Interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.8.2023.3.EW/MM

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przedsiębiorstwa Spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przedsiębiorstwa Spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 22 lutego 2023 r. (wpływ 2 marca 2023 r.) oraz pismem z 17 marca 2023 r. (wpływ 20 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką cywilną (dalej jako Spółka). Wspólnicy Spółki (dwie osoby) są rezydentami w Polsce z nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wspólnicy są ze sobą powiązani (matka i syn).

Spółka prowadzi obecnie działalność w zakresie dzierżawy sprzętu dla branży rozrywkowej i rekreacyjnej. Spółka świadczy usługi dla jednego odbiorcy, z którym ma podpisaną umowę dzierżawy. Wartość przedmiotu dzierżawy przekracza (…) zł. Przedmiot dzierżawy to m.in. samochody dostawcze, wyposażenie biura, stoły bilardowe, dmuchańce, atrakcje imprez plenerowych, oświetlenie, przenośne sceny, automaty do gier.

Spółka dysponuje również wypracowanym know-how polegającym zarówno na prowadzeniu działalności dla branży rozrywkowej, ale również na odpowiednim przechowywaniu, serwisowaniu, konserwacji i wymianie sprzętu po to by gwarantować wysoką jakość i utrzymać wysoką wartość zbywczą wymienianych elementów. Spółka zatrudnia jedną osobę do wszelkich prac związanych ze swoją działalnością. Spółka posiada też nieruchomość. W związku z zamiarem wycofania się z prowadzenia działalności przez jednego z Wspólników, drugi Wspólnik otrzymał propozycję kontynuowania działalności po uprzednim zakupie całego przedsiębiorstwa spółki cywilnej.

Tym samym planowana operacja polega na:

a)założeniu indywidualnej działalności gospodarczej przez drugiego Wspólnika,

b)zbyciu składników majątku Spółki za wyjątkiem nieruchomości,

c)rozwiązaniu Spółki wraz z podziałem wypracowanych środków pieniężnych oraz przeniesieniem pozostałej w Spółce nieruchomości do majątku prywatnego Wspólników.

Co istotne Wspólnik Spółki, właściciel nowoutworzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, jak również członek zarządu i Wspólnik spółki z o.o. będącej dzierżawcą sprzętu - to ta sama osoba.

Spółka cywilna dysponuje wartościami niematerialnymi i prawnymi w postaci „know-how”, na które składają się m.in.:

-baza klientów, łącznie ok. tysiąca podmiotów,

-baza zweryfikowanych firm, łącznie kilkanaście tysięcy pozycji wraz z kontaktami,

-funkcjonujące strony internetowe oraz zastrzeżone domeny internetowe,

-zarejestrowany w Urzędzie Patentowym znak towarowy,

-przeprowadzone w latach poprzednich akcje promocyjne i rozpoznawalność firmy na rynku (udział w targach, rozdane 50 tysięcy katalogów reklamowych z ofertą firmy).

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym piśmie uzupełniającym z 22 lutego 2023 r. wskazali Państwo następująco:

1.W odpowiedzi na pytanie jakie konkretnie składniki materialne i niematerialne będą przedmiotem sprzedaży na rzecz jednego ze Wspólników, załączyli Państwo w formie załącznika nr 1, wykaz ruchomości będących przedmiotem transakcji:

1.Samochody;

2.Urządzenia rekreacyjne;

3.Urządzenia (...);

4.Urządzenia rozrywkowe, produkcja własna;

5.Urządzenia pozostałe;

6.Infrastruktura cateringowa i techniczna;

7.Infrastruktura cateringowa i sceniczna – produkcja własna;

8.Infrastruktura muzyczna;

9.Osprzęt elektryczny;

10.Elementy wyposażenia stoisk cateringowych;

11.Wyposażenie biurowe;

12.Wyposażenie magazynu i narzędzia;

13.Akcesoria realizacyjne.

Dodatkowo wymieniliście Państwo następujące składniki majątkowe: samochody, wyposażenie magazynowe i wyposażenie biurowe.

Oprócz składników majątkowych nastąpi przekazanie bazy klientów i firm w postaci plików elektronicznych, przekazanie praw do stron internetowych poprzez udostępnienie loginu i hasła z zastrzeżeniem aktualizacji danych właścicielskich przez nowego właściciela. Jednocześnie zostanie przekazane w formie pisemnej prawo majątkowe do zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym znaku towarowego o numerze (…) ((…)).

2.Odpowiadając na pytanie Organu dotyczące wskazania czy Nabywca nabędzie prawa wynikające z umów umożliwiające prowadzenie dalszej działalności w niezmienionym zakresie, wskazaliście Państwo, że Nabywca nabędzie prawa wynikające z umów umożliwiające prowadzenie dalszej działalności w niezmienionym zakresie.

3.W odpowiedzi na pytanieczy Nabywca będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę przy pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników będących przedmiotem transakcji, wskazaliście Państwo, że Nabywca będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę przy pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników będących przedmiotem transakcji.

4.Odpowiadając na pytanie Organu czy Nabywca będzie miał faktyczną możliwość prowadzenia samodzielnie działalności gospodarczej w niezmienionym zakresie, wyłącznie w oparciu o nabyte składniki (z wyłączeniem nieruchomości), bez konieczności angażowania dodatkowych składników lub podejmowania dodatkowych działań, wskazaliście Państwo, że Nabywca będzie miał faktyczną możliwość prowadzenia samodzielnie działalności gospodarczej w niezmienionym zakresie, wyłącznie w oparciu o nabyte składniki (z wyłączeniem nieruchomości), bez konieczności angażowania dodatkowych składników lub podejmowania dodatkowych działań.

5.Wodpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania czy dojdzie do nabycia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2140), wskazaliście Państwo następująco: Tak, dojdzie do nabycia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy Kodeks pracy.

Ponadto w piśmie uzupełniającym z 17 marca 2023 r. wskazali Państwo następująco:

Wspólnik nowoutworzonej jednoosobowej działalności gospodarczej będzie prowadził działalność gospodarczą bez wykorzystania własnej przestrzeni magazynowej. Sprzęty i wyposażenie zostaną wydzierżawione, a warunkiem realizacji umowy dzierżawy będzie zabezpieczenie, przechowanie i ochrona przedmiotu dzierżawy przez Dzierżawcę. Nowoutworzona działalność gospodarcza nie będzie potrzebowała własnej przestrzeni magazynowej. Natomiast czynności administracyjne i biurowe będą wykonywane w prywatnej nieruchomości właściciela pod tym samym adresem ((…), ul. (…)), jako że nieruchomość ta nie zostanie zakupiona, natomiast zostanie przekazana ze spółki cywilnej do majątku prywatnego Wspólników spółki cywilnej.

Pytanie

Czy planowana sprzedaż składników majątkowych należących do spółki cywilnej pozbawiająca Spółkę możliwości dalszego prowadzenia działalności gospodarczej korzysta z wyłączenia z VAT na podstawie art. 6 pkt 1) ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

- koncesje, licencje i zezwolenia;

- patenty i inne prawa własności przemysłowej;

- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

- tajemnice przedsiębiorstwa;

- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów.

Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Taki też ma charakter planowany do sprzedaży zespół składników. Potwierdza to również fakt, iż po dokonaniu transakcji zbycia, Spółka cywilna nie będzie miała możliwości prowadzenia działalności gospodarczej w obecnym zakresie. Wraz ze sprzedawanym sprzętem również będzie zbyte prawo do zawarcia umowy dzierżawy z dzierżawcą.

Dodatkowo, zbycie przedsiębiorstwa nastąpi w formie przewidzianej dla tego rodzaju transakcji, a wraz z majątkiem nastąpi też przeniesienie zakładu pracy (art. 23¹ Kodeksu pracy) dla jednego pracownika Spółki cywilnej.

Bez znaczenia pozostaje fakt niewłączania nieruchomości do składników przedsiębiorstwa, gdyż zgodnie z art. 55 (2) Kodeksu cywilnego strony mogą nieruchomość wyłączyć ze składników przedsiębiorstwa, jeśli wyłączenie to pozostaje bez wpływu na uznanie odrębności organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

W analizowanym przypadku wyłączenie nieruchomości nie powoduje braku możliwości kontynuowania prowadzenia działalności przez nabywcę składników majątku spółki cywilnej (traktowanych jako przedsiębiorstwo).

Zatem w Państwa przekonaniu transakcja nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przedsiębiorstwa Spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika - jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy,

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia  (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zgodnie z którym:

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu  art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” - wyrok NSA z 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo spółką cywilną zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku VAT. Wspólnicy Spółki są ze sobą powiązani (matka i syn). Spółka prowadzi obecnie działalność w zakresie dzierżawy sprzętu dla branży rozrywkowej i rekreacyjnej. Spółka świadczy usługi dla jednego odbiorcy, z którym ma podpisaną umowę dzierżawy. Przedmiot dzierżawy to m.in. samochody dostawcze, wyposażenie biura, stoły bilardowe, dmuchańce, atrakcje imprez plenerowych, oświetlenie, przenośne sceny, automaty do gier. Spółka dysponuje wypracowanym know-how polegającym zarówno na prowadzeniu działalności dla branży rozrywkowej, ale również na odpowiednim przechowywaniu, serwisowaniu, konserwacji i wymianie sprzętu po to by gwarantować wysoką jakość i utrzymać wysoką wartość zbywczą wymienianych elementów. W związku z zamiarem wycofania się z prowadzenia działalności przez jednego z Wspólników, planują Państwo dokonać sprzedaży całego przedsiębiorstwa spółki cywilnej na drugiego Wspólnika (z wyłączeniem nieruchomości). Wspólnik Spółki, właściciel nowoutworzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, jak również członek zarządu i Wspólnik spółki z o.o. będącej dzierżawcą sprzętu - to ta sama osoba.Planowana operacja polega na założeniu indywidualnej działalności gospodarczej przez drugiego Wspólnika, zbyciu składników majątku Spółki za wyjątkiem nieruchomości oraz rozwiązaniu Spółki wraz z podziałem wypracowanych środków pieniężnych oraz przeniesieniem pozostałej w Spółce nieruchomości do majątku prywatnego Wspólników.

Składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem sprzedaży na rzecz jednego ze Wspólników obejmują: samochody, urządzenia rekreacyjne, urządzenia HORECA; urządzenia rozrywkowe, produkcja własna, urządzenia pozostałe, infrastruktura cateringowa i techniczna, infrastruktura cateringowa i sceniczna – produkcja własna, infrastruktura muzyczna, osprzęt elektryczny, elementy wyposażenia stoisk cateringowych, wyposażenie biurowe, wyposażenie magazynu i narzędzia, akcesoria realizacyjne oraz samochody, wyposażenie magazynowe i wyposażenie biurowe. Oprócz składników majątkowych nastąpi przekazanie bazy klientów i firm w postaci plików elektronicznych, przekazanie praw do stron internetowych poprzez udostępnienie loginu i hasła z zastrzeżeniem aktualizacji danych właścicielskich przez nowego właściciela. Jednocześnie zostanie przekazane w formie pisemnej prawo majątkowe do zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym znaku towarowego. Na skutek planowanej sprzedaży dojdzie do nabycia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy Kodeks pracy. Nabywca nabędzie prawa wynikające z umów umożliwiające prowadzenie dalszej działalności w niezmienionym zakresie. Zgodnie z Państwa wskazaniem Nabywca będzie miał faktyczną możliwość prowadzenia samodzielnie działalności gospodarczej w niezmienionym zakresie, wyłącznie w oparciu o nabyte składniki (z wyłączeniem nieruchomości), bez konieczności angażowania dodatkowych składników lub podejmowania dodatkowych działań. Nabywca będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę przy pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników będących przedmiotem transakcji.

Państwa wątpliwości dotyczą uznania opisanych we wniosku składników majątkowych należących do spółki cywilnej za przedsiębiorstwo oraz wyłączenia czynności sprzedaży tych składników z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano wyżej, zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje zakres zbywanego majątku, zakres praw i zobowiązań; ponadto, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym majątku zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności.

Zaznaczyć jednak należy, że jak wynika z powołanego art. 55² Kodeksu cywilnego, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Wyłączenie z transakcji zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, jak np. firma, patenty, prawa autorskie, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli wyłączone od zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego (np. część towarów czy gotowych produktów), czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników. Zakres ewentualnych wyłączeń ograniczony jest do głównej „substancji” przedsiębiorstwa. Przyjmuje się zatem, że z transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa można wyłączyć jedynie te elementy, które nie stanowią jego kluczowych i najistotniejszych składników, bez wpływu na jego status. W przypadku bowiem wyłączenia z przedmiotu transakcji elementów przedmiotowo istotnych dla tego przedsiębiorstwa, traci ono swój byt.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której z transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa Spółki wyłączona zostanie nieruchomość. Jak jednak Państwo wskazali, nowoutworzona działalność gospodarcza nie będzie potrzebowała własnej przestrzeni magazynowej, natomiast czynności administracyjne i biurowe będą wykonywane w prywatnej nieruchomości Wspólnika. Sprzęty i wyposażenie zostaną wydzierżawione, a warunkiem realizacji umowy dzierżawy będzie zabezpieczenie, przechowanie i ochrona przedmiotu dzierżawy przez Dzierżawcę.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić,  że opisany zespół składników majątkowych, składających się na przedsiębiorstwo Spółki, pomimo wyłączenia ze sprzedaży nieruchomości, będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, pozwalające na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim jest realizowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie.

Tym samym, planowana przez Państwa transakcja sprzedaży będzie stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego i w konsekwencji będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).