Interpretacja indywidualna z dnia 7 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.1065.2022.3.AP

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 2 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 25 stycznia 2023 r. (wpływ 30 stycznia 2023 r.) oraz z 27 lutego 2023 r. (wpływ 3 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, dalej: „ustawa o PIT”).

Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy o PIT.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawiera z kontrahentami umowy o świadczenie usług programistycznych (dalej: „Umowa”), w ramach których przede wszystkim tworzy utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm., dalej jako: „ustawa o PAiPP”), uzewnętrzniane w szczególności w formie części kodu źródłowego, wraz z dokumentacją techniczną niezbędną do prawidłowego wykorzystywania oraz możliwości rozwijania w przyszłości utworzonego kodu źródłowego, algorytmów oraz interfejsów (dalej jako: „utwory”).

Kontrahentami Wnioskodawcy są podmioty niepowiązane oraz powiązane, w tym spółki kapitałowe.

Wnioskodawca rozważa zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej od dochodów kwalifikowanych osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z przepisem zawartym w art. 30ca ustawy o PIT (dalej jako: „IP Box”).

Utwory tworzone przez Wnioskodawcę

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta zazwyczaj polegają na tworzeniu lub rozwijaniu istniejącego oprogramowania (tj. aplikacji, systemu itp.), należącego do kontrahenta lub klienta kontrahenta (tj. do podmiotu trzeciego), o nowe lub ulepszone funkcjonalności.

W przypadku, w którym Wnioskodawca jest zaangażowany w rozwijanie istniejącego już oprogramowania (tj. aplikacji czy systemu itp.), należącego do kontrahenta lub klienta kontrahenta (tj. do podmiotu trzeciego), o nowe lub ulepszone funkcjonalności, zasadniczo, rozwijanie oprogramowania polega na tworzeniu przez Wnioskodawcę od zera utworów, a następnie implementowaniu utworów do tego oprogramowania. Implementacja utworu polega przede wszystkim na dodawaniu lub nadpisywaniu części kodu źródłowego do oprogramowania. W wyniku implementacji wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów rozwijane oprogramowanie jest optymalizowane lub wyposażane w nowe lub ulepszone funkcjonalności.

Utwory wytworzone przez Wnioskodawcę i implementowane do istniejącego oprogramowania stanowią logicznie uporządkowany ciąg instrukcji, przeznaczony do uzyskania, za pośrednictwem sprzętu komputerowego, wyniku pożądanego przez kontrahenta lub klienta kontrahenta.

Wnioskodawcy zawsze przysługują prawa autorskie do utworzonych przez Niego i przenoszonych na podmioty trzecie utworów (tj. elementów tego oprogramowania).

W każdym przypadku utwory, do których prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na podmioty trzecie, są tworzone przez Niego od podstaw. Są one rezultatem Jego twórczej i indywidualnej pracy podejmowanej w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych zastosowań, które posiadają cechy oryginalności i innowacyjności. Utwory są utrwalane w postaci elektronicznej lub rzadziej pisemnej.

Prace twórcze

Zakres i charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę prac zależy od uzgodnionego przez strony (tj. Wnioskodawcę i danego kontrahenta) modelu współpracy oraz bieżącego zapotrzebowania biznesowego danego kontrahenta lub klientów, na rzecz których działa kontrahent. Należy bowiem wskazać, że w praktyce Wnioskodawca jest często podwykonawcą swojego kontrahenta, gdyż z uwagi na specyfikę danego projektu mikroprzedsiębiorstwa nie mają możliwości podjęcia bezpośredniej współpracy z finalnym zleceniodawcą. Stąd, tworzenie lub rozwijanie istniejącego oprogramowania (tj. aplikacji, systemu itp.) o nowe lub ulepszone funkcjonalności odbywa się w praktyce często za pośrednictwem spółki świadczącej usługi programistyczne, podzlecającej wykonanie określonych prac.

Wnioskodawca prowadzi prace twórcze, uwzględniając ogólne wytyczne, co do zastosowania, czy też funkcjonalności tworzonego utworu, przekazane przez kontrahenta lub przez finalnego klienta kontrahenta. Wymaga to stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Wnioskodawca w sposób ciągły zwiększa zdobywaną wiedzę, którą potencjalnie może wykorzystać w przyszłości do tworzenia nowych zastosowań.

Co istotne, pracom twórczym prowadzonym przez Wnioskodawcę towarzyszy niepewność co do efektów tych prac. Oznacza to, że Wnioskodawca, przyjmując zlecenie od kontrahenta nie ma pewności, czy i w jakim stopniu utwór wytworzony przez Wnioskodawcę odpowiadać będzie zapotrzebowaniu biznesowemu kontrahenta. Stąd, osiągnięcie pożądanych efektów często wymaga podjęcia wielu prób i błędów.

Zazwyczaj Wnioskodawca prowadzi prace we współpracy z innymi programistami będącymi współpracownikami kontrahenta, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne lub będącymi, podobnie jak Wnioskodawca, niezależnymi przedsiębiorcami świadczącymi usługi programistyczne na rzecz tego kontrahenta (dalej jako: „programiści”). Wnioskodawca nie zawiera z programistami osobnych umów o współpracy. Łączy go wyłącznie Umowa z kontrahentem.

Harmonogram prac, podział zadań itp. dokonywany jest pomiędzy poszczególnych programistów, w tym Wnioskodawcę, zaangażowanych w realizację danego projektu albo przez samych programistów wewnątrz zespołu, albo ustalany jest przy współpracy z kontrahentem lub bezpośrednio z klientem kontrahenta, na rzecz którego realizowany jest projekt. Bieżące zlecenia i zapotrzebowanie biznesowe na implementację określonych funkcjonalności wymagających utworzenia utworów przekazywane są zazwyczaj zespołowi projektowemu (tj. programistom oraz Wnioskodawcy) za pośrednictwem dedykowanych aplikacji służących zarządzaniu zespołem oraz ustnie w ramach bieżącej komunikacji.

W zależności od projektu, Wnioskodawca (samodzielnie lub w ramach zespołu programistów) projektuje i analizuje wymagania biznesowe i potrzeby użytkownika końcowego, oraz bada konsekwencje jakie będzie miało wdrożenie danego elementu zarówno w kontekście już wytworzonego utworu, jak i utworu, który ma dopiero powstać. Na tej podstawie, prowadzone są prace wdrożeniowe, polegające zazwyczaj na tworzeniu utworów, których funkcjonalności odpowiadają zapotrzebowaniu biznesowemu przedstawionemu przez kontrahenta lub bezpośrednio przez klienta kontrahenta. Po utworzeniu utworów, przeprowadzana jest ich walidacja, tj. potwierdzenie, że powstały utwór jest zgodny z założeniami oraz prowadzi do zamierzonych rezultatów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca realizował oraz będzie realizować w przyszłości projekty o podobnym charakterze, tj. polegające na tworzeniu utworów celem tworzenia nowego oprogramowania (tj. aplikacji, systemów itp.) od podstaw lub rozwijania istniejącego oprogramowania o nowe lub ulepszone funkcjonalności. Zaangażowanie bowiem w projekty o charakterze innowacyjnym i badawczo-rozwojowym stanowi specjalizację Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie czynności. Niektóre z umów zawartych przez Wnioskodawcę zawierają postanowienia przewidujące karę umowną za nieprzestrzeganie warunków Umowy.

Zlecone czynności nie są wykonywane pod kierownictwem zleceniodawcy, który ogranicza się przede wszystkim do określenia długoterminowego oraz bieżącego zapotrzebowania biznesowego na realizację prac oraz terminu realizacji zlecenia.

Przeniesienie praw autorskich

Z uwagi, że Wnioskodawca zazwyczaj pracuje w zespole programistów, mogą zdarzyć się sytuacje, w których nie będzie On wyłącznym twórcą i autorem przenoszonych na kontrahentów utworów, lecz jedynie ich współautorem. W każdym przypadku, Wnioskodawca będzie wnosił jednak swój indywidualny i twórczy wkład w tworzenie utworu.

Autorskie prawa do utworów tworzonych przez Wnioskodawcę są przenoszone na kontrahenta z chwilą ustalenia utworu, za wynagrodzeniem, którego zasady ustalenia określa Umowa zawarta z kontrahentem. W rezultacie, podmiot, na rzecz którego został przeniesiony utwór wytworzony przez Wnioskodawcę staje się jego właścicielem.

Niektóre Umowy o współpracy, na podstawie których Wnioskodawca świadczy lub będzie świadczyć usługi mogą zawierać (co jest powszechną praktyką w branży IT) restrykcyjne postanowienia dotyczące zachowania poufności. W szczególności mogą nakładać one na Wnioskodawcę, po zakończeniu współpracy lub na wyraźne życzenie kontrahenta lub klienta kontrahenta, bezwzględny obowiązek usuwania wszelkich utworów, do których Wnioskodawca przeniósł prawa autorskie oraz innych informacji, które Wnioskodawca pozyskał od kontrahenta lub klienta kontrahenta w związku z realizacją projektu. Tak restrykcyjne postanowienia o zachowaniu poufności wynikają w szczególności z wysokiej konkurencyjności rynku usług IT. Większość podmiotów działających na tym rynku dąży do utrzymania w tajemnicy swoich planów biznesowych, realizowanych projektów oraz know-how.

Wobec powyższego, Wnioskodawca nie może, w większości przypadków, archiwizować utworów, do których przeniósł prawa autorskie na podmioty trzecie. Wynika to z obiektywnych względów biznesowych, na które Wnioskodawca nie ma wpływu, a także z postanowień zawieranych umów o współpracy.

Wynagrodzenie

Wnioskodawca z tytułu świadczenia usług, w tym także za przeniesienie na kontrahenta praw autorskich od wytworzonych przez siebie utworów, otrzymuje od kontrahenta wynagrodzenie, którego wysokość ustalana jest jako iloczyn czasu pracy poświęconego w danym okresie rozliczeniowym na świadczenie usług oraz stawki za godzinę pracy określoną w Umowie.

Wynagrodzenie rozliczane jest w okresach miesięcznych i płatne w terminie określonej ilości dni od dnia wystawienia faktury.

Faktura dokumentująca wykonanie usług na podstawie Umowy wystawiana była i jest raz w miesiącu i zawiera jedną pozycję: Usługi programistyczne za miesiąc [miesiąc] [rok] (np. „Usługi programistyczne za miesiąc październik 2022 r.”).

Warunkiem wypłaty wynagrodzenia jest akceptacja przez Zleceniodawcę Ewidencji, o której mowa poniżej.

Ewidencja prowadzona na podstawie umowy

Wnioskodawca jest zobowiązany, na podstawie Umowy z kontrahentem, do prowadzenia ewidencji godzin poświęconych na wykonywanie czynności związanych z wykonaniem przedmiotu Umowy wedle schematu ustalonego przez Strony (dalej: „Ewidencja”).

Ewidencja zawiera informacje o czasie pracy poświęconym przez Wnioskodawcę na wykonanie przedmiotu Umowy. Ewidencja zawiera również opis wykonanych czynności pozwalający na ustalenie czy wykonane czynności mają związek z tworzeniem utworów, czy innymi czynnościami wchodzącymi do zakresu świadczonych usług. Prowadzenie Ewidencji ma na celu w szczególności umożliwienie Wnioskodawcy określenie proporcji czasu poświęconego na pracę twórczą w stosunku do ogółu czasu poświęconego na świadczenie usług na rzecz kontrahenta.

Zbieranie informacji zawartych w Ewidencji jest uzasadnione specyfiką prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Ułatwiają one bowiem Wnioskodawcy szacowanie w przyszłości oczekiwanego przez Niego wynagrodzenia na potrzeby negocjacji warunków współpracy z przyszłymi kontrahentami lub ewentualnego renegocjowania warunków współpracy z obecnymi kontrahentami. Ewidencja umożliwia również wiarygodne określenie listy utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę i zbytych na podmioty trzecie w danym miesiącu.

Ewidencja stanowi załącznik do faktury wystawianej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta.

Koszty działalności

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi wydatki na:

1)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

2)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

3)leasing samochodu oraz jego eksploatację (serwis, paliwo),

4)materiały biurowe,

5)szkolenia branżowe,

6)obsługę księgową.

Wszystkie wymienione wyżej koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę autorskimi prawami do utworów. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia utworów, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego utworu (jako osobnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

Sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (np. telefon, laptop), abonament telefoniczny i internetowy oraz koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego są niezbędne Wnioskodawcy, gdyż utwory wytwarzane są przy pomocy komputera i specjalistycznego oprogramowania informatycznego, a następnie zapisywane w jego pamięci. Bez wykorzystania tego rodzaju narzędzi niemożliwe byłoby ich odtworzenie. Jednocześnie sprzęt ten nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia utworów przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych metod. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego, sprzętu komputerowego, akcesoriów komputerowych oraz nowoczesnego oprogramowania. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Dla przykładu zakup telefonu, oprócz możliwości sprawdzania kompatybilności tworzonych utworów, umożliwia również konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego utworu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Kontrahenta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu.

Wnioskodawca precyzuje, że pod pojęciem sprzęt komputerowy rozumie zakup komputera czy telefonu.

Leasing samochodu oraz jego eksploatacja (koszty serwisu, paliwa) umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń czy to w celu świadczenia usług na rzecz wskazanych we wniosku kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie, dzięki czemu Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych.

Szkolenia branżowe pomagają Wnioskodawcy ustawicznie pogłębiać swój zasób wiedzy. Wszelkie utwory wytwarzane są na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla ich finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie jest w pełni możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż wysoki poziom specjalizacji sprawia, że zasadne jest korzystanie również z profesjonalnych kursów świadczonych przez podmioty zewnętrzne celem uzyskania przewagi konkurencyjnej.

Obsługa księgowa przez biuro rachunkowe umożliwia Wnioskodawcy prawidłowe wywiązywanie się z obowiązków związanych z rozliczaniem zobowiązań podatkowych. Koszty obsługi księgowej wykazują związek z działalnością polegającą na tworzeniu utworów. Działalność ta generuje większość przychodów Wnioskodawcy, które powinny zostać prawidłowo ujęte w ewidencjach i deklaracjach podatkowych, w tym także poprzez prawidłowe ujęcie w deklaracji rocznej w podatku PIT informacji o korzystaniu z ulgi IP Box.

Ponadto, Wnioskodawca jest w stanie potwierdzić, że w przeważającej części wspomniany sprzęt komputerowy wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowanie.

Ewidencja dochodu kwalifikowanego

Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia pełnej księgowości (ksiąg rachunkowych). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Na potrzeby skorzystania z IP Box, obok Ewidencji, Wnioskodawca prowadzi odrębną od księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT (dalej jako: „Ewidencja IP Box”).

Sposób prowadzenia Ewidencji IP Box zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej do utworów oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej do utworu oraz pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej do utworu, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Jednocześnie, jeżeli w danym miesiącu Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie zarówno za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytworzonych przez siebie utworów, jak i za inne czynności wykonane na rzecz kontrahenta, wysokość przychodów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej Wnioskodawca ustala na podstawie Ewidencji tworzonej na podstawie Umowy.

Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za czynności, które nie prowadzą do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wynagrodzenie to, wyodrębniane na podstawie Ewidencji, nie jest uwzględniane przy kalkulacji dochodu z kwalifikowanego IP i tym samym nie jest wykazywane w Ewidencji IP Box.

Prowadzona przez Wnioskodawcę Ewidencja IP Box ma postać arkusza kalkulacyjnego, pozwalającego na zestawienie przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodu i dochodów (strat) związanych z poszczególnymi projektami wraz z korespondującymi z nimi dokumentami (faktura), potwierdzającymi przychód oraz poniesione wydatki. Ewidencja IP Box umożliwia uzyskanie zestawienia wymienionych kwot i dokumentów dla poszczególnych praw własności intelektualnej w sposób narastający – od początku prowadzenia arkusza (01.01.2019) do końca danego miesiąca.

Forma prowadzonej ewidencji IP Box przewiduje agregację poszczególnych wyodrębnionych kwalifikowanych praw własności intelektualnej do utworów oraz związanych z nimi przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw w grupy przypisane do poszczególnych klientów kontrahenta.

Dodatkowe informacje

Wytworzenie oraz ulepszanie i modyfikacja utworów ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi prace w sposób systematyczny oraz w sposób zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca podkreśla, iż nie zaklasyfikował swojej działalności jako badawczo-rozwojowej i taka klasyfikacja jest przedmiotem zadanego przez Niego we wniosku pytania numer 2.

Wnioskodawca zamierza skorzystać (w przypadku potwierdzenia przez Organ prawidłowości stanowisk na poszczególne zagadnienia podatkowe) z ulgi IP Box jedynie w odniesieniu do wynagrodzenia obejmującego przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów.

W związku z tworzeniem utworów, Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności (ulepszania lub powstawania nowych produktów lub usług).

Wnioskodawca na etapie zdania efektów swojej pracy kontrahentom jest finalnym twórcą programu lub jego części. W wyniku czego sami kontrahenci oraz inni specjaliści mogą w późniejszym czasie ingerować w oddany przez Niego program, ponieważ Wnioskodawcy nie będą już przysługiwały autorskie prawa majątkowe do przeniesionego już programu (program później ulepszony nie będzie własnością ani współwłasnością Wnioskodawcy).

Natomiast w przypadku dalszego rozwijania/ulepszania (modyfikacji) programu, Wnioskodawcy będą przysługiwały prawa majątkowe (prawo własności) do składowych (części oprogramowania), które modyfikują bądź ulepszają program, ale tylko do momentu przeniesienia ich na rzecz kontrahenta. Części oprogramowania mają na celu ulepszenie danego programu. Można stwierdzić, że nowe funkcjonalności (części programu), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Konkludując, w wyniku prowadzonych prac powstaje autorskie prawo do tworzonych przez Wnioskodawcę utworów lub ich części podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy PAiPP.

W efekcie podejmowanych przez Wnioskodawcę przedsięwzięć, o których mowa we wniosku, powstają programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy PAiPP.

Zarówno ulepszanie jak i rozwijanie programu jest objęte postanowieniami obowiązującej strony Umowy, w której Wnioskodawca zobowiązuje się odpłatnie (za wynagrodzeniem) przenieść wszelkie prawa autorskie do wytworzonego programu na rzecz kontrahenta.

W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza (modyfikuje) oprogramowanie komputerowe lub jego część, którego nie jest właścicielem/współwłaścicielem, działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania, za jego zgodą. Tym samym, Wnioskodawca dokonuje opracowania cudzego utworu poprzez jego przerobienie (ulepszenie), a zatem tworzy tzw. utwór zależny w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który jest przedmiotem prawa autorskiego. Ulepszenie (rozwinięcie) programu następuje w oparciu o umowę o współpracy zawartą z kontrahentem będącym właścicielem oprogramowania.

Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez Niego przedsięwzięć. Mianowicie program lub jego część (nowe funkcjonalności), które stworzył Wnioskodawca są utworem w rozumieniu art. 74 ustawy PAiPP. Należy dodać, że finalny program (produkt) składa się z wielu części, a Wnioskodawca jest autorem jednej z owych części tego (finalnego) programu. Z tego powodu Wnioskodawca jest bez wątpienia twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez Niego przedsięwzięć i dochód z przeniesienia dokładnie tych autorskich praw majątkowych zamierza on opodatkować preferencyjną stawką podatku dochodowego.

Za każdym razem, gdy Wnioskodawca przenosi na kontrahenta autorskie prawa do utworu (majątkowe prawa autorskie), następuje to za określonym w Umowie wynagrodzeniem.

Wnioskodawca oświadcza, iż chce zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2019-2021, jednakże nie wyklucza, że jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie w stosunku do tego przedstawionego we wniosku, wówczas z preferencyjnej stawki opodatkowania wynoszącej 5% chciałby skorzystać również w przyszłych latach.

W piśmie z 25 stycznia 2023 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie z 17 stycznia 2023 r., wyjaśnił Pan, że:

Drugie pytanie wskazane we wniosku odnosi się do wszystkich wskazanych we wniosku czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działalność ta polega na tworzeniu nowego oprogramowania lub rozwijaniu istniejącego oprogramowania (programów komputerowych). W celu wytworzenia nowego oprogramowania lub rozwijania istniejącego oprogramowania, Wnioskodawca podejmuje czynności wskazane we wniosku, tj. m.in. prowadzi prace twórcze oraz projektuje i analizuje wymagania biznesowe i potrzeby użytkownika końcowego. Wszystkie działania opisane we wniosku prowadzą do powstania nowego oprogramowania lub rozwijania istniejącego oprogramowania. Nie są to jednak jedyne czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej, jednak z uwagi na fakt, że pozostałe obszary działalności Wnioskodawcy nie są przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie zostały one opisane we wniosku.

Wnioskodawca nie prowadził, nie prowadzi i nie będzie prowadzić badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie prowadził, prowadzi i będzie prowadzić prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu programów komputerowych i jego części nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Jednocześnie jest to działalność twórcza obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych rozwiązań, procesów lub usług, co wypełnia definicję prac rozwojowych.

Wnioskodawca nie prowadził, nie prowadzi i nie będzie prowadzić prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Pod pojęciem „oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów)” należy rozumieć utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tworzone lub rozwijane przez Wnioskodawcę i uzewnętrzniane w szczególności w formie części kodu źródłowego, wraz z dokumentacją techniczną niezbędną do prawidłowego wykorzystywania oraz możliwości rozwijania w przyszłości utworzonego kodu źródłowego. W przypadku, w którym Wnioskodawca jest zaangażowany w rozwijanie istniejącego już utworu, należącego do kontrahenta lub klienta kontrahenta (tj. do podmiotu trzeciego), o nowe lub ulepszone funkcjonalności, zasadniczo, rozwijanie polega na tworzeniu przez Wnioskodawcę utworów, w tym utworów zależnych, a następnie ich implementowaniu. Implementacja ta polega przede wszystkim na dodawaniu lub nadpisywaniu części kodu źródłowego do istniejącego kodu źródłowego (utworu), w wyniku czego powstaje nowy utwór podlegający ochronie prawnej (utwór zależny). W wyniku implementacji wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów dochodzi do optymalizacji lub wyposażania w nowe lub ulepszone funkcjonalności.

Efektem pracy Wnioskodawcy jest tworzenie, ulepszanie, rozwijanie oprogramowania (programu komputerowego – te pojęcia są tożsame). Jednym ze sposobów wyrażenia utworu w postaci programu komputerowego jest kod źródłowy lub jego część, który stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego. Programem komputerowym jest m.in. „oprogramowanie”, „aplikacja”, „system”, „interfejs” (rozumiany jako część programu komputerowego), „program komputerowy”. Natomiast algorytm jest takim programem komputerowym, którego zadaniem jest przeprowadzenie komputerowego z pewnego stanu początkowego do pożądanego stanu końcowego. Ostatecznym efektem prac Wnioskodawcy jest zatem wytworzenie programu komputerowego lub jego części.

Wnioskodawca nie oczekuje oceny wytwarzanych przez siebie utworów z punktu widzenia prawa autorskiego – we wniosku wskazane zostało, że utwory tworzone przez Wnioskodawcę są przedmiotem ochrony prawa autorskiego. Wnioskodawca oczekuje natomiast odpowiedzi na pytanie, czy utwory te stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów) zawsze stanowi utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty pracy Wnioskodawcy nie zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, jednak nawet część programu komputerowego, która dopiero po połączeniu z innymi częściami tworzy cały program komputerowy podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów).

W każdym przypadku tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów) wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Są to odrębne prace rozwojowe dla każdego utworu, który jest efektem pracy Wnioskodawcy.

Oprogramowanie komputerowe lub jego części (utwory) zawsze są wynikiem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności.

Wykonując usługi Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania opisanych programów komputerowych jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny.

Każda część oprogramowania będąca efektem prac Wnioskodawcy stanowi odrębne prawo własności intelektualnej w rozumieniu przepisów prawa autorskiego i praw pokrewnych.

W przypadku, gdy Wnioskodawca tworzy część oprogramowania poprzez jego rozwój lub ulepszenie:

·Wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania, ani nie posiada wyłącznej licencji do tego oprogramowania. Właścicielem rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania jest klient kontrahenta Wnioskodawcy, zaś Wnioskodawca korzysta z rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania na podstawie zgody podmiotu, któremu przysługują prawa autorskie do tego oprogramowania. W ten sposób, Wnioskodawca tworzy tzw. utwory zależne.

·Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzały, zmierzają i będą zmierzać do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

·Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie wytwarzania, ulepszania i rozwijania oprogramowania nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzonych produktów, procesów lub usług.

·W wyniku podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór zależny w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, którego całość autorskich praw majątkowych jest przenoszona na kontrahenta z chwilą ustalenia utworu, w zamian za wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa (przy czym wynagrodzenie to jest wliczone do wynagrodzenia Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług).

Nie mają miejsca sytuacje, w których Wnioskodawca rozwijałby lub ulepszał program komputerowy i w wyniku tego rozwoju nie powstawałoby nowe prawo własności intelektualnej.

Każda część oprogramowania będąca efektem prac Wnioskodawcy stanowi odrębne prawo własności intelektualnej w rozumieniu przepisów prawa autorskiego i praw pokrewnych, nawet jeśli jest to tylko część całego programu komputerowego.

Jak to już zostało wcześniej wspomniane – nawet część oprogramowania stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego. Nie mają miejsca sytuacje, w których w efekcie prac Wnioskodawcy powstawałaby część oprogramowania, która nie będzie stanowić prawa własności intelektualnej. Natomiast to, czy jest to kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Dotychczas Wnioskodawca nie obliczał wskaźnika nexus, gdyż dopiero na skutek wydania wnioskowanej interpretacji Wnioskodawca otrzyma informacje, które umożliwią Wnioskodawcy ustalenie, czy może skorzystać z ulgi IP Box.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności uzyskuje dochody z tytułu świadczenia usług, przy czym w przypadku uznania danego dochodu za dochód związany z wytworzeniem lub rozwinięciem prawa własności intelektualnej, wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich do tego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z umowami z kontrahentami Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie w oparciu o rozliczenie godzinowe świadczonych usług, płatne z reguły w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Wynagrodzenie to obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie na kontrahenta autorskich praw majątkowych do ustalonych w toku świadczenia usług utworów. Przy czym, z uwagi na fakt, że przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów następuje z chwilą ich ustalenia, przeniesienie praw do konkretnego efektu pracy Wnioskodawcy nie ma bezpośredniego związku z okresem rozliczeniowym oraz momentem wypłaty wynagrodzenia.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz kontrahentów nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na kontrahenta.

Przeniesienie praw autorskich do wykonanych przez Wnioskodawcę utworów następuje z chwilą ich ustalenia i nie wymaga podejmowania przez strony żadnych dodatkowych czynności. Wszystkie wykonane przez Wnioskodawcę programy komputerowe możliwe są do weryfikacji przez odpowiednie repozytorium danego kontrahenta.

W zakresie wydatków na zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego, Wnioskodawca precyzuje, że pod tym pojęciem rozumie wydatki związane z zakupem następującego sprzętu: (…)

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe sprzęty są niezbędne Wnioskodawcy, gdyż utwory wytwarzane są przy pomocy komputera oraz zapisywane w jego pamięci. Bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby ich wytworzenie. Ponadto Wnioskodawca stale kontaktuje się ze swoimi Kontrahentami i współpracownikami, w tym zdalnie, co służy indywidualizacji tworzonych utworów, w tym pełnej realizacji potrzeb kontrahenta lub klienta kontrahenta, w wyniku czego finalny produkt jest maksymalnie spersonalizowany i niepowtarzalny.

W zakresie wydatków na zakup licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego, Wnioskodawca precyzuje, że pod tym pojęciem rozumie wydatki związane z zakupem licencji (…) (data zakupu: 11.05.2022 r.). Wskazana licencja umożliwia Wnioskodawcy uzyskiwanie dostępu do programów oraz narzędzi niezbędnych Wnioskodawcy przy wytwarzaniu, ulepszaniu (rozwijaniu) oprogramowania komputerowego lub jego części, tj. tworzenia prawa własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku.

W zakresie wydatków na materiały biurowe, Wnioskodawca precyzuje, że pod tym pojęciem rozumie ponoszone cyklicznie wydatki na zakup:

a)Baterii AA oraz AAA (ostatni taki zakup: 8.10.2022 r.);

b)Papieru format A4 (ostatni taki zakup: 17.05.2022 r.);

c)Ołówków (ostatni taki zakup: 17.05.2022 r.);

d)Cienkopisów (ostatni taki zakup: 17.05.2022 r.);

e)Markerów do płyt (ostatni taki zakup: 17.05.2022 r.);

f)Ręczników papierowych (czyściwa) (ostatni taki zakup: 9.11.2022 r.).

Powyższe wydatki związane są bezpośrednio z wytworzeniem prawa własności intelektualnej, bowiem umożliwiają Wnioskodawcy tworzenie dokumentacji związanej z wytworzonymi utworami (np. projekty, specyfikacje).

Aktualnie Wnioskodawca nie kwalifikuje kosztów szkoleń branżowych jako kosztów uzyskania przychodu z prawa własności intelektualnej, jednak nie wyklucza kwalifikowania takich kosztów w przyszłości. Wobec tego, w związku z rozszerzeniem wniosku o zdarzenia przyszłe, pytanie o możliwość uwzględnienia tego typu kosztów przy obliczeniu wskaźnika nexus pozostaje aktualne.

Wszystkie wymienione we wniosku oraz doprecyzowane powyżej wydatki zostały lub zostaną faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem, ulepszaniem (rozwijaniem) oprogramowania komputerowego lub jego części, tj. z prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku.

Wszystkie wymienione wyżej koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę autorskimi prawami do utworów. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia utworów, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac. Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego utworu (jako osobnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

Opisane wydatki, których dotyczy trzecie i czwarte pytanie Wnioskodawcy nie były i nie są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Wydatki te zostały/zostaną faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem, ulepszaniem (rozwijaniem) oprogramowania realizowanego w ramach różnych projektów.

Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód jest dochodem ze sprzedaży prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca doprecyzował pytanie czwarte poprzez wskazanie, że dotyczy ono możliwości uwzględnienia opisanych wydatków we wzorze nexus w literze „a” tego wzoru.

W zakresie pytania piątego Wnioskodawca oczekuje oceny, czy dochód z odpłatnego zbycia praw autorskich do oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów) mieści się w kategorii określonej w art. 30ca ust. 7 pkt 2 updof.

Z kolei w piśmie z 27 lutego 2023 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie z 16 lutego 2023 r., wskazał Pan następujące odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania.

1)w jakich okresach prowadził lub od kiedy prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź: Wnioskodawca prowadził i nadal prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w ramach świadczonych przez siebie usług programistycznych od daty rozpoczęcia prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, tj. od 2 października 2018 r. Prace rozwojowe prowadzone są w ramach świadczonych usług do tej pory i będą prowadzone również w przyszłości.

2)czego dotyczyły/dotyczą te prace rozwojowe? Co było/jest ich celem lub celami? Jakie czynności obejmowały/obejmują te prace?

Odpowiedź: Prowadzone przez Wnioskodawcę prace rozwojowe w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegają na projektowaniu i tworzeniu zmienionego, ulepszonego lub nowego oprogramowania lub jego części (utworu stanowiącego program komputerowy) poprzez nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania.

3)czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem? Jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami? Czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką)? W jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności?

Odpowiedź: Prowadzone przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zawsze prowadzą do powstania utworu w postaci programu komputerowego (lub jego części). Program ten wyrażony jest w formie kodu źródłowego. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że pytanie o „wynik” jest nieprecyzyjne, bowiem pojęcie „wyniku” prowadzonych prac jest bardzo subiektywne – samo powstanie programu komputerowego w wyniku prowadzonych prac może być poczytywane jako pozytywny wynik, jednak Wnioskodawca nie wie, czy organowi o to dokładnie chodziło.

4)czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę)? Czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca wielokrotnie projektował nowe, zmienione lub ulepszone rozwiązania w postaci programu komputerowego lub jego części (wyrażone w formie kodu źródłowego). Szczegółowa lista produktów/usług, które wytworzył Wnioskodawca ujęta została w odpowiedzi na pytanie nr 6.

Rozwiązania te są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej – Wnioskodawca przenosi bowiem na swoich kontrahentów prawa autorskie majątkowe do tych rozwiązań. Następnie kontrahenci Wnioskodawcy i ich klienci wykorzystują wytworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania na rynku.

5)czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter? Jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?

Odpowiedź: Efekt końcowy prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych ma nowy, bardziej innowacyjny i ulepszony charakter w stosunku do dotychczasowej działalności, a osiągnięcie takiego rezultatu nie sprowadza się do działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian, lecz jest wynikiem twórczego zaangażowania Wnioskodawcy.

6)jakie konkretne „oprogramowanie komputerowe lub jego części (utwory)” Pan wytworzył lub wytwarza? Proszę wymienić.

Odpowiedź: W ramach świadczonych usług, Wnioskodawca wytworzył oraz wytwarza następujące oprogramowania komputerowe lub ich części (utwory):

a)Aplikacja do (…) –celem projektu było stworzenie wieloplatformowego rozwiązania do oglądania przedstawień z określonej opery na żywo. Prace prowadzone osobiście dotyczyły stworzenia platformy webowej (internetowej) oraz na telewizory. W wyniku prac powstała aplikacja, która umożliwia rejestrację/logowanie, wybór przedstawienia z biblioteki i odtwarzanie przedstawień zarejestrowanych w przeszłości, jak również oglądanie wydarzeń na żywo;

b)Aplikacja do monitorowania aktualności dokumentów – celem projektu było stworzenie aplikacji, która pozwalała na wczytywanie do niej dokumentów, które posiadały swoją datę ważności. Aplikacja informowała użytkownika o zbliżającym się bądź przekroczonym terminie ważności danego dokumentu;

c) Aplikacja do odsprzedawania szkód ubezpieczeniowych – celem projektu było stworzenie platformy aukcyjnej, w ramach której przedmiotem sprzedaży były szkody ubezpieczeniowe, a kupującymi (licytującymi) przedsiębiorstwa świadczące usługi prawnicze. W wyniku prac powstała trzyczęściowa aplikacja: dynamiczny formularz zgłoszeniowy (dla sprzedającego), wyszukiwarka z możliwością licytacji oraz opłaty prowizji (dla kupującego) oraz część administracyjna;

d)Aplikacja do zamawiania posiłków na przerwy szkolne – celem projektu było stworzenie platformy, która pozwala uczniom zamawiać jedzenie, które jest grupowo dostarczane na długą przerwę w szkole. W ramach platformy powstała aplikacja mobilna dla zamawiających, aplikacja dla restauracji oraz moduł administracyjny;

e)Aplikacja do zarządzania uczestnikami szkoleń – celem projektu było stworzenie aplikacji pozwalającej na zarządzanie uczestnikami szkoleń unijnych. Głównymi funkcjonalnościami było przeniesienie rejestracji uczestników z formy papierowej na elektroniczną i uproszczenie zapisów na kolejne etapy szkolenia w podziale na podgrupy;

f)Aplikacja do zarządzania podwyżkami – celem projektu było stworzenie platformy do przeprowadzania procesu podwyżkowego w sieci sklepów sportowych. Platforma pozwalała na proponowanie, weryfikowanie, akceptację oraz porównywanie wartości pomiędzy sklepami w podziale na stanowisko, staż pracy i inne;

g)Aplikacja do zarządzania konserwacjami – celem projektu było stworzenie platformy pozwalającej na zarządzanie instalacjami oraz infrastrukturą budynków sieci sklepów sportowych. Aplikacja pozwala na monitorowanie terminów obowiązkowych przeglądów i ich kosztów oraz tworzenie protokołów z przeglądów i napraw (eliminacja dokumentacji papierowej). Aplikacja automatyzuje również proces ofertowy do serwisów w ramach wymaganych napraw;

h)Aplikacja do zarządzania projektami w firmie tworzącej efekty specjalne – celem projektu było stworzenie platformy do zarządzania procesem biznesowym w firmie tworzącej efekty specjalne do filmów i seriali. Uwzględnione ramy procesu zawierały: estymację i wygenerowanie jednolitej oferty dla klienta, śledzenie zmian w kolejnych wersjach oferty, obliczanie czasu potrzebnego na realizację projektu w podziale na specjalizacje, planowanie prac w czasie w podziale na działy, planowanie oraz monitorowanie czasu pracy artystów, śledzenie zużycia budżetu oraz generowanie raportów;

i)Aplikacja rządowa do składania oraz rozpatrywania podań w obszarze ministerstwa środowiska – celem projektu było stworzenie platformy realizującej trzy zadania: składanie podań za pomocą dynamicznego, „inteligentnego” formularza; filtrowanie oraz przekazywanie podań do odpowiednich działów; rozpatrywanie podań w sposób jednolity. Platforma na każdym etapie procesu przetwarza dotychczas zrealizowane sprawy, a następnie wyświetla użytkownikom podpowiedzi (osoby składające podanie – np. wymagane dodatkowe dokumenty; osoby rozpatrujące – np. podobne sprawy i odpowiedzi na nie); Aplikacja na podstawie przekazanej lokalizacji dostarcza informacje na temat obszarów i gatunków chronionych. Podania dotyczą budowy nieruchomości na terenie zarządzanym przez ministerstwo środowiska kraju zamawiającego aplikację;

j)Aplikacja do obliczania optymalnego miejsca realizacji inwestycji ekologicznych – celem projektu było zbudowanie platformy, która na podstawie danych statystycznych, map oraz wprowadzonej wiedzy specjalistycznej wskazuje na mapie optymalne miejsca do budowy np. elektrowni wiatrowych. W ramach prowadzonych prac stworzona została aplikacja do budowy priorytetów i obliczania wag składowych elementów, które mają wpływ na końcowy wynik.

Przy tworzeniu każdej z wymienionych powyżej aplikacji wymagane było indywidualne podejście Wnioskodawcy do rozwiązania problemów zadanych przez zamawiającego. Nie było możliwości wykorzystania gotowego oprogramowania, ani oprogramowania już wcześniej wytworzonego. Każda aplikacja posiada unikalne rozwiązania w warstwie wizualnej, warstwie logiki (algorytmów) oraz warstwie architektury (infrastruktury), cechując się tym samym twórczością oraz innowacyjnością, zaś wdrożenie rozwiązań nastąpiło w oparciu o prowadzone przez Wnioskodawcę prace rozwojowe.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że z uwagi na rozszerzenie wniosku dokonane pismem z 25 stycznia 2023 r. (Ad. 9 pisma) o zdarzenia przyszłe, to powyższy katalog traktować należy jako historyczny (w stosunku do daty składania niniejszego pisma). Natomiast z oczywistych względów Wnioskodawca nie jest w stanie precyzyjnie wskazać, jakie konkretnie będzie prowadził projekty w przyszłości.

7)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem komputerowym lub jego częściami (utwory)”:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b) nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy w postaci „oprogramowania komputerowego lub jego części (utwory)”:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)nie są jedynie „techniczną”, lecz są „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.

8)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „oprogramowaniem komputerowym lub jego częściami (utwory)”, zawsze (tj. zarówno w przypadku ich tworzenia jak i rozwijania/ulpszania) są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego „oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów)”?

Odpowiedź: Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci oprogramowania komputerowego lub jego części, zawsze (zarówno w przypadku ich tworzenia, jak i rozwijania czy ulepszania) są lub będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy każdorazowo przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów).

9)czy Pana działalność w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania opisanych programów komputerowych jest/będzie działalnością podejmowaną w sposób systematyczny (tj. metodyczny, uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Odpowiedź: Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania opisanych programów komputerowych jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny i zmierza do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, zorientowanych przede wszystkim na zastosowanie w praktyce.

10)czy efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest/będzie:

a)program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawyo prawie autorskim i prawach pokrewnych,

czy

b)część oprogramowania, która dopierow połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez innych programistów – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Efektem prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę prac jest lub będzie zawsze program komputerowy lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nawet, gdy Wnioskodawca tworzy część oprogramowania, to dla uznania tej części za program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie jest konieczne jej połączenie z innymi częściami wytworzonymi przez innych programistów.

11)czy w sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest/będzie:

a)program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

czy

b)część oprogramowania, która dopierow połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: W sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest lub będzie zawsze program komputerowy lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nawet, gdy Wnioskodawca tworzy część oprogramowania, to dla uznania tej części za program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie jest konieczne jej połączenie z innymi częściami wytworzonymi przez innych programistów.

12)czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana będzie powstawać część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz zleceniodawcy (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie?

Odpowiedź: Nie będzie takich sytuacji, bowiem nawet część oprogramowania podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez konieczności jej połączenia z innymi częściami wytworzonymi przez inne osoby.

Pytania

1.Czy prawo autorskie do utworów wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu utworów stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki na:

a)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

c)leasing samochodu oraz jego eksploatację (serwis, paliwo),

d)materiały biurowe,

e)szkolenia branżowe,

f)obsługę księgową,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

4.Czy wydatki na:

a)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

c)leasing samochodu oraz jego eksploatację (serwis, paliwo),

d)materiały biurowe,

e)szkolenia branżowe,

f)obsługę księgową,

które Wnioskodawca ponosi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

5.Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

6.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o PAiPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie (utwory) wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach umów o współpracy pomiędzy nim, a wyżej wskazanymi podmiotami. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do utworów wytwarzanych przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności na rzecz wymienionych podmiotów, zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad 2.

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badaniami naukowymi są więc:

1.Badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2.Badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych. Działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oprócz tego w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, /9788388718977-pl). Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu części kodu źródłowego do programów komputerowych w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe kontrahentów lub ich klientów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, w zależności od potrzeb kontrahentów lub ich klientów, z którymi współpracuje, którzy z kolei mają na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań, w zależności od swoich potrzeb;

b)nieprzewidywalność: każdy z podmiotów, z którym Wnioskodawca współpracuje oczekuje od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań, pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dotychczasowych rozwiązań. Nie w każdym wypadku osiągnięcie celu oczekiwanego przez kontrahenta jest możliwe przy uwzględnieniu istniejących metod informatycznych i języków programistycznych. W takim wypadku ryzyko związane z brakiem osiągnięcia zamierzonego celu obciąża Wnioskodawcę;

c)metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów z kontrahentami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahentów i przedstawionym przez nich planem;

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz kontrahentów jest przeniesienie autorskich praw majątkowych wytworzonych w ramach świadczenia usług na owe podmioty, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez kontrahentów;

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy można stwierdzić, że tworzenie przez niego utworów spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zastosowanie cedułowości (teorii źródeł) wiąże się z konsekwencjami, zwłaszcza w zakresie możliwości stosowania specjalnych stawek opodatkowania lub kosztów normatywnych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania Umów na kontrahentów. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Zważając na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi on wydatki na:

a)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

c)leasing samochodu oraz jego eksploatację (serwis, paliwo),

d)materiały biurowe,

e)szkolenia branżowe,

f)obsługę księgową.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia utworów, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie utworów, w tym obliczone według powyższej proporcji, należy uznać za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Ad 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania Umowy na rzecz określonego kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, ponosi On wydatki na:

a)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

c)leasing samochodu oraz jego eksploatację (serwis, paliwo),

d)materiały biurowe,

e)szkolenia branżowe,

f)obsługę księgową.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego utworu, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ad 5.

W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Według art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie. Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie z postanowieniami Umowy z chwilę ustalenia tychże utworów przenoszone na kontrahenta są:

1)wszelkie majątkowe prawa autorskie;

2)prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego; tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała; rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii;

3)prawo do udzielenia zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych do tych utworów, w stosunku do utworów w postaci programów komputerowych, wytworzonych w zakresie świadczenia przez Wnioskodawcę usług.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Powyższe wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy dochód otrzymany ze zbycia utworów w ramach świadczenia usług na podstawie Umowy zawartej z kontrahentem stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Stanowi on bowiem dochód z utworu będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.

Ad 6.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).

Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Na podstawie przedstawionego opisu sprawy oraz cytowanych przepisów stwierdzamy, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy, obejmują prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podsumowując, podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu:

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Jak wynika z art. 30ca ust. 8 ww. ustawy, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 23o ust. 1 ww. ustawy, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Zgodnie natomiast z ust. 2 powołanego przepisu, jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Z treści art. 30ca ust. 8 ww. ustawy, wynika, że przepis art. 23o i art. 23p ww. ustawy stosuje się odpowiednio wyłącznie w stosunku do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

-wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawczyni uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

-wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1)tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Pana oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej);

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efekty Pana pracy w postaci oprogramowania komputerowego lub jego części, zawsze (zarówno w przypadku ich tworzenia, jak i rozwijania czy ulepszania) są lub będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdorazowo przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części;

4)przenosi Pan za wynagrodzeniem autorskie prawa do oprogramowania;

5)od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych; pozwala ona na wyodrębnienie poszczególnych wytworzonych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde wytworzone prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde wytworzone prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Reasumując powyższe, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszane/rozwijane przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód uzyskany przez Pana z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania lub jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu, według stawki 5%, w zeznaniach rocznych za lata 2019-2022 r., a także za lata kolejne, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 1, 5 i 6 jest prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za:

·koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz

·koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku do0chodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi Pan następujące koszty:

a)sprzętu komputerowego oraz elektronicznego (…),

b)zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego (…),

c)leasingu samochodu oraz jego eksploatacji (serwis, paliwo),

d)materiałów biurowych (…),

e)szkoleń branżowych,

f)obsługi księgowej.

Ponadto wyjaśnił Pan, że wydatki wymienione przez Pana zostały bądź zostaną faktycznie poniesione na prowadzoną działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz wykazał przesłanki świadczące o powiązaniu poszczególnych grup kosztów z wytwarzaniem oprogramowania (lub jego części).

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, w związku z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc zaprezentowane wyżej wyjaśnienia odnoszące się do ustalenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania będą wszelkie koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Pana działalnością badawczo-rozwojową, tj. w analizowanej sprawie wydatki poniesione na:

a)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (…),

b)zakup licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego (…),

c)leasing samochodu oraz jego eksploatację (serwis, paliwo),

d)materiały biurowe (…),

e)szkolenia branżowe,

f)obsługę księgową.

Zdaniem Organu, w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 22 ust. 3a ww. ustawy:

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, wnioskodawca winien przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując, wydatki ponoszone przez Pana na:

a)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (…),

b)zakup licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego (…),

c)leasing samochodu oraz jego eksploatację (serwis, paliwo),

d)materiały biurowe (…),

e)szkolenia branżowe,

f)obsługę księgową,

które ponosi Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu właściwej proporcji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, wydatki ponoszone przez Pana na:

a)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (…),

b)zakup licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego (…),

c)leasing samochodu oraz jego eksploatację (serwis, paliwo),

d)materiały biurowe (…),

e)szkolenia branżowe,

f)obsługę księgową,

mogą stanowić koszty, o których mowa art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia praw do oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia praw do oprogramowania do przychodów, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W związku z powyższym, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 3 i 4 jest prawidłowe.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, koszt zakupu takich środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP), nie może zostać uwzględniony w całości w kosztach uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), ani też nie może zostać uwzględniony w całości we wskaźniku nexus (art. 30ca ust. 4 ww. ustawy). Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Weryfikacja zasadności stosowania opisanej we wniosku metody podziału kosztów według określonej proporcji możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania organów podatkowych. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy – nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy.

Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Ponadto zaznaczamy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).