Interpretacja indywidualna z dnia 16 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.172.2022.5.MM

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia nieruchomości w drodze zasiedzenia z dniem 31 grudnia 2020 r., jeżeli w 1990 r. zawarła umowę kupna tej nieruchomości?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 grudnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 5 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zasiedzenia lokalu mieszkalnego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 lutego 2023 r. (wpływ 20 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni … sierpnia 1990 r. nabyła na podstawie warunkowej umowy sprzedaży od I.P. samodzielny lokal mieszkalny (…), mieszczący się w (…), o powierzchni 56,03 m², dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą nr (...) wraz z własnością w 19/1000 w częściach wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w takiej samej części w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr (...) W dniu … października 1990 r. aktem notarialnym nr (…) z uwagi na nieskorzystanie z prawa pierwokupu przez właściwy organ, I.P. przeniosła własność przedmiotowego lokalu wraz ze związanymi z nimi prawami na rzecz Wnioskodawczyni. Jej prawa zostały ujawnione w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…) o nr ….

W chwili zawarcia przedmiotowego aktu notarialnego, zgodnie z jego treścią w dziale III oraz IV księgi wieczystej nr … prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…), wpisów nie było, zaś w dziale I Sp tej księgi wpisana była wzmianka, że właściciel objętego tą księgą lokalu jest współwłaścicielem w 19/1000 częściach - części wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w takiej samej części - użytkownikiem wieczystym do dnia 28 stycznia 2084 r., działki gruntu numer …, objętej księgą wieczystą KW nr ….

Jak wynikało z akt księgi wieczystej nr … I.P. nabyła własność lokalu oznaczonego numerem …, na podstawie umowy sprzedaży odrębnej własności lokalu od Skarbu Państwa … stycznia 1985 r. rep. …. Zawarcie powyższej umowy poprzedzone było decyzją nr … orzekającą o oddaniu na rzecz I.P. w formie aktu notarialnego w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat z możliwością przedłużenia na dalszy okres 19/1000 części działki położonej w (…) o powierzchni 1233 m², stanowiącej własność Skarbu Państwa, oznaczonej na mapie nr …, dla której w Państwowym Biurze Notarialnym w (…) prowadzona jest księga wieczysta KW ….

I.P. objęła przedmiotowy lokal w posiadanie i władała nim jak właściciel aż do momentu zawarcia warunkowej umowy sprzedaży na rzecz Wnioskodawczyni w 1990 r. Wnioskodawczyni przejęła natomiast posiadanie w formie, w jakiej posiadała poprzedniczka i kontynuuje to posiadanie do dzisiaj. Zgodnie z § 9 aktu notarialnego z … sierpnia 1990 r. Wnioskodawczyni oświadczyła, że przejmuje na siebie wszelkie obowiązki użytkownika wieczystego i właściciela lokalu wynikające z umowy rep. …. Zatem od 1990 r. Wnioskodawczyni była w posiadaniu przedmiotowego lokalu.

W celu precyzyjnego przedstawienia stanu faktycznego niniejszej sprawy konieczne jest także opisanie kwestii prawa własności Skarbu Państwa i Gminy X. Postanowieniem z dnia … czerwca 1956 r. Sąd Powiatowy dla m. X stwierdził, iż Skarb Państwa na podstawie przedawnienia jest właścicielem nieruchomości położonej w (…). Powyższe postanowienie stało się podstawą wpisania prawa własności Skarbu Państwa w księdze wieczystej.

Na skutek skargi o wznowienie postępowania złożonej przez P.P., J.P., A.P. (następców prawnych Z.P.) oraz Z.N. (następczyni prawna G.K.) wyrokiem z … czerwca 1993 r., sygn. akt … Sąd Rejonowy w (…) wznowił postępowanie w sprawie ustalenia nabycia własności nieruchomości, w sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu Powiatowego dla m. X z … czerwca 1956 r. sygn. akt … oraz zmienił to postanowienie w ten sposób, że oddalił powództwo w części dotyczącej udziałów Z.P. i G.K. wynoszących po 52/128 części w nieruchomości położonej w (…). Wyrokiem z … stycznia 1994 r. w sprawie sygn. akt … Sąd Wojewódzki w (…) oddalił rewizję od wyroku z … czerwca 1993 r.

Decyzją z … maja 1992 r. Wojewoda X działając na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm.) stwierdził nabycie przez Gminę X z mocy prawa nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w (…), oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr … w obrębie (…), uregulowanej w księdze wieczystej KW nr …, zgodnie kartą inwentaryzacyjną nr (…) stanowiącą integralną część niniejszej decyzji. W postępowaniu komunalizacyjnym podstawę uznania tytułu własności Skarbu Państwa do działki nr … stanowiło wskazane na wstępie postanowienie Sądu Powiatowego dla m. X z … czerwca 1956 r.

W tym czasie wpisany w księdze wieczystej właściciel nieruchomości, wyodrębnił i sprzedał osobom fizycznym 5 samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu pod budynkiem, w tym przedmiotowy lokal numer ….

W chwili złożenia niniejszego wniosku w dziale II księgi wieczystej nr … jako właściciele nieruchomości wskazani są: Gmina Miejska X w 18/96 częściach, Z.N. w 39/96 częściach, P.P. w 13/96 częściach, A.P. w 13/96 częściach, J.P. w 13/96 częściach. Jednocześnie w dziale I wpisane zostały informacje o 5 wyodrębnionych samodzielnych lokalach, w tym lokalu nr … wraz ze wskazaniem ksiąg wieczystych, w których lokale te zostały uregulowane.

Na skutek powyższych działań, w dziale III księgi wieczystej …, wpisane zostało ostrzeżenie o niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym z uwagi na fakt, iż związane z własnością lokalu mieszkalnego prawo użytkowania wieczystego gruntu uregulowane w księdze wieczystej nr … wygasło wobec przejścia tej nieruchomości, co do części 78/96 na rzecz osób trzecich.

Wnioskodawczyni dokonując nabycia samodzielnego lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z udziałem wynoszącym 19/1000 części wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz udziałem wynoszącymi 19/1000 w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr … od I.P. dokonała czynności prawnej z osobą uprawnioną według treści księgi wieczystej do rozporządzania tym prawem. Brak było nadto w dziale III księgi wieczystej wpisów jakichkolwiek ostrzeżeń lub wzmianek.

Jak wspomniano na wstępie Wnioskodawczyni objęła przedmiotową nieruchomość lokalową w posiadanie … sierpnia 1990 r., posiadała lokal w sposób samoistny i nieprzerwany i wykonywała na nieruchomości wszelkie uprawnienia odpowiadające uprawnieniom właścicielskim z wyłączeniem innych osób.

Okoliczności nabycia lokalu, treść aktu notarialnego, wpisy w księdze wieczystej, brak wiedzy o roszczeniach osób prywatnych odnośnie praw do gruntu, wszystkie te okoliczności utwierdziły Wnioskodawczynię w przekonaniu, iż prawidłowo i zgodnie z prawem nabyła prawa do lokalu nr … . Jej uprawnienia wpisane ponadto zostały w księdze wieczystej. Dopiero przeprowadzone kilka lat po nabyciu lokalu nr … postępowania sądowe przywracające prawa do nieruchomości gruntowej uczestnikom postępowania, spowodowały zakwestionowanie praw Wnioskodawczyni.

Z uwagi na powyższe celem formalnego uregulowania stanu prawnego nieruchomości, Wnioskodawczyni złożyła do Sądu Rejonowego (…) pozew o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Wyrokiem z … lipca 2018 r. w sprawie … Sąd Rejonowy (…), uzgodnił treści księgi wieczystej nr … dla nieruchomości gruntowej położonej w (…) oznaczonej jako działka … w obr. (…), z rzeczywistym stanem prawnym poprzez wpisanie w dziale II rubryce 2.3. udziału związanego z odrębną własnością lokalu nr … Wnioskodawczyni wynoszącego 19/1000 w częściach budynku i innych urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w takiej samej części w użytkowaniu wieczystym przez czas do dnia … stycznia 2084 r. działki gruntu nr … . Od wyroku została złożona apelacja. Wyrokiem z … września 2019 r. Sąd Okręgowy (…), zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo.

Następnie Wnioskodawczyni zainicjowała kolejne postępowanie i złożyła do Sądu Rejonowego (…), wniosek o stwierdzenie, iż Wnioskodawczyni nabyła z dniem … grudnia 2020 r.  przez zasiedzenie własność przedmiotowej nieruchomości lokalowej wraz z własnością w 19/1000 w częściach wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w takiej samej części w prawie własności działki gruntu.

Postanowieniem z … lutego 2022 r. Sąd Rejonowy (…) stwierdził, że Wnioskodawczyni nabyła z dniem 31 grudnia 2020 r. przez zasiedzenie własność nieruchomości lokalowej, oznaczonej jako lokal nr …, mieszczący się w (…) o pow. 56,03 m², dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczysta nr … wraz z udziałem 19/1000 w prawie własności części wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą do użytku właścicieli poszczególnych lokali i w takiej samej części w prawie własności działki gruntu nr …, w obrębie (…), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr …, przy czym Sąd stwierdził, że zasiedzenie udziału w częściach wspólnych i w prawie własności gruntu nastąpiło na udziale we własności nieruchomości Miasta X. Powyższe postanowienie jest prawomocne od dnia 29 marca 2022 r.

Po uzyskaniu postanowienia z … lutego 2022 r. Sądu Rejonowego (…), Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wpis do księgi wieczystej. Sąd wieczystoksięgowy dokonał wpisu i obecnie Wnioskodawczyni widnieje w dziale II KW … jako właściciel w udziale 1/1, na podstawie powyższego postanowienia o zasiedzeniu.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni zobowiązana jest do uiszczenia podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia ww. nieruchomości w drodze zasiedzenia (tj. na podstawie postanowienia z … lutego 2022 r. Sądu Rejonowego (…)? (oznaczone we wniosku nr 2)

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia ww. nieruchomości w drodze zasiedzenia (tj. na podstawie postanowienia z … lutego 2022 roku Sądu Rejonowego (...).

Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość już w 1990 r. Od tego momentu, w zakresie tej nieruchomości, w majątku Wnioskodawczyni nic się nie zmieniło. W dacie nabycia prawa odrębnej własności lokalu nr … przez Wnioskodawczynię, a także ustanowienia prawa odrębnej własności na rzecz I.P. (poprzedniej właścicielki lokalu) widniał jako właściciel nieruchomości przy ul. (…) Skarb Państwa, decyzja komunalizacyjna wydana została dopiero … maja 1992 r. Wnioskodawczyni nabywając lokal działała w zaufaniu do treści księgi wieczystej i działała w dobrej wierze. W treści księgi nie było wpisanych żadnych ostrzeżeń w dziale III. Wnioskodawczyni od momentu objęcia przedmiotowej nieruchomości lokalowej w posiadanie z dniem … sierpnia 1990 r., posiadała lokal w sposób samoistny i nieprzerwany i wykonywała na nieruchomości wszelkie uprawnienia odpowiadające uprawnieniom właścicielskim z wyłączeniem innych osób.

Okoliczności nabycia lokalu, treść aktu notarialnego, wpisy w księdze wieczystej, brak wiedzy o roszczeniach osób prywatnych odnośnie praw do gruntu, wszystkie te okoliczności utwierdziły Wnioskodawczynię w przekonaniu, iż prawidłowo i zgodnie z prawem nabyła prawa do lokalu nr … . Jej uprawnienia wpisane ponadto zostały w księdze wieczystej. Dopiero przeprowadzone kilka lat po nabyciu lokalu nr … postępowania sądowe przywracające prawa do nieruchomości gruntowej innym osobom, spowodowały zakwestionowanie praw Wnioskodawczyni. Ostatecznie Wnioskodawczyni potwierdziła swoje prawa do nieruchomości uzyskując postanowienie w przedmiocie zasiedzenia nieruchomości.

Zatem należy uznać, że formalno-prawne procedury, które trwały w ostatnich latach, w żadnej mierze nie powinny wpływać na nałożenie obowiązku podatkowego. Wszelkie zobowiązania podatkowe zostały bowiem uiszczone przez Wnioskodawczynię w momencie nabywania nieruchomości. W przedmiotowej sprawie jako datę nabycia należy przyjąć dzień … sierpnia 1990 r.

Zgodnie z art. 1 pkt 3 (winno być: art. 1 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem zasiedzenia. W niniejszej sprawie jednak, jak już wyjaśniono powyżej do faktycznego nabycia nieruchomości doszło w 1990 r., a wydanie przez Sąd postanowienia w ostatnim czasie (tj. postanowienia z … lutego 2022 r.), służyło jedynie formalno-prawnemu uregulowaniu stanu przedmiotowej nieruchomości.

Obciążanie obecnie powyższym podatkiem Wnioskodawczyni, w sytuacji gdy w zaufaniu do treści księgi wieczystej, nabyła nieruchomość ponad 30 lat temu, byłoby sprzeczne z elementarnym poczuciem sprawiedliwości i podstawowymi konstytucyjnymi zasadami takimi jak zasady: zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa, ochrony praw nabytych, dostatecznej określoności regulacji prawnych, stanowienia prawa jasnego i zrozumiałego dla obywateli czy rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika (in dubio pro tributario).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pani stanowiska tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):

Natomiast kwestia zasiedzenia uregulowana została w art. 172-177 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Na podstawie art. 172 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Istotą zasiedzenia jest nabycie prawa przez osobę nieuprawnioną wskutek faktycznego wykonywania przez nią tego prawa przez określony ustawą czas.

Zasiedzenie jest tzw. instytucją dawności, służącą korygowaniu rzeczywistego stanu posiadania ze stanem prawnym. Prowadzi ono do nabycia przez posiadacza własności na skutek długotrwałego posiadania przez niego rzeczy, czemu towarzyszy utrata własności przez dotychczasowego właściciela, który w przeszłości utracił posiadanie rzeczy. Poprzez zasiedzenie można nabyć własność rzeczy ruchomych i nieruchomych, udziału we współwłasności, prawa użytkowania wieczystego, służebność gruntową. Zasiedzenie jest instytucją prowadzącą do nabycia prawa na skutek upływu czasu. Umożliwia ono, sankcjonując stan faktyczny, usunięcie długotrwałej niezgodności między stanem prawnym a stanem posiadania. Na skutek zasiedzenia, które następuje ex lege, dotychczasowy uprawniony traci swoje prawo, a nabywca uzyskuje je niezależnie od niego. Podłożem instytucji zasiedzenia jest taki stan faktyczny, który w swej istocie nie opiera się całkowicie na prawie własności. Jego istotnym elementem musi bowiem być posiadanie określane mianem „posiadania samoistnego”, polegające na faktycznym władaniu rzeczą „jak właściciel” (art. 172 § 1 w zw. z art. 336 K.c.). Konieczne jest zatem wykonywanie przez posiadacza wszelkich czynności faktycznych wskazujących na samodzielny, rzeczywisty, niczym nie skrępowany stan władztwa, bez jednoczesnej legitymacji prawnej w postaci prawa własności. Nabycie tytułem zasiedzenia jest zatem tzw. nabyciem pierwotnym dokonywanym przez posiadacza nieruchomości niebędącego jej właścicielem i jest stwierdzane przez sąd w sytuacji, gdy rzeczywisty stan posiadania jest inny niż stan prawny nieruchomości.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 7 ust. 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1, 3 i 4 ww. ustawy:

Stosownie do regulacji zawartych w art. 15 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 17a ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że … sierpnia 1990 r. Wnioskodawczyni zawarła warunkową umowę sprzedaży nieruchomości lokalowej. Przeniesienie prawa własności ww. nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni nastąpiło … października 1990 r. Przeprowadzone kilka lat po nabyciu przez Wnioskodawczynię ww. lokalu postępowania sądowe przywracające prawa do nieruchomości innym osobom, spowodowały zakwestionowanie praw Wnioskodawczyni. W związku z powyższym Wnioskodawczyni zainicjowała kolejne postępowanie sądowe, które zakończyło się wydaniem przez Sąd Rejonowy postanowienia z … lutego 2022 r., w którym Sąd stwierdził, że Wnioskodawczyni nabyła z dniem 31 grudnia 2020 r. przez zasiedzenie własność nieruchomości lokalowej.

Zatem w świetle orzeczenia Sądu z … lutego 2022 r. Wnioskodawczyni nabyła tytułem zasiedzenia nieruchomość lokalową.

Z przepisów art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn jasno wynika, że podatkowi temu podlega, zgodnie z wolą ustawodawcy, nabycie tytułem zasiedzenia. Orzeczenie sądu o nabyciu tytułem zasiedzenia nakłada zatem konkretny obowiązek na podatnika. Każde z nabyć wymienionych w art. 1 ust. 1 ww. ustawy rodzi bowiem określone skutki na gruncie podatku od spadków i darowizn, podlegając opodatkowaniu.

Zgodnie z ww. art. 6 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, z chwilą uprawomocnienia się postanowienia Sądu z 7 lutego 2022 r. o stwierdzeniu zasiedzenia powstał dla Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy z tytułu nabycia nieruchomości lokalowej.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn, ponieważ jej zdaniem do faktycznego nabycia nieruchomości doszło w 1990 r.

Wskazane wyżej orzeczenie Sądu o stwierdzeniu nabycia tytułem zasiedzenia skorygowało stan posiadania ze stanem prawnym i ostatecznie określiło datę nabycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości lokalowej na 31 grudnia 2020 r. W takich okolicznościach doszło więc do powstania obowiązku podatkowego w związku z nabyciem przez Wnioskodawczynię tytułem zasiedzenia nieruchomości lokalowej. Wnioskodawczyni jest zatem zobowiązana do złożenia zeznania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w którym powinna wykazać nabycie nieruchomości w drodze zasiedzenia, a także do uiszczenia podatku na zasadach określonych ww. przepisami.

Odnosząc się natomiast do przywołanej przez Wnioskodawczynię zasady sprawiedliwości i podstawowych zasad konstytucyjnych, należy podkreślić, że nie mają one wpływu na obowiązek zapłacenia podatku od spadków i darowizn, skoro Sąd orzekł, że nabycie nastąpiło tytułem zasiedzenia. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał, że tego rodzaju nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i nie przewidział żadnych uregulowań, na podstawie których możliwym byłoby stwierdzenie, że w przedmiotowej sytuacji takie opodatkowanie miałoby nie występować.

Zatem przywołana we własnym stanowisku przez Wnioskodawczynię argumentacja nie może być podstawą do stwierdzenia, że z tytułu nabycia nieruchomości lokalowej tytułem zasiedzenia nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.