Interpretacja indywidualna z dnia 12 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-2.4011.73.2023.2.SD

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP BOX)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2023 roku złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 20 i 21 marca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód na mocy (…). Wyrok jest prawomocny. Wyrokiem Sądu Okręgowego w (…) przyznano prawa rodzicielskie obojgu rodzicom, jednak miejscem zamieszkania Państwa córki jest każdorazowo miejsce zamieszkania matki. Z tego związku posiada Pani jedną córkę, na którą sąd przyznał Pani alimenty. Ojciec dziecka wywiązuje się i płaci je regularnie.

Od momentu rozstania do (…) Pani były mąż zabierał Państwa córkę do siebie co drugi weekend od piątku do niedzieli. Pani córka przebywała u ojca również w święta, tydzień w trakcie ferii zimowych i 2-3 tygodnie w czasie letnich wakacji. Sytuacja diametralnie zmieniła się w marcu 2021 r., kiedy doszło do konfliktu pomiędzy nową rodziną Pani byłego męża a córką. Pani córka od marca 2021 r. nie przybywa już u swojego ojca. Nie była u niego ani jednego dnia. Ich kontakty są sporadyczne - kilka rozmów w miesiącu przez telefon i najwyżej jedno spotkanie w miesiącu, które odbywa się w samochodzie i trwa kilka minut. Jeśli chodzi o sprawy związane z wychowaniem Pani córki to Pani były mąż od momentu rozstania nigdy nie wykazywał zainteresowania Państwa córką, jej edukacją, zdrowiem i innymi potrzebami. To Pani dba o jej edukację - pilnuje lekcji i wszystkiego co jest z tym związane. Jeździ Pani na zebrania szkolne, kontaktuje się z wychowawcą w razie konieczności, wypełnia wszystkie niezbędne dokumenty. Kiedy Pani córka w 2020 r. w wyniku nieszczęśliwego wypadku złamała nos, to Pani jeździła z nią do szpitala i na wizyty kontrolne. Zainteresowanie Pani byłego męża w tej kwestii kończyło się na telefonie do Państwa córki, z pytaniem jak się czuje.

Pani córka od września 2022 r. uczęszcza do Zespołu Szkół(…)o profilu (…). Wszelkie formalności związane z jej pójściem do nowej szkoły załatwiała Pani sama, były mąż nie był nigdy zainteresowany czy w czymś trzeba pomóc. Pani córka do internatu jest wożona tylko i wyłącznie przez Panią. Pani były mąż nigdy nie zaproponował, że może Państwa córkę zawieźć. Wręcz przeciwnie kiedy poprosiła go Pani o pomoc odmówił uzasadniając to dużym wydatkiem na paliwo.

Cały ciężar wychowania córki spoczywa wyłącznie na Pani. Pani były mąż nie angażuje się na co dzień i nie podejmuje żadnych decyzji. Ze strony Pani byłego męża nie ma Pani żadnej pomocy. Oprócz alimentów nie dokłada się do żadnych dodatkowych kosztów. Kolonie czy wyjazdy na ferie finansuje Pani córce sama. Pani były mąż nie kupuje Państwa córce żadnych ubrań lub butów. Uważa Pani, że były mąż nie uczestniczy w żadnym stopniu w procesie wychowania Państwa córki, nie troszczy się o jej byt materialny oraz o jej rozwój emocjonalny.

W piśmie z 20 marca 2023 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że:

1. Przedmiotem wniosku jest zaistniały stan faktyczny;

2. Wskazała Pani przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji art. 6 ust. 4 c, 4 d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. Interpretacja ma dotyczyć roku 2021 i 2022;

4. Pani córka 29 kwietnia skończy (…) lat - ur. (…);

5. Pani córka mieszka wyłącznie z Panią w (…);

6. Nie mają Państwo ustalonej opieki naprzemiennej;

7. Świadczenie 500 + zostało przyznane Pani jako matce;

8. Wyrok rozwodowy z dnia (…). uprawomocnił się (…)

9. Nie zmieniła Pani stanu cywilnego;

10. Pani córka jest niepełnoletnia;

11. Pani córka nie uzyskiwała żadnych dochodów;

12. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej;

13. Nie uzyskiwała Pani innych dochodów;

14. Na pytanie: Czy w okresie, którego dotyczy wniosek do Pani i Pani córki miały zastosowanie przepisy:

-art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy),

-ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub

-ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z 6 lipca 2016 r. aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?

Odpowiedziała Pani, że ani do Pani ani do Pani córki nie miały zastosowania wymienione przepisy.

W piśmie z 21 marca 2023 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że uzyskuje Pani dochód z tytułu umowy o pracę i pracuje Pani wyłącznie u jednego pracodawcy.

Pytanie

Czy może Pani skorzystać z ulgi dla samotnego rodzica za okres podatkowy 2021 r. i 2022 r.?

Pani stanowisko w sprawie

Według Pani stanowiska, doprecyzowanego w uzupełnieniu wniosku, w sytuacji w jakiej się Pani znajduje związanej z wychowywaniem przez Panią małoletniej córki znajdą zastosowanie przepisy dotyczące samotnego wychowywania dziecka. Tym samym uważa Pani, że przysługuje Pani ulga podatkowa z tego tytułu za rok 2021i 2022.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

W myśl art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265 ze zm.):

Na podstawie art. 6 ust. 4d wskazanej ustawy, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw:

Według art. 6 ust. 4e cytowanej ustawy, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw:

Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw:

W świetle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Na mocy art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), wynika, że:

Wyjaśnić przy tym należy, że na gruncie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

Art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, stanowi, że:

Natomiast art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw stanowi, że:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

-posiadania przez rodzica statusu osoby samotnie wychowującej dziecko/dzieci;

-wychowywania przez rodzica samotnie w roku podatkowym dziecka/dzieci;

-nie uzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

-nie podlegania przez rodzica i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Należy jednak wskazać, że przepis art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym, określonym w tym przepisie, jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Przepis art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby.

Natomiast, kiedy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich.

Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do preferencyjnego rozliczenia powinny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z opisu sprawy wynika, że (…) roku Sąd Okręgowy w (…) rozwiązał Pani związek małżeński. Orzeczenie rozwodu uprawomocniło się 17 października 2018 r.Z tego związku ma Pani jedną córkę. Prawa rodzicielskie zostały przyznane obojgu rodzicom, a miejscem zamieszkania dziecka określono każdorazowo miejsce zamieszkania matki. Przedmiotem Pani wniosku jest zaistniały stan faktyczny. Ojciec dziecka regularnie płaci alimenty. Świadczenie 500 + zostało przyznane Pani.

Pani córka (…)skończy (…) lat, mieszka wyłącznie z Panią i nie uzyskuje żadnych dochodów. Z ojcem dziecka nie mają Państwo ustalonej opieki naprzemiennej. Nie zmieniła Pani stanu cywilnego, nie prowadzi Pani działalności gospodarczej oraz nie uzyskiwała Pani innych dochodów poza dochodami z tytułu umowy o pracę.

Od momentu rozstania do marca 2021 r. Pani były mąż zabierał Państwa córkę do siebie - co drugi weekend od piątku do niedzieli, w święta, tydzień w trakcie ferii zimowych i 2-3 tygodnie w czasie letnich wakacji. Od czasu konfliktu pomiędzy nową rodziną Pani byłego męża a Pani córką w marcu 2021 r. Pani córka od marca 2021 r, nie przybywa już u swojego ojca. Nie była u niego ani jednego dnia. Ich kontakty są sporadyczne - kilka rozmów w miesiącu przez telefon i najwyżej jedno spotkanie w miesiącu, które odbywa się w samochodzie i trwa kilka minut.

Pani były mąż nie wykazuje zainteresowania Państwa córką, jej edukacją, zdrowiem i innymi potrzebami. To Pani dba o jej edukację, jeździ na zebrania szkolne, kontaktuje się z wychowawcą oraz wypełnia wszystkie niezbędne dokumenty. To Pani jeździła z córką do szpitala i na wizyty kontrolne po złamaniu nosa. Zainteresowanie Pani byłego męża w tej kwestii kończyło się na telefonie do Państwa córki, z pytaniem jak się czuje.

Pani córka od września 2022 r. uczęszcza do Zespołu Szkół w (…) o profilu (…). Wszelkie formalności związane z pójściem do nowej szkoły załatwiała Pani sama, były mąż nie był nigdy zainteresowany pomocą. Pani córka do internatu jest wożona tylko i wyłącznie przez Panią. Pani były mąż nigdy nie zaproponował, że może Państwa córkę zawieźć. Wręcz przeciwnie kiedy poprosiła go Pani o pomoc odmówił, uzasadniając to dużym wydatkiem na paliwo.

Cały ciężar wychowania córki spoczywa wyłącznie na Pani. To Pani ponosi koszty ubioru, kolonii i ferii. Pani były mąż nie angażuje się, na co dzień i nie podejmuje żadnych decyzji. Nie ma Pani żadnej pomocy ze strony byłego męża. Oprócz alimentów nie dokłada się on do żadnych dodatkowych kosztów. Ojciec nie uczestniczy w żadnym stopniu w procesie wychowania Państwa córki, nie troszczy się o jej byt materialny oraz o jej rozwój emocjonalny.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, by osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym wychowuje dziecko, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust 4 za 2021 r. i art. 6 ust. 4c za 2022 r. - ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 lutego 2022 r. sygn. akt II FSK 1513/19, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „(…) przez wychowywanie dziecka rozumie się kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkami ściśle określonymi w ustawie) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w 2021 r. i w 2022 r. to Pani faktycznie wykonywała władzę rodzicielską w stosunku do swojej córki, tj. uczestniczyła w jej wychowaniu, sprawowała nad nią pieczę, troszczyła się o rozwój fizyczny i duchowy, zabezpieczała jej potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, dostarczała niezbędnych dóbr materialnych, organizowała ferie i wakacje, natomiast ojciec poza płaconymi alimentami oraz spędzaniem czasu z córką wyznaczonym przez sąd lub rzadziej, nie ponosił kosztów jej utrzymania, nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych, nie brał czynnego udziału w sprawach jej dotyczących związanych z jej kształceniem oraz zajęciami, to spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust 4 za 2021 r. i art. 6 ust. 4c za 2022 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przysługuje Pani prawo do skorzystania za lata 2021-2022 z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci na zasadach określonych w art. 6 ust 4 za 2021 r. i art. 6 ust. 4c za 2022 r. ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).