Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.27.2023.2.MKA

Ulga prorodzinna.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 10 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 marca 2023 r. (wpływ 7 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Pani małżeństwo z G.P. zostało rozwiązane 29 listopada 2016 r. Wyrok rozwodowy uprawomocnił się 21 grudnia 2016 r. Sąd Okręgowy powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi: J.P. urodzonym xx października 2010 r. i M.P. urodzoną xx sierpnia 2014 r. obojgu rodzicom z tym, że miejsce zamieszkania dzieci ustalił przy matce. W latach 2021 i 2022 dzieci uczęszczały i nadal uczęszczają do szkół, o których mowa w przepisach regulujących system oświaty, tj. Szkoły Podstawowej (…). Z dniem 25 lutego 2020 r. w Sądzie Rejonowym ojcu G.P. ograniczono władzę rodzicielską do prawa dowiadywania się o istotnych sprawach dotyczących małoletnich dzieci w szczególność o edukacji i stanie zdrowia, z zastrzeżeniem prawa do współdecydowania o wyborze szkoły oraz obowiązku informowania o nagłych przypadkach chorobowych. Sąd wyznaczył kontakty spotkań dzieci z ojcem w każdy czwartek w godzinach od 15 do 19 ze zobowiązaniem ojca do odebrania dzieci na kontakty bezpośrednio po zakończonych zajęciach szkolnych i odprowadzenia ich do miejsca zamieszkania po zakończonym kontakcie. Dodatkowo w każdą pierwszą i trzecią sobotę miesiąca od 10 do 18 z obowiązkiem odebrania dzieci na kontakty przez ojca z miejsca zamieszkania i odprowadzenia dzieci do miejsca zamieszkania po zakończonym kontakcie oraz w Święta Wielkanocne i Boże Narodzenie nie ustalając sztywnych dat, z zastrzeżeniem, że na 3 dni przed planowanym kontaktem uczestnik poinformuje telefonicznie matkę dzieci o dacie i godzinie kontaktu, z obowiązkiem odbioru dzieci z miejsca zamieszkania i odwiezienia ich do miejsca zamieszkania po zakończonym kontakcie.

Samotnie Pani wychowuje dzieci i Pani stan cywilny nie uległ zmianie od 2016 r. Jest Pani matką i opiekunem prawnym A.K. urodzonej xx października 2020 r. z późniejszego związku partnerskiego. G.P. zawarł 10 grudnia 2022 r. związek małżeński z kobietą, z którą wychowują wspólne 2-letnie dziecko i jej dwójkę dzieci z poprzedniego związku.

Ojciec dzieci J.P. i M.P. nie wykazuje żadnego zainteresowania nimi. Nie interesuje się edukacją dzieci, ich zdrowiem, ani też zaspokojeniem innych potrzeb. W czerwcu 2018 r. została Pani wezwana przez Urząd Skarbowy do złożenia wyjaśnień w zakresie przekroczenia możliwego limitu odliczenia ulgi prorodzinnej. Ojciec dzieci bez porozumienia z Panią skorzystał z ulgi w 50% na dwoje dzieci. Nie docierało do niego, że pieniądze z ulgi przeznaczyła Pani na zakup placu zabaw dla dzieci, na podwórko pod dom. Nie zgadza się Pani z tym, aby korzystał z ulgi prorodzinnej za 2021, 2022 rok i w kolejnych latach. Władza rodzicielska została sądownie przyznana Pani i Pani faktycznie zajmuje się wychowywaniem dzieci. Nie ma Pani żadnej pomocy ze strony ojca dzieci. Ojciec dzieci w żaden sposób nie wypełnia obowiązków rodzicielskich, nie poczuwa się do odpowiedzialności za swoje małoletnie dzieci. Nie korzysta ze swoich praw wynikających z władzy rodzicielskiej i nie wywiązuje się w pełni z obowiązków wynikających z tej władzy. Chciałaby Pani uniknąć ciągnących się miesiącami wyjaśnień w Urzędzie Skarbowym. Wykonywanie obowiązków wynikających z ojcostwa sprowadza się do regularnego przekazywania 1050 zł zasądzonych alimentów. Małoletni nie mogą liczyć na to, aby ich ojciec przekazał im dodatkowe środki na utrzymanie, ani zabrał ich gdzieś na wakacje i spędził z nimi ciekawie czas. Pani sprawuje nad nimi bieżącą pieczę. Cały ciężar wychowania, dbania o rozwój dzieci spoczywa na Pani. Ostatni raz dzieci nocowały pod opieką ojca w listopadzie 2018 r. Przebywanie pod opieką ojca należy uznać jako okazjonalne, a od 2021 r. za niebyłe. Ojciec dzieci traktuje je jako własny przywilej i uważa, że matka i dzieci winni się dostosować do jego możliwości czasowych i potrzeb. Kompletnie nie uwzględnia potrzeb dzieci, o które nawet nie pyta. Ojciec w ogóle nie pyta i nie interesuje się wychowaniem dzieci. Nie uczestniczy w opiece zdrowotnej, zajęciach edukacyjnych czy zajęciach dodatkowych, nie zapłacił za żadną wycieczkę szkolną, czy wyjście do kina. Wszelkie kwestie dotyczące dzieci pozostają w Pani gestii.

Dotychczas ojciec dzieci nie zgłaszał potrzeb uczestniczenia w zebraniach szkolnych ani przedstawieniach, w których uczestniczą dzieci z zajęć pozalekcyjnych. Od 2021 r. sytuacja kontaktów ojca z dziećmi pogorszyła się. Ojciec dzieci nie kontaktuje się sam, nawet telefonicznie. Kontakt telefoniczny, smsowy inicjuje zawsze syn. Dzieci odwiedzają babcię - matkę G.P. wielokrotnie i utrzymują z nią kontakt, przy czym ojciec dzieci nawet ich nie odwiedzi w czasie kiedy są u jego matki. W 2020 r. syn przygotowywał się do I komunii świętej, ojciec nie wspierał syna duchowo w przygotowaniu, ani do powtórzenia komunii rok później.

Były mąż zamieszkuje dom wolnostojący. Dzieci nie mają wstępu do domu ojca od urodzenia się jego dziecka. Zamieszkuje w nim z obecną już żoną i jej dwojgiem dzieci. Nie ma tam pokoju dla jego dzieci. Były mąż nigdy nie zabrał dzieci na weekend od kiedy zaczął mieszkać z konkubiną. Sporadyczny kontakt zamienia się w brak kontaktu. Nie ma żadnej inicjatywy ze strony ojca. Między ojcem i dziećmi nie ma już żadnej więzi emocjonalnej. Były mąż więcej uwagi i opieki poświęca córce swojej obecnej żony. Prowadza i odbiera ją ze szkoły, odprowadza na wycieczki szkolne. Chodzi do fryzjera z jej synem. 27 października 2022 r. kiedy córka byłego męża wyjeżdżała na wycieczkę spod szkoły, ojciec podprowadził pod szkołę na tę samą wycieczkę przybraną córkę, nie zwracając uwagi ani nawet nie machając swojej rodowitej córce na pożegnanie, tylko stał przy przybranej córce i ją pożegnał. Na portalu społecznościowym umieszcza zdjęcia z jej dziećmi, robiąc tym przykrość swoim dzieciom. Na Pani jako matce spoczywa cały ciężar wychowania dzieci, sprawowania nad nimi pieczy, ponoszenia kosztów utrzymania, troszczenia się o rozwój fizyczny i duchowy, zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych, edukacyjnych, ponoszenia wydatków związanych z wypoczynkiem, pomaganiem w edukacji szkolnej. Gdy dzieci są chore to tylko Pani sprawuje nad nimi opiekę, co jest niezmiernie trudne w przypadku pracującej matki. W tym czasie ojciec dzieci nie wykonuje ww. czynności w stosunku do dzieci. M.P. oprócz zajęć szkolnych uczęszcza na zajęcia z angielskiego (koszt 100 zł miesięcznie), zajęcia z tańca ludowego i tańca towarzyskiego (koszt 10 zł za godzinę) w Młodzieżowym Domu Kultury. Dodatkowo jest w klasie drugiej, w której jest przygotowanie do komunii świętej. Ojciec nie uczestniczy w zebraniach do komunii mimo, że wie kiedy one się odbywają, ponieważ córka obecnej jego żony jest w tym samym wieku i w tym samym kościele przygotowuje się do komunii. Nie uczestniczy w występach córki. Nie wspiera jej w żadnych z etapów rozwoju. J.P. oprócz zajęć szkolnych uczęszcza na zajęcia z języka angielskiego (koszt 100 zł miesięcznie), zajęcia z chóru w Młodzieżowym Domu Kultury (koszt 80 zł rocznie), korepetycje z matematyki (koszt 40 zł za godzinę dwa razy w tygodniu). Dzieci w szkole mają wykupione obiady na stołówce szkolnej. Dzieci choć są małoletnie ich wymagania z wiekiem rosną. Chcą uczestniczyć w organizowanych wycieczkach szkolnych i kulturalnych. J.P. w lipcu 2022 r. wyjechał na dwutygodniowy biwak harcerski, którego koszt wyniósł 900 zł. Dodatkowo w sierpniu w 2022 r. brał udział w wypoczynku w okresie letnim nad morzem zorganizowanym przez Młodzieżowy Dom Kultury, którego koszty poniosła Pani tj. 1 400 zł. M.P. w miesiącu sierpniu 2022 r. brała udział w zajęciach w (…). Koszt zajęć wyniósł Panią 400 zł. Oboje w lipcu 2022 r. uczestniczyli w zajęciach zorganizowanych przez (…), których koszt wyniósł Panią 400 zł. Koszty wszystkich form wypoczynku ponosi Pani. Dzieci mieszkają ze Panią i to Pani sprawuję faktyczną władzę rodzicielską, tzn. podejmuje Pani wszelkie decyzje dotyczące dzieci w każdej ze sfer ich życia. Jako matka wykonuje Pani nad dziećmi samodzielną piecze, ponosi wszelkie koszty utrzymania, tj. opłaca Pani wszelkie rachunki mieszkaniowe, wyżywienie w całości, kupuje Pani ubrania, narzędzia pomocnicze do nauki oraz ponosi Pani wszelkie koszty związane z opieką medyczną, koszty codziennego dowozu dzieci do szkoły i na zajęcia dodatkowe, ponieważ mieszka Pani z dziećmi 4 kilometry od jednostek oświatowych. Ojciec dzieci nie spotyka się z dziećmi. To babcia (matka byłego męża) poświęca czas dzieciom zabierając je czasem do siebie na weekend.

Od czasu rozwodu ojciec dzieci nie wykazuje się żadną inicjatywą w ich kierunku, nie zaproponował żadnej wycieczki, jakiejkolwiek pomocy dzieciom, czy choćby własnego czasu mimo, że sam wyjeżdża corocznie z obecną żoną i jej dziećmi nad morze. Były mąż nie ma pojęcia o zadaniach domowych dzieci, nie ma też chęci, aby w tych zadaniach uczestniczyć. Nie wie jakie dzieci mają oceny, nigdy nie był na zebraniu szkolnym. Nigdy nie zapytał o naukę dzieci, o frekwencję dzieci w szkole. Nie wie jakie przedmioty dzieci lubią najbardziej, a z którego mają trudności. Nie wie kiedy dzieci są przeziębione albo chore i nie wie jakie są wydatki w aptece. Nie ma pojęcia, na jakie przypadłości zazwyczaj zapadają dzieci. Nie przeżywa stresu dzieci przed występem publicznym. Wszystko przeżywa z nimi Pani. Od 2020 r. ojciec dzieci nie ponosił żadnych kosztów utrzymania dzieci poza zasądzonymi alimentami. Od 2021 r. nie spełnia obowiązku wykonywania władzy rodzicielskiej, nie dąży do jakichkolwiek kontaktów z dziećmi, a jeśli one już były to trwały 2-3 godziny. Dotychczas nie zawarła Pani porozumienia z byłem mężem co do sposobu korzystania z ulgi na dzieci, ponieważ były mąż uważa, że te pieniądze się mu należą bo płaci alimenty. Ojciec małoletnich w 2021 r. okazjonalnie korzystał ze spotkań z dziećmi, a w 2022 r. w ogóle.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletnich jest wykonywanie władzy rodzicielskiej, a nie samo jej posiadanie. Według Pani nie można utożsamiać pojęcia „władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej.” Obowiązek alimentacyjny jest niezależny od władzy rodzicielskiej. Ojciec dzieci, mimo posiadania ograniczonych praw rodzicielskich nie zajmuje się nimi od 2021 r., spotkania odbywały się sporadycznie, przypadkowe wynikające z przypadkowych spotkań u babci, czy przypadkowo na ulicy. Było to zaledwie kilka spotkań. Trudno oczekiwać, że sytuacja ulegnie poprawie na lepsze, a dzieci we współczesnym świecie mają ogromne potrzeby. Nie sądzę, żeby ojciec dzieci zamierzał przejawiać większą troskę o dzieci, skoro założył nową rodzinę, z którą bardziej się utożsamia. Jako matka stara się Pani, aby dzieci funkcjonowały tak jak ich rówieśnicy, żeby czuły się bezpiecznie i zadbane. Pracuje Pani ponad siły, ponad wymiar, aby sprostać wymaganiom materialnym w wychowywaniu dzieci. Prosi Pani o uwzględnienie realnego zaangażowania ojca wobec dzieci. O niepozbawianie Pani możliwości korzystania z ulgi na dzieci w 100%. Zaoszczędzone środki pragnie Pani przeznaczyć na wyjazdy letnie dzieci. Ojciec od 2018 r. korzysta z ulgi prorodzinnej i w żadnym z dotychczasowych lat te pieniądze w żaden sposób do dzieci nie wróciły. Urząd Skarbowy w żaden sposób nie prowadzi postępowania skarbowego w ww. sprawie. Została Pani odesłana do Krajowej Informacji Skarbowej w celu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Uważa Pani, że prawo do ulgi prorodzinnej przysługuje Pani na dwoje dzieci w 100%, ponieważ te pieniądze wrócą do dzieci.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podała Pani następujące informacje:

W każdym z lat będących przedmiotem zapytania osiągnęła Pani dochody opodatkowane wg skali podatkowej, wynikające z umowy o pracę (…), pracując na stanowisku inspektora ds. kadr oraz obecnie na stanowisku kierownika administracyjno-gospodarczego. Dochód jaki uzyskała Pani w 2021 r. to 53 610,36 zł. W 2022 r. uzyskała Pani dochód 59 862,24 zł. W odniesieniu do Pani i Pani dzieci nie miały nigdy zastosowania przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnej produkcji rolnej podatkiem liniowym) ani nie miała zastosowania ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym, w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększenia lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń.

Pytania

1)Czy w opisanej sytuacji ma Pani prawo w całości skorzystać z ulgi prorodzinnej na dwoje dzieci za 2021 r.?

2)Czy w 2022r. oraz kolejnych latach będzie Pani mogła w całości skorzystać z ulgi prorodzinnej na dwoje dzieci?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, ma Pani prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej w całości na dwoje dzieci za 2021 r., 2022 r. i w latach kolejnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

W myśl natomiast art. 27f ust. 1 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Stosownie do art. 27f ust. 2 cytowanej ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

W myśl natomiast art. 27f ust. 2 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2022 r., który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Jak stanowi z kolei przepis art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Zgodnie zaś z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2022 r., który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Przy czym, ulga prorodzinna nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do dziecka podatnika mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, lub dziecko podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, co wynika z art. 27f ust. 7 w zw. z art. 6 ust. 8 cyt. ustawy.

W świetle natomiast art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., które ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej.

Zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359):

Stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 95 § 1 ww. ustawy:

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki określone w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do brzmienia art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę ulgi prorodzinnej rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku:

a)w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,

b)w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:

-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub

-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.

Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% w zeznaniu podatkowym za 2021 r. i lata kolejne stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Jednakże – co istotne w niniejszej sprawie – dla nabycia praw do przedmiotowej ulgi nie wystarczy samo posiadanie władzy rodzicielskiej. Prawo takie daje dopiero wykonywanie takiej władzy. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka, czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia „wykonywanie władzy rodzicielskiej”. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a co za tym idzie spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Zatem samo posiadanie władzy rodzicielskiej (bez jej faktycznego wykonywania), podobnie jak utrzymywanie sporadycznych kontaktów z dzieckiem czy alimentacja nie wystarcza do zastosowania przedmiotowego odliczenia. W sytuacji, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, nie ma zastosowania zasada, zgodnie z którą przysługującą rodzicom kwotę ulgi na dziecko rodzice dziecka mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Sposób podziału ulgi pomiędzy rodziców dziecka jest bowiem zagadnieniem wtórnym wobec samego prawa do ulgi.

W konsekwencji, przysługiwanie odliczenia obojgu rodzicom w kwotach równych lub dowolnej proporcji przez nich ustalonej może mieć miejsce tylko wówczas, gdy oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską.

Przenosząc powyższe wyjaśnienia na grunt analizowanej sprawy, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, a w szczególności fakt, że – jak wynika z treści wniosku – małoletnie dzieci mieszkają z Panią i to Pani sprawuje faktyczną władzę rodzicielską nad dziećmi, tzn. podejmuje wszelkie decyzje dotyczące dzieci, wykonuje nad nimi samodzielną pieczę, ponosi koszty ich utrzymania, troszczy się o ich fizyczny i duchowy rozwój oraz bierze czynny udział w sprawach dotyczących dzieci (kształcenie, leczenie) – należy zgodzić się z Pani stanowiskiem, że w tej sytuacji to Pani przysługuje wyłączne prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu podatkowym składanym za 2021 r. oraz lata kolejne, o ile nie ulegną zmianie przepisy prawa.

W konsekwencji, skoro ojciec małoletnich dzieci nie wykazuje zainteresowania ich wychowaniem i nie ponosi żadnych kosztów ich utrzymania poza zasądzonymi alimentami, nie sposób uznać za wystarczające dla przyjęcia, że ojciec wykonywał władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ww. ustawy. Samo płacenie alimentów na małoletnie dzieci oraz sporadyczne kontakty z nimi nie są bowiem wystarczające dla przyjęcia, że również ojciec taką władzę wykonuje.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz przywołane wyżej przepisy prawa podatkowego uznać należy, że skoro od 2021 r. w stosunku do małoletnich dzieci tylko Pani wykonuje władzę rodzicielską bez udziału drugiego rodzica, to przysługuje Pani wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wnikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozliczeniu za 2021 r., jak i za lata kolejne (pod warunkiem, że nie ulegną zmianie przepisy prawa będące podstawą tego rozstrzygnięcia).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).