Interpretacja indywidualna z dnia 14 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4012.431.2018.11.AS

Momentem powstania obowiązku podatkowego dla Organizatora przy sprzedaży biletów na Wydarzenia jest na zasadach ogólnych wynikających z art. 19a ust. 1 ustawy, moment wydania biletów Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 7 sierpnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 7 marca 2019 r. sygn. akt I SA/Po 47/19 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 października 2022 r. sygn. akt I FSK 1239/19; i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży biletów na Wydarzenia – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 sierpnia 2018 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 sierpnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży biletów na Wydarzenia.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 października 2018 r. (wpływ 7 października 2018 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zgodnie ze stosunkiem obligacyjnym łączącym Wnioskodawcę z Organizatorami, Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, kupuje od Organizatorów bilety na Wydarzenia, w celu i z prawem ich odsprzedaży we własnym imieniu na rzecz dalszych kupujących (dalej, jako: „Kupujący"). Wydarzeniem jest usługa świadczona przez Organizatora (np. show iluzjonistyczne, wyścig motocykli, koncert, występy taneczne, wstęp do muzeum).

Bilety uprawniają do skorzystania z Wydarzenia (np. wyścigu motocykli). Bilety mogą być zarówno imienne, jak i na okaziciela. W przypadku uzasadnionej reklamacji biletów (na przykład w związku: z odwołaniem Wydarzenia; ze zmianą terminu lub okresu Wydarzenia; ze zmianą programu Wydarzenia; z wadliwym wykonaniem Wydarzenia) podmiotem wyłącznie odpowiedzialnym za szkodę Kupującego jest Organizator.

Wnioskodawca, aby móc odsprzedać bilety Kupującym, kupuje je od Organizatorów (staje się ich właścicielem). Termin zapłaty ceny Wnioskodawca i Organizator ustalili na 3 (trzeci) dzień roboczy po zakończeniu Wydarzenia – jednak nie wcześniej niż przed wystawieniem stosownej faktury. Zapłata ceny następuje na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Organizatora (w tym przypadku Organizator zawiera z Wnioskodawcą stosowną, wymaganą UPTU, umowę).

Jako moment powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca, w ramach swojego uprawnienia do wystawiania w imieniu i na rzecz Organizatora faktur, rozpoznaje moment zakończenia Wydarzenia (tj. moment wykonania usługi). Momentem tym jest zatem w szczególności moment odbycia się koncertu, wyścigu motocykli, show iluzjonistycznego, udzielenia wstępu do muzeum. Moment rozpoznania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług jest dla Wnioskodawcy o tyle istotny, iż:

1) po pierwsze, to on wystawia faktury, a zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 6) UPTU, faktura musi zawierać „datę wykonania usługi […]”;

2) po drugie, od właściwego rozpoznania momentu powstania obowiązku podatkowego zależy ustalenie momentu powstania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z kupionymi od Organizatora biletami (art. 86 ust. 10, 11 i 13 UPTU).

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

1.Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Wnioskodawca odsprzedaje bilety za pośrednictwem strony internetowej (nie jest to zatem sprzedaż bezpośrednia w rozumieniu prezentowanym przez Organ, aczkolwiek w rozumieniu Wnioskodawcy jest to sprzedaż bezpośrednia albowiem w momencie sprzedaży jedynym właścicielem biletów jest Wnioskodawca).

3.Na pytanie Organu: „Czy Wnioskodawca ma możliwość swobodnego dysponowania środkami pieniężnymi wpłaconymi przez kupujących bilety?

Wnioskodawca odpowiedział: Tak

4.Na pytanie Organu: „Czy dokonując sprzedaży biletów Wnioskodawca korzysta z terminala płatniczego?”

Wnioskodawca odpowiedział: Nie

5.Na pytanie Organu: „Jeśli tak, to czy w chwili zaewidencjonowania sprzedaży przy użyciu terminala środki pieniężne są bezpośrednio przelewane na konto bankowe Wnioskodawcy?”

Wnioskodawca nie udzielił odpowiedzi.

6.Na pytanie Organu: „Jeśli odpowiedź na pytanie nr 5 jest negatywna, to należy wskazać:

a)na czyje konto są przelewane środki za bilety?

b)czy Wnioskodawca ma możliwość swobodnego dysponowania tymi środkami już w chwili ich wpływu na to konto (agenta rozliczeniowego)?

c)czy Zainteresowany ma możliwość w dowolnym momencie dokonać wypłaty z tego konta na swoje konto (np.: wydawać polecenia przelewu)?

d)jaki czas upływa od dokonania przez klienta płatności kartą płatniczą do przelewu tych środków na rachunek bankowy Wnioskodawcy?”

Wnioskodawca odpowiedział: (przy założeniu, że odpowiedź negatywna dotyczyć miała pytania nr 4 a nie 5, tak jak wskazał to raczej omyłkowo Organ)

a)Środki przelewane są na konto agenta rozliczeniowego.

b)Wnioskodawca od momentu wpływu środków na konto agenta rozliczeniowego ma możliwość złożenia wobec tego agenta dyspozycji wypłaty tych środków na konto Wnioskodawcy. Dyspozycja ta powinna, w ramach zobowiązania kontraktowego, zostać zrealizowana w ciągu 3 dni.

c)Jeżeli za Zainteresowanego Organ rozumie Wnioskodawcę, to odpowiedź jest twierdząca – Wnioskodawca ma możliwość dokonania wypłaty z konta agenta rozliczeniowego na swoje konto.

Jeżeli za Zainteresowanego Organ rozumie Organizatora, to odpowiedź jest przecząca – Organizator nie ma możliwości dokonania wypłaty z konta agenta rozliczeniowego na swoje konto.

d)Ścieżka i czas przepływu pieniędzy od Kupującego do Wnioskodawcy został opisany w ramach lit. b). Sam przelew środków od Kupującego do agenta rozliczeniowego przebiega w czasie rzeczywistym (niezwłocznie).

Antycypując ewentualne stanowisko Organu Wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotem interpretacji ma być rozstrzygnięcie nie momentu powstania obowiązku podatkowego VAT względem Wnioskodawcy sprzedającego bilety Kupującym, lecz względem Organizatora sprzedającego bilety Wnioskodawcy. Innymi słowy, skoro Wnioskodawca w stanie faktycznym wskazał, iż w ramach sprzedaży biletów Kupującym rozpoznaje obowiązek podatkowy VAT w momencie otrzymania od nich zapłaty (ta bowiem następuje jako warunek sprzedaży biletów), to siłą rzeczy musi mieć prawo dysponowania ceną biletów otrzymaną od Kupujących. Jednakże nie zmienia to faktu, że Organizator otrzymuje cenę za sprzedane Wnioskodawcy bilety dopiero po odbyciu się Wydarzenia (po świadczeniu usługi) i na podstawie stosownej faktury.

Pytanie

Czy moment powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, jako moment odbycia się Wydarzenia (usługi), jest rozpoznawany przez Wnioskodawcę właściwie (a jeżeli nie to jaki moment jest właściwy)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, moment powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, jako moment odbycia się Wydarzenia (usługi), jest rozpoznawany przez Wnioskodawcę zgodnie z UPTU. Bilet, będący przedmiotem sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Organizatorem, jest znakiem legitymacyjnym inkorporującym w sobie wyłącznie ekspektatywę (uprawnienie do) skorzystania z Wydarzenia (usługi) w przyszłości oraz dowód odpłatności Wydarzenia (usługi). Bilet nie jest zatem ani usługą ani towarem w rozumieniu UPTU.

Stanowisko to jednoznacznie potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, chociażby: wyrok WSA w Szczecinie z 18 października 2007 r., sygn. akt: I SA/Sz 108/07, wyrok WSA w Łodzi z 2 czerwca 2015 r., sygn. akt: I SA/Łd 214/15, wyrok WSA w Łodzi z 26 października 2016 r., sygn. akt: I SA/Łd 674/16, wyrok NSA z 16 października 2012 r., sygn. akt: II FSK 419/11, wyrok NSA z 26 maja 2017 r., sygn. akt: I FSK 1627/15.

Wobec powyższego, moment powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży biletów przez Organizatora na rzecz Wnioskodawcy na gruncie opisanego stanu faktycznego, ustala się na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 19a ust. 1 UPTU. Konsekwencją stosowania zasad ogólnych jest uznanie, iż momentem wykonania Wydarzenia (usługi) jest faktyczne odbycie się Wydarzenia, a nie moment sprzedaży (wydania) biletu Wnioskodawcy. Moment ten jest przez Wnioskodawcę rozpoznawany właściwie z następujących względów.

Po pierwsze, zgodnie z art. 19a ust. 1 UPTU, istotnym dla momentu powstania obowiązku podatkowego, jest moment dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. W UPTU brak legalnej definicji słowa „wykonanie". W znaczeniu językowym pojęcie to odnosi się do faktycznego zrealizowania usługi, a zatem jej dokonania. Potwierdzają to następujące definicje:

a)„wykonać 1. zrobić cos, 2. wyprodukować coś, 3. odegrać rolę teatralną” (Słownik języka polskiego, https://sjp.pwn.pl/(...));

b)„wykonać […] 1. wprowadzić coś w czyn, doprowadzić do skutku,; uczynić, urzeczywistnić, zrealizować, spełnić […]” (Słownik języka polskiego pod red. (...), https://sjp.pwn.pl/(...));

c)„wykonywać […] 1. wytwarzać, sporządzać, produkować coś […] 2. wprowadzać coś w czyn, realizować, urzeczywistniać, spełniać" (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, pod red. prof. dr. hab. Bogusława Dunaja, wyd. Wilga, 1996).

Po drugie, sytuację, w której bilet wydawany jest bez konieczności jednoczesnego uiszczenia za niego opłaty można porównać do sytuacji zawarcia umowy zlecenia 2 maja 2018 r., gdzie przedmiotem świadczenia jest jednorazowe posprzątanie powierzchni biurowej 2 czerwca 2018 r. Nie budzi wątpliwość zarówno w orzecznictwie, jak i interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, iż w przykładowej sytuacji moment powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powstanie właśnie 2 czerwca 2018 r., czyli w momencie wykonania usługi sprzątania. Bez znaczenia jest to, że na 2 maja 2018 r. zleceniodawca miał już wszelkie środki prawne, aby oczekiwać/wymagać wykonania tej usługi w przyszłości. Bez znaczenia jest również to, iż mógł dokonać przelewu przysługujących mu wierzytelności na inny podmiot (co jest analogią do prawa Wnioskodawcy w zakresie odsprzedaży biletów Kupującym).

Potwierdza to chociażby wyrok WSA w Krakowie z 2 listopada 2017 r., sygn. akt: I SA/Kr 829/17, w którego uzasadnieniu stwierdzono: „Momentem wykonania usługi jest moment wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Wynagrodzenie może mieć wpływ na podstawę opodatkowania, ale nie na termin powstania obowiązku podatkowego (poza wyjątkami) (por. T. Michalik, VAT. Komentarz, CH. Beck, Warszawa 2014, s. 289). Systemowo, nie można inaczej postrzegać usługi niż jest postrzegana poprzez pryzmat innych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym poprzez konieczność harmonizacji tego podatku na gruncie prawa

Unii Europejskiej, co prowadzi do wniosku, że chodzi o faktyczne wykonanie usługi”.

Po trzecie, w swej konstrukcji oraz skutkach, bilet przypomina bon jednego przeznaczenia. Wobec tego należy odnieść się do treści Dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz. Urz. UE.L 2016 Nr 177, str. 9, dalej, jako: „Dyrektywa"). Dyrektywa wprowadziła zmianę polegająca na przyjęciu fikcji prawnej, w związku z którą już w momencie transferu bonu dochodzi do rozpoznania momentu obowiązku podatkowego (tj. do świadczenia usługi). Bez znaczenia jest zatem faktyczne świadczenie usług (dodany w Dyrektywie art. 30a ust. 1 dyrektywy zmienianej). A contrario, do momentu przyjęcia Dyrektywy, samo wydanie (transfer) bonu nie wiązało się z rozpoznaniem momentu powstania obowiązku podatkowego (inaczej przyjęcie Dyrektywy byłoby zbędne). W tym kontekście znamienną rolę odgrywa treść motywu nr 5 Dyrektywy, zgodnie z treścią którego: „Przepisy dotyczące bonów nie powinny wywoływać zmian w opodatkowaniu podatkiem VAT biletów za transport, biletów wstępu do kin, muzeów, znaczków pocztowych i tym podobnych”. Skoro zatem Dyrektywa nie ma odnosić do „biletów za transport, biletów wstępu do kin, muzeów, znaczków pocztowych i tym podobnych” – a takie podobne bilety są przedmiotem stanu faktycznego – to nadal decydującym zdarzeniem dla rozpoznania momentu powstania obowiązku podatkowego winien pozostać moment wykonania usługi, do której bilet uprawnia. Innymi słowy skutkiem wyłączenia zawartego w motywie nr 5 Dyrektywy jest stosowanie dotychczasowych reguł określania momentu powstania obowiązku podatkowego.

Po czwarte, ustalenie innego niż proponowany przez Wnioskodawcę, momentu powstania obowiązku podatkowego, na przykład jako momentu wydania biletu – w sytuacji, gdy bilet jest uzyskiwany bez obliga jego opłacenia w momencie wydania – legitymizowałoby sytuację dokumentowania transakcji niedokonanych, fikcyjnych lub jedynie potencjalnych.

Na marginesie Wnioskodawca podkreśla, iż ma świadomość tego, że bilet nie jest stricte usługą, lecz prawem do skorzystania z tejże, jednakże moment powstania obowiązku podatkowego winien być determinowany właśnie momentem wykonania usługi (brak szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego względem czynność wydania biletu). Ewentualnie, przy konsekwentnym uznawaniu przez Ministra Finansów, że bilet nie stanowi ani usługi ani towaru, należałoby przyjąć, że samo jego wydanie nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na gruncie UPTU (w zakresie opisywanego stanu faktycznego, gdzie bilety wydane Wnioskodawcy są przez niego opłacane dopiero po odbyciu się Wydarzenia – zatem zastosowanie art. 19 a ust. 8 UPTU nie jest możliwe).

Powyższe argumenty Wnioskodawcy w całości poparł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, w wyroku z 26 października 2016 r., sygn. akt: I SA/Łd 674/16, oceniając analogiczny stan faktyczny i stwierdzając: „W kontekście tak zarysowanych ram prawnych wywieść należy, że zaskarżona interpretacja jest nietrafna. Organ wskazuje bowiem, że w sytuacji przedstawionej we wniosku o interpretację, tj. zakupie biletu w sklepie internetowym on-line wykonaniem usługi jest zakup biletu, gdyż nabywca w momencie jego zakupu nabywa wszelkie korzyści wynikające z jego posiadania. Zdaniem sądu pierwszej instancji wykonaniem usługi w zakreślonym przez Stronę stanie faktycznym jest odbycie spektaklu teatralnego. Usługą nie jest sprzedanie biletu uprawniającego do wejścia na spektakl, lecz udział w tym spektaklu w charakterze widza. Internetowa sprzedaż biletów jest tylko formą ułatwienia podjęcia decyzji o udziale w spektaklu i zachęcenia potencjalnego widza do takiego udziału. […] Nie sposób tracić przy tym z pola widzenia i tego, że ogólnie rzecz ujmując sprzedaż biletu nigdy nie może być uznane za wykonanie usługi. Zakupiony bilet jest tylko i wyłącznie materialnym dowodem tego, że wykonanie usługi ma charakter odpłatny. To właśnie odpłatność świadczonej usługi, a nie jej wykonanie jest ucieleśniona biletem otrzymanym przez nabywcę. Stwierdzić przy tym należy, że odmienna sytuacja dotyczy dostawy towarów, gdzie ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego już z nabyciem prawa do rozporządzania towarem. Jednak w przypadku wykonywania usług, o czym mowa we wniosku, nie występuje zagadnienie przejścia prawa do »rozporządzania rzeczą jak właściciel« w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Usługa w postaci przedstawienia teatralnego pozostaje, rzecz jasna, własnością teatru, a jej istota polega na udostępnieniu wartości artystycznych niesionych w ramach przedstawienia teatralnego tym osobom, które uczestniczą w spektaklu jako widzowie, niezależnie od tego, czy bilet nabyły przed przedstawieniem płacąc zaliczkowo czy w dniu inscenizacji, w kasie teatru. Nie ma więc racji organ uznając ogólnie, że wykonaniem usługi jest sprzedaż biletu. Zresztą sam organ jest niekonsekwentny, bowiem wywodząc, że wykonaniem usługi jest sprzedaż biletu stwierdza zarazem, że bilet jest znakiem legitymacyjnym potwierdzającym uprawnienie do skorzystania z danej usługi (s. 4 uzasadnienia zaskarżonej interpretacji). Skoro więc bilet potwierdza uprawnienie do skorzystania z danej usługi to znaczy, że sama jego sprzedaż nie jest wykonaniem usługi, lecz co najwyżej ekspektatywą tej usługi. […] Reasumując stwierdzić wypada, że błędne jest stanowisko organu, iż sprzedaż biletu stanowi wykonanie usługi. Owa sprzedaż świadczy tylko o odpłatnym charakterze świadczonej usługi, której wykonanie następuje później”.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, jego stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Postanowienie

11 października 2018 r. wydałem postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży biletów na Wydarzenia, znak 0112-KDIL2-1.4012.431.2018.2.AS.

Postanowienie doręczono Państwu 11 października 2018 r.

18 października 2018 r. (wpływ 18 października 2018 r.) złożyli Państwo zażalenie na ww. postanowienie.

16 listopada 2018 r. wydałem postanowienie znak 0112-KDIL2-1.4012.431.2018.3.AS o utrzymaniu w mocy postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania znak 0112-KDIL2-1.4012.431.2018.2.AS.

Postanowienie doręczono Państwu 30 listopada 2018 r.

Skarga na postanowienie

17 grudnia 2018 r. wnieśli Państwo skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła do mnie 20 grudnia 2018 r.

Wnieśli Państwo o:

1)uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz poprzedzającego je postanowienia z 11 października 2018 r. (znak 0112-KDIL2-1.4012.431.2018.2.AS);

2)zasądzenie na rzecz Skarżącego od Organu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wpisu stałego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił skarżone postanowienie – wyrokiem z 7 marca 2019 r. sygn. akt I SA/Po 47/19.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 20 października 2022 r. sygn. akt I FSK 1239/19 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił postanowienie stał się prawomocny od 20 października 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży biletów na Wydarzenia – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Jak wynika z zapisu art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy

Odstępstwem od zasady ogólnej zawartej w art. 19a ust. 1 ustawy są szczególne momenty powstania obowiązku podatkowego, które mają zastosowanie w przypadku spełnienia szczególnych warunków określonych ustawą.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, kupuje od Organizatorów bilety na Wydarzenia, w celu i z prawem ich odsprzedaży we własnym imieniu na rzecz dalszych Kupujących. Wydarzeniem jest usługa świadczona przez Organizatora. Bilety uprawniają do skorzystania z Wydarzenia. W przypadku uzasadnionej reklamacji biletów podmiotem wyłącznie odpowiedzialnym za szkodę Kupującego jest Organizator. Wnioskodawca, aby móc odsprzedać bilety Kupującym, kupuje je od Organizatorów, stając się ich właścicielem. Termin zapłaty ceny Wnioskodawca i Organizator ustalili na 3 (trzeci) dzień roboczy po zakończeniu Wydarzenia – jednak nie wcześniej niż przed wystawieniem stosownej faktury. Zapłata ceny następuje na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Organizatora (w tym przypadku Organizator zawiera z Wnioskodawcą stosowną umowę). Jako moment powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca, w ramach swojego uprawnienia do wystawiania w imieniu i na rzecz Organizatora faktur, rozpoznaje moment zakończenia Wydarzenia. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca ma możliwość swobodnego dysponowania środkami pieniężnymi wpłaconymi przez kupujących bilety. Środki przelewane są na konto agenta rozliczeniowego. Wnioskodawca od momentu wpływu środków na konto agenta rozliczeniowego ma możliwość złożenia wobec tego agenta dyspozycji wypłaty tych środków na konto Wnioskodawcy. Dyspozycja ta powinna, w ramach zobowiązania kontraktowego, zostać zrealizowana w ciągu 3 dni. Organizator nie ma możliwości dokonania wypłaty z konta agenta rozliczeniowego na swoje konto. Wnioskodawca ma możliwość dokonania wypłaty z konta agenta rozliczeniowego na swoje konto. Przelew środków od Kupującego do agenta rozliczeniowego następuje niezwłocznie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży biletów na Wydarzenia.

Na wstępie należy wskazać, że bilet jest dokumentem potwierdzającym uprawnienie do skorzystania z określonej usługi. Jest znakiem legitymacyjnym potwierdzającym, że okaziciel posiada uprawnienie do skorzystania z usługi oferowanej przez przedsiębiorcę. Bilet jest dokumentem stwierdzającym istnienie określonego stosunku prawnego.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trzeba stwierdzić, że sprzedaż biletu przez Organizatora jest sprzedażą usługi (prawa skorzystania z usługi wstępu na Wydarzenie).

Analizując opis sprawy oraz brzmienie ww. przepisów stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy dla sprzedaży biletów, jako sprzedaży uprawnienia do skorzystania z usługi wstępu na Wydarzenie, powstaje z chwilą wydania tych biletów. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, aby móc odsprzedać bilety Kupującym, kupuje je od Organizatorów, stając się ich właścicielem. Zatem już w momencie kupna biletów nabywa On prawa oraz korzyści wynikające z ich posiadania. Już w tym momencie Wnioskodawca uzyskuje materialne potwierdzenie istnienia prawa wzięcia udziału w Wydarzeniu. Tym samym, Wnioskodawca może dokonać dalszej odsprzedaży biletów na rzecz ostatecznych Kupujących we własnym imieniu. W konsekwencji należy uznać, iż wszelkie korzyści wynikające z posiadania biletów przechodzą już na samego Wnioskodawcę w momencie ich nabycia.

Z punktu widzenia Organizatora dokonał On sprzedaży usługi w momencie wydania biletów Wnioskodawcy, który może, ale nie musi z tej usługi skorzystać lub – jak w przedstawionym stanie faktycznym – odsprzedać bilety dalszym Kupującym.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 19a ust. 8 ustawy, gdyż zapłata za bilety następuje na 3 dzień roboczy po odbyciu się Wydarzenia, jednak nie wcześniej niż przed wystawieniem stosownej faktury, a więc nie stanowi przedpłaty, zaliczki, zadatku ani raty w myśl ww. przepisu.

Podsumowując, momentem powstania obowiązku podatkowego dla Organizatora przy sprzedaży biletów na Wydarzenia jest na zasadach ogólnych wynikających z art. 19a ust. 1 ustawy, moment wydania biletów Wnioskodawcy.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).