Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 9 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.14.2023.2.ZK
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wydatki będące ceną nabycia samochodów ciężarowych - betonomieszarek, będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia PSI, a co za tym idzie, będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT?
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek, z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wydatki będące ceną nabycia samochodów ciężarowych-betonomieszarek, będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia PSI, a co za tym idzie, będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 marca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest średnim przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r., uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.
Spółka posiada swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka prowadzi działalność w branży budowlanej od (…). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja wyrobów z betonu dla celów budowlanych oraz produkcja masy betonowej prefabrykowanej.
W celu dalszego rozwoju działalności przedsiębiorstwa, Spółka złożyła wniosek o wydanie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752, dalej jako: „Ustawa WNI”). W dniu (…), Zarząd (…) SSE S.A. wydał na rzecz Spółki Decyzję o wsparciu nr (…).
Zgodnie z treścią przedmiotowej Decyzji, nowa inwestycja Spółki jest inwestycją w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne, związana ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych istniejącego przedsiębiorstwa. Inwestycja realizowana jest w całości na nieruchomości położonej w województwie (…), w powiecie (…), w gminie (…), w miejscowości (…). Zgodnie z określonymi w Decyzji warunkami skorzystania ze wsparcia na realizację nowej inwestycji, w postaci zwolnienia od podatku dochodowego, Spółka zobowiązała się do:
1. poniesienia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji w wysokości co najmniej (…) zł;
2. zatrudnienia po dniu wydania Decyzji co najmniej 4 nowych pracowników w terminie do dnia 30 czerwca 2022 r. (na podstawie decyzji (…) Ministra Rozwoju i Technologii z dnia (…) - termin ten został zmodyfikowany do dnia 30 kwietnia 2023 r.) i utrzymanie zatrudnienia na terenie realizacji nowej inwestycji co najmniej 4 pracowników w terminie do dnia 30 czerwca 2025 r. (na podstawie decyzji (…) Ministra Rozwoju i Technologii z dnia (…). - termin ten został zmodyfikowany do dnia 30 kwietnia 2026);
3. zakończenia inwestycji w terminie do 30 czerwca 2022 r. (na podstawie decyzji (…) Ministra Rozwoju i Technologii z dnia (…) termin ten został zmodyfikowany - do dnia 30 kwietnia 2023).
Decyzja o wsparciu została udzielona na rzecz Spółki w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, obejmującej działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych lub usług świadczonych podlegających pod następujące grupowania PKWiU:
- 23.61 - wyroby z betonu dla celów budowlanych;
- 23.63 - produkcja masy betonowej prefabrykowanej.
Głównym celem nowej inwestycji jest zwiększenie zdolności produkcyjnych Spółki. Nowa inwestycja obejmuje zakup nieruchomości składającej się z działek gruntu, a następnie budowę wytwórni betonu towarowego obejmującą m.in.: budowę kontenerowego budynku biurowo-socjalnego, węzła betoniarskiego, urządzenia recyklingu stacjonarnego, zasieków kruszyw, wagi samochodowej, miejsc parkingowych, muru oporowego oraz instalacji (decyzja Prezydenta Miasta (…) nr (…), z dnia (…) - „pozwolenie na budowę”).
W ramach inwestycji, Spółka zamierza również dokonać zakupu 4 samochodów ciężarowych typu betonomieszarka. Spółka rozważa opcję leasingu finansowego. Wskazane samochody zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki oraz będą przez nią amortyzowane. Samochody będą przez Spółkę wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach otrzymanej Decyzji o wsparciu. Produkowany przez Spółkę beton jest specyficznym towarem, którego dostarczenie wymaga użycia określonego typu pojazdu tzn. betonomieszarki. W konsekwencji do transportu betonu niezbędne jest wykorzystanie specjalistycznych pojazdów, przystosowanych do tego typu czynności. Nabywane przez Spółkę Samochody będą przeznaczone do transportu betonu wyprodukowanego przez Spółkę w ramach nowej inwestycji. Wszystkie nabywane samochody będą utrzymane przez Spółkę co najmniej przez okres 3 lat od daty wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych. Wszystkie wydatki inwestycyjne na nabycie samochodów zostaną przez Spółkę poniesione do dnia zakończenia inwestycji, tj. do dnia 30 kwietnia 2023 r.
Ponadto, w piśmie z 2 marca 2023 r., uzupełnili Państwo opis zdarzenia przyszłego w następujący sposób:
- umowy leasingu finansowego na betonomieszarki będą zawierać zobowiązanie do ich nabycia z dniem upływu okresu leasingu.
Na potwierdzenie powyższego zacytowali Państwo zapis fragmentu umowy:
„§ 4 PRZEJŚCIE WŁASNOŚCI PO PODSTAWOWYM OKRESIE LEASINGU
1. Niniejsza Umowa Leasingu stanowi jednocześnie umowę zobowiązującą Finansującego do sprzedaży Korzystającemu Przedmiotu Leasingu za Cenę wykupu (sprzedaży) określoną w § 3 powyżej, po upływie oznaczonego w Umowie Leasingu okresu jej trwania.
2. Przejście prawa własności Przedmiotu Leasingu następuje z chwilą dokonania zapłaty przez Korzystającego Ceny wykupu (sprzedaży), w wysokości i terminie określonym w § 3 powyżej.”
Z uwagi na powyższe po zakończeniu okresu, na jaki zawarte będą umowy leasingu, Korzystający, tj. X Sp. z o.o. stanie się wyłącznym właścicielem przedmiotów objętych umowami.
Pytanie
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wydatki będące ceną nabycia samochodów ciężarowych - betonomieszarek, będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia PSI, a co za tym idzie, będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wydatki będące ceną nabycia samochodów będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia PSI, a co za tym idzie będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie WNI i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Jak stanowi art. 17 ust.4 Ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wsparcie to, jak mówi art. 13 ust. 1 ustawy o WNI, udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”. Jak wynika z kolei z art. 14 ust. 1 Ustawy WNI, decyzję o wsparciu wydaje się na realizację nowej inwestycji, która spełnia kryteria ilościowe i jakościowe, a także w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1. Równocześnie, zgodnie z § 5 Rozporządzenia PSI, maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7. Katalog kosztów kwalifikowanych inwestycji został określony w § 8 ust. 1 Rozporządzenia PSI. Zgodnie ze wskazanym przepisem, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:
1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych;
3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy - pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.
Jak wynika z § 9 ust. 2 pkt 1 lit. a) tiret drugie Rozporządzenia PSI, warunkiem skorzystania przez średniego przedsiębiorcę ze zwolnienia podatkowego jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres nie krótszy niż 3 lata od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy, należy stwierdzić, że możliwość uznania wydatków za koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 Rozporządzenia PSI, uwarunkowana jest spełnieniem następujących przesłanek:
1) wydatek musi pozostawać w związku z realizowaną inwestycją,
2) musi być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,
3) musi wpisywać się w katalog kosztów określonych w § 8 Rozporządzenia PSI.
Zdaniem Spółki, opisane w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) nabycie samochodów ciężarowych o wpisanym w dowodzie rejestracyjnym przeznaczeniu „BETONIARKA” spełnia wszystkie przesłanki dla uznania tego wydatku jako koszt kwalifikowany. Przede wszystkim wydatki na nabycie Samochodów stanowią jedną z kategorii kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 oraz 6 Rozporządzenia PSI, stanowiąc cenę nabycia środków trwałych oraz aktywów innych niż grunty, budynki i budowle. Nabywane Samochody będą również służyły prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności objętej decyzją o wsparciu - pojazdy będą bowiem wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej związanej z inwestycją mającą na celu zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa. Z uwagi na specyfikę wyrobu, jakim jest beton, konieczne jest wykorzystanie do jego przewiezienia odpowiednio przystosowanych pojazdów ciężarowych, tj. betonomieszarek. Spółka będzie więc wykorzystywała samochody w działalności gospodarczej objętej Decyzją o wsparciu, tj. do transportu wyprodukowanego betonu. Tym samym transport ten będzie wykonywany w ramach działalności zwolnionej prowadzonej w ramach otrzymanej decyzji o wsparciu i w stosunku do wyrobów mieszących się we wskazanych w decyzji kodach PKWiU. Spółka nabędzie przedmiotowe pojazdy w okresie realizacji inwestycji, prowadzonej zgodnie z otrzymaną Decyzją o wsparciu. Samochody zostaną również przez Wnioskodawcę wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a Wnioskodawca utrzyma ich własność przez okres nie krótszy niż 3 lata od dnia ich wprowadzenia do ewidencji.
Końcowo, Spółka wskazuje, że koszty nabycia Samochodów nie stanowią kosztów wyłączonych z wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji jako koszty samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku służących głównie celom osobistym przedsiębiorcy, wskazanych w art. 2 pkt 7 lit. a Ustawy o WNI. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki na zakup Samochodów spełniają wszystkie powyższe warunki zaliczenia ich do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji. Spółka wskazuje, że możliwość zaliczenia wydatków na samochody ciężarowe do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji (lub kosztów kwalifikowanych inwestycji realizowanych na terenie specjalnych stref ekonomicznych) znajduje potwierdzenie w rozstrzygnięciach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 21 kwietnia 2022 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.111.2022.1.MBD, w odniesieniu do wydatków na nabycie samochodów ciężarowych i transportowych, przeznaczonych w szczególności do transportu surowców niezbędnych do produkcji wyrobów, transportu odpadów poprodukcyjnych oraz transportu, Organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika i tym samym orzekł, że Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia wydatków będących kosztami nabycia samochodów do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem. Tożsame stanowisko wynika m.in. interpretacji indywidualnej z 29 lipca 2021 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.219.2021.2.JKT; z 26 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.123.2020.1.BM; z 3 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.465.2019.1.DP; z 20 lutego 2019 r. znak: 0112-KDIL3-3.4011.400.2018.2.MM; z 11 września 2018 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.261.2018.2.DP; z 13 lipca 2017 r. znak: 0112-KDIL5.4010.78.2017.1.ŁM.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):
wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Na podstawie art. 17 ust. 4 updop:
zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 74, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.
Zgodnie z art. 3 i 4 ustawy o WNI, podstawą do korzystania z regionalnej pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym), udzielanej zgodnie z ustawą, jest wsparcie na realizację nowej inwestycji, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.
Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję w drodze decyzji, zwaną dalej „decyzją o wsparciu” (art. 13 ust. 1 ustawy o WNI).
Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.
Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm.):
maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:
1) kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, albo
2) tworzenia nowych miejsc pracy w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników
- z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.
Stosownie do § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:
1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy
- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.
Należy podkreślić, że aby wydatek mógł być uznany za koszt kwalifikowany, powinien mieć ścisły związek z realizacją inwestycji z której dochód podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.
Norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 34a i art. 17 ust. 4 updop, stanowi formę ulgi podatkowej, która jest wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tym samym, powinna być interpretowana w sposób precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ulgą może zostać objęty wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach inwestycji objętej decyzją o wsparciu.
Stosownie do art. 2 pkt 7 lit. a ustawy o WNI, użyte w ustawie określenie koszty kwalifikowane nowej inwestycji - poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu oznacza koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów.
Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wydatki będące ceną nabycia samochodów ciężarowych - betonomieszarek, będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia PSI, a co za tym idzie, będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, nie można uznać za nieprawidłowe.
Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie zastosowanie najdzie § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia PSI, zgodnie z którym do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Natomiast, zdaniem tut. Organu wydatki będące ceną nabycia samochodów ciężarowych – betonomieszarek poniesione na podstawie zawartych umów leasingu finansowego, będą stanowić koszty kwalifikowane w oparciu o § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia PSI.
Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia PSI,
do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.
Zatem, wydatki będące ceną nabycia samochodów ciężarowych - betonomieszarek, poniesione w okresie realizacji inwestycji będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia PSI i będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.
W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wydatki będące ceną nabycia samochodów ciężarowych - betonomieszarek, będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia PSI, a co za tym idzie, będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Końcowo, odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right