Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 30 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.50.2023.3.MD

Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości oraz prawo do odliczenia przez Kupującego podatku naliczonego z tytułu jej nabycia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości oraz prawa do odliczenia przez Kupującego podatku naliczonego z tytułu jej nabycia. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 marca 2023 r. (wpływ 27 marca 2023 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

W. Sp. z o.o.

(ul. …);

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

O. Sp. z o.o.

(ul. …);

Opis zdarzenia przyszłego

1.Opis transakcji

O. sp. z o.o. („Sprzedający”) jako Sprzedający oraz spółka W. sp. z o.o. (dalej „Kupujący”) jako Kupujący planują zawrzeć umowę sprzedaży (dalej: „Umowa” lub „Transakcja”) nieruchomości położonej w … przy ul. …., ul. …. oraz ul. K. … (Dalej: „Nieruchomość”).

W ramach Transakcji Sprzedający przeniesie wszelkie prawa do dokumentacji dotyczące inwestycji na Nieruchomości na Kupującego, w tym w szczególności:

- prawa własności intelektualnej, prawo własności nośników dokumentacji projektowej objętej prawami własności intelektualnej oraz gwarancje i rękojmie z umowy o prace projektowe, w szczególności autorskie prawa majątkowe (w tym także prawo własności nośników) do kompletnej dokumentacji projektowej inwestycji (projekt budowlany), do której została wydana Decyzja o pozwoleniu na budowę nr …, z treści której wynika, że zatwierdzono projekt zagospodarowania działki oraz projekt architektoniczno-budowlany i udzielono pozwolenia na budowę dla Sprzedającego obejmujące budowę (...) budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, w tym (...) budynków jednolokalowych typu B1, (...) budynków dwulokalowych typu A2 oraz (...) budynków dwulokalowych typu B2 wraz z zagospodarowaniem terenu oraz infrastrukturą techniczną na działce nr ew. 1 z obrębu … przy ul. …. w dzielnicy …. m. ….,

- prawo Decyzji o pozwoleniu na budowę nr … zatwierdzającej projekt zagospodarowania działki oraz projekt architektoniczno-budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę,

- prawa do wszelkich innych opinii, decyzji oraz postanowień administracyjnych i urzędowych dotyczących planowanej budowy na działce o nr ew. 1 położonej w …., dzielnicy ….

Strony Umowy zobowiążą się także do zawarcia cesji umowy o prace projektowe w formie porozumienia trójstronnego, na podstawie którego Sprzedający przeniesie swoje prawa i obowiązki z umowy o prace projektowe na Kupującego. Porozumienie ma zostać zawarte do dnia (...) stycznia 2023 roku.

2.Opis strony transakcji – Sprzedający

Sprzedający jest spółką prawa polskiego, posiadającą siedzibę na terytorium Polski. Przeważający przedmiot działalności Sprzedającego stanowi kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (kod PKD 68.10.Z). Sprzedający jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT i na moment zawarcia Transakcji będzie spełniał definicję podatnika zgodnie z art. 15 ustawy VAT. Sprzedający w Umowie oświadczy, że nie jest spółką kontrolowaną przez Skarb Państwa.

3.Opis strony transakcji – Kupujący

Kupujący jest spółką prawa polskiego, posiadającą siedzibę na terytorium Polski. Kupujący posiada status cudzoziemca w rozumieniu przepisów art. 1 ust. 2 pkt 4 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Ustawa z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców Dz. U. z 2017 r., poz. 2278, ze zm.). Przeważający przedmiot działalności Kupującego stanowi realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (kod PKD 41.10.Z). Kupujący spełnia definicję podatnika VAT zgodnie z art. 15 ustawy VAT.

4.Opis przedmiotu transakcji – Nieruchomość

Przedmiotem Transakcji będzie niezabudowana nieruchomość położona w … przy ul. …, ul. … oraz ul. …, stanowiąca działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 1, znajdująca się w obrębie ewidencyjnym nr …, o powierzchni … ha, dla której Sąd Rejonowy dla … w .., (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr … (Dalej: „KW”).

Nieruchomość sklasyfikowana jest w KW jako grunty orne oznaczone symbolem R, jednak zgodnie z zaświadczeniem wydanym z upoważnienia Prezydenta m. …, działka o numerze ewidencyjnym 1, z obrębu … położona przy ul. … (...) ul. … w Dzielnicy …. m. … położona jest na terenie, który został przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną „MN” i komunikację „K”. Dodatkowo w KW Nieruchomości zostały odnotowane następujące informacje:

- wpis służebności przesyłu na rzecz firmy … Sp. z o.o. w …, nieodpłatnej i na czas nieokreślony – służebność przesyłu polegająca na korzystaniu z Nieruchomości w celu wybudowania (...) elektroenergetycznych linii kablowych nN, (...) elektroenergetycznych linii kablowych SN, (...) złączy elektroenergetycznych, stacji transformatorowej 15 kV (wraz z infrastrukturą A. tj. szafą M. oraz infrastrukturą T. tj. torem antenowym i anteną; wraz z otokiem uziemiającym o szerokości 0,5 m) wraz z wszelkimi obiektami i urządzeniami niezbędnymi do ich eksploatacji, a także użytkowaniu drogi dojazdowej i korzystaniu z miejsc parkingowych dla pojazdów Spółki oraz korzystaniu przez uprawnioną Spółkę oraz podmioty przez nią upoważnione z tych urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem, a także swobodnym całodobowym prawie wstępu, przechodu, przejazdu, oraz dostępu do urządzeń elektroenergetycznych linii kablowych, złączy, stacji transformatorowej, infrastruktury …, infrastruktury …, w tym przy użyciu ciężkiego sprzętu, w celu eksploatacji, naprawy, remontów, konserwacji, modernizacji, usuwania awarii, demontażu oraz rozbudowy, dołożenia dodatkowych linii kablowych i przyłączania nowych odbiorców – w obrębie pasa gruntu wzdłuż przebiegu elektroenergetycznych linii kablowych, złączy kablowych oraz w obrębie pomieszczenia stacji transformatorowej o powierzchni (...) m2 i w obrębie budynku i jego zewnętrznej elewacji na potrzeby infrastruktury .. i …, których położenie zostało oznaczone kolorami czerwonym i niebieskim, zaś zakres służebności kolorem pomarańczowym, na załączniku graficznym do aktu stanowiącego podstawę wpisu, a ponadto na zaniechaniu zabudowy i dokonywania nasadzeń w pasie gruntu wzdłuż przebiegu linii elektroenergetycznych i na gruncie zabudowanym innymi urządzeniami,

- Nieruchomość obciążona jest hipotekami zabezpieczającymi wierzytelności obligatariuszy obligacji serii A oraz wierzytelności obligatariuszy obligacji serii B wyemitowanych przez Sprzedającego.

Sprzedający nabył tytuł prawny do Nieruchomości od osób fizycznych na podstawie umów sprzedaży zgodnie z aktem notarialnym z (...) kwietnia 2022 r., Rep. A Nr …. Ponadto:

-Nieruchomość poza dozwolonymi obciążeniami, przez które Strony rozumieją służebności na rzecz gestorów mediów oraz hipoteki, nie jest obciążona żadnymi ograniczonymi prawami,

-Nieruchomość nie była i nie jest objęta umowami najmu, dzierżawy ani użyczenia, a ponadto Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości do wykonywania czynności zwolnionych z VAT,

-Nieruchomość nie jest przedmiotem żadnych postępowań egzekucyjnych, sądowych ani administracyjnych,

-Nieruchomość jest niezabudowana, tj. nie są na niej posadowione żadne budynki, budowle, urządzenia ani inne obiekty budowlane (w tym należące do osób trzecich), a jej granice nie są sporne,

-Nieruchomość nie znajduje się na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej,

-Działka gruntu nr 1 posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej – ul. … ul. K… i ul. …,

-Nieruchomość nie jest nieruchomością rolną w rozumieniu przepisów ustawy KC i ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego (Ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego Dz. U. z 2022 r., poz. 2569, ze zm.).

-Sprzedający posiada Nieruchomość w sposób niezakłócony i nie prowadzi z właścicielami, wieczystymi użytkownikami ani osobami trzecimi będącymi posiadaczami nieruchomości sąsiadujących z Nieruchomością żadnych sporów dotyczących, w szczególności, granic, immisji, służebności, praw bądź dostępu,

-W stosunku do Nieruchomości nie toczą się żadne postępowania dotyczące wywłaszczenia, podziału, scalenia lub postępowania egzekucyjne i nie istnieją podstawy do wszczęcia takiego postępowania wobec Nieruchomości,

-Nieruchomość nie jest wyodrębniona organizacyjnie lub finansowo w przedsiębiorstwie Sprzedającego ani nie został sporządzony przez Sprzedającego odrębny bilans lub rachunek zysków i strat w odniesieniu do Nieruchomości,

-W części działki stanowiącej Nieruchomość, od strony ul. … znajduje się fragment nieruchomego zabytku archeologicznego (stanowiska archeologicznego) oznaczonego jako …: cmentarzysko …, ujętego w gminnej ewidencji zabytków zarządzeniem Prezydenta … nr … z dnia (...) stycznia 2013 r. Z zastrzeżeniem zdania pierwszego, na Nieruchomości nie znajdują się jakiekolwiek inne zabytki nieruchome,

Nieruchomość nie jest również wpisana do rejestru zabytków i nie jest objęta żadną inną formą ochrony zabytków (poza wpisem do gminnej ewidencji zabytków opisanym w zdaniu pierwszym niniejszego punktu). Na Nieruchomości nie są też prowadzone badania archeologiczne, w rozumieniu ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami Dz. U. z 2022, poz. 840, ze zm.),

-Przeciwko Sprzedającemu nie jest prowadzone postępowanie upadłościowe, likwidacyjne lub restrukturyzacyjne,

-Przeciwko Sprzedającemu nie toczyły się postępowania egzekucyjne ani żadne inne, które w jakikolwiek sposób mogłyby ograniczyć prawo zbycia przedmiotu umowy,

-W odniesieniu do Nieruchomości została wydana na rzecz Sprzedającego przez Prezydenta … ostateczna i prawomocna decyzja o pozwoleniu na budowę nr … zatwierdzająca projekt zagospodarowania działki oraz projekt architektoniczno-budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę (...) budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, w tym (...) budynków jednolokalowych typu B1, (...) budynków dwulokalowych typu A2 oraz (...) budynków dwulokalowych typu B2 wraz z zagospodarowaniem terenu oraz infrastrukturą techniczną na działce nr ew. 1 z obrębu … przy ul. …. w dzielnicy …. m. ….

5.Pozostałe informacje

Strony Umowy nie są i na moment Transakcji nie będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy VAT. Zarówno Kupujący, jak i Sprzedający będą w momencie zawarcia Transakcji zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i spełniali ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 ustawy VAT.

Płatność z tytułu Transakcji nastąpi na podstawie umowy przekazu. Płatność zostanie dokonana bezpośrednio na rachunek depozytowy notariusza z rachunku bankowego podmiotu trzeciego. Podmiot trzeci zapewni finansowanie Transakcji Kupującemu.

Przedmiotowa Nieruchomość będzie wykorzystana przez Kupującego wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto, Sprzedający uzyskał interpretację indywidualną z (...) r., sygn. (...), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że Sprzedającemu przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia Nieruchomości, z uwagi na to, że przedmiotowe nabycie podlega przepisom ustawy o VAT, a Sprzedający ma zamiar wykorzystywać Nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W uzupełnieniu wniosku dokonanym w odpowiedzi na wezwanie wskazali Państwo następujące informacje.

Kupujący nabył opisane we wniosku nieruchomości niezabudowane w celu wykorzystania do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na realizacji przedsięwzięcia developerskiego (zgodnej z PKD Spółki tj. 41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych), w ramach którego powstaną lokale przeznaczone do sprzedaży opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Kupujący zamierza wykorzystać opisane we wniosku Nieruchomości w realizacji inwestycji z lokalami na sprzedaż. Kupujący zamierza wykorzystać Nieruchomość wyłącznie do wykonywania działalności opodatkowanej VAT.

Na chwilę obecną Nieruchomości są niezabudowane i dopiero planowana jest realizacja inwestycji budowlanej z lokalami na sprzedaż, zatem w oparciu o te Nieruchomości oraz prawa opisane we wniosku Kupujący nie zamierza kontynuować działalności Sprzedającego bez angażowania dodatkowych składników majątkowych (Kupujący będzie angażował dodatkowe składniki majątkowe w celu realizacji inwestycji). Przedmiot transakcji jest niewystarczający, aby prowadzić działalność wynikającą z decyzji przewidującą budowę inwestycji mieszkaniowej.

Nieruchomości oraz prawa będące przedmiotem Transakcji nie są wyodrębnione organizacyjnie (tj. nie występują w strukturze organizacyjnej w prowadzonym przedsiębiorstwie Sprzedającego) ani finansowo (tj. poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych nie jest możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej części przedsiębiorstwa Sprzedającego i oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów tej części przedsiębiorstwa) w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego, ani nie został sporządzony przez Sprzedającego odrębny bilans lub rachunek zysków i strat w odniesieniu do Nieruchomości. W związku z tym przedmiot Transakcji jest, w sposób oczywisty, niewystarczający, aby prowadzić działalność wynikającą z Decyzji WZ, przewidującą budowę inwestycji mieszkaniowej, a tym samym, zdaniem Wnioskodawców, Nieruchomości oraz prawa będące przedmiotem Transakcji nie stanowią wyodrębnionej organizacyjnie całości, która będzie w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku tj. posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Na pytanie Organu zadane w wezwaniu: „Czy działka na moment planowanej sprzedaży będzie stanowić grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego bądź zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym?” wskazali Państwo, że: „Tak, ponieważ ta Nieruchomość nie jest nieruchomością rolną w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego i ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 roku o kształtowaniu ustroju rolnego, bowiem zgodnie ze zmianą uproszczonego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla (...) (zatwierdzonego Uchwałą Nr … Rady Gminy … w dniu (...) listopada 1994 roku) zatwierdzoną Uchwałą Nr … Rady Gminy …. z dnia (...) kwietnia 2000 roku (ogłoszoną w Dz. Urz. Woj. … Nr … poz. … dnia (...) czerwca 2000 r.) działka nr ew. 1 z obrębu … położona przy ul. …. na terenie Dzielnicy … m. … znajduje się na terenie, który przeznaczony został pod zabudowę mieszkaniowa jednorodzinną „MN” i komunikację „K” – dotyczy ulicy … . i … (ulic dojazdowych).”

Na pytanie Organu: Czy tereny o różnym przeznaczeniu w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego są oddzielone liniami rozgraniczającymi? Wskazali Państwo, że działka nr ew. 1 (przedmiotowa Nieruchomość) oraz działka nr ew. 2 zostały wydzielone z działki nr ew. 3. Nieruchomości wydzielone są liniami rozgraniczającymi teren inwestycji.

Mając na uwadze, że symbol MN oznacza zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, natomiast symbol „K” oznacza komunikację oraz że została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę oraz zatwierdzono projekt zagospodarowania działki, jak również projekt architektoniczno-budowlany i udzielono pozwolenia na budowę należy uznać, że Nieruchomość ta stanowi tereny przeznaczone pod zabudowę.

Stanowisko archeologiczne, którego fragment znajduje się na przedmiotowej Nieruchomości, nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 2351 ze zm.).

Żadna ze stron wniosku nie jest właścicielem stanowiska archeologicznego.

Pytania

1)Czy Transakcja będzie podlegała przepisom ustawy o VAT i nie będzie podlegała wyłączeniu, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

2)Czy z tytułu nabycia Nieruchomości, Kupujący będzie uprawniony do pełnego odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze (fakturach) wystawionej przez Sprzedającego dokumentującej dostawę Nieruchomości?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Stron Transakcji:

Ad 1 Transakcja będzie podlegała przepisom ustawy o VAT i nie będzie podlegała wyłączeniu, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad 2 Z tytułu nabycia Nieruchomości, Kupujący będzie uprawniony do pełnego odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze (fakturach) wystawionej przez Sprzedającego dokumentującej dostawę Nieruchomości.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

1.Definicja przedsiębiorstwa

Ustawa VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa, dlatego aby dokonać analizy pojęcia przedsiębiorstwa lub jej zorganizowane części należy odnieść się do art. 551 ustawy KC, który wskazuje, że przedsiębiorstwo jest to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

-oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (firma przedsiębiorstwa),

-własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

-prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

-wierzytelności,

-prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

-koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej,

-majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

-tajemnice przedsiębiorstwa,

-księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Dla celów podatku VAT należy stosować definicję przedsiębiorstwa wskazaną w ustawie KC, co potwierdziła zarówno linia orzecznicza, jak i ugruntowana praktyka podatkowa. Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się, że w celu uznania określonych składników majątkowych za przedsiębiorstwo muszą one stanowić całość pod względem organizacyjnym oraz funkcjonalnym. Jak wskazano w indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z dnia 24 lutego 2020 r., znak sprawy: 0114-KDIP1-1.4012.736.2019.2.RR: Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości – wyrok NSA z dnia 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11). Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Należy również zwrócić uwagę, iż przedsiębiorstwo nie jest tylko sumą jego składników, ale także ich zorganizowanym zespołem, co jest uwidocznione w ustawowej definicji przedsiębiorstwa oraz zaakcentowane w wielu wyrokach wydanych przez sądy.

Zastosowanie w art. 551 ustawy KC wyrażenia „w szczególności” powoduje, iż katalog ten jest katalogiem otwartym i stanowi przykładowe wymienienie elementów wchodzących w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy KC. Należy podkreślić, że nie każde działające w przestrzeni gospodarczej przedsiębiorstwo musi składać się ze wszystkich elementów, które zostały wymienione przez ustawodawcę w katalogu otwartym zawartym w art. 551 ustawy KC (część z tych elementów może bowiem nie istnieć), ale należy mieć na uwadze, że przedsiębiorstwo powinno być całością pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

2.Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa

Definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej jako „ZCP”) ustawodawca do ustawy o VAT wprowadził w art. 2 pkt 27e tej ustawy, zgodnie z którym pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Analiza powyższej definicji prowadzi do wniosku, iż o ZCP można mówić w sytuacji, w której zespół składników materialnych i niematerialnych spełnia łącznie następujące przesłanki:

- stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, pozostających w funkcjonalnym związku i przeznaczonych do wykonywania określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);

- posiada określone, wydzielone miejsce w strukturze organizacyjnej istniejącego przedsiębiorstwa (wyodrębnienie organizacyjne);

- jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe);

- zespół tychże składników materialnych i niematerialnych może stanowić odrębne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Dla oceny, czy w danym przypadku transakcja dotyczy przedsiębiorstwa lub jego części, istotne jest również orzecznictwo TSUE. Przykładowo, w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01, Zita Modes. TSUE podkreślił, iż pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Warunkiem uznania, iż do takiego zbycia doszło jest kontynuowanie działalności gospodarczej za pomocą tych składników przez nabywcę, a nie natychmiastowa jej likwidacja przez tego nabywcę. W wyroku tym TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego.

Zatem, przy ocenie czy zbywane składniki należy traktować jako przedsiębiorstwo/zorganizowaną część przedsiębiorstwa, należy uwzględnić ww. kryteria wynikające z orzecznictwa TSUE:

-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Kupujący nie prowadzi w oparciu o Nieruchomość działalności polegającej na zbywaniu lokali. Na chwilę obecną Nieruchomość jest niezabudowana i dopiero planowana jest realizacja inwestycji budowlanej z lokalami na sprzedaż.

A zatem, zdaniem Wnioskodawców, przedmiot transakcji jest, w sposób oczywisty, niewystarczający, aby prowadzić działalność, która wynika z wyżej wskazanego pozwolenia na budowę, przewidującego budowę inwestycji mieszkaniowej.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, iż Nieruchomość nie jest wyodrębniona organizacyjnie lub finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego, ani nie został sporządzony przez Sprzedającego odrębny bilans lub rachunek zysków i strat w odniesieniu do Nieruchomości.

W związku z tym, w świetle ww. orzecznictwa TSUE oraz przytoczonych przepisów prawa, zdaniem Wnioskodawców, nie można uznać, że przedmiot Transakcji stanowi zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawców, Transakcja podlega przepisom ustawy o VAT i nie podlega wyłączeniu o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 2

Jak wynika z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przepisach art. 88 ust. 1-3a wymieniono przypadki w których nabywcy nie przysługuje prawo do odliczenia VAT:

1.Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

1)(uchylony);

2)(uchylony);

3)(uchylony);

4)usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

a)(uchylona),

b)nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;

c)usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.

5)(uchylony).

1a)Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do wydatków, o których mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3.

2.(uchylony).

3.(uchylony).

3a)Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a)wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b)(uchylona);

2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3)(uchylony);

4)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a)stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b)podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c)potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;

5)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6)(uchylony);

7)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Z ww. przepisów wynika, że koniecznym warunkiem odliczenia VAT jest wystawienie faktury dokumentującej transakcję opodatkowaną podatkiem VAT.

Jak wykazano w pkt 1 powyżej, zdaniem Wnioskodawców, Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT i nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W dalszej kolejności, w ocenie Wnioskodawców, należy przeanalizować, czy dostawa Nieruchomości nie będzie podlegała żadnemu zwolnieniu z VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zważywszy, iż:

- Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości do działalności zwolnionej z VAT, oraz

- Sprzedającemu przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia Nieruchomości,

-dostawa Nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy VAT – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa gruntów niezabudowanych jedynie w sytuacji, gdy nie są one – zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy VAT – terenami budowlanymi, czyli nie są przeznaczone pod zabudowę.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej zdarzenie przyszłe, mimo wskazania w KW Nieruchomości klasyfikacji działki jako grunty orne oznaczone symbolem R, do odpowiedniej klasyfikacji na gruncie podatku VAT przyjmuje się informacje pochodzące z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze zmianą uproszczonego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla … zatwierdzoną Uchwałą Rady Gminy … działka nr ew. 1 z obrębu … położona przy ul. .. na terenie Dzielnicy … m. … znajduje się na terenie, który przeznaczony został pod zabudowę mieszkaniowa jednorodzinną „MN” i komunikację „K” , a więc nie można uznać, że przedmiotowa Nieruchomość stanowi teren niezabudowany inny niż teren budowlany. Potwierdza to również uzyskana decyzja o pozwoleniu na budowę nr … zatwierdzająca projekt zagospodarowania działki oraz projekt architektonicznobudowlany i udzielająca pozwolenia na budowę (...) budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej na przedmiotowej Nieruchomości. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawców należy zauważyć, że przedmiotowa Nieruchomość stanowi tereny budowlane.

Tym samym, mając na uwadze, iż Nieruchomość stanowi teren budowlany – dostawa Nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, dostawa Nieruchomości nie będzie zwolniona z VAT.

Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomość wyłącznie do wykonywania działalności opodatkowanej VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawców, Kupujący, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego przy nabyciu Nieruchomości.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawców, z tytułu nabycia Nieruchomości, Kupujący będzie uprawniony do pełnego odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze (fakturach) wystawionej przez Sprzedającego dokumentującej dostawę Nieruchomości.

Powyższe zostało potwierdzone w licznych interpretacjach podatkowych, jak np.:

- indywidualna interpretacja podatkowa DKIS z dnia 3 stycznia 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.528.2021.4.ST: „W świetle powyższych okoliczności należy wskazać, że nieruchomość spełnia definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, bowiem zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy działka ta może być przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne z funkcją usługową i niezbędną infrastrukturą techniczną. Zatem, należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży przedmiotowej działki, nie będzie znajdowało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem zwolnienie nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych. W związku z tym, dokonując sprzedaży nieruchomości, nie będzie mógł Pan korzystać ze zwolnienia z opodatkowania sprzedaży na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. (…)

Podsumowując, planowana przez Pana sprzedaż przedmiotowej działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku. W konsekwencji – przy sprzedaży przez Pana gruntu rolnego (przedmiotowej działki w całości) wystąpi podatek VAT”.

- indywidualna interpretacja podatkowa DKIS z dnia 21 maja 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.224.2019.2.KOM: „Przedmiotowe nabycie stanowić będzie, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy, dostawę niezabudowanego terenu budowlanego, która, jak to zostało wyjaśnione w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 1, będzie opodatkowana VAT z zastosowaniem stawki 23%. Reasumując, Spółce – zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 i 2 ustawy VAT – będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedających dla udokumentowania sprzedaży Nieruchomości”.

- indywidualna interpretacja podatkowa DKIS z dnia 26 lutego 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.845.2018.2.IG: „Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Na zakupionej Nieruchomości (oraz działkach sąsiednich) Kupujący planuje wybudować budynki usługowe oraz magazynowo-składowe (Inwestycja). Po zrealizowaniu Inwestycji Kupujący zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu powierzchni znajdujących się w Inwestycji. Działalność ta – jak wskazał Wnioskodawca – będzie co do zasady opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 23%. Kupujący nie planuje prowadzić działalności zwolnionej z VAT. Jednocześnie jak wskazano w niniejszej interpretacji, transakcja zbycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem stawki 23%. Zatem w analizowanym przypadku będą spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Jednocześnie nie znajduje zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. W konsekwencji przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy”.

- indywidualna interpretacja podatkowa DKIS z dnia 11 stycznia 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-3.4012.770.2018.2.EB: „Analiza treści wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż działki gruntu niezabudowanego nr 1078/16 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż ww. grunt jest terenem budowlanym w świetle art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku wynika bowiem, że dla ww. gruntu obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym teren ten jest oznaczony jako 1UC – teren obiektów wielkopowierzchniowych, zatem jest terenem przeznaczonym pod zabudowę. Zbycie działki gruntu nie będzie także korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż przy jej nabyciu przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego, zatem nie będzie spełniony warunek, o którym mowa w tym przepisie. Wobec tego planowana sprzedaż ww. działki gruntu będzie opodatkowana – jak słusznie Pan wskazał –stawką 23% podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Prawidłowa klasyfikacja przedmiotu transakcji, tj. przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa lub poszczególne składniki majątkowe – ma decydujące znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków podatkowych transakcji.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Państwa wątpliwości powstałe na tle przedstawionego opisu sprawy dotyczą w pierwszej kolejności tego, czy Transakcja będzie podlegała przepisom ustawy o VAT i nie będzie podlegała wyłączeniu, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Sprzedający oraz Kupujący planują zawrzeć umowę sprzedaży nieruchomości. Przedmiotem Transakcji będzie niezabudowana nieruchomość, stanowiąca działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 1. W ramach Transakcji Sprzedający przeniesie wszelkie prawa do dokumentacji dotyczące inwestycji na Nieruchomości na Kupującego, w tym w szczególności: prawa własności intelektualnej, prawo własności nośników dokumentacji projektowej objętej prawami własności intelektualnej oraz gwarancje i rękojmie z umowy o prace projektowe; prawo Decyzji o pozwoleniu na budowę zatwierdzającej projekt zagospodarowania działki oraz projekt architektoniczno-budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, prawa do wszelkich innych opinii, decyzji oraz postanowień administracyjnych i urzędowych dotyczących planowanej budowy na działce nr 1. Strony Umowy zobowiążą się także do zawarcia cesji umowy o prace projektowe w formie porozumienia trójstronnego, na podstawie którego Sprzedający przeniesie swoje prawa i obowiązki z umowy o prace projektowe na Kupującego.

Zatem przedmiotem zbycia będą tylko wymienione wyżej składniki przedsiębiorstwa niezdolne do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Planowanej dostawie Nieruchomości nie będzie towarzyszyło przeniesienie szeregu kluczowych składników majątku, składających się na przedsiębiorstwo zgodnie z przytoczoną wyżej definicją. Zbyciu podlegała bowiem Nieruchomość wraz z dodatkowymi elementami, której nie sposób uznać za przedsiębiorstwo w rozumieniu powołanego przepisu.

Wobec powyższego nie można uznać, że sprzedaż Nieruchomości wraz z dodatkowymi elementami stanowi u Sprzedającego zespół składników materialnych i niematerialnych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze w przedsiębiorstwie Sprzedającego.

Transakcja sprzedaży również nie będzie stanowiła zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy.

Z informacji podanych przez Państwa nie wynika bowiem, aby przedmiot transakcji stanowił masę majątkową wydzieloną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego, która umożliwiłaby funkcjonowanie jako niezależne przedsiębiorstwo.

Jak wskazano w opisie sprawy, Nieruchomość oraz prawa będące przedmiotem transakcji nie są wyodrębnione organizacyjnie, ani finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego. Nie występują one w strukturze organizacyjnej w prowadzonym przedsiębiorstwie Sprzedającego. Przez ewidencję zdarzeń gospodarczych nie jest możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej części przedsiębiorstwa Sprzedającego i oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów tej części przedsiębiorstwa. Nie został również sporządzony przez Sprzedającego odrębny bilans lub rachunek zysków i strat w odniesieniu do Nieruchomości.

Jak Państwo wskazali w opisie sprawy przedmiot transakcji nie jest wystarczający, aby prowadzić działalność przewidującą budowę inwestycji mieszkaniowej. Nieruchomości oraz prawa będące przedmiotem Transakcji nie stanowią wyodrębnionej organizacyjnie całości, która będzie w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku tj. posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż opisanej Nieruchomości wraz z dodatkowymi prawami nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym jej sprzedaż nie będzie stanowiła transakcji wyłączonej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia Nieruchomości.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić również należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 503):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego –– określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W konsekwencji, w przypadku nieruchomości gruntowych niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

- przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że mająca być przedmiotem sprzedaży działka nr 1 jest niezabudowana tj. nie są na niej posadowione żadne budynki, budowle, urządzenia i inne obiekty budowlane. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ww. działka przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną „MN” i komunikację „K”. Jak Państwo wskazali Nieruchomość stanowi tereny przeznaczone pod zabudowę. Została wydana dla niej również decyzja o pozwoleniu na budowę z treści której wynika, że zatwierdzono projekt zagospodarowania działki oraz projekt architektoniczno-budowlany i udzielono pozwolenia na budowę.

W świetle powyższych okoliczności należy wskazać, że ww. działka nr 1 będąca przedmiotem transakcji spełnia definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, co wyklucza zastosowanie do jej sprzedaży zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Dla sprzedaży ww. działki nie znajdzie również zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, Sprzedający nie wykorzystywał tej działki do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT. A ponadto z tytułu jej  nabycia przysługiwało Sprzedającemu pełne prawo do odliczenia podatku VAT.

Skoro do omawianej transakcji której przedmiotem ma być dostawa działki nr 1 nie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, to przedmiotowa sprzedaż będzie opodatkowana wg właściwej stawki podatku VAT.

W tej sytuacji można rozstrzygnąć wątpliwości Zainteresowanych, dotyczące prawa do pełnego odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze (fakturach) wystawionej przez Sprzedającego dokumentującej dostawę opisanej Nieruchomości.

Z wniosku wynika, że zarówno Kupujący, jak i Sprzedający będą w momencie zawarcia Transakcji zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Przedmiotowa Nieruchomość będzie wykorzystana przez Kupującego wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a jak rozstrzygnięto powyżej jej dostawa będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku VAT.

Zatem w świetle okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że Kupującemu będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT z faktury (faktur) dokumentującej nabycie ww. Nieruchomości. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

W. Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00