Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 31 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.803.2022.2.IK
Opodatkowanie świadczonych usług cmentarnych oraz wykazywania w pliku JPK oraz odprowadzanie podatku do urzędu skarbowego, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupów związanych z utrzymaniem cmentarza jako całości w tym kościoła na cmentarzu, prowadzenia rejestru VAT oraz składania JPK_VAT, ewidencjonowania opłat za pomocą kasy fiskalnej oraz wystawiania faktur.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:
- opodatkowania świadczonych usług cmentarnych oraz wykazywania w pliku JPK oraz odprowadzania podatku do urzędu skarbowego jest prawidłowe,
- prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupów związanych z utrzymaniem cmentarza jako całości w tym kościoła na cmentarzu jest nieprawidłowe,
- prowadzenia rejestru VAT oraz składania JPK_VAT jest nieprawidłowe,
- ewidencjonowania opłat za pomocą kasy fiskalnej oraz wystawiania faktur jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, m.in. w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy:
- opodatkowania świadczonych usług cmentarnych oraz wykazywania w pliku JPK oraz odprowadzania podatku do urzędu skarbowego,
- prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupów związanych z utrzymaniem cmentarza jako całości w tym kościoła na cmentarzu,
- prowadzenia rejestru VAT oraz składania JPK_VAT,
- ewidencjonowania opłat za pomocą kasy fiskalnej oraz wystawiania faktur.
Uzupełnili Państwo wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 lutego 2023 r. (data wpływu 7 lutego 2023 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną oraz czynnym podatnikiem VAT. Jest także właścicielem cmentarza parafialnego. Religijne uroczystości pogrzebowe dotyczą sprawowania pogrzebu. Pogrzeb wyznaniowy obejmuje trzy akty o charakterze liturgicznym: przeniesienie ciała do kościoła, odprawienie nabożeństwa pogrzebowego, odprowadzenie zwłok w miejsce przeznaczone na grzebanie zmarłych - które to akty są elementem kompleksowej posługi pogrzebowej. Działalność kultowa ma realizować potrzeby duchowe członków wspólnoty w ramach obrzędów religijnych. Parafia wykonując uroczystości pogrzebowe organizuje na zlecenie wiernego przeniesienie ciała do kościoła, odprawia nabożeństwo pogrzebowe, odprowadza zwłoki na miejsce pochówku.
Osoby prawne Kościoła Katolickiego są właścicielami i zarządcami cmentarzy.
Tytuł do własności i zarządzania wynika z:
1. art. 52 ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.) – „Kościołowi i jego osobom prawnym przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz zarządzania swoim majątkiem”;
2. art. 45 tej ustawy, który przyznaje parafiom „prawo posiadania, zarządzania oraz zakładania i poszerzania cmentarzy grzebalnych”;
3. art. 15, który przewiduje, że: „organizowanie kultu publicznego i jego sprawowanie podlega władzy kościelnej (ust. 1) i nie wymaga ono zezwolenia jeśli odbywa się (ust. 2 pkt 1): „w kościołach, kaplicach, budynkach kościelnych i na gruntach kościelnych oraz w innych pomieszczeniach służących katechizacji lub organizacjom kościelnym;
4. art. 2 ustawy, który przewiduje: „Kościół rządzi się w swych sprawach własnym prawem, swobodnie wykonuje władzę duchowną i jurysdykcyjną oraz zarządza swoimi sprawami”;
5. art. 2 ustawy z 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2000 r. Nr 23, poz. 295 z późn. zm.): „1. Utrzymanie cmentarzy komunalnych i zarządzanie nimi należy do właściwych wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), na których terenie cmentarz jest położony. 2. Utrzymanie cmentarzy wyznaniowych i zarządzanie nimi należy do związków wyznaniowych”;
6. Art. 24 Konkordatu pomiędzy Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską z dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318): „Kościół ma prawo do budowy, rozbudowy i konserwacji obiektów sakralnych i kościelnych oraz cmentarzy - zgodnie z prawem polskim” a - zgodnie z art. 8 ust. 2 – „miejscom przeznaczonym przez właściwą władzę kościelną do sprawowania kultu i grzebania zmarłych Państwo gwarantuje w tym celu nienaruszalność”, art. 8 ust. 1 ”Rzeczpospolita Polska zapewnia Kościołowi katolickiemu wolność sprawowania kultu zgodnie z artykułem 5”, art. 5: „Przestrzegając prawa do wolności religijnej, Państwo zapewnia Kościołowi katolickiemu, bez względu na obrządek, swobodne i publiczne pełnienie jego misji, łącznie z wykonywaniem jurysdykcji oraz zarządzaniem i administrowaniem jego sprawami na podstawie prawa kanonicznego”;
7. Kanonu 1240 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego: „Tam, gdzie to możliwe, Kościół powinien mieć własne cmentarze albo przynajmniej kwatery na cmentarzach świeckich, przeznaczone na grzebanie wiernych zmarłych, należycie pobłogosławione”, Kanonu 1205: „Miejscami świętymi są te, które przez poświęcenie lub błogosławieństwo, dokonane według przepisów ksiąg liturgicznych, przeznacza się do kultu Bożego lub na grzebanie wiernych.”, Kanonu 1210: „W miejscu świętym dopuszcza się tylko to, co służy sprawowaniu i szerzeniu kultu, pobożności i religii, a zabrania się tego, co jest obce świętości miejsca...”
Cmentarz jest własnością Kościoła Katolickiego, wykonywaną przez kościelne osoby prawne, stosownie do ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz postanowień władzy kościelnej, zgodnych z prawem partykularnym Kościoła.
Treść i zakres wyznacza art. 140 Kodeksu cywilnego, przewidujący: „w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą”. Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, przyjmuje w art. 52: „Kościołowi i jego osobom prawnym przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz zarządzania swoim majątkiem”, a zakres korzystania z tego prawa wyznacza art. 2, który wskazuje, że: „Kościół rządzi się w swych sprawach własnym prawem, swobodnie wykonuje władzę duchowną i jurysdykcyjną oraz zarządza swoimi sprawami”; Artykuł 45 ustawy przyznaje parafiom „prawo posiadania, zarządzania oraz zakładania i poszerzania cmentarzy grzebalnych”, wskazując, że z własnością łączy się prawo zarządu posiadanej nieruchomości (cmentarza).
W ust. 3 wskazuje, że jedynie „...w miejscowościach, gdzie nie ma innych cmentarzy komunalnych obowiązkiem zarządu jest umożliwienie pochowania na równych prawach także innych zmarłych” co oznacza przyjęcie jako zasady przeznaczenia cmentarzy należących do Kościoła dla wiernych - członków Kościoła, których pochówek odbywa się zgodnie z liturgią Kościoła i jest elementem kultu publicznego.
Zasada ta koresponduje z ustawą z 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, która w art. 2 przewiduje. „1. Utrzymanie cmentarzy komunalnych i zarządzanie nimi należy do właściwych wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), na których terenie cmentarz jest położony. 2. Utrzymanie cmentarzy wyznaniowych i zarządzanie nimi należy do związków wyznaniowych”. Oznacza to, że ustawodawca przyjął, że utrzymanie i zarządzanie cmentarzami stanowi zadanie tylko gmin oraz związków wyznaniowych (w tym Kościoła Katolickiego - zgodnie z ustawą z 17 maja 1989 r.) - i nie jest przekazywane innym podmiotom. Jako wyjątek - w art. 8 ustawa powtarza przepis art. 45 ust. 3 ustawy z 17 maja 1989 r. o rozszerzeniu zasady wyznaniowego charakteru cmentarza jedynie w miejscowościach, gdzie nie ma cmentarza komunalnego. Zapisy ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych i ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, są spójne w części dotyczącej uprawnień Kościoła Katolickiego do posiadania i zarządzania cmentarzami wyznaniowymi z uwzględnieniem celu, jakim jest sprawowanie na nich kultu publicznego i liturgii pogrzebowej, określonej w prawie partykularnym liturgii Kościoła.
Zgodność postanowień wskazanych ustaw oraz innych przepisów prawa powszechnego wynika z postanowień art. 8 Konkordatu pomiędzy Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską. Konkordat pomiędzy Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską, który jako ratyfikowana umowa międzynarodowa jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa Rzeczpospolitej Polskiej (art. 87 ust. 1 Konstytucji RP). W art. 5 Konkordat wskazuje, że „Przestrzegając prawa do wolności religijnej, Państwo zapewnia Kościołowi katolickiemu, bez względu na obrządek, swobodne i publiczne pełnienie jego misji, łącznie z wykonywaniem jurysdykcji oraz zarządzeniem i administrowaniem jego sprawami na podstawie prawa kanonicznego”. Zapis ten czyni z prawa kanonicznego (Kodeks Prawa kanonicznego) źródło uprawnień Kościoła do przyznanej mu swobody, korzystania z przyznanej własności oraz wykładni innych przepisów. Art. 24 Konkordatu przewiduje, że „Kościół ma prawo do budowy rozbudowy i konserwacji obiektów sakralnych i kościelnych oraz cmentarzy - zgodnie z prawem polskim” a - zgodnie z art. 8 ust. 2 – „miejscom przeznaczonym przez właściwą władzę kościelną do sprawowania kultu i grzebania zmarłych Państwo gwarantuje w tym celu nienaruszalność”. W art. 8 ust. 1 Konkordat przewiduje: „Rzeczpospolita Polska zapewnia Kościołowi katolickiemu wolność sprawowania kultu zgodnie z artykułem 5”.
Szczególnie ustalenie granic własności Kościoła i wyłączności wykonywanie władztwa nad cmentarzami wynika z normy wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej: „organizowanie kultu publicznego i jego sprawowanie podlega władzy kościelnej i nie wymaga ono zezwolenia jeśli odbywa się (ust. 2 pkt 1), w kościołach, kaplicach, budynkach kościelnych i na gruntach kościelnych oraz w innych pomieszczeniach służących katechizacji lub organizacjom kościelnym.” W art. 3 ust. 2 ustawa wskazuje, że „w sprawach odnoszących się do Kościoła, nie uregulowanych niniejszą ustawą, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa, o ile nie są sprzeczne z wynikającymi z niej zasadami” co oznacza, że zasady władztwa Kościoła nad cmentarzami jako miejscami sprawowania kultu publicznego są przepisami szczególnymi, wyłączającymi, w zakresie uregulowanym ustawą, stosowanie innych przepisów.
Władza kościelna działa w granicach i na podstawie Kodeksu Prawa kanonicznego. W Kanonie 1240 § 1 przewiduje on, że „Tam, gdzie to możliwe, Kościół powinien mieć własne cmentarze albo przynajmniej kwatery na cmentarzach świeckich, przeznaczone na grzebanie wiernych zmarłych, należycie pobłogosławione”.
Zaś Kanon 1243 wskazuje, że „Stosowne przepisy, dotyczące porządku na cmentarzach, zwłaszcza utrzymania i ochrony ich sakralnego charakteru, powinny być ustanowione przez prawo partykularne”, co odnosi się do ustaw kościelnych w rozumieniu tytułu I Kodeksu.
Kanon 1205 Kodeksu przynosi definicję miejsca świętego: ”Miejscami świętymi są te, które przez poświęcenie lub błogosławieństwo, dokonane według przepisów ksiąg liturgicznych, przeznacza się do kultu Bożego lub na grzebanie wiernych”, na którym - zgodnie z kanonem 1210 – „...dopuszcza się tylko to, co służy sprawowaniu i szerzeniu kultu, pobożności i religii, a zabrania się tego, co jest obce świętości miejsca. Ordynariusz miejscowy może przejściowo zezwolić na użycie go do innych celów, jednakże nie przeciwnych świętości miejsca.” Kodeks w Kanonie 1213 jednoznacznie stwierdza: „Władza kościelna wykonuje swobodnie w miejscach świętych swoje uprawnienia i zadania.”
Zgodnie z Kanonem 124: „Stosowne przepisy, dotyczące porządku na cmentarzach, zwłaszcza utrzymania i ochrony ich sakralnego charakteru, powinny być ustanowione przez prawo partykularne. W Archidiecezji 22 listopada 1998 przyjęto „Statuty llll Synodu Archidiecezji”, stanowiące prawo partykularne, które na mocy art. 1 „...obowiązują wiernych, którzy mają na terenie Archidiecezji stałe lub czasowe zamieszkanie i aktualnie na nim przebywają”. Punkt 6 Księgi IV Statutów wskazuje, że: „Wymowną formą modlitwy ludzi wierzących za zmarłego jest pogrzeb kościelny. Obrzędy pogrzebowe w szczególny sposób podkreślają chrześcijański sens życia i śmierci. Stanowią one także okazję do okazania szacunku doczesnym szczątkom człowieka, którego ciało było już tutaj na ziemi świątynią, w której mieszkał Duch Boży". Zasadę liturgicznego charakteru pogrzebu potwierdza art. 265 Statutów: „W obrzędach pogrzebowych Kościół poleca zmarłych Bogu, umacnia nadzieję żyjących oraz wyznaje wiarę w zmartwychwstanie ciała i życie wieczne, dlatego tak powinny być sprawowane, aby wyrażały chrześcijański sens życia i śmierci, a także rzeczywistą łączność ze zmarłym”.
Zasada finansowania wskazuje art. 333: „Koszty związane z zarządem dóbr kościelnych pokrywa się z kasy kościelnej i ofiar parafian. Parafie poniżej tysiąca wiernych na wniosek zgłoszony Arcybiskupowi mogą otrzymać pomoc finansową” oraz art. 330: „Arcybiskup na pokrycie wydatków związanych z funkcjonowaniem centralnych instytucji kościelnych ma prawo zarządzać zbiórki pieniężne oraz obciążać podatkami zarówno instytucje kościelne na terenie Archidiecezji, jak i wszystkich kapłanów diecezjalnych.” Podstawowym elementem zarządzania cmentarzem wyznaniowym jest sprawowanie liturgii i prowadzenie ceremonii religijnych na jego terenie. (Kan. 1213 k.p.k ). Zgoda na sprawowanie funkcji podczas ceremonii religijnej (np. procesja z ciałem zmarłego), dopuszczenie do ceremonii religijnej (pogrzebu) leży po stronie zarządzającego cmentarzami. Ceremonia pogrzebowa ma charakter religijny i jest ściśle określona w przepisach prawa kościelnego, w tym przepisach liturgicznych. Pogrzeb jest sprawowaniem publicznego kultu Bożego, zatem zachowanie religijnego charakteru pogrzebu na terenie cmentarzy wyznaniowych należy do obowiązków zarządzającego (osoby prawnej Kościoła), w związku z czym zarządzający decyduje kto ma prawo uczestniczyć w ceremonii religijnej.
Ceremonia pogrzebu zgodnie z przepisami liturgicznymi kończy się złożeniem ciała do grobu.
Na przedmiotowym cmentarzu Wnioskodawcy chowani są głównie wierni kościoła katolickiego. Nie mniej jednak na tym też cmentarzu (stanowiącym własność Wnioskodawcy …) chowani (grzebani) są również zmarli bez względu na wyznanie, jak też osoby niewierzące, czy osoby z innych wyznań (czyli nie członkowie kościoła katolickiego) lub zmarli z innych parafii. W mieście … znajduje się jeden cmentarz Parafialny który pełni funkcję również miejsca pochówku osób niewierzących, innych wyznań a więc jest cmentarzem ogólnie-dostępnym. Miasto … posiada cmentarz komunalny.
Art. 8 ust. 2 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych przewiduje, że: „2. W miejscowościach, w których nie ma cmentarzy komunalnych, zarząd cmentarza wyznaniowego jest obowiązany umożliwić pochowanie na tym cmentarzu, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, osób zmarłych innego wyznania lub niewierzących. „Przepis ten koresponduje z Oświadczeniem Rządowym z 26 stycznia 1998 r. (MP. 451) dotyczącym zapewnienia jasnej wykładni postanowień Konkordatu: „2. Pojęcie nienaruszalności cmentarzy, użyte w artykule 8 ust. 3 Konkordatu, nie może być rozumiane jako prawo do odmowy pochowania na cmentarzu katolickim osoby innego wyznania lub niewierzącej.” Zapisy te - wskazujące wyjątki - potwierdzają zasadę, że cmentarze wyznaniowe służą potrzebom wiernych kościoła, do którego należy cmentarz. W wypadku Kościoła Katolickiego - na podstawie cytowanych zapisów Konkordatu i Prawa kanonicznego, cmentarz jest miejscem świętym, przeznaczonym do sprawowania kultu publicznego.
Parafia wykonując uroczystości pogrzebowe na zlecenie organizatora ceremonii pogrzebowej w szczególności dla wierzących wskazuje miejsce pochówku, przygotowuje uroczystość liturgiczną związaną z pogrzebem, odprawia nabożeństwo pogrzebowe, odprowadza zwłoki na miejsce pochówku, współpracuje z zakładami pogrzebowymi w zakresie przeniesienia ciała zmarłego do i z kościoła oraz na miejsce pochówku i inne. W przypadku gdy pogrzeb dotyczy osoby niewierzącej lub gdy ceremonia pogrzebowa odbywa się bez części liturgicznej (w tym Mszy Św.), wówczas zakres czynności uzależniony jest od zlecenia organizatora pogrzebu, jego potrzeb i stanu faktycznego. W takiej sytuacji czynności Wnioskodawcy mogą dotyczyć wyłącznie wskazania organizatorowi miejsca pochówku zmarłego i pobrania opłaty za powyższe. Wysokość opłat pobieranych przez Wnioskodawcę związanych z pochówkiem zmarłych lub utrzymaniem miejsc grzebalnych lub porządku cmentarza czy innych dotyczących i związanych z grobem, nagrobkiem jak też zasady korzystania z cmentarza wynikają z regulaminu i cennika Wnioskodawcy dotyczącego cmentarza z uwzględnieniem przepisów prawa powszechnego i kanonicznego m.in. przywołanego w tym wniosku. Podkreślić należy że czynności, usługi opłaty które Wnioskodawca pobiera (opłaty cmentarne) są świadczone głównie w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, czyli zmarłych wiernych członków Kościoła Katolickiego, nie mniej jednak na tymże cmentarzu Parafialnym chowani są zmarli bez względu na wyznanie, w tym także niewierzący, czy osoby z innych wyznań lub innych parafii.
Wnioskodawca rozróżnia prowadzone przez siebie działania na dwie grupy i kwalifikuje je zgodnie z podziałem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”/CIT) na:
1.niegospodarczą działalność statutową - do której zaliczane są wszelkie działania wynikające z misji Kościoła i jego specyfiki, jednocześnie nie mają one charakteru zorganizowanej działalności zarobkowej. Wszelkie dochody uzyskiwane z niegospodarczej działalności statutowej Kościoła Katolickiego są wolne od podatku bez względu na cel ich przeznaczenia i ostatecznego wydatkowania. Zgodnie z zapisem art. 2 ust. 4 ustawy o rachunkowości „Kościelne osoby prawne nieprowadzące działalności gospodarczej prowadzą rachunkowość zgodnie z przepisami wewnętrznymi tych osób” oraz z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 4a litera a ustawy o CIT „Wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. W tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej”.
Wnioskodawca nie prowadzi w tej części dokumentacji i nie jest zobowiązany do sporządzania zeznania CIT-8 oraz sprawozdania finansowego; Do tej kategorii działalności (cmentarz) Wnioskodawca zalicza w świetle unormowań dotyczących Kościoła jako wyłącznego zarządcy i właściciela cmentarzy, prowadzącego na nich swą działalność statutową przewidzianą przez prawo krajowe i kanoniczne, między innymi czynności w wykonaniu prawa zarządu cmentarzami wyznaniowymi, polegające na:
a) zawierania umów określających prawo do grobu, potwierdzających prawo do grobu i wskazujących jego dysponenta;
b) kopania grobów przez pracowników właściciela (zarządcy) cmentarza;
c) liturgii pogrzebu w obrządku rzymskokatolickim, obejmującej nabożeństwo w kaplicy poświęcenie grobu, jeśli cmentarz nie jest poświęcony, procesję do grobu, cichą modlitwę, modlitwę powszechną, modlitwę końcową, błogosławieństwo, pokropienie trumny wodą święconą, rzucanie na trumnę grudki ziemi, pożegnanie, złożenie w grobie, zasypywanie lub zamykanie grobu, w trakcie którego odbywa się śpiew pieśni; oraz
2.pozostałą działalność - i tutaj Wnioskodawca wskazuje że prowadzi również tzw. pozostałą działalność oraz osiąga przychody z tej pozostałej działalności, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop. tj. osiąga przychody / dochody z najmu, dzierżawy, prowadzenia kawiarenki i księgarni/sprzedaży dewocjonaliów, książek, sprzedaży biletów wejścia na wieżę kościelną itp., etc. Zysk z prowadzonej pozostałej działalności, jeżeli taki powstanie, Wnioskodawca przeznacza i będzie (zamierza) przeznaczać oraz wydatkować na cele statutowe Kościoła / Parafii tj. na cele kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze, jak też na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: remontów, budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, miejsc świętych, cmentarza parafialnego, nagrobków będących pod opieką Parafii, adaptację innych budynków, budowli, obiektów na cele sakralne, a także innych robót czy inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, a tym samym Wnioskodawca może i będzie mógł korzystać ze zwolnienia z opodatkowania osiąganych dochodów z pozostałej działalności w podatku dochodowym osób prawnych CIT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a litera b ustawy CIT. Wnioskodawca zawarł w dniu 1 kwietnia 2022 roku z podmiotem gospodarczym (firma osoby fizycznej wpisana w CEiDG) umowę o administrowanie cmentarzem i usługi grabarza, który to administrator zgodnie z treścią zawartej umowy działa również w imieniu Wnioskodawcy tj. Parafii i wykonuje wszelkie czynności związane z bieżącym prowadzeniem (zarządzaniem) cmentarzem oraz w imieniu i na rzecz Parafii jest uprawniony oraz pobierania opłat cmentarnych stanowiących przychód Parafii, które to kwoty przekazuje na bieżąco do kasy Parafii lub na konto bankowe Parafii jako przychody własne Parafii z opłat cmentarnych.
Parafia prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą o rachunkowości wyłącznie z tzw. pozostałej działalności tj. z działalności w postaci najmów, dzierżaw, prowadzenia kawiarenki, księgarni, wejścia na wieżę (sprzedaż biletów), ustanawiania odpłatnych służebności czy też zbycia składników majątkowych stanowiących własność parafii i jednocześnie będących przedmiotem wcześniejszego najmu lub dzierżawy np. budynków mieszkalnych. Parafia składa roczny CIT-8 i sprawozdanie finansowe a dane objęte sprawozdaniem finansowym oraz CIT-8 dotyczą wyłącznie tzw. pozostałej działalności, o której mowa powyżej oraz otrzymanych w ciągu roku darowizn wykazywanych w CIT-D tj. załączniku do CIT-8. Sprawozdanie finansowe oraz CIT-8 + CIT-D i inne załączniki składane są zgodnie z przepisami i procedurą w formie elektronicznej do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.
Prowadzone przez Parafię księgi rachunkowe i podatkowe Parafii nie zawierają danych finansowych (przychody, koszty, dochody, składniki majątkowe itd.) Parafii jako całości, jako całej jednostki w tym nie zawierają przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę z niegospodarczej działalności statutowej kościoła, o której mowa m. in. w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop/CIT. Sprawozdanie finansowe oraz składany ClT-8 z załącznikami prezentuje wyłącznie dane finansowe kościelnej osoby prawnej z tzw. pozostałej działalności, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 4a lit. b updop. Prawidłowość powyższego znajduje potwierdzenie w art. 55 ust. 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła katolickiego, wedle którego to przepisu kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych oraz wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej. Przepisy te korelują i są tożsame z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy podatku dochodowego osób prawnych (skrót updop).
Wnioskodawca prowadzi oprócz ksiąg rachunkowych (ustawa o rachunkowości) także księgi podatkowe w postaci m.in. rejestrów (ewidencji) VAT, a na ich podstawie składa elektronicznie JPK_VAT-7 z całej pozostałej działalności jak też ewidencje VAT zawierają podatek VAT pobrany w opłatach cmentarnych. Księgi (ewidencje) podatkowe VAT zawierają:
a) rejestry VAT podatku naliczonego odliczanego w 100% i związanego z pozostałą (niestatutową) opodatkowaną działalnością tej jednostki (jw.) w tym w szczególności: przychody opodatkowane VAT 23%, 8%, 5%, z najmów, prowadzenia kawiarenki (gastronomia), sprzedaży biletów na wieżę (8%), sprzedaży dewocjonaliów, książek, jak też dotyczą przychodów z niegospodarczej statutowej działalności Parafii (Kościoła) wyłącznie w zakresie opłat cmentarnych,, dla których właściwa jest 8% stawka VAT wg posiadanych przez Wnioskodawcę Informacji WIS, itp., w tym także podatek naliczony od kosztów (wydatków) dotyczących cmentarza jako całości i związanych z cmentarzem Parafialnym Wnioskodawcy, jak też
b) rejestry (ewidencje) VAT podatku naliczonego rozliczane wg proporcji - czyli koszty których nie da się bezpośrednio przypisać do poszczególnego źródła jak np. usługi księgowe ksiąg rachunkowych, ogrzewanie czy energia elektryczna dotyczące lokali wynajmowanych na działalność gospodarczą czyli użytkowych opodatkowanych stawką 23% VAT oraz wynajmowanych na cele mieszkaniowe, dla których właściwa jest stawka VAT zwolniony itp.
Podatek należny VAT naliczany jest od tzw. pozostałej działalności niestatutowej, o której mowa powyżej oraz wyłącznie od niegospodarczej działalności z opłat cmentarnych.
Wnioskodawca nie jest podmiotem nastawionym na osiąganie zysków ze świadczenia usług będących przedmiotem wniosku, lecz musi posiadać środki finansowe na utrzymanie cmentarza jako całości, zapłatę mediów, utrzymanie Kościoła na cmentarzu, odnawianie mienia, remonty, inwestycje, modernizacyje, itp., etc.
Kategoria cmentarzy wyznaniowych powstała przy uwzględnieniu, że śmierć jest zdarzeniem, które dla osób wierzących niesie ze sobą określone przesłanie, zwyczaje, obrządki i liturgie. Uprawnienie dla związków wyznaniowych do utrzymywania cmentarzy wyznaniowych ma służyć wypełnianiu ich misji i jest to cel nadrzędny.
Opłaty cmentarne pobierane na cmentarzu są opłatami za czynności uregulowane m.in. w ustawie o cmentarzach i chowaniu zmarłych, a także wg cennika Parafii zatwierdzonego co do rodzaju i wysokości przez Radę Parafialną i Ks. Proboszcza Parafii.
Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych w Art.7. [Ponowne użycie grobu], w Ust. 1. wskazuje „Grób nie może być użyty do ponownego chowania przed upływem lat 20., a w ust. 2. „Po upływie lat 20 ponowne użycie grobu do chowania nie może nastąpić, jeżeli jakakolwiek osoba zgłosi zastrzeżenie przeciw temu i uiści opłatę, przewidzianą za pochowanie zwłok. Zastrzeżenie to ma skutek na dalszych lat 20 i może być odnowione”
Na podstawie m.in. powyższych przepisów opłata pobierana jest za okres 20 lat z góry, bowiem grób może być użyty do następnego pochówku dopiero po 20-tu latach, a tym samym przez 20-lat zmarły jest pochowany w danym określonym miejscu.
W zakresie tego cmentarza stanowiącego własność Wnioskodawcy, czynnego podatnika VAT, Wnioskodawca wystąpił z wnioskami WIS (wiążące informacje stawkowa) dotyczącymi pobieranych opłat cmentarnych za czynności wykonywane na cmentarzu i uzyskał odpowiedzi z Krajowej informacji Skarbowej o zaklasyfikowaniu przez Dyrektora KIS danego rodzaju czynności /opłat (usług) do PKWIU 2015 pod nr: 96.03 - usługi pogrzebowe i pokrewne opodatkowane wg stawki VAT 8% na podstawie art. 41 ust 2 w zw. z art 146aa ust. 1 pkt 2 i ust 1a oraz poz. 62 załącznika nr 3 do ustawy VAT.
Powyższe spowodowało, że Parafia jako czynny podatnik VAT nalicza podatek VAT zgodnie z klasyfikacją WIS, pobiera go w opłatach cmentarnych od dokonujących opłat (zapłaty) oraz odprowadza jako podatek VAT należny, jak też wykazuje tenże podatek w składanym co miesiąc JPK_VAT na podstawie prowadzonych ewidencji VAT podatku należnego.
Tym samym podatek naliczony z kosztów związanych z tymi czynnościami opodatkowanymi, w tym związanych z utrzymaniem cmentarza jako całości, kaplicy cmentarnej (kościoła na cmentarzu), zaplecza biurowego, socjalnego, koszty ochrony, oświetlenia, ogrzewania, paliw do kosiarek, do innych sprzętów, wszelkich mediów, wywozu odpadów itp. itd. jako koszty związane z działalnością opodatkowaną w VAT 8% wg klasyfikacji WIS stanowią wg Wnioskodawcy podatek naliczony który jest odliczany w całości (100%)na zasadach ogólnych VAT.
Czynności za które Wnioskodawca pobiera opłaty na cmentarzu (tzw. opłaty cmentarne) to:
1. Opłata za miejsce pochówku, miejsce grzebalne (tzw. Pokładne) za pierwsze 20 lat. Opłata ta dotyczy opłaty wnoszonej za udostępnienie miejsca grzebalnego na cmentarzu i związana jest m.in. z art. 7 ustawy o cmentarzach jw. W tym zakresie Wnioskodawca uzyskał wiążącą informację stawkową Nr 0112-KDSL2-1.440.40.2022.2.AP z 16-05-2022r. ważną do 16-05-2027r. wedle której Dyrektor KIS stwierdził, że usługa opisana we wniosku klasyfikowana jest do PKWIU 96.03 - usługi pogrzebowe i pokrewne a właściwą stawką dla opodatkowania tej usługi jest na podstawie art. 41 ust 2 w zw. z art. 146aa ust 1 pkt 2 i ust 1a oraz poz. 62 załącznika nr 3 do ustawy VAT - stawka 8% VAT;
2. Opłata za przedłużenie miejsca pochówku, miejsca grzebalnego (tzw. Pokładne) na kolejne 20 lat lub inny okres. Wnioskodawca uzyskał Wiążącą Informacje Stawką Nr 0112-KDSL1-1.440.68.2022.2.AF z dnia 16-05-2022 ważną do dnia 16-05-2027r. wedle której to Dyrektor KIS stwierdził, że ta usługa przedłużenia miejsca pochówku, miejsca grzebalnego (tzw. pokładne) na kolejne 20 lat lub inny okres klasyfikowana jest do PKWIU 2015 nr 96.03 - usługi pogrzebowe i pokrewne, stawka VAT 8% na podstawie art. 41 ust 2 w zw. Z art. 146aa ust 1 pkt 2 i ust 1a oraz poz. 62 załącznika nr 3 do ustawy VAT
3. Jednorazowa opłata za nowe miejsce grzebalne na cmentarzu (nowy grób; nagrobek lub grobowiec). Opłata ta jest pobierana wówczas, gdy osoba organizująca pogrzeb chce opłacić nowe miejsce (nowy grób) w postaci nagrobka lub grobowca. Wnioskodawca uzyskał Wiążącą Informacje Stawką Nr 0112-KDSL1-2.440.79.2022.2.BR z dnia 19-05-2022 ważną do dnia 19-05-2027r. wedle której to Dyrektor KIS stwierdził, że ta usługa udostępnienia nowego miejsca grzebalnego, miejsca pochówku, miejsca na nowy grób w postaci nagrobka na cmentarzu klasyfikowana jest do PKWIU 2015 nr 96.03 - usługi pogrzebowe i pokrewne, stawka VAT 8% na podstawie art. 41 ust 2 w zw. Z art. 146aa ust 1 pkt 2 i ust 1a oraz poz. 62 załącznika nr 3 do ustawy VAT
4. Opłata za wjazd na cmentarz - Wnioskodawca uzyskał Wiążącą Informacje Stawką Nr 0112-KDSL2-1.440.51.2022.2.AP z dnia 31-05-2022 ważną do dnia 31-05-2027r. wedle której to Dyrektor KIS stwierdził, że ta usługa - udostępnienie wjazdu na teren cmentarza parafialnego należącego do Parafii klasyfikowana jest do PKWIU 2015 nr 96.03 - usługi pogrzebowe i pokrewne, stawka VAT 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust 1a oraz poz. 62 załącznika nr 3 do ustawy VAT
5. Opłata rezerwacyjna miejsca grzebalnego (miejsca pochówku) na terenie cmentarza na okres x lat Wnioskodawca uzyskał Wiążącą Informacje Stawką Nr 0112-KDSL1-1.440.67.2022.2.AKA z dnia 16-05-2022 ważną do dnia 16-05-2027 wedle której to Dyrektor KIS stwierdził że ta usługa rezerwacja miejsca grzebalnego (miejsca pochówku) na cmentarzu parafialnym na określony czas klasyfikowana jest do PKWIU 2015 nr 96.03 - usługi pogrzebowe i pokrewne, stawka VAT 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust 1a oraz poz. 62 załącznika nr 3 do ustawy VAT
6. Opłata za przygotowanie ceremonii pogrzebowej w kościele cmentarnym (są to opłaty za m.in. za korzystanie z urządzeń kościelnych i cmentarnych podczas ceremonii pogrzebowej, w szczególności opłata za dzwony kościelne (jak ktoś sobie życzy, opłata za kościelnego, opłata za osobę niosącą krzyż - wszystko wg wyboru osoby organizującej pogrzeb). Wnioskodawca uzyskał Wiążącą Informacje Stawką Nr 0112-KDSL2-1.440.52.2022.2.AP z dnia 31-05-2022 ważną do dnia 31-05-2027r. wedle której to Dyrektor KIS stwierdził, że ta usługa - przygotowanie ceremonii pogrzebowej w kościele cmentarnym stanowiącym własność Parafii klasyfikowana jest do PKWIU 2015 nr 96.03 - usługi pogrzebowe i pokrewne, stawka VAT 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust 1a oraz poz. 62 załącznika nr 3 do ustawy VAT
We wszystkich wnioskach o wydanie wiążącej informacji stawkowej dotyczących powyższych rodzajów opłat, które Parafia pobiera, w pozycji 55 każdego wniosku WIS , Wnioskodawca w tej poz. tj. „Proponowana przez wnioskodawcę klasyfikacja towaru lub usługi według nomenklatury scalonej CN/PKOB/PKWIU - wskazywał dwie klasyfikacje:
1.PKWIU (2015) 96.03 - usługi pogrzebowe i pokrewne oraz
2.PKWIU (2015) 94.91.10.0 - usługi świadczone przez organizacje religijne.
Wszystkie uzyskane od Dyrektora KIS wiążące informacje stawkowe dla wyżej wskazanych opłat / czynności / usług - zostały zaklasyfikowane do PKWIU 2015 = 96.03 - usługi pogrzebowe i pokrewne, dla których właściwą stawką jest 8% VAT (mimo iż wnioskodawca wskazywał również PKWIU organizacji kościelnych).
Oprócz wniosków WIS (jw.) Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem ORD-IN do Dyrektora KIS o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie CIT - podatku dochodowego osób prawnych. We wniosku tym Wnioskodawca postawił pytanie „Czy w świetle unormowań dotyczących Parafii jako zarządcy i właściciela cmentarza, prowadzącego na nich swą działalność statutową przewidzianą przez prawo krajowe i kanoniczne, dokonującej czynności w wykonaniu prawa zarządu cmentarzem wyznaniowym za pośrednictwem administratora polegające na:
a) zawieraniu umów określających prawo do grobu, potwierdzających prawo do grobu i wskazujących jego dysponenta;
b) liturgii pogrzebu w obrządku rzymskokatolickim, obejmującym nabożeństwo w kaplicy, poświęcenie grobu, procesję do grobu, cichą modlitwę, modlitwę powszechną, modlitwę końcową, błogosławieństwo, pokropienie trumny wodą święconą, rzucanie na trumnę grudki ziemi, pożegnanie, złożenie w grobie, zasypywanie lub zamykanie grobu, w trakcie którego odbywa się śpiewanie pieśni;
c) pobieraniu opłaty za wjazd na cmentarz, za korzystanie z urządzeń kościelnych i cmentarnych, za sprzątanie wieńców i innych po pogrzebie, za rozebranie nagrobka;
d) pobieraniu opłaty porządkowej, która ma rekompensować opłaty za śmieci, media, co związane jest z utrzymaniem cmentarza jako całości;
- w świetle art. 17 ust 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym osób prawnych należy traktować jako dochody z niegospodarczej działalności statutowej?”
W stanowisku własnym wnioskodawca (Parafia) stwierdził m.in. Wnioskodawca rozróżnia prowadzone przez siebie działania na dwie grupy i kwalifikuje je zgodnie z podziałem wynikającym z art. 17 ust 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym osób prawnych (CIT) na:
a) niegospodarcza działalność statutową - czyli wszystkie działania wynikające z misji Kościoła i jego specyfiki
b) pozostała działalność - do której wnioskodawca zaliczył przychody o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy CIT tj. przychody z najmu, dzierżawy, kawiarenki, księgarni, sprzedaży biletów, dewocjonaliów, itp.
Przedstawiając dalej własne stanowisko Wnioskodawca wskazał m.in. że Wnioskodawca pozostaje na stanowisku, iż w świetle unormowań dotyczących kościoła jako wyłącznego zarządcy i właściciela cmentarza prowadzącego na nim swą działalność statutową przewidzianą przez prawo krajowe i kanoniczne, czynności w wykonania zarządu cmentarzami wyznaniowymi polegające na :
a) zwieraniu umów określających prawo do grobu, potwierdzających prawo do grobu i wskazujących ich dysponenta;
b) kopania grobów przez pracowników ..;
c) liturgia pogrzebu w obrządku rzymskokatolickim obejmującym nabożeństwo w kaplicy, poświęcenie grobu, procesję do grobu, cichą modlitwę, modlitwę powszechną, końcową, błogosławieństwo, pokropienie trumny wodą święconą, rzucanie na trumnę grudki ziemi, pożegnanie, złożenie w grobie, zasypywanie grobu w trakcie którego odbywa się śpiewie pieśni;
- na podstawie art. 17 ust 1 pkt4a ustawy CIT należy traktować jako dochody z niegospodarczej działalności statutowej".
W zakresie statutowej działalności Kościoła, kościelne osoby prawne na podstawie przywołanych powyżej przepisów nie mają obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych ani podatkowych (zgodnie m.in. z art. 55 ust. 2 ustawy o stosunku Państwa do kościoła katolickiego wedle którego to przepisu osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej niegospodarczej działalności. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych. Potwierdza to też art. 17 ust. 1 pkt 4a lit a ustawy CIT).
Wnioskodawca klasyfikując powyższe opłaty cmentarne pod względem CIT we wniosku ORD-IN CIT (wskazane powyżej, objęte również wnioskami WIS oraz wymienione we wniosku ORD-IN CIT) zaliczył je do niegospodarczej działalności statutowej oraz wskazał, iż te pobierane przez Parafię na cmentarzu opłaty (objęte wnioskiem ORD-IN CIT) winny być klasyfikowane pod względem CIT jako usługi świadczone przez organizacje religine” (podając PKWIU o cyfrach 91.31.10- co było błędem pisarskim cyfr (oczywistą omyłką pisarska cyfr) bowiem nie ma takiego kodu PKWIU a piszącemu chodziło o PKWIU 2015 - usługi świadczone przez organizacje religijne, dla których właściwy nr PKWIU to : 94.91.10 - czyli usługi świadczone przez organizacje religijne). Sam nr PKWIU jest bez znaczenia - bowiem chodziło o usługi świadczone przez organizacje religijne, co we wniosku ORDIN słownie napisano.
Dyrektor KIS w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego Nr UNP: (...), znak : 0111-KDIB1-1.4010.376.2022.1.MF z dnia 30-08-2022r. stwierdził iż stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe. Oczywiście w zakresie podatku dochodowego osób prawnych CIT.
Ustawodawstwo Polskie nie przewiduje pobierania przez kościoły składek. Rolę taką mogą pełnie dobrowolne ofiary wnoszone przez wiernych.
Mając na uwadze powyższe u Wnioskodawcy powstała następująca sytuacja:
1. Wg otrzymanych z KIS wiążących informacji stawkowych - opłaty wskazane we wniosku pobierane przez Parafię klasyfikowane są do PKWIU 96.03- usługi pogrzebowe i pokrewne dla których właściwa stawka to 8% VAT (a przypomnieć należy że we wszystkich wnioskach Wnioskodawca wskazywał w poz. 55 wniosku PKWIU: 1. 96.03 (usługi pogrzebowe i pokrewne) oraz 2. 94.91.10- usługi świadczone przez organizacje religijne oraz
2. Wg otrzymanej indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie podatku dochodowego osób prawnych CIT, Dyrektor KIS – potwierdził, iż opłaty pobierane przez Wnioskodawcę (te same co do rodzaju co były objęte wnioskami WIS), oczywiście w zakresie przepisów CIT, Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje do usług organizacji kościelnych, religijnych (w stanie faktycznym wniosku Wnioskodawca wskazywał również na PKWIU 96.03 przy każdej opłacie wg rodzaju).
Parafia utrzymując cmentarz ponosi koszty i wydatki związane z cmentarzem w tym w szczególności: opłaty za media (energia elektryczna, woda i ścieki, śmieci - wywóz odpadów, ciepło), ochrona, koszty utrzymania: paliwo do maszyn i urządzeń, nakłady remontowe i modernizacyjne: kościół, szlaki drogowe i komunikacyjne cmentarza, pomieszczenia cmentarne jak np. kancelaria czy pomieszczenie socjalne, sprzątanie, koszenie, odladzanie, prace budowlane, koparki etc itp.
Wnioskodawca (Parafia) posiada własną kasę fiskalną na cmentarzu oraz terminal płatniczy i dla osób fizycznych, które nie wyrażają woli otrzymania faktury VAT - wydawane są paragony fiskalne do otrzymywanych (pobieranych) opłat cmentarnych zgodnie z art 106a, 106b, 111 ustawy VAT.
Mając na uwadze stan faktyczny Wnioskodawca podjął wątpliwość w zakresie podatku VAT.
W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo, że:
Odpowiedź dla pytania nr 1:
Kościół na cmentarzu nie służy wyłącznie czynnościom związanym z liturgią pogrzebu obejmującym nabożeństwo w kaplicy. Kościół na cmentarzu nie jest wyłącznie kaplicą cmentarną. Kościół na cmentarzu jest Kościołem pod wezwaniem … tj.:
1.Kościół Konkatedralny (parafialny) pod wezwaniem … oraz
2.Kościół pod wezwaniem … oraz
3.Kościół pod wezwaniem … oraz
Zapytanie VAT związane jest wyłącznie z cmentarzem parafialnym w …, tj. cmentarzem …, który znajduje się przy ….
Na terenie cmentarza znajduje ...
Kościół na cmentarzu wykorzystywany jest również do nabożeństw nie związanych z liturgią pogrzebu oraz wykorzystywany jest do działalności sakralnej Kościoła wynikającej z misji Kościoła oraz jego specyfiki czyli do „niegospodarczej działalności statutowej”.
Kościół na cmentarzu znajduje się w części cmentarza, który w całości jest ogrodzony. Zatem drogi komunikacyjne od bram cmentarza (jest ich kilka) są zarówno drogami cmentarza jako całości, ale też są drogami dojścia do Kościoła na cmentarzu. Ogrodzenie również służy całości.
W Kościele na cmentarzu oprócz Mszy Św. pogrzebowych związanych z liturgią pogrzebu w obrządku rzymsko-katolickim odbywają się Msze Św. - czyli Kościół prowadzi w nim sakralną działalność wynikającą z jego misji. W Kościele na cmentarzu oprócz Mszy św. Pogrzebowych odprawiane są w każdą niedzielę oraz w odpust na cmentarzu jak też w święta Msze Św. - takie jak w innych Kościołach Parafii o wyznaczonych harmonogramem godzinach.
W roku 2022 r. w Kościele na cmentarzu wg prowadzonej dokumentacji odbyły się Msze Św. (nie pogrzebowe ) w następującej szacunkowej liczbie:
1.52 tygodnie roku 2022 tj. 52 niedziele = 52 Msze Św. - w każda niedzielę jest o godz. 12.15. Msza Św. w tym Kościele oraz
2.Nowy Rok 2022 (sobota) = 1 Msza Św. oraz
3.Wielkanoc 2022 = niedziela = 0 (wliczona do liczny 52) oraz poniedziałek wielkanocny = 1 Msza Św. oraz
4.Odpust na cmentarzu: … sobota = 1 Msza Św. + … (niedziela) = 5 Mszy Św. minus 1 niedzielna tj. 4 Msze Św. oraz
5.Święto Zmarłych: 1 listopada 2022 (wtorek) = 7 Mszy Św. plus 02-11-2022 (dzień zadusznych środa) = 5 Mszy Św. oraz
6.Boże Narodzenie 2022: 25-12 (niedziela - wliczona do 52 niedziel) oraz 26-12 Św. Szczepana = 1 Msza Św.
Łącznie : 52+1+1+1+4+7+5+1= 72 Msze Św. w 2022 - nie pogrzebowe, wynikające z sakralnej niegospodarczej działalności Kościoła / Parafii.
Ilość Mszy Św. pogrzebowych które odbyły się w tym Kościele na cmentarzu szacuje się na 236.
Ilość pochówków w 2022 na cmentarzu wynosi 318, co oznacza, że 82 pochówki nie były związane z Mszami Św. w Kościele na cmentarzu. Jak pisano we wniosku, na cmentarzu tym chowani są nie tylko parafianie Parafii …, ale także z innych Parafii, gdzie Msze Św. pogrzebowe odbywają się w danej Parafii a tylko pochówek następuje na cmentarzu w … (dla przykładu … nie ma własnego cmentarza), jak też na cmentarzu tym chowane są osoby nie wierzące.
Reasumując na bazie danych z roku 2022:
Łączna liczba Mszy Św. nie pogrzebowych = 72
Łączna liczba Mszy Św. pogrzebowych w tym Kościele = 236
Razem liczba Mszy Św. w Kościele na cmentarzu w 2022 = 72+236 = 308
Łączna liczba pochówków na cmentarzu 318, w tym 236 z Mszą Św. w Kościele na cmentarzu a 82 bez Mszy w tym Kościele … na cmentarzu.
Dane podane są z dużą dokładnością oraz zliczone są na podstawie dokumentacji kancelarii cmentarza.
Powyższe dane statystyczno-liczbowe pozwalają ustalić udział procentowy wykorzystania Kościoła na cmentarzu do:
a) czynności związanych wyłącznie z liturgią pogrzebu (pytanie nr 1 lit a) oraz
b) czynności nie związanych z liturgią pogrzebu, czyli wykorzystywany jest również w związku ze wskazaną we wniosku „ niegospodarczą działalnością statutową do której zaliczane są wszelkie działania wynikające z misji Kościoła i jego specyfiki, jednocześnie nie mają one charakteru zorganizowanej działalności zarobkowej" czyli w ramach innych czynności sakralnych niezwiązanych z pogrzebem (pyt. Nr 1 lit b)
I Tak w roku 2022: | Liczba Mszy Św. wg rodzaju | Udział % danego rodzaju Mszy Św. W ogólnej liczbie odprawionych Mszy Św. w tym Kościele w 2022r. |
Łączna liczba Mszy Św. nie pogrzebowych - wg przyjętego wyliczenia | 72 | 23,38 % |
Łączna liczba Mszy Św. pogrzebowych w tym Kościele | 236 | 76,62 % |
RAZEM MSZE ŚW. W TYM KOŚCIELE 2022r. | 308 | 100% |
Pytanie nr 1 dotyczy wykorzystywania samego Kościoła na cmentarzu, dlatego też przyjęto jako algortym/sposób najbardziej reprezentatywny liczbę Mszy Św. które odbywają się w tym Kościele, bowiem Kościół służy wyłącznie do liturgii Mszalnej, odprawiania nabożeństw, sprawowania sakramentów, odmawiania modlitw.
Powyższa tabela pokazuje procentowe wykorzystanie Kościoła na cmentarzu do celów wyłącznie sakralnych - nie pogrzebowych oraz do celów wyłącznie Mszy pogrzebowej w tym Kościele.
Pytanie nr 2-Jeżeli Kościół na cmentarzu służy zarówno do czynności związanych z pochówkiem oraz do innych działań wynikających z misji Kościoła i jego specyfiki, to proszę wskazać czy są Państwo w stanie przypisać konkretne wydatki opisane we wniosku do określonego rodzaju działalności, z którym te wydatki są związane , czyli czy są Państwo w stanie przypisać wydatki dc czynności związanych z pochówkiem oraz do innych działań wynikających z misji Kościoła i jego specyfiki ?
Odpowiedź na pytanie nr 2 (oraz 4):
Jak wykazano w odpowiedzi na pytanie nr 1 - Kościół na cmentarzu wykorzystywany jest w dwóch celach w zakresie podatku VAT, natomiast z punktu widzenia kościoła i jego działalności, liturgii - Msza Św. jest Mszą Św. - jedna zwykłą np. niedzielną czy świąteczną, inna pogrzebową, inna ślubną, inna związana z innymi sakramentami np. chrzest czy bierzmowanie itp. - ale nadal jest to Msza Św.
Natomiast dla potrzeb podatku VAT można stwierdzić że w Kościele na cmentarzu sprawowane są Msze Św.:
a)nie związane z pochówkiem / pogrzebem ( około 23,38%) oraz
b)związane z pochówkiem / pogrzebem (około 76,62%)
- na bazie danych z roku 2022.
W zakresie kosztów, koszty cmentarza można podzielić na kategorię, a to :
1.Media czyli energia elektryczna, energia cieplna, woda i ścieki, wywóz odpadów.
W tym zakresie stan faktyczny jest następujący : budynek Kościoła czy też budynki administracyjno-socjalne czy też cmentarz - nie posiadają wyodrębnionych liczników dla wyżej wskazanych mediów. I tak :
1.1.Energia elektryczna - jest jedna faktura dla Parafii, w której wskazana jest lokalizacja dostarczania energii elektrycznej - …, czyli wszystko co znajduje się na cmentarzu, w tym Kościół, budynki administracyjno-socjalne, oświetlenie.
1.2.Energia cieplna - w Kościele są piece akumulacyjne zasilane energią elektryczną, a w pomieszczeniach adm.-socj. również jest ogrzewanie elektryczne. Tym samym energia cieplna znajduje się w fakturze energii elektrycznej.
1.3.Woda i Ścieki - Parafia otrzymuje odrębną fakturę za wodę i ścieki na adres poboru i zużycia … czyli cały cmentarz w tym Kościół i budynki adm.-socj.
1.4.Wywóz odpadów - Parafia zgodnie z lokalnymi przepisami, Parafia dokonuje opłat za wywóz odpadów-jako całość-Parafia.
Media - z uwagi na brak liczników np. w budynku Kościoła nie ma możliwości wyodrębnienia ile w którym wydatku dotyczy budynku Kościoła i jest związane z działalnością wyłącznie sakralną (statutową), a ile dotyczy i jest związanych z pogrzebami. Tym samym wg Wnioskodawcy należy przyjąć, iż są to koszty mieszane/wspólne.
2.Koszty utrzymania, koszty bieżące, koszty naprawy, remonty, inwestycje, modernizacje:
2.1.Paliwo do sprzętu (czyli do maszyn, urządzeń, kosiarek, itp.) - faktury brane są na Parafię z NIP Parafii oraz przez Administratora cmentarza opisywane czego koszt dotyczy. Sprzęt służy głównie cmentarzowi, ale również Kościołowi (koszty mieszane / wspólne)
2.2.Paliwo do traktorka -na cmentarzu znajduje się traktorek wykorzystywany do wszystkich prac na cmentarzu, a to do przewożenia ciężkich rzeczy, do zbierania śmieci z całego cmentarza i przewiezienia na miejsca składowania, do zbierania liści, piasek do posypywania itp. - faktury opisuje administrator cmentarza. Traktor służy dla celów Kościoła np. posypanie drogi cmentarnej piaskiem czy solą którą ludzie idą np. w niedzielę na Msze św.); Czyli służy i cmentarzowi i budynkowi Kościoła (koszty mieszane / wspólne)
2.3.Nakłady / wydatki / prace remontowe i modernizacyjne, inwestycyjne cmentarz, bez dotyczących pomieszczeń administracyjno-socjalnych - administrator cmentarza opisuje każdą fakturę do czego zakup służył, a więc istnieje możliwość rozgraniczenia kosztów związanych z cmentarzem oraz odrębnie związanych z budynkiem Kościoła.
2.4.Nakłady / wydatki / prace remontowe i modernizacyjne, inwestycyjne Kościół - administrator cmentarza opisuje każdą fakturę do czego zakup służył, a więc istnieje możliwość rozgraniczenia kosztów związanych z budynkiem Kościoła oraz odrębnie związanych z cmentarzem.
2.5.Pomieszczenia biurowo-administracyjno-socjalne - służą obsłudze cmentarza jako całości, w tym Kościoła. W nich znajduje się kancelaria cmentarna w której m.in. dokonuje się opłat cmentarnych, prowadzące są księgi wg wymogów prawa, przyjmowane są osoby załatwiające sprawy na cmentarzu związane z posiadanymi grobami, z pochówkami, z ceremonią pogrzebową w Kościele. Z pomieszczeń tych korzystają Administrator cmentarza, grabarze i inni pracownicy, współpracownicy znajdujący się na cmentarzu. Jest też wyodrębnione miejsce dla Parafialnego Archiwisty ksiąg cmentarnych, który porządkuje i archiwizuje dane. A zatem pomieszczenia te służą celom mieszanym.
2.6.Koszty art.- biurowych, środków czystości, BHP, koszty ogrodników, koszty firm pomagających utrzymać cmentarz w czystości - wg wnioskodawcy to koszty mieszane / wspólne , bowiem jeżeli ogrodnik wyporządkuje teren cmentarza to służy też to otoczeniu Kościoła. Kupowane są jedne art. biurowe czy środki czystości i tam gdzie są potrzebne są używane czy to w budynku Kościoła czy na cmentarzu. Cele mieszane.
2.7.Koszty bieżącego utrzymania dróg komunikacyjnych cmentarza, ogrodzenia, monitoringu wg wnioskodawcy to koszty mieszane / wspólne , bowiem drogi komunikacyjne cmentarza ze wszystkich bram prowadzą do Kościoła, ogrodzenie jest jedno i okala cały cmentarz wewnątrz którego jest Kościół, monitoring - tak samo - dotyczy cmentarza i Kościoła jako całości (jest 1 faktura na adres …. za monitoring).
Nie ma możliwości każdorazowego wyodrębniania ile którego wydatku dotyczy wyłącznie czynności związanych z pochówkami a ile wyłącznie z Mszami Św. nie związanymi z pogrzebami. Koszty mieszane.
W pytaniu nr 2 wniosku ORD-IN wnioskodawca zapytał wymieniając faktury kosztowe czego mogą dotyczyć, z rozpędu i nie potrzebnie wpisano paliwo do sprzętu, do samochodu na cmentarzu. Wnioskodawca podnosi tutaj, że uchyla / wycofuje ten fragment z pytania dotyczący samochodu. Dlatego też udzielając odpowiedzi na pytanie nr 2 wezwania , w kosztach rodzajowych związanych z bieżącym utrzymaniem i wydatkami, Wnioskodawca nie odnosi się do kosztów samochodu. Wyjaśnienie w zakresie samochodu poniżej.
Odpowiedź dla pytania nr 3 (oraz 4):
Na to pytanie już częściowo została udzielona odpowiedź przy pytaniu nr 2 pkt 2.5. pomieszczenia administracyjno-socjalne w przeważającej większości służą czynnościom związanym z usługami cmentarnymi. To w kancelarii załatwia się sprawy związane z pochówkiem na cmentarzu, bez względu czy w Kościele na cmentarzu jest Msza pogrzebowa osoby zmarłej, której ma odbyć się pochówek czy nie. To w pomieszczeniach socjalnych przebywają osoby wykonujące swe prace i czynności w przeważającej większości na cmentarzu (głównie grabarze - co związane jest wyłącznie z pochówkiem, usługami cmentarnymi), ale także archiwista, który jest Pracownikiem Parafii jako jednostki, Administrator cmentarza, który działa w imieniu i na rzecz Parafii zajmując się dokumentacją pochówków, porządkiem cmentarza, Kościoła itp. W przekonaniu Wnioskodawcy w zdecydowanej większości przedmiotowe pomieszczenia służą usługom cmentarnym. Jednakże nie ma możliwości wyodrębnienia tychże i konkretnego podziału, a zatem wg Wnioskodawcy w tym stanie faktycznym należy uznać iż pomieszczenia te służą celom mieszanym / wspólnym, tj. zarówno czynnościom związanymi z usługami cmentarnymi (w zdecydowanej przewadze) jak też innym czynnościom Parafii np. archiwista - pracownik Parafii, który ma na cmentarzu w tych pomieszczeniach swoje stanowisko i dokonuje m.in. archiwizacji ksiąg cmentarnych.
Odpowiedź na pytanie nr 4:
Na pytanie nr 4 odpowiedzi znajdują się w udzielonych odpowiedziach dla pytania nr 2 i nr 3 jak wyżej.
Oprócz informacji zawartych w odpowiedzi dla pytania nr 2 i 3 - które również dotyczą pytania nr 4 Wnioskodawca dodaje, że Parafia w zakresie jednostki cmentarz dla niektórych kosztów ma możliwość określenia co dotyczy wyłącznie usług cmentarnych oraz dla większości nie ma możliwości takiego wyodrębnienia, ustalenia czy podziału.
Koszty mediów - brak możliwości wyodrębnienia.
Koszty bieżącego utrzymania, monitoringu, koszty porządkowe, paliwo do sprzętu, do traktorka, utrzymanie dróg komunikacyjnych na terenie cmentarza, pomieszczeń biurowych, socjalnych, ogrodzenia, zabezpieczenia - nie ma możliwości wyodrębnienia.
Koszty związane z remontami, wymianami, inwestycjami, malowaniem, modernizacją - istnieje możliwość określenia że np.:
- malowanie dotyczy Kościoła lub malowanie dotyczy pomieszczeń biurowo-socjalnych, czy też
- Wyremontowano i zabezpieczono schody prowadzące wyłącznie do Kościoła
- Na cmentarzu wyremontowano nagrobki żołnierzy, czy dziecka utraconego
- Remont Kościoła czy to wewnątrz czy na zewnątrz - można wyodrębnić
Zatem istnieje rodzaj wydatków, które Administrator jest w stanie przypisać do konkretnych czynności, ale w związku z faktem iż w Kościele odbywają się zarówno Msze Św. pogrzebowe związane z pochówkami jak też zwykłe Msze Św. co wykazano w odpowiedzi na pytanie nr 1 - dlatego też pomimo możliwości wyodrębnienia / określenia czego koszt dotyczy - nie ma możliwości określenia ani wyodrębnienia kwoty podatku naliczonego związanego wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi VAT (usługami cmentarnymi) lub czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu. Jest to zbyt trudne, skomplikowane i żaden przepis nie wskazuje na algortym jaki mógłby być zastosowany w takim stanie faktycznym jak u Wnioskodawcy.
Pytania nr 5, 6,7,8,9,10,11,12,13- wniosku dotyczą samochodu.
Wnioskodawca wnosi o wykreślenie i uchylenie tego fragmentu dotyczącego samochodu z wniosku i pytań wskazanych we wniosku ORD-IN, albowiem napisano 1 słowo za dużo w pytaniu nr 2 „paliwo do sprzętu, samochodu na cmentarzu", co było nie potrzebne i omyłkowe. Na cmentarzu znajduje się jako własność Parafii wyłącznie traktorek o którym powyżej pisano, natomiast na cmentarzu Parafia nie posiada własnego samochodu.
Za utrudnienia z tym związane - bardzo przepraszam.
Pytania wskazane w wezwaniu, za które bardzo dziękuję wskazują według Wnioskodawcy na proporcjonalne rozliczanie podatku naliczonego ze wszystkich wydatków, bez względu na ich rodzaj wskazany powyżej, a związanych z cmentarzem oraz Kościołem na cmentarzu jako całością, bowiem nie ma możliwości odrębnego określenia wydatku i przyporządkowania go wprost do czynności związanych z usługami cmentarnymi (opodatkowanymi) oraz nieopodatkowanymi. Tym samym koniecznym jest określenie tej proporcji. Przepisy VAT, w szczególności art. 86 ( w tym art. 86 ust 2a- 2h) stanowią ust. 1 - W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.” W art. 86 ust 2a-2h Ustawy VAT wskazano, iż w przypadku gdy nie ma możliwości obliczenia kwoty podatku związanej wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi oraz kwoty podatku nie związanego z czynnościami opodatkowanymi, wówczas kwotę podatku naliczonego określa się zgodnie ze sposobem wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów opodatkowanych -tzw. sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji ma najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanych czynności przez podatnika, natomiast wybór sposobu określenia tej proporcji (metodyka, algorytm) może być różny m.in. wymieniony jest w art. 86 ust. 2c Ustawy VAT, jednakże ustawodawca w tym przepisie użył słowa „ w szczególności..” wymieniając 4 przykładowe i najbardziej powszechne sposoby określenia proporcji. Zgodnie z art. 86 ust 2a Ustawy VAT-sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika (tutaj Parafia - kościelna osoba prawna) działalności. W przypadku Parafii jako jednostki / podatnika jest to bardzo trudne. Dlatego Wnioskodawca uważa, że w jego stanie faktycznym odpowiadającym specyfice działalności Kościoła, jego misji, czynnościom wykonywanym, w tym czynnościom związanym z pogrzebami, pochówkami, usługami cmentarnymi Mszami Św. pogrzebowymi oraz zwykłymi etc. - najbardziej reprezentatywnym sposobem określenia proporcji jest liczba Mszy Św. które odbyły się w Kościele na cmentarzu z podziałem na liczbę Mszy Św. zwykłych i pogrzebowych związanych z liturgią pogrzebu, co szczegółowo przedstawiono w odpowiedzi na pytanie nr 1.
Pytania
1. Czy Wnioskodawca ma obowiązek pobierać podatek VAT od opłat cmentarnych wskazanych w stanie faktycznym, które pobierane są przez Wnioskodawcę (technicznie w imieniu i na rzecz Parafii pobiera je Administrator cmentarza zgodnie z zawartą umową) i traktować ten podatek VAT jako podatek należny VAT a zatem wykazywać w JPK_VAT i wpłacać do Urzędu Skarbowego na ogólnych zasadach VAT?
2. W sytuacji gdy Wnioskodawca wg Dyrektora KIS ma obowiązek pobierać i odprowadzać podatek VAT należny od opłat pobieranych na cmentarzu (opłat cmenarnych wskazanych w stanie faktycznym), wówczas czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczania na zasadach ogólnych podatku VAT naliczonego z wydatków, faktur kosztowych dotyczących cmentarza jako całości w tym Kościoła na cmentarzu, urządzeń cmentarnych, pomieszczeń biurowych (kancelaria cmentarza) i socjalnych, w tym w szczególności podatku naliczonego VAT dotyczącego m in.: mediów (energia elektryczna, cieplna, woda i ścieki, wywóz odpadów), paliwo do sprzętu, do traktorka na cmentarzu, inwestycje, remonty prowadzone na terenie cmentarza, kościoła na cmentarzu, pomieszczeń biurowych i socjalnych cmentarza, dróg i szlaków komunikacyjnych cmentarza, wymiany, modernizacje, bieżące naprawy, remonty, bieżące utrzymanie, koszenie, malowanie, ogrodzenie, zabezpieczenia, monitoring itp., etc?
3. Czy dla celów podatku VAT w sytuacji gdy wg Dyrektora KIS Wnioskodawca ma obowiązek odprowadzać VAT należny od pobieranych opłat oraz ma prawo na zasadach ogólnych odliczać podatek naliczony VAT od wydatków związanych i dotyczących cmenatrza jako całości w tym kościoła na cmenatrzu, pomieszczeń biura cmentarnego, pomieszczeń socjalnych na cmentarzu, ogrodzenia, chodników etc. itd. itp.- Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić rejestry VAT podatku należnego oraz naliczonego oraz składać JPK_VAT na zasadach ogólnych rozliczenia VAT?
4. Czy dla celów prawidłowego rozliczania podatku VAT - opłaty cmentarne wskazane w stanie faktycznym pobierane przez Wnioskodawcę na cmenatrzu, wg Dyrektora KIS nie powinny być opodatkowane podatkiem VAT i powinny korzystać ze zwolnienia z VAT, a Wnioskodawca nie ma prawa pobierać podatku VAT w opłatach wskazanych w stanie faktycznym, tym samym nie ma prawa do odliczania podatku VAT z wydatków i kosztów oraz nie ma obowiązku prowadzenia rejestrów VAT podatku należnego i naliczonego , jak też nie ma obowiązku wykazywania tychże w JPK_VAT czy innych deklaracjach oraz informacjach podatkowych m.in. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT?
5.Czy Wnioskodawca ma obowiązek ewidencjonowania pobieranych opłat na cmentarzu w kasie fiskalnej z podziałem na kwoty netto VAT i brutto?
Państwa stanowisko w sprawie
Pytania nr 1
Według Wnioskodawcy - Wnioskodawca ma obowiązek pobierać podatek VAT od opłat pobieranych na cmenatrzu (tzw. opłat cmenarnych) przez Wnioskodawcę (technicznie poprzez działającego obecnie w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy - Administratora cmentarza) i traktować go jako podatek należny VAT a tym samym Wnioskodawca ma obowiązek wykazywać tenże podatek VAT należny w JPK_VAT i wpłacać do Urzędu Skarbowego na ogólnych zasadach VAT.
Pytania nr 2
Wg Wnioskodawcy w sytuacji gdy Wnioskodawca wg Dyrektora KIS ma obowiązek pobierać i odprowadzać podatek VAT należny od opłat pobieranych na cmentarzu, wówczas wg Wnioskodawcy, Parafia jako jednostka (Wnioskodawca) i czynny podatnik VAT - ma prawo do odliczania na zasadach ogólnych podatku VAT naliczonego z wydatków, faktur kosztowych dotyczących cmentarza,w tym w szczególności np.: z faktur za media (energia elektryczna, cieplna, woda i ścieki, wywóz odpadów), paliwo do sprzętu, do traktorka na cmentarzu, nakłądów inwestycyjnych, remontowych, prac budowlanych i innych prowadzonych na terenie cmentarza, kościoła na cmentarzu, pomieszczeń biurowych i socjalnych cmentarza, dróg i szlaków komunikacyjnych cmentarza, wymiany, modernizacje, bieżące naprawy, remonty, bieżące utrzymanie, ochrona, ze wszystkich kosztów i wydatków dotyczących i związanych z cmenatrzem, kościołem cmentarzu, z utrzymaniem cmentarza, jego remontami, inwestycjami itd. itp., etc.
Pytania nr 3: Wg Wnioskodawcy - dla celów podatu VAT w sytuacji gdy wg Dyrektora KIS Wnioskodawca ma obowiązek odprowadzać VAT należny od pobieranych opłat oraz ma prawo na zasadach ogólnych odliczać podatek naliczony VAT od wydatków związanych i dotyczących cmenatrza jako całości w tym kościoła na cmenatrzu, pomieszczeń biura cmentarnego, pomieszczeń socjalnych na cmentarzu, ogrodzenia, chodników etc - Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić rejestry VAT podatku należnego oraz naliczonego oraz składać JPK_VAT na zasadach ogólnych rozliczenia.
Pytania nr 4
Wg Wnioskodawcy - dla celów VAT - opłaty pobierane przez Wnioskodawcę powinny być opodatkowane podatkiem VAT - jak twierdzi Wnioskodawca we włąsnym stanowisku dla pytania nr 1 i nie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w tym zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust 1 pkt 31 ustawy VAT, a Wnioskodawca ma obowiązek pobierać i odprowadzać podatek VAT należny w opłatach cmentarnych, co powoduje że Wnioskodaca ma prawo odliczać podatek VAT naliczony z wydatków i kosztów oraz ma obowiązek prowadzenia rejestrów VAT podatku należnego i naliczonego i wykazywania tychże w JPK_VAT.
Pytania nr 5
Wg Wnioskodawcy będącego czynnym podatnikiem VAT, w sytuacji gdy zgodnie z otrzymanymi wiążącymi informacjami stawkowymi opłaty pobierane przez Parafię klasyfikowane są do PKWIU 96.03 i opodatkowane stawką 8% wówczas Wnioskodawca stosuje przepisy ustawy o VAT w tym w zakresie kas fisklanych i faktur VAT.
Ogólnie dla wszystkich 5 pytań:
Wnioskodawca uważa że dla celów podatku VAT w związku z faktem iż Wnioskodawca (...) jako jedna jednostka jest czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w art 15 ust 1 ustawy VAT, Wnioskodawca prawidłowo postępuje pobierając w opłatach 8% podatek VAT należny, prowadzać rejestry (ewidencje) podatku VAT, odliczając podatek VAT naliczony na zasadach ogólnych od wydatków i kosztów związanych i dotyczących cmentarza jako całości w tym kościoła na cmenatrzu i innych, jak też wykazując te zdarzenia w JPK_VAT i odprowadzając nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym do Urzędu Skarbowego. Powyższe dotyczy tylko i wyłącznie (podatku) ewidencji VAT i nie jest wykazywane z księgach rachunkowych oraz nie jest wykazaywane dla celów CIT, które to księgi jak wspomniano w stanie faktycznym prowadzone są zgodnie z ustawą o rachunkowości dla przychodów z pozostałej działlaności. Ewidencje VAT zawierają także wartości netto pobranych opłat cmenarnych ponieważ są to opłaty z niegospodarczej, statutowej działalności Kościoła, ale równocześnie są to opłaty opodatkowane wg WIS stawką VAT 8%. Księgi podatkowe w zakresie opłat cmentarnych zawierają tylko ewidencje VAT i są prowadzone tylko i wyłącznie dla celów rozliczenia podatku należnego i naliczonego VAT z tychże opłat. Wartości netto pobranych opłat zgodnie z interpretacją indywiualną stanowią przychody ze statutowej niegospodarczej działalności Kościoła i nie podlegają ewidencjowaniu w księgach rachunkowych i podatkowych Parafii.
Wnioskodawca nie ma prawa do stawki VAT zwolniony dla opłat cmenatnych pobieranych na cmentarzu, o których mowa w stanie faktycznym wedle art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy VAT. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają powyższe uzyskane wiążące informacje stawkowe, wedle których opłaty pobierane przez wnioskodawcę klasyfikowane są do PKWIU 96.03- usługi pogrzebowe i pokrewne a właściwą stawką dla tychże jest stawka VAT 8% - na podstawie art. 41 ust 2 w zw. z art. 146aa ust 1 pkt 2 i ust 1a oraz poz. 62 załącznika nr 3 do ustawy VAT.
W stanie faktycznym Wnioskodawca nie ma możliwości zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy VAT bowiem na tymże cmentarzu jak wskazano chowani (grzebani) są nie tylko członkowie kościoła katolickiego, czy też tylko parafianie, ale też osoby niewierzące i innych wyznań oraz z innych parafii, a Wnioskodawca nie ma żadnej możliwości weryfikacji stanu duchowego osoby zmarłej oraz jej stosunku do Kościoła katolickiego jeszcze za życia tej osoby zmarłej.
Wnioskodawca uważa że (w oparciu o przepisy ustawy VAT):
1. Jako jednostka będącą czynnym podatnikiem VAT z tzw. pozostałej (niestatutowej) działalności Parafii (najmy, dzierżawy, kawiarenka itp.) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT;
2. Obowiązek podatkowy zgodnie z 19a ustawy VAT powstaje z chwilą wykonania usługi, w tym przypadku w zakresie dotyczącym cmentarza z chwilą pobrania opłaty; .
3. Podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29a jest wszystko co stanowi zapłatę, czyli pobrana opłata;
4. Jeżeli Wnioskodawca ma obowiązek pobierania i odprowadzania podatku VAT należnego z pobieranych opłat na cmentarzu, wówczas zgodnie z art 86 ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak też jeżeli Wnioskodawca będzie posiadał pojazd wykorzystywany dla celów cmentarza wówczas znajdą zastosowanie przepisy art. 86a ustawy VAT;
5. Art. 87, 88 ustawy VAT ma również zastosowanie do Wnioskodawcy jako tzw. zasady ogólne rozliczania podatku VAT;
6. Zgodnie z art. 109 - jako czynny podatnik VAT od czynności opodatkowanych rozliczając podatek należny i naliczony ma obowiązek prowadzić ewidencje VAT i zgodnie z art. 99 skłądać deklaracje VAT, JPK_VAT;
7. Dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych ma obowiązek fiskalizowania tychże transakcji na kasie fisklanej zgodnie z art. 111 ustawy VAT a w przypadku żądania przez osobę fizyczną wydania faktury - jej wystawienia do paragonu (FP) - art. 106b ustawy VAT;
8. Nie ma znaczenia dla celów rozliczania podatku należnego i naliczonego VAT dotyczącego pobieranych i otrzymywanych tzw. opłat cmentarnych wskaznaych w stanie faktycznym w tym rozliczania otrzymywanych opłat związanych z pochówkiem, grobem, iż Dyrektor KIS w indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie podatku dochodowego osób prawnych CIT przyznał rację Wnioskodawcy (uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe) że pobierane przez Wnioskodawcę opłaty cmentarne związane z chowaniem zmarłych, pochówkiem i inne dotyczące cmentarza i grzebania zmarłych - stanowią dla Wnioskodawcy w myśl przepisów CIT przychody z tzw. statutowej niegospodarczej działalności Kościoła katolickiego, o których mowa w art. 17 ust 1 pkt 4a lit. a ustawy podatku dochodowego osób prawnych (niegospodarcza działalność statutowa) potwierdzając, że te opłaty są to opłaty w zakresie usług świadczonych przez organizacje religijne.
Opłaty zwane we wniosku cmentarnymi są opłatami za czynności, które Kościół wykonuje realizując swoją misje i zadania oraz stanowią i są statutową działalnością Kościoła.
Opłaty powyższe nie są też żadną tzw. inną / pozostałą działalnością kościelnej osoby prawnej.
Zgodnie z art. 55 ust 1 i 2 Ustawy z 17-05-1989r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej 1. majątek i przychody kościlenych oósb prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątki określonymi w ust. 2-6. 2. Kościelne osoby prawne są zwolnione zopodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działlaności niegospoadrczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych.
Zapis ten oznacza, że ustawodawca dopuszcza istnienie dającej przychody niegospodarczej działalności co stanowi szczególne uregulowanie w stosunku do definicji przewidzianych w art. 15 ust 2 ustawy VAT.
Powyższy zapis powoduje, że pobierane przez Wnioskodawcę w kwocie netto opłaty cmentarne (wskazane w stanie faktycznym i objęte wnioskami WIS) nie podlegają ewidencjonowaniu w księgach rachunkowych i podatkowych w zakresie CIT jednostki ani też nie są i nie mogą być wykazywane w sprawozdaniu finansowym oraz CIT-8 składanych przez Wnioskodawcę tj. Parafię z tzw. pozostałej działalności (czyli niestatutowej jak np. najmy, kawiarenka, bilety na wieżę, inne.)
Opłaty (za usługi) jakie Wnioskodawca pobiera na cmenatrzu świadczone są głównie w zakresie interesu zbiorowego swoich członków - czyli wiernych Kościoła Katolickiego a w szczególnosci Parafian, nie mniej jednak na cmenatrzu Parafialnym Wnioskodawcy jak już wspomniano i co należy podkreślić chowani (grzebani) są również zmarli niewierzący, osoby zmarłe innych wyznań (bez względu na wyznanie), czy z innych parafii.
Prowadzenie i zarządzanie cmentarzami jest działalnością statutowa Kościołą, a chowanie i grzebanie zmarłych - misją i niegospodarczymi czynnościami oraz posługą świadczoną przez Kościół, w tym przez Wnioskodawcę. Powyższe zagwarantowane jest przez Konstytucję RP w zakresie autonomii i niezależności Kościołą od Państwa, które to obejmują sprawy dotyczące wypełniania misji religijnej Kościoła oraz jego wewnętrznej organizacji. W sprawach wchodzących do własnego zakresu Kościołowi Katolickiemu przysługuje szereg uprawnień, które zawarte są m.in. w Ustawie z dnia 17-05-1989r. o gwarancjach wolności sumienia w RP, a potwierdza ustawa o stosunku Państwa do Kościołą Katolickiego. Do najważniejszych należą sprawy doktrynalne i dogmatyczne, organizowanie publicznego kultu, duszpasterstwo, realizowanie inwestycji sakralnych i kościelnych, działalność charytatywna, nabywanie, posiadanie i zbywanie majątku, zarządzanie nim, zbieranie składek, ofiar, otrzymywanie darowizn i spadków, korzystanie z majątku, zakładanie, poszerzanie i prowadzenie cmentarzy itp. itd. Działalność statutowa (niegospodarcza) Kościoła to autonomiczna i niezależna aktywność regulowana normami prawa wyznaniowego (zarówno o charakterze generalnym jak i indywidualnym), prawa kanonicznego dotyczącego swobodnego wypełniania funkcji religijnych.
Zakładanie i utrzymywanie cmentarzy jest celem publicznym co wynika z art. 6 pkt 9 ustawy z 21-08-1997 o gospodarce nieruchomościami.
Przedstawiając powyższe Wnioskodawca pozostaje na stanowisku że w świetle unormowań Kościoła Katolickiego jako wyłącznego zarządcy i właściciela cmentarza, prowdzacego swą działalność statutową (niegospodarcza) przewidzianą przez prawo kanoniczne i krajowe, czynności w wykonywaniu prawa zarządu cmentarzami wyznaniowymi polegające m.in. na :
a) zawieraniu umów określonych jako prawo do grobu i wskazujących ich dysponenta (jak np. opłata za pierwsze 20 lat pochówku (tzw. pokładne); opłata za przedłużenie miejsca pochówku na kolejne 20 lat lub inny okres, jednorazowa opłata za miejsce grzebalne na cmenatrzu ((prawo do grobu, nagrobka, grobowca), opłata rezerwacyjna miejsca grzebalnego, czy też kopania grobów (przez pracowników Parafii) - ale nie dotyczy obecnego stanu faktycznego oraz
b) liturgii pogrzebu w obrządku rzymskokatolickim obejmującym nabożeństwo w kaplicy (kościele), poświęcenie grobu, procesję do grobu, cichą modlitwę, modlitwę powszechną, końcową błogosławieństwo, pożegnanie (w tym Msza Ś., procesja cmentarna (do kościoła i z kościoła do grobu) - w tym zakresie opłaty pobierane są np. za wjazd na cmentarz, za przygotowanie ceremonii pogrzebowej w kościele cmentarnym (w opłącie tej zawierają się opłaty za korzystanie z urządzeń kościelnych i cmentarnych np. dzwony, kościelny, osoba niosąca krzyż) - w stanie faktycznym Wnioskodawcy w zakresie podatku VAT są czynnościami opodatkowanymi 8% podatkiem VAT zgodnie z wiążącymi informacjami stawkowymi przywołanymi we wniosku.
Podatek VAT należny i naliczony dotyczący i związany z pobieranymi przez Wnioskodawcę opłatami na cmenatrzu i ponoszonymi kosztami (wydatkami) dotyczącymi cmenatarza są rozliczane zgodnie z przepisami VAT wg stanowiska Wnioskodawcy tj. VAT należny podlega pobraniu w opłacie, pobrany w opłącie podatek VAT jest podatkiem należnym, a podatek naliczony z kosztów czy wydatków dotyczących cmentarza jako całości jest podatkiem naliczonym podlegającym odliczeniu na zasadach ogólnych. Zdarzenia dotyczące i związane z cmenatrzem wykazywane i ujmowane są tylko i wyłącznie w ewidencjach VAT oraz wykazywane w składanych elektronicznie JPK_VAT. Natomiast wartości netto tychże opłat stanowią statutową niegospodarczą działalność Kościoła - Wnioskodawcy i nie są ujmowane w księgach rachunkowych oraz podatkowych dla celów CIT prowadzonych przez Wnioskodawcę dla tzw. pozostałej działalności, o której mowa w art. 17 ust 1 pkt 4a lit b - ustawy CIT.
Powyższe prowadzi do wniosku że w zakresie opłat cmentarnych Wnioskodawca prawidłowo postępuję , że dla celów podatku VAT - rozlicza podatek VAT zgodnie z przepisami VAT na zasadach ogólnych (pobiera, odprowadza, odlicza i wykazuje w ewidencjach oraz JPK- VAT).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT,
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy,
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy,
pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak wynika z opisu sprawy są Państwo (Parafia) kościelną osobą prawna oraz czynnym podatnikiem podatku VAT. Są Państwo właścicielem cmentarza parafialnego. Na tym cmentarzu chowani są głównie wierni kościoła katolickiego oraz zmarli bez względu na wyznanie, jak tez osoby niewierzące lub zmarli z innych parafii. Wykonując uroczystości pogrzebowe na zlecenie organizatora ceremonii pogrzebowej w szczególności dla wierzących wskazuje miejsce pochówku, przygotowuje uroczystość liturgiczną związana z pogrzebem, odprawia nabożeństwo pogrzebowe, odprowadza zwłoki na miejsce pochówku, współpracuje z zakładami pogrzebowymi w zakresie przeniesienia ciała zmarłego do i z kościoła oraz na miejsce pochowku i inne. W przypadku gdy pogrzeb dotyczy osoby niewierzącej lub gdy ceremonia pogrzebowa odbywa się bez części liturgicznej, wówczas zakres czynności uzależniony jest od zlecenia organizatora pogrzebu, jego potrzeb i stanu faktycznego. W takiej sytuacji Państwa czynności mogą dotyczyć wyłącznie wskazania organizatorowi miejsca pochowku zmarłego i pobrania opłaty za powyższe. Wysokość opłat pobieranych przez Państwa związanych z pochówkiem zmarłych lub utrzymaniem miejsc grzebalnych lub porządku cmentarza czy innych dotyczących i związanych z grobem, nagrobkiem jak też zasady korzystania z cmentarza wynikają z Państwa regulaminu i cennika.
Czynności, za które pobierają Państwo opłaty tzw. Opłaty cmentarne to:
- Opłata za miejsce pochówku za pierwsze 20 lat,
- Opłata za przedłużenie miejsca pochówku na kolejne 20 lat,
- Jednorazowa opłata za miejsce grzebalne,
- Opłata za wjazd na cmentarz,
- Opłata rezerwacyjna miejsca grzebalnego,
- Opłata za przygotowanie ceremonii pogrzebowej w kościele cmentarnym.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że uzyskane od Dyrektora KIS wiążące informacje stawkowe wskazują, że dla wyżej wskazanych czynności/opłat właściwą stawką jest stawka VAT 8%.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.
Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 31 ww. ustawy o VAT,
zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez:
a) kościoły i związki wyznaniowe, o których mowa w przepisach o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przepisach o stosunku Państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych,
b) organizacje powołane do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim
- w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.
Zatem aby wykonywane przez Państwa czynności mogły być objęte hipotezą normy zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. a ustawy o VAT, muszą wypełniać warunki w niej zapisane.
W przepisie tym zaznaczono, że usługi świadczone przez te podmioty muszą być:
- realizowane w zakresie interesu zbiorowego swoich członków;
- wykonywane w zamian za składki, których wysokość i zasady ich ustalania są oparte na statucie;
- pod warunkiem, że podmioty te nie będą nastawione na osiąganie zysków i zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.
Ponadto wskazać należy, iż wszystkie powyższe warunki powinny być spełnione łącznie. Niespełnienie choćby jednego z nich wyklucza zwolnienie od podatku.
W pierwszej kolejności podatnik musi posiadać status kościoła lub związku wyznaniowego, o którym mowa w przepisach o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przepisach o stosunku Państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych. Kolejnym warunkiem zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest wymóg świadczenia usług w interesie zbiorowym swoich członków. Ponadto kolejnym warunkiem wynikającym z cytowanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT jest wymóg, aby usługi oraz dostawa towarów ściśle związana z tymi usługami była wykonywana w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów.
W tym miejscu należy wskazać, iż czynności opisane we wniosku są wykonywane w odniesieniu do poszczególnych członków (rodziny zmarłego) a zatem nie można przyjąć, iż dokonywane są w interesie zbiorowym członków. Ponadto dotyczą również osób innych wyznań, czy też osób niewierzących. W tym miejscu należy wskazać, że w opisie sprawy nie wskazują Państwo aby wyszczególnione we wniosku opłaty były składkami, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych.
Biorąc pod uwagę powołane powyższe oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż opłaty związane z pochówkiem, nie posiadają charakteru składki w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT. Opłaty te bowiem nie są związane z faktem przystąpienia osoby lub podmiotu do danego Kościoła a wiążą się z konkretnym zindywidualizowanym świadczeniem.
Ponadto, następnym wymogiem warunkującym opisane zwolnienie jest aby zwolnienie to nie spowodowało naruszenia warunków konkurencji.
Zastosowanie w tej sprawie zwolnienia dla Państwa w odniesieniu do świeckiej ceremonii pogrzebowej stawiałoby Państwa w uprzywilejowanej sytuacji na rynku w stosunku do innych podmiotów wykonujących takie same czynności.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż świetle wskazanych okoliczności skutkujących niespełnieniem warunków wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT nie jest możliwym zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT do ww. czynności opisanych we wniosku i świadczonych przez Państwa.
Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT,
podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.
Stosownie do art. 99 ustawy o VAT,
podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Na mocy art. 99 ust. 7c ustawy,
deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.
Zgodnie z art. 99 ust. 11b ustawy,
deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy,
deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.
Stosownie do treści art. 99 ust. 13b ustawy,
minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.
Zgodnie natomiast art. 109 ust. 3b ustawy,
podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.
Na mocy art. 109 ust. 14 ustawy,
minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.
Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem, którego przepisy weszły w życie 1 października 2020 r.
W myśl § 2 pkt 8, 9 i 10 ww. rozporządzenia,
deklaracje zawierają:
8) dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego;
9) dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku naliczonego;
10) dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku lub zwrotu podatku wraz z oznaczeniem sposobu dokonania tego zwrotu.
Od dnia 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od dnia 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.
Z uwagi na fakt, że jak wykazano powyżej Państwa usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku oraz jesteście Państwo podatnikiem VAT czynnym, zobowiązani są Państwo do opodatkowania usług właściwą stawką podatku oraz wykazania podatku VAT należnego w pliku JPK_VAT oraz wpłacenia tego podatku do urzędu skarbowego.
W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT,
w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w ust. 2a-2h tego artykułu oraz art. 90 ustawy o VAT.
Wykluczona jest zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT:
w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Podkreślenia wymaga to, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi. Natomiast, gdy przypisanie towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy o VAT,
sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Zgodnie z art. 86 ust. 2c ww. ustawy,
przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
1) średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2) średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3) roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4) średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).
Jeżeli nabywane towary i usługi wykorzystywane są również do czynności zwolnionych od podatku, w dalszym etapie - powinien nastąpić kolejny podział podatku naliczonego w oparciu o zasady wskazane w art. 90 ustawy o VAT. Zatem, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu podatnik powinien w odniesieniu do wydatków przyporządkowanych do działalności gospodarczej, wykorzystywanych do czynności zarówno opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku, w przypadku braku obiektywnej możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ustalić proporcję, obliczoną zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.
Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.
Zgodnie z powołanymi przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Jak wskazano wyżej, w oparciu o cmentarz prowadzicie Państwo działalność opodatkowaną (nie korzystającą ze zwolnienia) podatkiem VAT. W związku z tą działalnością ponosicie Państwo koszty udokumentowane fakturami. Kosztami tymi są: koszty dotyczące cmentarza jako całości w tym kościoła na cmentarzu, urządzeń cmentarnych, pomieszczeń biurowych (kancelaria cmentarza) i socjalnych, w tym szczególności mediów (energia elektryczna, cieplna, woda i ścieki, wywóz odpadów), paliwo do sprzętu, inwestycje, remonty prowadzone na trenie cmentarza, kościoła na cmentarzu, pomieszczeń biurowych i socjalnych cmentarza, dróg i szlaków komunikacyjnych cmentarza, wymiany, modernizacje, bieżące naprawy, remonty, bieżące utrzymanie, koszenie, malowanie, ogrodzenie, zabezpieczenie, monitoring, itp.
Ponadto zauważyć należy, że jak wynika z opisu sprawy, prowadzą Państwo niegospodarczą działalność statutową, do której zaliczane są wszelkie działania wynikające z misji Kościoła i jego specyfiki. Również prowadzą Państwo działalność zwolnioną od podatku najem mieszkań na cele mieszkaniowe.
Zatem w toku prowadzonej działalności wykonują Państwo czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione od podatku oraz niepodlegające opodatkowaniu.
W konsekwencji nie mogą Państwo odliczyć w całości podatku naliczonego wynikającego z faktur kosztowych dotyczących cmentarza jako całości w tym kościoła na cmentarzu, urządzeń cmentarnych, pomieszczeń biurowych (kancelaria cmentarza) i socjalnych, w tym szczególności mediów (energia elektryczna, cieplna, woda i ścieki, wywóz odpadów), paliwo do sprzętu, inwestycje, remonty prowadzone na terenie cmentarza, kościoła na cmentarzu, pomieszczeń biurowych i socjalnych cmentarza, dróg i szlaków komunikacyjnych cmentarza, wymiany, modernizacje, bieżące naprawy, remonty, bieżące utrzymanie, koszenie, malowanie, ogrodzenie, zabezpieczenie, monitoring, itp.
Jak wynika z opisu sprawy, nie jesteście Państwo w stanie przypisać towarów i usług w całości do Państwa działalności gospodarczej. Zatem w takiej sytuacji, do wyliczenia podatku naliczonego zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.
Tym samym do rozliczenia podatku naliczonego nie znajdą zastosowania przepisy ogólne.
Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest nieprawidłowe.
Przechodząc z kolei do pytania oznaczonego we wniosku nr 3 wskazać należy, że zgodnie z cyt. wyżej art. 99 ust. 7c i ust. 11b ustawy o VAT powinni Państwo składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracje w formie pliku JPK_VAT niezbędne do obliczenia wysokości podatku, w tym podatku należnego i podatku naliczonego.
Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT,
podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3) kontrahentów;
4) dowodów sprzedaży i zakupów..
W konsekwencji w ewidencji sprzedaży powinni Państwo ująć kwoty podatku należnego oraz kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego.
Z uwagi na to, że jak wskazano powyżej (udzielając odpowiedzi na pytanie 2) nie każda kwota podatku naliczonego będzie kwotą do odliczenia, bo nie w każdym przypadku będzie miała związek wyłącznie z Państwa działalnością opodatkowaną nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że „Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić rejestry VAT podatku należnego oraz podatku naliczonego oraz składać JPK_VAT na zasadach ogólnych rozliczenia”.
Reasumując, wskazać należy, że mają Państwo obowiązek prowadzenia rejestru VAT oraz składać JPK-VAT, jednakże rozliczenia podatku zobowiązani są Państwo dokonać na podstawie art. 86 ust. 2a i art. 90 ustawy o VAT.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oznaczonym we wniosku pytaniem nr 3 jest nieprawidłowe.
Z uwagi na rozstrzygniecie odnoszące się do pytania nr 1 oraz warunkowy charakter pytania nr 4, nie udziela się odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 4.
Przechodząc do kwestii objętej pytaniem oznaczonym we wniosku nr 5 wskazać należy, że:
Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług,
podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
W myśl art. 106b ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług,
na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
c) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
− jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Natomiast obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług.
W myśl. art. 111 ust. 1 ustawy o VAT,
podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Zgodnie zaś z art. 111 ust. 1b ww. ustawy,
w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.
Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń lub dokonywanych dostaw. Jeżeli nabywcą danej usługi lub danego towaru jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że posiadają własną kasę fiskalną na cmentarzu oraz terminal płatniczy i dla osób fizycznych, które nie wyrażają woli otrzymania faktury VAT - wydawane są paragony fiskalne do otrzymywanych (pobieranych) opłat cmentarnych zgodnie z art 106a, 106b, 111 ustawy VAT.
Państwa wątpliwości dotyczą obowiązku ewidencjonowania pobieranych opłat na cmentarzu w kasie fiskalnej z podziałem na kwoty netto VAT i brutto.
Uważają Państwo, że, w sytuacji gdy zgodnie z otrzymanymi wiążącymi informacjami stawkowymi opłaty pobierane przez Parafię klasyfikowane są do PKWIU 96.03 i opodatkowane stawką 8% wówczas Wnioskodawca stosuje przepisy ustawy o VAT w tym w zakresie kas fisklanych i faktur VAT.
Jak rozstrzygnięto w odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 są Państwo zobowiązani do opodatkowania usług właściwą stawką podatku oraz wykazania podatku VAT należnego w pliku JPK_VAT oraz wpłacenia tego podatku do urzędu skarbowego, czyli stosowania w tym zakresie przepisów ustawy o VAT.
Zatem dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych mają Państwo obowiązek prowadzić ewidencję sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej z podziałem na kwoty netto, podatek VAT i brutto. Natomiast w przypadku żądania przez osobę fizyczną wystawienia faktury zobowiązani są Państwo do jej wystawienia.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Wskazujemy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Państwa. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
W związku z powyższym nie badaliśmy m.in. możliwości zastosowania 8% stawki podatku dla opłat cmentarnych.
Ponadto kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.
Ponadto, z uwagi na fakt, że w uzupełnieniu do wniosku zrezygnowaliście Państwo z interpretacji w zakresie odliczenia od podatku zakupów związanych z samochodem, przedmiotowa interpretacja nie dotyczy tej kwestii. W związku z powyższym, gdyby traktorek, o którym mowa w uzupełnieniu był pojazdem samochodowym, do którego mają zastosowania ograniczenia w zakresie odliczenia podatku, o których mowa w art. 86a ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right