Interpretacja indywidualna z dnia 24 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.58.2023.1.ŁS

Prawo do wyłącznego dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej przez jednego rodzica faktycznie sprawującego władzę rodzicielską.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Władza rodzicielska została powierzona obojgu rodzicom tj. Pani – matce oraz Pani byłemu mężowi A.A.

W trakcie rozprawy alimentacyjnej w 2012 r., zostało ustalone jak będą wyglądać kontakty ojca z dzieckiem. Ustalono, że syn (B.A.) będzie spędzał, każde weekendy u ojca. Póki syn był rzeczywiście mały, tak było. Niestety, z czasem się to zmieniło. Od dłuższego czasu syn jeździ co drugi weekend albo i rzadziej. Syn uzasadnił Pani jaki jest tego powód, tzn. gdy jest u ojca, nie dostaje na drobne wydatki, tj. słodycze, lody i napoje, itp.

W trakcie pobytu jest także brak zainteresowania ojca synem (o czym sam syn mówi Pani, po powrocie z weekendu). Ojciec również zobowiązał się do opłacania abonamentu za telefon, który jest regularnie nieopłacany i wiąże się to z tym, że Pani syn nie może w pełni korzystać z telefonu np. brak kontaktu z Panią (gdy jest u ojca).

Co do wyjazdów na ferie czy wakacje to Pani od 11 lat zabiera dziecko i Pani wszystko opłaca (tak jak w tym roku na feriach, syn ma obóz taneczny, którego koszt wyniósł 1 100 zł i też Pani opłaciła go sama).

Wszystkie koszty związane z wychowaniem, ubraniem, prawidłowym rozwojem fizycznym syna ponosi Pani (ze stosunku pracy). Zapewnia/zabezpiecza Pani również wszystkie potrzeby edukacyjne, wyjazdy na wycieczki szkolne i pozaszkolne, rozwojowe (syn uczęszcza prywatnie na basen i tańce dwa razy w tygodniu), zdrowotne (w tym ubezpieczenia) i emocjonalne.

Wszelkie kontakty ze szkołą, pomoc w pracach domowych, kontakt z nauczycielami, lekarzami, wizyty w poradniach specjalistycznych są wykonywane osobiście tylko i wyłącznie przez Panią.

W 2012 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok w sprawie obowiązku alimentacyjnego. Zobowiązał A.A. do łożenia alimentów na rzecz swojego małoletniego syna B.A.. w wysokości po 450 zł miesięcznie. Mimo, że wyrok zapadł były mąż nie poczuwał się do płacenia ww. kwoty. Została wszczęta egzekucja komornicza przez Komornika Sądowego i egzekucja ta trwa do dnia dzisiejszego. Poza 450 zł alimentów, zasądzonymi od 2012 r., ojciec dziecka nie dokłada się do niczego (choć wielokrotnie go Pani prosiła, żeby się do czegoś dołożył, bo nie daje Pani rady sama wszystkiego opłacać).

Do tej pory to Pani rozliczała się z ulgi na dziecko (taka była umowa między Panią a byłym mężem, było to porozumienie ustne, nie na piśmie). Nigdy Pani były mąż (A.A.) nie informował Pani, że to On rozlicza sobie ulgę na dziecko. Nie miała Pani takiej informacji dopóki nie dostała pisma z Urzędu Skarbowego z 31 października 2022 r.

Stałe miejsce zamieszkania jak i zameldowania syna od skończenia 6-miesiąca życia (syn urodzony (...) 2011 r.) jest u Pani. Syn w roku podatkowym 2019 i 2020 nie osiągał żadnych dochodów, uczęszczał do szkoły podstawowej. W latach 2019-2020 był osobą niepełnoletnią. W ww. okresie syn był na Pani utrzymaniu. W momencie ukończenia 18-go roku życia, także będzie na Pani utrzymaniu. Ponadto, nigdy (mowa również o 2019 r. i 2020 r.) Pani dziecko nie pobierało zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego.

W stosunku do Pani jak i Pani syna nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie

Czy w latach 2019-2020 mogła Pani rozliczyć ulgę na dziecko w całości?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, w związku z opisanym stanem faktycznym oraz sprawowaną faktyczną władzą rodzicielską i łożenia na wszystko, w latach 2019-2020, mogła Pani rozliczyć ulgę na dziecko w całości.

W Pani opinii ulga na dziecko nie należała się byłemu mężowi.

Dziecko przebywa u ojca od czasu do czasu (nieregularnie), syn nie dostawał/nie dostaje żadnych innych środków pieniężnych (nawet na wycieczki szkolne). W Pani opinii nie stanowiło to podstawy do odliczenia ulgi przez byłego męża w latach 2019-2020.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w latach 2019 i 2020:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na mocy art. 27f ust. 2 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym w latach podatkowych 2019 i 2020:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Stosownie zaś do art. 27f ust. 2b cytowanej ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

W myśl art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ww. ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym w latach 2019 -2020 wynika, że:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w latach podatkowych 2019 i 2020:

przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359) stanowi, że:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W myśl art. 95 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę - zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w latach 2019-2020 - rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki określone w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

O wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania czy spełniania obowiązku alimentacyjnego ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a co za tym idzie spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Co istotne samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka (nierzadko wymuszonych orzeczeniem sądowym), czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej.

W sytuacji, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, nie ma zastosowania zasada, zgodnie z którą przysługującą rodzicom kwotę ulgi na dziecko rodzice dziecka mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Sposób podziału ulgi pomiędzy rodziców dziecka jest bowiem zagadnieniem wtórnym wobec samego prawa do ulgi. W konsekwencji, przysługiwanie odliczenia obojgu rodzicom w kwotach równych lub dowolnej proporcji przez nich ustalonej może mieć miejsce tylko wówczas, gdy oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską.

W przypadku gdy tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic.

Z analizy informacji przedstawionych przez Panią w opisie zdarzenia wynika, że:

–władza rodzicielska została powierzona obojgu rodzicom tj. Pani – matce oraz Pani byłemu mężowi A.A.;

–w trakcie rozprawy alimentacyjnej w 2012 r., zostały ustalone kontakty ojca z dzieckiem. Ustalono, że syn będzie spędzał, każde weekendy u ojca. Gdy syn był mały, tak było. Z czasem się to zmieniło. Od dłuższego czasu jeździ co drugi weekend albo i rzadziej. W trakcie pobytu ojciec wykazuje brak zainteresowania synem (o czym sam syn mówi Pani po powrocie z weekendu);

–wszystkie koszty związane z wychowaniem, ubraniem, prawidłowym rozwojem fizycznym syna ponosi Pani (ze stosunku pracy). Opłaca Pani również koszty wyjazdów syna na ferie czy wakacje;

–zapewnia/zabezpiecza Pani również wszystkie potrzeby edukacyjne, wyjazdy na wycieczki szkolne i pozaszkolne, rozwojowe (syn uczęszcza prywatnie na basen i tańce – dwa razy w tyg.), zdrowotne (w tym ubezpieczenia) i emocjonalne;

–wszelkie kontakty ze szkołą, pomoc w pracach domowych, kontakt z nauczycielami, lekarzami, wizyty w poradniach specjalistycznych są wykonywane osobiście tylko i wyłącznie przez Panią;

–w 2012 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok w sprawie obowiązku alimentacyjnego. Zobowiązał A.A. do łożenia alimentów na rzecz swojego małoletniego syna B.A.. w wysokości po 450 zł miesięcznie. Mimo, że wyrok zapadł były mąż nie poczuwał się do płacenia ww. kwoty. Została wszczęta egzekucja komornicza przez Komornika Sądowego i ta egzekucja jest do dnia dzisiejszego;

–poza zasądzonymi alimentami ojciec dziecka nie dokłada się do niczego (choć wielokrotnie go Pani prosiła, żeby się do czegoś dołożył, bo nie daje Pani rady sama wszystkiego opłacać). Ojciec zobowiązał się do opłacania abonamentu za telefon, który jest regularnie nieopłacany i wiąże się z tym, że Pani syn nie może w pełni korzystać z telefonu np. brak kontaktu z Panią (gdy jest u ojca);

–do tej pory to Pani rozliczała się z ulgi na dziecko (taka była umowa między Panią a byłym mężem, było to porozumienie ustne, nie na piśmie). Nigdy Pani były mąż (A.A.) nie informował Pani, że to On rozlicza sobie ulgę na dziecko;

–stałe miejsce zamieszkania jak i zameldowania syna od skończenia 6-miesiąca życia (syn urodzony (...) 2011 r.) jest u Pani;

–Pani syn w roku podatkowym 2019 i 2020 nie osiągał żadnych dochodów, uczęszczał do szkoły podstawowej. W latach 2019 i 2020 był osobą niepełnoletnią. W ww. okresie syn był na Pani utrzymaniu. W momencie ukończenia 18-go roku życia, także będzie na Pani utrzymaniu. Nigdy (mowa również o 2019 r. i 2020 r.) Pani dziecko nie pobierało zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego;

–w stosunku do Pani jak i Pani syna nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przenosząc powyższe wyjaśnienia na grunt analizowanej sprawy, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, a w szczególności fakt, że – jak wynika z treści wniosku – małoletni syn mieszka z Panią i to Pani sprawuje faktyczną władzę rodzicielską nad nim, tzn. podejmuje wszelkie decyzje dotyczące syna, wykonuje nad nim samodzielną pieczę, ponosi koszty jego utrzymania, troszczy się o jego fizyczny i duchowy rozwój oraz bierze czynny udział w sprawach dotyczących syna (kształcenie, leczenie, etc.) – należy zgodzić się z Pani stanowiskiem, że w tej sytuacji to Pani przysługuje wyłączne prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu podatkowym składanym za lata 2019 – 2020.

Wobec tego, że ojciec małoletniego syna nie wykazuje zainteresowania jego wychowaniem i nie ponosi kosztów jego utrzymania poza zasądzonymi alimentami, które w rzeczywistości są od Niego pobierane w drodze zasądzonej egzekucji, nie sposób uznać, że ojciec wykonywał w latach 2019-2020 władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samo płacenie alimentów na małoletniego syna oraz sporadyczne kontakty z nim nie są bowiem wystarczające dla przyjęcia, że również ojciec taką władzę wykonywał.

W konsekwencji skoro w stosunku do małoletniego syna tylko Pani wykonywała władzę rodzicielską bez udziału drugiego rodzica, to przysługiwało Pani wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wnikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozliczeniu za lata 2019 – 2020, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym należy mieć na względzie kryterium dochodowe określone w przepisie art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z brzmienia, którego wynika, że w przypadku gdy dana osoba nie pozostaje w związku małżeńskim i wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do jednego dziecka ma prawo do odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej tylko wówczas, gdy jej dochód w roku podatkowym nie przekroczył 56 000 zł, zaś gdy jest osobą samotnie wychowującą jedno dziecko – gdy jej dochód nie przekroczył w roku podatkowym 112 000 zł.

Wobec powyższego Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

W toku postępowania w sprawie wydania interpretacji tut. organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W rezultacie w wydanej interpretacji organ nie rozstrzyga, który z rodziców i w jakim zakresie wykonuje władzę rodzicielską. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy rodzic małoletniego dziecka faktycznie wykonywał w stosunku do dziecka władzę rodzicielską i ewentualnie w jakim okresie, jest możliwe wyłącznie w postępowaniu podatkowym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).