Interpretacja indywidualna z dnia 16 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.58.2023.1.MM

Koszty uzyskania przychodów - odsetki od kredytu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 19 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 19 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i wraz z mężem (dalej łącznie: „Małżonkowie”) zakupiła ona nieruchomość, tj. budynek wraz z gruntem („Nieruchomość”). Między Małżonkami istnieje oraz istniała w dniu zakupu Nieruchomości wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), a co za tym idzie, Nieruchomość ta należała do wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

W grudniu 2022 r. Małżonkowie zawarli między sobą umowę spółki cywilnej („Spółka”), do której tytułem wkładu wnieśli własność Nieruchomości. Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Obecnie Nieruchomość jest własnością Spółki.

Środki pieniężne na zakup Nieruchomości pochodziły z kredytu udzielonego Małżonkom przez bank („Kredyt”). Małżonkowie, obecnie wspólnicy Spółki, są stroną umowy kredytowej i wspólnie, ze środków pieniężnych Spółki spłacają raty kredytu (tj. jej część kapitałową i odsetkową). Reasumując, umowa kredytowa zawarta jest z wszystkimi obecnymi wspólnikami Spółki (tj. Małżonkami).

Niemniej Wnioskodawczyni wskazuje, że po nabyciu przez Małżonków Nieruchomości była ona wynajmowana w ramach zarządzania prywatnym majątkiem Małżonków.

Małżonkowie są jedynymi wspólnikami nowo założonej Spółki, w ramach której prowadzą oni działalność gospodarczą, której przedmiotem jest najem Nieruchomości osobom trzecim (obecnie Nieruchomość wynajmowana jest szkole).

Przychody osiągane przez Małżonków z działalności gospodarczej Spółki są rozliczane według zasad przewidzianych dla opodatkowania liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. wg stawki podatkowej w wysokości 19%.

Reasumując:

1)przed wniesieniem Nieruchomości do Spółki Małżonkowie byli jedynymi właścicielami Nieruchomości;

2)obecnie właścicielem Nieruchomości jest Spółka,

3)Małżonkowie są jedynymi wspólnikami Spółki, do której wniesiona została własność Nieruchomości;

4)Małżonkowie spłacają razem (wspólnie) raty Kredytu zaciągniętego na nabycie własności Nieruchomości (w tym także odsetki od Kredytu);

5)po zawarciu umowy Spółki i po wniesieniu Nieruchomości do Spółki odsetki (jak i pozostała część raty kredytu), spłacane są ze środków Spółki;

6)cała Nieruchomość przeznaczona jest na cele działalności gospodarczych Małżonków wykonywanych w ramach Spółki.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni rozważa zaliczanie przypadającej na nią, proporcjonalnie do wysokości udziału w zysku Spółki, wartości płaconych odsetek od Kredytu w ciężar kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Spółki.

Pytanie

Czy odsetki od Kredytu, zapłacone po rozpoczęciu przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w ramach Spółki mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawczynię w wysokości przypadającej Wnioskodawczyni, proporcjonalnie do prawa udziału w zysku Spółki, w ciężar kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni uzyskanych z tytułu działalności prowadzonej w ramach Spółki?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni odsetki od Kredytu, zapłacone po rozpoczęciu przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w ramach Spółki mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawczynię, w wysokości przypadającej Wnioskodawczyni, proporcjonalnie do prawa udziału w zysku Spółki, w ciężar kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni uzyskanych z tytułu działalności prowadzonej w ramach Spółki.

Uzasadnienie

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 1a ustawy o PIT, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jak stanowi art. 8 ust. 1a ustawy o PIT, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT.

Z kolei art. 8 ust. 2 ustawy o PIT wskazuje, że powyższe stosuje się odpowiednio do:

1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicję przychodu z działalności gospodarczej wskazuje art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, stanowiąc, że za przychód ten uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Dochód natomiast to, co do zasady, zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT. Powołany art. 23 ustawy o PIT wskazuje kategorie wydatków, które zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Odpowiednio kwestię odsetek ustawodawca uregulował po stronie kosztów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Warto wskazać, że kapitalizacja odsetek może dotyczyć jedynie odsetek umownych traktowanych jako wynagrodzenie za korzystanie z pożyczonego kapitału, które są już wymagalne. Samo naliczenie i skapitalizowanie odsetek nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Powstaje on w momencie wypłaty należności wierzycielowi.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w przypadku zobowiązań, w tym również pożyczek (kredytów), ustawodawca pozwala zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie odsetki zapłacone. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o PIT nie są kosztami podatkowymi naliczone, lecz niezapłacone odsetki od zobowiązań, w tym również pożyczek (kredytów).

Odnosząc się natomiast do regulacji dotyczących umowy spółki cywilnej, to wskazać trzeba, iż jest to umowa nazwana, która została opisana w art. 860-875 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022, poz. 1360, dalej: „KC”).

Dla porządku można wskazać, że z treści art. 860 § 1 KC wynika, iż przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Jak stanowi natomiast art. 861 § 1 KC, wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

W myśl art. 867 § 1 KC każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż osiągane przez nią przychody w ramach Spółki stanowiły będą przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychody te zostaną, zgodnie z wyborem Wnioskodawczyni, opodatkowane według zasad opisanych w art. 30c ustawy o PIT, tj. tzw. PIT liniowym, kalkulowanym w oparciu o 19% stawkę PIT. Co istotne z punktu widzenia prowadzenia działalności przy wykorzystaniu Spółki, Małżonkowie będą rozliczali m.in. przychody i koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do wysokości udziału w zysku Spółki, co zgodne będzie z treścią art. 8 ust. 1-6 ustawy o PIT.

Jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego, zasadniczym źródłem przychodów osiąganych przez Wnioskodawczynię (jak również jej męża pozostającego także wspólnikiem Spółki) w ramach Spółki będzie czynsz otrzymywany przez Spółkę za oddanie Nieruchomości w najem.

Dla podatkowej kwalifikacji wydatków ponoszonych przez Małżonków prowadzących działalność poprzez Spółkę na spłatę odsetek istotne jest, czy wydatki te mogą zostać uznane za ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia przychodów oraz czy wydatki te nie zostały wskazane w katalogu wydatków wyłączonych z kategorii kosztów uzyskania przychodów, który wskazany został w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

Zatem warunki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów są następujące:

1)koszt został poniesiony przez podatnika i ma on definitywny charakter,

2)istnienie związku między kosztem a osiągnięciem przychodu (ewentualnie zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów),

3)brak wyraźnego wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów,

4)udokumentowanie przez podatnika, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Małżonkowie będą dokonywali płatności odsetek od Kredytu również po zawarciu umowy Spółki (płatność odsetek od Kredytu miała miejsce również przed zawarciem umowy Spółki, niemniej nie jest to przedmiotem niniejszego wniosku).

Płatności odsetek od Kredytu będą dokonywane przez Małżonków w ramach działalności gospodarczej prowadzonej poprzez Spółkę ze środków Spółki. Biorąc pod uwagę, iż Małżonkowie będą ponosili rzeczywisty wydatek polegający na zapłacie odsetek od Kredytu, to zasadnym jest twierdzenie, że warunek poniesienia kosztu uzyskania przychodu zostanie spełniony. Ponadto, wydatek ten będzie miał definitywny charakter, ponieważ poniosą oni jego ciężar ekonomiczny, a jego wartość nie zostanie zwrócona Małżonkom w żadnej formie.

Jeśli idzie zaś o związek między kosztem, który zostanie poniesiony, a osiągnięciem przychodu (ewentualnie zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), to trzeba wskazać, że odsetki od Kredytu, spłacane po zawarciu umowy Spółki i wniesieniu Nieruchomości do Spółki, są odsetkami od Kredytu zaciągniętego przez Małżonków, którzy jednocześnie stali się jedynymi wspólnikami Spółki. Zachodzi tu zatem tożsamość Małżonków ze wspólnikami Spółki, ponieważ Małżonkowie i jedyni wspólnicy Spółki to te same osoby.

W konsekwencji ciężar odsetek od Kredytu ponoszony jest przez wszystkich wspólników Spółki. Co więcej jedynymi współwłaścicielami Nieruchomości po jej nabyciu przez Małżonków, zanim ta została wniesiona do Spółki, byli wyłącznie Małżonkowie.

Wydatek ponoszony przez Małżonków na spłatę zobowiązań jest zatem wydatkiem stricte związanym z powstaniem źródła przychodów Spółki, tj. nabyciem Nieruchomości wniesionej do Spółki. Jako taki powinien zostać uznany za poniesiony w celu osiągnięcia przychodów podatkowych lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Opisywany Kredyt został bowiem spożytkowany na zakup Nieruchomości. Innymi słowy, odsetki spłacane przez Małżonków po zawarciu umowy Spółki i po wniesieniu Nieruchomości do Spółki stanowią wynagrodzenie banku za udostępnienie Małżonkom środków pieniężnych, które umożliwiły nabycie Nieruchomości, stanowiącej obecnie główne aktywo Spółki generujące przychody. Celowość ponoszenia opisywanego wydatku jest zatem wyraźnie dostrzegalna.

Wnioskodawczyni pragnie także wskazać, że zapłacone odsetki od Kredytu nie podlegają wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ustawy o PIT.

W szczególności nie znajduje tu zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a oraz art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o PIT, bowiem jak wynika z opisu stanu faktycznego odsetki od Kredytu, których dotyczy pytanie wskazane we wniosku, będą odsetkami zapłaconymi, a nie tylko należnymi bankowi.

Wnioskodawczyni pragnie wskazać także, w odniesieniu do warunku związanego z udokumentowaniem wydatku uznawanego za koszt uzyskania przychodów, iż w związku płatnością odsetek od Kredytu będzie ona dysponowała należytymi dowodami na udokumentowanie poniesienia kwoty odsetek od Kredytu. Będą to w szczególności umowa kredytowa, potwierdzenia przelewów, korespondencja z banku dotycząca aktualnej wysokości raty (w przypadku zmiany oprocentowania kredytu).

Wskazane stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 czerwca 2010 r. o nr IBPBI/1/415-318/10/ZK. We wskazanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził:

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powyżej zaprezentowaną argumentację, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że odsetki od Kredytu, zapłacone po rozpoczęciu przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w ramach Spółki mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawczynię, w wysokości przypadającej Wnioskodawczyni proporcjonalnie do prawa udziału w zysku Spółki, w ciężar kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni uzyskanych z tytułu działalności prowadzonej w ramach Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Powołana przez Panią interpretacja zapadła w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.