Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.977.2022.3.KD

Możliwość dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego środka trwałego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego środka trwałego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 26 stycznia 2023 r. (wpływ 26 stycznia 2023 r.) oraz 13 lutego 2023 r. (wpływ 13 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zakupił Pan od firmy zewnętrznej fabrycznie nowe panele fotowoltaiczne posadowione na konstrukcji stalowej zamocowanej w gruncie. Kwota netto inwestycji wynosi 31 200,00 PLN za konstrukcje stalowe wraz z montażem oraz 141 300,00 PLN za moduły fotowoltaiczne oraz zasilającą linię kablową. Otrzymał Pan faktury zaliczkowe - w październiku 2022 r. - wartość netto 34 500,00 PLN, w listopadzie 2022 r. - wartość netto 17 250,00 PLN oraz w listopadzie 2022 r. fakturę zaliczkową końcową - wartość netto 120 750,00 PLN. Wszystkie faktury zaliczkowe zostały opłacone za pomocą przelewu z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności na rachunek bankowy zgłoszony do urzędu skarbowego przez dostawcę paneli. Farma fotowoltaiczna została zakwalifikowana do grupy 669 - pozostałe urządzenia nieprzemysłowe. Ponadto, w marcu 2022 r. zamortyzował Pan fabrycznie nowy laptop o wartości 17 072,36 PLN.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej pozostałych artykułów użytku domowego i osobistego (sprzedaż rowerów, części i akcesoriów rowerowych). Data rozpoczęcia działalności: 1 grudnia 1998 r. Jest Pan opodatkowany podatkiem liniowym. Prowadzi pełną księgowość i jest Pan  podatnikiem podatku od towarów i usług.

Panele fotowoltaiczne zostały kupione i zamontowane w listopadzie 2022 r. Od sprzedawcy otrzymał Pan dwie faktury zaliczkowe: 31 października 2022 r. oraz 12 listopada 2022 r. Faktura zaliczkowa końcowa po zakończeniu montażu paneli została wystawiona 17 listopada 2022 r. Panele fotowoltaiczne zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych 17 listopada 2022 r. Wartość paneli netto to 172 500,00 PLN. Panele zostały posadowione na gruncie należącym do Pana i stanowiącym środek trwały. Pomiędzy firmą, od której kupił Pan panele a Panem nie ma żadnych powiązań osobistych, ani gospodarczych. Firma, od której kupił Pan panele zajmuje się ich sprzedaż i montażem. Panele fotowoltaiczne są wykorzystywane w działalności Pana firmy od listopada 2022 r. Farma fotowoltaiczna stanowi środek trały w rozumieniu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowi Pana własność, została przez Pana nabyta, jest kompletna i zdatna do użytku. Ponadto farma jest fabrycznie nowa.

Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy jest Pan uprawniony do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego zakupionej i zamontowanej na Pana gruncie farmy fotowoltaicznej na podstawie art. 22k ust. 14-21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie (przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Na podstawie art. 22k ust. 14-21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest Pan uprawniony do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego zakupionej i zamontowanej na Pana gruncie farmy fotowoltaicznej. Farma jest fabrycznie nowa, jej wartość wyniosła ponad 10 000,00 PLN.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Konstrukcja powyższego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Problematyka amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uregulowana została w przepisach art. 22a do art. 22m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi art. 22a ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 22f ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy:

Na podstawie art. 22h ust. 2 ww. ustawy:

Jedną z metod amortyzacji przewidzianą przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest tzw. jednorazowa amortyzacja.

Jak stanowi art. 22k ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy:

Z kolei, stosownie do art. 22k ust. 9 ww. ustawy:

W myśl art. 22k ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacja dokonana na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w obowiązujących aktach prawa wspólnotowego (art. 22k ust. 10 ww. ustawy).

W świetle wyżej cytowanych przepisów, z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

-mali podatnicy lub

-podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Określenie „mały podatnik” zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Powołane wyżej przepisy wykluczają możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, w stosunku do niektórych środków trwałych (np. w stosunku do samochodów osobowych) oraz niektórych podatników (nie spełniających kryteriów małego podatnika, a także rozpoczynających prowadzenie działalności w warunkach określonych w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jednocześnie, wskazać należy, że stosownie do art. 22k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22k ust. 15 ustawy o podatku dochodowym:

Przepis art. 22k ust. 16 ww. ustawy stanowi, że:

W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 2, kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14, pomniejsza się o kwotę odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podatnika od środków trwałych, o których mowa w ust. 14 (art. 22k ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22k ust. 18 cytowanej ustawy:

Stosownie do art. 22k ust. 20 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 22k ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wobec powyższego należy uznać, że podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych, z wyłączeniem samochodów osobowych. Ponadto, podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł.

Zatem, podatnik może w odniesieniu do każdego środka trwałego, spełniającego powyższe warunki, dokonać wyboru jednej z dwóch obowiązujących preferencji, tj. określonej w ust. 7 albo w ust. 14 art. 22k ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że od 1 grudnia 1998 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej pozostałych artykułów użytku domowego i osobistego (sprzedaż rowerów, części i akcesoriów rowerowych). W listopadzie 2022 r. zakupił Pan od firmy zewnętrznej fabrycznie nowe panele fotowoltaiczne posadowione na konstrukcji stalowej zamocowanej w gruncie. Kwota netto inwestycji wynosi 31 200,00 PLN za konstrukcje stalowe wraz z montażem oraz 141 300,00 PLN za moduły fotowoltaiczne oraz zasilającą linię kablową. Otrzymał Pan faktury zaliczkowe - 31 października 2022 r. - wartość netto 34 500,00 PLN, 12 listopada 2022 r. - wartość netto 17 250,00 PLN oraz w listopadzie 2022 r. fakturę zaliczkową końcową - wartość netto 120 750,00 PLN. Faktura zaliczkowa końcowa po zakończeniu montażu paneli została wystawiona 17 listopada 2022 r. Wszystkie faktury zaliczkowe zostały opłacone za pomocą przelewu z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności na rachunek bankowy zgłoszony do urzędu skarbowego przez dostawcę paneli. Farma fotowoltaiczna została zakwalifikowana do grupy 669 - pozostałe urządzenia nieprzemysłowe. Panele fotowoltaiczne zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych 17 listopada 2022 r. Wartość paneli netto to 172 500,00 PLN. Panele zostały posadowione na gruncie należącym do Pana i stanowiącym środek trwały. Pomiędzy firmą, od której kupił Pan panele a Panem nie ma żadnych powiązań osobistych ani gospodarczych. Firma, od której kupił Pan panele zajmuje się ich sprzedaż i montażem. Panele fotowoltaiczne są wykorzystywane w działalności Pana firmy od listopada 2022 r. Farma fotowoltaiczna stanowi środek trwały w rozumieniu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowi Pana własność, została przez Pana nabyta, jest kompletna i zdatna do użytku. Farma jest fabrycznie nowa.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do opisanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że skoro przedmiotowa farma fotowoltaiczna spełnia przesłanki zawarte w art. 22k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. – jak wskazano we wniosku – jest fabrycznie nowa, została prawidłowo zaliczona do grupy 6 Klasyfikacji Środków Trwałych (symbol KŚT 669 - pozostałe urządzenia nieprzemysłowe), została nabyta oraz została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2022 r., to ma Pan prawo dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w łącznej kwocie do 100 000 zł.

Reasumując, zgodnie z art. 22k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest Pan uprawniony do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej nabytej fabrycznie nowej farmy fotowoltaicznej, zaliczonej do grupy 6 symbol 669 Klasyfikacji Środków Trwałych, w roku podatkowym, w którym środek ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. W związku z powyższym, stanowisko Pana należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywała w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy stwierdzić, że to podatnik dokonuje klasyfikacji do odpowiedniej grupy środków trwałych stosownie do obowiązujących przepisów prawa a mianowicie w oparciu o rozporządzenie Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864). Po dokonaniu zaś takiej klasyfikacji to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia faktu, że dany obiekt podlega odpowiedniej klasyfikacji, jako na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest więc ocena prawidłowości dokonanej przez Pana klasyfikacji. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, Pan jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, może zwrócić się o dokonanie klasyfikacji do Urzędu Statystycznego.

Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jesteśmy związani wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana oraz Pana stanowiskiem, tym samym dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).