Interpretacja indywidualna z dnia 5 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.93.2023.2.AJB

Nieopodatkowanie czynności wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego w celu ich dalszego wynajmu oraz brak obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z ww. czynnością.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 9 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieopodatkowania czynności wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego w celu ich dalszego wynajmu oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z ww. czynnością. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 marca 2023 r. (data wpływu 15 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą: …, stanowiącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm., dalej: Ustawa VAT) i jest czynnym podatnikiem VAT. W związku z realizacją planów sukcesyjnych, w szczególności mających na celu zachowanie ciągłości prowadzenia działalności gospodarczej oraz zaangażowanie w działalność zstępnych, Wnioskodawca dokonał wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka) zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, obejmujący co do zasady wszystko co wchodziło na moment wniesienia aportu w skład majątku indywidualnej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, z wyłączeniem wybranych składników majątkowych mających pozostać zgodnie z wolą Wnioskodawcy przedmiotem jego własności po aporcie (dalej: Przedsiębiorstwo).

W ramach uzyskanej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 stycznia 2022 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.820.2021.2.PRP, Wnioskodawca uzyskał potwierdzenie, że Przedsiębiorstwo stanowiło przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy VAT. Wśród wskazanych składników majątkowych mających pozostać zgodnie z wolą Wnioskodawcy przedmiotem jego własności po aporcie wskazać należy w szczególności:

1.Nieruchomość zabudowana położona w ... (…), dla której Sąd Rejonowy w ... prowadzi księgę wieczystą numer …,

2.Nieruchomość zabudowana, położona w ... (…), dla której Sąd Rejonowy w ... prowadzi księgę wieczystą numer … (działki nr 1, 2, 3, 4) oraz … (działka nr 5),

3.Nieruchomość zabudowana, położona w … (…), dla której Sąd Rejonowy w ... prowadzi księgę wieczystą numer …,

(dalej łącznie jako: Nieruchomości).

Z tytułu wydatków związanych z Nieruchomościami, tj. ponoszonych przed aportem wydatków na nabycie, wybudowanie, wytworzenie, ulepszenie, modernizację itp., Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z tym Wnioskodawca odliczał VAT naliczony od ponoszonych wydatków na nabycie, wybudowanie, wytworzenie, ulepszenie, modernizację, itp. Nieruchomości. Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że genezą wyłączenia Nieruchomości z przedmiotu aportu była realizacja założeń sukcesyjnych oraz wynikających z nich ustaleń rodzinnych poczynionych przez Wnioskodawcę oraz innych członków rodziny, zgodnie z którymi Nieruchomości nie powinny być przenoszone na rzecz Spółki w ramach aportu. Po aporcie Spółka uzyskała prawo do korzystania z Nieruchomości w niezbędnym zakresie na podstawie zawartej długoterminowej umowy najmu Nieruchomości.

W związku z tym, po realizacji aportu Wnioskodawca nadal prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą: …, stanowiącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT i jest czynnym podatnikiem VAT, przy czym obecnie (tj. po realizacji aportu) działalność Wnioskodawcy obejmuje w szczególności wynajem Nieruchomości na rzecz Spółki stanowiący odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 Ustawy VAT.

Obecnie Wnioskodawca planuje wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności oraz alokowanie jej do majątku prywatnego Wnioskodawcy. W związku z wycofaniem Nieruchomości z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności nastąpi:

a.złożenie przez Wnioskodawcę oświadczenia o wycofaniu Nieruchomości do majątku prywatnego,

b.wykreślenie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych,

c.przygotowanie protokołu likwidacji środka trwałego,

d.sporządzenie protokołu przekazania środka trwałego.

Protokół przekazania środka trwałego będzie zawierał:

a.datę sporządzenia protokołu (dzień przekazania środka trwałego),

b.dane Wnioskodawcy - nazwa, adres, NIP,

c.określenie składnika majątku, który jest przekazywany - nazwa, numer w dotychczasowej ewidencji środków trwałych, adres,

d.podpis Wnioskodawcy.

Niezależnie od wycofania Nieruchomości do majątku prywatnego, Wnioskodawca w niezmienionym zakresie będzie wynajmował Nieruchomości na rzecz Spółki na podstawie zawartej umowy najmu w ramach tzw. najmu prywatnego. Ponadto, Wnioskodawca w związku z udostępnianiem Nieruchomości Spółce pozostawać będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Nieruchomości po wycofaniu z działalności gospodarczej , przeznaczone będą do dalszego wynajmu i nadal będą wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych do czynności opodatkowanych. Nieruchomości w dalszym ciągu będą wykorzystywane przez Spółkę w takich samych celach jak dotychczas, tj. Spółka będzie z nich korzystała w zakresie bieżącej działalności gospodarczej. Oznacza to, że Nieruchomości wycofane z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności nie będą wykorzystywane na cele osobiste Wnioskodawcy ani innych osób, lecz służyć będą działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT prowadzonej przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy VAT (nieprowadzącego jednak działalności gospodarczej lub pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.; dalej: Ustawa PIT) oraz niebędącego jednocześnie przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (tekst jednolity Dz. U. z 2023 r., poz. 221 ze zm.; dalej: Prawo przedsiębiorców).

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazano, że nieruchomości objęte zakresem postawionych pytań mają charakter niemieszkalny – są to wyłącznie nieruchomości wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Spółki. Przed wycofaniem Nieruchomości objętych zakresem postawionych pytań z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu ww. Nieruchomości jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT. Jednocześnie Wnioskodawca pragnie podkreślić, że obecnie wynajmowanie Nieruchomości realizowane jest w ramach działalności gospodarczej, a nie najmu prywatnego (najem prywatny będzie realizowany po planowanym wycofaniu Nieruchomości do majątku prywatnego). Obecnie usługa najmu nie podlega zwolnieniu z VAT. Po wycofaniu Nieruchomości objętych zakresem postawionych pytań z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu ww. Nieruchomości będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT (tak, jak ma to miejsce obecnie, tj. przed wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego). Po wycofaniu usługa najmu Nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT.

Pytania

1.Czy wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego w ramach operacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego będzie podlegać opodatkowaniu VAT?

2.Czy wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego w ramach operacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego w ramach operacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2.eksport towarów,

3.import towarów na terytorium kraju,

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie, w świetle art. 45 Kodeksu cywilnego nie ulega wątpliwości, że Nieruchomości stanowią rzeczy, a zatem mogą zostać uznane za towary w rozumieniu Ustawy VAT.

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT rozumie się również:

1.przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub wspólników,

2.wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powyższego przepisu wynika, że obok typowej dostawy towarów ustawodawca wskazuje także, jakie jeszcze inne czynności uważa za zrównane z dostawą. Czynności te uważane będą za dostawę, zaś podmiot je wykonujący będzie traktowany tak, jakby dokonywał dostawy towarów, mimo, że z perspektywy prawnej nie dochodzi do sprzedaży towarów. Jedną z tego typu czynności jest przekazanie nieruchomości do majątku osobistego przedsiębiorcy, jeżeli spełnione łącznie zostają dwie następujące przesłanki:

1.przekazanie następuje na cele osobiste m.in. podatnika oraz

2.z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów (nieruchomości) lub ich części składowych podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ustawa VAT nie definiuje pojęcia celów osobistych, można jednak przyjąć, że przez cele osobiste podatnika należy rozumieć zaspokajanie jego potrzeb osobistych (w odniesieniu do nieruchomości będą to np. własne cele mieszkaniowe). Zatem, nie będzie to dotyczyć sytuacji zmiany sposobu wykorzystywania danych towarów, np. z wykorzystywania ich w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na przeznaczenie ich na wynajem poza tą działalnością. W takim wypadku nie dochodzi bowiem do zaspokojenia potrzeb osobistych w rozumieniu podatku VAT, bowiem sposób ich wykorzystania po wskazanej modyfikacji jest także uznawany za działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy VAT, a tym samym nie może stanowić zaspokajania potrzeb osobistych w rozumieniu Ustawy VAT.

Należy zauważyć, że w sytuacji opisanej w ramach zdarzenia przyszłego nie dojdzie do zmian własnościowych w odniesieniu do przedmiotowych Nieruchomości, bowiem obecnie stanowią one własność Wnioskodawcy, co nie ulegnie zmianie po dokonaniu zaplanowanych działań opisanych w zdarzeniu przyszłym. Nie dojdzie zatem ani do darowizny wskazanej w art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT, ani przekazania na rzecz innych osób wskazanych w art. 7 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT. Co więcej, należy wskazać, że przeniesienie Nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie dokonane na cele osobiste Wnioskodawcy, ponieważ w dalszym ciągu Nieruchomości będą wykorzystywane na cele działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy VAT w formie najmu prywatnego realizowanego na rzecz Spółki.

Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy wskazany wyżej przepis nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast na podstawie art. 15 ust. 2 Ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że wycofanie Nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie spowoduje zmiany sposobu ich wykorzystania. Oznacza to, że wycofane Nieruchomości w dalszym ciągu będą służyć prowadzeniu określonej działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy VAT.

Wnioskodawca będzie oddawać Nieruchomości Spółce do odpłatnego korzystania w ramach tzw. najmu prywatnego, co stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy VAT i będzie podlegać opodatkowaniu VAT. W związku z tym nie dojdzie do przekazania Nieruchomości na cele osobiste.

Nieruchomości będą nadal stanowić składniki majątku wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT.

W konsekwencji nie dojdzie do spełnienia jednej z wymienionych w art. 7 ust. 2 Ustawy VAT przesłanek uznania przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów opodatkowaną VAT. Analogiczne stanowisko jest prezentowane przez przedstawicieli doktryny prawa podatkowego. Przykładowo, zgodnie z poglądem J. Matarewicza już samo założenie, że hipotetycznie w przyszłości będzie dochodziło do komercyjnego wynajmowania nieruchomości wycofywanych z ewidencji środków trwałych i przenoszonych do majątku prywatnego, wyłącza możliwość uznania, że przekazanie nieruchomości następuje na cele osobiste. W takim przypadku w ogóle nie dochodzi do czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Przekazanie składnika do majątku prywatnego może pozostawać neutralne podatkowo, jeżeli podatnik będzie kontynuował wykorzystanie składników tego majątku w ramach czynności opodatkowanych VAT. Czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych - w sytuacji gdy będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych - nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku VAT - nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług (J. Matarewicz [w:] Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2023, art. 7).

Stanowisko to potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

1.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 listopada 2022 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.540.2022.4.OS,

2.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 września 2022 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.420.2022.1.MWJ,

3.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 stycznia 2022 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR.

Ad. 2

W zakresie pytania nr 2, w ocenie Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego w ramach operacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego nie będzie skutkowało obowiązkiem korekty podatku naliczonego VAT.

W odniesieniu do kwestii korekty podatku naliczonego VAT oraz zwrotu odliczonego podatku w związku z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 Ustawy VAT.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania nieruchomości lub innych rzeczy, co do których podatnik miał prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego VAT w momencie nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie, podatnik co do zasady ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 Ustawy VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Według art. 91 ust. 2 Ustawy VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1. podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Jak stanowi art. 91 ust. 3 Ustawy VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Kwestię tę reguluje art. 91 ust. 4 Ustawy VAT.

Natomiast stosownie do art. 91 ust. 5 Ustawy VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Według art. 91 ust. 6 Ustawy VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 Ustawy VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a Ustawy VAT).

Z przywołanych wyżej przepisów art. 86 i art. 91 Ustawy VAT wynika, że podatnik jest zobowiązany do dokonania ewentualnej korekty odliczonego bądź nieodliczonego podatku VAT w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Wobec powyższego Wnioskodawca byłby zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku, gdyby w związku z wycofaniem Nieruchomości do jego majątku prywatnego doszło do zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Do takiego zdarzenia mogłoby dojść na skutek zmiany przeznaczenia Nieruchomości, tj. zaprzestania wykorzystywania ich do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym taka sytuacja nie będzie mieć jednak miejsca, ponieważ Nieruchomości zostaną oddane do odpłatnego korzystania w ramach czynności opodatkowanej VAT, tj. odpłatnego świadczenia usług w postaci najmu Nieruchomości na rzecz Spółki. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, niezależnie od wycofania Nieruchomości do majątku prywatnego, Wnioskodawca w niezmienionym zakresie będzie wynajmował Nieruchomości na rzecz Spółki na podstawie zawartej umowy najmu w ramach tzw. najmu prywatnego. Ponadto, Wnioskodawca w związku z udostępnianiem Nieruchomości Spółce pozostawać będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Ponadto, Nieruchomości w dalszym ciągu będą wykorzystywane przez Spółkę w takich samych celach jak dotychczas, tj. Spółka będzie z nich korzystała w zakresie bieżącej działalności gospodarczej. Oznacza to, że Nieruchomości wycofane z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności nie będą wykorzystywane na cele osobiste Wnioskodawcy ani innych osób, lecz służyć będą działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT prowadzonej przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy VAT (nieprowadzącego jednak działalności gospodarczej lub pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy PIT oraz niebędącego jednocześnie przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców).

Stanowisko to potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

1.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 listopada 2022 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.540.2022.4.OS,

2.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 września 2022 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.420.2022.1.MWJ,

3.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 stycznia 2022 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR,

4.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 listopada 2021 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.784.2021.1.AB,

5.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 czerwca 2020 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.174.2020.2.AM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Z kolei na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360, z późn. zm.):

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu Cywilnego:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów nieruchomości o charakterze niemieszkalnym będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że będąc czynnym podatnikiem VAT planuje Pan wycofanie Nieruchomości o charakterze niemieszkalnym z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności oraz alokowanie jej do majątku prywatnego. Niezależnie od wycofania Nieruchomości do majątku prywatnego, w niezmienionym zakresie będzie Pan wynajmował Nieruchomości na rzecz Spółki na podstawie zawartej umowy najmu w ramach tzw. najmu prywatnego. Ponadto, w związku z udostępnianiem Nieruchomości Spółce pozostawać będzie Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Nieruchomości po wycofaniu z działalności gospodarczej, przeznaczone będą do dalszego wynajmu i nadal będą wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych do czynności opodatkowanych. Nieruchomości w dalszym ciągu będą wykorzystywane przez Spółkę w takich samych celach jak dotychczas, tj. Spółka będzie z nich korzystała w zakresie bieżącej działalności gospodarczej. Zarówno przed, jak i po wycofaniu Nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu jest i będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że po wycofaniu działalności gospodarczej Nieruchomości będą przez Pana wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu. Ww. Nieruchomości nie można uznać za majątek prywatny, bowiem oddanie ww. składników majątku w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przechodząc do kwestii objętych zakresem pytania nr 1, należy wskazać, że – jak wynika z okoliczności sprawy - Nieruchomości objęte zakresem pytań po ich wycofaniu z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nadal będą wykorzystywane przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych, niekorzystających ze zwolnienia z VAT. Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania ww. Nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na Pana cele osobiste. Co za tym idzie czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem pytania nr 2 wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy:

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do składników majątkowych będących przedmiotem wycofania z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej.

W opisie sprawy wskazał Pan, że Nieruchomości po wycofaniu z działalności gospodarczej, przeznaczone będą do dalszego wynajmu i nadal będą wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych do czynności opodatkowanych, niekorzystających ze zwolnienia z VAT. Natomiast w związku z udostępnianiem Nieruchomości Spółce pozostawać będzie Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Zatem w okoliczności niniejszej sprawy nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia Nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty. W opisanym zdarzeniu przyszłym Nieruchomości zarówno przed, jak i po wycofaniu ich z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej, będą przez Pana wykorzystywane cały czas w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, niekorzystających ze zwolnienia z VAT.

W konsekwencji, wycofanie z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej Nieruchomości na potrzeby wynajmu na rzecz Spółki nie spowoduje obowiązku dokonania przez Pana korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 1-8 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 259; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).