Interpretacja indywidualna z dnia 9 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.59.2023.3.PRM

Brak uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży udziału w działkach uzyskanych w wyniku podziału.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 8 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży udziału w działkach uzyskanych w wyniku podziału. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 27 lutego 2023 r. (wpływ 27 lutego 2023 r.) oraz pismem z 27 lutego 2023 r. (wpływ 1 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W grudniu 2020 r. zmarł Pani ojciec mieszkający od 30 lat we Francji - obywatel Polski i Francji. W spadku po nim otrzymała Pani połowę Jego polskich nieruchomości (drugą połowę otrzymała Jego partnerka). W skład tych nieruchomości wchodzi dom, a także dwie duże działki (3750 m² jedna i 3125 m² druga).

Ponieważ obie Panie od dawna mieszkacie za granicą (Pani w Irlandii od 18 lat, a partnerka Pani ojca we Francji od 30 lat) chcecie sprzedać te nieruchomości.

Dzwoniła Pani na krajową infolinię Urzędu Skarbowego zapytać czy będzie musiała Pani zapłacić jakiś podatek od sprzedaży i powiedziano Pani, że podatku dochodowego nie będzie musiała Pani płacić, ponieważ Pani tata posiadał te nieruchomości dłużej niż 5 lat, natomiast co do VATu powiedziano Pani, że musi Pani się zgłosić do KIS z wnioskiem o interpretację indywidualną.

Ze względu na wielkość tych działek planują Panie podzielić je na mniejsze (każdą działkę na 3, uzyskując w sumie 6 działek; działka z domem zostanie w obecnym stanie), ponieważ ciężko znaleźć kogoś, kto chciałby kupić tak duże działki. Pani tata jeszcze za życia wystąpił o warunki zabudowy, więc te działki mają warunki zabudowy i Panie w tej sprawie nic nie robiły.

Dodatkowo pragnie Pani dodać, że od września 2022 r. prowadzi Pani polską działalność gospodarczą polegającą na obrocie nieruchomościami (Pani NIP (...)), jednak po pierwsze, sprzedaż działek po Pani tacie nie ma z tą działalnością nic wspólnego (nie wybrała Pani momentu Jego śmierci, a ponieważ mieszka Pani za granicą niepotrzebne są Pani te działki), a po drugie, w ramach działalności planowała Pani kupować, remontować i sprzedawać mieszkania (a nie działki) ale prawdopodobnie wkrótce zamknie Pani działalność, ponieważ jedyne mieszkanie, które Pani kupiła i wyremontowała w jej ramach nie sprzedaje się, ze względu na obecną sytuację rynkową.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Numery ewidencyjne i księgi wieczyste nieruchomości (…). Adres: (...).

Jest Pani czynnym podatnikiem VAT od 1 listopada 2022 r. i jest to związane z tym, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Stawka zwolniona.

Działki, w których udział otrzymała Pani po śmierci ojca, nie wchodzą/nie wchodziły w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu którego jeden ze współwłaścicieli był/jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

W żaden sposób nie użytkowała/nie użytkuje Pani udziału w działkach, o których mowa we wniosku od momentu ich nabycia. Jak wspomniała Pani we wniosku od wielu lat mieszka Pani za granicą. Nie dzierżawi ich Pani nikomu. Dom natomiast nie nadaje się do całorocznego mieszkania - jest całkowicie zawilgocony, więc od wielu lat nikt tam nie mieszka (Pani ojciec mieszkał we Francji, czasem jedynie przyjeżdżał tam w czasie lata na kilka dni).

Działki nabyte przez Panią w spadku po ojcu nie były/nie są przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Nie były/nie są one udostępniane odpłatnie osobom trzecim.

Dom, o którym mowa we wniosku, nie był/nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Nie wykorzystywała/nie wykorzystuje Pani wcale ww. domu.

Poza samym podziałem (który będzie wymagał geodety itd.) do momentu sprzedaży udziału w działkach będących przedmiotem wniosku nie będzie Pani podejmowała jakiekolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości tych działek.

Prawdopodobnie ogłosi Pani sprzedaż działek na portalach typu (...), (...).

Jeśli kupujący będzie chciał umowy przedwstępnej (by zabezpieczyć nieruchomość) to zamierza Pani taką umowę zawrzeć, w przeciwnym razie nie. Zakłada Pani, że w umowie będzie podana data do jakiej obie strony muszą zawrzeć akt notarialny.

Przed ostatecznym zbyciem udziałów w ww. działkach nie udzieli Pani nabywcy/nabywcom tych działek pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu. Nie wyrazi Pani zgody na dysponowanie przedmiotowymi działkami do celów budowlanych.

Sprzedaż nieruchomości prywatnie:

Działki odziedziczone w 2000 r. po dziadku (ojcu Pani taty) sprzedała Pani w latach 2017, 2018 i ostatnią w 2023 r. Tym samym wszystkie są sprzedane. Sytuacja była podobna jak z działkami, o które teraz Pani pyta. Były one zlokalizowane w tej samej wsi. Pani tam nigdy nie mieszkała i nie miała potrzeby zatrzymywania tych działek. Miała je Pani przez lata (nie dzierżawiła ich Pani nikomu). W sumie sprzedała Pani 8 działek niezabudowanych. Zanim przystąpiła Pani do sprzedaży działek wystąpiła Pani podobnie jak teraz o indywidualną interpretację podatkową w sprawie płatności VAT i otrzymała Pani odpowiedź, że nie ma Pani obowiązku płacić VAT przy ich sprzedaży.

Sprzedaż nieruchomości w ramach działalności gospodarczej (wcześniejszej niż obecna – założyła ją Pani w 2019 r. i zamknęła w 2021 r.):

1.Mieszkanie w (…), które kupiła Pani w 2020 r. i sprzedała również w 2020 r. (bez remontu),

2.Mieszkanie w (…), które kupiła Pani w 2019 r., częściowo wyremontowała i sprzedała w 2020 r.

Była Pani wtedy zarejestrowana do podatku VAT. Rejestracja nastąpiła ze względu na przekroczenie limitu 200.000 zł. Została Pani zarejestrowana jako podatnik VAT zwolniony na podstawie art. 43 ust. 1 i dlatego z tytułu mieszkań nie płaciła Pani podatku VAT do US. Sprzedaż była ze stawką zwolnioną.

Tak jak napisała Pani w oryginalnym wniosku – fakt posiadania przez Panią działalności gospodarczej (założonej ściśle do kupna/sprzedaży mieszkań) nie ma związku z tym, że Pani ojciec zmarł i pozostawił po sobie spadek. Nieruchomość w (…) była jego domem rodzinnym, gdzie się wychował, a że Pani była jego jedyną córką, przypadła Pani połowa majątku.

Pytania

Czy sam fakt, że podzielą Panie te działki spowoduje, że przy ich sprzedaży będzie Pani zobowiązana zapłacić VAT? Pytanie dotyczy ewentualnego podatku VAT przy sprzedaży działek zarówno w sytuacji, gdy ma Pani działalność jak i wtedy, gdy działalności nie będzie Pani miała.

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, nie powinna Pani płacić podatku VAT od sprzedaży działek po podziale, ponieważ:

1)mieszka Pani za granicą i po prostu nie są Pani te działki potrzebne,

2)chcąc je sprzedać, musi Pani znaleźć kupca, a nikt nie chce kupić takich dużych działek,

3)fakt, ze otworzyła Pani we wrześniu 2022 r. działalność gospodarczą polegającą na obrocie nieruchomościami jest zupełnie niezwiązany z faktem, że Pani tata umarł i w sposób naturalny zostawił po sobie spadek - trakuje Pani tę sprzedaż jako sprzedaż prywatną, wymuszoną przez okoliczności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Trybunał w orzeczeniu tym potwierdził, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Zatem „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży gruntów podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia jednej z wymienionych czynności, tylko wtedy bowiem działania sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii, czy sprzedaż przez Panią udziału w działkach powstałych w wyniku podziału podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjęła Pani ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak np. nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek. Udział w przedmiotowych działach otrzymała Pani w spadku po zmarłym ojcu. Zarówno działki ani przed podziałem, ani powstałe w wyniku podziału, jak i dom znajdujący się na jednej z działek nie są przedmiotem najmu, ani dzierżawy. Umowę przedwstępną zamierza Pani zawrzeć tylko na żądanie nabywcy. W pozostałych przypadkach nie zamierza Pani zawierać umowy przedwstępnej. Nie będzie Pani udzielała nabywcy pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu i nie wyrazi Pani zgody na dysponowanie działkami do celów budowlanych. Nabywców zamierza Pani pozyskać poprzez umieszczenie ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości na portalach typu (...), (...). Nie wykorzystywała Pani ww. działek w żaden sposób, bowiem od wielu lat mieszka Pani poza granicami Polski. Z domu znajdującego się na jednej z działek korzystał Pani ojciec, który mieszkając od 30 lat we Francji przyjeżdżał do Polski jedynie na kilka dni. Obecnie prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, jednakże zaznacza Pani, że w jej ramach kupuje, remontuje i sprzedaje Pani mieszkania. Ze względu na obecną sytuację na rynku zamierza Pani ww. działalność zamknąć. Działki odziedziczone po zmarłym ojcu nie są związane z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Pani zdaniem, wielkość działek nie pozwala na ich sprzedaż, w związku z czym - wraz z drugim współwłaścicielem - zamierza Pani dokonać ich podziału. O warunki zabudowy dla przedmiotowych działek wystąpił Pani ojciec.

W przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Panią, w zakresie sprzedaży udziału w działkach, które powstaną w wyniku podziału, za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie pozostaje, czy sprzedaży ww. działek dokona Pani przed, czy też po zamknięciu prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem zgodnie z treścią wniosku przedmiotowe nieruchomości nie są powiązane z Pani działalnością gospodarczą.

Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku z tą sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy będą składniki Pani majątku osobistego, a sprzedaż udziału w tych działkach będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji sprzedaż przez Panią udziału w działkach, które powstaną w wyniku podziału, na warunkach opisanych w niniejszym wniosku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż w związku z ich sprzedażą nie będzie Pani działać jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Dodatkowe informacje

W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Panią K.C., zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaścicielki działki.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14f § 2b Ordynacji podatkowej:

8 lutego 2023 r. dokonała Pani wpłaty w wysokości 80 zł tytułem wydania interpretacji indywidualnej z zakresu podatku VAT. Ponieważ wniosek dotyczy 1 zdarzenia przyszłego tj. nieuznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży udziału w działkach powstałych w wyniku podziału należna opłata to 40 zł. Zatem pozostała kwota w wysokości 40 zł stanowi nadpłatę i zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany przez Panią we wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).