Interpretacja indywidualna z dnia 31 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.34.2023.2.PK

Ustalenie, czy otrzymywane od klienta płatności stanowią pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy otrzymywane od klienta płatności nie stanowią przychodu do opodatkowania na dzień ich otrzymania.

Uzupełnili go Państwo pismem z 20 marca 2023 r. (data wpływu 20.03.2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką mającą siedzibę w Polsce, utworzoną zgodnie z polskim prawem oraz będącą czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”).

W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zawiera umowy (dalej: „Umowa”) na podstawie których zobowiązuje się wykonać kompleksowe świadczenie składające się B oraz C (dalej łącznie jako: „Produkty”) na zamówienie klienta (dalej: „Klient”).

Przez moment dokonania dostawy B. albo C. albo Produktów (dalej: „Dostawa”) należy rozumieć:

‒w przypadku B. - prawidłowy montaż (…) oraz sprawdzenie wszystkich zamontowanych elementów;

‒w przypadku C. - prawidłowy montaż (…) oraz sprawdzenie wszystkich zamontowanych elementów

‒zakończone podpisaniem przez Klienta i Spółkę Protokołu Dostawy (dalej: Protokół) na zasadach określonych w Umowie.

Na podstawie Umowy, Klient zobowiązuje się do zapłaty umówionego wynagrodzenia. Cena za Dostawę płatna jest według następującego harmonogramu:

‒I rata – (…)% wynagrodzenia brutto w terminie 3 dni kalendarzowych od dnia zawarcia Umowy (dalej: „Rata 1”);

‒II rata – (…)% wynagrodzenia brutto w terminie 3 dni kalendarzowych po przekazaniu wstępnego terminu montażu (dalej: „Rata 2”);

‒III rata – (…)% wynagrodzenia brutto w terminie 3 dni kalendarzowych od daty Dostawy (dalej: „Rata 3”).

Klient może odstąpić od Umowy w terminie 14 dni od daty Umowy bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów. Po upływie terminu, o którym mowa powyżej, a przed dniem rozpoczęcia montażu Produktu, Klientowi przysługuje umowne prawo odstąpienia od Umowy za zapłatą odstępnego w wysokości (…) zł. Oświadczenie o odstąpieniu od Umowy jest skuteczne tylko wtedy, gdy zostało złożone jednocześnie z zapłatą odstępnego. W wyniku odstąpienia, Umowę uważa się za niezawartą od początku, a Spółka zwróci wszystkie dokonane przez Klienta płatności.

Ponadto Klientowi przysługuje prawo do odstąpienia od Umowy w przypadku gdy z przyczyn technicznych okaże się że B nie jest możliwa do wykonania u Klienta.

W uzupełnieniu napisali Państwo, że:

‒Płatności, określone w Umowie jako Rata 1 oraz Rata 2, Spółka otrzymuje od Klienta na poczet przyszłego świadczenia. W umowie został określony harmonogram terminu płatności Raty 1 oraz Raty 2, zgodnie z którym termin powyższych płatności upływa przed wykonaniem prac związanych z montażem. Dlatego, Rata 1 i Rata 2 nie są należne od wykonania jakiegokolwiek etapu prac związanych z przyszłymi pracami (…) (w tej sytuacji nie mamy więc do czynienia z zapłatą za częściowe wykonanie dostawy towarów lub świadczenia usługi).

‒W zawartych umowach znajduje się informacja, że Klient ma prawo zrezygnować ze świadczenia dokonywanego przez Spółkę, a wpłacone kwoty Raty 1 i Raty 2 zostaną mu zwrócone. Zgodnie z Umową, Klient może odstąpić od Umowy w terminie 14 dni od daty Umowy bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów. W wyniku odstąpienia, Umowę uważa się za niezawartą od początku, a Spółka zwróci Klientowi zapłaconą Ratę 1 i Ratę 2. Z Umowy wynika, że po upływie terminu, o którym mowa powyżej, a przed dniem rozpoczęciem prac związanych z montażem, Klientowi przysługuje umowne prawo odstąpienia od Umowy za zapłatą odstępnego w wysokości (…) zł. Po zapłacie odstępnego, Umowę uważa się za niezawartą od początku, a Spółka zwróci Klientowi zapłaconą Ratę 1 i Ratę 2. Otrzymywana przez Spółkę Rata 1 i Rata 2 nie mają więc charakteru ostatecznego, bezzwrotnego. Istnieje bowiem możliwość, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do ich zwrotu.

‒Wnioskodawca wystawia faktury zaliczkowe na otrzymane od Klienta wpłaty za Ratę 1 i Ratę 2. Faktury zaliczkowe za ratę 1 i 2 wystawione są przed dokonaniem świadczenia (montażu będącego przedmiotem Wniosku), natomiast po jego dokonaniu, Wnioskodawca wystawia fakturę końcową, na której wyszczególnione są faktury zaliczkowe za Ratę 1 i Ratę 2. Faktura końcowa obejmuje kwotę Raty 3, stanowiącej kwotę za całość świadczenia, pomniejszoną o wpłacone wcześniej zaliczki (Ratę 1 i Ratę 2).

‒W związku z rezygnacją Klienta po upływie 14 dni od zawarcia Umowy, Spółka wystawia notę księgową dokumentującą uiszczenie odstępnego w wysokości (…) zł.

‒Zgodnie z Umową, Klientowi przysługuje prawo do odstąpienia od Umowy, w przypadku gdy z przyczyn technicznych okaże się, że B nie jest możliwa do wykonania u Klienta. Z Umowy wynika, iż w takiej sytuacji wszystkie wpłacone Raty są zwracane Klientowi.

Pytanie

Czy płatności, jakie Wnioskodawca otrzymuje od Klienta określone w Umowie jako Rata 1 oraz Rata 2, stanowią u Wnioskodawcy pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT i w związku z tym nie stanowią przychodu do opodatkowania na dzień otrzymania?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2022.2587 t.j. z dnia 2022.12.13 z późn. zm., dalej: „ustawy o CIT”) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jednocześnie, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Wymogiem, aby pobrane wpłaty lub zarachowane należności nie były zaliczone do przychodów jest to, by dotyczyły one dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Dlatego, już w momencie pobrania wpłaty lub zarachowania należności musi być wiadome, że dotyczą one konkretnie określonych przyszłych dostaw towarów lub usług.

Wyrażenie „pobrane wpłaty lub zarachowane należności” użyte w ww. przepisie odnosi się do pobranych przez podatnika przedpłat i zaliczek na poczet dostaw towarów i usług, których wykonanie jest odroczone w czasie i dopiero po realizacji zawartej między stronami umowy występuje przychód podlegający opodatkowaniu.

Ponadto, powyższy przepis wyklucza z kategorii przychodów takie przysporzenia majątkowe, które stanowią należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych i jednocześnie nie posiadają cechy „definitywności”, która wiąże się z uznaniem ich jako „przychody należne”.

Jeśli łącząca strony transakcji umowa zawiera zapisy, które potwierdzają zaliczkowy charakter wpłat i ich niedefinitywny, nieostateczny charakter (umowa przewiduje, że zaliczki mogą być zwrócone), otrzymaną płatność należy ująć jako przychód, lecz nie w momencie jej otrzymania, a dopiero w momencie dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Reasumując, w świetle treści art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, należy uznać, iż aby przepis ten znalazł zastosowanie do określonych płatności, muszą być spełnione następujące warunki:

‒płatności są pobierane na poczet konkretnie określonych dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w przyszłości (tj. w kolejnych okresach sprawozdawczych);

‒podatnik musi otrzymać wpłatę przed ostatecznym dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;

‒płatności w momencie ich zapłaty nie są ostateczne, tzn. ustalenia pomiędzy stronami przewidują okoliczności, w których podatnik będzie zobowiązany do ich zwrotu na rzecz dokonującego ich zapłaty.

Odnosząc powyższe warunki do przedstawionego zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że otrzymane na podstawie Umowy płatności określone jako Rata 1 oraz Rata 2, mogą skorzystać z dyspozycji art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT.

Świadczą o tym następujące przesłanki:

‒Płatność Rata 1 i Rata 2 dokonywana jest na poczet określonego przyszłego świadczenia, tj. Dostawy, która zostanie dokonana w określonym terminie realizacji;

‒Spółka otrzymuje Ratę 1 i Ratę 2 na poczet Dostawy przed jej dokonaniem, przy czym w momencie otrzymania zapłaty żadna część tej Dostawy nie jest jeszcze wykonana (Dostawa jest odroczona w czasie).

‒Rata 1 i Rata 2 nie są należne od wykonania jakiegokolwiek etapu prac związanych z Dostawą (w tej sytuacji nie mamy więc do czynienia z zapłatą za częściowe wykonanie dostawy towarów lub świadczenia usługi);

‒Otrzymywana Rata 1 i Rata 2 nie mają charakteru ostatecznego, bezzwrotnego. Istnieje bowiem możliwość, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do ich zwrotu.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane na podstawie Umowy płatności określone jako Rata 1 oraz Rata 2 stanowią pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT. W konsekwencji, nie są one zaliczane do przychodów Wnioskodawcy w dacie ich otrzymania.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko w niniejszym wniosku potwierdzają również następujące indywidualne interpretacje podatkowe:

‒Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 lipca 2021 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.162.2021.1.BS, w której uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe i odstąpiono od uzasadnienia:

„W ocenie Spółki, otrzymana przez Spółkę Zaliczka będzie spełniała dyspozycję przepisu art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT. Otrzymana Zaliczka stanowi bowiem wpłatę na poczet dostawy towarów lub wykonania usługi, która będzie zrealizowana w przyszłych okresach sprawozdawczych i nie jest powiązana z którymkolwiek z etapów określonych w Harmonogramie. Ponadto, zaliczki mają charakter zwrotny i nie stanowią przysporzenia o charakterze definitywnym. W przypadku bowiem otrzymania Zaliczki i niewykonania przez Spółkę umówionych prac Zaliczka jest co do zasady zwracana kontrahentowi w całości lub w części (w zależności od tego, na jakim etapie przerwano prace)”.

‒Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2020 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.589.2019.1.AR:

„O kwalifikacji otrzymanej zapłaty jako przychodu lub jako przedpłaty (zaliczki) decyduje charakter tej zapłaty. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny, podczas gdy przedpłata, zaliczka nie mają takiego charakteru ze względu na każdorazową możliwość ich zwrotu przed terminem wykonania usług, na poczet których zostały wpłacone. Fakt, że dana wpłata stanowi zaliczkę (przedpłatę) na poczet konkretnej usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym, musi wynikać z postanowień zawartej umowy i powinien znaleźć odzwierciedlenie w treści dokumentacji”.

‒Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 czerwca 2016 r. sygn. IBPB-1-3/4510-384/16/IZ:

„Przenosząc przywołane wyżej uregulowania prawne na grunt analizowanego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że Spółka osiągnie definitywne przysporzenie dopiero po dokonaniu ostatecznego odbioru linii technologicznej wraz z montażem u klienta, uwieńczonego wystawieniem na rzecz klienta faktury dokumentującej dostawę towaru (tzw. fakturę końcową). Będzie to bowiem pierwszy moment, w następstwie którego dojdzie do przejścia na klienta (zamawiającego) prawa własności przedmiotu zawartej umowy (zgodnie z warunkami umowy własność zamontowanych komponentów (urządzeń i materiałów) przechodzić będzie na klienta z chwilą dokonania odbioru końcowego przedmiotu umowy). Natomiast, otrzymanie zaliczki nie kreuje przychodu po stronie otrzymującego zapłatę, jeżeli zapłata/zaliczka dotyczy dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. rozliczeniowych. Wyłączenie, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p., nie dotyczy zaliczek, które dotyczą dostaw towarów wykonanych w okresie sprawozdawczym, w którym została uiszczona zaliczka”.

Mając na uwadze powyższe wnoszę o potwierdzenie zaprezentowanego powyżej stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm.; dalej: updop):

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 updop:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Moment zaliczenia uzyskanych z działalności gospodarczej przysporzeń do przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, 3c, 3d i 3e updop. Z treści art. 12 ust. 3a ustawy o CIT wynika, że:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, że przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, w przypadku świadczenia usług, powstaje w dniu wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

‒wystawienie faktury w terminie wcześniejszym niż faktyczne wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury (o ile uregulowanie należności nie nastąpiło wcześniej),

‒uregulowanie należności przed wykonaniem usługi albo częściowym wykonaniem usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności (o ile wcześniej nie wystawiono faktury).

Przytoczone przepisy to generalna zasada określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego.

Należy jednak wskazać, że za przychód podatkowy można uznać tylko te przysporzenia, które mają charakter definitywny, tzn. są bezzwrotne i trwale powiększają majątek podatnika i może on swobodnie nimi dysponować.

Ustawodawca przewidział także wyjątki, w których otrzymanie środków pieniężnych przychodu podatkowego nie stanowi. W myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 updop:

Do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Oznacza to, że jeśli otrzymana zapłata ma charakter zaliczki na poczet towaru i usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie rozliczeniowym, to nie zostanie ona zaliczona do przychodu. Według Słownika Języka Polskiego PWN, słowo „zaliczka” oznacza: „część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności”, więc zaliczką nazwiemy taką należność, która została zapłacona przed faktycznym dostarczeniem towaru i usługi.

Nie zawsze jednak wcześniej otrzymana należność będzie mogła zostać potraktowana jako zaliczka, która nie spowoduje powstania przychodu podatkowego. O kwalifikacji danej zapłaty decyduje jej charakter. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy ma charakter definitywny, podczas gdy w przypadku zaliczki istnieje możliwość, że będzie konieczny jej zwrot, nie ma więc charakteru ostatecznego przysporzenia.

Kolejnym czynnikiem definiującym zaliczenie danej wpłaty jako zaliczki, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 jest to, czy dana należność stanowi wpłatę na poczet konkretnej usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym. Musi to wynikać z postanowień zawartej umowy i być prawidłowo udokumentowane.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy wpłaty oznaczone jako Rata I i Rata II dokonywane przez Klientów przed przystąpieniem do wykonywania przez Państwa Dostawy powinny być wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 updop.

Z Państwa wniosku wynika, że Rata I i Rata II opłacane są po podpisaniu umowy z Klientem, ale przed przystąpieniem przez Spółkę do jakichkolwiek czynności związanych z dostarczeniem usług, a więc płatności te nie są powiązane z którymkolwiek z etapów realizacji Dostawy. Dokumentowane są fakturami zaliczkowymi. Klientowi przysługuje też możliwość rezygnacji z Państwa usług w terminie 14 dni od podpisania umowy, a wtedy wpłaty zostają mu zwrócone. Klient może też odstąpić od realizacji umowy, a wtedy również wpłacone Raty są mu zwracane, a opłacone odstępne dokumentowane jest notą księgową. Te informacje zawarte są w podpisywanej umowie i bezpośrednio z niej wynika niedefinitywny charakter wpłat Raty I i Raty II.

Stwierdzić należy, że charakter ww. wpłat spełnia wszelkie wymogi zdefiniowane przez Ustawodawcę, aby uznać, że na moment wpłaty zaliczki i wystawienia faktury zaliczkowej nie dochodzi do powstania przychodu podatkowego.

Należy uznać, że przychód podatkowy powinien być rozpoznany przez Państwa z dniem najwcześniejszego ze zdarzeń wskazanych w art. 12 ust. 3a updop: wykonania usługi, wystawienia faktury bądź uregulowania płatności.

Wobec powyższego Państwa stanowisko, że „(…) otrzymane na podstawie Umowy płatności określone jako Rata 1 oraz Rata 2 stanowią pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT. W konsekwencji, nie są one zaliczane do przychodów Wnioskodawcy w dacie ich otrzymania” należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy, będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).