Interpretacja indywidualna z dnia 7 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.1002.2022.2.WS

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 30 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 marca 2023 r. (wpływ 17 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) [dalej: „Podatnik” lub „Wnioskodawca”] prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i ma podpisane umowy, których przedmiotem są szeroko pojęte usługi z zakresu IT.

Podatnik w ramach działalności świadczy usługi m.in.: obsługi serwerów, aktualizacji i bieżącej obsługi oprogramowania, obsługi dostępu do poczty elektronicznej, planowania i projektowania systemów komputerowych, czy tworzenia na potrzeby usługobiorców aplikacji mobilnych.

Podatnik posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Podatnik od początku 2019 roku do końca 2021 roku był opodatkowany zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i prowadził odrębną ewidencję zgodnie z przepisami ww. ustawy.

W związku ze swoją działalnością Podatnik zawarł następujące umowy:

·Umowa 1 – Podatnik świadczy usługi związane z wykonaniem testów oprogramowania w technologiach stosowanych przez zleceniodawcę oraz według specyfikacji określonej przez zleceniodawcę oraz usługi związane z realizowaniem projektów informatycznych wykonywanych przez zleceniodawcę określanych w cyklach miesięcznych;

·Umowa 2 – Podatnik świadczy usługi związane z obsługą serwera, zapewnianiem bezpieczeństwa i dostępności witryn internetowych zleceniodawcy, obsługą dostępu do poczty internetowej, konsultacjami związanymi z ofertą wykonawcy, przedłużaniem ważności usług w ramach stałej opłaty oraz informowaniem zleceniodawcy o konieczności opłacenia usługi;

·Umowa 3 – Podatnik świadczy usługi na rzecz usługobiorcy z zakresu usług programistycznych w zakresie planowania i projektowania systemów komputerowych;

·Umowa 4 – Podatnik stworzył aplikację mobilną (…);

·Umowa 5 – Podatnik świadczy usługi polegające na tworzeniu kodu oprogramowania i innych czynnościach związanych z tworzeniem oprogramowania. Zgodnie z umową tworzenie kodu źródłowego w szczególności nakierowane jest na wytworzenie (autorskiego prawa do) programu komputerowego, rozwinięcie lub ulepszenie go.

W ramach ww. umów Podatnik w głównej mierze świadczy usługi z zakresu tworzenia aplikacji mobilnych na zlecenie, projektowania cyberprzestrzeni, wdrażania rozwiązań związanych z branżą IT, które polegają na tworzeniu kodów źródłowych, w następstwie czego powstają programy komputerowe, których autorem jest Wnioskodawca. Na podstawie umowy wiążącej Podatnika ze zleceniodawcą Podatnik, zgodnie z otrzymaną specyfikacją i ogólnym zarysem oczekiwań, tworzy kody źródłowe, a w konsekwencji zarówno aplikacje mobilne, jak i programy komputerowe, również ich części i fragmenty, do których ma pełne prawa autorskie, a które przenosi na zleceniodawcę. W praktyce usługi polegają na przyjmowaniu zleceń na stworzenie aplikacji, czy programu, posiadających określone funkcjonalności i mające za zadanie robić określone rzeczy – Podatnik pisze kody źródłowe, następnie tworzy pełnoprawną aplikację odpowiadającą potrzebom klienta, a następnie przekazuje zarówno aplikację, jak i przenosi prawa autorskie na rzecz usługobiorcy. Podatnik w zakresie pełnionych usług programistycznych w sposób niezależny i samodzielny realizuje zlecenia, posiadając do nich pełne prawa. Podatnik przy pracach zleconych podejmuje prace w sposób systematyczny, zwiększa zasoby wiedzy własnej, jak i zleceniodawców, a także wykorzystuje dostępne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ad 1.

W ramach pierwszej umowy Podatnik przeprowadza testy istniejącego już oprogramowania pod kątem zastosowania go w systemach stosowanych do tej pory przez zleceniodawcę i dokonuje analizy jego przydatności w oparciu o wyniki przeprowadzonych testów. Innymi słowy testuje przydatność potencjalnego nowego oprogramowania dla istniejących już systemów. Bada zatem, czy jest możliwość ulepszenia i rozwinięcia stosowanych przez zleceniodawcę dotychczasowych technologii. Podatnik w ramach umowy realizuje również projekty programistyczne (…) Konsekwencją realizacji zadań są wytworzone przez Podatnika kody źródłowe, a na ich bazie następnie powstają oprogramowania, tj. Podatnik tworzy kody źródłowe wraz z opisem i niezbędną dokumentacją, a także wykonuje testy oprogramowania w technologiach stosowanych przez zleceniodawcę oraz według specyfikacji określonej przez zleceniodawcę. W praktyce Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, a następnie je bada i testuje i wprowadza do niego niezbędne zmiany i ulepszenia. W kolejnym kroku przedstawia wyniki wdrożonych prac klientowi, który albo je przyjmuje, albo wskazuje obszary do poprawy.

Ad 2.

Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne oraz administracji witryn internetowych, w tym obsługę serwera, zapewnianie bezpieczeństwa i dostępności witryn internetowych zleceniodawcy, obsługę dostępu do poczty internetowej, konsultacje związane z ofertą wykonawcy, przedłużaniem ważności usług w ramach stałej opłaty oraz informowanie zleceniodawcy o konieczności opłacenia usługi. W praktyce Wnioskodawca stworzył dla zleceniodawcy portal internetowy, który w obecnej fazie projektu jest przez niego utrzymywany – stare, niedziałające fragmenty kodu źródłowego są zastępowane nowymi, ulepszonymi, mającymi na celu jego rozwój i poprawę stabilności, a dodatkowo Wnioskodawca świadczy usługi suportu informatycznego w razie awarii serwerów.

Ad 3.

Przedmiotem trzeciej umowy jest świadczenie usług z zakresu planowania i projektowania systemów komputerowych. Usługi polegały na comiesięcznych zleceniach, których przedmiotem było pisanie przez Podatnika kodów, które w konsekwencji włączane były do większego systemu. Miały one za zadanie usprawnienie dotychczas istniejącego systemu, wprowadzenie nowych funkcji czy usprawnienie już istniejących rozwiązań w sposób systematyczny i systemowy. W praktyce Wnioskodawca stworzył dla zleceniodawcy część aplikacji (część kodu źródłowego będącego częścią większego systemu).

Ad 4.

Przedmiotem czwartej umowy było zlecenie Podatnikowi zadania stworzenia aplikacji (…). Klient w zleceniu przekazał swoje oczekiwania i ogólne zadania, jakie wykonywać ma aplikacja. Podatnik na podstawie oczekiwań klienta stworzył (napisał) od podstaw aplikację mobilną, a następnie na podstawie umowy przeniósł aplikację wraz z kodami źródłowymi i prawami autorskimi na klienta. Aplikacja powstała na bazie założeń, kodu źródłowego i wiedzy Podatnika, została wykonana samodzielnie, bez wsparcia podmiotów trzecich. Wnioskodawca stworzył aplikację mobilną na systemy (…).

Ad 5.

Przedmiotem piątej umowy było świadczenie usług polegających na tworzeniu kodu oprogramowania i innych czynnościach związanych z tworzeniem oprogramowania. Tworzenie kodu źródłowego, zgodnie z umową, w szczególności nakierowane było na wytworzenie (autorskiego prawa do) programu komputerowego, rozwinięcie i ulepszenie go przez Podatnika.

Umowy nr 1, 3, 4 i 5 zakładają miesięczne rozliczenie świadczonych usług na podstawie faktury. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów wchodzi w zakres wynagrodzenia za świadczone usługi. Umowa nr 2 zakłada półroczne rozliczenie świadczonych usług na podstawie faktury. Kwestia przeniesienia majątkowych praw autorskich nie została uregulowana umową. Jednakże zgodną wolą stron było przekazanie w ramach wynagrodzenia praw majątkowych do powstałego portalu. Portal realizowany był na rzecz klienta i Wnioskodawca nie występował z roszczeniami dotyczącymi jakichkolwiek naruszeń majątkowych praw autorskich do powstałego portalu przeciwko klientowi. Klient oznacza portal jako swój. Miesięczne okresy rozliczeniowe zrównane są z miesiącem kalendarzowym dla ułatwienia rozliczeń. W umowie nr 3 była wskazana stawka godzinowa, która ułatwiała wyliczenie wynagrodzenia. W tej mierze ilość godzin poświęconych na stworzenie aplikacji stanowiła jej wartość. Ponadto Wnioskodawca praktykuje przedstawianie klientom zestawienia prac, które były objęte danym okresem rozliczeniowym. Umowa nr 1 przewiduje przeniesienie majątkowych praw autorskich wraz z przyjęciem ich przez klienta. Umowa nr 2 nie przewiduje przeniesienia majątkowych praw autorskich. Jednak przedmiotem umowy było stworzenie portalu dla klienta i w tej mierze strony są zgodne co do tego, że wszystkie prawa związane z portalem przeszły na klienta. Umowa nr 3 przewiduje, że przeniesienie majątkowych praw autorskich nastąpi wraz z zapłatą wynagrodzenia. Przy wystawieniu faktur Wnioskodawca zobowiązany jest przedstawić klientowi szczegółowy raport z wykonanych prac. Umowa nr 4 przenosi na klienta majątkowe prawa autorskie etapowo, w rozliczeniu miesięcznym do stosownej części wykonanych usług. Umowa nr 5 zakłada wynagrodzenie za każdą godzinę pracy na podstawienie przesłanego na koniec każdego miesiąca zestawienia wykonanych prac. Część wynagrodzenia stanowi honorarium Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonego kodu źródłowego oraz programów komputerowych na wszystkich wymienionych w umowie polach eksploatacji. Do tej pory Wnioskodawca nie wyszczególniał kwoty honorarium z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich na fakturze VAT.

Usługi Wnioskodawcy zmierzają do wytworzenia finalnego produktu dla klienta. Wynagrodzenie Wnioskodawcy zawierało przeniesienie praw majątkowych do utworów zgodnie z treścią poszczególnych umów. W tym kontekście przeniesienie praw majątkowych wyczerpywało treść usługi. W osobnej pozycji dla niektórych klientów (w umowie nr 2) Wnioskodawca wyszczególnia opłaty związane z utrzymaniem domen/serwerów, które refakturuje na klienta. Są to koszty zewnętrznych usług obcych. Wnioskodawca praktykuje przesyłanie (czasem w odrębnych systemach klienta, najczęściej jednak mailowo) zestawień wykonanych prac klientom. Te raporty stanowią dla Wnioskodawcy ewidencję tego, co w danym projekcie, w ramach czasowych zostało wykonane.

Wszystkie umowy wskazane we wniosku stanowią całość prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Dodatkowo, każda z umów miała określone zadania do zrealizowania i w tym kontekście można je rozpatrywać jako zadania, które Wnioskodawca realizował w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Każda z umów stanowiła całość działań, na które Strony się umówiły.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem wyznaczonym przez podmioty zlecające prace zgodnie z umowami 1-5. Prace nie są również wykonywane w miejscu i czasie wskazanym przez podmioty zlecające. Wyjątkiem jest umowa nr 1, która stanowi wprost, że Wnioskodawca będzie wykonywał umowę w miejscu wskazanym przez zleceniodawcę, co jest podyktowane koniecznością zapewnienia należytych standardów zabezpieczeń informatycznych. Jednocześnie umowa wskazuje, że w przypadku porozumienia w tym zakresie stron, Wnioskodawca może świadczyć pracę w miejscu wskazanym przez siebie, w tym w swojej siedzibie. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Umowy zawarte przez Podatnika podlegają polskiemu prawu cywilnemu.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na potrzeby realizacji działalności badawczo- rozwojowej. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych [dalej: „UoPIT”], a zwłaszcza jej art. 30ca, w tym zwłaszcza ust. 4, 5, 6. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że: w każdej z 5 podpisanych umów dochodziło do następującej sekwencji działań: planowania, tworzenia oprogramowania, testowania go, przedstawiania klientowi do akceptacji wyników prac. Czasem sekwencja działań podlega/ła iteracji aż do wytworzenia gotowego produktu. W tym kontekście czynności Podatnika wyczerpują definicję z art. 5a pkt 38 UoPIT, tj. ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w części prac posługuje się fragmentami kodu (…). Fragmenty te są rozwijane w taki sposób, aby nadać im funkcjonalności dostosowane do potrzeb danego klienta, w efekcie czego dochodzi do stworzenia zupełnie nowych kodów na bazie wcześniej posiadanej wiedzy. Wnioskodawca rozpoczynając pracę z konkretnym klientem bazuje na posiadanym przez siebie stanie wiedzy. Następnie w ramach projektu wiedza ta jest rozwijana. Niekiedy fragmenty wypracowanych rozwiązań mogą być użyte (tak jak fragmenty ww. kodu w kolejnych projektach, jednak za każdym razem finalny efekt prac jest zupełnie różny, a dostarczany projekt stanowi nowe, dotychczas nieistniejące oprogramowanie.

Prace Wnioskodawcy rozpoczynają się wraz z każdym kolejnym projektem, którego start można określić albo poprzez podpisanie przedmiotowej umowy, albo poprzez zlecenie kolejnych prac na bazie umowy bazowej. Prace Wnioskodawcy przynoszą konkretne efekty. Za każdym razem jest powstanie nowego kodu, który w ostateczności albo przyjmuje postać skończonej aplikacji, portalu, strony internetowej, programu komputerowego etc. albo części takowego, w tej mierze dochodzi do wytworzenia utworu (programu komputerowego) na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czasami, np. w umowie nr 1 Podatnik współtworzy oprogramowanie z innymi zleceniobiorcami klienta, wówczas Podatnik przenosi na klienta własność utworu, który ma postać nieukończoną. Większość prac Wnioskodawcy zakończona jest wynikiem pozytywnym, powstaje wówczas produkt odpowiadający oczekiwaniom klienta i jest to całość lub część systemu informatycznego.

Większość rozwiązań, nad którymi pracuje Wnioskodawca, nie trafia do przestrzeni publicznej, a stanowi ostatecznie świadczenie na rzecz wewnętrznych procesów/systemów klienta końcowego, które ten wykorzystuje dla własnego, wewnętrznego użytku. Niektóre systemy, jak w umowie nr 2, gdzie przedmiotem usługi było najpierw wykonanie portalu internetowego, zostają wprowadzone do przestrzeni publicznej. Tam, gdzie w umowach prace polegają na tworzeniu kodów oprogramowania, zawsze powstaje zupełnie nowy produkt, Wnioskodawca nie stworzył dwóch jednakowych rozwiązań, albo rozwiązań, w których jedno rozwiązanie byłoby jedynie prostym, rutynowym nadpisaniem wcześniejszego rozwiązania. Wnioskodawca samodzielnie rozwija posiadany przez siebie stan wiedzy. Wnioskodawca przyczynia się również do podniesienia stanu wiedzy u klienta poprzez współpracę z jego zleceniobiorcami i pracownikami (przykładem jest umowa nr 1). W związku z powyższym Podatnik rozważa możliwość zastosowania tzw. ulgi IP Box przy opodatkowaniu niektórych dochodów ze swojej działalności. Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy dochodów za okres od 01.01.2019 r. do 01.01.2022 r.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

Czy w ramach Pana działalności (w ramach każdej z pięciu umów) samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; jeśli tak, proszę wskazać:

-jakie to badania; co było/jest ich przedmiotem i celem; w jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi;

-jakie metody badawcze Pan stosował/stosuje;

-czy badania przyniosły określone efekty (jakie)?

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 badania naukowe są działalnością obejmującą:

1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje, podatnik prowadził samodzielnie badania naukowe (oraz nadal je prowadzi) rozumiane jako badania aplikacyjne. Podatnik poszukuje bowiem nowej wiedzy z dziedziny programowania, a także nowych umiejętności niezbędnych do wdrożenia ich w trakcie swojej pracy z klientami. Do takich badań dochodzi/ło w trakcie pracy nad projektami klientów w ramach umów 1-5.

Przede wszystkim podatnik dążył w sposób systematyczny do opracowania nowych narzędzi i rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika, a także rozwijał rozwiązania innowacyjne do funkcjonujących już rozwiązań u Podatnika.

Przedmiotem tych badań był w pierwszej kolejności rozwój oprogramowania, który przebiegał w ten sposób, że podatnik pracował nad tym, aby wzbogacać istniejące fragmenty kodu, nadając im zupełnie nowe zastosowanie. Celem tych działań było wytworzenie zupełnie nowych funkcjonalności do oprogramowania systemów klientów. W każdej z 5 podpisanych umów dochodziło do następującej sekwencji działań: planowania, tworzenia oprogramowania, testowania go, przedstawiania klientowi do akceptacji wyników prac. Czasem sekwencja działań podlega/ła iteracji aż do wytworzenia gotowego produktu. W efekcie proponowane przez Podatnika rozwiązania były nowe i dla praktyki gospodarczej podatnika i dla praktyki gospodarczej jego klientów.

Badania są prowadzone najczęściej przy użyciu metody symulacji komputerowej, a także przy wsparciu metody eksperymentalnej. Następuje wówczas prototypowanie rozwiązań, kolejnym krokiem jest przedstawienie ich klientowi w postaci makiet oraz prostych skryptów, które następnie – w momencie zatwierdzenia – są porządkowane i rozwijane w wyznaczonym kierunku (np.: bardziej szczegółowej funkcjonalności). Wszystko sprowadza się do tworzenia kodu, który te nowe funkcjonalności obejmuje. Alternatywnie efektem jest rozbudowa istniejących funkcjonalności o nowe elementy.

Czy w ramach Pana działalności (w ramach każdej z pięciu umów) samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; jeśli tak, proszę wskazać:

-w jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi;

-czego dotyczyły/dotyczą te prace rozwojowe; co było/jest ich celem lub celami; jakie czynności obejmowały/obejmują te prace;

-czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem; jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami; czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką); w jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności;

-czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę); czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej;

-czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?

Podatnik samodzielnie prowadził prace, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W świetle tego prace badawcze naprzemiennie łączyły się z pracami rozwojowymi, gdyż podatnik rozpoczynając pracę z konkretnym klientem bazował na posiadanym przez siebie stanie wiedzy. Następnie w ramach projektu wiedza ta była (jest) rozwijana. Niekiedy fragmenty wypracowanych rozwiązań mogą być użyte (tak jak fragmenty ww. kodu) w kolejnych projektach, jednak za każdym razem finalny efekt prac jest zupełnie różny, a dostarczany projekt stanowi nowe, dotychczas nieistniejące oprogramowanie. Prace rozpoczynają się wraz z każdym kolejnym projektem, którego start można określić albo poprzez podpisanie przedmiotowej umowy, albo poprzez zlecenie kolejnych prac na bazie umowy bazowej. Okresy prowadzonych prac rozwojowych zazwyczaj przebiegają w interwałach miesięcznych lub kwartalnych. Na koniec każdego okresu podatnik tworzy podsumowanie i przesyła klientom protokoły zawierające wszystkie innowacje. Podobnie, jak powyżej, w każdej z 5 podpisanych umów dochodziło do następującej sekwencji działań: planowania, tworzenia oprogramowania, testowania go, przedstawiania klientowi do akceptacji wyników prac. Czasem sekwencja działań podlega/ła iteracji aż do wytworzenia gotowego produktu. W efekcie proponowane przez Podatnika rozwiązania były nowe i dla praktyki gospodarczej Podatnika i dla praktyki gospodarczej jego klientów. Rezultatem prac rozwojowych było:

1)w umowie nr 1 – stworzenie nowych funkcjonalności do systemu wewnętrznego klienta;

2)w umowie nr 2 – stworzenie portalu (…);

3)w umowie nr 3 – stworzenie części aplikacji mobilnej dla klienta (nowe funkcjonalności dla użytkowników aplikacji);

4)w umowie nr 4 – Podatnik stworzył aplikację mobilną (…);

5)w umowie nr 5 – Podatnik świadczy usługi polegające na tworzeniu kodu oprogramowania i innych czynnościach związanych z tworzeniem oprogramowania.

Zgodnie z umową tworzenie kodu źródłowego w szczególności nakierowane jest na wytworzenie (autorskiego prawa do) programu komputerowego, rozwinięcie lub ulepszenie go. Przykładowe funkcjonalności wdrażane przez podatnika, które wymagały wdrożenia prac badawczo-rozwojowych, to stworzenie funkcjonalności (…) W umowie nr 5 było to stworzenie do aplikacji –możliwości informowania użytkownika o (…) Wspomniane dzieła stanowiły istotne ulepszenie istniejących struktur klienta albo zupełnie nowy wytwór intelektu podatnika, który podlegał wdrożeniu w środowisku biznesowym klienta.

Prace rozwojowe zostały zakończone wynikiem pozytywnym. Klient otrzymał zamówione rozwiązania technologiczne, a Podatnik wzbogacił swoją wiedzę i umiejętności przy pracy nad projektami z umów nr 1-5. W stosunku do dotychczasowej działalności podatnika te produkty, procesy i usługi miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, nie był (jest) on wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Za każdym razem Podatnik wdrażał nowe prace koncepcyjne.

Czy w ramach Pana działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; jeśli tak, proszę wskazać, jakie to działania i kiedy je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

W ramach umowy nr 2 Podatnik zajmuje się również przedłużaniem ważności usług w ramach stałej opłaty oraz informowaniem zleceniodawcy o konieczności opłacenia usługi – nie są to prace związane z wytworzeniem dóbr własności intelektualnej. Stanowi to zupełnie marginalny dodatek do projektu realizowanego dla klienta. Podatnik przesyła informację klientowi, refakturując jednocześnie na niego koszt utrzymania domeny internetowej.

Czy efekty Pana pracy, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

-nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?

Efekty pracy Podatnika – poza ww. przykładem z umowy nr 2 – są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie są również jedynie „techniczną” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klientów.

Czy efekty Pana pracy, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tak, czasami częścią programu komputerowego.

Czy w każdym przypadku (w tym w wyniku tworzenia, jak i rozwijania programów komputerowych) powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które wiążą się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego autorskiego prawa do programu komputerowego, które jest efektem Pana pracy?

Tak i tak.

Czy wytwarzane przez Pana autorskie prawa do programów komputerowych zawsze są efektem Pana prac rozwojowych lub Pana badań naukowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Tak.

Jakie konkretnie autorskie prawa do programów komputerowych Pan wytworzył lub wytwarza?

Podatnik wytworzył/wytwarza – aplikacje mobilne, witryny i portale internetowe, systemy, w tym:

(…)

W jaki sposób umowy opisane we wniosku regulują Pana wynagrodzenie; czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:

-wyłącznie z tytułu przenoszenia na Podmioty praw do „programów komputerowych” (jeśli tak – proszę wskazać, jakie to prawa);

-także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich)?

W związku z tym, że powstają utwory w rozumieniu prawa autorskiego wynagrodzenie podatnika zawiera przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz praw do utworów zależnych. Jedynie umowa nr 2 nie określała kwestii związanych z przeniesieniem praw majątkowych do utworów, jednakże taki cel i zamiar towarzyszył stronom przy zawieraniu umowy.

Jak na gruncie umów opisanych we wniosku wygląda relacja między przeniesieniem przez Pana na Podmioty praw do konkretnego efektu Pana pracy a: upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia?

Podatnik rozlicza/ł się różnie z klientami. Jeżeli umowa zakładała stworzenie portalu/nowej aplikacji/części aplikacji, to moment wypłaty wynagrodzenia decydował o przyjęciu utworu. W tych sytuacjach wynagrodzenie było określone ryczałtowo.

W umowie nr 1 podatnik rozlicza się comiesięcznie z klientem i przyjęcie efektów pracy (utworów, fragmentów utworu) odbywa się wraz z zatwierdzeniem wykonanych prac.

Czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Podmiotów, wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Podmioty; jeśli nie, proszę wskazać dlaczego?

Nie, Podatnik tego nie praktykował. Zazwyczaj faktury są wystawiane w momencie zrealizowania przedmiotu umowy i podatnik odnosił fakturę w relacji wykonanej umowy, gdyż prace objęte umowami są ukierunkowane na konkretny efekt – stworzenie utworów i rozwiązań komputerowych w ramach prac badawczo-rozwojowych. Nie było to ujmowane odrębnie również dlatego, że w swojej dotychczasowej praktyce gospodarczej Podatnik nie spotkał się z tym, aby w ramach podobnych prac i umów koszty były osobno wyodrębniane na fakturze. W głównej mierze (poza umową nr 5, gdzie podatnik rozdziela koszt utrzymania serwerów) klienci oczekują od podatnika stworzenie nowych funkcjonalności lub aplikacji czy też programów komputerowych i za ten efekt płacą podatnikowi wynagrodzenie.

W jaki sposób umowy opisane we wniosku regulują kwestie sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Podmioty praw do konkretnych stworzonych przez Pana „oprogramowań”?

Odbywa się to automatycznie wraz z wykonaniem przedmiotu umowy i zapłatą wynagrodzenia.

W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Podmioty (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Podmioty); co potwierdza przeniesienie tych praw?

Przeniesienie tych praw potwierdza/ło: raporty (protokoły) w postaci tekstowej przesyłane mailowo lub pocztą.

Jeśli wykonuje Pan różne czynności, w tym także, co do których dochody nie podlegają opodatkowaniu wg 5% stawki, w jaki sposób wyodrębnia Pan przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych, w szczególności, czy prowadzi Pan jakiekolwiek rejestry/ewidencje realizowanych prac (np. rejestr/ewidencja czasu i wykonanych prac)?

Wyodrębnienie przychodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych odbywa się w oparciu o raporty wysyłane mailem co miesiąc. Podatnik posiada podsumowania w pliku tekstowym zawierające informacje o wykonanych pracach oraz ich koszt.

Pytania

1.Czy w ramach umowy nr 1, czyli przeprowadzania testów oprogramowania pod kątem zastosowania go w określonych warunkach oraz realizacja cyklicznych, miesięcznych zadań polegających na tworzeniu nowych kodów, a w konsekwencji programów autorskich, stanowi działalność badawczo-rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX?

2.Czy usługi objęte umową nr 2, czyli bieżąca obsługa serwera, obsługa dostępu do poczty internetowej, przedłużanie ważności usług w ramach stałej opłaty oraz rozwój i ulepszanie istniejących sieci poprzez dodawanie do niej nowych kodów źródłowych stanowi działalność badawczo-rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX?

3.Czy w ramach umowy nr 3, tj. działalność w charakterze zleceniobiorcy w zakresie planowania i projektowania systemów komputerowych przy jednoczesnym przekazaniu całości praw do powstałych systemów komputerowych na Zleceniodawcę, stanowi działalność badawczo-rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX?

4.Czy w ramach umowy nr 4, tj. działalność polegająca na tworzeniu aplikacji mobilnych na zlecenie za wynagrodzeniem przy jednoczesnym przeniesieniu praw związanych z aplikacją, stanowi działalność badawczo-rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX?

5.Czy w ramach umowy nr 5, tj. działalność polegająca na tworzeniu kodu i ulepszaniu go w fazie gotowego oprogramowania (już po napisaniu i stworzeniu programu komputerowego), do którego Podatnik posiada prawa autorskie, stanowi działalność badawczo rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX?

Pana stanowisko w sprawie

Udzielając odpowiedzi na zadane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pytania, na wstępie należy odnieść się do przepisu art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kolejny ustęp wskazuje, co jest rozumiane pod pojęciem kwalifikowanych praw własności intelektualnej: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zasadniczą kwestią w przypadku pytań Wnioskodawcy jest ustalenie, czy w ramach swojej działalności wytwarza on kwalifikowane prawa własności intelektualnej i czy powstają one w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Należy zauważyć, że artykuł 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast, w odniesieniu do definicji badań naukowych oraz prac rozwojowych, ustawa w następnych punktach odwołuje się do ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z przepisami ustawy badania naukowe obejmują badania podstawowe i badania aplikacyjne.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania podstawowe są rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, natomiast badania aplikacyjne (art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy) są rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe, zgodnie z art. 5a pkt 40 UoPIT w związku z art. 4 ust. 3 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe, działalność prowadzoną przez Wnioskodawcę można zakwalifikować jako prace badawczo-rozwojowe. Odnosząc się do objaśnień, działalność badawczo-rozwojowa powinna obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Wnioskodawcy spełnia cechy takowej, gdyż w szczególności projektowanie oprogramowania lub systemów czy aplikacji, ich testowanie, osadzenie na serwerze oraz późniejsza obsługa i zabezpieczenia serwerów jest istotnym elementem procesów badawczo-rozwojowych, które wydatnie wpływają na ewentualne zmiany kodu źródłowego i inne modyfikacje, zmierzające do opracowania autorskiego rozwiązania i bez których nie jest możliwe opracowanie takiego rozwiązania. Każdy projekt programistyczny, którego cykl życia zaczyna się od planowania, przez pisanie kodu źródłowego, implementację, po przeprowadzenie odpowiednich testów, zademonstrowanie i finalnie przekazanie produktu klientowi, stanowi jednocześnie prace badawczo-rozwojowe, które zwiększają stan wiedzy Wnioskodawcy. Z uwagi na to, że obszar działalności Wnioskodawcy, jakim jest rozwój nowych technologii, jest szczególnie podatny na upływ czasu, to wdrażane przez Wnioskodawcę rozwiązania muszą być przystające do szybko zmieniających się realiów. Jednocześnie nie da się zbudować zupełnie nowego oprogramowania, bazując jedynie na dotychczas wypracowanych (fragmentach kodu źródłowego). Fragmenty kodu źródłowego służące do (…) (aplikacje, programy komputerowe, portale) muszą być nieustannie rozwijane, aby zapewniać należyte funkcjonowano wytworzonych produktów. Jest to niekończący się proces, który powtarza się metodycznie.

Prace badawczo-rozwojowe stanowią ciągłość w działalności Wnioskodawcy i ma to zastosowanie do wszystkich 5 umów, gdyż wypracowane fragmenty kodu źródłowego są następnie dodatkowo opracowywane i używane w innych projektach, gdzie zyskują zupełnie nowy sens. Specyfika pracy Wnioskodawcy nie pozwala również na to, żeby rozwiązania proponowane różnym klientom były schematyczne. Również szybki postęp technologiczny zmusza do tego, aby proponować innowacyjne rozwiązania klientom, jako że zupełnie inne są oczekiwania klientów końcowych obecnie niż jeszcze kilka lat, a czasem nawet jedynie miesięcy, wstecz. Wnioskodawca musi gromadzić wiedzę, jak również nowe zastosowania dla (…), a także wrażenia użytkowników, aby móc sprostać oczekiwaniom klientów poprzez wytwarzanie zupełnie nowego, aktualnego oprogramowania. Wnioskodawca również odpowiada za to, że nie narusza cudzych praw autorskich, przekazując wyniki swoich prac klientom, stąd każdy program, aplikacja muszą być zindywidualizowane, o dostatecznej dozie nowości. Prace Wnioskodawcy nad każdym oprogramowaniem dokonywane są w sposób metodyczny, czego z natury wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie projektu. Wdrażanie zupełnie nowych bądź też znacznie zmienionych w stosunku do tych wcześniej wykorzystywanych rozwiązań nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami.

Należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji legalnej określenia „program komputerowy”. Zgodnie z motywem 7 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24AME z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz.U. UE. L 111 z dnia 5 maja 2009 r. str. 16), zwanej dalej Dyrektywą 2009/24/WE, dla celów Dyrektywy pojęcie „program komputerowy” obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. Powiązanie definicji z dyrektywy 2009/24/WE z interpretacją pojęcia programu komputerowego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest legitymowane tym, że przyjęta w polskim prawie konstrukcja ochrony programów komputerowych w ramach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi przeniesienie przepisów wspólnotowych i była wzorowana na rozwiązaniach ujętych w Dyrektywie Rady z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (91/250/EWG), zastąpionej Dyrektywą 2009/24/WE. Przepisy Dyrektywy 2009/24/WE jednoznacznie wskazują, że pojęcie programu komputerowego nie ogranicza się wyłącznie do formy jego wyrażenia w postaci kodu lub dokumentacji. Utworami, stanowiącymi formę wyrażenia podstaw i założeń programu niezbędnych do jego powstania będą bowiem np. opisy specyfikacji, architektury systemu, projekty interfejsów użytkownika, mapy ekranów interfejsów użytkownika. Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-393/09.

Trybunał uznał, że graficzne interfejsy użytkownika są częściami programu komputerowego umożliwiającymi wzajemne połączenie i interakcję wszystkich elementów oprogramowania i sprzętu komputerowego z innym oprogramowaniem i sprzętem, jak również z użytkownikami, tak aby stały się one w pełni funkcjonalne. W szczególności graficzny interfejs użytkownika jest interfejsem interakcji, pozwalającym na komunikację pomiędzy programem komputerowym a użytkownikiem. W związku z tym graficzny interfejs użytkownika nie pozwala na powielanie tego programu komputerowego, lecz stanowi po prostu element tego programu, za pomocą którego użytkownicy wykorzystują właściwości omawianego programu (tak przykładowo Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2022 r. 0114-KDIP3-2.4011.263.2022.1.JM).

Posiłkując się dodatkowo objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX [dalej: „objaśnienia”], należy wskazać, że w sekcji 89 ujęto co następuje:

W tym kontekście działalność Podatnika ukierunkowana jest na tworzenie programów komputerowych, choćby miały postać nieukończoną.

Biorąc pod uwagę powyższe, odpowiedzi Wnioskodawcy na konkretne pytania przedstawiają się następująco:

Pytanie 1: TAK. Zgodnie z art. 5a pkt 38 UoPIT ilekroć mowa jest o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prowadzenie testów oprogramowania pod kątem zastosowania go w określonych warunkach oznacza w praktyce poszukiwanie rozwiązań mających usprawnić stworzony dotychczas system, poprzez poszukiwanie nowych lub doskonalenie dotychczasowych systemów operacyjnych i programów obsługujących stosowanych przez Wnioskodawcę procesów. De facto oznacza to, że Wnioskodawca prowadzi badania, których celem jest rozwój systemów. Działania te podejmowane są w ramach cyklicznych, comiesięcznych projektów programistycznych, którymi to Podatnik jest przez zleceniodawcę rozliczany.

W kontekście powyższych definicji uznać należy, że testy przeprowadzane przez Podatnika wypełniają przesłanki niezbędne do zakwalifikowania ich jako badania naukowe i rozwojowe zmierzające do opracowania nowych procesów lub ulepszenia już istniejących, a zatem przedmiot umowy kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. ulgi IP BOX.

Istotą umowy jest bowiem powstanie oprogramowania, które każdorazowo ma nowatorski charakter, a które mocą umowy przenoszone jest na Zleceniodawcę. Należy zwrócić uwagę na to, że całość prac realizowanych w ramach ww. umowy to zarówno badania aplikacyjne, jak i prace rozwojowe w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jednocześnie prace te prowadzą do wytwarzania utworów w rozumieniu prawa autorskiego (programów komputerowych), zgodnie z interpretacjami krajowymi jak na poziomie UE (Trybunał Sprawiedliwości UE). W tym kontekście Podatnik tworzy programy komputerowe, a jego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX.

Pytanie 2.: TAK, w zakresie, w jakim usługi prowadziły do wytworzenia portalu internetowego, a obecnie mają na celu wytworzenie nowych funkcjonalności dla istniejącej sieci. Działania mające na celu utrzymanie istniejącego stanu rzeczy w taki sposób, aby funkcjonował dalej w ten sam, niezmieniony sposób, nie nosi znamion prac badawczych, mających na celu usprawnienie, zmienienie, istniejących rozwiązań. Działania Podatnika mające charakter konserwacyjny, polegały na zapewnieniu ciągłości dotychczasowych rozwiązań bez elementu twórczego. Jednak w ramach umowy nr 2 Podatnik także rozwijał istniejącą już sieć (którą stworzył Podatnik samodzielnie od początku na zlecenie klienta), z której korzystał Klient. Czynił to poprzez systematyczne dodawanie nowych kodów, stworzonych przez siebie, a mających na celu poprawienie stabilności istniejącej sieci, jej rozwój i prowadzenie badań nad elementami, które można usprawnić, a także elementami, które stanowiły dla klienta nowe funkcjonalności. Część prac realizowanych w ramach ww. umowy (w zakresie, w jakim dotyczą stworzenia portalu i sprawdzaniem jego funkcjonalności, poprawności działania na bazie regularnych testów) to zarówno badania aplikacyjne, jak i prace rozwojowe w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jednocześnie prace te sprowadzały się do wytwarzania utworów (programu komputerowego) w rozumieniu prawa autorskiego, zgodnie z interpretacjami krajowymi, jak na poziomie UE (Trybunał Sprawiedliwości UE).

W tym kontekście Podatnik tworzy programy komputerowe, a jego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX.

Pytanie 3.: TAK. Biorąc pod uwagę, że przedmiotem umowy było projektowanie i systemów komputerowych, a następnie stworzenie ich od podstaw poprzez czynności programistyczne polegające na tworzeniu kodów źródłowych, to działania podatnika wyczerpują przesłanki zawarte w art. 30ca ust. 1 i 2 pkt 8 UoPIT.

Podatnik w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskał dochód ze sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego (stworzonego systemu) z uwagi na fakt, że przeniósł na usługobiorcę majątkowe prawa autorskie za wynagrodzeniem. Podatnik w ramach swojej działalności zaprojektował i stworzył nowy system przy wykorzystaniu dostępnej mu aktualnie wiedzy i narzędzi informatycznych, co stanowiło również prace rozwojowe nad dotychczas dostępnymi Wnioskodawcy fragmentami kodu źródłowego. Całość prac realizowanych w ramach ww. umowy to zarówno badania aplikacyjne, jak i prace rozwojowe w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jednocześnie prace te prowadzą do wytwarzania utworów w rozumieniu prawa autorskiego, zgodnie z interpretacjami krajowymi, jak na poziomie UE (Trybunał Sprawiedliwości UE). W tym kontekście Podatnik tworzy programy komputerowe, a jego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX.

Pytanie 4: TAK. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawarł umowę z klientem, której przedmiotem było stworzenie aplikacji mobilnej zgodnie z otrzymanymi od klientów specyfikacjami. Ze względu na fakt, że Podatnik realizuje zlecenia, zgodnie z oczekiwaniami klientów, samodzielnie od początku do końca, uznać należy, że jest on twórcą aplikacji, które jednocześnie są programami komputerowymi. Ze względu na fakt, że jest on twórcą danej aplikacji, to podlega ona ochronie w ramach art. 74 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych. Sumując zaistniałe, wskazane wyżej przesłanki, zauważyć należy, że działalność wskazana w pytaniu czwartym realizuje przesłanki wskazane w objaśnieniach w Rozdziale 3, pt.: „Kwalifikowane IP”, tytuł 3.1 Ogólne warunki, pkt 22, czyli: „kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki: 1) Zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej; 2) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT (odpowiednio art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT); 3) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska”.

W konsekwencji uznać należy, że działalność polega na tworzeniu nowych rozwiązań z zakresu branży IT (programy komputerowe), w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a wynikami niniejszej działalności są programy tworzone przez Podatnika w sposób autorski, którymi może rozporządzać w sposób swobodny, co czyni poprzez przenoszenie praw do tworzonych przez siebie programów na zleceniodawcę w ramach umowy, na podstawie której otrzymuje za swoją pracę wynagrodzenie. Jednocześnie, analogicznie do pozostałych umów, stworzona aplikacja bazowała na ulepszanych i rozwijanych fragmentach kodów, które Wnioskodawca osobiście zaimplementował do szykowanego dla klienta produktu. Całość prac realizowanych w ramach ww. umowy to zarówno badania aplikacyjne, jak i prace rozwojowe w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jednocześnie prace te prowadzą do wytwarzania utworów w rozumieniu prawa autorskiego, zgodnie z interpretacjami krajowymi, jak na poziomie UE (Trybunał Sprawiedliwości UE).

W tym kontekście Podatnik tworzy programy komputerowe, a jego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX.

Pytanie 5. TAK. Podatnik w ramach działalności gospodarczej był samoistnym autorem wdrożonych rozwiązań do kodów, które na mocy zlecenia tworzył. Zadaniem Podatnika było zrealizowanie określonych zadań, których przedmiotem było napisanie kodu źródłowego, w oparciu o ten stworzyć określony program, a w fazie zasadniczej rozwijanie go i ulepszanie poprzez dodawanie kolejnych kodów źródłowych. Tworzył programy od podstaw, w oparciu o własną wiedzę i kreatywność, bez pomocy osób trzecich. Następnie dokonywał analizy stworzonego przez siebie programu i jego przydatności do określonych zadań. Po wyciągnięciu odpowiednich wniosków pisał kolejne kody źródłowe, które dodane do programu, w celu jego ulepszenia, zmierzały w konsekwencji do zwiększenia przydatności wytworzonych rozwiązań. Następnie przenosił prawa na klienta, na podstawie umowy zlecenia. W konsekwencji wypełnione zostały przesłanki twórczości, działalności badawczo- rozwojowej oraz dziedziny kwalifikującej podatnika do skorzystania z ulgi, tj. działalności, w konsekwencji której powstają programy komputerowe. Całość prac realizowanych w ramach ww. umowy to zarówno badania aplikacyjne, jak i prace rozwojowe w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jednocześnie prace te prowadzą do wytwarzania utworów w rozumieniu prawa autorskiego, zgodnie z interpretacjami krajowymi, jak na poziomie UE (Trybunał Sprawiedliwości UE).

W tym kontekście Podatnik tworzy programy komputerowe, a jego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową i kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%, tzw. IP BOX.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślam, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Zwracam też uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Skoro w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazuję także, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podkreślam również, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto wskazuję, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślam też, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 tej ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, która polega na świadczeniu usług z zakresu IT. Prowadził Pan samodzielnie badania naukowe (oraz nadal je prowadzi) rozumiane jako badania aplikacyjne w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Poszukuje Pan bowiem nowej wiedzy z dziedziny programowania, a także nowych umiejętności niezbędnych do wdrożenia ich w trakcie swojej pracy z klientami. Do takich badań dochodzi/ło w trakcie pracy nad projektami klientów w ramach umów 1-5. Przede wszystkim dążył Pan w sposób systematyczny do opracowania nowych narzędzi i rozwiązań niewystępujących dotychczas w Pana praktyce gospodarczej, a także rozwijał rozwiązania innowacyjne do funkcjonujących już rozwiązań. Badania są prowadzone najczęściej przy użyciu metody symulacji komputerowej, a także przy wsparciu metody eksperymentalnej. Prace badawcze naprzemiennie łączyły się z pracami rozwojowymi, gdyż rozpoczynając pracę z konkretnym klientem, bazował Pan na posiadanym przez siebie stanie wiedzy. Następnie w ramach projektu wiedza ta była (jest) rozwijana. Niekiedy fragmenty wypracowanych rozwiązań mogą być użyte (tak jak fragmenty kodu) w kolejnych projektach, jednak za każdym razem finalny efekt prac jest zupełnie różny, a dostarczany projekt stanowi nowe, dotychczas nieistniejące oprogramowanie. Wskazał Pan, że samodzielnie prowadził prace, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe zostały zakończone wynikiem pozytywnym. W stosunku do dotychczasowej działalności Pana produkty, procesy i usługi miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nie było (jest) to wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Za każdym razem wdrażał Pan nowe prace koncepcyjne. Efekty Pana pracy – z wyjątkiem, gdy w ramach umowy nr 2 zajmuje się Pan przedłużaniem ważności usług w ramach stałej opłaty oraz informowaniem zleceniodawcy o konieczności opłacenia usługi – są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie są również jedynie „techniczną” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klientów. Efekty Pana pracy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, choć czasem są częścią programu komputerowego. W każdym przypadku (w tym w wyniku tworzenia, jak i rozwijania programów komputerowych) powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które wiążą się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wytwarzane przez Pana autorskie prawa do programów komputerowych zawsze są efektem Pana prac rozwojowych lub Pana badań naukowych w rozumieniu tych przepisów.

Z opisu sprawy wynika, że Pana działalność w ramach każdej z pięciu umów (z wyjątkiem, gdy w ramach umowy nr 2 zajmuje się Pan przedłużaniem ważności usług w ramach stałej opłaty oraz informowaniem zleceniodawcy o konieczności opłacenia usługi) jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są spełnione następujące cechy:

-działalność ta ma charakter twórczy,

-obejmuje badania naukowe i prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, co wyartykułował Pan w opisie sprawy,

-dążył Pan w sposób systematyczny do opracowania nowych narzędzi i rozwiązań niewystępujących dotychczas w Pana praktyce gospodarczej, a także rozwijał rozwiązania innowacyjne do funkcjonujących już u Pana rozwiązań, czyli Pana działalność jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – opisane prace wykonywane przez Pana, w ramach każdej z pięciu umów, mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wymaga przy tym podkreślenia, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak zaznaczył Pan w opisie sprawy, efekty Pana pracy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi (czasami częścią programu komputerowego), które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mamy zatem do czynienia w Pana sprawie z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Wskazuję także, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym –ma Pan obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczam przy tym, że w Pana sytuacji opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Jak Pan wskazał we wniosku od początku 2019 roku do końca 2021 roku był opodatkowany podatkiem liniowym i prowadził odrębną ewidencję na potrzeby realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Oblicza Pan wskaźniknexus zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo wskazał Pan, że ponieważ w ramach Pana działalności powstają utwory w rozumieniu prawa autorskiego, Pana wynagrodzenie zawiera przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz praw do utworów zależnych.

Zatem spełnia Pan przesłanki do skorzystania z omawianej preferencji podatkowej i opodatkowania 5% stawką podatkową kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. praw autorskich do programów komputerowych podlegających ochronie prawnej i tworzonych bezpośrednio przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując – kwalifikowane dochody uzyskane z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, opisane we wniosku, może Pan opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).