Interpretacja indywidualna z dnia 20 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.26.2023.2.AN

- Czy opłata za grunty będzie stanowiła ukrytą dywidendę (lub inną formę ukrytego zysku) od której należy zapłacić CIT estoński; - czy w związku z faktem, iż pożyczka była udzielona w 2022 roku przez wspólnika do spółki, a spółka przystępuje do CIT estońskiego w roku 2023, to czy część odsetkowa wypłacana wspólnikowi będzie stanowiła ukrytą dywidendę od której należy zapłacić CIT estoński.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 stycznia 2023 r., za pośrednictwem systemu ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w zakresie ustalenia, czy:

- opłata za grunty będzie stanowiła ukrytą dywidendę (lub inną formę ukrytego zysku) od której należy zapłacić CIT estoński;

- w związku z faktem, iż pożyczka była udzielona w 2022 roku przez wspólnika do spółki, a spółka przystępuje do CIT estońskiego w roku 2023, to czy część odsetkowa wypłacana wspólnikowi będzie stanowiła ukrytą dywidendę od której należy zapłacić CIT estoński.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 16 lutego 2023 r. (data wpływu do Organu, tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Firma (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) (działalność produkcyjna), w dniu 22 czerwca 2022 r. przekształciła się z jednoosobowej działalności gospodarczej (dalej: „JDG”), w spółkę z o.o., uzyskując nowy NIP. Wnioskodawca chce przejść na Estoński CIT od nowego roku podatkowego (od 2023 r.). Spółka od początku działalności (także JDG) dzierżawi grunty pod własną działalność (w JDG była to umowa użyczenia gruntów od żony właściciela JDG), w spółce z o.o. po wykonanym operacie, spółka płaci za dzierżawę cenę rynkową żonie od jednego z właścicieli spółki. Do spółki została udzielona pożyczka przez wspólnika (w październiku 2022 r.). Spółka chce przejść od roku 2023 na CIT estoński. Od roku 2023, pożyczka zostaje spłacana (przez okres 5 lat) do wspólnika. Spółka korzysta w 2023 roku z pomocy de minimis - zwolnienie z podatku od nieruchomości (nowy budynek) oraz refundacja kosztów zatrudnienia uczniów do przygotowania zawodowego. Spółka chce przejść na CIT estoński od 2023 roku.

Ponadto, w piśmie uzupełniającym z 16 lutego 2023 r., wskazaliście Państwo, że:

- grunt jest niezbędny do prowadzenia działalności (zakład produkcyjny), ponieważ stoją na nim nieruchomości (budynki, budowle, hale) należące do spółki, w których mieści się cała produkcja (maszyny i inne) oraz magazyny;

- spółka posiada pełną zdolność prowadzenia działalności gospodarczej i została wyposażona w niezbędne składniki i aktywa do jej prowadzenia, umowa dzierżawy również jej to zapewnia;

- Spółka posiada własne nieruchomości:

a) Budynek produkcyjny (budowa 1995-2001, przyjęcie na stan 2001),

b) Budynek usługowo- handlowy - magazynowy (przyjęcie na stan 2018),

c) Budynek administracyjno-biurowy (przyjęcie na stan 2010),

d) Hala produkcyjna z magazynem (przyjęcie na stan 2007),

e) Hala namiotowa (przyjęcie na stan 2022);

- Spółka potrzebuje grunt jako miejsce konieczne do wykonywania działalności gospodarczej i jeżeli nie wydzierżawiłaby go od podmiotu powiązanego, to musiałaby i tak to zrobić, szukając innej lokalizacji i nawiązując umowę z innym podmiotem na podobnych warunkach. Czynnikiem decydującym przy wyborze tej dzierżawy była lokalizacja - miejsce położenia gruntu, istotne z punktu widzenia wykonywanej działalności przez spółkę;

- Podmiot powiązany od którego spółka dzierżawi grunty nie prowadzi działalności gospodarczej;

- odsetki z tytułu pożyczki udzielonej przez wspólnika do spółki, będą wypłacane przez spółkę wspólnikowi także po wyborze (co za tym idzie w trakcie trwania) opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Umowa pożyczki jest sporządzona od października 2022 r. i jej okres trwa nieprzerwalnie przez 5 lat, więc także w okresie opodatkowania ryczałtem.

Pytania(ostatecznie sformułowane we wniosku oraz w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy w związku z tym opłata za grunty będzie stanowiła ukrytą dywidendę (lub inną formę ukrytego zysku) od której należy zapłacić CIT estoński?

2. Czy w związku z tym, iż pożyczka była udzielona w 2022 roku przez wspólnika do spółki, a spółka przystępuje do CIT estońskiego w roku 2023, to czy część odsetkowa wypłacana wspólnikowi będzie stanowiła ukrytą dywidendę od której należy zapłacić CIT estoński?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Grunty nigdy nie należały do przedsiębiorstwa (zarówno JDG jak i Sp. z o.o.) dlatego w opinii Wnioskodawcy, nie można tutaj mówić o ukrytej dywidendzie mimo że występuje podmiot powiązany.

Ad. 2

Pożyczka udzielona przed wejściem w estoński CIT, nie może być traktowana jako ukryty zysk, a co za tym idzie rata odsetkowa nie będzie stanowiła ukrytego zysku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznaczyć należy, że przedmiotem interpretacji nie była ocena czy w istocie spełnione są przesłanki do korzystania z zasad opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przez Wnioskodawcę – Organ przyjął powyższe jako opis zdarzenia przyszłego.

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

Następnie ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) wprowadzono zmiany w ryczałcie od dochodów spółek, obowiązujące od 1 stycznia 2022 r.

Ten nowy sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek”, a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Na podstawie bowiem art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o CIT wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT:

W myśl art. 28m ust. 4 ustawy o CIT:

Natomiast, zgodnie z art. 28o ust. 1 ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowania także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami, (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

- wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

- inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),o czym stanowi art. 28m ust. 8 ustawy o CIT,

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem.

Stosownie do art. 28c pkt 1 ustawy o CIT,

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, stosownie do art. 11a ust. 2 ustawy o CIT, rozumie się:

Zgodnie z art. 11c ust. 1 ustawy o CIT,

Ad. 1

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka od początku działalności (także JDG) dzierżawi grunty pod własną działalność (w JDG była to umowa użyczenia gruntów od żony właściciela JDG), w spółce z o.o. po wykonanym operacie, spółka płaci za dzierżawę cenę rynkową żonie jednego z właścicieli spółki.

Przedmiotem Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania nr 1 jest kwestia ustalenia, czy opłata za grunty o której mowa powyżej, będzie stanowiła ukrytą dywidendę (lub inną formę ukrytego zysku) od której należy zapłacić CIT estoński.

Zgodnie z treścią art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Definicję ukrytych zysków zawiera art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem (…).

W przepisie art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, wskazano zatem na otwarty katalog świadczeń, które mogą zostać uznane za dochód z tytułu ukrytych zysków, ale również wskazane zostały przykłady transakcji traktowanych jako taki dochód. Jednym z wymienionych przykładów jest nadwyżka wartości rynkowej transakcji określona zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT). Z treści tego przepisu wynika zatem, że wszystko co przewyższa wartość rynkową transakcji stanowi zysk ukryty podlegający opodatkowaniu.

Zasadniczy przykład odwołujący się do transakcji pomiędzy spółką a jej wspólnikiem (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT), nakazuje odczytywać pojęcie ukrytych zysków również poprzez odwołanie się do rynkowych warunków transakcji. W sytuacji, w której świadczenia spółki na rzecz wspólnika przewyższać będą ich wartość rynkową powstawać będzie ukryty zysk opodatkowany ryczałtem w spółce.

Rozumienie powyższej normy przedstawiono w projekcie „Przewodnika do Ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych” z 8 grudnia 2020 r. (stanowiącego ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów - objaśnienia podatkowe) w przykładzie 26, opisującym sytuację, w której XYZ Sp. z o.o. dokonała transakcji o wartości rynkowej 120 000 zł, którą zaksięgowała w kwocie 50 000 zł. Jak wynika z treści projektu objaśnień, jako ukryty zysk do opodatkowania podatkiem od ryczałtu należy przyjąć powstałą nadwyżkę wartości rynkowej określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji w wysokości 70 000 zł.

Powyższy przykład prowadzi do wniosku, że wypłacane na rzecz podmiotów powiązanych wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nich usług, nie spełni dyspozycji jedynie art. 28m ust. 3 pkt 3 ustaw o CIT, o ile ustalony został na warunkach rynkowych. Nie oznacza to jednak, że inne przesłanki wskazane w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, nie zostaną spełnione.

Jak przedstawione zostało wcześniej, zdanie wstępne przepisu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, wskazuje na otwarty (a nie zamknięty) katalog świadczeń mogących prowadzić do powstania dochodu z tytułu ukrytych zysków. Dlatego ocena czy określone świadczenie spełni warunki do uznania za dochód z tytułu ukrytego zysku powinna zostać dodatkowo przeprowadzona w oparciu o przesłanki wynikające ze zdania wstępnego przepisu art. 28m ust. 3 ustawy CIT. Jak z niego wynika dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem, w zakresie ocenianego świadczenia.

Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, że za ukryty zysk uznaje się każde świadczenie, którego beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest wspólnik lub inny podmiot powiązany i które jest wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, innym niż podzielony zysk. W praktyce może to oznaczać np. świadczenia powstałe w wyniku uzgodnień, których nie zawarłyby podmioty niepowiązane.

Ocena czy transakcja mogłaby zostać zawarta między podmiotami niepowiązanymi nie powinna się zatem ograniczać jedynie do oceny ustalonej ceny transakcji (według wartości rynkowej) ale powinna również uwzględnić fakt czy doszłoby w ogóle do zawarcia danej transakcji, gdyby nie uczestniczyły w niej podmioty powiązane (tj. czy doszłoby do takiej transakcji między podmiotami niepowiązanymi). Dokonując takiej oceny należy uwzględnić potrzeby spółki z punktu widzenia przedmiotu jej działalności, zasadności zakupu lub świadczenia takiej transakcji w aspekcie sytuacji majątkowej spółki czy faktycznych jej potrzeb biznesowych.

Również inne świadczenia ekwiwalentne dywidendzie, czyli świadczenia, które pod pozorem inaczej nazwanej czynności prawnej (jednej lub wielu) prowadzą de facto do korzyści podmiotu powiązanego, która bez wykonania tego świadczenia zostałaby zrealizowana w postaci dywidendy kreują dochód z tytułu ukrytych zysków.

Odnosząc dokonaną w interpretacji wykładnię odnośnie ukrytych zysków do opisanej we wniosku sytuacji stwierdzić należy, że kwota czynszu za wydzierżawienie gruntu wypłacana przez Spółkę na rzecz żony jednego z właścicieli Spółki, nie stanowi ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 w zw. z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Jak wynika bowiem z przedstawionego opisu sprawy, grunt jest niezbędny do prowadzenia działalności (zakład produkcyjny), ponieważ stoją na nim nieruchomości (budynki, budowle, hale) należące do spółki, w których mieści się cała produkcja (maszyny i inne) oraz magazyny. Czynnikiem decydującym przy wyborze dzierżawy była lokalizacja - miejsce położenia gruntu, istotne z punktu widzenia wykonywanej działalności przez spółkę.

Charakter ponoszonych wydatków jest zatem związany jest z przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy w zakresie związanym z jej funkcjonowaniem. Ponadto, wynagrodzenie za dzierżawę gruntu jest ustalone na poziomie rynkowym.

W świetle powyższego, kwota dzierżawy za korzystanie z gruntu od podmiotu powiązanego (żony jednego z właścicieli Spółki), nie stanowi ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 w zw. z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy opłata za grunty będzie stanowiła ukrytą dywidendę (lub inną formę ukrytego zysku) od której należy zapłacić CIT estoński, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Z wniosku wynika ponadto, że do Spółki została udzielona pożyczka przez wspólnika (w październiku 2022 r.). Spółka chce przejść od roku 2023 na CIT estoński. Od roku 2023, pożyczka zostaje spłacana (przez okres 5 lat) do wspólnika.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 28m ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT,

Jednocześnie, z treści art., 28m ust. 4 pkt 3 wynika, że do ukrytych zysków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie zalicza się kwoty pożyczki (kredytu) zwróconej przez podatnika udziałowcowi akcjonariuszowi lub wspólnikowi lub podmiotowi powiązanemu, z wyłączeniem odsetek, prowizji, wynagrodzeń i opłat.

Jak wynika z powyższego, odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty wypłacone przez spółkę (podatnika) od pożyczki (kredytu) wspólnikom, stanowią dochód z tytułu ukrytych zysków.

Wykładnia ww. przepisów ustawy CIT, nie daje podstaw do uzależnienia powstania obowiązku podatkowego od momentu udzielenia przez wspólników pożyczki (kredytu) spółce. W związku z powyższym, odsetki od pożyczki udzielonej Spółce przez wspólnika powinny stanowić dochód z tytułu ukrytych zysków niezależnie od tego, kiedy pożyczka została udzielona Spółce.

Zdarzeniem, z którym ustawa CIT, wiąże powstanie obowiązku podatkowego jest bowiem moment wypłaty odsetek przez spółkę, a nie moment udzielenia pożyczki spółce przez

wspólnika.

Zatem, nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że pożyczka udzielona przed wejściem w estoński CIT, nie może być traktowana jako ukryty zysk, a co za tym idzie rata odsetkowa nie będzie stanowiła ukrytego zysku.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, dotyczące ustalenia, czy związku z faktem, iż pożyczka była udzielona w 2022 roku przez wspólnika do spółki, a spółka przystępuje do CIT estońskiego w roku 2023, to czy część odsetkowa wypłacana wspólnikowi będzie stanowiła ukrytą dywidendę od której należy zapłacić CIT estoński, należy uznać za nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- opłata za grunty będzie stanowiła ukrytą dywidendę (lub inną formę ukrytego zysku) od której należy zapłacić CIT estoński, jest prawidłowe;

- w związku z faktem, iż pożyczka była udzielona w 2022 roku przez wspólnika do spółki, a spółka przystępuje do CIT estońskiego w roku 2023, to czy część odsetkowa wypłacana wspólnikowi będzie stanowiła ukrytą dywidendę od której należy zapłacić CIT estoński, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Nadmieniamy, że w zakresie pytania nr 3, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

- Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).