Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.21.2023.1.ID

Zbycie lokali na rzecz osób trzecich lub na rzecz biorących w użyczenie, dla których ustanowiono odrębną ich własność, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 16 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku od towarów i usług – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – zbycia dwóch lokali mieszkalnych, dla których ustanowiono odrębną własność.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni – (…), w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pod firmą: (…), posiadająca nadane numery NIP: (…) i regon: (…), z adresem stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej i adresem do doręczeń: (…), jest czynnym podatnikiem VAT. Na podstawie ostatecznego i niezaskarżalnego pozwolenia na budowę z 31 października 2019 r., uzyskanego decyzją (…), zrealizowała na nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem (…), o powierzchni 0,0740 ha (siedem arów czterdzieści metrów kwadratowych), położonej (…), dla którego Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…), budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z infrastrukturą techniczną i zagospodarowaniem terenu, oznaczonego numerem porządkowym 5 (pięć), składającego się z mogących stanowić przedmioty odrębnej własności 5 (pięciu) lokali mieszkalnych, przy czym jeden z lokali został już wyodrębniony i sprzedany na rzecz osób trzecich.

Wyżej opisany budynek mieszkalny wielorodzinny został oddany do użytkowania, co wynika z zaświadczenia z 1 marca 2022 r. wydanego przez powiatowego inspektora nadzoru budowlanego (…) stwierdzającego niezgłoszenie sprzeciwu do użytkowania budynku.

Wnioskodawczyni zamierza dwa z wyżej opisanych lokali mieszkalnych użyczyć na czas oznaczony, co najmniej dwa lata:

·jeden z lokali (oznaczony jako lokal nr 4) – na rzecz swojego małżonka,

·drugi z lokali (oznaczony jako lokal nr 1) – na rzecz swoich teściów (rodziców małżonka),

którzy wprowadzą się do opisanych lokali i w nich faktycznie zamieszkają. Po tym okresie, nie krótszym niż dwa lata, Wnioskodawczyni zamierza zbyć wymienione lokale mieszkalne.

W małżeństwie Wnioskodawczyni obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

Dla każdego z opisanych powyżej lokali mieszkalnych (oznaczonych jako lokal nr 1 oraz lokal nr 4) wydane zostały zaświadczenia potwierdzające, że lokal mieszkalny stanowi samodzielny lokal oraz spełnia przesłanki określone w art. 2 ust. 1a ustawy o własności lokali (zaświadczenie prezydenta miasta (…) z 9 marca 2022 r. znak: (…) oraz zaświadczenie prezydenta miasta (…) z 9 marca 2022 r. znak: (…)).

W okresie obowiązywania umów użyczenia dotyczących wyżej opisanych lokali mieszkalnych Wnioskodawczyni nie będzie dokonywała ulepszeń związanych z poniesieniem wydatków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej.

Pytanie

Czy ustanowienie odrębnej własności wyżej wymienionych dwóch lokali mieszkalnych (nr 1 oraz nr 4) i ich zbycie na rzecz osób trzecich lub na rzecz biorących w użyczenie, po upływie dwóch lat od dnia zawarcia umowy użyczenia, będzie podlegało zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm. „dalej ustawa o VAT”)?

Pani stanowisko w sprawie

Zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT znajduje zastosowanie w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż dwa lata.

Art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r., stanowi, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania budynku, budowli lub ich części (lokalu) pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na własne potrzeby budynku, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na nie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Dla wskazanego zwolnienia nie ma przy tym znaczenia, czy zbycie nastąpi na rzecz osób trzecich, które jako pierwsze zasiedliły lokal, czy też na rzecz osób trzecich.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym przypadku – zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawczyni (planowane transakcje odnoszące się do ustanowienia odrębnej własności i zbycia lokali) będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzasadniając powyższe wskazać należy, że w części budynku, to jest w dwóch opisanych we wniosku lokalach, przed zbyciem tych lokali, dojdzie do pierwszego zasiedlenia.

Do pierwszego zasiedlenia dojdzie najpóźniej w momencie rozpoczęcia użytkowania każdego z opisanych lokali, na podstawie zawartych umów użyczenia, przy czym zdaniem Wnioskodawczyni do pierwszego zasiedlenia budynku (a tym samym opisanych w niniejszym wniosku lokali mieszkalnych) doszło już w momencie zbycia przez Wnioskodawczynię pierwszego lokalu mieszkalnego w budynku.

W odniesieniu do planowanych do użyczenia lokali dwuletni okres, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należałoby liczyć zatem od momentu zbycia pierwszego lokalu w budynku, najpóźniej zaś od chwili rozpoczęcia użytkowania każdego z lokali będących przedmiotem umów użyczenia.

Uwzględniając powyższe pierwsze zasiedlenie części budynku – opisanych dwóch lokali mieszkalnych – nastąpi, zdaniem Wnioskodawczyni, najpóźniej w dniu podpisania umów użyczenia i ich wydania w posiadanie osobom biorącym lokal w użyczenie (odpowiednio – małżonkowi oraz teściom Wnioskodawczyni).

Zgodnie z treścią art. 710 Kodeksu cywilnego, przez umowę użyczenia, użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Zatem zawarcie takiej umowy – w odniesieniu do poszczególnych lokali – równoznaczne jest z oddaniem części budynku (lokalu) do użytkowania pierwszemu użytkownikowi.

W konsekwencji zbycie lokali po upływie dwóch lat od zawarcia umów użyczenia podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, niezależnie od tego czy zbycie nastąpi na rzecz osób biorących opisane we wniosku lokale w użyczenie, czy też na rzecz osób trzecich.

Podsumowując, w zakresie odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie istotne jest wyłącznie, że pomiędzy datą pierwszego zasiedlenia, a datą planowanego zbycia opisanych we wniosku dwóch lokali mieszkalnych upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

W konsekwencji w opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną oba warunki do zwolnienia, co oznacza, że dostawa nieruchomości (zbycie lokali na rzecz osób trzecich lub na rzecz osób biorących lokale w użyczenie) korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Przepis ten nie uzależnia skorzystania ze zwolnienia od zbycia budynku lub jego części (lokali) na rzecz osób, które jako pierwsze zasiedliły lokal, a zatem dla udzielenia twierdzącej odpowiedzi na zadane pytanie (co do zwolnienia z opodatkowania przyszłych dostaw lokali) bez znaczenia pozostaje czy nabywcą tych lokali będą osoby, które wzięły te lokale w użyczenie, czy też osoby trzecie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie zatem z ww. przepisami budynek, budowla lub ich części spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich zbycie, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części istotnym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub ich części są wykorzystywane, w tym używane na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Należy bowiem zauważyć, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie ostatecznego pozwolenia na budowę, wybudowała na nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem (…), budynek mieszkalny wielorodzinny wraz z infrastrukturą techniczną i z zagospodarowaniem terenu. Budynek składa się z pięciu lokali mieszkalnych mogących stanowić odrębny przedmiot własności. Wnioskodawczyni zamierza dwa lokale mieszkalne (lokal nr 1 i 4) użyczyć na czas co najmniej dwa lata, po tym okresie zamierza zbyć wymienione lokale. W okresie obowiązywania umów użyczenia lokali mieszkalnych, będących przedmiotem sprawy, Wnioskodawczyni nie będzie ponosiła wydatków w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym na ulepszenie lokali stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy ustanowienie odrębnej własności wyżej wymienionych lokali mieszkalnych (nr 1 i 4) i ich zbycie na rzecz osób trzecich lub na rzecz biorących w użyczenie, po upływie dwóch lat od dnia zawarcia umowy użyczenia, będzie podlegało zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić co w świetle ustawy może stanowić dostawę towarów. W zadanym pytaniu oraz stanowisku własnym Wnioskodawczyni konsekwentnie wskazuje na dwie czynności, tj. pierwszą: ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych (nr 1 i nr 4) i drugą: ich zbycie.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy zawiera wykaz czynności, które wypełniają definicję dostawy towarów. W szczególności pkt 5 ww. przepisu wskazuje, że jedynie ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu, traktowane jest jak dostawa towarów.

Zatem odwołanie się w pytaniu i stanowisku do czynności ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych nie wywołujcie (w kontekście dostawy) żadnych skutków prawnych.

Wobec tego istotną kwestią – w tak sformułowanym pytaniu – jest tylko fakt dostawy lokali mieszkalnych (ich zbycie) i rozstrzygnięcie czy ww. czynność będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

W tej sytuacji należy przeanalizować czy względem ww. lokali nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że zbycie (dostawa) lokali mieszkalnych nie będzie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem doszło do ich pierwszego zajęcia (używania) poprzez ich użyczenie osobom trzecim w celu ich zamieszkania i od tego momentu do chwili dostawy minie co najmniej 2 lata. Ponadto nie zostały poniesione nakłady na ulepszenie ww. lokali przekraczające 30% ich wartości początkowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. W związku z powyższym, dla dostawy lokali mieszkalnych zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, zbycie ww. lokali na rzecz osób trzecich lub na rzecz biorących w użyczenie, dla których ustanowiono odrębną ich własność, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym mając na uwadze stanowisko Wnioskodawczyni mówiące, że: „zbycie lokali po upływie dwóch lat od zawarcia umów użyczenia podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (…)”, należy stwierdzić, że jest ono prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone. W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).