Interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.59.2023.1.AK

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabywane prawa do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych stanowią wartości niematerialne i prawne (WNiP) na gruncie ustawy o CIT? 2. W przypadku, jeśli odpowiedź na pytanie pierwsze będzie twierdząca, jeśli na fakturach VAT od Dostawców nie występuje rozdzielenie poszczególnych wydatków (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z jedną pozycją dotyczącą zakupu Serwisów i Stron internetowych, nie występuje wydzielenie ceny za poszczególne elementy), Wnioskodawca powinien pełną wartość z faktury VAT przypisać do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) na gruncie ustawy o CIT i amortyzować koszt w czasie? 3. W sytuacji uznania stanowiska Wnioskodawcy na pytanie pierwsze za prawidłowe, czy w przypadku, w którym na fakturach VAT od Dostawców występuje rozdzielenie poszczególnych wydatków (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z wieloma pozycjami dotyczącymi zakupu Serwisów internetowych, - czego efektem może być np. podział procentowy określający jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie autorskich praw majątkowych, a jaka na wynagrodzenie za świadczenie Usług pozostałych, niezwiązanych z przeniesieniem wspomnianych praw), Wnioskodawca powinien wartość z faktury VAT przypadającą do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) amortyzować w czasie, natomiast pozostała wartość (odpowiadająca wynagrodzeniu za świadczenie Usług pozostałych) może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) do używania? 4. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatek na nabycie praw do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych przez Wnioskodawcę, nieprzekraczający wartości z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT, powinien zostać zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) do używania?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1) czy nabywane prawa do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych stanowią wartości niematerialne i prawne (WNiP) na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

2) w przypadku, jeśli odpowiedź na pytanie pierwsze będzie twierdząca, jeśli na fakturach VAT od Dostawców nie występuje rozdzielenie poszczególnych wydatków (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z jedną pozycją dotyczącą zakupu Serwisów i Stron internetowych, nie występuje wydzielenie ceny za poszczególne elementy), Wnioskodawca powinien pełną wartość z faktury VAT przypisać do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i amortyzować koszt w czasie,

3) w sytuacji uznania stanowiska Wnioskodawcy na pytanie pierwsze za prawidłowe, czy w przypadku, w którym na fakturach VAT od Dostawców występuje rozdzielenie poszczególnych wydatków (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z wieloma pozycjami dotyczącymi zakupu Serwisów internetowych, - czego efektem może być np. podział procentowy określający jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie autorskich praw majątkowych, a jaka na wynagrodzenie za świadczenie Usług pozostałych, niezwiązanych z przeniesieniem wspomnianych praw), Wnioskodawca powinien wartość z faktury VAT przypadającą do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) amortyzować w czasie, natomiast pozostała wartość (odpowiadająca wynagrodzeniu za świadczenie Usług pozostałych) może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) do używania,

4) czy wydatek na nabycie praw do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych przez Wnioskodawcę, nieprzekraczający wartości z art. 16d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien zostać zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) do używania.

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą: (…) Sp. z o.o. [dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”] jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej [dalej: „Grupa Kapitałowa”] świadczącej usługi (…). Ponadto, Grupa Kapitałowa, której częścią jest Wnioskodawca, (…). Generalnie rzecz ujmując, Grupa Kapitałowa prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie (…). Ponadto w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, które (…).

Spółka świadczy usługi komplementarne do tych oferowanych przez Grupę Kapitałową, m.in. (…).

W celu umożliwienia efektywnego świadczenia usług, jak również mając na uwadze rozwój prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę, Wnioskodawca nabywa oraz planuje nabyć również w przyszłości majątkowe prawa do stron internetowych, serwisów internetowych oraz prawa do (…) [dalej odpowiednio: „Strona internetowa”, „Serwis internetowy” oraz „(…)”]. Strony internetowe oraz Serwisy internetowe - w przeciwieństwie do (…), w ocenie Wnioskodawcy, stanowią autorskie lub pokrewne prawa majątkowe. Przeniesienie praw może wiązać się również z zakupem dodatkowych usług/programów, m.in. Serwisów internetowych z treściami przynależnych do danej Strony internetowej oraz sparametryzowanego dla potrzeb konkretnej Strony internetowej darmowego oprogramowania (oprogramowania …), na bazie którego Strona internetowa działa [dalej: „Usługi pozostałe”]. Co więcej, w przypadku, jeśli dana Strona internetowa jest oparta o autorski system informatyczny, to przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki, jest oraz będzie w przyszłości prawo do takiego systemu informatycznego.

Wnioskodawca zawiera umowy w ww. przedmiocie z polskimi rezydentami podatkowymi, którzy nie są powiązani ze Spółką [dalej: „Dostawcy”].

Z tytułu realizacji opisanych umów, Spółka zobowiązuje się do uiszczenia Dostawcom wynagrodzenia na podstawie wystawionych przez Dostawców faktur VAT, przy czym wynagrodzenie zawiera oraz będzie zawierało w sobie zarówno kwotę za wykonaną usługę jak i za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż należne wynagrodzenie może zostać określone w ww. umowach (a następnie w otrzymanych fakturach VAT) dwojako:

1. bez rozdzielenia poszczególnych wydatków (spójnie z umową, Spółka otrzymuje fakturę VAT z jedną pozycją dotyczącą nabycia szeregu elementów, nie występuje wydzielenie ceny za poszczególne elementy), bądź

2. występuje rozdzielenie poszczególnych elementów będących przedmiotem nabycia (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z wieloma pozycjami dotyczącymi zakupu Serwisów internetowych czy też Stron internetowych, występuje rozdzielenie wartości faktury VAT na poszczególne elementy – np. podział procentowy określający jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie autorskich praw majątkowych, a jaka na wynagrodzenie za świadczenie Usług pozostałych, niezwiązanych z przeniesieniem wspomnianych praw).

Jednocześnie, jeżeli chodzi o wartość Stron internetowych oraz Serwisów internetowych będących przedmiotem wniosku, zasadniczo większość z zakupionych praw przekraczała dotychczas próg określony w art. 16d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze. zm., dalej: „ustawa o CIT”), niemniej jednak wartość nabycia niektórych praw nie przekracza progu wskazanego w powyższym przepisie.

Co więcej, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż przewidywany okres wykorzystywania (używania) Stron internetowych oraz Serwisów internetowych będzie dłuższy niż rok. Zgodnie z aktualnymi założeniami (tj. na moment złożenia wniosku) planowany okres wykorzystywania (używania) będzie wynosił 2-5 lat od momentu ich zakupu oraz przyjęcia ich do używania przez Wnioskodawcę. Niemniej jednak, Spółka nie wyklucza, iż w wyniku decyzji biznesowych lub zmian w otoczeniu rynkowym w przyszłości okres ten w praktyce ulegnie wydłużeniu lub skróceniu.

Podkreślenia wymaga, iż nabyte prawa są niezbędne do prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej i osiągania przez nią przychodów, w szczególności służą do (…). Dodatkowo zakupione Serwisy internetowe są przeznaczone Wnioskodawcy jako (…).

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabywane prawa do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych stanowią wartości niematerialne i prawne (WNiP) na gruncie ustawy o CIT?

2. W przypadku, jeśli odpowiedź na pytanie pierwsze będzie twierdząca, jeśli na fakturach VAT od Dostawców nie występuje rozdzielenie poszczególnych wydatków (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z jedną pozycją dotyczącą zakupu Serwisów i Stron internetowych, nie występuje wydzielenie ceny za poszczególne elementy), Wnioskodawca powinien pełną wartość z faktury VAT przypisać do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) na gruncie ustawy o CIT i amortyzować koszt w czasie?

3. W sytuacji uznania stanowiska Wnioskodawcy na pytanie pierwsze za prawidłowe, czy w przypadku, w którym na fakturach VAT od Dostawców występuje rozdzielenie poszczególnych wydatków (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z wieloma pozycjami dotyczącymi zakupu Serwisów internetowych, - czego efektem może być np. podział procentowy określający jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie autorskich praw majątkowych, a jaka na wynagrodzenie za świadczenie Usług pozostałych, niezwiązanych z przeniesieniem wspomnianych praw), Wnioskodawca powinien wartość z faktury VAT przypadającą do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) amortyzować w czasie, natomiast pozostała wartość (odpowiadająca wynagrodzeniu za świadczenie Usług pozostałych) może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) do używania?

4. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatek na nabycie praw do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych przez Wnioskodawcę, nieprzekraczający wartości z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT, powinien zostać zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) do używania?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane prawa do Stron internetowych oraz Serwisów internetowych stanowią wartości niematerialne i prawne (WNiP) na gruncie przepisów ustawy o CIT, ponieważ wraz z ich zakupem doszło do przeniesienia praw majątkowych stanowiących autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT realizujących przesłanki z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 2. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku jeśli odpowiedź na pytanie pierwsze będzie twierdząca, w sytuacji gdy na fakturach od Dostawców nie występuje rozdzielenie poszczególnych elementów (tj. Spółka otrzymuje faktury z jedną pozycją dotyczącą zakupu Serwisów internetowych oraz Stron internetowych, nie występuje wydzielenie ceny za poszczególne elementy), Wnioskodawca jest zobowiązany do przypisania całej wartość wskazanej na fakturze do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) na gruncie ustawy o CIT i amortyzowania WNiP w czasie.

Ad. 3. W sytuacji uznania stanowiska Wnioskodawcy na pytanie pierwsze za prawidłowe, w przypadku, w którym na fakturach od Dostawców występuje rozdzielenie wartości poszczególnych elementów składowych (tj. Spółka otrzymuje faktury z wieloma pozycjami dotyczącymi zakupu Serwisów internetowych, co skutkować może np. podziałem procentowym określający jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie autorskich praw majątkowych, a jaka na wynagrodzenie za świadczenie Usług pozostałych, niezwiązanych z przeniesieniem wspomnianych praw), Wnioskodawca powinien wartość z faktury przypadającą do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) amortyzować w czasie, natomiast pozostała wartość może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) do używania.

Ad. 4. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek na nabycie praw do Serwisów internetowych nieprzekraczający wartości z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT, powinien zostać uznany przez Spółkę na gruncie ustawy o CIT za koszt pośredni, potrącalny w momencie jego poniesienia, tj. w dniu oddania ich do używania.

Uzasadnienie:

Przepisy ogólne mające zastosowanie do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W tym miejscu należy podkreślić, że w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego (np. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej [dalej: „DKIS’’ z 18 grudnia 2017 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.373.2017.1.AK) podkreśla się, że aby dany koszt stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o CIT, powinien on spełniać kumulatywnie następujące warunki:

a. został poniesiony przez podatnika,

b. jest definitywny, a więc bezzwrotny,

c. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

d. jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania (w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła),

e. nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT,

f. został właściwie udokumentowany.

W kontekście powyższego Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż zakup praw do Serwisów oraz Stron internetowych będzie stanowić w jego ocenie wydatek spełniający wszystkie przesłanki wskazane powyżej, tj. wydatek zostanie poniesiony przez Spółkę oraz będzie miał definitywny charakter. Co więcej, wydatek na nabycie praw do Serwisów oraz Stron internetowych będzie pozostawał w ścisłym związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę - zakupione Serwisy oraz Strony internetowe będą wykorzystywane w tzw. pracach SEO, czyli w procesach pozyskiwania ruchu z bezpłatnych, redakcyjnych lub naturalnych wyników wyszukiwania w wyszukiwarkach oraz docelowo mają one wpłynąć na wzrost marżowości Spółki. Dlatego też, uwzględniając charakter działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę należy uznać, że wydatek na nabycie praw do wyżej wspomnianych Serwisów oraz Stron internetowych zostanie poniesiony w celu umożliwienia osiągania bieżących przychodów z działalności podstawowej, jak również zabezpieczenia źródła omawianych przychodów Wnioskodawcy oraz będzie przez Spółkę należycie udokumentowany. Ponadto, wydatek na nabycie praw do Serwisów i Stron internetowych nie został wymieniony przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione zostały niezbędne warunki uznania wydatku na nabycie praw do Serwisów internetowych za koszt uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko w zakresie Pytania 1

Przesłanki do uznania Serwisów internetowych za wartości niematerialne i prawne (WNiP)

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 tejże ustawy.

Uwzględniając specyfikę Serwisów oraz Stron internetowych, w ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że nie sposób uznać ich za środki trwałe na gruncie ustawy o CIT.

Analizując z kolei możliwość uznania Serwisów internetowych oraz Stron internetowych za wartości niematerialne i prawne (WNiP) należy odnieść się do brzmienia art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1.spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2.spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3.prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4.autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5.licencje,

6.prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,

7.wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT. zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jednocześnie dodatkowe składniki majątku stanowiące wartości niematerialne i prawne (WNiP) na gruncie ustawy o CIT zostały wymienione w art. 16b ust. 2 wskazanej ustawy i obejmują one zasadniczo wartość firmy powstałą w określony w ustawie o CIT sposób, koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym przy założeniu spełnienia określonych w ustawie o CIT warunków oraz określone składniki majątku, wymienione w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu finansowego.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że przepisy art. 16b ust. 1 i 2 ustawy o CIT zawierają zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) podlegających amortyzacji na gruncie przepisów ustawy o CIT. W konsekwencji, należy uznać, że wszelkie inne prawa, nie ujęte w ww. przepisach, nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) na gruncie przepisów ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 ze zm., dalej: „ustawa o PAiPP"), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Prawami pokrewnymi są z kolei, w myśl ustawy o PAiPP, prawa do artystycznych wykonań, prawa do fonogramów i wideogramów, prawa do nadań programów, prawa do pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych. Natomiast, stosownie do art. 1 ust. 3 ustawy o PAiPP - utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia.

Zgodnie ze stanowiskiem doktryny, strony internetowe czy też serwisy internetowe, w większości przypadków spełniają wymagania określone art. 1 ust. 1 ustawy o PAiPP, stanowiąc tym samym przedmiot autorskiego bądź pokrewnego prawa majątkowego.

W konsekwencji, nabycie praw majątkowych do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych przez Wnioskodawcę będzie wiązało się z przeniesieniem na Spółkę przejętą autorskich lub pokrewnych praw majątkowych. Jednocześnie ich przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok i będą one wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, prawa do Serwisów bądź Stron internetowych mieszczą się w katalogu praw zawartym w treści art. 16b ust. 1 i 2 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że w przypadku, w którym dojdzie do nabycia praw do Serwisów bądź Stron internetowych, Spółka nabędzie wartość niematerialną i prawną (WNiP) w rozumieniu ustawy o CIT.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że organy podatkowe wielokrotnie wskazywały na to, że Serwis bądź Stronę internetową powinno traktować się jako wartość niematerialną i prawną (WNiP), podlegającą amortyzacji. Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in.:

- przez DKIS w interpretacji indywidualnej z 5 czerwca 2018 r., o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.129.2018.2.MS, w którym odstępując od uzasadnienia, Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że wartością niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji będzie „ukończony, kompletny serwis internetowy, na który składają się wszystkie ukończone i zintegrowane elementy wytworzone w ramach poszczególnych etapów (sprintów) wraz z modyfikacjami wprowadzanymi w ramach świadczenia przez Zleceniobiorcę usług drugiego rodzaju do czasu ukończenia serwisu.”,

- w interpretacji indywidualnej DKIS z 16 marca 2018 r, o sygn. 0115-KDIT3.4011.40.2018.2.WM), w której organ podatkowy stwierdził, że; „nabyte przez Wnioskodawcę autorskie prawa majątkowe do serwisu internetowego stanowią wartość niematerialną i prawną, a wydatek dotyczący jej nabycia może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie przez odpisy amortyzacyjne.”,

- w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 listopada 2014 r., o sygn. IBPBI/2/423-1009/14/CzP, w której odstąpiono od uzasadnienia, potwierdzając stanowisko wnioskodawcy, że „strona internetowa stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim”,

- w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 listopada 2010 r. (znak: IBPBI/2/423-1146/10/JD), organ wskazał, że: „stosownie do przepisu art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, prawa autorskie, których okres użytkowania przekracza 1 rok są wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi amortyzacji.”

Stanowisko w zakresie Pytania 2 oraz Pytania 3

Określenie wartości początkowej nabytych praw do Serwisów i Stron internetowych stanowiących wartości niematerialne i prawne (WNiP)

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia.

Dodatkowo ustawodawca precyzuje zasady ustalania wartości początkowej stricte w odniesieniu do nabycia praw majątkowych, stwierdzając w art. 16g ust. 14 ustawy o CIT, że wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Cena nabycia zdefiniowana jest w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, który stanowi, że uważa się za nią kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że na wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) składać się będą wszystkie kwoty należne Dostawcom tytułem nabycia przez Wnioskodawcę wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) w postaci autorskiego prawa majątkowego do Serwisu internetowego oraz Strony internetowej, jakie otrzymał on do dnia ich przekazania do używania.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, na wartość początkową Serwisów internetowych oraz Stron internetowych stanowiących wartość niematerialną i prawną będą się składać się wartości wynagrodzenia zapłaconego Dostawcom w części odpowiadającej wynagrodzeniu za nabycie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych.

W związku z powyższym, w przypadku, w którym na fakturach VAT od Dostawców nie występuje rozdzielenie poszczególnych wydatków, tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z jedną pozycją dotyczącą zakupu Serwisów internetowych bądź Stron internetowych i nie występuje wydzielenie ceny za poszczególne elementy, (stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, którego dotyczy pytanie numer 2), zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna przypisać pełną wartość z faktury VAT do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) na gruncie ustawy o CIT. Powyższe skutkować będzie, więc koniecznością rozliczenia całego wydatku (ceny) w czasie za pomocą amortyzacji. Takie podejście będzie spójne z postanowieniami umów z Dostawcą (zapisy umowne nie będą, bowiem przewidywały wyróżnienia składników ceny z podziałem na poszczególne elementy), co znajdzie swoje odzwierciedlenie, również w zapisach uwzględnionych na fakturze.

Jednocześnie, jak wskazał Wnioskodawca w stanie faktycznym, mogą zdarzyć się sytuacje, że na fakturach VAT od Dostawców występuje rozdzielenie poszczególnych wydatków (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z wieloma pozycjami dotyczącymi zakupu Serwisów internetowych) czego skutkiem może być np. podział procentowy określający jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie autorskich praw majątkowych, a jaka na wynagrodzenie za świadczenie Usług pozostałych, niezwiązanych z przeniesieniem wspomnianych praw (stan faktyczny opisany w Pytaniu numer 3.) W takich przypadkach, zdaniem Wnioskodawcy, do wartości początkowej nie powinna zostać zaliczona wartość wynagrodzenia Zleceniobiorcy w części dotyczącej wynagrodzenia za Usługi pozostałe (które to Usługi pozostałe będą wyszczególnione w osobnej pozycji na fakturze, spójnie z postanowieniami umów z Dostawcą). Powyższe znajduje potwierdzenie m.in.:

- w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 października 2010 r. znak: IPPB5/423-449/10-4/DG, w której organ podkreślił, że „w przedmiotowej sytuacji, niezaprzeczalnie doszło do nabycia wartości niematerialnej i prawnej, nadaje się ona do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres jej używania jest dłuższy niż rok, można określić jej wartość podlegającą amortyzacji. Od wartości początkowej nabytych praw autorskich Wnioskodawca co najmniej przez okres dwóch lat (art. 16m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.) winien więc dokonywać odpisów amortyzacyjnych, które to są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast pozostałą wartość wynagrodzenia z tytułu tej umowy, czyli kwotę stanowiącą różnicę między ceną całkowitą z umowy a wartością niematerialną i prawną Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów - zgodnie z art. 15 ust. 4, 4b-4c ustawy o ustawy o CIT. Tym samym stanowisko wnioskodawcy w zakresie bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozostałej wartości wynagrodzenia uznano za prawidłowe.”,

- w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 listopada 2014 r. znak: IBPBI/2/423-1009/14/CzP („pozostałą wartość wynagrodzenia z tytułu tej umowy, czyli kwotę stanowiącą różnicę między ceną całkowitą z umowy a wartością niematerialną i prawną Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów - zgodnie z art. 15 ust. 4, 4b-4c ustawy o CIT”),

- interpretacji DKIS z 5 czerwca 2018 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.129.2018.2.MS, na gruncie, której organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że do wartości początkowej WNiP nie powinna zostać wartość wynagrodzenia za usługi programistyczne polegające na tworzeniu serwisu internetowego.

Stanowisko w zakresie Pytania 4

Wydatek na nabycie praw do Serwisów oraz Stron internetowych nieprzekraczający wartości wskazanej w art. 16d ust. 1 ustawy o CIT

Niemniej jednak, odnosząc się do stanowiska Spółki w zakresie pytania 4, w przypadku Stron internetowych oraz Serwisów internetowych będących przedmiotem niniejszego wniosku, których wartość nabytych praw nie przekracza wartości 10.000,00 złotych (tj. progu wskazanego w art. 16d ust. 1 ustawy o CIT), zdaniem Wnioskodawcy ma on możliwość na podstawie art. 16d ust. 1 ustawy o CIT nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, ponieważ wydatki poniesione na ich nabycie mogą stanowić wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Wnioskodawca pragnie wskazać, że takie podejście wynika wprost z brzmienia art. 16d ust. 1 ustawy o CIT oraz zostało potwierdzone w licznych stanowiskach organów podatkowych (m.in. w interpretacji indywidualnej z 12 marca 2021 r, o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.22.2021.1.MS zostało podkreślone, że „mając na uwadze art. 16d ust. 1 ustawy o CIT oraz przedstawioną w opisie sprawy okoliczność, że opłata za przeniesienie praw autorskich nie przekroczy kwoty 10.000 zł, należy stwierdzić, że wydatek ten stanowi koszt uzyskania przychodu w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej do używania”).

Reasumując, mając na uwadze powołany wcześniej art. 16d ust. 1 ustawy o CIT. W przypadku, w którym opłata za przeniesienie praw autorskich nie przekracza kwoty 10.000 złotych, należy stwierdzić, że wydatek ten będzie stanowić pośredni koszt uzyskania przychodu, potrącalny w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Co więcej, powyższe zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie w aktualnej linii interpretacyjnej organów podatkowych w sprawach o podobnych stanach faktycznych, tj. dotyczących zakupu praw do serwisów internetowych, w których organ podatkowy stoi na stanowisku, że w przypadku jeśli w ramach transakcji występuje przeniesienia praw majątkowych, to w takim wypadku, dochodzi również do nabycia składników majątku stanowiących wartości niematerialne i prawne (WNiP).

W interpretacji indywidualnej DKIS z 16 marca 2018 r. (znak: 0115-KDIT3.4011.40.2018.2.WM), w której organ stwierdził, że; „nabyte przez Wnioskodawcę autorskie prawa majątkowe do serwisu internetowego stanowią wartość niematerialną i prawną, a wydatek dotyczący jej nabycia może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie przez odpisy amortyzacyjne”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika

- wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy oceniać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

- bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód – potrącane na podstawie art. 15 ust. 4, ust. 4b-4c ustawy o CIT),

- inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie – potrącane na podstawie art. 15 ust. 4d-4e ustawy o CIT).

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:

Określona grupa wydatków, w tym związana z finansowaniem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (ich nabyciem czy wytworzeniem) może być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów tylko poprzez odpisy amortyzacyjne. Wynika to z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, który stanowi, że:

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 16b ust. 1 ustawy o CIT:

Jak wynika z cytowanego wyżej unormowania, za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne można uznać m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe i licencje, o ile spełniają one łącznie następujące warunki:

- zostały nabyte,

- nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

- przewidywany okres ich używania przekracza rok,

- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.

Ustawa o CIT przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane mogą być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie, jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

W powyższym katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji wymienione zostały nabyte przez podatnika autorskie lub pokrewne prawa majątkowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: „upapp”):

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 upapp:

Jak stanowi art. 16f ust. 1 ustawy o CIT:

W świetle z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT:

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów amortyzacji wskazane zostały natomiast w art. 16g ustawy o CIT.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Stosownie do postanowień art. 16g ust. 3 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 16g ust. 12 ustawy o CIT:

Z kolei jak wynika z art. 16g ust. 14 ustawy o CIT:

Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowe do opisu sprawy stwierdzić należy, że wydatki na nabywa praw do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych spełniają definicje kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te zostaną poniesione przez Spółkę i nie zostaną jej zwrócone, pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, poniesione zostaną w celu uzyskania i zabezpieczenia źródła przychodów, jak również nie znajdują się w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Nabywane przez Wnioskodawcę prawa majątkowych do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych będą stanowiły wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. Wynika to z faktu, że nabycie ww. praw majątkowych będzie wiązało się z przeniesieniem na Spółkę autorskich lub pokrewnych praw majątkowych. Będą one wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej a ich przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika m.in., że z tytułu realizacji opisanych we wniosku umów, Spółka zobowiązuje się do uiszczenia Dostawcom wynagrodzenia na podstawie wystawionych przez Dostawców faktur VAT, przy czym wynagrodzenie zawiera oraz będzie zawierało w sobie zarówno kwotę za wykonaną usługę jak i za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Należne wynagrodzenie może zostać określone w ww. umowach (a następnie w otrzymanych fakturach VAT) dwojako:

1) bez rozdzielenia poszczególnych wydatków (spójnie z umową, Spółka otrzymuje fakturę VAT z jedną pozycją dotyczącą nabycia szeregu elementów, nie występuje wydzielenie ceny za poszczególne elementy), bądź

2) występuje rozdzielenie poszczególnych elementów będących przedmiotem nabycia (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z wieloma pozycjami dotyczącymi zakupu Serwisów internetowych czy też Stron internetowych, występuje rozdzielenie wartości faktury VAT na poszczególne elementy – np. podział procentowy określający jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie autorskich praw majątkowych, a jaka na wynagrodzenie za świadczenie Usług pozostałych, niezwiązanych z przeniesieniem wspomnianych praw).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy w sytuacji, gdy na fakturach VAT od Dostawców nie występuje rozdzielenie poszczególnych wydatków (tj. Spółka otrzymuje faktury VAT z jedną pozycją dotyczącą zakupu Serwisów i Stron internetowych, nie występuje wydzielenie ceny za poszczególne elementy), Wnioskodawca powinien pełną wartość z faktury VAT przypisać do wartości niematerialnych i prawnych na gruncie ustawy o CIT i amortyzować koszt w czasie.

Wyjaśnić należy, że jedynie wynagrodzenie za nabycie wartości niematerialnej i prawnej w postaci Serwisu lub Strony internetowej, które dotyczy przeniesienia praw majątkowych może składać się na wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej stosownie do art. 16g ust. 3 ustawy o CIT. Natomiast wszelkie inne koszty, które nie są związane z przeniesieniem praw, a dotyczą pozostałych usług nie mogą być wliczane do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej.

Wskazać należy, że sposób konstrukcji umowy zawartej pomiędzy Spółką a Dostawcą nie może wpływać na obowiązki podatkowe Wnioskodawcy. Należy pamiętać, że mimo, iż podmioty prowadzące działalność gospodarczą mogą korzystając z cywilnoprawnej zasady swobody umów, dowolnie kształtować w umowie wzajemne prawa i obowiązki z tytułu danej transakcji, to jednak postanowienia umowne nie mogą decydować o obowiązkach podatkowych Wnioskodawcy. Treść umowy cywilnoprawnej ma skutek wyłącznie pomiędzy stronami tej umowy i nie może modyfikować treści obowiązku podatkowego, który jest stosunkiem administracyjnoprawnym między poszczególnymi podatnikami a budżetem państwa i kształtowany jest bezpośrednio przez normy prawa podatkowego. Fakt wykazania na fakturze od Dostawcy jednej pozycji dotyczącej zakupu Serwisu lub Strony internetowej, bez wydzielenia ceny na poszczególne elementy nie może stanowić podstawy do zaliczenia całej kwoty do wartości niematerialnych i prawnych i amortyzowania jej w czasie.

Jak wskazano powyżej tylko nabywane przez Wnioskodawcę prawa majątkowe do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych będą stanowiły wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. Pozostałe koszty zawarte w wynagrodzeniu wykazanym na fakturze nie dotyczące przeniesienia praw majątkowych będą stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodów zaliczane do kosztów w momencie poniesienia.

W świetle powyższe Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej w pytaniu nr 3 gdy na fakturach od Dostawców występuje rozdzielenie wartości poszczególnych elementów składowych, wskazać należy, że Wnioskodawca powinien kwotę dotyczącą nabycia praw majątkowych do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych zaliczyć do wartości niematerialne i prawne podlegające i amortyzować. Natomiast pozostałe koszty wykazane na fakturze będą stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodu zaliczane do kosztów w momencie poniesienia a nie jak chce Wnioskodawca w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Moment rozpoznania kosztu w przypadku kosztów pośrednich regulują przepisy art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o CIT, które wprost się odnosi do „momentu poniesienia kosztu”, za który należy rozumieć dzień na który zostały one ujęte jako koszt w księgach rachunkowych. W konsekwencji nie można zgodzić się z Państwa twierdzeniem, że pozostałe wydatki (odpowiadające wynagrodzeniu za świadczenie Usług pozostałych) będą kosztem uzyskania przychodu w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należało uznać w części za nieprawidłowe w zakresie dotyczącym momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia za świadczenie Usług pozostałych, natomiast za prawidłowe w pozostałym zakresie.

Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy wydatek na nabycie praw do Serwisów internetowych oraz Stron internetowych nieprzekraczający wartości z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT, powinien zostać zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, w miesiącu oddania wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Zgodnie z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT:

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy wydatek na nabycie prawa majątkowego do Serwisu internetowego lub Strony internetowej nie będzie przekraczał 10 000 zł może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do użytkowania.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanej przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).