Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 16 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.25.2023.2.KK
Czy zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów poprzez zachowanie i odpowiednie zabezpieczenie źródła przychodów w postaci wydatków związanych z zakupem, szkoleniem, zakupem karmy oraz opieką weterynaryjną psa rasy (...)?
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z zakupem, szkoleniem i utrzymaniem psa.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 marca 2023 r. (wpływ 9 marca 2023 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi Biuro Księgowe zlokalizowane w wynajętym lokalu usługowym, w którym bezpośrednio (sporadycznie) przyjmuje Klientów, przechowywane są w nim ważne dokumenty, specjalistyczne oprogramowanie, sprzęt komputerowy, drukarki oraz wszelkie narzędzia i pomoce służące do codziennego funkcjonowania biura. Zatrudnia również pracownika oraz zleceniobiorcę. Często wyjeżdża do Klientów. Wnioskodawca zakupił rodowodowego szczeniaka z hodowli zrzeszonej w ZKwP rasy (...), obecnie ma 12 miesięcy. Cena zakupu psa wyniosła (...) zł, podpisana została umowa kupna-sprzedaży.
Zdaniem wnioskodawcy pies pełni w biurze kilka ról:
1)obronną na wypadek niebezpiecznych zdarzeń mogących zagrozić życiu lub zdrowiu pracowników/zleceniobiorców wnioskodawcy;
2)dogoterapię - poprawę nastroju pracowników zleceniobiorców, motywację do pracy;
3)marketingową - pies ma być wykorzystywany do celów reklamowych biura (sesje zdjęciowe, reklamy wideo, zdjęcia do postów na blogu wnioskodawcy).
Według Wnioskodawcy ponoszone wydatki związane z psem, niezbędne do zagwarantowania psu podstawowych warunków życia, funkcjonowania i prawidłowego rozwoju oraz związane z zakupem i przeszkoleniem psa do pełnienia przypisanej mu funkcji w przedsiębiorstwie, są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu poprzez zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Pies stróżuje wewnątrz wynajmowanych przez zleceniodawcę pomieszczeń, a poza godzinami pracy wnioskodawcy jest pod opieką jednego z pracowników wnioskodawcy - na co pracownik ten wyraził pisemną zgodę. Pies jest pod stałą opieką weterynaryjną, dodatkowo odbył jedno szkolenie mające na celu naukę posłuszeństwa. W kolejnym etapie rozwoju odbędzie szkolenie związane z obroną osób i mienia, aby poprawnie nauczyć się identyfikować sytuacje groźne dla otoczenia.
W uzupełnieniu wniosku z 9 marca 2023 r. (wpływ 9 marca 2023 r.) wskazali Państwo, że:
1.Jesteście polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
2.Wydatki na utrzymanie zakupionego psa to koszty wyżywienia, wizyt weterynaryjnych, szkoleń, wszelkich akcesoriów, tj. miski, zabawki, przysmaki - potrzebne do utrzymania psa w dobrej kondycji psychofizycznej. Wydatki te będą udokumentowane przez Państwa fakturami i fakturami uproszczonymi.
3.Związek przyczynowy pomiędzy poniesionymi, a wskazanymi we wniosku wydatkami, a osiąganiem przez Państwa przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów jest następujący: poniesione wydatki (wskazane w punkcie 2) służą utrzymaniu psa w dobrej kondycji psychofizycznej, czyli pies funkcjonuje poprawnie w społeczeństwie, potrafi się właściwie zachowywać, co przekłada się na poprawę nastroju pracowników (zwiększa ich wydajność, szerzej opisane w punkcie 8), oraz wpływa na poprawę bezpieczeństwa pracowników biura (szerzej opisane w punkcie 7). Ponadto pies wykorzystywany jest w materiałach reklamowych (szerzej opisane w punkcie 9).
4.Opiekunem jest prezes zarządu, który również jest wspólnikiem spółki.
5.Spółka jest nabywcą psa wskazanym w umowie kupna-sprzedaży. Spółka w ustawowym terminie złożyła PCC-3 oraz opłaciła zobowiązanie wynikające z deklaracji.
6.Spółka nie ubezpiecza wynajmowanego lokalu. Zarządowi spółki nie są znane dane dotyczące ubezpieczenia nieruchomości zawarte przez właściciela nieruchomości.
7.Niebezpieczne zdarzenia mające zagrażać życiu lub zdrowiu Państwa pracowników/zleceniobiorców są następujące: W przeszłości zdarzały się sytuacje, kiedy do biura przychodzili nietrzeźwi klienci, których bardzo ciężko było wyprosić. Pies w takiej sytuacji zapewnia znacznie większe bezpieczeństwo dla pracowników, zważywszy na to, że nietrzeźwi mężczyźni zachowywali się bardzo głośno i niestosownie. We wniosku wskazano, że kontakt z klientem jest sporadyczny. Należy przez to rozumieć kontakt z klientem, z którym spółka ma podpisaną umowę o świadczenie usług księgowych. Nowi klienci przychodzą do lokalu regularnie. Sporadycznie wizyt klientów, z którymi spółka podpisała umowę wynika z tego, że spółka nie przyjmuje od kontrahentów papierowych dokumentów a ich odpowiedniki cyfrowe, w związku z tym obsługiwani klienci nie mają potrzeby pojawiania się w biurze. Nowe umowy czy konsultacje prowadzone są w sposób klasyczny, na miejscu, w lokalu wynajmowanym przez spółkę, a co za tym idzie biuro jest odwiedzane przez klientów (głównie nieznanych, co do których nie ma pewności jeśli chodzi o stosowność zachowania i absolutne wykluczenie niebezpieczeństwa). W 2023 roku pracownik spółki miał jedną sytuację, w której pies skutecznie odstraszył nachalnego klienta, który po usłyszeniu ceny za wykonanie zeznania rocznego PIT-28 zaczął się awanturować, podnosić głos, wymachiwać rękoma i grozić. Faktem jest to, że pies jeszcze nie przeszedł szkolenia z obrony, niemniej stanął przed pracownikiem biura rozdzielając agresywnego klienta i pracownika. Już samo takie zachowanie pomogło psychicznie pracownikowi.
8.Obecność psa w biurze poprawia nastrój pracowników i ich motywację do pracy poprzez szereg zachowań i sytuacji. Pierwszą i najważniejszą kwestią jest poczucie bezpieczeństwa, jakie zapewnia pies (na przykład sytuacja opisana w punkcie 7). Pracownik zyskał komfort psychiczny, ponieważ widział, że pies stanął w jego obronie widząc niebezpieczną sytuację. Kolejną kwestią jest fakt, że w związku ze strategią marketingową (szerzej opisaną w punkcie 9) spółka nawiązuje współpracę tylko z pracownikami i zleceniobiorcami potrafiącymi i lubiącymi koegzystować ze zwierzętami. Naturalną konsekwencją takiego zachowania jest to, że pracownik chętniej przychodzi do miejsca pracy, co z kolei wpływa na jego efektywność. Następną kwestią jest poprawa nastroju. Pies, będąc istotą bezinteresowną cały czas zachowuje się w radosny sposób, podchodząc do pracowników, szturchając ich nosem, oblizując po twarzy. W sytuacjach, kiedy pracownik zestresuje się (choćby przez to, że nie może znaleźć odpowiedniej interpretacji przepisów podatkowych) kontakt ze zwierzęciem pozwala obniżyć poziom stresu. Oczywistym jest fakt, że Spółka, jako pracodawca i zleceniodawca powinna dbać o kondycję psychiczną pracowników - wszak to od niej zależy, czy klienci będą zadowoleni z poziomu obsługi zależy wprost od tego, w jaki sposób pracownik będzie komunikował się z klientem. Jak wynika z badań przeprowadzonych przez […] już 10 minut kontaktu z psem obniża poziom kortyzolu - hormonu stresu. Badania zostały opublikowane w piśmie wydawanym przez […]. Jest znacznie więcej badań potwierdzających, że kontakt ze zwierzęciem zmniejsza poziom stresu, a w konsekwencji zwiększa produktywność i przekłada się na zwiększenie motywacji.
9.Wizerunek psa na zdjęciach do postów na blogu, reklamach wideo, sesjach zdjęciowych realizuje Państwa cele reklamowe oraz wpływa na rozpoznawalność Państwa jako podmiotu gospodarczego i zachęca do nabycia Państwa usług w sposób następujący: Wizerunek zwierząt przyciąga większą uwagę w reklamach. Pokazywanie wizerunku psa jest częścią naszego biura i powoduje rozpoznawalność biura, dokładnie tak samo jak logo czy inny znak firmowy. Dzięki temu jesteśmy kojarzeni jako “to biuro z psem”. Zarząd spółki przyjął strategię marketingową polegająca na kreowaniu wizerunku „nieszablonowego biura rachunkowego”, która polega na ciepłym przyjęciu klienta, domowej atmosferze oraz pełnej swobodzie werbalnej klientów. Przyjęto również strategię polegającą na wyróżnianiu biura w przestrzeni elektronicznej (social media) przy użyciu wizerunku psa, który pomaga kojarzyć biuro z ideologią EKO (pies to zwierzę, opieka nad zwierzętami jest modna, prawidłowe żywienie zwierząt jest modne, ideologia EKO to również rezygnacja z papierowych dokumentów na rzecz dokumentów elektronicznych (cyfrowe kopie)). W ten sposób spółka przyciąga młodych klientów, którym zależy na dbaniu o środowisko i ideologia EKO jest zbieżna z ich przekonaniami.
Pytanie
Czy zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów poprzez zachowanie i odpowiednie zabezpieczenie źródła przychodów w postaci wydatków związanych z zakupem, szkoleniem, zakupem karmy oraz opieką weterynaryjną psa rasy (...)?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, według przedstawionych danych oraz przypisanych psu funkcji w przedsiębiorstwie spełnione zostały warunki, aby wydatki te mógł On zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów firmy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.
Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:
1.przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu), oraz
2.potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.
Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.
Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
- „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
- „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
- „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast, jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Państwa wątpliwości budzi możliwość ujęcia w kosztach Spółki wydatków związanych z zakupem, szkoleniem i utrzymaniem psa.
Odnosząc się do wyżej wymienionych Państwa wątpliwości, stwierdzić należy, że o ile w istocie jak wskazano wyraźnie w opisie sprawy:
- obecność psa w biurze wpływa na poprawę samopoczucia pracowników, a także poczucie ich bezpieczeństwa, co wpływa na ich wydajność, a tym samym na Państwa przychody,
- wizerunek psa na zdjęciach do postów na blogu, reklamach wideo, sesjach zdjęciowych realizuje Państwa cele reklamowe oraz wpływa na rozpoznawalność Państwa jako podmiotu gospodarczego i zachęca do nabycia Państwa usług,
(Państwa wskazanie w tym zakresie potraktowano, jako niepodlegający ocenie element opisu sprawy) to będące przedmiotem zadanego we wniosku pytania wydatki mogą stanowić koszt podatkowy prowadzonej przez Państwa działalności.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych z ww. zastrzeżeniem jest prawidłowe.
Jednocześnie zaznaczyć należy, że wydając niniejszą interpretację indywidualną Organ oparł się wyłącznie na okolicznościach przedstawionych przez Państwa w opisie sprawy. Zgodność tych okoliczności z rzeczywistością, a tym samym prawidłowość zaliczenia przez Państwa wskazanych we wniosku wydatków do kosztów podatkowych może zostać zweryfikowana w toku prowadzonego przez upoważnione Organy postępowania podatkowego lub kontrolnego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w zakres zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right