przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W związku z powyższym podczas określania, czy dany wydatek lub koszt stanowi wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą można pomocniczo posiłkować się praktyką podmiotu, jak również bogatym orzecznictwem sądów administracyjnych, w zakresie kwalifikacji wydatków oraz kosztów do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 23 grudnia 2021 r. opracowanymi przez Ministerstwo Finansów w formie Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek „za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów jak również ich ponoszenie nie jest podstawa prowadzenia działalności gospodarczej.”

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków. Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT, wynikającą z praktyki podmiotu. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą.

W prawie polskim nie został nałożony obowiązek zatrudniania osób niepełnosprawnych. Jest jedynie zakaz dyskryminacji pracowników ze względu na ich niepełnosprawność. Wpłaty na PFRON mają podobny charakter, jak wpłaty na Fundusz Pracy, albo jak składki na ubezpieczenie wypadkowe, której wysokość zależy m.in. od ilości wypadków przy pracy u danego pracodawcy. W tym ostatnim przypadku ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w art. 36 ust. 1 wskazuje, że Inspektor pracy może wystąpić do jednostki organizacyjnej Zakładu właściwej ze względu na siedzibę płatnika składek z wnioskiem o podwyższenie płatnikowi składek, u którego w czasie dwóch kolejnych kontroli stwierdzono rażące naruszenie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, o 100% stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalanej na najbliższy rok składkowy. Nie oznacza to jednak tego, że składka na ubezpieczenie wypadkowe ponoszona przez podatnika jest opłatą sankcyjną. Nie jest nią w ocenie Spółki, również wpłata na PFRON, o której mowa art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Fakt, że dany wydatek został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów oznacza jedynie tyle, że Skarb Państwa nie chce uczestniczyć w finansowaniu tego wydatku.

Należy przy tym wskazać, że Ministerstwo Finansów opublikowało objaśnienia podatkowe do przepisów w zakresie ryczałtu od przychodów spółek pod adresem: https://www.gov.pl/attachment/a6b41291- ef42-4404-9f66-4d7a4c8e7948). Na stronie 41 ww. publikacji w punkcie 6.3 w podpunkcie 64 odniesiono się do kwalifikacji dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą: „Za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów jak również ich ponoszenie nie jest podstawą prowadzenia działalności gospodarczej.” Odnośnie powyżej zacytowanych objaśnień, należy stwierdzić iż, aby dany wydatek był niezwiązany z działalnością gospodarczą powinien mieć charakter sankcyjny i nie mieć na celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów.

Biorąc zaś pod analizę wydatek na PFRON, który wynika ze struktury zatrudnienia u danego pracodawcy i jest związany z określonym procentem zatrudnionych osób niepełnosprawnych, to należy uznać że nie stanowi on opłaty sankcyjnej, gdyż nie istnieje prawny obowiązek zatrudniania osób niepełnosprawnych, za którego niespełnienie groziłaby jakakolwiek sankcja. Z pewnością same opłaty mają zachęcać do zatrudniania osób niepełnosprawnych, podobnie jak wyłączenie tych wydatków z kosztów uzyskania przychodów - jednak nie można uznać, że jest to wydatek o charakterze sankcyjnym w świetle obowiązującego prawa. Oznaczałoby to bowiem, że istnieje sankcja za realizowanie zatrudnienia zgodnie z konstytucją i obowiązującymi ustawami, a zatem również bez zatrudniania osób niepełnosprawnych. Natomiast wpłaty na PFRON, czyli Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, będący funduszem celowym, którego środki przeznaczane są na rehabilitację zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych oraz zatrudnianie i pomoc w aktywizacji tych osób, należy uznać jako związane z działalnością gospodarczą, gdyż pracodawca zatrudniający pracowników i realizując nałożony na niego obowiązek opłacania składek na PFRON wspiera pracowników niepełnosprawnych, co przekłada się na rzecz zatrudnianych pracowników, gdyż w przypadku gdy ulegliby wypadkowi, to będą mieli możliwość uzyskania pomocy i wsparcia z PFRON. Należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 573), niemniej jednak wydatek ten spełnia definicję kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Z powyższego wynika, że wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

W ocenie Wnioskodawcy, wpłaty na PFRON uznać należy za związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a zatem nie podlegające opodatkowaniu ryczałtem od przychodów spółek jako dochodu od wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0111-KDIB1-3.4010.383.2022.1.JKU.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), ponosi koszty zakupu laptopów, telefonów komórkowych lub innego sprzętu elektronicznego (np. tablety), z których korzystają do celów służbowych Wspólnicy Spółki pełniące funkcję w Zarządzie Spółki lub funkcje Prokurenta oraz pracownicy niebędący Wspólnikami Spółki. Wydatki takie, są ponoszone przez Spółkę w celu zapewnienia pracownikom lub członkom zarządu Spółki odpowiednich narzędzi i nie stanowią wypłaty ukrytego zysku przez Spółkę. Wskazane wydatki nie są ponoszone przez Spółkę w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, ale mają na celu wyposażenie Wspólników (będących członkami zarządu Spółki lub jej Prokurentem), w stosowne narzędzia umożliwiające im właściwe wykonywanie powierzonych funkcji.

Jak wynika z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, „przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności: (...).”

Jak wynika z przywołanej wyżej regulacji, nakazuje ona traktować jako ukryte zyski wyłącznie te świadczenia, które są wykonywane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk. W przypadku Spółki, która wypracowuje znaczące zyski, wskazanych świadczeń takie jak, czy koszty nabycia sprzętu elektronicznego przeznaczonego do wykonywania zadań służbowych, nie służą dystrybucji zysku ze Spółki, ale zapewnia powiązanym ze Spółką członkom zarządu/Prokurentowi Spółki odpowiednich narzędzi pracy. Z perspektywy finansowej świadczenia takie stanowią ułamek procenta wypracowywanego w każdym roku zysku Spółki. Tym samym zrównywanie ich ze świadczeniami służącymi alternatywnej metodzie dystrybucji zysku nie znajduje oparcia w rzeczywistości - możliwość dystrybucji zysku Spółki tą drogą w praktyce jest w praktyce wykluczona.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości, że wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie laptopów, telefonów komórkowych lub innego sprzętu elektronicznego, z których korzystają Wspólnicy pełniące funkcję w Zarządzie Spółki lub Prokurenta do celów służbowych, nie stanowią wypłaty ukrytego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Także wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie laptopów, telefonów komórkowych lub innego sprzętu elektronicznego, z których do celów służbowych korzystają pracownicy nie będący Wspólnikami Spółki, nie stanowią wypłaty ukrytego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 17 stycznia 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak 0111-KDIB1-3.4010.771.2022.2.PC wskazując co następuje wydatki na nabycie lub leasing laptopów, telefonów komórkowych lub innego sprzętu elektronicznego, są ponoszone przez Spółkę w celu zapewnienia pracownikom lub członkom zarządu Spółki odpowiednich narzędzi i nie stanowią wypłaty ukrytego zysku przez Spółkę. Wskazane wydatki nie są ponoszone przez Spółkę w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, ale mają na celu wyposażenie Wspólników lub osób z nimi powiązanych (będących członkami zarządu Spółki lub jej pracownikami), w stosowne narzędzia umożliwiające im właściwe wykonywanie powierzonych funkcji.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych nie obejmuje 50% podatku naliczonego, który Wnioskodawca odlicza na gruncie VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, uzasadnieniem takiej tezy jest to, że zasadniczo „podstawą opodatkowania”, od której naliczany jest ryczałt od dochodów spółek, jest wynik finansowy w rozumieniu przepisów Ustawy o Rachunkowości. Na wynik ten, co do zasady, wpływają wszystkie zdarzenia gospodarcze, w tym o charakterze kosztowym, niezależnie czy mają związek z przedmiotem działalności gospodarczej jednostki, czy nie. Innymi słowy, wydatki, które nie mają związku z działalnością gospodarczą, a zostały poniesione przez jednostkę, także obniżą wynik finansowy. Tym samym, podatnik, który ponosi wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, zapłaci niższy ryczałt od dochodów spółek z tytułu dochodu z podzielonego zysku. Taka sytuacja nie miałaby miejsca w klasycznym modelu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, gdzie występuje instytucja dochodu skonstruowanego jako suma przychodów podatkowych pomniejszona o sumę kosztów uzyskania przychodów. Przepisy dotyczące ryczałtu od dochodów spółek nie przewidują analogicznego sposobu obliczania dochodu (podstawy opodatkowania), tylko podstawę opodatkowania opierają na przepisach Ustawy o Rachunkowości. Przepisy dotyczące ryczałtu od dochodów spółek nie modyfikują jednak zasad ustalania wyniku finansowego. Dlatego w celu zneutralizowania ryzyka, w którym wynik finansowy i w konsekwencji podatek jest obniżany wskutek zdarzeń, ogólnie mówiąc, niezwiązanych z działalnością gospodarczą, ustawodawca wprowadza instytucję ukrytych zysków.

W przypadku odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych mechanizm ten polega na tym, że naliczany jest ryczałt od dochodów spółek od 50% kwoty odpisu amortyzacyjnego, czyli od 50% kwoty, która obciąża wynik finansowy. W ocenie Wnioskodawcy, oznacza to, że zamiarem ustawodawcy nie jest opodatkowanie tego, co pozostaje neutralne z punktu widzenia opisanego wyżej ryzyka, tj. tego, co pozostaje neutralne z punktu widzenia podstawy opodatkowania ryczałtem od dochodów z tytułu podzielonego zysku. Celem ustawodawcy jest opodatkowanie wydatków, które niezasadnie obniżają podstawę opodatkowania i podatek.

Z tej perspektywy, w ocenie Wnioskodawcy, kwota 50% wydatków, jaka stanowi ukryty zysk również nie powinna obejmować podatku od towarów i usług, który podlega odliczeniu. Podlegający odliczeniu podatek od towarów i usług nie obniża wyniku finansowego. Ta kwota zatem nie może wywołać negatywnego wpływu na podstawę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (zysku netto). Niezasadne jest twierdzenie, że skoro ustawodawca posłużył się słowem „wydatek”, to oznacza to kwotę, która została przez podatnika wydatkowana, tj. kwotę obejmującą podlegający odliczeniu podatek od towarów i usług. W przepisach updop istnieje kilka przykładów, które na to wskazują. Ustawodawca posługuje się zwrotem „wydatek” przykładowo także w art. 16 ust. 1 pkt 51 updop. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Jednocześnie zgodnie z art. 16 ust. 5a updop, poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 51 oraz kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 49a, obejmują także podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego oraz naliczony podatek od towarów i usług w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Jak wynika z treści art. 16 ust. 1 pkt 51 updop, ustawodawca nie zalicza automatycznie do wydatków podatku od towarów i usług. Dopiero art. 16 ust. 5a updop pozwala uznać, że wydatki obejmują kwotę podatku od towarów i usług, która nie podlega odliczeniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, w zakresie pytania numer 3 Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kwota 50% podatku naliczonego, który Wnioskodawca odlicza na gruncie VAT nie stanowi podstawy opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków od samochodu osobowego stanowiącego własność spółki wykorzystywanego przez pracowników Spółki albo wspólnika Spółki do celów mieszanych.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych nie obejmuje 50% kosztu odsetkowego od linii kredytowej na zakup ww. samochodów.

Stosownie do art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli ze składnika majątku podatnika opodatkowanego ryczałtem od dochodów spółek, zarówno dla celów działalności gospodarczej, jak i dla innych celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, korzysta wspólnik, podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym wspólnikiem, wtedy 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku stanowi ukryte zyski.

W myśl art. 28m ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie zalicza się wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku:

a.w pełnej wysokości wydatków - w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej,

b.w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią obydwu przepisów jedynie wydatki związane z używaniem samochodów osobowych stanowią podstawę kalkulacji ukrytych zysków albo kwoty wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Koszt odsetkowy stanowi wydatek, który jest ponoszony niezależnie od tego czy samochód jest używany czy tez nie, w przeciwieństwie do wydatków takich jak koszty eksploatacji pojazdu.

W konsekwencji, koszt odsetkowy nie stanowi wydatku związanego z używaniem samochodów osobowych i nie powinien stanowić podstawy kalkulacji ukrytych zysków albo kwoty wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Od 2021 r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają możliwość wyboru formy opodatkowania jaką jest ryczałt od dochodów spółek. Ten sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku 

dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Zgodnie z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT:

W myśl art. 28m ust. 4 ustawy o CIT:

Natomiast zgodnie z art. 28m ust. 4a ustawy o CIT:

Z kolei art. 28m ust. 5 ustawy o CIT, stanowi, że:

Stosownie do postanowień art. 28o ust. 1 ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami, (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

-wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

-inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),o czym stanowi art. 28m ust. 8 ustawy o CIT,

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem.

Stosownie do art. 28c pkt 1 ustawy o CIT,

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 11a ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 11c ust. 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z treścią powołanego wyżej art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega m.in. dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

Jak wskazano powyżej, definicję ukrytych zysków zawiera art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz, albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem.

W przepisie art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazano zatem na otwarty katalog świadczeń, które mogą zostać uznane za dochód z tytułu ukrytych zysków, ale również wskazane zostały przykłady transakcji traktowanych jako taki dochód. Jednym z wymienionych przykładów jest nadwyżka wartości rynkowej transakcji określona zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT). Z treści tego przepisu wynika zatem, że wszystko co przewyższa wartość rynkową transakcji stanowi zysk ukryty podlegający opodatkowaniu.

Zasadniczy przykład odwołujący się do transakcji pomiędzy spółką a podmiotem powiązanym (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT) nakazuje odczytywać pojęcie ukrytych zysków również poprzez odwołanie się do rynkowych warunków transakcji. W sytuacji, w której świadczenia spółki na rzecz podmiotu powiązanego przewyższać będą ich wartość rynkową, powstawać będzie ukryty zysk opodatkowany ryczałtem w spółce.

Rozumienie powyższej normy przedstawiono w „Przewodniku do Ryczałtu od dochodu spółek” z 23 grudnia 2021 r., (stanowiącego ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów - objaśnienia podatkowe) gdzie w przykładzie 21 wskazano:

Ocena czy transakcja mogłaby zostać zawarta między podmiotami niepowiązanymi nie powinna się ograniczać jedynie do oceny ustalonej ceny transakcji (według wartości rynkowej) ale powinna również uwzględnić fakt czy doszłoby w ogóle do zawarcia danej transakcji, gdyby nie uczestniczyły w niej podmioty powiązane (tj. czy doszłoby do takiej transakcji między podmiotami niepowiązanymi). Dokonując takiej oceny należy uwzględnić potrzeby spółki z punktu widzenia przedmiotu jej działalności, zasadności zakupu lub świadczenia takiej transakcji w aspekcie sytuacji majątkowej spółki czy faktycznych jej potrzeb biznesowych.

Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, iż za ukryty zysk uznaje się każde świadczenie, którego beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest wspólnik lub inny podmiot powiązany. Świadczenie ma być wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, innym niż podzielony zysk. W praktyce może to oznaczać np. świadczenia powstałe w wyniku uzgodnień, których nie zawarłyby podmioty niepowiązane.

W relacji spółka – podmiot powiązany istotne może być w przedmiotowej ocenie to, czy wspólnik zadbał o wyposażenie spółki w aktywa niezbędne dla prowadzonej działalności gospodarczej i czy ewentualny niedobór tych aktywów nie jest przyczyną działań polegających na dokapitalizowywaniu w następstwie tego spółki, tj. dokapitalizowywaniu w innej formie niż w postaci wkładu do spółki (np. w formie pożyczki, udostępniania nieruchomości).

Również inne świadczenia ekwiwalentne dywidendzie, czyli świadczenia, które pod pozorem inaczej nazwanej czynności prawnej (jednej lub wielu) prowadzą de facto do korzyści podmiotu powiązanego, która bez wykonania tego świadczenia zostałaby zrealizowana w postaci dywidendy kreują dochód z tytułu ukrytych zysków.

Dochód z tytułu ukrytego zysku powstaje w wyniku wszelkich świadczeń związanych z funkcjonowaniem podatnika w grupie podmiotów powiązanych, których beneficjentem jest wspólnik lub inny podmiot powiązany (bezpośrednio lub pośrednio) z podatnikiem (spółką) lub z jego wspólnikiem. Aby świadczenie uznane było za ukryty zysk powinno być związane z wywieraniem wpływu na działanie i decyzje spółki będącej podatnikiem ryczałtu. Innymi słowy, świadczenie powinno bezpośrednio lub pośrednio wynikać z uzgodnień pomiędzy podmiotami powiązanymi, niezależnie od ich formy. Świadczenie uznane za ukryty zysk, w przypadku którego stroną jest wspólnik spółki opodatkowanej ryczałtem, może być ocenianie w kontekście świadczenia ekwiwalentnego dywidendzie. Takie świadczenie powstanie m.in. w sytuacji, kiedy podatnik dokonując czynności prawnej (jednej lub wielu) osiąga taki sam efekt ekonomiczny, jaki osiągnąłby poprzez wypłatę zysku w formie dywidendy.

Aby świadczenie wykonane z podmiotem powiązanym nie stanowiło podstawy do obliczenia dochodu z tytułu ukrytego zysku, powinno pozostawać poza jakąkolwiek polityką prowadzoną wewnątrz danej grupy kapitałowej, do której należy spółka opodatkowana ryczałtem. Świadczeniami, które nie powinny powodować powstania dochodu z tytułu ukrytego zysku, mogą być transakcje zakupu oraz sprzedaży, dokonywane w ramach podstawowej działalności podatnika (np. określonej w przedmiocie działalności), które wykonywane są na warunkach analogicznych jak wobec podmiotów niepowiązanych. Takimi świadczeniami mogą być np. świadczenia podwykonawców niezbędne dla wytworzenia produktu końcowego w zakresie obróbki towarów czy dostarczania komponentów. Jeśli warunki określonej transakcji z podmiotem powiązanym, mieszczące się w podstawowym przedmiocie działalności podatnika opodatkowanego ryczałtem, ustalone są na analogicznych zasadach jak transakcje dokonywane przez takiego podatnika z podmiotami niepowiązanymi i transakcja ta jest niezbędna w prowadzonej działalności gospodarczej, to nie powinny być one oceniane w aspekcie dochodu z tytułu ukrytego zysku.

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, wymienił również dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą”. Tutaj, jednakże, w pewnym stopniu pomocny może być wydany przez Ministerstwo Finansów „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek” z dnia 23 grudnia 2021 r., w którym zaznaczono, iż „Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter”.

Biorąc powyższe pod uwagę, przy ocenie wydatków kwalifikujących się do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, jak wskazano powyżej, należy się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również orzecznictwa sądowo-administracyjnego.

Ad 1

Z opisu sprawy wynika, że Państwo dokonują miesięcznych wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych („PFRON”), o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Są Państwo zobowiązani z mocy prawa do dokonywania powyższych wpłat.

Jak już wcześniej wskazano, za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą można uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków. Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. Jak już wcześniej wspomniano, w ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o CIT,

Niemniej jednak wydatek ten spełnia definicję kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W związku z powyższym, wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 100 ze zm.), nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Z opisu sprawy wynika, że Spółka ponosi wydatki na nabycie laptopów, telefonów oraz innego sprzętu elektronicznego wykorzystywanego do celów służbowych przez członków Zarządu Spółki oraz Prokurenta Spółki będących Wspólnikami Spółki oraz pracownikami Spółki, jak również przez pracowników Spółki nie będących Wspólnikami Spółki

Wątpliwości Spółki budzi kwestia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie laptopów, telefonów komórkowych lub innego sprzętu elektronicznego, z których korzystają Wspólnicy pełniące funkcję w Zarządzie Spółki lub Prokurenta Spółki do celów służbowych oraz pracownicy nie będący Wspólnikami, stanowią wypłatę ukrytego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Organu, wydatki na nabycie laptopów, telefonów lub innego sprzętu elektronicznego, są ponoszone przez Spółkę w celu zapewnienia pracownikom bądź członkom Zarządu Spółki lub Prokurentowi Spółki odpowiednich narzędzi i nie stanowią wypłaty ukrytego zysku przez Spółkę. Wskazane wydatki nie są ponoszone przez Spółkę w związku z prawem do udziału w zysku, innego niż podzielony zysk, ale mają na celu wyposażenie w stosowne narzędzia umożliwiające im właściwe wykonywanie powierzonych funkcji.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko  w zakresie pytania Nr 2 należało uznaćza prawidłowe.

Ad 3

Z opisu sprawy wynika, że Spółka ponosi wydatki w związku z używaniem samochodów osobowych w celach mieszanych przez pracowników Spółki oraz wspólników Spółki.

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest kwestia ustalenia, czy podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych obejmuje 50% podatku naliczonego, który Wnioskodawca odlicza na gruncie VAT.

Ustalając wartość ukrytych zysków w rozumieniu wyżej powołanego art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT oraz wartość wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w rozumieniu wyżej powołanego art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych na cele mieszane, należy brać pod uwagę wartość wydatków w kwocie brutto (tj. wraz naliczonym podatkiem VAT).

Podatnik opodatkowany ryczałtem jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób, który zapewni prawidłowe określenie wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku.

Zgodnie zaś z art. 3 ust. 1 pkt 31 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.):

Natomiast zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości:

Natomiast wydatek stanowi wypływ środków pieniężnych z jednostki.

W związku z powyższym w świetle ustawy o rachunkowości pojęcie kosztu czy ceny nabycia nie jest tożsame z pojęciem wydatku. Dla przykładu:

- odpisy amortyzacyjne są kosztem jednostki ale nie wydatkiem,

- nabycie paliwa do samochodu jest kosztem zużycia materiałów (co do zasady cena nabycia jest w kwocie netto, tj. bez podatku VAT jeżeli podatek ten podlega odliczeniu na podstawie odrębnych przepisów). Jednocześnie uregulowanie płatności z tytułu jego zakupu jest wydatkiem jednostki - rozchód środków pieniężnych następuje np. z rachunku bankowego w kwocie brutto tj. łącznie z VAT.

A zatem ustawa o rachunkowości wskazuje, że cena nabycia czy też koszt są pomniejszane o VAT w przypadku gdy podlega on odliczeniu na podstawie odrębnych przepisów. Natomiast wydatek jest ujmowany w księgach rachunkowych w kwocie brutto.

Przechodząc natomiast do przepisów ustawy o CIT, należy zwrócić uwagę, iż art. 28m ust. 4 pkt 2 oraz art. 28m ust. 4a ustawy o CIT mówią o wydatkach i odpisach amortyzacyjnych oraz odpisach z tytułu trwałej utraty wartości, które związane są z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku.

Zgodnie z art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b/art. 28m ust. 3a pkt 2 ustawy o CIT, 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości związanych z tzw. użytkiem mieszanym składników majątku podatnika, należy zaliczyć do dochodu z tyt. ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, jeśli beneficjentem takiego świadczenia (tj. prawa do korzystania ze składnika majątku podatnika również do celów prywatnych) jest bezpośrednio lub pośrednio wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z tym podatnikiem lub wspólnikiem bądź pracownik podatnika.

Mając powyższe na względzie należy uznać, iż w powyższym przypadku podstawę opodatkowania stanowi 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, w wysokości ustalonej na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 23 grudnia 2021 r. opracowanymi przez Ministerstwo Finansów w formie Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek - dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków (pkt 63 objaśnień).

W świetle powyższego ustalając wartość ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych przez pracowników Spółki/Wspólników Spółki na cele mieszane, należy brać pod uwagę wartość tych wydatków w kwocie brutto. W konsekwencji wydatki eksploatacyjne związane z samochodami użytkowanymi przez pracowników Spółki/Wspólników Spółki również do celów prywatnych stanowią wydatki niezwiązane/ukryty zysk z prowadzoną działalnością gospodarczą w wysokości 50% tych wydatków w wartości brutto.

Bez znaczenia przy tym pozostanie powoływanie się przez Państwa na analogię pojęcia „wydatku” na gruncie art. 16 ust. 5a, art. 16 ust. 1 pkt 51, czy art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, albowiem przepisy te nie miały w sprawie będącej przedmiotem niniejszej odpowiedzi zastosowania.

Zgodnie bowiem z art. 28h ust. 1 ustawy o CIT:

Wobec powyższego stwierdzić należy, że podstawa opodatkowania dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w odniesieniu do samochód osobowych wykorzystywanych przez Wspólników Spółki/pracowników Spółki również dla celów prywatnych, obejmuje także 50% podatku podlegającemu odliczeniu na gruncie VAT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Ad 4

Z opisu sprawy wynika, że samochody są nabywane przez Spółkę ze środków pozyskanych z linii kredytowej od której Spółka płaci odsetki.

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest kwestia ustalenia czy podstawa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą od samochodu osobowego wykorzystywanego przez pracowników Spółki/wspólników Spółki do celów mieszanych obejmuje 50% kosztu odsetkowego od linii kredytowej na zakup ww. Samochodów.

Stwierdzić należy, że odsetki od linii kredytowej przeznaczonej na zakup samochodów osobowych również będą stanowiły podstawę do opodatkowania w ramach ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Skoro samochody te są wykorzystywane w celach mieszanych to wydatki, które będą z nimi związane należy opodatkować w ramach ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Linia kredytowa została przeznaczona na nabycie samochodów osobowych i odsetki, które Spółka płaci w związku z zaciągniętym zadłużeniem są związane z nabyciem tych samochodów. Zatem, istnieje związek pomiędzy płaconymi odsetkami a samochodami osobowymi, które są przez Spółkę wykorzystywane w celach mieszanych.

Brak jest podstaw, aby odsetki od środków pozyskanych z linii kredytowej, które zostały przeznaczone na nabycie samochodów osobowych wykorzystywanych w celach mieszanych nie były opodatkowane w ramach ryczałtu od dochodów Spółek. Wydatek taki służy nabyciu samochodów osobowych, zatem jest objęty dyspozycją przepisu art. 28m ust. 4 pkt 2 i art. 28m ust. 4a ustawy o CIT.

W konsekwencji podstawą opodatkowania z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą związanych z używaniem samochodów osobowych do celów mieszanych przez Członka Zarządu oraz Prokurenta Spółki bądź przez pracowników Spółki, będzie stanowić 50% odsetek od linii kredytowej przeznaczonej na zakup tych samochodów osobowych, nieujętych w wartości początkowej od której dokonywane są odpisy amortyzacyjne. Odsetki ujęte w wartości początkowej samochodów będą stanowiły ukryte zyski/wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w ramach odpisów amortyzacyjnych.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 4 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).